Οκ, για να καταλάβω:

Το πρόβλημά μας σήμερα, αυτό για το οποίο εμφανίζονται καθημερινά «αντάρτες», αυτό για το οποίο η κυβέρνηση κινδυνεύει να χάσει την αυτοδυναμία, ή να εξαναγκαστεί σε -τύποις ή άτυπα- συνεργασία με το ακροδεξιό Λαος είναι ο… Ρουσόπουλος;

Δηλαδή: φωτιές, υποκλοπές, σκάνδαλα, ντιβιντι, καρτέλ και τραστ σε γάλατα – καράβια – σούπερμάρκετ, κυβέρνηση του σαράντα δύο τοις εκατό, βατοπέδια, ανύπαρκτα προγράμματα (που παραπέμπουν σε κυβερνήσεις …οκταετίας) και όοοοοοολα τα άλλα που βλέπουμε εδώ και τρία-τέσσερα χρόνια, δεν ήταν αρκετά – αλλά αν δεν πέσει ο Ρουσόπουλος, θα πέσει αύριο η κυβέρνηση;

Δηλαδή, αν πέσει τελικά ο Ρουσόπουλος (τι έχει αυτός ο τύπος και δεν «απολύεται» με τίποτα btw?) θα διορθωθούν όλα;

Δεν λέω οτι ο τύπος δεν πρέπει να απολυθεί. Αν πρέπει, ας τον απολύσει να τελειώνουμε. Λέω: τόσα και τόσα γίνανε που αξίζανε να ρίξουν κυβέρνηση, είναι δυνατόν να πιστεύουμε σοβαρά οτι οι «αντάρτες» νοιάζονται για τον τόπο επειδή «αντιδράσανε» τώρα; Και αν τελικά τον απολύσει; Κάθαρση;

Δηλαδή, συγνώμη, πάνε να με τρελάνουνε;