Ας πούμε ότι σε μία κυβέρνηση, ο γενικός γραμματέας έλεγε στους Ναζί βουλευτές, «κοιτάξτε, ο πρωθυπουργός επηρεάζει την δικαιοσύνη, οι αποφάσεις βγαίνουν κατ’ εντολήν του». Ας πούμε ότι αυτός ο άνθρωπος δεν καλείται από την δικαιοσύνη η οποία δεν συγκινείται να τον αναγκάσει να υποστηρίξει ή μη τα λεγόμενά του.
Ας πούμε ότι, στο ίδιο κόμμα, ένας Ντινόπουλος έχει αναλάβει υπουργικό ρόλο, ένας Γεωργιάδης έχει αναλάβει υπουργικό ρόλο, μία Βούλτεψη έχει αναλάβει υπουργικό ρόλο.
Ας πούμε ότι στο ίδιο κόμμα, μεταξύ άλλων ένας Πλεύρης έχει αναλάβει τον βουλευτικό ρόλο, ένας Λαζαρίδης τον οργανωτικό, και μία Σιδέρη και ένας Κρανιδιώτης τον …πολιτικό σχεδιασμό του.
Ας πούμε ότι ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ίδιου κόμματος λέει, ότι αν κερδίσουν οι αντίπαλοι του κόμματός του, είναι απόλυτα λογικό να βγάλει τα χρήματά του στο εξωτερικό – ζημιώνοντας την πατρίδα του για να αυτοπροστατευτεί. Ας πούμε ότι δίνει συνεντεύξεις και στην ομογένεια, συνεχίζοντας στην ουσία να στηρίζει την ίδια υπόθεση.
Ας πούμε ότι αυτός ο άνθρωπος, δεν τιμωρείται, δεν χάνει την θέση του. Αντ’ αυτού όμως, σε μία τυπική, ημερών αντικατάσταση, την θέση του θα πάρει ο άνθρωπος που εξισώνει ομοφυλόφιλους (και το δίκαιο, κατ’ εμέ, αίτημα συμφώνου συμβίωσης – πολιτικού γάμου) με …κτηνοβασία.
Ας πούμε ότι το ίδιο κόμμα κάνει μία (αδικαιολόγητη) αίτηση για πρόταση εμπιστοσύνης την ημέρα που ο πρωθυπουργός που την αιτείται την εμπιστοσύνη …θα λείπει να την αιτηθεί ο ίδιος.
Ας πούμε ότι θα τον αντικαταστήσει ο άνθρωπος που είχε την χαρά και την τιμή να τον κάνει πρόεδρο φασιστικού χουντικού κόμματος ο ίδιος ο δικτάτορας Παπαδόπουλος, πέρνοντας παίρνοντας μάλιστα την σειρά από τον πρόεδρο του τώρα ακροδεξιού, νεοναζιστικού κόμματος στην Ελλάδα Μιχαλολιάκο.
Ξανα: Ο άνθρωπος που τον έκανε πρόεδρο ενός φασιστικού χουντικού κόμματος ο δικτάτορας Παπαδόπουλος, αντικαθιστώντας τον ομόσταυλό του Μιχαλολιάκο, οδηγητή μετέπειτα μίας νεοναζιστικής συμμορίας, θα ζητήσει ψήφο …εμπιστοσύνης για λογαριασμό της κυβέρνησης.
~
Κοιτάξτε, υπάρχει ένας ελέφαντας στο δωμάτιο. Δεν είναι μικρός, είναι λίγο μεγάλος. Πιάνει ζωτικό χώρο, και επεκτείνεται. Ανεξαρτήτως τι ψηφίζει ο καθείς εξ υμών ημών, αν δεν απολαμβάνει την ακροδεξιά γεύση στην εξουσία του, μάλλον θα ενοχλείτω ενοχλείτο – αν τον έπαιρνε χαμπάρι.
Ή αν ήθελε να τον δει.
Ή αν άντεχε να τον δει.
Καταλαβαίνω επίσης ότι η αντιπολίτευση και η ποιότητά της δεν εμπνέουν όλους να την ακολουθήσουν με κλειστά τα μάτια. Και λογικό είναι, και είναι και προφανές. Αλλά ο ελέφαντας είναι λίγο μεγάλος για να αγνοηθεί, και, ακόμα και αν η ερώτηση είναι «και με ποιον να πάμε, μ’ αυτούς;» μάλλον θα έπρεπε κανείς να σκεφτεί σοβαρά με ποιους μένουμε όμως τώρα.
