Δεν είχα σκοπό να αναφερθώ σ’ αυτό το ζήτημα μέχρι να ληθεί, οριστικά, αλλά με τσιγκλάνε:
Με σχετική εγκύκλιο προς τις δημόσιες υπηρεσίες ο αρμόδιος υφυπουργός Εσωτερικών Απόστολος Ανδρεουλάκος χαρακτηρίζει εργάσιμη την 11η Μαΐου -ημέρα μετάθεσης του πρωτομαγιάτικου εορτασμού-, αναφέροντας πάντως ότι «θα διευκολυνθούν» οι εργαζόμενοι ώστε να παραστούν στις αγωνιστικές εκδηλώσεις. [In.gr]
Θα διευκολυνθούν; Σοβαρά;
Καλοσύνη σας! Βρε, τι καλοί άνθρωποι είσαστε μερικές φορές… Άγιοι.
Θα διευκολυνθούν οι εργαζόμενοι, παροτρύνοντας τα αφεντικά να πληρώσουν το ημερομίσθιο… ρε, πλάκα μας κάνετε;
Εγώ πάντως το λέω τελείως σοβαρά:
Δεν έχω κατέβει πο-τέ σε πορεία 1ης Μαΐου. Ποτέ. Πάντα πήγαινα για καφέ, ή ξύπναγα στις 1 το μεσημέρι. Οχι γιατί δεν γουστάρω την πορεία αλλά γιατί δεν γουστάρω καθόλου αυτούς που κάνουν την πορεία, τραβάνε φωτογραφίες απο την συγκέντρωση και μετά την παρουσιάζουν ως δική τους πορεία, ως δικό τους κόσμο.
Ως λαό «τους».
Ε, λοιπόν, φέτος θα κατέβω.
Δεν θέλω κανένα αφεντικό να με «διευκολύνει» να κατέβω στην απεργία. Δεν γουστάρω, βρε αδελφέ, να τον παρακαλέσω να μην με σημειώσει στον μαυροπίνακα των «παλιοκουμουνιστών» ή των «βρωμοσυνδικαλιστών».
Και ας χαρεί το ΠΑΜΕ, το ΤΡΑΒΑΜΕ, και δεν ξέρω κι εγώ ποιός άλλος.
Αν δεν είναι αργία, θα γίνει απεργία.
Me 2 re Arkoude
Τελικά του Έλληνα είναι να μην του πειράξεις την αργία – είναι ικανός να κάνει …απεργία.
(Πάντως για να λέμε και τη μαύρη αλήθεια το ΠΑΜΕ δεν είχε, ούτε έχει τέτοια διλήμματα – απεργία έκανε πέρσι, απεργία θα κάνει και φέτος.)
Η γνώμη μου είναι πως πρέπει να γίνει ένα 100% απεργίας, έτσι για να σοβαρευτεί λίγο η κυβέρνηση.
Ρε μαλάκα (κυβέρνηση), ή κάντην αργία, ή κάντην εργάσιμη με τα όλα της να γίνει απεργία. Τι παναπεί «είναι εργάσιμη αλλά σας ενθαρρύνουμε να απεργήσετε»;
Θα σας πω τι παναπεί: παναπεί «είμαστε ένα μάτσοθρασύτατοι απατεωνίσκοι που νομίζουμε ότι απευθύνόμαστε σε εντελώς ηλίθια ζώα και θέλουμε και την πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο».
Υπάρχει μια λογική, που την αντιλαμβάνομαι πλήρως.
Και λέει «Η πρώτη Μαΐου είναι αργία, για να τιμηθεί το συνδικαλιστικό κίνημα – και την πρώτη Μαΐου είχαμε αργία, άλλο αν συνέπεσε με το Πάσχα»
Ομως, εκτός απο την «ιστορική» λογική υπάρχει και η πρακτική:
Είναι αργία η πρωτομαγιά, όχι μόνο για ιστορικούς λόγους, αλλά και γιατί έτσι δίνεται η ευκαιρία στους εργαζόμενους να διαδηλώσουν τα αιτήματά τους, χωρίς να χάσουν το μεροκάματο.
Δωρεάν δημοψήφισμα, σαν να λέμε.
Ιστορικά λοιπόν, η κυβέρνηση είχε απόλυτο δίκιο.
Πρακτικά απέτυχε (κατά την ταπεινή μου γνώμη).
Και πολύ δε περισσότερο, καθιστώντας το ζήτημα αμφιλεγόμενο (θα είναι – δεν θα είναι, δεν είναι – αλλά θα διευκολύνουμε, ο Εργασίας δεν μιλάει – ο Εσωτερικών πήρε θέση) και προκαλώντας τον άλλο να πει: αει γαμήσου, μην μου την χαρίσεις – θα την πάρω μόνος μου.
