Εμαθα σήμερα οτι το Μετρό και ο Ηλεκτρικός θα δουλεύουν την Παρασκευή και το Σάββατο μέχρι τις δύο τα ξημερώματα.
Και εκεί που ετοιμαζόμουν να πω το πρώτο μπράβο για την ενέργεια…
..έμαθα επίσης οτι επίκειται αύξηση της τάξης του εισιτηρίου στο ένα ευρώ.
Κρίμα.
Τώρα, αν ισχύουν όπως τα λέει το in.gr, 25% αύξηση είναι πολύ μεγάλη. Παρότι έπαψα να χρησιμοποιώ μετρό για τις καθημερινές μου μετακινήσεις (απο τότε που μετακόμισα πηγαίνω στην δουλειά με τα πόδια), θεωρώ οτι 2 ευρώ την ημέρα επί 25 εργάσιμες τον μήνα, είναι, όσο να πεις, πολλά.
Και τα €40 που δίνουμε τώρα, πολλά είναι.
Απο την άλλη, δεν θα διαφωνήσω με την αύξηση – αρκεί να υπάρξει πλέον ένα μηνιαίο εισιτήριο με πραγματικά ανταγωνιστικές τιμές (όχι το χάλι που επικρατεί τώρα)
Εξηγούμαι:
Το μηνιαίο εισιτήριο παγκοσμίως ΔΕΝ έχει την λογική της εξυπηρέτησης («πάρτο για να μην ψάχνεις να αγοράσεις»), όπως γίνεται εδώ, αλλά της τιμολογιακής πολιτικής στήριξης των κατώτατων οικονομικών στρωμάτων.
Αν δηλαδή κάποιος χρειάζεται το μετρό καθημερινά, κατά πάσα πιθανότητα το χρειάζεται για να πάει στην δουλειά του. Ε, σε αυτόν ΔΕΝ χτυπάμε την τιμή στα κανονικά επίπεδα, αλλά δίνουμε μία γενναιόδωρη έκπτωση (μέχρι και 30-40%) για να υποστηρίξουμε την τσέπη του.
Θυμίζω οτι αν ο κατώτατος μισθός είναι της τάξης των €600, τότε αν ο εργαζόμενος χρειάζεται να μετακινηθεί με το μετρό, χάνει ένα σημαντικό ποσό – €50 κάθε μήνα (και βρίσκεται να δουλεύει με €550).
[Βέβαια, άντε να το πεις αυτό στους βουλευτές και τους διευθυντές αυτής της χώρας… Ούτε €550 παίρνουν, ούτε το τραίνο παίρνουν… που να καταλάβουν; ]
Αυτή η λογική λοιπόν στην Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ. Αν θέλουμε όμως αυξήσεις τέτοιου μεγέθους, καλά θα κάνουμε να το σκεφτούμε.
Γιατί η εναλλακτική λύση(1) δεν βολεύει κανέναν(2), πιστεύω.
(1) Πόσα καινούργια αυτοκίνητα πωλήθηκαν φέτος;
(2) Το παίρνω πίσω: βολεύει τις αυτοκινητοβιομηχανίες, τις τράπεζες, το σύστημα… να συνεχίσω;
Loading...
Ένα μικρό σχόλιο, ίσως βιαστικό.
Ακόμα και με την αύξηση αυτή, η τιμή παραμένει πολύ πολύ χαμηλή σε σχέση με τα δεδομένα της Ευρώπης. Βέβαια άλλο το μετρό του Λονδίνου κι άλλο της Αθήνας, όπως και άλλοι οι μισθοί. Δεκτόν. Δεν παύει πάντος η απλή μετακίνηση ΜΟΝΟ σε μία ζώνη της πόλης να κοστίζει 2,20 ευρώ.
Επίσης στο μηνιαίο εισιτήριο που λες.
Εδώ αν βγάλει μηνιαίο εισιτήριο, ή εβδομαδιαίο, το πολύ που θα γλιτώσεις θα είναι 3-4 μετακινήσεις.
Να σου πω μόνο οτι το μηνιαίο εισιτήριο μετρό-λεωφορείων (ΜΟΝΟ για ζώνες 1-2) κοστίζει 93 λίρες για απεριόριστες μετακινήσεις, ενώ αν κάνεις 2 μετακινήσεις με μετρό τη μέρα (πήγαινε-έλα) είναι 3x5x4=60 λίρες. Αν βάλεις και Σαββατοκύριακα, 84 λίρες. Πρόσεξε: ακόμα και να μην έχεις μηνιαίο εισιτήριο, το max που θα πληρώσεις είναι περίπου 5 και κάτι λίρες την ημέρα, δηλαδή περίπου 150 λίρες το μήνα (220 ευρώ!!!). Εκεί ΜΟΝΟ η έκπτωση είναι 30-40%, όταν δηλαδή υπολογίσεις τα έξοδα που θα έκανες με full χρήση ΚΑΘΕ μέρα, όχι με τη χρήση για commuting, δηλαδή για να πας και να γυρίσεις από τη δουλειά.
