Τελικά, πόσα χρόνια πολιτισμού πρέπει να περάσει αυτή η χώρα, πόσες τέχνες, πόση παιδεία, πόσες αθλητικές επιτυχίες, πόσα ολυμπιακά μετάλλια, πόσες γιουροβίσιον, πόσα νόμπελ, πόσες εξεγέρσεις, πόσα κανάλια τηλεόρασης, πόσα ευρωπαϊκά, πόσους ολυμπιακούς αγώνες…

…για να μπορώ να περπατάω στην πρώτη μπόρα, και να μην γίνομαι μούσκεμα απο τις λακούβες γεμάτες με νερό και τα βουλωμένα φρεάτια;

Η Κατερίνα, στο πλαϊνο μπλε περίεργο κουτί που φιλοξενώ στο site μου (και απο καιρού εις καιρόν είναι υπεύθυνο και για μερικά popup που εμφανίζονται) πρότεινε κάτι:

Καλό το Internet, ασχοληθήκαμε και πετύχαμε. Δεν κοιτάμε τώρα και γύρω μας;

Έχεις δίκιο Κατερίνα. Το μόνο που χρειάζεται είναι να φωνάξει ο πρώτος – για το Internet μπορεί να ήμουν εγώ ή κάποιος άλλος, για τα πάρκα εσύ.

Παλιότερα είχα γράψει αυτό για την δυνατότητα της «επικοδομητικής γκρίνιας». (ρίξτε του μιά ματιά, δύo ώρες μου πήρε να το βρώ, αμαρτία να πάει χαμένο).

Για διαβάστε και το post της Κατερίνας, είναι ενδιαφέρον.

Το mail που έστειλε (μπορείτε να το βρείτε εδώ) το προώθησα και εγώ, καθώς συμφωνώ και επαυξάνω: κάθε πλατεία, κάθε χώρος πρασίνου είναι ευπρόσδεκτος. Αν οι Δημαρχαίοι το ξεχνάνε, οι Κατερίνες αυτού του κόσμου θα το θυμίζουν…

Αν τα πάρκα (και η ομορφιά) κοστίζουν ένα mail, δεν είναι κρίμα να μην το στείλουμε;

Και για όσους λένε «δεν θα αλλάξει τίποτα» σας θυμίζω τι έκανε λίγη διαμαρτυρία μερικές μέρες πριν..

Αντισταθείτε! 🙂

Φανταστείτε την εικόνα…

Έρχετε κάποιος, στον δρόμο, γνωστός μου. Το ξέρω τι αληταράς είναι, τόσα χρόνια – δεν έχει πάει φαντάρος, κουβαλάει όπλο, έχει χτίσει σπίτια στην Μύκονο και την Αντίπαρο (δίπλα στου Τζιμάρα, για να το παίζει λαϊκός).

Έρχεται και μου λέει:
– Ρε Αρκούδε, είδα που χρησιμοποίησες το blog σου, φώναζες εναντίον του ΟΤΕ – αλλά σου έδωσε να φτιάξεις την ιστοσελίδα του και έπαψες να φωνάζεις.
– Αντε χάσου ρε αλήτη.
– Αφου έχω όλα τα χαρτιά εδώ..
– Αντε χάσου ρε άπλυτε.
– Αφου πριν έχω τα άρθρα που μίλαγες, και μετά έχω τα άρθρα που σταμάτησες να μιλάς..
– Είσαι ξεφτιλισμένος και έχεις και όπλο.
– Και πόσα λεφτά πήρες για αυτό; Κανονικά, παίρνει ο κόσμος 2 άντε 3 χιλιάρικα. Εσύ, γιατί πήρες 20;
– Τράβα φαντάρος και μετά μίλα.
– Και γιατί αφού δεν την έκανες την δουλειά σωστά, και οι μισές σελίδες πάνε κατά διαόλου – και οι άλλες μισές δεν παίζουν, σε πληρώσανε;
– Ευτυχώς που ο παπαγάλος σου πέθανε νωρίς.
– Ρε αρκούδες, σου μιλάω: αφού είσαι φούρναρης, τι δουλειά είχες να φτιάχνεις δικτυακούς τόπους;
– Δεν έχεις φίλους, όλοι οι φίλοι σου πληρώνονται.

– Τελικά, θα μου απαντήσεις;
– Αντε χάσου ρε άπλυτε.

Φαντάσου τώρα έ;

Μα δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, γίνονται;

Σημείωση – το έχω ξαναπει: Ακόμα και αν είναι ο χειρότερος του κόσμου, ο δημοσιογράφος έχει τον ρόλο του λαού. Του κοσμάκη. Ο Φυντανίδης θα έπρεπε να το ξέρει αυτό διάολε… Οι ερωτήσεις είναι σαφείς. Η λάσπη είναι λάσπη. Τόσο μελάνι για να φτύσεις, ούτε λίγο για να απαντήσεις;

Υ.Γ.: Πολύ λυπήθηκα διαβάζοντας Παπαδόπουλο-Τετράδη εχθές. Πολύ. Περισσότερο και απο την (και το πιστεύω οτι ήταν κατά λάθος) λευκή σελίδα σελίδα του …Φιντέλ.