Ευστοχο πάντως το σχόλιο του πιτσιρίκου 🙂
o pitsirikos egrapse omologoumenos..
simperasmatika o dimosios tomeas mporei na kanei thn a(pe)rgia tou elefthera malista. gia mas tou idiotikou ta paidia poios merimnei? pros ti o diaxorismos?
Σχετικά είχα γράψει στο http://www.goutas.gr/2005/05/blog-post_04.html
Αλλά ΟΚ, τα πράγματα άλλαξαν. Τελικά, από όσα μαθαίνω, χωρίς μεροκάματα θα μείνουν και οι υπάλληλοι του δημοσίου οι οποίοι θα κατέβουν στην πορεία.
Γιατί δεν μεταφέραμε την Κυριακή του Πάσχα στις 11 του Μάη; Τότε δεν θα έμπαινε θέμα αργίας. Νομίζω;
Αγαπητή Συκιά:
Και αφού δεν έχουνε ψωμί, γιατί δεν τρώνε παντεσπάνι;
Εγώ 11 Μαίου έχω ραντεβού κομωτήριο να κάνω ανταύγειες, οπότε δε θα μπορέσω να έρθω. Αφού όμως η Πρωτομαγιά είναι απεργία και όχι αργία, γιατί να μετατεθεί και να γίνει αργία? Αν παραμένει απεργία, δε μπορεί και να τη διοργανώσει ο εργοδότης, απλά να τη διευκολύνει.
Αρκούδε, το:
«Είναι αργία η πρωτομαγιά, όχι μόνο για ιστορικούς λόγους, αλλά και γιατί έτσι δίνεται η ευκαιρία στους εργαζόμενους να διαδηλώσουν τα αιτήματά τους, χωρίς να χάσουν το μεροκάματο.»
και
«Δεν έχω κατέβει πο-τέ σε πορεία 1ης Μαΐου. Ποτέ. Πάντα πήγαινα για καφέ, ή ξύπναγα στις 1 το μεσημέρι.»
Είναι αντιφατικά μεταξύ τους…
Αν ο Ανδρεουλάκος κατόρθωσε να σε κατεβάσει στον δρόμο (όπως ανάλογα και πολλούς που θα κάνουν το ίδιο) έχει (άθελά του) προσφέρει πολλά στο συνδικαλιστικό κίνημα!
Μου κάνει εντύπωση ότι ενώ διαλύεται το εργασιακό πλαίσιο εδώ και καιρό και αποδυναμώνονται οι (έστω τυπικές) προστασίες για τους εργαζομένους, ενώ οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα είναι καθηλωμένοι ενώ η παραγωγικότητα ανεβαίνει και η ακρίβεια σαρώνει, χρειάστηκε μια παπαριά του Ανδρεουλάκου για να μας ωθήσει στον δρόμο…
Παρεμπιπτόντως το ΠΑΜΕ μπορεί και καπελώνει γιατί ακριβώς οι «μη-οργανωμένοι» δεν εμπλέκονται σε τέτοιου είδους διαδηλώσεις. Αλλά το ΠΑΜΕ (και κάποιοι άλλοι φιλότιμοι) βολεύει κιόλας γιατί έχουμε κάποιους να διαδηλώνουν για μας (δια αντιπροσώπου).
Talos, δεν διαφωνούμε:
Ναι, είναι αντιφατικά – αλλά εξηγώ γιατί. Πιστεύω οτι είναι κατανοητή η θέση μου. Άλλωστε έχω την αίσθηση ότι η απεργία είναι ένα πράγμα, η διαδήλωση άλλο.
Ναι, ο Ανδρεουλάκος (και οι ποιο πάνω απ’ αυτόν, όποιοι και να είναι αυτοί) ξυπνούν το συνδικαλιστικό κίνημα (νομίζω οτι είναι η μεγαλύτερη «μαλακία» που έχει κάνει τούτη η κυβέρνηση απο ιδρύσεως της)…
…αλλά απο εκεί και πέρα, το συζητάμε:
Τα πραγματικά αιτήματα των εργαζομένων όπως σωστά τα αναφέρεις δεν υποστηρίζονται ουσιαστικά απο τα συνδικάτα (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) οπότε το ΠΑΜΕ, η ΓΣΕΕ και άλλοι «φιλότιμοι» (έτοιμοι οι περισσότεροι εξ΄αυτών να πληρωθούν το «φιλότιμό» τους, όταν έρθει η ώρα, μέσω της βουλευτικής οδού) μπορεί να είναι εκεί, αλλά να διεκδικήσουν… οχι με μεγάλη επιτυχία.
Το ΠΑΜΕ φυσικά αναφέρθηκε ως παράδειγμα – δεν είμαι αρκετά οργανωμένος ωστε να μπορώ να αντιληφθώ τις διαφορές μεταξύ των πραγματικών αγωνιστών, και αυτών που απλώς κατεβαίνουν και εκμεταλεύονται τις καταστάσεις…
Εν πάσει περιπτώσει, ισχύει (ειδικά μετά τα σημερινά): Είχανε δεν είχανε, ΚΑΙ θα απεργήσω, ΚΑΙ θα διαδηλώσω.