Χαιρετισμούς από Λονδίνο!
Α! Την κίνηση για την επέκταση του ωραρίου Παρασκευή και Σάββατο τη βρίσκω πολύ σωστά, γιατί κάποιες φορές παίρνεις αμάξι μόνο και μόνο για να μπορέσεις να γυρίσεις μετά τις 12, από περιοχές που εξυπηρετούνται με μετρό.
Επίσης, μην φανεί οτι… υποστηρίζω την αύξηση τιμών! Μακριά από εμάς! 🙂 Απλά σου μεταφέρω την εδώ εμπειρία μου.
Από τότε που μετακόμισα κι εγώ έπαιρνα καθημερινά την συγκοινωνία για τρεις λόγους.
#1 Λόγω οικολογικής συνείδησης
#2 Λόγω του προβλήματος εύρεσης παρκαρίσματος
#3 Λόγω του κόστους του εισιτηρίου έναντι του κόστους της αμόλυβδης
Τώρα έχω κόψει την συγκοινωνία για τους εξής λόγους
#1 Δεν αντέχω κάθε μέρα να βλέπω τον κόσμο στο μετρό με τα κατεβασμένα μούτρα
#2 Απόβαλλα την οικολογική μου συνείδηση όταν άρχισα να αηδιάζω με την μπόχα κάποιων (πολλών δυστυχώς) που έχουν κακιές σχέσεις με το σαπούνι
#3 Έχω βρει σημεία για γρήγορο και εύκολο παρκάρισμα
#4 Φτάνω άνετα και γρήγορα στον προορισμό μου χωρίς να περιμένω 100 ώρες στην στάση «Θησείο» και χωρίς να με ζουλάνε από διάφορες πλευρές με μόνη έννοια να κρατήσω αγκαλιά την τσάντα μου μην μου κλέψουν το πορτοφόλι
Και τώρα το #5 διότι με τα ίδια χρήματα που θα δίνω για τα εισιτήρια του μετρό θα αγοράζω βενζίνη για να φτάσω στον προορισμό μου (και παραπέρα).
Αυτή η γκρίνια είναι λάθος. Αυτή η χώρα έχει ένα κάρο στραβά. Το κόστος της συγκοινωνίας ΔΕΝ είναι ένα από αυτά. Το εισιτήριο παραμένει εξαιρετικά φτηνό, ως αναλογία του βασικού μισθού.
Το σχόλιο για τους λεφτάδες που δε δείχνουν κατανόηση στα προβλήματα του λαουτζίκου είναι λαϊκίστικο και ατυχές.
Το μηνιαίο εισιτήριο παγκοσμίως δεν έχει καμιά σχέση με την υποστήριξη οικονομικά κατώτερων στρωμάτων. Έχει απλά σχέση με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς.
ένας γνωστός μου σπούδαζε 2 χρόνια στην Αθήνα σε ένα ΙΕΚ. δεν είχε αγοράσει ποτέ εισιτήριο για λεφωρείο ή τραίνο. Μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια τον «πιάσανε» δύο μόνο φορές, και πλήρωσε το πρόστιμο. Να λοιπόν μια πολύ οικονομική εναλλακτική λύση (εκτός κι αν είσαι πολυ γκαντέμης ρε παιδί μου)
@lukulius, ξαφνιάζομαι. Ο Griniaris είχε επιχειρήματα, είπε οτι είναι φθηνό σε σχέση με το Λονδίνο (αν και κατανοεί οτι οι μισθοί είναι διαφορετικοί), εν πάσει περιπτώσει, είχε σχόλιο.
Εσύ όμως; «Λαϊκίστικο και ατυχές»;
Ας το δούμε, μπας και με πείσεις.
Επι ΠΑΣΟΚ (πολλά άλλα κακά, δεν το συζητώ) απο την αρχή του, αν δεν κάνω λάθος, το εισιτήριο ήταν ΔΩΡΕΑΝ μέχρι τις 7 ή 8 το πρωί, στην λογική που αναφέρω πιο πάνω.
Συνεπώς ΥΠΗΡΞΕ αυτή η σχέση με τα κατώτερα στώματα της κοινωνίας. Και όχι τόσο παλιά, όσο νομίζουμε.