Υ.Γ.2: Ούτε υπέρ του Μάκη είμαι. Αυτά τα «τα ‘ξέρα εδώ και καιρό, αλλά τα λέω τώρα», μου κάνουν πολύ για συγκάλυψη και φανερό (θρασύτατο) εκβιασμό. Αλλά πες, απο τον Μάκη (πες λέω βρε αδελφέ) δεν θα περίμενε κανείς τίποτα άλλο. Απο κοντζαμάν Ελευθεροτυπία όμως;

Απο τον κύριο Γιάννη, μόλις διάβασε το άρθρο. Διαφωνεί με την λέξη Junta (Χούντα), ως πολύ φορτισμένη, και προτείνει την λέξη 'μονολίθωμα' για να χαρακτηριστεί ο ΟΤΕ. Η φωτό απο σχέδιο του Ορνεράκη, για λογαριασμό των ΝΕΩΝ

Η μέρα μετά τους …αγώνες μοιάζει ηλιόλουστη. Δεκάδες sites και εφημερίδες ανταποκρίθηκαν στο αίτημα να παγώσει η νέα τιμολογιακή πολιτική του ΟΤΕ, η κυβέρνηση τρόμαξε απο τις αντιδράσεις, και έθεσε βέτο ώστε (προς το παρόν τουλάχιστον) το μέτρο να μην εφαρμοστεί.

Τι έγινε;

Στην πραγματικότητα, συντέλεσαν τρείς καθοριστικοί παράγοντες:

  • Πρώτον, το αίτημά μας ήταν (και είναι ακόμα, δεν έχει λήξει) δίκαιο: Ο μονωπολιακός χαρακτήρας του ΟΤΕ επιβάλλει να διαθέτει τα προϊόντα του σε λογικές τιμές (και πάντως χωρίς την υπερτιμολογημένη λογική και χωρίς τέτοιο υπερκέρδος). Οι κινήσεις πρέπει να γίνονται με λογική (αν η μισή ελλάδα, αν έστω και ένας έλληνας δεν έχει DLS δεν νοείται να λες στο δελτίο τύπου σου αν δεν σας αρέσει το κόστος, αναβαθμίστε σε DSL) – και πάντα με γνώμωνα το συμφέρον ΚΑΙ του πελάτη σου.
  • Δεύτερον, αντιδράσαμε. Φωνάξαμε, σχεδιάσαμε γραφικά, τα μοιράσαμε, είχαμε επιχειρήματα, τα μοιραστήκαμε. Διαμαρτυρηθήκαμε, ακουστήκαμε, ενοχληθήκαμε και ενοχλήσαμε αυτούς που έπρεπε.
  • Τρίτον, είμασταν πολλοί. Το in.gr, που πρωτοστάτησε, η ΕΕΧΙ που έδειξε τον δρόμο, τα ΝΕΑ και το ΒΗΜΑ που το έκαναν πρωτοσέλιδο ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου: οι χιλιάδες χρήστες που εξοργιστήκανε, τα δεκάδες blogs που δεν είπανε «μα, έτσι γίνεται πάντα» αλλά «ε, εμείς θα το αλλάξουμε» στο «ετσι θέλω» του ΟΤΕ πιέσανε ωστε και άλλες εφημερίδες (μετά μεγάλης μου λύπης, όχι όλες), sites όπως ο StartPoint, το Sport24, ο Pathfider, το Flash, o Forthnet και τόσοι άλλοι να δείξουν την αντίθεσή τους.

    Ήταν δίκαιο, αντιδράσαμε, είμασταν πολλοί.

    Κάθε χούντα, μόνο έτσι πέφτει.

    ~

    Πριν απο πολλά χρόνια, τον Νοέμβριο του ’73, η συγχωρεμένη η μάνα μου περπάταγε στην Πατησίων, με εμένα, μόλις μερικών μηνών, στην αγκαλιά της.

    Η μάνα μου ήταν φίλα προσκείμενη στην Χούντα και πολύ εκνευρισμένη με τους «αλήτες» που φωνάζανε πίσω απο τα κάγκελα.

    Μπροστά λοιπόν από το Πολυτεχνείο, και ενώ οι φοιτητές είναι στα κάγκελα και φωνάζουν «κάτω η Χούντα», η μάνα μου διαπληκτίζεται μαζί τους. Τα λένε λίγη ώρα, ώσπου ένας φοιτητής της λέει:

    «Κυρία μου για το παιδί σου τα κάνουμε αυτά, για να είναι αύριο Ελεύθερο»

    Ακόμα και τώρα ανατριχιάζω όταν σκέφτομαι αυτήν την σκηνή.

    Την ιστορία την έμαθα μετά, αφότου πέθανε, και δεν μπόρεσα να την ρωτήσω τα τι και πως.

    Ο φοιτητής του Πανεπιστημίου μπορεί να γλύτωσε ή να μην γλύτωσε απο τα τανκ, τις σφαίρες, τις φυλακές, την Γυάρο. Αν ζει, μπορεί να μην θυμάται καν την μάνα μου και το αθώο γαλανομάτικο μωρό της που κοίταζε απορημένο την φασαρία γύρω του.

    Και να λοιπόν που το βλαστάρι της είναι σήμερα ελεύθερο, αριστεροφέρνει και δεν γουστάρει (μα καθόλου) τις Χούντες αυτού το κόσμου (τα ‘χουμε ξαναπεί: από την Χούντα του Ισραήλ στα παλαιστινιακά εδάφη, μέχρι την Χούντα των Τραπεζών).

    Και μάχεται για την δημοκρατία (όπως την καταλαβαίνει).

    ~

    Χθες, ο κύριος Γιάννης, έστειλε ένα κείμενο με mail σε μας που πρωτοφωνάξαμε για το ΕΠΑΚ:

    Σας το παραθέτω αυτούσιο:

    Αρθρο 5Α

    Καθένας έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Η διευκόλυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες που διακινούνται ηλεκτρονικά, καθώς και της παραγωγής, ανταλλαγής και διάδοσής τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους…

    Ο τίτλος ήταν «Το Ακριβό Internet Είναι Αντισυνταγματικό»

    Στην αρχή χαμογέλασα, γιατί το θεώρησα υπερβολή – όπως πιθανώς και εσείς, διαβάζοντας τούτη την ανίερη παρομοίωση του Δωρεάν Internet (που είναι ο στόχος μου) με την αιματηρή επέτειο του Πολυτεχνείου.

