Έχω μείνει άφωνος:

Πότε ακριβώς γίναμε… αφεντικά;

Πότε αρχίσαμε να λιθοβολούμε τις απαιτήσεις των εργαζομένων για δίκαιη μεταχείριση;

Όλα αρχίζουν απο την απόφαση του υπουργείου μεταφορών για παράταση του ωραρίου για μετά τις 12- μέχρι τις 2 κάθε Παρασκευή και Σάββατο.

Ήταν μία σωστή απόφαση, βασισμένη σε σωστά κριτήρια, απολύτως λογική.

Και μετά, χάλασαν όλα:

Το κράτος αποφασίζει την πιλοτική λειτουργία … Φλεβάρη και Μάρτη, δύο μήνες που όσο να ‘ναι δεν είναι ενδεικτικοί για το αν πρέπει ή όχι να συνεχιστεί η απόφαση: προσωπική μου εντύπωση είναι οτι πρόκειται για δύο ‘πεσμένους’ μήνες απο πλευράς κίνησης, ειδικά τα βράδυα και τις εξόδους.

Η εικόνα μου δηλαδή είναι οτι έχει σοβαρές πιθανότητες να αποτύχει, καθώς γίνεται σε κακή περίοδο.

Επίσης, αγνοεί τους εργαζομένους, τους οποίους δεν συμβουλεύεται σε καμία φάση της επεξεργασίας της πρότασης.

Οι εργαζόμενοι, βγήκαν με ανακοίνωσή τους, και λένε: μας έχετε ήδη γαμήσει με τα ωράριά σας και το μειωμένο προσωπικό μας, τώρα μας φορτώνετε και επιπλέον εργασία; Θα κάνουμε στάσεις εργασίας 12-2.

Και στρέφουν όλο τον κόσμο εναντίον τους.

Για μία κίνηση που -κατά πάσα πιθανότητα- δεν θα δουλέψει καν!

Και τέλος, η γενιά των 700, αντιδράει στην απεργία – στάση εργασίας (αν είναι δυνατόν!) με εκφράσεις όπως «Η στάση αυτή είναι απαράδεκτη», και «Λέμε ΟΧΙ στην αντίληψη που θέλει τα δημόσια αγαθά, τις υπηρεσίες και τις υποδομές της χώρας έρμαιο στα χέρια των συνδικαλιστών», και προτείνει να «Καταλαμβάνουμε το Σταθμό του Μετρό στο Σύνταγμα το Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2008 από τις 24:00 έως τις 02:00» [*]

Λες και δεν είναι οι ίδιοι εργαζόμενοι! Λες και είναι όλοι …αφεντικά!

Ειλικρινά, δεν μπορώ να καταλάβω κανέναν… Οι εργαζόμενοι με άστοχες ενέργειες στρέφουν τον κόσμο εναντίον τους, ενώ πιθανότατα έχουν δίκιο (άλλο που μπορεί και να κάθονται και να είναι πράγματι βολεμένοι), οι γενιά των 700 που θα έπρεπε να τα βάλει με το υπουργείο – τα βάζει με τους εργαζομένους απαιτώντας να σταματήσει η στάση εργασίας, το υπουργείο που είχε καλές προθέσεις (δεν έρχονται εκλογές για να υποθέσω κάτι άλλο) τα κάνει όλα μπάχαλο αφού δεν έχει συννενοηθεί με τους εργαζομένους που θα καλύψουν το έργο!

Πα-ρα-λο-γι-σμός!

Σε τι κόσμο μπαμπά με ‘χεις φέρει να ζήσω..

Links: Η είδηση, η απόφαση των g700, η απόφαση των εργαζομένων

[*] Παραθέτω την σημείωσή τους που κάνει μεν τα πράγματα πιο ξεκάθαρα, αλλά δεν αλλάζει την γενική εικόνα:

*ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ
Η ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΩΡΑΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ, ΚΑΤΑ ΔΥΟ ΩΡΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΣΑΒΒΑΤΟΥ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΔΥΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΣΤΗΡΗ ΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

1.ΝΑ ΤΗΡΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ «ΞΕΧΥΛΩΝΕΙ» ΤΕΧΝΗΕΝΤΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΚΟΛΠΑ ΤΟ ΩΡΑΡΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
2.ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΑΝ ΚΙ ΕΦΟΣΟΝ ΑΠΑΙΤΗΘΕΙ
3.ΝΑ ΠΡΟΣΛΗΦΘΕΙ ΝΕΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΚΡΙΘΕΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΤΟ ΜΕΤΡΟ.

ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΑ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ. ΣΑΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΙ ΕΜΕΙΣ , ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ ΜΕ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ, ΤΑ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΠΟΛΥΤΑ.

…τα προφανή, δηλαδή..

