Δεν είναι η πρώτη φορά που η Εκκλησία ενοχλείται από την μουσική.

Εκτός απο το πρόσφατο παράδειγμα, πιο παλιά το hip-hop συγκρότημα «Στίχοιμα» είχε εισπράξει μία μηνυτήρια αναφορά απο αγαπανκτησμένους πολίτες καθώς «προδήλως ετρώθη το φιλότιμό μας, η αξιοπρέπειά μας, η τιμή και το θρησκευτικό συναίσθημα, υπέστημεν δε υπέρογκον ηθική βλάβη και περιουσιακή ζημία…» για το τραγούδι «Μεγάλος Εθνάρχης», που είχε παίξει ο Τζίμης Πανούσης στην εκπομπή που είχε στο ΣΚΑΙ 100,3.

Φυσικά, η μηνυτήρια αναφορά είναι και εναντίον του.

Το περιστατικό είχε δώσει -ασφαλώς- μία έντονη δημοσιότητα στο συγκρότημα που όμως δεν (φαίνεται ότι) είχε την πορεία που θα ήθελε…

Παρόλα αυτά, η μήνυση ισχύει (εξ’ όσων γνωρίζω, ενημερώστε με αν γνωρίζετε κάτι διαφορετικό) συνεπώς κάποια στιγμή θα εκδικαστεί.

Οι στίχοι των στίχοιμα για το εν λόγω τραγούδι πάνε κάπως έτσι…

Για ένα μεγάλο εθνάρχη

Φόρεσες πάλι τα καλά σου
Τα άμφια τα ακριβά σου
Μπήκες μέσα στην Mercedes
Κι άντε γεια σου

Μεγάλε εθνάρχη, σου εύχομαι καλό κουράγιο
Συνέχισε έτσι, κι οι κυράτσες θα σε κάνουν άγιο

Για φαντάσου, από μικρό παιδί ντυνόσουν παπαδάκι
Και τώρα είσαι γαμιάς μέσα στην μονή πετράκη

Λοιπόν για πες μου,
Πες μου για μύρο
Πες μου και για τις αλαξοκωλιές μέσα στον κλήρο

Οπως βλέπεις, εγώ είμαι αλλού και έσπασα τους κάβους
Μικρή ζημιά μέσα σε τόσα εκατομμύρια σκλάβους
Που πληρώνουν, μην χάσει κανένα πόντο η ραφή
Διαδηλώνουν και ψηφίζουνε για την αναγραφή

Με μπράβους, για να μην παρεκτραπεί κανένας πιστός
Μήπως είχε φρουρά προσωπική κι ο χριστός;

Ζήτω το έθνος, σε είδα να φωνάζεις σαν δυσκοίλιο
Θύμισε μου, που ήσουν στον εμφύλιο;
Μήπως ήσουν διακοπές στην Ελούντα
Ή στην βουλή να ορκίζεις την χούντα;

Εγώ δεν ξέρω,
«είναι φυλακή το στόματι μου»
δεν θέλω την Λουκά να βρίζει έξω από την αυλή μου

Εσύ που όλους τους σώζεις
Γιατί είσαι τόσο μεγάλος καραγκιόζης;
Εσύ που είσαι ο πρώτος της λίστας
Γιατί είσαι τόσο μεγάλος φασίστας;

Ένας εθνάρχης που ψάχνει Γολγοθά για να ανεβεί
Μήπως το βράδυ τον δείξουν στην TV

Πες ένα ανέκδοτο λοιπόν να ξεχειλίσει η βλακεία
Να γελάνε οι πελάτες από αμηχανία
Αλλά αφού τυχαίνει να είσαι ελληναράς
Πες τους πόσα θες σε ένα τρισάγιο να πας

Πόσα πληρώνει για μπράβους η εκκλησία
Για θωράκιση στο αμάξι και προστασία
Η εκκλησία της αγάπης έχει εξουσία
Και διαχειρίζεται την επισκοπική περιουσία

Τόσα φράγκα που σου έχουν γίνει γκόμενα
Και οι σεισμόπληκτοι ακόμα στα λυόμενα

Άντε πήγαινε πες τους για πατρίδα και θεό
Καλοσύνη, μετάνοια και εμπιστοσύνη

Αφού τυχαίνει να είσαι ίσος μεταξύ ίσων
Και το κελί σου μάλλον έχει aircondition (Fujitsu)
Εμπρός μωρή κοπέλα, παρ’ το τιμόνι
Θα σε σπρώχνουν από πίσω οι διακόνοι