    Είχα λάθος, και του ζητώ -δημοσίως- συγνώμη.

    Αν είχαμε σήμερα χούντα, εγώ δεν θα μπορούσα να διαμαρτυρηθώ. Διάολε, δεν θα επιτρεπόταν ούτε καν να το σκεφτώ – αλλιώς θα έτρωγα απίστευτο ξύλο, βασανιστήρια, φυλακή – θάνατο.

    Προσέξτε, δεν λέω δεν θα μπορούσα να διαμαρτυρηθώ για το ΕΠΑΚ – δεν νομίζω οτι θα υπήρχε καν θέμα internet. Γιατί η Χούντα βγάζει σπυράκια με οτιδήποτε είναι ελεύθερο.

    Και δεν μπορώ να φανταστώ τίποτα πιο ελεύθερο και δημοκρατικό απο το Internet.

    Εκεί οπού ακόμα και εγώ, ένας ανώνυμος-επώνυμος αρκούδος, μπορώ να λέω ότι μαλακία μου κατέβει, να έχω λόγο και θέση για οποιαδήποτε βλακεία μου έρθει, να τολμάω να συνδέω σε ένα κείμενο την Δημοκρατία, την Χούντα, τον ΟΤΕ, το ΕΠΑΚ και την Παλαιστίνη, και να κρίνομαι για τον λόγο μου, και μόνο γι’ αυτόν.

    Και εσείς να είσαστε (όσο το δυνατόν – και μπορεί να γίνει και καλύτερα) οικονομικά, κοινωνικά και πρακτικά ελεύθεροι να με διαβάζετε.

    Αν η σημερινή κοινωνία, αν το σημερινό κράτος θέλει αποτρέψει τον κόσμο από το Internet και την λογική του, δεν έχει παρά να το κάνει ακριβό. Αυτό, θα αποτρέψει μιά μεγάλη μερίδα του κόσμου απο το δημοκρατικότερο μέσο αυτήν την στιγμή παγκοσμίως.

    Δεν υπάρχει μόνο το ξύλο, υπάρχουν και άλλες μορφές χούντας – στις μέρες μας είναι η οικονομική.

    Ετσι λοιπόν ο δικός μου ο αγώνας δεν σταματάει εδώ. Ο στόχος μου είναι ένα ΔΩΡΕΑΝ internet. Κάποιοι έχυσαν αίμα ώστε η κοινωνία μας να το αξίζει σήμερα. Αν καταφέρω τίποτα γκρινιάζοντας πάλι φθηνά την βγάζω. Όσοι πιστοί, προσέλθετε.

    Γιατί σε μένα, αυτός ο φοιτητής πίσω από τα σίδερα του Πολυτεχνείου, μου έδωσε μαθήματα Δημοκρατίας.

  • Όλα μοιάζουν να τελείωσαν – έστω και προσωρινά, καθώς ο ΟΤΕ απέσυρε (αλλά δεν ματαίωσε προς το παρόν) τις παράλογες απαιτήσεις του.

    Σας ευχαριστώ για την συμπαράσταση.

    Για τους λόγους που με οδήγησαν σε αυτήν την μικρή επανάσταση, μπορείτε να διαβάσετε εδώ.


    NewsFlash:
    Τι είναι αυτά που λέει ο Reporter.gr; Παρέμβαση Καραμανλή για το θέμα «παγώνει» τις αυξήσεις;

    Ο Αστέρης Μασούρας, γράφει την καλύτερη ανάλυση που έχω δει μέχρι τώρα για το θέμα…
    Μπείτε και διαβάστε – και το κυριότερο: Διαμαρτυρηθείτε!


    Επειδή βλέπω οτι το γραφικο «Φθηνό Internet ΤΩΡΑ!» παίζει αρκετά, μπορείτε να το κατεβάσετε και για την δική σας σελίδα:

    – Με άσπρο φόντο,

    – Με μαύρο φόντο,

    – ή τέλος, διαφανές.

    Αν θέλετε να το βάλετε στην δική σας σελίδα και δεν σας αρέσει το διαφανές, ευχαρίστως να το προσαρμόσω στα χρώματά σας – αρκεί ένα mail εδώ:


    Τι σας έχω; Τι σας έχω; Ο Κωστής βρήκε τις προεκλογικές υποσχέσεις των κυβερνόντων (ναι, το ξέρω, ο ΟΤΕ δεν είναι δημόσιος πλέον – αλλά την ιδιωτικοποίηση μίας μονοπωλιακής επιχείρησης δεν την έκανα εγώ) και παραπέμπει εδώ:

    Το Κυβερνητικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας

    Oυσιαστική μείωση του κόστους πρόσβασης στο Internet. Πλήρη απαλλαγή από το κόστος πρόσβασης για τους σπουδαστές της Tριτοβάθμιας Eκπαίδευσης.

    Ένα ‘μπράβο’ στον Κωστή που το ξέθαψε και ένα …τι άραγε; στους ψεύτες!


    Η ΕΕΧΙ, έχει βγει με μαύρη σελίδα (απο εκεί «έκλεψα» και εγώ την ιδέα για την …επαναστατική εμφάνισή μου)

    Ασχολούνται με το θέμα:

    – ΤΑ ΝΕΑ Ο ΟΤΕ «καίει» …το Ίντερνετ

    – ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Αιφνιδιαστικη κίνηση του ΟΤΕ καθιστά ακριβότερη την πρόσβαση στο Διαδίκτυο

    – ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Αυξήσεις – φωτιά από τον ΟΤΕ στα τέλη πρόσβασης Ιnternet

    – ΤΟ ΒΗΜΑ Ληστεία στο Διαδίκτυο

    – ΕΘΝΟΣ Ακριβαίνει το dial-up Internet

    – ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ Ερχονται αυξήσεις – φωτιά στο Ιντερνετ

    Τα link απο το άρθρο της Forthnet.