25 thoughts on “Παραλογισμός στο μετρό, δώδεκα με δύο…

  1. Όταν κάτι γίνεται χωρίς σωστό προγραμματισμό (αν έχει γίνει έτσι), λογικό είναι να υπάρχουν τέτοια προβλήματα.

    Αν οι μήνες αυτή είναι χαμηλής κίνησης, τότε ίσως και να μην είναι σωστό να ισχύσει αυτό το μέτρο γι’ αυτούς τους μήνες. Είναι κι αυτό ένα συμπέρασμα! Βέβαια τι γίνεται με τους άλλους μήνες; Οι λύσεις στατιστικά είναι δυό (φαντάζομαι): Να ισχύσει πιλοτικά για 1 χρόνο, ή να ισχύσει πιλοτικά για κάποιους μήνες που ΑΠΟ ΠΡΙΝ έχει δείξει η Στατιστική οτι είναι αντιπροσωπευτικοί της κίνησης στις ώρες που ενδιαφερόμαστε. Δεν το παίζει ειδικός, φαντάζομαι οτι υπάρχουν πιο ειδικοί που να το έχουν σκεφτεί αυτό…

    Περί εργαζομένων και τον άλλων. Εγώ συμφωνώ και διαφωνώ και με τους δύο. Αυτός ο τρόπος διαμαρτυρίας που στρέφει την κοινή γνώμη (και το κράτος μεν, αλλά εμμέσως και με τόσα αθώα «θύματα») είναι λανθασμένος. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι, εξίσου αποτελεσματικοί, που να στρέφονται κατευθείαν και μόνο στο στόχο.
    Από την άλλη μια τέτοια επέκταση ωραρίου δεν πρέπει να επιβαρύνει τους εργαζομένους, αλλά να περιλαμβάνει προσλήψεις ή αναδιαρθρώσεις ωραρίων (στα προβλεπόμενα όρια). Υπάρχουν τρόποι να ρυθμιστούν τέτοια πράγματα χωρίς να θίγονται εργασιακά δικαιώματα.

    Αυτά.

    Καλησπέρα.

  2. Το ΥΜΕ ζήτησε από τους εργαζομένους να συμμετάσχουν σε μικτή επιτροπή αξιολόγησης της επέκτασης των δρομολογιων.

    Οπότε, αν δε θέλουν να χαρακτηρίζονται φασίστες και προτιμούν λέγονται δημοκράτες μπορούν να φήσουν κατά μέρος την κατάληψη και να πιάσουν χαρτί και μολύβι για να σημειώσουν τα κατά τη γνώμη τους κακώς κείμενα.

  3. @niko, αυτό έγινε πριν ή μετά την παρουσίαση του καινούργιου ωραρίου;

    Γιατί σε συνέντευξη, σήμερα το πρωί στο ραδιόφωνο του skai, άκουσα τον πρόεδρο των εργαζομένων να λέει ότι δεν ρωτήθηκαν πριν την ανακοίνωση του ωραρίου…

  4. Το πιθανότερο είναι ότι θα τους κάλεσαν να πουν τη γνώμη τους μετά την απόφαση… Αυτό το λέω προκατειλημμένη βέβαια διότι την ίδια ακριβώς τακτική έχω δει να εφαρμόζεται σε όλες τις αποφάσεις και στον δημόσιο και στον κρατικό τομέα. Οι εργαζόμενοι δεν χρειάζεται να έχουν άποψη…, αλλά μόνο να συμμορφώνονται. Πάσχουμε γενικά από διάλογο. Δυστυχώς. Ετσι όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο διαρκώς

  5. arkoudos, καλά τα λες. Το G700 αστοχεί εντελώς. Οι εργαζόμενοι εκφράζουν τα επιχειρήματα της εργοδοσίας (τα δημοσιεύματα των ημερών τονίζουν το ζήτημα της θρυλούμενης μείωσης των κερδών) και ο ΥΜΕ κάνει καλά τη δουλειά του διότι έχει πετάξει το μπαλάκι αλλού και κανείς δεν θα τον κατηγορήσει αν υπαναχωρήσει.

    Η γνώμη μου είναι ότι η ευθύνη είναι του υπουργού μεταφορών. Για να μη μακρηγορώ, παραπέμπω για την πολιτική του υπουργείου στα μέσα μαζικής μεταφοράς σε όσα έγραψα πριν μερικούς μήνες εδώ: http://imwrong.wordpress.com/2007/11/23/mmm/

    Για την ιστορία, όσον αφορά αυτό που αναφέρει ο nikos: Το ΥΜΕ ζήτησε τη συμμετοχή στην επιτροπή παρακολούθησης χθες ή σήμερα κι αφού είχε ανακοινωθεί η στάση εργασίας (κι ενώ ταυτόχρονα έκανε ασφαλιστικά μέτρα)

  6. Ναι, μετά από την αντίδραση των εργαζομένων τους προτάθηκε αυτό. Αν αυτό είναι το λάθος του ΥΜΕ, οκ.
    Γιατί για εμένα δεν είναι λάθος. Οι αποφάσεις λαμβάνονται για να εξυπηρετήσουν τους πολίτες και όχι τους εργαζόμενους.