Επιπλέον: το …φθηνο εισιτήριο, ως αναλογία, είμαι προετοιμασμένος να το συζητήσω: η γυναίκα μου έπαιρνε απο την προηγούμενη δουλειά της 670 ευρώ. Υπήρχαν υπαλληλοι (δεν αναφέρομαι σε part-timers) που έπαιρναν γύρω στα 600. Και θα χρειάζονται 50 ευρώ για μετακίνηση μηνιαίως.
Όλο αυτό είναι κοντά στο 10%! Είναι πιστεύεις λογικό; Ή μήπως το θεωρείς ακόμα «εξαιρετικά φθηνό;»
Εγώ, θα μου επιτρέψεις να αμφιβάλλω. Και, αδιαφορώ αν γίνομαι λαϊκιστής: Ας πλήρωνε απο την τσέπη του ο οποιοσδήποτε δημιουργεί τέτοιες οικονομικές αιτήσεις το δέκα τοις εκατό περίπου του μισθού του μηνιαίως για μετακινήσεις, είτε αυτός ήταν διευθυντής, είτε υπουργός, και θα δούμε αν θα πέρναγε τέτοια πολιτική.
Είναι δύσκολο, πως να το κάνουμε, να ζεις με 550. Ποιο δύσκολο απο ότι να ζεις με 5.550.
Ας δούμε κάτι άλλο: το 2001 το εισιτήριο είχε 80 δραχμές (αν θυμάμαι καλά, με διορθώνετε αν κάνω λάθος) και σε 3-4 χρόνια, ανέβηκε στα 0,80 λεπτά. Δηλαδή 272 δραχμές! Σήμερα, έξι χρόνια μετά, θα πάει 340,75 δραχμές. Πόσο τοις εκατό αύξηση μας κάνει αυτό; Μήπως ο χαμηλόμισθος έπαιρνε τα ίδια χρήματα πριν το 2001 – ή πήρε αύξηση όση και η τιμή του εισιτηρίου;
Επιπλέον: Εχει σχέση με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς. Δυσκολεύομαι να το κατανοήσω: Τι πράγμα ακριβώς; Υπάρχει ανταγωνισμός που θα κατεβάσει τις τιμές; Ακόμη και τα ταξί έχουν α) ορισμένο αριθμό δικαιολογούμενων αδειών και β) ορισμένη απο το κράτος τιμή. Συνεπώς για ποιά ελεύθερη αγορά μιλάμε; Αν θέλεις να μου πεις οτι «αν είναι ακριβό δεν θα το χρησιμοποιήσει ο κόσμος» θα συμφωνήσω – αρκεί να μου βρεις μία εναλλακτική που δεν θα περιέχει την λέξη αυτοκίνητο.
Η Cyberella τονίζει οτι αυτό το κόστος θα κάλυπτε τα έξοδά της αν μετακινείται με το αυτοκίνητο της. Δεν μετράει σε τίποτα ο προβληματισμός της;
Τέλος, όπως γράφω και πιο πάνω, ακόμα και με αυτά τα τερτίπια, δεν θα διαφωνήσω στην βάση του ότι το εισιτήριο δεν είναι εξωφρενικό σαν τιμή – αρκεί για τον εργαζόμενο που το χρησιμοποιεί καθημερινά, δύο φορές την ημέρα, να τεθεί μία βάση έκπτωσης σε μηνιαία βάση. Που είναι το κακό αυτής της πρότασης;
Θυμίζω εγώ, που την κάνω αυτήν την πρόταση, δεν χρησιμοποιώ πλέον το μέσο. Συνεπώς, δεν κερδίζω απο τέτοια πρόταση προσωπικά, ούτε έχω ίδιον όφελος.
Σκέφτομαι τον διπλανό μου, που πληρώνει το δέκα τοις εκατό του πενιχρού μισθού του (ενώ, βάση πληθωριστικής αύξησης του μισθού του θα έπρεπε να πληρώνει το 2% ή 3%) , και το θεωρώ αδικία.
Τι κάνει λοιπόν αυτήν την πρόταση να μπαίνει στην κατηγορία «Αυτή η γκρίνια είναι λάθος»;
Θα περιμένω με ενδιαφέρον την απάντησή σου…
@afasia, εγώ έπαθα το αντίθετο: πλήρωνα καθημερινά εισιτήριο εκτός απο τέσσερις φορές. Τις δύο με πιάσανε 🙂
@ lukulius: Έχεις πάντως ένα δίκιο στο σχόλιο μου ότι
είναι μάλλον άτοπο.