ΚΑΙ θα είμαι εξαγριωμένος.
Και το τελευταίο, νομίζω είναι το χειρότερο για αυτούς που ήλπιζαν…
…τι άραγε να πετύχουν;
Αυτό είναι το ερώτημα λοιπόν αναγνώστες μου:
ΓΙΑΤΙ η κυβέρνηση αρνήθηκε να μεταφέρει την αργία της πρωτομαγιάς;
Αρκούδε, δεν διαφωνούμε, όντως. Απλώς παρά τις (λυσσαλέες) συχνά αντιρρήσεις μου προς το ΚΚΕ και την πολιτική του, οφείλω να ομολογήσω ότι το κίνητρο της προσωπικής ανέλιξης δεν μου φαίνεται ισχυρό για τα στελέχη του ΠΑΜΕ. Αντιθέτως, μου φαίνεται ισχυρότατο για τον νυν πρόεδρο της ΓΣΕΕ και μελλοντικό Υπουργό… Άλλωστε το ΠΑΜΕ είναι από τους λίγους που αναδεικνύουν τα πραγματικά προβλήματα (και τα κάνουν &$^&^ με την πολιτική τους ανάλυση, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα).
Όσο για την ερώτησή σου, απαντά ο Στάθης στην Ελευθεροτυπία σήμερα…
Tελικά αυτοί οι Υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας είναι ικανότατοι στο να αυτοξεφτυλίζονται. Οι άνθρωποι είναι «παιδική χαρά»
Εαν εξηγούσαν ευθαρσώςστο Ελληνικό λαό ότι το κόστος από τον αποχαρακτηρισμό ως αργίας της Πρωτομαγίας ανέρχεται σε 150.000.000 € τα οποία αφού εξοικονομηθούν πχ θα δωθούν ενίσχυση στο ασφαλιστικό σύστημα θα γινόταν και ήρωες.
Είμαι ο τελευταίος που θα αμφισβητήσει το δικαίωμα του πολίτη να μετέχει σε κινητοποιήσεις, όπως η πορεία!
Θυμάτάι όμως κανείς τι γινόταν σε όλο τον πλανήτη, όταν Μπους και Μπλερ ξεκίνησαν τον πόλεμο στο Ιράκ;
Μαζικές πορείες σε όλες τις πόλεις, συμπεριλαμβανομένων και των ελληνικών!
Κι όμως Μπους και Μπλερ επανεξελέγησαν πανηγυρικά και πλέον δεν έχουν να υπολογίζουν το πολιτικό κόστος, μιας και δεν επιζητούν νέα επανεκλογή!
Θέλω να καταλήξω λοιπόν στο εξής!
Καλή η πρωτομαγιά καλές και οι πορείες που αποδεικνύουν ότι οι πολίτες ή τουλάχιστον πολλοί εξ αυτών δεν κοιμούνται, αντίθετα συμμετέχουν!
Το 2005 όμως, ο πολίτης δεν μπορεί να διαδηλώνει με τα ίδια σύμβολα και συνθήματα του 60!
Υπάρχουν νέα μέσα, καλή ώρα τούτο εδώ! Υπάρχουν νέα προβλήματα!
Σωστός λοιπόν ο talos, σωστός και ο πιτσιρίκος (γιατί το ΠΑΜΕ, ζει ακόμη στο 60), σωστός και ο αρκούδος που γράφει για το θέμα!
Έχουμε όμως τη δυνατότητα πλέον οι πολίτες της εποχής μας, να μπαίνουμε στις σύγχρονες «αθηναϊκές αγορές» (blogs,forums κλπ) και να εκδηλώνουμε την επιδοκιμασία ή αποδοκιμασία για την πολιτική των ηγετών. Μπορούμε να βρούμε αυτούς που ψηφίζουν (βλ. Η.Β. και Η.Π.Α) και να τους ενημερώσουμε αν πιστεύουμε ότι κάτι τους απέκρυψαν τα ΜΜΕ τους ή απλά να τους πούμε τη γνώμη μας!
Έτσι δεν θα περιμένουμε ούτε τα κόμματα, ούτε τους φορείς, ούτε την ανοησία ενός υφυπουργού, να μας πουν πότε και που θα διαδηλώσουμε, χωρίς να μπορούμε να υψώσουμε τη δική μας φωνή, ανάμεσα σε παρωχημένα και αποπροσανατολισιτκά συνθήματα!
Έτσι η Πρωτομαγιά θα είναι ζωντανή και σύγχρονη, ακόμη και αν ο Ανδρεουλάκος, ο Πολυζωγόπουλος και η Παπαρήγα μετέχουν μόνοι τους ο καθένας στη δική του πορεία!