Έχεις κοινό: γιαγιάδες, παππούδες, φασίστες
μαλάκες, βλαμμένα και τουρίστες
Καλή σου τύχη μεσσία και ο θεός μαζί σου
Μεγάλε εθνάρχη, άντε γαμήσου…

Το αντέγραψα απο εδώ (έχει και άλλα κομμάτια των ίδιων, όπως το «Ελληνική Αστυνομία», εξίσου δυναμικό και ανατρεπτικό τραγούδι από τους ίδιους)

Το κομμάτι μπορείτε να το κατεβάσετε εδώ…

Άλλα τραγούδια τους, μπορείτε να βρείτε στην σελίδα του HipHop.gr, ίσως την καλύτερη ιστοσελίδα για το ελληνικό hip-hop

*

Δυσκολεύομαι να πάρω γνώμη πόσω δε μάλλον αφού το θέμα έχει πάρει την καλύτερη μορφή που θα μπορούσε (και που ποτέ μα ποτέ δεν με βρίσκει εναντίον), τα δικαστήρια.

Όποιος θεωρεί οτι αδικείται, καταφεύγει στα δικαστήρια. Αυτό είναι άλλωστε και το σωστό (και όχι, ειρήσθω εν παρόδω να κατεβάζει πίνακες απο εκθέσεις, κάτω μάλιστα από χειροκροτήματα).

Αλλά το τραγούδι τούτο, ρε παιδιά, κρύβει πολλές αλήθειες.

Υ.Γ. Όταν το έγραψα, ανακάλυψα οτι το πάντα έγκυρο Ιστολόγιο είχε και αυτό, τότε, άρθρο. Θα σας έστελνα εκεί, και θα γλίτωνα την έρευνα 🙂

Μόνο που οι στίχοι από τον δικτυακό τόπο Music Heaven είναι μισοί…

Σπουδαίο κείμενο.

Οδηγήθηκα απο εδώ.

Σε παλαιότερη καταχώρηση είχα προτείνει χώρους για να φιλοξενήσετε τις φωτογραφίες σας.

Παρότι κανείς εξ’αυτών δεν δίνει δυνατότητα να ανεβάσετε βίντεο ή μουσική, αν χρειάζεστε έναν τέτοιο χώρο, βρήκα τον filecabi.net

Γίνονται δεκτά αρχεία .mp3 .wmv .avi .mpg .mov .swf .jpg .gif .png .pdf μεγέθους μέχρι 10MB, και για άπειρο χρονικό διάστημα (με μόνη προϋπόθεση να βλέπει το αρχείο τουλάχιστον ένας κάθε μήνα)

Ρίξτε μία ματιά και στο αρχειακό του υλικό, μερικά βίντεο είναι πολύ καλά…

Το βρήκα σε καταχώρηση του StartPoint:

:: [ Ενας «προφήτης» καλεί UFOs μπροστά σε τηλεοπτικό συνεργείο και το περιστατικό καταγράφεται σε video!.. ]

Πολλές φορές ξεκίνησα να φτιάχνω έναν δικτυακό τόπο, ή ένα e-book. Το να βρω τα εργαλεία για να τα φτιάξω ήταν μία ενδιαφέρουσα πρόκληση, καθώς είμαι ελαφρώς… ψαχτάκιας.

Μετά όμως έμενε το σημαντικό: δεν είχα θέμα.

Αντε και έχεις το εργαλείο για να φτιάξεις το πιο υπέροχο website ή την πιο καταπληκτική παρουσίαση. Αντε και βρήκες το κατάλληλο περιβάλλον, το ομορφότερο σχέδιο, την αρτιότερη εικόνα.

Αντε και τα ‘χεις όλα αυτά.

Είναι άχρηστα αν δεν έχεις κάτι να πεις.

Το βασικότερο, πάντα, ήταν η ιδέα.

Το περιτύλιγμα, προφανώς έχει σημασία. Παραθέτω ένα παράδειγμα:

Και τα δύο προγράμματα φτιάχνουν ημερολόγια για να κρατάς σημειώσεις.