  7. αρκουδε πρεπει να ειναι σαφες οτι δεν μπορει μια ομαδουλα ανθρωπων να αντιτιθενται σε μια κινηση που θα ωφελησει ολη την Αθηνα απο 50 αποψεις (λιγοτερη κινηση, λιγοτερα ατυχηματα, λιγοτερο νεφος, λιγοτερη παρανομη σταθμευση, ανετοτερη εξοδος και διασκεδαση).

    Εχουν οι εργαζομενοι του Μετρο δικαιωμα να αντιταχθουν? Εξαρταται απο το τι τους ζητανε. Τους ζηταει κανεις να δουλευουν χωρις να πληρωνονται? Προφανως παραλογο. Τους ζητα κανεις να δουλευουν 18 ωρες την ημερα? Απαραδεκτο.

    Αλλα αν τους ζητανε απλα να δουλεψουν οπως δουλευει καθε ιδιωτικος υπαλληλος, και αν τους πληρωνουν με μισθους πολυ υψηλοτερους απτον ιδιωτικο τομεα τοτε η απαντηση μου ειναι μια: δεν σας αρεσει? τα μπογαλακια σας και δρομο να πατε να βγαλετε το ψωμι σας τιμια οπως καθε ιδιωτικος υπαλληλος…

    Γιατι ακριβως δεν ειμαστε ολοι αφεντικα αλλα ουτε και δημοσιοι υπαλληλοι να στηριζουμε συντεχνιες τεμπεληδων, ετσι?

  8. @nikos: Έχεις δίκιο. Όμως εν πρικειμένω αυτό που συνέβη είναι ότι ο υπουργός πήρε μια απόφαση ανώδυνη. Για να εφαρμοστεί ένα μέτρο, πρέπει να εξασφαλίσεις τους όρους κάτω από τους οποίους θα εφαρμοστεί. Αν αρκούσε να πούμε ότι είναι ωφέλιμο για να εφαρμοστεί, θα ήταν υπέροχα, αλλά δεν θα είχε επαφή με την πραγματικότητα. Αυτή είναι η δουλειά της διοίκησης: να γεφυρώνει το όραμα με την υλοποίηση. Εξακολουθώ πάντως να πιστεύω ότι στην αναγγελία του ΥΜΕ δεν υπήρχε όραμα, αλλά προσδωκόμενο επικοινωνιακό όφελος. Αν ήθελε να το κάνει στ’ αλήθεια, ας δημιουργούσε τις προϋποθέσεις. Τώρα, αν δεν γίνει, ο ΥΜΕ εμφανίζεται ως μη έχων ευθύνη. Δες και το λινκ που δίνω παραπάνω.

  9. @niko, εδώ σε χάνω: «Γιατί για εμένα δεν είναι λάθος. Οι αποφάσεις λαμβάνονται για να εξυπηρετήσουν τους πολίτες και όχι τους εργαζόμενους»

    εεεεε, οι εργαζόμενοι δεν είναι πολίτες; οι εργαζόμενοι είναι άλλο πράγμα; μυρμύγκια;

    Είναι λάθος αν έγινε έτσι, γιατί (με καλύπτει ο imworng στην τοποθέτησή του) ο υπεύθυνος πρέπει όχι μόνο να εύχεται, αλλά να φροντίζει και να είναι εφικτό αυτό που εύχεται.

    Αλλιώς τι να το κάνω; Το κοινό καλό πρέπει να τους συμπεριλαμβάνει όλους, για αυτό λέγεται ‘κοινό’, σωστά;

    Σκέφτομαι πάντως το εξής: οι εργαζόμενοι στο μετρό, κάνουν στάση εργασίας μεταξύ 12-2. Που σημαίνει οτι αν υπάρχει υπερωρία, δεν θα την πληρωθούν. Που σημαίνει οτι δεν κερδίζουν τίποτα, αντιθέτως χάνουν.

    Δεν είμαι εντελώς σίγουρος οτι σκέφτονται (μόνο) τον εαυτούλη τους…

    @SG, γνωστή η διαφωνία μας σε τέτοια ζητήματα απο το παρελθόν 🙂 . Εδώ πάντως, έχεις δίκιο σε κάτι και οφείλω να το αναγνωρίσω – απλώς διαβάζω με άλλο ύφος το κείμενό σου και τονίζω διαφορετικές λέξεις: Το μέτρο είναι σωστό, και οι εργαζόμενοι πρέπει να αποζημιωθούν για τον έξτρα χρόνο που θα εργαστούν.