Ίσως θα έπρεπε να τεθεί ως:
Το μηνιαίο εισιτήριο παγκοσμίως ΔΕΝ έχει απαραιτήτως την λογική της εξυπηρέτησης […]
Η πλάκα είναι από ότι μαθαίνω ότι οι εργαζόμενοι του μετρο διαφωνούν απλά με την αύξηση του ωραρίου. Η αύξηση είναι εντελώς αδικαιολόγητη. Κάποια ΓΣΕΕ ή ΑΔΕΔΥ πρέπει να τους το πεί με τον πιό κατηγορηματικό τρόπο………..
@arkoudos
όλοι θυμόμαστε το το εισιτήριο με 80 drachmas και αμα το συγκρίνουμε με το επερχόμενο 1 γιούρο είναι κλεψιά, άλλωστε το ίδιο έγινε με πολλά προϊόντα.
@Cyberella
#1 Δεν αντέχω κάθε μέρα να βλέπω τον κόσμο στο μετρό με τα κατεβασμένα μούτρα
Με τους μισθούς που παίρνουν τι περίμενες να χαίρονται ;
#2 Απόβαλλα την οικολογική μου συνείδηση όταν άρχισα να αηδιάζω με την μπόχα κάποιων (πολλών δυστυχώς) που έχουν κακιές σχέσεις με το σαπούνι
Έχεις δει πόσο κάνουν τα σαπούνια και τα απορρυπαντικά στο super market ? Πίο φθηνά κοστόζει να αγοράσεις κολώνια Armani σε συσκευασία νταμιζάνας.
#3 Έχω βρει σημεία για γρήγορο και εύκολο παρκάρισμα
Εσύ μου πήρες τη θέση και δεν μπορώ να παρκάρω το Hummer και το Cayenne.
#4 Φτάνω άνετα και γρήγορα στον προορισμό μου χωρίς να περιμένω 100 ώρες στην στάση «Θησείο» και χωρίς να με ζουλάνε από διάφορες πλευρές με μόνη έννοια να κρατήσω αγκαλιά την τσάντα μου μην μου κλέψουν το πορτοφόλι
Δεν έχω πρόβλημα να με ζουλάνε και δε με πειράζει να περιμένω, πορτοφόλι δεν κουβαλάω έχω πρόσωπο.
#5 διότι με τα ίδια χρήματα που θα δίνω για τα εισιτήρια του μετρό θα αγοράζω βενζίνη
Και εγω για το Zippo
@afasias καλά έκανε ο φίλος σου αλλά το κόλπο το έχουν πρωτοεφαρμόσει κάποιες εταιρείες και βιομηχανίες που ρυπαίνουν και δεν λαμβάνουν μέτρα ασφάλειας και μια φορά στο τόσο πληρώνουν και ένα προστιματάκι
ΥΓ: το σχόλιο μου δεν είναι σοβαρό και δεν θέλω να με παρεξηγήσετε, άλλωστε δεν είμαι σοβαρός αλλά παρεξηγιέμαι όταν με παίρνουν στα σοβαρά.
Αρκούδε,
Να ξεκαθαρίσω καταρχήν κάτι. Ο βασικός μισθός είναι πολύ χαμηλός. Κανείς δεν μπορεί να ζήσει με 550 ευρώ, ούτε με 600. Οπότε εδώ συμφωνούμε. Όμως, το ότι ο βασικός μισθός είναι χαμηλός δεν σημαίνει ότι αυτομάτως όλα τα άλλα έξοδα πρέπει να αναπροσαρμοστούν, γιατί αυτό απλά δεν γίνεται. Αν κάποιος θέλει να λύσει το πρόβλημα, ας το κοιτάξει στην καρδιά του.
Το κόστος της συγκοινωνίας μπορώ να το εξετάσω μόνο ως ποσοστό του βασικού μισθού, όποιος κι αν είναι αυτός. Κρίνω κι εγώ με βάση το κόστος της συγκοινωνίας στο Λονδίνο το οποίο είναι σαφώς μεγαλύτερο από το ανάλογο ποσοστό στην Αθήνα. Δεν έχω συγκεκριμένα νούμερα, τα παραπάνω είναι μια εκτίμηση από τα 3 χρόνια που δούλευα στο Λονδίνο.
Το μηνιαίο εισιτήριο στην Αθήνα είναι 38 ευρώ, και καλύπτει όλα τα μέσα. Η αύξηση για την οποία μιλάει το in.gr δεν φαίνεται να επηρεάζει αυτή την τιμή. Παρεμπιπτόντως, αυτή είναι η αύξηση που ζητήθηκε, όχι αυτή που θα πραγματοποιηθεί. Αυτό είναι το 6% του βασικού μισθού και δεν είναι πολύ. Είναι χαμηλό για όσους λαμβάνουν βασικό μισθό, και εξαιρετικά χαμηλό για μισθούς που ξεπερνούν τα 800 ευρώ.