Είναι πιο ελκυστικό να δουλέψεις με το ομορφότερο από τα δύο, πιστεύοντας (κι όχι πάντα άδικα) οτι είναι το πιο προσεγμένο.

*

Υποπτεύομαι οτι αντίστοιχα με τα προγράμματα ή τις παρουσιάσεις, με τον ίδιο τρόπο λειτουργούν οι ανθρώπινες σχέσεις: Πρώτα δοκιμάζεις τα δωρεάν. Υστερα οδηγείσαι στα καλύτερα απο αυτά επιλέγοντας αυτά που σε ελκύουν στο μάτι.

Στο τέλος καταλήγεις σε αυτά που καλύπτουν τις περισσότερες απο τις ανάγκες σου.

 ? 

–>

Νιώθω ήρεμος, ρηλάξ που λέμε εκεί στο χωριό μου.

Έβλεπα ένα-ένα τα blog να κλείνουν – άλλα να μαζεύονται βγάζοντας μία είδηση την εβδομάδα (και αν) και αναρωτιόμουν «είναι δυνατόν; εγώ έχω τόσα να πω…»

Εχω, αλλά έχω βρει και που να τα πω.

*

Βρήκα και άλλο «θέμα», τρίτο μετά τους Ρέμους και τις ΕΡΤοπασχαλίδες, αλλά θα με πείτε γκρινιάρη, και δεν είναι αλήθεια.

Θα περιμένω λίγο, άλλωστε δεν επείγεται.

Στο μεταξύ, λέω να αράξω λίγο.

Συνεχίζοντας μια εξαιρετική παράδοση, την θέση του Ρέμου, παίρνει η κα-τα-πλητική, μο-να-δι-κή, α-νε-πα-νά-λη-πτη επιτυχία της Έλενας Παπαρίζου.

Και όταν βγήκε το αποτέλεσμα, ως άνοστος, αχώνευτος, μικρομίζερος Ελληνάρας, το πρώτο πράγμα που είπα ποιό ήταν;

«Δηλαδή, τώρα δικαιολογήθηκαν τα 14.000 ευρω της Πασχαλίδου;»

Θυμίζω:

[…]»Σας το λέω λίγο έντονα, διότι έχω ενοχληθεί πάρα πολύ απ’ όσα έχουν γραφτεί για την κ. Πασχαλίδου και τον μισθό της», πρόσθεσε, χαρακτηριστικά, ο κ. Παναγόπουλος, διευκρινίζοντας ότι η σύμβαση της κ. Πασχαλίδου ήταν δύο εξάμηνα για να δουλεύει στην ΕΡΤ ως συνεργάτης και στην εργασία της προσετέθη η Eurovision.
[…]
«Αν αυτό θεωρείται σπατάλη, να μου το πείτε και μένα να το ξέρω», είπε, χαρακτηριστικά, ο πρόεδρος της ΕΡΤ. […]

Αλλά και επίσης:

[…]»Πράγματι, αν βάλετε το 14 επί 6 μήνες είναι 84.000 ευρώ, αλλά αυτός είναι ο μισθός της. Καμμία σχέση με την Eurovision, καμμία σχέση με οτιδήποτε άλλο. Η κ. Πασχαλίδου προϋπήρχε στον σταθμό και υπάρχει στον σταθμό, άρα είναι, αν θέλετε, σωστότερη εκμετάλλευση ανθρώπινου δυναμικού στην προκειμένη περίπτωση». […]

Σωστά.

Θυμίζω επίσης και το εξής:

[…]Σύμφωνα με όσα είπε ο κ. Παναγόπουλος τα έσοδα θα είναι περίπου 1.000.000 ευρώ και τα έξοδα περίπου 600.000 ευρώ. […]

Όπου όλοι συμφωνούμε οτι στην ΕΡΤ, αφού υπάρχουν 400.000 ευρώ έσοδα καθαρά, είναι ευχαριστημένοι. Ανεξαρτήτως αν θα μπορουσαν να είναι 450.000. Λεφτά άλλωστε έχουμε – σωστά;

Σω-στά λέ-ω;;;

Αυτά με την Πασχαλίδου και τον μισθό της, γιατί σε αυτά τα πράματα είμαι λίγο κακομοίρης, το παραδέχομαι.

