…και έτσι, προσφέραμε, (ως κοινωνία), ένα εκατομμύριο ευρώ για την δικαιοσύνη της Κωνσταντίνας.
Περιέργως, δεν μου αρέσει καθόλου σαν λύση. Με φέρνει σε μία περίεργη αμηχανία.
Δεν είμαι σίγουρος τι θέλει να πει αυτό το ένα εκατομμύριο ευρώ. Θέλει να πει: «είμαι πολύ ισχυρός, και πρέπει να με φοβάστε»; θέλει να πει: «το χρήμα θα πατάξει κάθε ανομία»; θέλει να πει: «θέλω λύση άμεσα και παστρικά»;
Νιώθω σαν το φαρ-ουέστ. Σαν να βλέπω τον σερίφη, να ελπίζει, να ποντάρει σ’ αυτήν την ίδια την ανομία που οδήγησε κάποιους να φερθούν έτσι (αφεντικά, δούλους, δεν έχει σημασία) για να τους καταστρέψει.
Νιώθω …μολυσμένος.
Κάθε προσπάθεια να πολεμήσεις το έγκλημα με έγκλημα μου φαίνεται τελείως βλακώδης – σχεδόν μιαρή. Κάθε πιθανότητα να κερδίσεις, από πριν χαμένη. Κάθε τέτοια προσπάθεια, άνομη. Ενα εκατομμύριο ευρώ κοστίζει η ηθική μας. Αφού δεν την έχουμε έναν χρόνο μετά, αποφασίζουμε να την αγοράσουμε. Πληρώνουμε για να την αποκτήσουμε. Και όλα αυτά, επειδή ο Θοδωράκης έκανε μία εκπομπή. Επειδή κάποιοι, αρνούνται να ξεχάσουν.
Το ηθικό; θα ήταν να πολεμήσουμε την πηγή. Να ορίσουμε ξανά, σκληρότερα ίσως, τους κανόνες. Να βάλουμε χέρι όχι σ’ αυτόν, αλλά σ’ αυτούς που ήθελαν να κερδίσουν από μία Κωνσταντίνα με λιωμένο το ηθικό της. Να το κάνουμε παράδειγμα ευνομίας. Να την ρωτήσουμε έναν χρόνο μετά, γιατί πάλευε. ΝΑ ΤΗΝ ΡΩΤΗΣΟΥΜΕ, ΕΝΑΝ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ, ΓΙΑΤΙ ΠΑΛΕΥΕ. Αν ξέρουμε, να το λύσουμε, αν δεν ξέρουμε να το μάθουμε.
Να την ρωτήσουμε έναν χρόνο μετά, γιατί πάλευε.
Κάτι, που εμφανώς , αποτύχαμε ακόμα και να σκεφτούμε.
Ίσως γιατί είναι πολύ δύσκολο. Πιο δύσκολο από το να βγάλεις ένα εκατομμύριο ευρώ από την τσέπη σου. Αυτό, μάλιστα. Αυτό, είναι εύκολο.
Τι θα αγοράσουμε λοιπόν με ένα εκατομμύριο ευρώ; τον ύπνο μας τα βράδια; την ησυχία μας στις γιορτές; την σιωπή μας στις πορείες; Θα κοιτάξουμε την Κωνσταντίνα στο πρόσωπο χωρίς τύψεις;
Εγώ πάντως, είμαι σίγουρος, ότι με ένα εκατομμύριο ευρώ δεν αγοράζεις δικαιοσύνη. Περίεργο, αλλά οι ίδιοι άνθρωποι που φαίνονται πολύ σκληροί για να την επιβάλλουν, εδώ μοιάζουν να την επαιτούν. Να εγκαταλείπουν τις απειροελάχιστες προσπάθειες για να την κερδίσουν – και απλώς, να την αγοράζουν. Πόσο μοιάζουν οι καλοί και οι κακοί σ’ αυτό το γαϊτανάκι που χτίστηκε. Στο φαρ ουέστ, οι σερίφιδες ήταν, πολύ συχνά, παλιοί παράνομοι. Τους διάλεγαν γιατί σκεφτόντουσαν το ίδιο, γιατί έμοιαζαν πολύ με τους ληστές που τρομοκρατούσαν την πόλη. Πόσο όμοια φέρονται και σκέφτονται οι δύο πλευρές. Νόμος και παρανομία, αυτό που δεν μπορούν να το κερδίσουν με λογική, είτε το απαιτούν με βία, είτε το εξαγοράζουν. Με αυτήν την κίνηση, εμείς, ως κοινωνία, ήρθαμε πολύ κοντά σ’ αυτούς που προσπαθούμε να πολεμήσουμε. Οι καλοί, μοιάζουν αυτή την φορά ενοχλητικά πολύ με τους κακούς.
