Είπα να κάνω κάτι καινούργιο για τον χρόνο που έρχεται.

Εδώ και πολλά χρόνια φλερτάρω, και λόγω επαγγέλματος, με το «εικαστικό σχόλιο».

Με banner, διαφημιστικά, φωτογραφίες, ο,τι δηλαδή καλύπτει ως εικόνα τις 1.000 γραπτές λέξεις.

Σαν κανόνα έχω πάντα να δημιουργώ εν τάχει, αλλά να μην πιέζω ούτε καταστάσεις, ούτε να πιέζομαι ο ίδιος.

Όταν έχει την διάθεση/δυνατότητα/λόγο, θα έρθει μόνο του.

Κάτι λοιπόν που προετοιμαζόταν για περισσότερο απο τρία χρόνια, ολοκληρώθηκε σε μόλις ένα απόγευμα:

Είναι ένα εξώφυλλο φανταστικού περιοδικού.

Για να γίνω πιο κατανοητός, δύο -όχι και τόσο- ανεξάρτητες ιστορίες:

~

Αρκετά χρόνια τώρα, θεωρώ οτι πολλές απο τις εφημερίδες και περιοδικά που εκδίδονται έχουν μόνο έναν λόγο ύπαρξης: το εξώφυλλό τους.

Συνυπάρχουν με τον ανταγωνισμό τους χωρίς να αντέχουν οικονομικά, αλλά υποστηρίζονται για να κρεμιούνται στα περίπτερα μαζί με τις «σοβαρές» απόψεις και να διαβάζει ο διαβάτης το εξώφυλλό τους εν τάχει, και να περνάει το μήνυμά τους.

Αυτό θα μπορούσε να είναι κατά βάση κακό, καθώς είναι επικοινωνιακό τρυκ – αλλά και είναι άποψη, που βασίζεται στην γρήγορη και εύκολη επικοινωνία, που, ακόμα και όταν είναι επιδερμική (και δεν στηρίζεται απαραιτήτως σε άρθρα και αναλύσεις) περνάει το κυρίως θέμα και την θέση του εντύπου.

Σκεφθείτε: τα περιοδικά Time, Rolling Stone, που το εξώφυλλό τους έγινε πιο αξιομνημόνευτο απο τα άρθρα τους (*).

(*) Δεν υπονοώ οτι τα συγκεκριμένα περιοδικά αδίκως συνυπάρχουν με τα ανταγωνιστικά τους – αλλά οτι η δυναμική του εξωφύλλου τους ξεπερνάει πολλές φορές και τις δικές τους προσδοκίες

~

Είμαι απολύτως βέβαιος – και έχω βάλει σαν σκοπό να το αποδείξω, οτι η εποχή που ζούμε είναι η καλύτερη στιγμή για να αναθεωρήσουμε την γνώμη μας για την δύναμη των μέσων.

Οποιοσδήποτε απο εμάς μπορεί, ακόμη και με ελάχιστη γνώση τεχνολογίας, να υποκαταστήσει την δύναμη του εντύπου (blogs, pdf magazines), του ραδιοφώνου (podcast), της τηλεόρασης (youtube), ακόμα και εξώφυλλα φανταστικών εφημερίδων.

(όλα αυτά στάθηκαν πηγή έμπνευσης, και ευχαριστώ τους δημιουργούς τους)

Ετσι, το μέσο χάνει την αρχική του υπεροπτική εικόνα, δίνοντας το βάρος εκεί που θα έπρεπε να είναι εξαρχής: στην ποιότητα της παρεχόμενης πληροφορίας.

Εν ολίγοις, αν παρέχεις τα ίδια πράγματα με το έντυπο ΒΗΜΑ ή την τηλεόραση του Αντέννα, στο τέλος δεν θα κριθείς απο την δυναμική σου -αφού την μοιράζεσαι με τους παραδοσιακούς κολοσσούς- αλλά για αυτό που λες.

~

Κρατάω λοιπόν: την ουσία (σωστή ή λανθασμένη) του εξωφύλλου, και την δυνατότητα όλοι μας να έχουμε (κατ’ αναλογία, προφανώς) την πίττα στον τρόπο που διανέμεται το μέσο (όχι οικονομικά, αλλά θεωρητικά).

Με αυτά στο μυαλό, φτιάχθηκε το «Point Of View».

Ένα γραφικό, με την μορφή εξωφύλλου, για οτιδήποτε (μπορεί να) επηρεάζει την σκέψη μου ή την καθημερινότητά μου. Κάτω απο το κάθε εξώφυλλο, που θα στέκεται χωρίς κείμενο -και κατά πάσα πιθανότητα χωρίς δυνατότητα σχολιασμού- θα υπάρχει και σύνδεσμος σε περίπτωση που θέλετε να το αναρτήσετε στα blog σας, ή οπουδήποτε αλλού.

Επειδή, όπως προείπα, είναι μια διαδικασία πολλών μηνών, τώρα που ολοκληρώθηκε η μορφή του, γυρίζω πίσω τον χρόνο στο blog και επισυνάπτω στις ημέρες που το αφορά τα αντίστοιχα post.

Θα μπορείτε όμως να τα βρείτε σύντομα όλα κάτω απο την ετικέττα «Point Of View Cover«.

Ξεκινάω προς τα πίσω, ελπίζοντας οτι θα έχω την διάθεση να το συνεχίσω προς τα εμπρός. Δεν θέλω να περάσω το μήνυμα οτι πρόκειται για κάτι εντυπωσιακό η τρομερά καινοτόμο- την πλάκα μου κάνω, και είναι απολαυστικότατη η διαδικασία.

Ελπίζω να σας αρέσει και εσάς :).

UPDATE: αρκετοί τίτλοι έγιναν με τις δωρεάν γραμματοσειρές aka-acid της Cyberella