Όπως επίσης, είμαι και κακομοίρης με την διαδικασία:

Πήγε η Sony (αν δεν κάνω λάθος) Ελλάδας, διάλεξε σε συνεργασία με την ΕΡΤ τρία τραγούδια, επιλέγοντας μόνη της την τραγουδίστρια, τους στιχουργούς και τους συνθέτες, έκαναν ένα τηλεοπτικό sms-voting (απο το οποίο, ειρήσθω εν παρώδω η ΕΡΤ έβγαλε κατά δήλωσή της […]από το televoting τη μέρα που έγινε η επιλογή του τραγουδιού 88.000 ευρώ […] – πάντα θυμίζω ότι ο κόσμος δεν μετέχει στην απόφαση σε ποσοστό μεγαλύτερο (αν δεν κάνω πάλι λάθος) του 20-30% απο την τελική απόφαση, που σημαίνει οτι κάπου 100.000 άνθρωποι έστειλαν μήνυμα για να μετρήσει κατά το ένα πέμπτο περίπου η απόφασή τους για το τραγούδι…

…και τα άλλα τέσσερα πέμπτα; Σωστά μαντέψατε, την ευθύνη της ψήφου έχουν οι ίδιοι άνθρωποι που το επέλεξαν.

Χα.

Στείλαμε λοιπόν το «μαι νάμπερ γουάν», να «διαγωνιστεί» στην ευρώπη, οπου στοιχηματίζω ό,τι θέλετε οτι επικρατούν οι ίδιες συνθήκες και οι ίδιες μεθόδοι ψηφοφορίας…

…και βγήκαμε πρώτοι.

Δηλαδή η Sony Βελγίου, ψήφισε την Sony Ελλάδας.

Ω, ωσαννά.

Χίλες φορές όταν στέλναμε το «Σωκράτη εσύ σουπερσταρ» ή το «Τσάρλυ Τσάπλιν» – αλλά ξέχασα: είπαμε, εγώ είμαι ο κακομοίρης…

[Υ.Γ. αποδείχθηκε οτι είχα εξαιρετικά καλή έμπνευση να μην βγάλω την χολη μου πριν τον διαγωνισμό… τώρα θα μου λέγατε «και τώρα που κερδίσαμε, τι έχεις να πεις;» ]

Ντροπή.

[…] Η επιτροπή επανεξέτασε την κατάσταση της υγείας του τραγουδιστή σχετικά με το πρόβλημα που είχε δηλώσει ότι αντιμετώπιζε και βάσει του οποίου είχε τύχει απαλλαγής στράτευσης (κατηγορία γιώτα-5) και απεφάνθη ότι ο Αντώνης Ρέμος είναι κατάλληλος να στρατευθεί (κατηγορία γιώτα-1). […] Εφόσον στρατολογικά ο Αντώνης Ρέμος θεωρηθεί 35 ετών, θα υπηρετήσει 45 ημέρες και θα εξαγοράσει το υπόλοιπο της θητείας του προς 810 ευρώ το μήνα. […]

‘Ολο το άρθρο εδώ. Το άρθρο δεν παίζει εκεί, αλλά το βρίσκετε εδώ.

Καταλαβαίνω πλήρως γιατί πρέπει να παρουσιαστεί και να υπηρετήσει 45 ημέρες, αν ο κανονισμός επιτρέπει στους 35χρονους να υπηρετούν κάτω απο αυτές τις συνθήκες.

Αυτό που ΔΕΝ καταλαβαίνω, επιτρέψτε μου, ειναι ΓΙΑΤΙ αφού παρουσίασε ΨΕΥΤΙΚΑ στοιχεία, δεν περνάει απο στρατοδικείο.

Δεν μιλάμε για ανυπότακτο, μιλάμε για ψεύτικα στοιχεία.

Και με ξέρετε τώρα δα, δεν είμαι κανένας στρατόκαυλος, να μιλάω για πατρίδες, στρατούς και καθήκοντα…

..άλλο που σ΄αυτήν την περίπτωση θα μπορούσα.

Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο, είναι η θητεία των 45 ημερών: δηλαδή μετά απο αυτό, θα θεωρείτε νόμιμος; Καθάρισε;

Έκανε το στρατιωτικό του όπως και οι υπόλοιποι;

Με ενοχλεί (ως πολίτη) να με κοροϊδεύουν στα μούτρα μου.

Το ξαναλέω: Ντρο-πή.