Έχεις δίκιο για το ότι τα πράγματα ήταν καλύτερα στο παρελθόν. Συμφωνώ απόλυτα με αυτό και μακάρι οι συγκοινωνίες να ήταν τελείως δωρεάν. Νομίζω όμως ότι είναι καθήκον όλων όσων θέλουν να κάνουν κριτική στο σύστημα και να απαιτήσουν αλλαγή, να λάβουν υπόψιν τους το αντάλλαγμα. Οι δημόσιες συγκοινωνίες λαμβάνουν επιδοτήσεις από το κράτος. Δηλαδή η δική μου μετακίνηση πληρώνεται εν μέρη από φορολογούμενους που δεν χρησιμοποιούν δημόσιες συγκοινωνίες. Αυτή δεν είναι μια ολοκληρωτικά λάθος πρακτική, αλλά θα ήθελα να υπάρχει μια ισσοροπία. Δεν γίνεται εγώ να κυκλοφορώ δωρεάν στην Αθήνα με τα λεφτά κατοίκου της Κοζάνης.
Νομίζω ότι παρ’ όλο που οι αυξήσεις που έγιναν ήταν τεράστιες, το αποτέλεσμα, δηλαδή το σημερινό κόστος του εισιτηρίου, δεν είναι υπερβολικό. Είναι ακόμα χαμηλό.
Επιμένω να θεωρώ το σχόλιό σου για αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις λαϊκίστικο. Δεν πιστεύω ότι αυτός που αποφασίζει να γίνει μια αύξηση, παίρνει την απόφαση με βάση τη δική του οικονομική κατάσταση. Η απόφαση παίρνεται με βάση μια οικονομική ιδεολογία. Είναι αφελές το να λες ουσιαστικά ότι δεν ζει στο δικό μας κόσμο. Γνωρίζει πολύ καλά το επίπεδο των μισθών και με βάση αυτό κρίνει. Παρεμπιπτόντως, διαφωνώ με τη βάση αυτής της ιδεολογίας αλλά η απάντηση μου στο δικό σου post είχε να κάνει μόνο με την εφαρμογή της (και το αποτέλεσμα που έχει) στο θέμα του κόστους των εισιτηρίων.
Η αναφορά μου στους κανόνες της ελεύθερης αγοράς έχει να κάνει με το μηνιαίο εισιτήριο διεθνώς, δηλαδή όχι μόνο στην Ελλάδα. Είναι φτηνότερο γιατί όταν αγοράζεις μηνιαίο, αγοράζεις πολλές μετακινήσεις, όχι μόνο μία. Κι όταν αγοράζεις πολύ, αγοράζεις φτηνά. Κι όχι για να βοηθηθούν τα κατώτερα οικονομικά στρώματα. Τώρα, το τι θέλουμε να κάνουμε στην Ελλάδα, είναι άλλο θέμα.
Δυσκολεύμαι να πιστέψω ότι 2 ευρώ την ημέρα είναι περισσότερα λεφτά από το κόστος χρήσης αυτοκινήτου. Θα περίμενα ο ιδιοκτήτης αυτοκινήτου να πληρώνει πολύ περισσότερα αν λάβει κανείς υπόψιν του την αγορά του αυτοκινήτου, τα έξοδα συντήρησης και επιδιόρθωσης (αν στουκάρει το λεωφορείο εσύ δεν πληρώνεις) και το κόστος της βενζίνης.
Δεν πιστεύω ότι μπορεί (και δεν πρέπει) να δημιουργηθεί χαμηλότερο μηνιαίο εισιτήριο και ο λόγος είναι ότι θέλω να πληρώνουν το μεγαλύτερο κομμάτι του κόστους της μετακίνησής τους αυτοί που μετακινούνται, κι όχι μέσω των φόρων οι άλλοι.
Επίσης τη στιγμή που θεωρώ ότι το κόστος του μηνιαίου εισιτηρίου είναι χαμηλό, πιστεύω ότι είναι άδικο να κατηγορήσεις την κυβέρνηση για τις αυξήσεις που θα γίνουν στα μονά εισιτήρια του ΜΕΤΡΟ, τη στιγμή μάλιστα που θα γίνουν για να καλύψουν το κόστος σταθμών οι οποίοι ουσιαστικά δεν θα βγάζουν τα λεφτά τους (δεν θα έχουν αρκετή κίνηση για να αποσβέσουν το κόστος κατασκευής και λειτουργίας).
Ελπίζω να σε κάλυψα.
Lukulius, με κάλυψες πλήρως.
Και χαίρομαι που επανέρχεσαι με επιχειρήματα, καθώς δεν έχω καμία απολύτως αντίρρηση να διαφωνεί κάποιος μαζί μου – το αντίθετο- αρκεί να υπάρχουν επιχειρήματα να αντικρούσω.