    Απο το αλλά και μετά, διαφωνούμε λιγάκι 🙂

    Εγώ για παράδειγμα, θα το έλεγα ‘δικαίωμα στην απεργία’…

  10. Αφού θεωρήσουμε ως AYTONOHTO το ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να πληρωθούν κανονικά για τις υπερωρίες τους και τη νυχτερινή τους απασχόληση και το ότι θα πρέπει να προσληφθεί επιπλέον προσωπικό αν δεν επαρκεί το υπάρχον, ας πάμε στο άλλο ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ:
    Όποιος έχει κυκλοφορήσει στην Αθήνα μετά τα μεσάνυχτα, κυρίως Παρασκευή και Σάββατο, βλέπει ότι η έλλειψη ενός συγκοινωνιακού μέσου δημιουργεί τεράστια προβλήματα. Για μένα το πρώτο και κύριο είναι η χρήση του ιδιωτικού αυτοκινήτου από άτομα που, όπως και να το κάνουμε, έχουν καταναλώσει κάποιες ποσότητες αλκοόλ. Στη συνέχεια έχουμε οικονομική επιβάρυνση για ταξί των νεαρών και ασθενέστερων οικονομικά ατόμων, ρύπανση και νέφος, κυκλοφοριακή συμφόρηση κλπ.

    Αγαπητέ Αρκούδε, βιαστήκατε να κατηγορήσετε την G700 για συμπαράταξη με την εργοδοσία. Μάλλον δεν αφουγκραστήκατε πρώτα τον παλμό του λαού της Αθήνας, που δεν εκφράζει τις ανάγκες κανενός εργοδότη, παρά μόνο την πραγματική κοινωνική ανάγκη επέκτασης της λειτουργίας των συγκοινωνιακών μέσων.

    Επειδή έχω πολλά χρόνια υπηρεσίας στην πλάτη μου σε δημόσια υπηρεσία, δυστυχώς έχω διαπιστώσει πως οι συνδικαλιστές λένε ΠΑΝΤΑ και ΜΟΝΟ όχι. Δεν είδα ΠΟΤΕ να λένε «Θα δούμε». Δεν είδα ποτέ να λένε «Ίσως, ας το δοκιμάσουμε». Μακάρι να έβλεπαν λίγο πιο πέρα από τη μύτη τους οι συνδικαλιστές του Μετρό και του ΗΣΑΠ, γιατί τότε θα έλεγαν, «Βλέπουμε ότι εξυπηρετεί το κοινωνικό σύνολο, θα εξυπηρετήσει και το δικό μας παιδί αύριο το βράδυ που θα βγει από ένα κλαμπ στου Ψυρρή και θα μπει στο αυτοκίνητο του πιωμένου φίλου του για να γυρίσει σπίτι. Ας το δοκιμάσουμε».

    Όσο για το επιχείρημά τους ότι κόπτονται για την οικονομική ευρωστία του εργοδότη τους και ότι φοβούνται πως μ’ αυτό το μέτρο θα γίνει προβληματική η επιχείρηση, να μου επιτρέψουν να γελάσω: Αν ο εργοδότης τους σήμερα τούς πρόσφερε τη δυνατότητα να διπλασιαστεί ο μισθός τους, θα την άρπαζαν πάραυτα, χωρίς να ενδιαφερθούν αν μ’ αυτόν τον τρόπο θα κινδύνευε να γίνει προβληματική η επιχείρηση.

  11. Κατά σύμπωση, έκανα και εγώ το ταπεινό μου post για το θέμα, όντας εργαζόμενος και φανατικός των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.
    Όπως λέω, ας μην σπεύδουμε να κατηγορήσουμε κανέναν. Προφανώς υπάρχουν επιχείρηματα και από τους μεν και από τους δε. Κατά την ταπεινή μου άποψη, το θέμα είναι πιο απλό: ας αποφασίσουμε σε τι πόλη θέλουμε να ζούμε: Στη μεγαλούπολη Αθήνα των 5 εκατομμυρίων του 21ου αιώνα ή στην Αθήνα της δεκαετίας του 1960; Και αυτό δεν αφορά μόνο το Μετρό. Αφορά πχ και τις δημόσιες υπηρεσίες που κλείνουν στις 2 το μεσημέρι…
    Αν αποφασίσουμε, τα υπόλοιπα μπορεί και να τα λύσουμε.

  12. Όχι αρκούδε. Δεν είναι οι εργαζόμενοι οι πολίτες τους οποίους διευκολύνει το μέτρο της επέκτασης του ωραρίου.
    Οι εργαζόμενοι του μετρό (ας υποθέσουμε ότι είναι 1000-που είναι υπερβολή) δε χρησιμοποιούν το μετρό για να γυρίσουν σπίτι τους τα βράδια.