Ανέκδοτο:

Ο γιατρός πέρασε μια σεξουαλική περιπέτεια με ασθενή του και αισθανόταν ένοχος. Νά’σου οι τύψεις, νάσου οι λογισμοί περί επαγγελματικής δεοντολογίας. Όσο κι αν προσπαθούσε να το ξεπεράσει, δεν μπορούσε. Η ενοχή και το αίσθημα προδοσίας ήταν ακατανίκητα.

Μια εσωτερική φωνή προσπαθούσε να τον παρηγορήσει:

– «Γιώργο, μην σκάς ρε παιδί μου. Ούτε ο πρώτος, ούτε κι ο τελευταίος γιατρός είσαι που κοιμήθηκε με ασθενή του. Έτσι κι αλλιώς τώρα δεν έχεις και κανένα δεσμό, είσαι μόνος. Ας πάει στο καλό.»

Αλλά αμέσως μια φοβερή φωνή τον ξανάφερνε στην ζοφερή πραγματικότητα και του ψιθύριζε:

– «Γιώργο, είσαι κτηνίατρος«

 ? 

–>

Πολλές φορές φίλοι bloggers μου ζητούν είτε να φιλοξενήσω εγώ, είτε να τους πω δωρεάν χώρους για φιλοξενεία φωτογραφιών ή/και αρχείων…

Κάνοντας μία βόλτα στα template του blogger πρότεινε ο φίλος Vrypan στο site του, έπεσα σε ένα άρθρο για φιλοξενία φωτογραφιών – και επειδή ήταν τυχαίο, για να μην παιδεύεστε, το αντιγράφω εδώ:

Φιλοξενία φωτογραφιών:

– image-dream.com : 5 MB (in French)
– imagevenue.com : 1,5 MB jpg, png, gif, swf
– freephotoserver.com : 1 MB jpg, png, gif, png, bmp, mpeg, swf
– imageshack.us : 1 MB jpg, png, gif, bmp, tif, swf
– imagemonster.org : 1 MB jpg, png, gif
– xs.to : 1 MB jpg, png, gif, png, bmp
– imagehosting.us : 1 MB jpg, png, gif
– hotlinkhost.net : 750 KB jpg, png, gif, bmp, tif
– imgspot.com : 650 KB jpg, png, gif
– tinypic.com : 250 KB jpg, png, gif, bmp

Τα MB, KB αφορούν maximum μέγεθος ΑΝΑ ΑΡΧΕΙΟ. Όλα είναι (ή θα έπρεπε να είναι) δωρεάν και τα περισσότερα -αν όχι όλα- δεν απαιτούν να δώσετε κανένα προσωπικό στοιχείο:

Βρίσκετε την φωτογραφία (ή άλλο αρχείο), την ανεβάζετε, και αυτό σας δίνει μία διεύθυνση που μπορείτε να το δείτε.

Τα αρχεία jpg png gif bmp είναι αρχεία φωτογραφιών (προτιμήστε jpg σε κάθε δυνατή περίπτωση)
Τα αρχεία swf είναι αρχεία Flash
Τα αρχεία mpeg είναι αρχεία Video

Όπως είδατε, κανείς δεν υποστηρίζει αρχεία ήχου (wav mp3 κ.λ.π.)

Αν έχετε σκοπό να ανεβάσετε αρχείο εικόνας (πχ φωτογραφίες) προτιμήστε (για λόγους ταχύτητας) το αρχείο σας να μην ξεπερνά τα 100KB.

Απο όσα δοκίμασα, κανένα δεν σας επιβαρύνει με διαφημίσεις (αν και αυτό αλλάζει εν ριπή οφθαλμού)

Χρήστες που σχολίασαν στο άρθρο, πρότειναν επίσης:

http://photobucket.com
Unlimited, jpg, gif, png, bmp, swf, max. 250kb.

Όλο το άρθρο, εδώ.

Τώρα, για να βάλετε μία φωτογραφία στο άρθρο σας:

Είτε (ο ένας τρόπος) πατάτε το εικονίδιο όπως φαίνεται στην φωτογραφία,

είτε το γράφετε με κώδικα:

<img src=onomaraxeioy.jpg>

οπου αντικαθιστάτε το onomaarxeioy.jpg με την πλήρη διεύθυνση της φωτογραφίας σας, πχ http://kbimages.blogspot.com/upload-button.gif

Στην διάθεσή σας για περαιτέρω βοήθεια.