Περίεργη η λύση μας. Ένα εκατομμύριο ευρώ η ηθική μας.
Περιέργως, θα νόμιζα ότι την κοστολογούσαμε πολύ, πολύ περισσότερο.
Ίσως πάλι, να κάνω λάθος, και τόσο να κοστίζει – και έτσι να εξαγοράζεται. Άλλωστε, εδώ και καιρό, το χαλί μας έχει βρομίσει πολύ από κάτω, και ζέχνει αφόρητα…
Loading...
Σαφώς το «κάρφωμα» δεν προάγει ηθικό κανόνα, αλλά έστω και για μια φορά σαν πολίτης γνωρίζω ότι τα λεφτά μου θα πάνε σε απαλλαγή από κακόβουλα στοιχεία. Θέλαμε να ασχοληθεί κάποιος με την Κούνεβα, ωραία λοιπόν έγινε. Προφανώς δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να συλληφθεί ο δράστης. Επίσης η Κυβέρνηση της έδωσε σπίτι και κυνηγάει λυσσαλέα για τους ενόχους. Αυτό δεν ζητήσαμε; Και η ηθική είναι μεγάλη συζήτηση, Η Κούνεβα είναι το ελάχιστο, καθημερινά ταλαιπωρούμε την ηθική μας με τους ζητιάνους, φτωχούς, γυναίκες με παιδιά, παιδιά που πλένουν τζάμια.
ΥΣ. Αν θες μεγάλωσε λίγο το κουτί των comments..
@nkarakasis, καταλαβαίνω απόλυτα τι λες. Τα χρήματά σου όμως δεν πάνε σε απαλλαγή από τίποτα. Ίσως μόνο πρόσκαιρα από τις ευθύνες μας.
Θα στο πω αλλιώς: αν έδινες ένα εκατομμύριο ευρώ για να πιάσεις έναν έμπορο, θα σταματούσε η διακίνηση ναρκωτικών;
Όχι βέβαια. Δεν έχουμε αρκετά εκατομμύρια για να πιάσουμε όλους τους εμπόρους – για κάθε έναν θα δημιουργούνται πέντε άλλοι, πιθανότατα μάλιστα δέκα αν είναι εκατομμυριούχοι. Οπότε τι κάνουμε; θεσπίζουμε νόμους, τους στηρίζουμε, τους εφαρμόζουμε. Με ηθική, με παιδεία, με γνώση, με νομιμότητα.Έτσι, σταματούμε το εμπόριο ναρκωτικών. Από την γέννησή του.
Στο παράδειγμά μας, ο ένοχος είναι άγνωστος. Αλλά, άγνωστος είναι αυτός που πέταξε το βάζο. Αντιθέτως, αυτοί που τον πλήρωσαν, που το ζήτησαν, που το ήλπιζαν είναι εντελώς γνωστοί. Και εξίσου, αν όχι περισσότερο, ένοχοι.
(Η κυβέρνηση της έδωσε σπίτι: Έχω αναφερθεί και σε αυτό με το ίδιο ύφος: Πόσο πάει η συγκίνησή μας αδέλφια; )
Οπότε, η θέση μου είναι ότι κάτι εξαγοράζουμε με αυτό το ένα εκατομμύριο ευρώ. Πιθανότατα δεν θέλουμε να ασχοληθούμε με όλα αυτά, αλλά από την άλλη δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια μας στο φρικτό θέαμα. Οπότε, βρίσκουμε the easy way out. «έκανα το καθήκον μου: επικήρυξα τους ενόχους με ένα εκατομμύριο ευρώ». Δεν ήταν όμως αυτό το καθήκον σου: Το καθήκον σου είναι να την προστατέψεις πριν της πετάξουν βιτριόλι. Το καθήκον σου είναι να μην χρειάζεται η κάθε Κούνεβα να φωνάζει για τα εργασιακά δικαιώματά της.
Και αν κάνεις το καθήκον σου, σωστά, ούτε ζητιάνοι θα υπάρχουν, ούτε παιδιά που πλένουν τζάμια στα φανάρια. Ξεκίνα από την Κωνσταντίνα, και θα φτάσεις σε όλα.
Γιατί η πηγή του κακού είναι η ίδια: δεν κάνει το καθήκον της η κοινωνία μας.
Και αυτή η διαπίστωση δεν εξαγοράζεται με ένα εκατομμύριο ευρώ.
Υ.Γ.: το κουτί των comments πρέπει να είναι εντάξει.
ΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΤΟΥ «ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ»; Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν δει την ταινία και έχουν διαβάσει βιβλία για τον «Τιτανικό»,πουθενά όμως δεν αναφέρετε ποιοί ήταν οι ιδιοκτήτες του http://antipliroforisi.blogspot.com/2009/11/blog-post_15.html