    Εν πάσει περιπτώσει, οι εργαζόμενοι με την κίνησή τους στην παρθενική του μέτρου δείχνουν τη διάθεσή τους: Και η διάθεσή τους είναι να ΜΗ διευκολύνουν τους επιβάτες, έστω και πιλοτικά.
    Δε χάνουν ευκαιρία για να εκμεταλλευτούν την κατάσταση και να προβάλλουν αιτήματα εσωτερικά της εταιρείας διαχείρισης του μετρό.

    Όσο για την απώλεια υπερωριών 2 ωρών, κάνουν και αυτοί μία επένδυση.

  13. Γιατί να μην εφαρμοστεί και στον προαστιακό το πιλοτικό ωράριο?
    Ναι στην 24ωρη λειτουργία όλων των μέσων σταθερής τροχιάς(εκτός 2-3 ημερών για συντήρηση)
    Ναι σε προσλήψεις προσωπικού η’ έστω σε πληρωμή υπερωριών.
    επιβατης προαστιακου

  14. @Αλεξάνδρα:

    Μα, Αλεξάνδρα, και τα δύο πράγματα που θεωρείς αυτονόητα, τα έχω αντιληθφεί απο την αρχή. Και τα έχω αναφέρει απο την αρχή.

    Τώρα, αν πιστεύεις οτι κάνω λάθος που μέμφομαι την συμπεριφορά των g700 επειδή δεν «δεν αφουγκραστήκατε πρώτα τον παλμό του λαού της Αθήνας, που δεν εκφράζει τις ανάγκες κανενός εργοδότη, παρά μόνο την πραγματική κοινωνική ανάγκη επέκτασης της λειτουργίας των συγκοινωνιακών μέσων», νομίζω οτι το κάνεις επειδή συγκρίνεις δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα:

    Απο την μία, την απόφαση του YME. Απο την άλλη, την απόφαση των εργαζομένων.

    Αν (ξανα)διαβάσεις το post μου, θα αντιληφθείς οτι είμαι υπέρ του έργου, κατά του τρόπου που το υπουργείο αντιμετώπισε τους εργαζομένους.

    Οι εργαζόμενοι, που αυτοί θα τραβήξουν το λούκι, αντιδρούν. Ε, και εγώ θα αντιδρούσα αν μου ζητούσαν να δουλέψω περισσότερο, ή να πληρωθώ λιγότερα.

    Το θέμα δεν είναι αν το μέτρο είναι σωστό.

    Το θέμα είναι οτι όλοι εδώ έχουν λαθος. Ναι, και οι g700 γιατί αν θέλουν να κάνουν διαμαρτυρία, δεν θα έπρεπε να πάνε στο Σύνταγμα, αλλά στα γραφεία του υπουργείου.

    @προς όλους όσους αναφέρουν την κοινωνική διάσταση του έργου, και το κοινό καλό:

    Για το αν πρέπει να το δοκιμάσουμε, ή όχι, ας κάνουμε το εξής.

    Όλοι όσοι θέλουν να το δοκιμάσουμε, να πηγαίνουν μεταξύ 12-2, και να καθαρίζουν βαγόνια.

    Ανευ πληρωμής, άνευ αποδοχών.

    Για το κοινό καλό που κόπτονται.

    Για την δοκιμή, βρε αδελφέ.

    Και ύστερα, αν το μέτρο πιάσει, για να πίνουν κάποιοι το ποτάκι τους άνετα, θα δημιουργήσουμε βάρδιες υπευθύνων πολιτών, οι οποιοι αφιλοκερδώς, θα καθαρίζουν βαγόνια και αποβάθρες.

    Διότι, αδέλφια, έτσι πάει: το «να το δοκιμάσουμε βρε αδελφέ» στον σβέρκο του άλλου, και όταν πάει να διαμαρτυρηθεί, εμείς να φωνάζουμε «για κοίτα ρε τον μαλάκα τον συνδικαληστή που θέλει να μας πάει σαράντα χρόνια πίσω» είναι εύκολο.

    Οι δοκιμές σε ξένη πλάτη, είναι, ού, το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου!

    Δεν έχει να κάνει με εμάς – οι άλλοι θα γαμιούνται. Εμείς, απλώς θα πίνουμε το ποτό μας.

    Ε, λοιπόν, εγώ σκλάβους για να πίνω το ποτό μου άνετα, δεν θέλω. Αν δεν δίνουν υπερωρίες ή έξτρα προσωπικό, μην σώσει και κουνηθεί βαγόνι.