    Η HOL, προς το παρόν, δεν έχει αντιδράσει ακόμα (δεν πιστεύω να περιμένετε αντίδραση από την …OTEnet, ε;)

    Τι καλύτερο για να κλείσουμε από το Δελτίου Τύπου του ΟΤΕ;


    Αυτή ήταν η χθεσινή αντίδραση μου (και επιμένω σ’ αυτήν):

    Μου το έστειλε ο φίλος ο Βασίλης, και έγινα έξω φρενών:

    Αυξήσεις στη χρέωση του ΟΤΕ για πρόσβαση στο Internet μέσω ΕΠΑΚ

    Καθαρός εκβιασμός!

    «Αν δεν βάλεις ADSL, θα πληρώνεις τα μαλλιά της κεφαλής σου στο Internet!»

    Δεν θέλω ρε μαλάκα να βάλω ADSL – και δεν πρόκειται, μέχρι να κάνεις την τιμή φυσιολογική!

    Εχει όμως και μία παράγραφο, που την γουστάρω πολύ:

    Ο ΟΤΕ προσπαθεί να αιτιολογήσει τις αυξήσεις με το επιχείρημα ότι οι τιμές που ισχύουν σήμερα είναι σταθερές από το 1999 και παραμένουν κατά 40% κάτω του κόστους.

    ΠΟΤΕ οι τιμές δεν ήταν κάτω του κόστους. ΠΟΤΕ. Αντιθέτως, ο Οργανισμός εμφάνιζε ως κερδοφόρα αυτήν την υπηρεσία. Αλλά έχω και άλλη ένσταση: Για να έχουμε καλό ‘ρώτημα τι ακριβώς αυξήθηκε τα τελευταία χρόνια απο τεχνολογία;

    Οι υπολογιστές; Τα υλικά;

    Τι αγοράζετε ακριβότερο που να δικαιολογεί αυτή την αύξηση;

    Και τέλος, παρμένος ρωτάω:

    Αφου τιμή του ΕΠΑΚ ακρίβυνε, για ποιόν λόγο ρε καθίκια να πληρώνω καπέλο την σύνδεση; Δεν κάνω δουλειά μου καλύτερα με έναν 801 αριθμό σαν αυτόν που δίνουν οι telasδες και οι holάδες;

    Ουστ, εκβιαστές!

    (και για να μην ελπίζετε, «Οι νέες τιμές έχουν εγκριθεί από την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων» και το «καθικόμετρο» θα ισχύσει από τις 6 Δεκεμβρίου)

    Τα site (και όσοι περιμένουν να ζήσουν από το Internet) θα φάνε τέτοιο πήδημα που θα θυμηθούν καλά την προεκλογική δήλωση περί «φθηνού internet»…

    Ουστ!

    Τετάρτη, 11 το πρωϊ. στην Πατησίων. Οδηγός, η Ελεάνα. Συνοδηγός, ο υπογράφων. Χαλαροί, μας τρώει η κίνηση, ωραία μέρα, ήλιος, πουλάκια, όλα τα καλά του θεού.

    Και ταξιτζίδες. Πολλοί ταξιτζίδες.

    Δεξιά μας, αριστερά μας, μπρος και πίσω – σαν να πηγαίνουμε συνοδεία.

    Κάπως έτσι θα είναι στην Κίνα τα υπουργικά.

    (Ανοίγω παρένθεση: σας έχω πει οτι τους φωνάζω «ταψί» και όχι «ταξί»; Κλείνω την παρένθεση – μπάζει)

    Οδηγάει το λοιπόν η Ελεάνα, βιάζομαι εγω για να πάω στο γραφείο, έχω δουλειά, αλήτησα ζωή και κενωνία άδικη – τέτοια μέρα που μας έδωσες να μας τηνε πάρεις πίσω. Κάπου στην Πλατεία Αμερικής (τα ‘λεγα εγώ με τους παλιοαμερικάνους, δεν τα ΄’λεγα;) μας πιάνει φανάρι κόκκινο.

    Μα, πολύ κόκκινο.

    Το βλέπω, λέω στην Ελεάνα «πρόσεχε, κόκκινο» κάνει έτσι, σταματάει. Λίγο απότομα βέβαια, αλλά σταματάει. Ολα νόμιμα.

    Ο κόσμος κάνει να περάσει, αλλά το βλέπω στο μάτι τους, κάτι τους απασχολεί. Κάποια έγνοια έχουν, κάτι τους τρώει. Κοιτάω την Ελεάνα – κοιτάει στον καθρέπτη,

    ζντουμπ!

    Κάποιος μας χτύπησε απο πίσω. Δυνατά. Το ένοιωσα λίγο πριν γίνει, αλλά απο την άλλη, μου μοιάζει μαλακό.

    Είναι δυνατόν να το ένιωσα πριν γίνει; Δεν έχει σημασία.

    Κοιτάω την Ελεάνα. Την ρωτάω αν είναι καλά. Μια χαρά είναι – και εγώ το ίδιο.

    Κάνει έτσι, παρκάρει στο πεζοδρόμιο. Οι πεζοί κοιτούν. Τα πουλάκια φτερνίζονται – είναι κρυωμένα. Η ζωή συνεχίζεται.

    Κατεβαίνω, κοιτάω ποιός μας βάρεσε.

    Ενα ταξί είναι. Ποιες είναι οι πιθανότητες;

    Σιγουρεύομαι με την Ελεάνα – αυτός είναι; Ναι, αυτός.

    Ο «Αυτος» είναι μία απίστευτη φάτσα ταξιτζή. Με μούσι, καραφλούλης, στο

    ύψος μου, αδύνατος.