Στην Νέα Δημοκρατία φαίνεται ότι σταμάτησαν να κάνουν ότι δεν τον προσέχουν:
Η επιλογή του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά να δώσει προβάδισμα στον Μ. Βορίδη, ορίζοντάς τον βασικό εισηγητή στη σημερινή έναρξη της τριήμερης συζήτησης για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης ή όχι στην κυβέρνηση, προκαλεί μεγάλη αναστάτωση στο εσωτερικό της ΝΔ.
Το άγχος του πρωθυπουργού να περιορίσει τις διαρροές προς την Ακροδεξιά και να επιτύχει τον επαναπατρισμό δεξιών ψηφοφόρων, αναπροσαρμόζει σε ένα σημαντικό βαθμό τη στρατηγική του και για να καλύψει το χαμένο έδαφος δίνει πρωταγωνιστικό ρόλο σε στελέχη με επιρροή προς την άκρα δεξιά, όπως οι Μ. Βορίδης και Αδ. Γεωργιάδης.
Ειδικά για τον Μ. Βορίδη, ήδη συζητείται πως του παραχωρείται συνειδητά πολιτικός χώρος για να αυξήσει το πολιτικό του κεφάλαιο και τη δημοτικότητά του στο σκληρό δεξιό ακροατήριο. Ο Μ. Βορίδης, τυγχάνει τους τελευταίους μήνες στενός συνομιλητής του πρωθυπουργικού επιτελείου και διατηρεί άριστη σχέση με τον στενό σύμβουλο του Αντ. Σαμαρά, τον βουλευτή Επικρατείας Χρύσανθο Λαζαρίδη.
Από το The Toc: Υπόγειες δονήσεις στη ΝΔ για Βορίδη – Γεωργιάδη
~
Ο ελέφαντας πιάνει, πια, μεγάλο χώρο στο δωμάτιο, και η αναπνοή όσων συστεγάζονται, έχει γίνει πολύ δύσκολη.
Επίσης, ο ελέφαντας δεν είναι, πια, και τόσο αόρατος.
@yX__ ναι έχεις και παράπονο…ναι ήταν Πρόεδρος της Νεολαίας ΕΠΕΝ πράγματι, άλλο Χουντικός όμως άλλο Ναζί.
— Άδωνις Γεωργιάδης (@AdonisGeorgiadi) May 20, 2013
Άλλο χουντικός (που είναι) άλλο νεοναζί (που -υποτίθεται- δεν είναι, όπως ο προκάτοχός του, πχ). Και ο χουντικός (που είναι), θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης.
Ούτε καν μεταξύ τους.
Ούτε καν αυτοί δεν προσποιούνται ότι δεν ισχύει.
~
Οπότε, δυσκολεύομαι να καταλάβω – οι υπόλοιποι γιατί επιμένουμε να κάνουμε ότι δεν τον βλέπουμε;
Μας ενοχλεί, πράγματι, ο ελέφαντας, ή μήπως, τελικά, η ακροδεξιά γεύση στην εξουσία μας δεν είναι τόσο πικρή όσο θα θέλαμε να είναι;
Γιατί ο ελέφαντας είναι όντως εκεί. Μέχρι και ο Γεωργιάδης δεν έχει πρόβλημα να τον δει.
απορημένος και
αρνητικός και
λυπημένος και
σκεπτικός και
σοβαρός.
Loading...
Θα σημειώσω κατ’ αρχήν ότι ο Μπαλτάκος αυτά τα πράγματα τα είπε σε ιδιωτικές συνομιλίες. Αν πως οι υποκλοπές από νεοναζιστές βουλευτές πρέπει να κινητοποιούν τις αρχές τις χώρας έχεις πάρει λάθος δρόμο, το δρόμο του zougla.gr συγκεκριμένα.
Δεύτερον με το σκεπτικό που θέλει ο άνθρωπος να καθορίζεται ισοβίως από το τι έκανε πριν 40 χρόνια, ο Βορίδης μπορεί να είναι χουντικός αλλά ταυτόχρονα η Τρέμη είναι αγωνίστρια στην κατάληψη της Νομικής, συλληφθείσα και βασανισμένη από το ΕΑΤ/ΕΣΑ που μόνο ο Λαφαζάνης νομιμοποιείται να συγκρίνεται μαζί της σε αριστεροσύνη. Το ίδιο και ο Χρύσανθος Λαζαρίδης που επίσης είναι δεξί χέρι του Σαμαρά.