(Το εικονίδιο έχει φιλοξενηθεί στην TinyPic, η φωτογραφία στο HotLinkHost)

 ? 

–>

Κατά τας γραφάς, ό,τι τελειώνει ξαναρχίζει.

Προσεκτικά, απαλά, αλλά και με πολλή όρεξη και «εμπειρία απο το παρελθόν» (κλισέ είναι αυτό, κάθε φορά μου φαίνεται κανούργιο) ξαναρχίζω να μοιράζομαι την καρδιά μου και τις ευχές μου.

Σας το εύχομαι και σας, ολόψυχα.

Και μένα, επίσης.

Τρία άσχετα μεταξύ τους θεματάκια(*) – αλλά όλα μαζί γεμίζουν ένα post:

Ενα: η ίδια είδηση, με δύο (ιστολόγιο – NickTheCreek) διαφορετικές (αλλά όχι αντίθετες) οπτικές γωνίες. Γι’ αυτό ρε γαμώτο μ΄αρέσει το blogging.

Δύο: έναν διαγωνισμό που είχε κερδίσει η breathe, τον θυμάστε; Ε, η συνέχεια (για μένα) αναμενόμενη. Ξανά μπράβο δεσποινίς.

Τρία: Σας δείχνω αυτά που συμφωνώ, να μην σας δείξω και αυτά που αδυνατώ να καταλάβω; Διαβάστε, και προβληματιστείτε αναλόγως.

(*) Έχουν και τα τρία ένα κοινό που το κατάλαβα όταν πλέον είχα τελειώσει: Είναι και τα τρία blogging. Επιτυχίες, οπτικές, απόψεις. Blog.

 ? 

–>

Τι έγινε ακριβώς;

Ο Βασίλης έχει το ρεπορτάζ:

Την προηγούμενη εβδομάδα προσπάθησε να μπει στο site της αθλητικής εφημερίδας Sportime. Μία σελίδα ανακατεύθυνε τον χρήστη στον δικτυακό τόπο Sport24.gr, που είχε το ίδιο περιεχόμενο, παρόμοιο στήσιμο και χρώματα. Την επόμενη μέρα, στην Sportime έβρισκες μόνο ένα μήνυμα που μιλούσε για hacking(!) και οτι η δικαιοσύνη έχει τον λόγο. Ύστερα απο αυτό, ο δικτυακός τόπος της Sportime έχασε μεγάλο μέρος του αρχειακού του υλικού και παρότι λειτουργεί κανονικά, έχει ένα μήνυμα που λέει:

Το Sportime.gr βρίσκεται σε διαδικασία τεχνικής αναβάθμισης. Για όποιες ελλείψεις ενδέχεται να παρουσιαστούν τις προσεχείς μόνο ημέρες ζητούμε την κατανόησή σας.

Μία μικρή αναζήτηση, έφερε αυτά τα αποτελέσματα:

Πίσω από το νέο εχγείρημα βρίσκεται ο Δημήτρης Μάρης που έχει πολλά χρόνια εμπειρία στο χώρο της αθλητικής ενημέρωσης στο Διαδίκτυο και οδήγησε το Sportime.gr στην αναπτύξη του τα τελευταία χρόνια.

Από τον BUZZ

Και ένα σχόλιο στον δικτυακό τόπο του Satleo, ο οποίος εμφανίζεται μόνο στο Google…

Ξέρετε τίποτα εσείς;

 ? 

–>

Εδώ και έναν μήνα περίπου, δεν κοιμάμαι καλά.

Απο τον φωταγωγό, που βρίσκεται στην κουζίνα, ακούγονται δυνατές γυναικείες και ανδρικές φωνές που καταφέρνουν να με ξυπνήσουν. Και αυτό, στις δύο, πολλές φορές τρεις η ώρα το πρωϊ. Μιλάνε δυνατά για 2 – 3 λεπτά, οπότε δεν έχω καν τον χρόνο να διαμαρτυρηθώ: ύστερα σιωπή.

Μετά τα πράγματα έγιναν καλύτερα:

Εδώ και δύο εβδομάδες περίπου, χτυπάει ένα ξυπνητήρι. Μεταξύ 2 και 3 το πρωϊ. Κάθε βράδυ.