    Δεν είμαι ούτε με τους συνδικαλιστές, ούτε με τους g700 – αν και ανανγωρίζω τα λάθη και τα σωστά και των δύο.

    Θα μου πει κάποιος τι έκανε σωστά το ΥΜΕ; Γιατί εγώ υποστηρίζω οτι όλο αυτό το μπάχαλο έχει έναν κυρίως υπεύθυνο.

    Τέλος, @nikos: Πολίτες, φίλε Νίκο, είμαστε όλοι μας. Και εγώ, που πάω στην δουλειά με τα πόδια, και εσύ, που πάς με το τραίνο, και ο άλλος που πάει το βραδάκι για ποτό, και ο παράλλος που πάει το βραδάκι για δουλειά για να καθαρίζει τις ράγες.

    Και το κοινό καλό, τους περιλαμβάνει όοοοοολους αυτούς. Δεν υπαρχει κοινό καλό όταν όλοι οι άλλοι περνάνε καλά, και ο μαλάκας δουλεύει.

    Αν δώσεις κίνητρα, και λόγο, να δεις που ο άλλος θα κάνει την υπέρβαση που του ζητάς. Και έτσι θα επωφεληθεί το «κοινό καλό». Το ποιος θα κάνει «επένδυση» και το ποιός όχι, δεν θα το κρίνω ούτε εγώ, ούτε εσύ. Θα το κρίνει αυτός που θα κάνει την επένδυση.

  15. arkoudos, πάλι καλά τα λες. Δες τι ωραία φορτώνει ο ΥΜΕ στους εργαζόμενους την άρνηση: http://www.mesametaforas.gr/?p=15
    Όμως η διοίκηση του ΟΑΣΑ και της ΑΜΕΛ εδώ και μήνες διαρρέει ότι δεν θα ευδοκιμήσει το μέτρο, ότι 150 εισιτήρια κόβουν οι νυχτερινές γραμμές λεωφορείων που κινούνται παράλληλα με τον ηλεκτρικό κλπ. Η ευθύνη είναι σαφής και είναι στην πολιτική ηγεσία του ΥΜΕ. Το όλο μπάχαλο προκαλείται πρώτα-πρώτα απ’ αυτόν. Θέλει όλοι να είναι ευχαριστημένοι απ’ αυτόν, καθώς θα βλέπουν έναν νέο υπουργό να προτείνει κάτι προωθημένο (ακολουθώντας, μάλιστα, το αίτημα μιας νεανικού προφίλ αριστερής δημοτικής παράταξης…) και να συγκρούεται με το «συνδικαλιστικό κατεστημένﻨηλικίας 8 ετών. Αν δει κανείς το σύνολο των εξαγγελιών (και ουχί ενεργειών) του υπουργείου μεταφορών για τα μέσα μεταφοράς θα καταλάβει ότι δεν επιθυμούν τίποτα από αυτά να συμβεί. Ευκολότερο θα τους έρθει να φτιάξουν μια ακόμη Αττική Οδό κάτω από την υπάρχουσα, να πάρουν και οι εργολάβοι τα ποσοστά τους.

  16. «Το μέτρο είναι σωστό, και οι εργαζόμενοι πρέπει να αποζημιωθούν για τον έξτρα χρόνο που θα εργαστούν.»

    με μια επιφυλαξη αν θα πρεπει πραγματικα να εργαστουν υπερβολικα. Αν ως σημερα εργαζονται 2 μερες και παιρνουν 1500 ευρω δεν με πειθεις οτι δικαιουνται και αλλα λεφτα.

    «Εγώ για παράδειγμα, θα το έλεγα ‘δικαίωμα στην απεργία’…»

    το δικαιωμα στην απεργια εχει περιορισμους σε δημοσιο και ιδιωτικο τομεα. Κανεις ιδιωτης δεν θα τολμουσε να κανει απεργια για ενα διμηνο (!) για να ακυρωσει στην πραξη στρατηγικη αποφαση της εταιρειας που εχει ληφθει σε ανωτατο επιπεδο… αυτο δεν ειναι απεργια ειναι ολοκληρωτικη αρνηση εξασκησης του επαγγελματος για το οποιο πληρωνονται και αρνηση του δικαιωματος της διοικησης να διοικει! γιαυτο και κριθηκε παρανομη η απεργια και ξεμπερδεψαμε…

  17. Πριν από λίγα χρόνια είχα συναντηθεί με μία παρέα Σέρβων, Κροατών, Μαυροβουνιώτων και Ελλήνων στην οποία ο ένας από την παρέα (αρχιτέκτονας) μου είπε κάτι θεϊκό:
    «Εδώ στην Ελλάδα πρώτα χτίζετε και μετά κάνετε τα σχέδια της οικοδομής».
    Δεν έχει καθόλου άδικο ο άνθρωπος…