How’s that for ελέφαντας;
Αν πως/Αν ισχυρίζεσαι πως/
@j95 Ας τα πιάσουμε ένα-ένα:
κατανοητό, ο Μπαλτάκος τα είπε σε *ιδιωτικές* συνομιλίες. Ποτέ δεν τις ενέκρινα, ακόμα και όταν με επιβεβαίωναν. Ζούγκλας βέβαια θα ήμουν αν είχα γράψει εγώ τις συνομιλίες αυτές, αν τις είχα παραγγείλει, αν τις είχα επικροτήσει. Τίποτα από αυτά δεν έκανα, όμως: Αν κάποιος, παραδεχθεί ότι σκότωσε κάποιον, θα έχει σημασία αν η παραδοχή έγινε σε έναν ναζί; Ο ναζί να πάει φυλακή για την υποκλοπή, δεν αντιλέγω, ούτε χιλιοστό. Αμφισβητούμε όμως τις δηλώσεις; Αμφισβητούμε τις προτάσεις «ψηφίζουμε αυτό» που έκανε στους φιλικά προσκείμενούς του νεοναζί;
Ας αναμένουμε λίγο ακόμα – είμαι σίγουρος ότι ο Μπαλτάκος δεν θα μας στερήσει την ευκαιρία να χαρακτηρίσουμε την ιδεολογική του ταυτότητα.
~
Ο Βορίδης ήταν «κάποτε» χουντικός; Είναι μία ενδιαφέρουσα προσέγγιση πράγματι, μα έχει ένα μικρό πρόβλημα:
Να εξηγήσω γιατί θεωρώ ότι ο Βορίδης δεν έπαψε να είναι ο,τι είναι.
Ηγήθηκε πανελλαδικά της εθνικιστικής μαθητικής οργανώσεως «Ελεύθεροι Μαθητές» – ήδη ως μαθητής(!). Όταν άρχισε να φοιτά, διεγράφη από το σύλλογο φοιτητών Νομικής για φασιστική δράση το 1985 – του έκαναν μήνυση για επίθεση φασιστών κατά φοιτητών της Νομικής έναν χρόνο μετά. Φωτογραφήθηκε, εκείνη την περίοδο, με το τσεκούρι- ως ..ακριβιστής εθνικισμού, κατά τα μετέπειτα λεγόμενά του. Έγινε γενικός γραμματέας της ΕΠΕΝ, το ύφος της οποίας εξέφραζε μέχρι τότε ο Μιχαλολιάκος – κόμμα που ίδρυσε ο δικτατορας Παπαδόπουλος. Ιδρύει, ο ίδιος, με μέλη της ΕΠΕΝ το (εθνικιστικής γραμμής) Εθνικό Μέτωπο, γίνεται πρόεδρός του και το διατηρεί μέχρι την διάλυσή του, και την ενσωμάτωση του στο ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη. Μέχρι τότε, έχει κατέβει σε κοινό ψηφοδέλτιο με τον Κωστα Πλεύρη, πατέρα του Πλεύρη, και αγαπημένο (δική μου εκτίμηση) του έτερου συναγωνιστή Άδωνη Γεωργιάδη, με αρκετά βιβλία, κάποια εκ’ των οποίων διακρίνονται για το αντιεβραϊκό τους μένος – μεταξυ άλλων. Από το 2007 μέχρι το 2011 παραμένει στο ΛΑΟΣ και εκλέγεται μ’ αυτό, ενώ μόλις το 2011 προσχωρεί στην Νέα Δημοκρατία.
Πρόσεξε: τα «σαράντα χρόνια πριν» της περιγραφής σου, γίνονται, με το δικό μου μυαλό, μόλις …τρία.
Μόλις τρία.
Το 2011 δε, ο Βορίδης δηλώνει στην εφημερίδα Athens Voice «Εθνικιστής» (μεταφρασμένο το κείμενο εδώ: http://www.e-grammes.gr/article.php?id=4888 ) πράγμα που δεν τον εμποδίζει να πάει στην Νέα Δημοκρατία, βέβαια. (Όχι «ήμουν, πριν από σαράντα χρόνια εθνικιστής»: Τώρα ο άνθρωπος απαντάει, στο παρόν)
Ούτε και αυτή να τον δεχθεί στις αγκάλες της.
Είναι ο καλύτερος να είναι στις τάξεις της Νέας Δημοκρατίας; Την εκφράζει; Είναι δε ο καλύτερος να την εκπροσωπήσει στο κοινοβούλιο;
Αν δεν ενοχλείσθε, εμένα (όσο δεν είναι κυβέρνηση και εκπροσωπεί και εμένα) δεν μου πέφτει λόγος.
