(«μεζεδάκια» αποκαλεί ο Σαραντάκος τα κείμενα που έχουν μικρές αναφορές σε θέματα που δεν προλαβαίνει να κάνει ολόκληρο άρθρο/έρευνα, και δανείζομαι την λογική του: Το ξεκινάω και εγώ, και βλέπουμε αν θα έχω χρόνο/όρεξη να το συνεχίσω ή θα γυρίσω αποκλειστικά στα λίγα σεντόνια που διαβάζετε κάθε τόσο. Το παρόν κείμενο θα ανανεώνεται σε κάθε ευκαιρία (δεν θα είναι δηλαδή στατικό, μία κι όξω), και θα δημιουργούνται άλλα άρθρα ανά βδομάδα ή μήνα ανάλογα με την συχνότητα που θα μπορώ πια να ανανεώνω)

Τι κρατάει τους Έλληνες εφοπλιστές μακρυά από Ελλάδα. Ενδιαφέρον άρθρο από το News247. Να σας βοηθήσω: Δεν έχουν πρόβλημα με την φορολογία (μόνο κατά ένα 51%, παραδόξως, μάλλον θα ήθελαν να πληρώνουν λιγότερα) αλλά τους ενοχλεί που δεν υπάρχουν …υποδομές και ρυθμιστικό περιβάλλον. Από την μια, ικανοποιημένοι με το ποσό των φόρων που τους …αναλογούν, από την άλλη δεν υπάρχουν υποδομές. Καλό; Παράξενο και το «ρυθμιστικό περιβάλλον» καθώς δεν πληρώνουν φορολογία μετά κερδών αλλά ένα ποσό προσυμφωνημένο με την κυβέρνηση (το οποίο, ούτε και αυτό δεν έχουν αποδώσει)…

Ο Πολάκης κάνει -άλλη μία- απίστευτη δήλωση («Θα κερδίσουμε τις εκλογές αν βάλουμε κάποιους φυλακή«) που θα έπρεπε να κάνει κάθε νομιμόφρονα πολίτη να φρίξει. Στην συνέχεια (για να το διορθώσει, προφανώς) είπε πως «λέω αυτά λένε όλοι στις καφετέριες» λες και έχει λογική να δίνουμε τα κλειδιά του υπουργείου (και της δικαιοσύνης;) σε έναν θαμώνα της καφετέριας, και οι φιλοκυβερνητικοί βρίσκουν τρεις-τέσσερις αντίστοιχες αναφορές του Γεωργιάδη για να …ισοφαρίσουν. Δύο σκέψεις ειδικά επ’ αυτού: Ο Γεωργιάδης είναι στην αντιπολίτευση, όχι στην κυβέρνηση – με το αντίστοιχο ειδικό βάρος δηλώσεων, και κυρίως, κανέναν δεν (θα έπρεπε να) τιμά όταν λες ότι στην (αριστερή) κυβέρνησή σου έχεις έναν αντίστοιχο Γεωργιάδη…

Το αστυνομικό τμήμα της Ομόνοιας δέχεται επίθεση από κουκουλοφόρους. Τραυματίζονται τρεις αστυνομικοί, η είδηση παίρνει βαρύτητα, η αντιπολίτευση κάνει δηλώσεις κατηγορώντας την κυβέρνηση για υπόθαλψη (λες και επί άλλων κυβερνήσεων δεν είχαμε τέτοια – τέλος πάντων). Μία σκέψη, είναι ότι το Α.Τ. Ομονοίας έχει ιδιαίτερα βεβαρυμένο παρελθόν κακοδιαχείρισης (και το θέτω πολύ ευγενικά), και ιδιαίτερα πρόσφατα χειρίστηκε περιστατικά – μίας δολοφονίας (του Ζακ Κωστόπουλου, με το αδιανόητο «σε όποιον αρέσει» που αξίζει ειδικής ανάλυσης) και ενός θανάτου – με (to say the least) μεγάλη αποτυχία. Η μόνιμη θέση μου όμως είναι πως η ευθύνη για την κακοδιαχείριση πάει αποκλειστικά στην πολιτική ηγεσία (και σε μας τους πολίτες που δεν την πιέζουμε να καθαρίσει τον όποιο βούρκο). Οι επιθέσεις με μολότοφ αν σκοτώσουν κάποιον (είτε από την μία, είτε από την άλλη πλευρά) δεν θα φέρουν καμία λύση – τουναντίον, εκτός από το ότι θα έχουμε αίμα στα χέρια μας, η φασαρία θα φροντίσει να συγκαλυφθούν τα προβλήματα και να γλυτώσουν οι αληθινοί υπεύθυνοι…(εδώ σε μεταγενέστερο άρθρο η πλήρης σκέψη μου)

Τα Σκόπια δέχθηκαν στο κοινοβούλιό τους να πάει προς ψήφιση η Συμφωνία των Πρεσπών, με τους αντιδρώντες Σκοπιανούς να μιλούν για δωροδοκία όσων δέχθηκαν τελικά την συμφωνία, κάτι που αναπαρήχθει εδώ από τους αντίστοιχους αντιδρώντες με κορυφαίο τον Καμμένο (πράγμα παράλογο καθώς αν δωροδοκήσαμε όντως να δεχθούν την συμφωνία, μάλλον θα είναι επιζήμια για τους ίδιους). Μύλος.

Εξαιρετικά δύσκολες στιγμές στην Μόρια καταγράφει η Τζένη Τσιροπούλου του ThePressProject και η ελληνική κυβέρνηση επιτέλους αντιδρά ….σε τέσσερις αστυνομικούς που λένε μία γριά «Σκατόγρια» και διατάσσει ΕΔΕ. Έτσι λοιπόν είναι ξεκάθαρο ότι οι τρίωρες ουρές για φαγητό, τα βιασμένα πεντάχρονα παιδιά και οι χαρακωμένοι παρολίγον αυτόχειρες είναι μία αποδεκτή διαδικασία – αλλά το να πει ένα όργανο του νόμου «σκατόγρια» μία ηλικιωμένη είναι προφανώς εκτός οδηγίας, εκτός του αξιακού πολιτισμού μας και γίνεται αντικείμενο επείγουσας έρευνας.