  18. Sorry, αλλά… είσαι παντελώς λάθος. Η πόλη καλώς ή κακώς ζει ολόκληρο το 24ωρο, επομένως η ανάγκη υπάρχει.

    Όσο για τα λίγα βραδυνά εισιτήρια, σου λέω ότι ο κόσμος δεν προγραμματίζει μετακινήσεις γιατί ξέρει το όριο. Αν αυξηθεί, θα αλλάξει και αυτό. Ας πούμε ότι τώρα παίρνω το αμάξι για να πάω για δουλειά στις 5.00 το απογευμα γιατί ξέρω ότι στις 1.00 που θα σχολάσω θα πρέπει να πληρώσω ταξί. Αν είχα το μετρό, θα ειχα επιλογή.

    Α ς μην υποκρινόμαστε για τα δικαιώματα των εργαζομένων, αν είχαν το ίδιο αίτημα άλλοι οργανισμοί θα τους θάβαμε ζωντανούς (ΔΕΗ, ΟΤΕ,ΤΡΕΝΑ, ΕΚΑΒ κλπ, κλπ)….

  19. @George, κρίνοντας απο τους προαναφερόμενους, θα υπολογίσω οτι αναφέρεσαι σε μένα, οπότε απαντώ:

    Το διάβασες το post μου;

    Σου θυμίζω: «Όλα αρχίζουν απο την απόφαση του υπουργείου μεταφορών για παράταση του ωραρίου για μετά τις 12- μέχρι τις 2 κάθε Παρασκευή και Σάββατο.

    Ήταν μία σωστή απόφαση, βασισμένη σε σωστά κριτήρια, απολύτως λογική.»

    Επαναλαμβάνω, σωστή απόφαση, βασισμένη σε σωστά κριτήρια, απολύτως λογική.

    Συνεπώς, (αν πράγματι αναφέρεσαι σε μένα) το ίδιο λέμε.

    Σωστή απόφαση, βασισμένη σε σωστά κριτήρια, απολύτως λογική.

    Τώρα, για τους εργαζόμενους, σε παραπέμπω στο σχόλιό μου νούμερο 16:

    Σκούπα, φαράσι, και καλή καρδιά.

    @SG: όπως είπα και πριν, συνήθως διαφωνούμε, δεν είναι πρωτότυπο. Σημειώνω όμως:

    «με μια επιφυλαξη αν θα πρεπει πραγματικα να εργαστουν υπερβολικα. Αν ως σημερα εργαζονται 2 μερες και παιρνουν 1500 ευρω δεν με πειθεις οτι δικαιουνται και αλλα λεφτα.»

    Απο σένα δεν το περίμενα αυτό. Εξηγούμαι: οι άνθρωποι έχουν μία ειδικότητα. Μία εξειδίκευση. Έχουν συμφωνήσει σε έναν μισθό, για μία ορισμένη δουλειά. Περισσότερη δουλειά; περισσότερος μισθός.

    Δέκα λεπτά να δουλεύουν, για 7000 ευρώ, αφού αυτά συμφωνήθηκαν τότε, αυτά θα παίρνουν.

    Περισσότερη δουλειά; Περισσότερος μισθός.

    Όσο για το κλείσιμο του σχόλίου σου.. 😀 έχω μία έντονη υποψία οτι κρίθηκε μεν «παράνομη και καταχρηστική» αλλά η αιτιολογία ήταν οτι δεν υπήρξε αρκετός χρόνος ανάμεσα στην ενημέρωσή της και την πραγματοποίησή της…

    …κάτι απόλυτα λογικό αν σκεφθεί κανείς οτι οι εργαζόμενοι το έμαθαν ΜΕΤΑ απο το κοινό (σύμφωνα με δήλωσή τους) 🙂

    Φαντάζεσαι; Αν ισχύει, την Τετάρτη τους είπαν την Παρασκευή θα κάνετε υπερωρία, και σύμφωνα με τον νόμο, δεν επιτρεπόταν να αντιδράσουν.. Απαράδεκτο, δεν συμφωνείς;

    Επιπλέον, θα ήθελα να διαβάσω και ένα σχόλιό σου για τους χειρισμούς του ΥΜΕ…

    Προς όλους όσους τονίζουν το κοινωνικό του πράγματος, επιμένω:

    Σκούπα, φαράσι, και καλή καρδιά.

    Αντι να μαζεύεστε Σαββατιάτικα εναντίον των εργαζομένων, βοηθήστε να γίνει πράξη το 12-2!

  20. «οι άνθρωποι έχουν μία ειδικότητα. Μία εξειδίκευση. Έχουν συμφωνήσει σε έναν μισθό, για μία ορισμένη δουλειά. Περισσότερη δουλειά; περισσότερος μισθός.»