Τι με προβληματίζει;
Υπάρχει ένα ανέκδοτο – δεν θα σε κουράσω πολύ: Ο σύζυγος βάζει τον ντέντεκτιβ να ψάξει αν η γυναίκα του τον απατά γιατί έχει αμφιβολίες, αυτός πράγματι την παρακολουθεί, και περιγράφει στον ταλαίπωρο άνδρα την επόμενη μέρα την βραδιά της:
Πράγματι, συναντήθηκε με έναν άντρα. Φάγανε μαζί, φιλήθηκαν αρκετές φορές, της κρατούσε το χέρι, πήγαν σε ένα ξενοδοχείο, ο ντέντεκτιβ τους είδε από το παράθυρο που φιλιόντουσαν, που άρχισαν να γδύνονται, να αγκαλιάζονται, να βογγούν …και μετά ο άνδρας τράβηξε την κουρτίνα και ο ντέντεκτιβ δεν μπορεί να πιστοποιήσει την συνέχεια.
«Είδατε;» Λέει ο σύζυγος. «Αυτό σας έλεγα. Αυτές οι αμφιβολίες θα με φάνε»
Νομίζω ότι δικαιούμαι να θυμάμαι αυτό το ανέκδοτο κάθε φορά που κάποιος μου λέει ότι ο Μαυρουδής ήταν εθνικιστής και χουντικός «παλιά».
Απο εκεί και πέρα, αν δεν είναι ελέφαντας για εσάς, εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο για να σας πείσω.
Ο ίδιος, μετά το 2011, όντως δεν έχει πει ούτε μία φορά ότι είναι εθνικιστής ή λάτρης της φασιστικής χούντας. Η κουρτίνα τραβήχθηκε, λοιπόν.
Αυτές οι αμφιβολίες θα μας φάνε.
Ο Μάκης Βορίδης μέχρι το 2012 (δύο χρόνια πριν) είχε στα λινκ του στην επίσημη ιστοσελίδα του με τίτλο «Πατριωτική Ενημέρωση» λινκ στον απροκάλυπτα φασιστικό «στόχο», το «εθνικιστικό» (βλέπε νεοναζιστικό) περιοδικό Patria και τον «Ελεύθερο Κόσμο» του πρώην υπαρχηγού της ΧΑ Ζαφειρόπουλου.
Φαίνεται τότε κάποιος του την είπε και έβγαλε τον Στόχο, έμειναν όμως τα υπόλοιπα για αρκετό καιρό μέχρι που κάπου στο 2013 τα αντικατέστησε με ΟΝΝΕΔ, ΝΔ και τα ρέστα.
Μιλάμε για λιγότερο από 2 χρόνια πριν.
Ο Μάκης Βορίδης όταν έγινε υπουργός υποδομών και τα ρέστα το 2011 επέλεξε για συνεργάτες του τον Χρήστο Χαρίτο και τον Παναγιώτη Δούμα. Περίπου 3 χρόνια πριν δηλαδή.
Ο Χαρίτος στις τελευταίες εκλογές εκφράστηκε ανοιχτά υπέρ της ΧΑ με άρθρο του που «εξηγούσε» γιατί θα ψηφίσει ΧΑ.
Ο δε Δούμας την ημέρα που πέθανε ο Ντερτιλής γέμισε με θρήνους τον τοίχο του στο facebook (προσέχοντας όμως να μην αναφέρει το όνομα του ακατανόμαστου «στρατηγού»).
Στο youtube ανέβασε βίντεο από την κηδεία του Ντερτιλή με σχόλιο για τον «ηρωικό στρατηγό».
Όλα τα παραδείγματα που επικαλείται ο j95 είναι ακριβώς το αντίθετο.
Ναι μεν όλοι αυτοί ήταν ενταγμένοι κάπου κάποτε (όπως και πολλοί άλλοι) αλλά η ιστορική τους διαδρομή, οι συνεργάτες τους, οι αναφορές τους, τα πάντα δείχνουν την απόλυτη μεταστροφή τους.
Στην περίπτωση του Βορίδη αυτή έγινε (αρχικά με την ένταξή του στο ΛΑΟΣ και μετά στη ΝΔ) μόνο στα λόγια.
Συνέχισε να έχει τους ίδιους συνεργάτες, τα ίδια «φιλικά» μέσα «ενημέρωσης», τις ίδιες ιδέες.
Μόνο ο λόγος του άλλαξε. Όχι ότι «μαλάκωσε» όμως. Απλά αποφεύγει να αναφερθεί σε θέματα όπως η μετανάστευση, ο στρατός, η θρησκεία, η φυλή, η «επανάστασης» και άλλα τέτοια που παλιότερα ήταν τα βασικά του «θέματα».