Αντιλέγω:
«Όμως, το ότι ο βασικός μισθός είναι χαμηλός δεν σημαίνει ότι αυτομάτως όλα τα άλλα έξοδα πρέπει να αναπροσαρμοστούν, γιατί αυτό απλά δεν γίνεται.»
Διαφωνώ. Αν ο βασικός μισθός είχε πάρει την αύξηση (ποσοστιαία) που έχει πάρει η τιμή του εισιτηρίου, δεν θα είχα καμία αντίρρηση. Τα ποσοστά όμως διαφέρουν μεταξύ τους, και οι φτωχοί συνάνθρωποί μας τα βιώνουν ως απόλυτους αριθμούς, και όχι ως τιμολογιακές πολιτικές.
«Το μηνιαίο εισιτήριο στην Αθήνα είναι 38 ευρώ, και καλύπτει όλα τα μέσα.» – «Είναι φτηνότερο γιατί όταν αγοράζεις μηνιαίο, αγοράζεις πολλές μετακινήσεις, όχι μόνο μία. Κι όταν αγοράζεις πολύ, αγοράζεις φτηνά.»
Δεν είναι ακριβώς έτσι:
€0,80 x 2 = €1,6 ημερησίως. 25 ημέρες x €1,6 = €40
Αντι να πληρώνεις δηλαδή 40 ευρώ (με τις τωρινές τιμές) πληρώνεις 38.
Εμένα θα μου επιτρέψεις να το ονομάσω αυτό κοροϊδία, και να το διαπομπεύσω όπως του αξίζει.
Όπως και να το πεις, «ελεύθερη αγορά» δεν το λες. Αυτό κατακρίνω και με το άρθρο μου, αυτό ελπίζω με τα λόγια μου – να αλλάξει η τιμολογιακή πολιτική ώστε να γίνεται ακριβώς αυτό: η μαζική αγορά να σημαίνει πτώση τιμών.
«Δεν πιστεύω ότι μπορεί (και δεν πρέπει) να δημιουργηθεί χαμηλότερο μηνιαίο εισιτήριο και ο λόγος είναι ότι θέλω να πληρώνουν το μεγαλύτερο κομμάτι του κόστους της μετακίνησής τους αυτοί που μετακινούνται, κι όχι μέσω των φόρων οι άλλοι.»
Καταλαβαίνω τι λες – αλλά δεν συμφωνώ ακριβώς: μπορούμε να αυξήσουμε την τιμή του εισιτηρίου αλλά να μειώσουμε την μαζική αγορά (μηνιαίου – εξαμήνου) για να πετύχουμε α) και σωστή κατανομή των εξόδων β) και επιβίωση της εταιρίας.
Μια και είπα εταιρεία:
«Οι δημόσιες συγκοινωνίες λαμβάνουν επιδοτήσεις από το κράτος»
Έχω την αίσθηση οτι το κράτος πληρώνει μόνο εν μέρει – και οτι σε αυτά που του αναλογούν οι εταιρείες βγάζουν και κέρδος απο την διαδικασία.
Επιφυλλάσομαι, για όταν δω τους οικονομικούς απολογισμούς της ΗΣΑΠ, ΕΘΕΛ και άλλων.
Παρόλα αυτά, επιμένω οτι δέχομαι οι σποραδικοί χρήστες να επωμισθούν το κόστος, αλλά οι σταθεροί πελάτες -παύλα- εργαζόμενοι να χρήζουν ειδικής μεταχείρισης.
Επιπλέον:
«…τη στιγμή μάλιστα που θα γίνουν για να καλύψουν το κόστος σταθμών οι οποίοι ουσιαστικά δεν θα βγάζουν τα λεφτά τους (δεν θα έχουν αρκετή κίνηση για να αποσβέσουν το κόστος κατασκευής και λειτουργίας)»
Σαν τον σταθμό του …Mall ας πούμε; Αν δεν έχουν κίνηση οι σταθμοί, δεν έχουν (αρχικό) λόγο ύπαρξης. Συνεπώς, είτε δημιουργήθηκαν κακώς, λόγω κακού σχεδιασμού, είτε δημιουργήθηκαν να καλύψουν ανάγκες (όπως πχ νοσοκομεία) οπότε καλώς υπάρχουν και καλώς το κράτος επωμίζεται το κόστος, είτε δημιουργήθηκαν κακώς για κριτήρια πολιτικά και όχι οικονομικά.
