Συνηθίζω σε τούτο το blog όσο περισσότερο μπορώ να επικεντρώνω τις σκέψεις και την κριτική μου στην κυβέρνηση, καθώς η αντιπολίτευση δεν με κυβερνά, ούτε ορίζει την τύχη μου.

Αυτό, δεν σημαίνει ότι η αντιπολίτευση κάνει σωστά την δουλειά της – συνήθως το αντίθετο, απλώς αν ασχοληθώ μαζί της, στα λίγα ποστ που μπορώ να διαθέσω χρόνο και την ελάχιστη φαιά μου ουσία να γράψω, θα είναι εις βάρος μίας άλλης ανάρτησης, στην οποία μπορώ πιθανόν να φανώ χρησιμότερος σε έναν αναγνώστη, μοιραζόμενος την σκέψη μου για μία ενέργεια της κυβέρνησης (της εκάστοτε κυβέρνησης).

Σήμερα όμως, λέω να παρεκκλίνω λίγο της συνηθισμένης μου τακτικής, καθώς η ανάρτηση του αντιπροέδρου της ΝΔ Γεωργιάδη μου προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση:

Το @BCA_COLLEGE ξεκινά σε νέο υπέροχο κτίριο στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας το νέο Ακαδημαϊκό έτος. Πραγματικό κόσμημα! Καλή καλή επιτυχία σε ένα Κολλέγιο που εξασφαλίζει εργασία σε κάθε απόφοιτό του και αναβαθμίζει τις Σπουδές στην Ελλάδα pic.twitter.com/nMSNPAF5Wu

— Άδωνις Γεωργιάδης (@AdonisGeorgiadi) 31 Αυγούστου 2018

Θυμίζω, ότι πρόκειται για τον αντιπρόεδρο της δεξιάς παράταξης, ενός κόμματος που θέλει να τοποθετείται στην φιλελεύθερη λογική της οικονομίας – άλλωστε και ο Γεωργιάδης αυτοπροσδιορίζεται ως «οικονομικά φιλελεύθερος» (και μόνο, καθώς σε όλους τους άλλους τομείς θα προσδιοριζόταν το λιγότερο ως συντηρητικός, αν όχι χειρότερα).

Τι δουλειά έχει όμως ένας φιλελεύθερος πολιτικός, και δη αντιπρόεδρος ενός κόμματος (που πιστεύω ότι θα φτάσει κοντά, αν όχι θα κερδίσει την εξουσία) να …διαφημίζει εν πολλοίς ένα ιδιωτικό κολέγιο;

Προσωπικά, διακρίνω μερικά προβλήματα:

Ένα εκ των οποίων είναι πως ο Γεωργιάδης είναι πολιτικός. Κάτω από ποιο πρίσμα αναρτά αυτό το κείμενο; Είναι διαφημιστικό; Είναι μία εξυπηρέτηση; Τι είδους εξυπηρέτηση επιλέγει (ακριβώς την ισχυρότερη στιγμή διαφημιστικά) για το κολλέγιο; Και ποια ανταλλάγματα θα δοθούν σε έναν (επιμένω, στο άμεσο μέλλον κυβερνητικό) ισχυρότατο, το δεύτερο τη τάξη στέλεχος;

Ένα δεύτερο έχει να κάνει με το κείμενο αυτό καθ’ εαυτό. Μου προκαλεί εξαιρετική εντύπωση η δήλωση ότι το κολέγιο «εξασφαλίζει εργασία σε κάθε απόφοιτό του». Ακόμα και αν είναι απλώς μία φιλική εξυπηρέτηση, αυτή η δήλωση δεν μπορεί να είναι αληθής – ένα κολέγιο με 100% εργαζόμενους αποφοίτους είναι οπωσδήποτε ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό στοιχείο. Για του λόγου το αληθές όμως, το ίδιο το BCA αναφέρεται σε 80% (κάτι που, αν δεν κάνω λάθος, επαναλαμβάνεται σχεδόν κάθε χρόνο, το 2015, το 2017 σταθερά στο 80%). Διαφημιστικά, τέτοιες υπερβολές μπορεί να λέγονται (αν και ακόμα και σ’ αυτό διαφωνώ έντονα) – αλλά από έναν αντιπρόεδρο (μελλοντικά πιθανόν κυβερνώντος κόμματος), νομίζω ότι είναι μία τουλάχιστον επικίνδυνη, και πάντως σίγουρα πιστεύω ψευδής δήλωση.