    Σκύβω στο παράθυρο: «Όλοι καλά;»

    Μέσα, ο οδηγός και τρεις γυναίκες.

    «τι έγινε ρε φιλαράκι; έτσι σταματάνε;»

    (ετσι και χειρότερα)

    «τι να κάνουμε ρε φίλε, αφού το φανάρι ήτονε κόκκινο»

    (Τα’ παμε αυτά, έτσι; της φωτιάς)

    «τι κόκκινο ρε φίλε, σιγά μην ήτανε κόκκινο».

    Κατεβαίνει να δει την ζημιά. Έχει αν θυμάμαι καλά, ένα Scoda (της Ξάνθης ένα πράμα, κρατιέμαι να μην τον ρωτήσω αν πάει και αυτός για πρωτάθλημα). Η μάσκα του είναι βαθουλωμένη – το φτερό ψιλοπετάει.

    Οτι πετάει, κρυώνει.

    «Πω πω ζημιά…»

    Εμείς δεν έχουμε μεγάλη ζημιά – αλλά ο κοτσαδόρος είναι μέσα.

    «και εσείς μου κάνατε ζημιά» λέει η Ελεάνα.

    Το αμάξι είναι σχετικά παλιό, ο ταξιτζής φρικάρει:

    «Σιγά μην σας τα έκανα εγώ όλα αυτά!»

    «Οχι, μην ανησυχείς, μόνο τον κοτσαδόρο μας χάλασες.»

    Στο μεταξύ φεύγω, επιστρέφω στις πελάτισες του ταξί. Μπροστά μια μεγαλύτερη, πίσω δύο κοπέλες.

    «Είσαστε σίγουρα καλά; Χτυπήσατε;»

    Η κυρία μου απαντά σε στύλ ‘ευτυχώς που ασχολήθηκε και κάποιος μαζί μας´ «Μια χαρά αγόρι μου.»

    Η μία κοπέλα πίσω απαντάει – καλά είναι. Η άλλη μιλάει στο κινητό (τελείως σουρεαλ εικόνα). Δεν απαντάει. Ρωτάω την πρώτη – η κοπέλα καλά είναι; Καλά είναι μου λέει, όλα εντάξει.

    Γυρίζω στον τόπο του ατυχήματος. Ο ταξιτζής προσπαθεί ματαίως να ψήσει την Ελεάνα οτι φταίει αυτή – και οτι δεν ήταν κόκκινο.

    Επεμβαίνω: «ρε φίλε, απο πίσω μας χτύπησες. Και κόκκινο να μην ήταν, ένα παιδί να πέρναγε απο τον δρόμο, πάλι άδικο έχεις.»

    «σιγά ρε φίλε που ήτανε κόκκινο. έτσι σταματάνε;»

    Τον χαβά του αυτός.

    Φτάει – και το ξέρει. Του ζητάμε τα στοιχεία, τον λένε Γαρύφαλλο.

    Εντωμεταξύ, όσο τα γράφω με πιάνει το σοκ. Τα πόδια μου τρέμουν. Έχουν περάσει περίπου 2 λεπτά μετά το τρακάρισμα – άργησα να το καταλάβω.

    Οχι πολύ πάντως, την δουλεία μου την κάνω. Γαρύφαλλος, κινητό τάδε, ασφάλεια δείνα, πινακίδες αυτές. Σημειώνω. Μπαίνω στο αμάξι. Το ταξί σταματάει δίπλα μας.

    «τα δικά σου τα στοιχεία κοπελιά, θα μου τα δώσεις;»

    (κοπελιά να σε πει η αδελφή σου)

    Τα δίνουμε – μόνο επώνυμο και κινητό.

    Ξεκινάμε να φύγουμε. Τα πουλάκια πετούν. Οι πεζοί βολτάρουν. Τα ταξί είναι γύρω μας.

    Εγώ πάω για δουλειά.

    Ατιμη κενωνία…

    Για την ιστορία: Μόνο ο κοτσαδόρος ήτανε το πρόβλημα. Κάτι βίδες σπάσανε – αν δεν ήταν αυτός, λέει ο φαναρτζής, πηγαίναμε για μεγάλη ζημιά – αυτός απορρόφησε όλη την σύγκρουση.

    Βαρέθηκα να σβήνω διαφημίσεις απο το blog μου.

    Γι’ αυτό ενεργοποίησα το ‘Word Verification’ σύστημα στα comments ωστε ναι μεν εσείς να έχετε λίγο περισσότερο κόπο όταν μου γράφετε, αλλά οι κακοί σπάμμερς να μην μπορουν να το κάνουν αυτόματα.

    Διαφημίσεις δέχομαι. Οι αυτοματισμοί δεν μου αρέσουν.

    Και μένα με ενοχλεί αυτό το ‘γράψε ακριβώς αυτό το κουλό κείμενο, αλλιώς δεν θα σε αφήσω να γράψεις αυτό που θες’ αλλά αυτά έχει η δημοσιότητα….:Ρ

    Sorry, ε;

    Οι υπαλληλοι Χρηστίδη ζητούν τα δεδουλευμένα τους. Οι τεχνικοί του ρ/σ Flash ζητούν την ενίσχυση του μέσου, και κατ’ επέκταση του ρ/σ στον οποίο δουλεύουν. Οι υπάλληλοι των Super Market διαμαρτύρονται για τα πρόστιμα, που μπορεί να σημαίνουν θέσεις εργασίας αν οι επιχειρήσεις δεν μπορέσουν να ανταποκριθούν. Οι οπαδοί του Ολυμπιακού θέλουν μεταγραφές. Οι εργαζόμενοι της Ολυμπιακής βάζουν τηλεοπτικές διαφημίσεις, ζητώντας την «σωτηρία» της Ολυμπιακής Αεροπορίας.