Στην πραγματικότητα, άλλες φορές με βρίσκει κοιμησμένο, άλλες ξύπνιο. Καμιά φορά, όταν κοιμάμαι δεν το αντιλαμβάνομαι καθόλου.

Αλλά όταν έχω γλαρώσει, μου χαλάει τελείως τον ύπνο: μου παίρνει μίνιμουμ μία ώρα τηλεόρασης να ξανακλείσω τα μάτια – και απο ένα τέταρτο ώς μισάωρο να ξανακοιμηθώ, αναλόγως τι έχω στο μυαλό μου.

ΑΝ στο μεταξύ δεν μου την σπάσει κάτι άλλο.

Σήμερα το πρωϊ, βρίσκω την θυρωρό, την Γιώτα. Χελόου, χελόου το γιου του, δεν με λες κυρα Γιώτα, μπας και είχαμε τίποτις καινούργιους νοικάρηδες; Γουάι γιου ασκ με λέει, αλλά το πιάνω το βλέμμα το συνωμοτικό, την ξέρω δα την Γιώτα.

Το, και το.

Ε, ναι μου λέει, είναι μία αλβανή που έχει πρόσφατα μετακομίσει, εδώ και έναν μήνα. Μένει με έναν παππού, «δικό μας, έλληνα», που έχει αναλάβει να τον φροντίζει γιατί έχει πρόβλημα -συνωμοτικά: προστάτη- και πρέπει να σηκώνεται το βράδυ να τον περιποιείται. Και, επειδή δεν ακούει ο παππούς -συνωμοτικά: είναι κουφός- πρέπει να φωνάζει…

Της το έχω πει, μου λέει, και θα της το ξαναπώ.

Αντε, καλά.

Εδώ έρχεστε εσείς: Και τι να κάνω; Ακόμα και αν κλείσω το παράθυρο του φωταγωγού, δεν σώνομαι – ερχεται και το καλοκαίρι, μην ξεχνιόμαστε.. Ο παππούς για να ακούσει πρέπει να του φωνάξει, δεν γλυτώνει. Η κυρία – αλβανίδα για να ξυπνήσει πρέπει να χτυπήσει το ξυπνητήρι – δεν γίνεται αλλιώς.

Και ο φτωχός αρκούδος, για να κοιμηθεί θέλει ησυχία.

Άλλο που παλιά με έπαιρνε ο ύπνος με ανοιχτή την τηλεόραση.

Και άλλο που όταν έρχεται η ώρα να ξυπνήσω το πρωϊ πρέπει να βαρέσουν ίσαμε 8 ξυπνητήρια.

Επιλεκτική ακοή έχω μου φαίνεται – ακούω ό,τι με συμφέρει 🙂

Θα ξαναπάω στο δάσος μου φαίνεται…

Τελικά, σ’αυτή την χώρα, οι μόνες που δεν απεργούν…

…είναι οι διαφημίσεις.

Τι έγινε ρε γαμώτο; με έπιασε η άνοιξη;

Που είναι τα κέφια; αυτά που έλεγα στους άλλους για να τους δώσω όρεξη, μοιάζω να τα χρειάζομαι εγω τώρα.

Να φταίει ο καιρός;

Και τι είμαι εγώ, θερμόμετρο; όσο ανεβαίνει η θερμοκρασία, εγώ θα ‘πέφτω’;

*

Δεν είμαι θυμωμένος – ακόμα. Απογοητευμένος είμαι.

Έχω (μια στιγμή να μετρήσω: μία, δύο, τρεις…) πέντε καλούς λόγους να είμαι.

Απλώς, το πρόβλημα είναι ότι πρέπει να περάσει η απογοήτευση, να έρθει ο θυμός, να περάσει και αυτός, για να έρθει η ηρεμία. Διαδρομή μεγάλη όσο να πεις.

Κάθε φορά που τσαντίζομαι, και γράφω ένα post όλο τσαντίλα, το σβήνω μετά. Γιατί με πειράζει που θύμωσα.

Η Simone μου είχε στείλει ένα mail κάποτε:

«Έχεις καταλάβει πόσο τυχερός είσαι που νιώθεις με τόση ένταση που σε κάνει και θυμώνεις;»

Αν έστεκα μακριά απο μένα, μπορεί και να ζήλευα με το πάθος που απογοητεύομαι.

Εδω κοντά, είναι ποιο δύσκολα τα πράγματα…