Ένα τρίτο, έχει να κάνει με τις παράλληλες εργασίες του αντιπροέδρου – μία εκ των οποίων, η Ελληνική Αγωγή (ένα «σχολείο» εκμάθησης αρχαίων ελληνικών) που, πριν από λίγο καιρό, ευχαρίστησε το BCA College για την εξυπηρέτησή του:

Απόψε ολοκληρώθηκαν τα μαθήματα Ιστορίας με τον @AdonisGeorgiadi . Ευχαριστούμε τους μαθητές, φυσικούς και διαδικτυακούς που έδωσαν δυναμικό «παρών». Ευχαριστούμε το κολλέγιο BCA για την τεχνική βοήθεια στην μετάδοση των μαθημάτων μέσω Διαδικτύου. Θα τα ξαναπούμε το φθινόπωρο! pic.twitter.com/7enJPsE3No

— Ελληνική Αγωγή (@EllinikiAgogi) 27 Ιουνίου 2018

Προφανώς μία επιχείρηση μπορεί να βοηθάει μία άλλη. Και ένας πολιτικός μπορεί να έχει επιχειρήσεις (ή δεν μπορεί, δεν έχω καταλήξει ακόμα, κάθε σκέψη δεκτή). Όταν όμως υπάρχει απ’ ευθείας διαφήμιση πολιτικού σε μία επιχείρηση που βοήθησε την επιχείρησή του τότε αυτές οι «βοήθειες» οφείλουν να τίθενται σε ένα μικροσκόπιο για να βεβαιωθούμε ότι δεν υπάρχουν ανήθικες συναλλαγές.

Ένα τέταρτο, και ίσως το ενοχλητικό για μένα σ’ αυτήν την ιστορία είναι πως η ελεύθερη αγορά της ιδιωτικής εκπαίδευσης δέχεται πλήγμα όταν ένα συγκεκριμένο, φίλα προσκείμενο κολέγιο αποκτά τέτοια διαφήμιση (ο Γεωργιάδης έχει ισχυρότατο account με 207.000 συνδρομητές αυτήν την στιγμή). Ακόμα δηλαδή και αν δεν υπάρχει ψέμα, ή συναλλαγή μεταξύ επιχειρήσεων, ακόμα και αν δεν πρόκειται για κάποιας μορφής επί πληρωμή ή και με καλή πρόθεση διαφήμιση, αν αφαιρέσεις κάθε δικαιολογημένη ή μη ενόχληση – μένει το καθαρά φιλελεύθερο του πράγματος: Είναι θεμιτό, μία επιχείρηση – για οποιονδήποτε λόγο – να αποκτά τέτοιο προβάδισμα έναντι των ανταγωνιστών της από έναν τόσο λαοπρόβλητο πολιτικό, αντιπρόεδρο της κύριας αντιπολίτευσης; Δεν είναι ευθεία παρέμβαση ειδικά μία τέτοια στιγμή, μία τέτοια διαφήμιση στην εύρυθμη και πρωτίστως «ελεύθερη» λειτουργία της οικονομίας;

~

Δεν θέλω να μπερδέψω κανέναν: Όσοι έχουν διαβάσει έστω και μία φορά το blog μου αντιλαμβάνονται ότι ο Γεωργιάδης προφανώς δεν υπήρξε, ούτε πρόκειται ποτέ να υπάρξει πολιτική μου επιλογή. Ως εκ τούτου, οι σκέψεις μου πέφτουν στο κενό όσο αφορά την πολιτική κριτική του, καθώς δεν άλλαξαν ούτε πρόκειται να αλλάξουν ποτέ την θέση μου απέναντί του – τουναντίον. Οι ψηφοφόροι του είναι αρμόδιοι – όσο είναι αντιπολίτευση.

Ο φιλελευθερισμός από την άλλη, μου φαίνεται μία ενδιαφέρουσα θεωρία. Δεν λέω ότι στο οικονομικό σκέλος προτίθεμαι να την ακολουθήσω πιστά (αντιθέτως, στο κοινωνικό του σκέλος μου φαίνεται άξια προσοχής) – αλλά, τυγχάνει μίας κακής διαφήμισης από ανθρώπους που αυτοπροσδιορίζονται φιλελεύθεροι (όπως πχ ο Τζήμερος) ενώ κάθε άλλο παρά αυτό είναι (τουλάχιστον, όπως είπα, κοινωνικά). Όταν σταματήσει να δέχεται εσωτερικά πλήγματα από κάκιστες αντίστοιχες αναφορές, θα έχει νόημα να τον συζητήσουμε σοβαρά – και να διαφωνήσουμε όπου χρειαστεί, ή ίσως να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα.

Αλλά για να γίνει αυτό, θα πρέπει πρώτα να αυτοπροστατευτεί, κάτι που μοιάζει όλο και περισσότερο απίθανο…

Υ.Γ.: Μερικές μέρες μετά την σύνταξη του άρθρου, διάβασα αυτό το πολύ ενδιαφέρον ποστ για τον φιλελευθερισμό: Εισαγωγή στην Φιλελεύθερη Κοινωνιολογία – Μανιφέστο». Αξίζει, πιστεύω, την ανάγνωση.