Σημαντικό:
«Δεν πιστεύω ότι μπορεί (και δεν πρέπει) να δημιουργηθεί χαμηλότερο μηνιαίο εισιτήριο και ο λόγος είναι ότι θέλω να πληρώνουν το μεγαλύτερο κομμάτι του κόστους της μετακίνησής τους αυτοί που μετακινούνται, κι όχι μέσω των φόρων οι άλλοι.»
Μοιάζει σωστό ως επιχείρημα, αλλά διαφωνώ στην βάση του – διότι έτσι θα έλεγε κανείς να πληρώνει το παιδί για να πάει στο σχολείο, ο ασθενής για να πάει στο νοσοκομείο, καταργώντας έτσι κάθε έννοια κρατικής υποστήριξης.
Τέλος, το κερασάκι:
«Δεν πιστεύω ότι αυτός που αποφασίζει να γίνει μια αύξηση, παίρνει την απόφαση με βάση τη δική του οικονομική κατάσταση. Η απόφαση παίρνεται με βάση μια οικονομική ιδεολογία. Είναι αφελές το να λες ουσιαστικά ότι δεν ζει στο δικό μας κόσμο. Γνωρίζει πολύ καλά το επίπεδο των μισθών και με βάση αυτό κρίνει.»
Δια-φω-νού-με.
Και έτσι να είναι, και να υπάρχει «οικονομική ιδεολογία» πιστεύω οτι είναι πρόχειρα δομημένη, με μικροοικονομικά κριτήρια, και άστοχη.
Και την κατακρίνω.
Αυτά, στο σωστό γενικά σχόλιό σου. Δεν χρειάζεται να συμφωνούμε, το ξαναλέω. Πολύ πιθανό να έχεις εσύ δίκιο – αρκεί να στηρίζεσαι σε επιχειρήματα που μπορώ να κατανοήσω…
Υπό φυσιολογικές συνθήκες το θέμα δεν θα με ενδιέφερε αρκετά ώστε να γράψω κι άλλο comment, αλλά κάνουμε ωραία κουβεντούλα οπότε γιατί όχι.
Για το θέμα του βασικού μισθού: Ο μισθός δεν έχει πάρει την ίδια αύξηση που έχει πάρει το εισιτήριο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η τιμή του εισιτηρίου πριν τις αυξήσεις ήταν η σωστή. Η άποψή μου είναι ότι ήταν πολύ πιο χαμηλή απ’ ότι έπρεπε και γι αυτό δικαιολογώ τις αυξήσεις.
Ο υπολογισμός που κάνεις για το μηνιαίο εισιτήριο και για το κάτα πόσο συμφέρει, στέκει, αλλά υποθέτεις ότι κάποιος χρησιμοποιεί μόνο δυο φορές την ημέρα ΜΜΜ. Ο περισσότερος κόσμος μάλλον χρησιμοποιεί μέσα μεταφοράς πιο πολλές φορές, ακόμα κι αν το μόνο που κάνει είναι να πάει και να ‘ρθει στη δουλειά του. Επίσης, το συνδέεις καθαρά με την εργασία, αλλά θα ‘πρεπε να υπολογίζεις και τις εξόδους διασκέδασης.
Να δώσω ένα παράδειγμα: κάποιον που πάει στη δουλειά του χρησιμοποιώντας μόνο ένα μέσο μεταφοράς, ο οποίος όμως βγαίνει και για διασκέδαση 3 φορές την εβδομάδα. Αυτός ο άνθρωπος δεν θα γλιτώσει 2 ευρώ, 8α γλιτώσει 21 ευρώ (55% κέρδος στην τιμή του εισιτηρίου).
Αν πάρω σαν παράδειγμα τον αδερφό μου, ο οποίος χρησιμοποιεί 3 (!) μέσα μεταφοράς για να πάει στη δουλειά του, και βγαίνει για διασκέδαση 4 φορές την εβδομάδα, γλιτώνει … πολύ παραπάνω (δεν θυμάμαι τις τιμές των άλλων εισιτηρίων).
Με βάση την παραπάνω πιο ρεαλιστική χρήση των ΜΜΜ, δεν πιστεύω ότι χρειάζεται μείωση.
Για τις επιδοτήσεις: το κράτος πληρώνει εν μέρη, όντως. Και μου αρέσει που πληρώνει εν μέρη. Απλά αυτό το μέρος δεν θέλω να αυξηθεί. Αν μπορούν να αυξήσουν το κόστος του μονού εισιτηρίου και να μειώσουν το μηνιαίο εισιτήριο να το κάνουν. Αλλά χωρίς να χρειαστεί να αυξήσει το κράτος τις επιδοτήσεις.