Όσο αφορά το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, όσο και αν έχω ψάξει δεν έχω βρει κάποια δήλωση του Βορίδη που να αποκηρύσσει την χούντα, τον Λεπέν, τις δηλώσεις συνεργατών του όπως το «ηρωικός στρατηγός Ντερτιλής» τα όχι πολύ παλιά κείμενα σε site που έλεγχε και πολλά άλλα.
Η μόνη σταθερή απάντηση είναι ότι αυτά έγιναν παλιά. Καμιά φορά την συνοδεύει με το ναι αλλά δεν συμφωνούσε με όλα. Πoτέ δεν άκουσα με ποια δεν συμφωνούσε, ποτέ δεν έκανε μία σαφή δήλωση για όλα αυτά.
Γιατί αν το κάνει θα χάσει μεγάλο ποσοστό από τους σκληρούς ακροδεξιούς που αποτελούν την δεξαμενή ψηφοφόρων του.
Επειδή όμως παραείναι έξυπνος ώστε να φωτογραφηθεί χαιρετώντας ναζιστικά ή φορώντας μπλουζάκια με το σήμα των ss και επειδή απολαμβάνει την ασυλία δημοσιογράφων και ΜΜΕ, ορισμένους θα τους φάνε οι αμφιβολίες…
Έτσι είναι η αγάπη.
Τυφλώνει.
Όπως στο ανέκδοτο.
Αγαπητοί φίλοι Αρκούδε και Γερογκρινιάρη,
ναι μεν, έχετε δίκαιο σε αυτό που λέτε, απόλυτο δίκαιο, αλλά ο αγαπητός J95, με το handle που πλέον περισσεύει επτά μοναδούλες, μιλάει από προσωπική του εμπειρία, την οποία οφείλετε να σεβαστείτε.
Ο ίδιος, από λαύρος αντιναζιστής μεταστράφηκε, εντός έξι ετών, σε τζημερικό απολογητή των ναζιστών. Εχει λοιπόν προσωπική εμπειρία των οβιδιακών μεταβολών της ιδεολογικής κατεύθυνσης ενός ανθρώπου.
Έτσι είναι η πολιτική αγαπητέ, πρέπει να σκεφτόμαστε τη μεγάλη εικόνα. Αν κλείνοντας λίγο το μάτι στους δεξιότερους γλυτώσουμε από το Σύριζα τότε καλώς έγινε. Μεταξύ δύο κακών διαλέγουμε το λιγότερο κακό.
Νομίζω πρέπει να αλλάξεις και το ενοχλείτω και να να το γράψεις με όμικρον. Κατά τα άλλα συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. 😛
Επίσης να πω ότι χαίρομαι που επιτέλους παραδέχεσαι πως αυτό που κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια, μοιάζει με γάτα και κινείται σαν γάτα, μάλλον είναι γάτα. Το λέω γιατί έχεις μια υπέρ τού δέοντος «θεσμική» τάση. Σε σημείο να μου θυμίζεις τους Κινέζους δικαστές που δεν καταδίκαζαν κάποιον αν δεν παραδεχόταν την ενοχή του. Βέβαια αυτοί είχαν το δικαίωμα να βασανίσουν (αλλά όχι και να φονεύσουν/βλάψουν ανεπανόρθωτα την υγεία του κατηγορούμενου, εξ ου και τα κινέζικα βασανιστήρια) όσο θέλουν κάποιον αλλά μην νομίζεις ότι εσύ είσαι καλύτερος που βασανίζεις τον εαυτό σου (κι εμάς που συμπάσχουμε) μέχρι να παραδεχτεί η γάτα ότι είναι γάτα ενυπόγραφα. 🙂
Τέλος, θα σου πρότεινα να διαβάσεις ένα πολύ συγκεκριμένο βιβλίο αλλά ξέρω ότι αν το ξανακάνω θα το αγοράσεις μόνο και μόνο για να μου το φέρεις στο κεφάλι οπότε σκάω. Κάπου εδώ, μου φαίνεται πως ακούγομαι σαν τον Τοτό στο ανέκδοτο που είχε διαβάσει τα πάντα για τα σκουληκάκια και σε όλες τις εκθέσεις έφερνε προς τα κει τη σκέψη του για να πάρει καλό βαθμό αλλά, σε διαβεβαιώ, δεν είναι έτσι. Δεν είναι το μόνο βιβλίο στη βιβλιοθήκη μου. Έχω διαβάσει άλλο ένα. 😛