Την Κυριακή 6 Μαρτίου 2016, πριν τρεις μόλις ημέρες, έγινε κάτι που θεωρώ ότι είναι εντυπωσιακό: Αρκετές χιλιάδες άνθρωποι, πήγαν μέχρι το Σύνταγμα, και άφησαν από τις 10 το πρωί μέχρι τις 6 το απόγευμα ο,τι μπορούσε ο καθένας – από το υστέρημά του, ως βοήθεια για τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη.

Κυρίως για τους πρόσφυγες, μα όχι μόνο γι’ αυτούς.

Γιατί είναι εντυπωσιακό;

Κυρίως γιατί κατά την δική μου οπτική πλευρά, οι πρόσφυγες έχουν δεχθεί μία απίστευτη επίθεση (εντός των τειχών μας, μα προφανώς όχι μόνο), μία δαιμονοποίηση σχεδόν χωρίς προηγούμενο, όχι μόνο από τις ρατσιστικές φωνές που κατά παράδοση ενοχλούνται από οτιδήποτε ξένο, μα και από τους μετριοπαθέστερους εξ υμών – κάτι που μου προκαλεί, διαρκώς, μεγάλη εντύπωση.

Έχει γίνει θεωρώ μία εκτεταμένη (και, με μεγάλη προσοχή θα έλεγα και συνειδητή) προσπάθεια να απολέσουν την προσφυγική τους ιδιότητα, να θεωρηθούν «πρόβλημα», να είναι δακτυλοδεικτούμενοι γιατί έχουν κινητά(!) ή ένα δεύτερο ζευγάρι παπούτσια, να συζητάμε για την φυλάκισή τους(!) σε ειδικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, να εξομοιωθούν (με αρνητικό πρόσημο) με τους οικονομικούς μετανάστες – και όλοι μαζί να γίνουν οι «λαθρομετανάστες», για τους οποίους είμαστε ήδη από το παρελθόν εξοπλισμένοι να τους προσάψουμε πολλά («φέρνουν αρρώστιες», «ρίχνουν την ποιότητά μας», «θα μας φάνε τις δουλειές», «μας ισλαμοποιούν», «δεν χωράμε» και άλλα αντίστοιχης ποιότητας)

Αυτή η εικόνα υπάρχει χρόνια – και επανέρχεται με συγκεκριμένες δηλώσεις κυρίως από τον πολιτικό και θρησκευτικό χώρο, φουντώνοντας, σε κάθε κύμα, μία επιφύλαξη στην καλύτερη περίπτωση και μία αμφιβολία στον κόσμο, σε ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση στην ενημέρωση για το τι είναι ο μετανάστης, τι ο πρόσφυγας, και τι δικαιώματα έχει ο καθένας σε κάθε πολιτισμένη χώρα.

(Όπως είδατε, περιγράφω χωρίς συναισθηματισμούς όπως συνηθίζω, just the facts αυτήν την φορά)

Την Κυριακή λοιπόν, θεωρώ ότι αυτό που έγινε είναι εντυπωσιακό. Όχι μόνο εγώ – όλοι όσοι κατάφεραν να πάνε, είτε για να βοηθήσουν είτε για να ..βοηθήσουν αυτούς που βοηθούν, το περιγράφουν ως μία στιγμή αγαλλίασης, μία απόδοση μίας άλλης πραγματικότητας, διαφορετικής από τις κομμένες γουρουνοκεφαλές και τα οργωμένα χωράφια, τα καμμένα στρατόπεδα και τις αισχρές επίσημες και μη δηλώσεις.

Αλλά, το μάθαμε;

Σε μία προσπάθειά μου να εξηγήσω μέσω twitter στον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας ότι αυτή είναι η εικόνα που πρέπει να υποστηριχθεί, ότι σ’ αυτό είναι που πρέπει να επενδύσουμε ακόμα περισσότερο, ότι αυτό είναι ένα παράδειγμα ότι ο ρατσισμός δεν έχει πάρα μόνο κραυγές, μα η αλληλεγγύη έχει ρίζες για να φυτρώσει μία καλύτερη μέρα για όλους, ένας συνσχολιαστής με προβλημάτισε με ένα σχόλιό του:

Ξεκίνησα (πάλι περιγράφω χωρίς συναισθηματισμούς, τους χρωστώ για άλλο άρθρο) να αναζητώ την αλήθεια. Είναι δυνατόν να αγνοήθηκε η ενέργεια περισσότερων από δέκα χιλιάδων ανθρώπων, εκατοντάδων εθελοντών, στην κεντρικότερη πλατεία της Αθήνας; Είναι δυνατόν τα μεγάλα ΜΜΕ να έκαναν ότι …δεν είδαν αυτό (το για μένα κορυφαίο ίσως γεγονός συλλογικής αλληλεγγύης) και να μην του χάρισαν …ούτε μία αναφορά;

Είδα τα κεντρικά δελτία ειδήσεων της Κυριακής online. Καμία απολύτως αναφορά. Είδα τα κεντρικά δελτία ειδήσεων της Δευτέρας, της επόμενης μέρας, μήπως και …δεν ήταν έτοιμοι να δείξουν κάτι τέτοιο στο δελτίο τους λόγω Σαββατοκύριακου.

Καμία – απολύτως – αναφορά.

Έχω ειλικρινά βραχυκυκλώσει.

~

Κοιτάξτε, είμαι προετοιμασμένος για κάποια πράγματα. Πχ η πρόσφατη πορεία που έγινε στην Θεσσαλονίκη με τους αντίθετους στην Eldorado Gold και την «επένδυση» στις Σκουριες, είμαι προετοιμασμένος ότι δεν θα παίξει. Δεν το καταλαβαίνω, μα είμαι προετοιμασμένος. Η είδηση ότι ο Παπασταύρου πλήρωσε ένα πρόστιμο μερικών εκατομμυρίων, επίσης, είμαι προετοιμασμένος ότι δεν θα χωρέσει στα δελτία ειδήσεων. Η νέα έρευνα για το The Mall, επίσης, δεν θα αναφερθεί πουθενά.

Ok, δεν μ’ αρέσει, αλλά το καταλαβαίνω. Κάποιοι ενοχλούνται, κάποιοι έχουν συμφέροντα, κάποιοι μέτοχοι θα αντιδράσουν -το καταλαβαίνω.

Μα αυτό;

Τι κακό μπορεί να έχει, ποιους μπορεί να ενόχλησε αυτή η μεγαλειώδης ενέργεια; Σε ποιους μπορεί να έκατσε στραβά, και τι σχέδια μπορεί να χαλάει η εικόνα πάνω από δέκα χιλιάδων Αθηναίων που δίνουν, εν μέσω κρίσης και ανασφάλειας για τον καθένα μας, ο,τι μπορεί ο καθένας, για τους πρόσφυγες; Δεν είναι ότι δεν έγινε – έγινε, δεκάδες αναφορές στο διαδίκτυο πιστοποιούν και τον κόσμο, και την συγκίνηση που προκάλεσε.

Γιατί να αγνοηθεί έτσι; Γιατί να μην επικοινωνηθεί;

Ειλικρινά, δεν το χωράει ο νους μου. Δεν μπορω να κατανοήσω γιατί ΟΛΟΙ οι μεγάλοι τηλεοπτικοί σταθμοί, και ΟΛΑ τα εντυπα μέσα στα εξώφυλλά τους, έκαναν ότι δεν είδαν αυτό που θα έπρεπε να κάνει περήφανους όλους τους Έλληνες.

Νόμιζα ότι ρατσισμός έχει φυτρώσει, και έκανα λάθος, οι άνθρωποι έδειξαν την ψυχή τους. Χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς να προσδοκούν σε προσωπική προβολή, ή διαφήμιση για την ενέργειά τους.

Νόμιζα ότι όλοι ήμασταν υπερήφανοι με αυτήν την δήλωση αλληλεγγύης, μα έκανα λάθος, και αδυνατώ να κατανοήσω γιατί.

Κάποιοι φαίνεται δεν είναι υπερήφανοι, και τυφλώνουν τους πάντες για να μην δουν αυτήν την εκκωφαντική (κατ’ εμέ) δήλωση.

Και δεν έχω καμία εξήγηση γι’ αυτό.

~

Δελτία ειδήσεων:

Mega 7/3/2016
Σκαι 7/3/2016
Σκαι 6/3/2016
Antenna 7/3/2016
Antenna 6/3/2016

Εξώφυλλα εφημερίδων Δευτέρας, 7 Μαρτίου 2016

update: Μάζεψα όσα περισσότερα tweets μπορούσα για το θέμα, για να μην ξεχαστούν. Έκανα αναζήτηση με την λέξη «Σύνταγμα» οπότε, μοιραία, πολλά έμειναν έξω – αν μου στείλετε θα τα προσθέσω 🙂