Όσο για τους σταθμούς: Σταθμοί μπορεί να φτιαχτούν σε περιοχές που δεν τους χρειάζονται πραγματικά για να λειτουργήσουν ως μοχλοί ανάπτυξης. Μπορεί επίσης να φτιαχτούν σε περιοχές που δεν εξυπηρετούνται σωστά από τις υπάρχουσες συγκοινωνίες. Το ότι οι κάτοικοι που τους χρησιμοποιούν είναι λίγοι δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να φτιαχτεί σταθμός. Φυσικά, αν φτιάχνουν σταθμούς καθαρά για πολιτικούς λόγους, ε, σκατά στη μούρη τους.
Για την κρατική υποστήριξη: Συμφωνώ. Πρέπει να υπάρχει κρατική υποστήριξη (και το είπα και στο comment μου πιο πάνω). Απλά να είναι τέτοια ώστε και αυτός που επωφελείται να πληρώνει ένα φυσιολογικό (με βάση τον μισθό του) κόστος, και αυτός που βοηθά μέσω των φόρων του να μην φορτώνεται ένα υπέρογκο ποσό. Με άλλα λόγια, να υπάρχει μια ισσοροπία. Η γνώμη μου είναι ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει αυτή η ισσοροπία.
Για την οικονομική ιδεολογία: Κι εγώ διαφωνώ γενικά με την οικονομική ιδεολογία της κυβέρνησης, όπως είπα και παραπάνω. Απλά υποστηρίζω είναι ότι υπάρχει αυτή η ιδεολογία. Δεν είναι τόσο καραγκιόζηδες ώστε να κρίνουν συγκρίνοντας το κόστος του εισιτηρίου του ΜΕΤΡΟ με το κόστος λειτουργίας της λιμουζίνας ενός διευθυντή πολυεθνικής.
Υποστηρίζω επίσης ότι αυτή η ιδεολογία είχε μια επίπτωση στις τιμές των εισιτηρίων την οποία θεωρώ καλή και σωστή.
Να προσθέσω και κάτι πέρα από τις απαντήσεις στα δικά σου σχόλια.
Το κόστος του εισιτηρίου θα αυξηθεί κι άλλο. Θα εισάγουν ένα σύστημα χρέωσης ανάλογα με την απόσταση που ταξιδεύεις. Αυτό ΔΕΝ είναι καλό, γιατί θα τους δώσει τον τρόπο να κάνουν μια αόρατη ανατίμηση.
Όταν γίνουν όλα αυτά, θα αρχίσω να γκρινιάζω κι εγώ 🙂
Έχεις απόλυτο δίκιο, αναθεωρώ: ας υπάρχει ειδική τιμολόγηση μόνο για αυτούς που χρησιμοποιούν 2 φορές την ημέρα, εργάσιμες μόνο, τα ΜΜΜ.
Αυτό, πιθανόν να καλύψει και των δύο μας τις απαιτήσεις. Το ονομάζουμε «εργατικό εισιτήριο», το φωνάζουμε, και ελπίζουμε κάποιος να το λάβει σοβαρά υπόψιν (χα!)
Του βάζω μία τιμή (αυθαίρετα) €15, και δουλεύουμε από εκεί. Τι λες;
Επιπλέον: Η θέση μου είναι ότι ΠΡΙΝ ήταν σωστή η τιμή, ΤΩΡΑ (πριν την αύξηση) είναι (πα-ρά-λο-γα) ακριβή. Διαφορετική οπτική, κανένα πρόβλημα 🙂
Ωραία κουβέντα, ωραία συμπεράσματα.
Ωραία. Το μόνο που μένει τώρα είναι να διοριστεί κάποιος από τους δυο μας υπουργός και το «εργατικό εισιτήριο» θα γίνει πραγματικότητα.
Σοβαρά πάντως, δεν ξέρω πως μπορείς να εφαρμόσεις κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχει η απαραίτητη ινφραστρουκτούρα για να παρακολουθήσεις πως χρησιμοποιεί κάποιος το εισιτήριό του. Κι ακόμα κι αν υπήρχε αυτή η δυνατότητα, δεν νομίζω να αγόραζε κανείς αυτό το εισιτήριο. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανείς που χρησιμοποιεί ΜΜΜ μόνο για τη δουλειά του. Το συνολικό κόστος του «εργατικού εισιτηρίου» και των μονών εισιτηρίων που θα ‘πρεπε να αγοράσει για τις άλλες μετακινήσεις του θα είναι λογικά μεγαλύτερο από το τωρινό μηνιαίο εισιτήριο.
Καταλαβαίνω πάντως τι εννοείς κι αν μπορούσε κάποιος να θεσπίσει ένα εισιτήριο αποκλειστικά για τις μετακινήσεις που έχουν σχέση με την εργασία του, θα ήμουν θετικός.
Ωραία κουβέντα όντως. 🙂