    ~~

    Εχω μία απλή ερώτηση να κάνω. Που, τελικά, μόνο απλή δεν είναι:

    Πόσο φταίμε εμείς για όλα αυτά τα «σκάνδαλα» (εντός, και εκτός εισαγωγικων) που μας περιτριγυρίζουν;

    Εμείς οι υπάλληλοι, εμείς οι καταναλωτές, εμείς οι οπαδοί, οι ακροατές, οι οδηγοί, οι περαστικοί.

    Εμείς.

    Φταίει ο υπάλληλος που κατ’ εντολή ξύνει την …μούχλα από το τυρί; Φταίει ο δημοσιογράφος που κατα παραγγελία «ετοιμάζει» ένα άρθρο εναντίον του αντιπάλου του αφεντικού του; Φταίει ο εργάτης που ρίχνει κακής ποιότητας άσφαλτο στον δρόμο; Φταίει ο τεχνικός που στέλνει τις τηλεφωνικές γραμμές των μηδέν ενενήντα στο ..πουθενά για ώρες; Φταίει ο οπαδός που ζητά μεταγγραφές απο έναν πρόεδρο που κατηγορείται απο παντού για το πού βρίσκει τα λεφτά; Φταίει ο παίκτης, που παίρνει εκατομμύρια; Φταίει ο υπάλληλος που προσλαμβάνεται στην αεροπορική εταιρεία, και ενώ περνάει απο το ταμείο κάθε πρώτη – δεν έχει εργαστεί ποτέ, ούτε ένα λεπτό; Φταίει ο οδηγός που βλέπει την λακούβα – αλλά βαριέται να την καταγγείλει;

    Το ερώτημα δεν είναι αν φταίει μόνο αυτός, ή αν έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Το ερώτημα είναι αν φταίει. Ηθικά, όχι ποινικά.

    Γιατί αν φταίει πρέπει να δούμε που. Να το καταγγείλουμε. Να το διορθώσουμε. Να το προβλέψουμε. Να το οριοθετήσουμε.

    Ως κοινωνία, είμαστε υποχρεωμένοι να τραβάμε γραμμές – όχι απέναντι στο ηθικό, αλλά στο τίμιο – όχι απέναντι στο «καλό θα ήταν» αλλά στο «πρέπει».

    Αλλά απο αυτές τις γραμμές, τις ξεκάθαρες και αποδεκτές γραμμές, θα βγει το ηθικό. Το πρέπον.

    Και ως γρανάζια της μηχανής, αν σταματάμε εμείς, να σταματάει το λάθος.

    Η ευθύνη είναι βαρύ φορτίο. Αναρωτιέμαι ποιός θα την αναλάβει.

    Στο κάτω-κάτω, μιλάμε μόνο για το σαμάρι.

    Πηγές έμπνευσης:

    Bιομηχανία «ξεπλύματος» μέσω OΠAΠ (Πηγή: Καθημερινή)

    «Φανατική» παίκτρια του «Πάμε Στοίχημα» (Πηγή: Καθημερινή)

    Κίνηση για την Σωτηρία της Ολυμπιακής

    Υπάλληλοι Χρηστίδη στους δρόμους(Πηγή: Pathfinder.gr)

    Υπέρ του Flash (Πηγή: Flash.gr)

    Άρθρο του ΚΙΜΠΙ για την κατάσταση στον ρ/σ Flash (Πηγή: Καθημερινή)

    Μουχλιασμένα τυριά και τρόφιμα (Πηγη: Aplhatv.gr)

    Μου ήρθε στο mail μου. Διαβάστε να διασκεδάσετε – η ορθογραφία, προφανώς, μένει ως έχει:

    Αγαπιτέ πελάτη της Ιντερνέτ-Τράπεζας!
    Επειδή η κατάσταση με Οnline – Τράπεζες στη χώρα μας είναι σήμερα πολύ δύσκολη, η κυβέπνιση της Ελλάδας παρακάλησέ μας να κάνουμε τον έλεγχο για όλους τους Online – λογαριασμούς της δηκής μας τράπεζας να μάθουμε αν υπάρχουν «λογαριασμοί μιας μέρας», τους οποίους χρησημοποιούν οι εγκληματίες για να αποπλύνονται τα κλεμμένα λεφτά. Δια ταυτα σας παρακαλούμε πολύ σοβαρά να συμπληρώσετε το ερωτηματολόγιο της επιβεβαιώσεις λόγαριασμού στη επίσημη μας Ιντερμετ-σελήδα.

    Οι λογαριασμοί, που δε θα επιβεβαιοθούν ως της 27.11.05, θα παγώνονται για ακαθόριστο καιρό πριν γίνει φανερό πως ακριβώς έχουν δημιουργηθεί και εκμεταλευθεί. Ο έλεγχος αυτος είναι επίκαιρος οχι μόνο για ιδιωτικούς μας πελάτες, αλλα για όλους σας.

    ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΩ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ

    Σας ζητούμε συγνώμη για τις ενοχλήσεις που προκύπται απο τη διαταγή της παρούσες εκδήλωσης και ελπίζουμε για την κατανόηση και την βοήθειά σας.

    Με σεβασμό,
    Υπηρεσία ασφάλειος
    Τράπεζα Alpha Bank

    Αστειεύεστε; Καμία ενόχλησεις αγαπιτή μου τρέπεζα.