    αν ο μισθος ειχε καθοριστει στην ελευθερη αγορα, θα ειχε νοημα. Αλλα αν καθοριζεται με εντελως μυστηριους και αδικους τροπους δεν ξερω γιατι δικαιουνται παραπανω…

    Πραγματικα πιστευεις οτι αν επαιρναν 7000 ευρω και τους βαζαν να δουλεψουν ενα λεπτο παραπανω θα αξιζαν αυξηση?

    «Επιπλέον, θα ήθελα να διαβάσω και ένα σχόλιό σου για τους χειρισμούς του ΥΜΕ…»

    τωρα με ρωτας για λεπτομερειες που δεν γνωριζω. Τι εκανε το ΥΜΕ?

  21. Για να απαντήσω στην ερώτησή σου, και κυρίως για να καταλάβεις την απάντησή μου, θα πρέπει να αισθανθείς λίγο σαν εργαζόμενος:

    Έχεις μία δουλειά. Ενενηνταεννιά τοις εκατό, παίρνεις τον μισθό που σου δίνουνε, και όχι αυτόν που αξίζεις.

    Ουδέν πρόβλημα για σένα (τον εργαζόμενο), αφού δέχθηκες.

    Εννενήνταεννιά τοις εκατό, κάνεις αυτά που σου ζητήθηκαν – σ’ αρέσουν ή όχι. Δουλεύεις τις ώρες που πρέπει – πχ στις ώρες που έχεις συμφωνήσει φεύγεις – είτε έχει μείνει και άλλη δουλειά, είτε όχι.

    Ουδέν πρόβλημα για την εταιρεία σου, αφού δέχθηκε να σε έχει με αυτές τις συνθήκες.

    Άρα η σχέση σας έχει στηθεί με την αμοιβαία αυτήν ισορροπία.

    Αν αλλάξει κάτι, πρέπει να αναπροσαρμοστεί η σχέση σας.

    Αν χρειαστεί να σου μειώσουν τον μισθό, κάνεις λιγότερη δουλειά. Αν χρειαστεί να σου αυξήσουν την δουλειά, αιτήσαι μεγαλύτερο μισθό.

    Λογικό δεν είναι; Στην πρότασή μου μέχρι τώρα, δεν αναφέρω αριθμούς, ούτε πόσα παίρνεις, ούτε για πόση ώρα δουλεύεις.

    Ο κανόνας της ισορροπίας δουλεύει είτε παίρνεις 7000 ευρώ (γιατί είσαι πυρηνικός επιστήμονας) είτε δουλεύεις πέντε λεπτά (γιατί είσαι υδραυλικός). Αλλά δουλεύει (ή θα έπρεπε να δουλεύει) και για αυτούς που παίρνουν 800 ευρώ και δουλεύουν 12 ώρες..

    Απαντώ λοιπόν στην ερώτησή σου: Ναι, θα άξιζαν αύξηση.

    Τώρα, στο δεύτερο: Το ΥΜΕ, ή αλλιώς Υπουργείο Μεταφορών Επικοινωνιών, είναι αυτό που ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αλλάξει το ωράριο χρήσης του μετρό και του ηλεκτρικού, χωρίς πρώτα να έχει ενημερώσει τους υπαλλήλους.

    Είναι αυτό που τάζει κηδείες με ξένα κόλυβα.

    Διότι, τάζει ένα μέτρο, που δεν το πιστεύει (κατά δήλωσή του), δεν το προετοιμάζει καθόλου (κατά δήλωση των εργαζομένων) και δεν το πολεμάει για να γίνει (κατά δήλωση του κόσμου)

    Δηλαδή, παίζει παιχνίδι εις βάρος όλων: Των εργαζομένων, του κόσμου, εμένα, εσένα.

    Και βάζει εσένα (και πολλούς άλλους ακόμα, αν κρίνω απο τις απαντήσεις που έλαβα σε τούτο το αναθεματισμένο το post) να βρίζεις τους εργαζομένους (που δεν φταίνε, γιατί άλλοι τους έφεραν το μαχαίρι στο λαιμό) και να μην σκέφτεσαι:

    «Για κάτσε ρε. Αυτός που μου λέει οτι 2 τα ξημερώματα θα ταξιδεύω σπίτι – τους ρώτησε αυτούς που θα δουλέψουν για να γίνει αυτό;»

    Ελα ντε;

    Γι αυτό δεν έχω λάβει απάντηση απο κανέναν που θεωρεί το μέτρο «σωστό κοινωνικά και αποτελεσματικό ποιοτικά» όταν προτείνω να κάνουν αυτοί την έξτρα δουλειά που χρειάζεται και να καθαρίσουν αυτοί τις δύο έξτρα ώρες που θα χρειαστεί.

    Γιατί με ξένα κόλυβα, δέκα κηδείες κάνουν…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.