Προσέξτε τώρα πως πάει όλο αυτό.
Εγώ σας προτείνω να δείτε μία παράσταση που μας (εμένα και της Ελεάνας) άρεσε.
Εσείς λέτε «τι καλά που τα γράφει ο αρκούδος» – και με γράφετε.
Δεν πάτε, βαριέστε.
Δεν πάτε, θέλετε να γλυτώσετε τα 15-20 ευρώ.
Δεν πάτε – τελεία.
Περνάει ο καιρός, 15 παραστάσεις είναι όλες-όλες. Τελειώνει.
Δεν αισθάνεστε οτι σας έλειψε κάτι. Μία χαρά είσαστε.
~
Μετά απο μερικούς μήνες ξαναδιάβαζετε το ποστ και λέτε «τι παπαριές μας έλεγες ρε αρκούδε, σιγά την παράσταση».
Δεν πήγατε όμως, και έτσι δεν ξέρετε.
Δεν ξέρετε αν είναι καλή. Αν θα σας άγγιζε, όπως άγγιξε και μένα. Αν θα πιάνατε τρυφερά το χέρι του καλού ή της καλής σας απο κάτι που καταλάβατε, ή αν θα γελάγατε με τα χάλια σας.
Δεν ξέρετε πόσο ευφραίνει καρδίαν αυτή η παράσταση. Πόσο εκφραστικός είναι ο -με υποψία τρακ- έμπειρος Γιαννακάς Γεννατάς . Πόσο θα θέλετε να αγκαλιάσετε το ταίρι σας μετά απο αυτό.
Δεν ξέρετε πόσο καλή (με όλη την σημασία της λέξεως) είναι αυτή η παράσταση.
Δεν το ξέρετε – γιατί δεν πήγατε.
Γιατί βαριόσασταν. Που να τρέχετε στο Coronet βραδιάτικα. Αλλά τώρα το μετανιώσατε. Είναι τόσο τρυφερή και αστεία και αληθινή παράσταση -λέτε- μακάρι να έπαιρνα την καλή / καλό μου και να την έβλεπα. Να ξεκουνιόμουν μία φορά και να εμπιστευόμουν μία φορά τον αρκούδο…
Θα πέρναγα τόσο καλά. Και όσοι άλλοι την είδαν, είχαν να μου πουν τα καλύτερα.
Αλλά δεν την είδατε.
Κρίμα.
~
Newsflash: έχετε μία ευκαιρία ακόμα να αγγίξετε την τρυφερότητα. Ξεκινά 18/10/2007 και κρατάει 15 παραστάσεις.
Δεν έχω άλλους τρόπους να σας πείσω οτι αξίζει και τα λεφτά, και τον κόπο.
Πάλι θα πεις βαριέμαι;
Ένα ευχαριστώ στην Μαρία για το πολύτιμο δώρο που μου έκανε.
(*) Βλέπεται κυρίως απο ζευγάρια, και απο ανθρώπους που θέλουν να ζευγαρώσουν. Δηλαδή απο σχεδόν όλους 🙂
Loading...
Α! ο Γεννατάς εννοείς… Ευχαριστώ για την πρόταση. Θα πάμε!
ούπς, έχεις δίκιο το διόρθωσα – Thanks!
Μήπως είσαι λιγάκι γκρίνιας και μανιαμούνιας;
Επειδή μου τα χώνουν φίλοι και γνωστοί για τούτο το ποστ, μία διευκρίνιση:
Δεν σας λέω «είσαστε μαλάκες αν δεν πάτε».
Λέω απλώς οτι είναι κρίμα να το χάσετε.
Αντιγράφω τo chat που κάναμε σχετικά με το post (με την άδειά του, φυσικά):
Αυτό λέω. Απλώς νιώθω οτι δεν έχω βρει την φόρμουλα να σας πείθω πόσο μου άρεσε, γι’ αυτό και κάνω τέτοια παρουσίαση.
Το σχολιάζω επειδή σκέφτηκα οτι αν δεν το κατάλαβε ο Βασίλης, που είναι και κολλητός, ίσως να μην το μετέφερα σωστά και σε εσάς 🙂
Χα, μόλις κατέριψες αυτό που έγραφες εδώ, στο σχόλιο 3, σειρά 2! Αν δεν πάνε και πάλι, την επόμενη φορά προτείνω να κάνεις την πρόταση με την απειλή
πιστολίουακοντίου 😛Πέρα από την πλάκα όμως να πάτε. Αν μη τι άλλο και μούφα να είναι (που δε νομίζω) θα μπορείτε να τη λέτε μετά στον αρκούδο εσαεί! Εγώ θα πήγαινα, αλλά δε με έπεισες ότι αξίζει να κάνω 340 km μέχρι το θέατρο. Αν κάνει τουρνέ στην επαρχία το συζητάμε…
Πολύ γερό μνημονικό, πολύ γερό μνημονικό 🙂
Ο Βασίλης, φιλαράκι εδώ και (πολύ) καιρό, έχει ωραίο σύστημα για τις ταινίες. Διαβάζει τις κριτικές απο όλους, και μετά βλέπει την ταινία.
Ύστερα επιστρέφει στις κριτικές, και τσεκάρει με ποιον συμφωνεί.
Όσους διαφωνεί, απλώς το σημειώνει για την επόμενη φορά.
Έτσι, μετά απο καιρό ξέρει με ποιον κριτικό ταιριάζουν τα γούστα του, και πράττει αναλόγως…
Είναι ξύπνιο παλικάρι ο φίλος μου 🙂
οκ! συμφωνώ με Βασίλη… μερικώς. Την συγνώμη μου που σε αποκάλεσα «μανιαμούνια» και «γκρίνια». Ίσως καλύτερα θα ήταν να μας έλεγες το γιατί σου άρεσε αυτή η παράσταση. Να μας δώσεις ένα κίνητρο εφόσον γράφεις αυτό το ποστ. Βέβαια αρκούδε μου, εμείς είμαστε συνηθισμένοι στα «trick» post σου… (άλλα μας γράφεις και αλλού καταλήγουμε)… χε χε 🙂
Την γκρίνια σου για το post την άκουσα (και την κατάλαβα) και η κουβέντα με τον βασίλη μου έδωσε να καταλάβω που ήταν το πρόβλημα – γι αυτό και το comment μου επεξήγησης…
Είναι σαφές οτι αν μου έγραφες «τι ωραία που τα λες» χωρίς να το πιστεύεις, δεν θα είχα διορθώσει τίποτα… 🙂
Όσο για το «άλλα μας γράφεις, και σε άλλα καταλήγουμε»… ε, ναι, τέτοια παιχνίδια μ’ αρέσει να κάνω που και που 🙂
…λοιπόν, εμένα με είχε κεντρίσει αυτό το ποστ από τόοοοτε τον Οκτώβριο, αλλά μόνο τώρα καταφέραμε και οργανώσαμε το «ξεκούνημα». Ευτυχώς! Μια καταπληκτική ερμηνεία από το Γεννατά, και μια αξέχαστη παράσταση (δεν είναι ότι παρουσιάζει πράγματα που δεν έχουμε δει / σκεφτεί / αντιμετωπίσει, αλλά ο τρόπος είναι απίστευτος!). Αυτά. Απλά ένα ευχαριστώ για την θεατρική πρόταση, και πολλές ευχές για μια καλή χρονιά :ο)