    Αφού η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη…

    (για αυτούς που δεν ξέρουν, πέρα απο την πλάκα – τα μηνύματα αυτά είναι πλαστά, σας οδηγούν σε ένα πλαστό αντίγραφο του site απο τα οποία υποτίθεται οτι προέρχονται – και μπορούν ακόμα και να ξεγελάσουν ειδικούς, αφού μπορούν να μεταμφιεστούν μια χαρά. Είναι επικίνδυνα, και καλό θα είναι να έχετε λάβει τα μέτρα σας, και να μην ακολουθείτε τις οδηγίες τους. Απάντηση της Alpha Bank σε αυτή την γελοιότητα, μπορείτε να βρείτε εδώ)

    Τι λέτε ρε παιδιά; Ανακαλύψατε το τηλεοπτικό δικαστήριο;

    Δεν μπορώ να φανταστώ πως, οι ίδιοι που εφήυραν (και εκμεταλεύτηκαν όσο κανείς άλλος, ποτέ) την τηλεόραση, τώρα απαρνιούνται τις δυνάμεις της…

    Και πότε γίνεται αυτό; Όταν ο κόσμος, για να πετύχει όλα αυτά που τον μάθανε να περιμένει (από το κράτος, από την κοινωνία) – χρησιμοποιεί τα ίδια όπλα που άλλοι χρησιμοποιήσαν για να τον μανιπουλάρουν…

    Μπα; Τώρα δεν σας αρέσει η τηλεοπτική διαπόμπευση; Οτι σπείρατε θερίζετε κύριοι. Τώρα, οι τηλεοπτικοί αστέρες (γιατί οι περισσότεροι εξ αυτών είναι παρουσιαστές, και όχι δημοσιογράφοι, όπως βαυκαλίζονται να αυτοπροσδιορίζονται) όταν σταμάτησε ο εντυπωσιασμός των big brother, των σκουπιδιών των σταρ, των κρυφών λεπτομερειών των σεξουαλικών προτιμήσεων των διασημοτήτων – guess what – έπιασαν εσας.

    Εσάς, τους πολιτικούς που τα παίρνετε, τους εμποράκους που πουλάτε χαλασμένα τυριά, τους συνεργάτες των μηδέν-ενενήντα, τους ιδιοκτήτες των παιδικών σταθμών που φέρονται στα παιδιά σαν σκουπίδια…

    Τώρα, τα πράγματα θεωρούνται επικίνδυνα – και αυτοί που θρέφατε κάποτε σαν παιδιά σας, για τους Κουρήδες μιλάω, και τους Αλαφούζους, και τους Κοντομηνάδες – τώρα γελοιοποιούν αυτό που εσείς θέλετε να ονομάζετε ‘τηλεοπτική δημοκρατία’.

    Παραδεχθείτε το: δεν τα επιτρέψατε απλώς – τα επιβάλλατε.

    Και τώρα σας σοκάρει το γεγονός οτι τα χαλασμένα τυριά, τα αλλιωμένα κρέατα, τα φακελάκια, οι επιταγές, οι off-shore εταιρείες μπήκανε ξαφνικά στο ημερήσιο πρόγραμμα.

    Και αντί να πείτε «ας δούμε πως θα εξαφανίσουμε αυτά τα φαινόμενα» (σας έχω δυο-τρεις λύσεις παλικάρια, μία που λέγεται άρση του νόμου που προβλέπει να μην κατηγορούνται βουλευτές, μία άλλη που λέγεται πόθεν έσχες, ξέρετε εσείς τώρα) λέτε «ας αντισταθούμε την τηλεοτρομοκρατία»…

    Να αντισταθούμε στην τηλεοτρομοκρατεία; Φυσικά.

    Και στο ρουσφέτι; Και στην αλητεία; Και στην απληστία; Και στην αδιαφάνεια;

    Αφήστε. Θα περιμένω την …αυτοκάθαρση.

    Σας δείχνουνε μωρέ, και βρίζετε το δάχτυλο που σας δείχνει…

    Δεν ήταν μωρέ τηλεοτρομοκρατία όταν αυτοί, οι ίδιοι άνθρωποι έριχναν την προηγούμενη κυβέρνηση;

    Τις μισές (και λίγες λέω) αντιπολιτευτικές σας κατηγορίες, απο τους ίδιους τις πήρατε.

    Αντιπολίτευση της «τηλεοπτικής δημοκρατίας» ήσασταν, κυβέρνηση της «τηλεοπτικής δημοκρατίας» γίνατε.

    Ο κάθε Τριανταφυλόπουλος και ο κάθε Ευαγγελάτος έγιναν οι προστάτες μας – θλιβερό, αλλά αν απέναντι βρίσκεται ο Ρεγκούζας, ο Κεφαλογιάννης, ο θείος Καραμανλής, ο Τσοχατζόπουλος, που με συγκεκριμένες κατηγορίες, με ονόματα, με στοιχεία κατηγορούνται για κάτι, και απαντούν (σε μας, γιατί ο δημοσιογράφος εξ ονοματί μου ρωτάει) με αλητείες τύπου «πους τις» ε, τότε ρε παιδιά, χίλιες φορές Ευαγγελάτος.

    Αν λέει την μισή αλήθεια η κάμερα, την προτιμώ σαν πολίτης απο το ψέμα της σιωπής.

    Και μαθήματα δημοκρατίας απο γραβατάκηδες, επαγγελματίες της πολιτικής, δεν δέχομαι.



     ? 

    –>

    Είδα στην τηλεόραση την διαφήμιση για την «διάσωση της Ολυμπιακής» που ζητούσε να ψηφίσουμε για να σωθεί.

    Ανεξαρτήτως αν συμφωνώ ή διαφωνώ(*), η σελίδα είναι εδώ, για όποιον ενδιαφέρεται:

    http://www.voteforolympic.gr/

    Και επειδή τα internet-voting είναι της μοδός, τραβάτε να σώσετε και το δάσος Συγγρού:

    http://www.dasosygrou.gr/

    Προσοχή για αυτούς που δεν γνωρίζουν: Ψηφίζω ΔΕΝ σημαίνει μπορώ να πω «να πάει να πηδηχθεί η Ολυμπιακή σας». Και τα δύο αφορούν συλλογές υπογραφών: κάθε καταχώρηση λαμβάνεται ως θετική. Σημείωση δεύτερη: ΚΑΝΕΙΣ δεν νομίζω να πιστεύει απόλυτα τον διαχειριστή όταν κινδυνεύει η θέση του στην εταιρεία για το αληθές των αποτελεσμάτων. Αν θέλετε να ψηφίσετε, ψηφήστε – αλλά μην πολυβασιστείτε στα αποτελέσματα κιόλας….

