…ή μήπως θα έπρεπε να πω έναν χρόνο μετά; Δύο; Τρία;

Άλλη μία πλούσια, υπέροχη, γλυκιά (αρκουδο)χρονιά πέρασε.

Σε καλό μου οι επόμενες 🙂


Update: παραξενεύτηκε η ελεάνα που δεν έγραψα τίποτα περισσότερο, σχεδόν με μάλωσε. της εξήγησα οτι τα ποστ είναι στο μυαλό μου, θα κατέβουν στο χαρτί (χα!) όπως τα χιόνια που μαζεύονται υπομονετικά και γίνονται όταν πρέπει γάργαρο ποτάμι. οταν πρέπει – όχι νωρίτερα. η αλήθεια είναι οτι είμαι τα τελευταία χρόνια τόσο καλά, που σχεδόν φοβάμαι να το πω 🙂 δεν (νιώθω να) πείραξα ή να χρωστάω σε κανέναν για να αισθάνομαι τύψεις, πάντα ακολουθώ την καρδιά μου, ωραίες βόλτες μου έχει κάνει. και τα τρία λινκ που σας στέλνω πιο πάνω, είναι πολύ αντιπροσωπευτικά. άλλοτε σχεδόν αθόρυβα, άλλοτε πολύ-πολύ δυνατά, τα γενέθλιά μου μαζί σας είχαν -και έχουν- πολύ πλάκα.

μωρό μου, δεν είναι οτι δεν τα γιορτάζω. είναι οτι τρία χρόνια τώρα, ψάχνω τα σωστά λόγια.

19 thoughts on “35 χρόνια μετά…

  1. Cumpleanos feliz, cumpleanos feliz, te deseamos todos.. cumpleanos feliz. (Να κάνεις και τον σταυρό σου που δεν στο τραγούδησα. Από του χάρου τα δόντια γλίτωσες…)
    Παρεπιπτόντως, θεϊκό το κέρασμα. Ιδιαίτερα η βάσις, η οποία είχε και το κατιτίς σε αλκοολούχο (τα ακούς Cyberella? Και εσύ στο Facebook?? τσ τσ τσ)

  2. Χρόνια πολλά Γιαννάκη. Πάντα υγεία.
    Σου εύχομαι να μεγαλώσει η οικογένεια λίαν σύντομος.

  3. Θα σου ευχόμουν να τα εκατοστήσεις αλλά ειλικρινά δεν γνωρίζω τα 100 είναι αρκετά για έναν αρκούδο 🙂
    Ας πω λοιπόν να τα χιλιάσεις και εσύ αποφάσισε το ποσοστό της ευχής μου που θα κρατήσεις 😉

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.