    (*) Σαν πρώτη εκτίμηση, η έκφραση «να σωθεί» μου θυμίζει επιχορηγήσεις (ή σβησίματα χρεών, το ίδιο μου κάνει) και μου δημιουργεί αρνητική διάθεση. Αν είναι να ΞΑΝΑπληρώσω ως ελληνικός λαός, θέλω ονόματα, διευθύνσεις, και φυλακές για αυτούς που τα φάγανε. Αλλιώς, καλύτερα ιδιώτική.

    Αυτή είναι σαν πρώτη εκτίμηση η θέση μου, αλλά το συζητάω κιόλας.

    Λόγω της νόσου των πτηνών και για προληπτικούς λόγους,

    θα ήθελα να απαλειφθεί το παπάκι από το e-mail μου .

    Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

    – Καλημέρα Βαγγέλη

    – Τι γίνεται;

    – Καλά. Είδες εθνική εχθές; Πάει το Μουντιάλ.

    – Έλα μωρε με τους μαλάκες, πήρανε το Ευρωπαϊκό και κάτι έγινε… Ούτε για την Λάρισα και το Αιγάλεω δεν κάνουνε..

    – Ναι μωρε, ψάχνουν τα εκατομμύρια να αγοράσουνε πόρσε.. παίξε μπάλα και άσε τα λεφτά ρε καραγκιόζη…

    Ο Βαγγέλης φοράει την φόρμα του. Απλυτη εδώ και μέρες, με το αίμα ξεραμένο ακόμα επάνω. Ο Κώστας, που ήρθε τώρα μόλις, αρχίζει να καθαρίζει τον δικό του πάγκο.

    Δουλεύουνε για λίγο αμίλητοι. Ο Κώστας παίρνει τα χθεσινά, ληγμένα εδώ και είκοσι ημέρες τριμμένα τυριά, και τους αλλάζει το ταμπελάκι με την ημερομηνία κοπής.

    – Ρε μαλάκα, είδες εχθές Ευαγγελάτο;Πω πω… Τα γάμησε τα μαγαζιά!

    – Καλά, μαλακίες… Ονόματα γιατί δεν λέει;

    – Ή τα παίρνει, ή είναι δειλός ρε μαλάκα.. να τον τρέχουνε σε τίποτα μηνύσεις; Πάντως έγινε χαμός εχθές…

    – Είδες πάντως ρε μαλάκα που στο έλεγα; Δεν τα κάνουμε μόνο εδώ αυτά, παντού γίνονται.. Κρέατα απο τα Σκόπια, ληγμένα τυριά, γύρευε τι τρώει ο κοσμάκης…

    – Και δεν ξέρουνε ούτε τα μισά! Αφού εδώ οι κονσέρβες που λήγουνε, τους ‘χτυπάνε’ άλλη ημερομηνία και κολλάνε αυτοκόλλητο με ‘συστατικά’ πάνω στην παλιά ημερομηνία..

    – Τα εμπορεύματα που έρχονται με τα ανοιχτά φορτηγά,

    – Αυτά που μόλις χαλάσουν τόσο ωστε να μην μπορούμε να τα δώσουμε εμείς, τα πουλάμε σε πιτσαρίες και σουβλατζίδικα,

    – Τις κατσαρίδες και τα ποντίκια – μαλάκα, είδα εχθές πάλι αυτό το μεγάλο να μπαίνει μέσα στα αλεύρια..

    – Γαμώ το κερατό μου, πάλι θα αλλάζω σακούλες στα αλεύρια, την τύχη μου…

    – Και είδες; Τόσες μαλακίες τρώει ο κόσμος, τίποτα δεν έπαθε…

    – Ναι, καλά. Ρε μαλάκα, χαζός είσαι; Στα αρχίδια του ο κόσμος. Θυμάται κανένας τα χαλασμένα γιαούρτια της Φάγε; Τα μαζέψανε, και ούτε γάτα ούτε ζημιά.. Δεν τους ανησυχεί που υπάρχουνε λαμόγια στελέχη που κοιτάνε να κοροϊδεψουνε τον κόσμο… Total κύριε, εγώ αυτό ξέρω – και ας το πουλάει ο τύπος που έναν μήνα πρίν προσπαθούσε να με κοροϊδέψει…

    – Αστα, μάγκα, όλοι μέσα στα σκατά είναι…

    – Και ο κυρ’ Μανώλης, που κάνει την τρίχα τριχιά, βγάζει από παντού…

    Συνεχίζουν να δουλεύουν. Ο Βαγγέλης κόβει τα κρέατα για να μην φαίνεται η σφραγίδα, ενώ ο Κώστας βάζει τα delicatessen ντολμαδάκια απο την κονσέρβα του 1 ευρώ το κιλό στην προθήκη του ‘Ντολμαδάκια της κυρα-Βαγγελιώς’ με 20 ευρώ το κιλό…

    Ξαφνικά..

    – Ρε μαλάκα!

    – Τι είναι ρε;

    – Ρε μαλάκα τόσο καιρό, ότι ήθελα για το σπίτι τα έπαιρνα απο αλλού, δεν έπαιρνα απο δω, γιατί ήξερα τι σκατά πουλάμε..

    – Ε,και;

    – Ρε μαλάκα, αν ΟΛΟΙ είναι έτσι, απο ΠΟΥ θα αγοράζω ρε; Τι θα ταϊσω το παιδί μου ρε μαλάκα;