Προσθήκη: διαβάζεται υπό τους ήχους: Κινούμενη άμμος

Τις τελευταίες ημέρες ασχολούμαστε με τα γεγονότα τις Νομικής. Τους διακόσιους, τριακόσιους μετανάστες που ήταν μέσα, και έκαναν απεργία πείνας για να νομιμοποιηθούν όλοι (και όχι μόνο αυτοί) από το ελληνικό κράτος.

Θα παραθέσω link από bloggers που ασχολήθηκαν με το θέμα, αν νομίζετε, ευχαρίστως να το κάνετε και εσείς στα comments (ναι, λέω να κάνω την έκπληξη σήμερα, και να τα αφήσω ανοιχτά 🙂 ).

Υπάρχει, ως φιλολογία, ότι ο Αλέξης Τσίπρας(*) κανόνισε αυτήν την μεταφορά και την στέγασή τους εκεί. Δεν ξέρω αν ισχύει, το βρίσκω πολύ πιθανό δεδομένου ότι α) στελέχη του Σύριζα έχουν φανερά συμβάλει στην διαδικασία, β) ο Σύριζα γενικά τα συνηθίζει κάτι τέτοια κουλά.

Ο πρωθυπουργός πάντως ήταν σαφής όταν μιλούσε για κομμάτικά παιχνίδια – το ίδιο και αρκετοί πασόκοι και μη όταν μίλησα μαζί τους στο twitter. Κάποιοι ήταν υπέρ του δέοντος ξεκάθαροι.

Κοινό πνεύμα των αντιρρησιών ήταν σίγουρα το πόσο λάθος έκανε ο Σύριζα. Αν δεχθούμε λοιπόν ότι ήταν αυτοί, ας παραθέσω κάποιες σκέψεις μου.

Για το αν έκαναν καλά που επέλεξαν την νομική, κατ’ εμέ δεν υπάρχει καν θέμα. Πόσους μήνες βρίσκονται στην Πανεπιστημίου μπροστά στην Ακαδημία απεργοί πείνας; Από που είναι; τι ζητάνε; Ξέρετε; Όχι; Αυτό ακριβώς. Ακόμα και αν ξέρετε, διαβάστε το «μήνες». Θα καταλάβετε τι εννοώ.

Για το αν εκμεταλλεύτηκαν πολιτικά μετανάστες. Εδώ, για να είμαι ειλικρινής, γελάω πικρά και με τα δύο μέρη της πρότασης. Για παράδειγμα με την ξαφνική έγνοια που μας έπιασε για την εκμετάλλευση των μεταναστών. Ή με την πολιτική επιτυχία που είχε το εγχείρημα. Στο δεύτερο, την είδα την πολιτική επιτυχία – όσοι άκουσα θύμωσαν τόσο (ή έκαναν ότι θύμωσαν) με την «κατάληψη» της νομικής που δεν θα ψήφιζαν Σύριζα ακόμα και αν ήταν μόνο ένα κόμμα να ψηφίσουν. Κατ εμέ κέρδισαν τον σεβασμό όσων ήδη ήξεραν τον τρόπο σκέψης τους – αλλά και ακόμα και από τους υποστηρικτές τους, έχασαν μερικούς. Πολιτικά λοιπόν όχι μόνο δεν κέρδισαν, δεν είχαν καν τρόπο να κερδίσουν. Και το ήξεραν. Θέση μου. Για το πρώτο δε, που μας έπιασε κόψιμο αν τους εκμεταλλεύτηκαν τους φτωχούληδες τους μετανάστες, τώρα που το σκέφτομαι, δεν είναι για γέλια. Θα δούμε πόσο μας ένοιαξε πραγματικά μία ημέρα μετά.

Για το αν έκαναν ζημιά στο άσυλο. Δεν θα είχα αντίρρηση, αλλά να – είδα στο twitter τόσους αντιπαθούντες να υποστηρίζουν την ζημιά στην ιδέα του ασύλου που έκαναν οι μετανάστες (οι μισοί και βάλε εξ αυτών δεν το γουστάρουν έτσι και αλλιώς γιατί συνήθως φιλοξενεί τους σιχαμένους αναρχικούς, επίσης πολλοί εξ αυτών στο όνομα του ασύλου έκαναν έτσι και αλλιώς μπουρδέλο τα πανεπιστήμια με τις παρατάξεις τους) που, πραγματικά, δεν νομίζω να πληγώθηκε τόσο πολύ το άσυλο. Και αν πληγωθεί αύριο, δεν θα φταίει ο Σύριζα που έβαλε τους μετανάστες, αλλά η κυβέρνηση που βρήκε ένα καλό πρόσχημα για να καταλύσει από τα τελευταία ίσως δείγματα πολιτισμού στην χώρα μας. Γιατί, όταν καταλύεται το άσυλο από μετανάστες ή αναρχικούς, δεν πας σαν κράτος να το καταλύσεις ακόμα περισσότερο – εκτός και αν δεν το ήθελες εξ΄ αρχής, οπότε πάσο.

Δύο κουβέντες ακόμα, και κλείνω: Ο Σύριζα δεν έκανε, κατ’ εμέ, κανένα λάθος. Πολιτικά μπορεί, θα λυπηθώ να τον δω ίσως να πέφτει ακόμα πιο κάτω στην βουλή – αλλά θεσμικά, σ’ αυτό που πιστεύει και ονειρεύεται, ήταν ειλικρινέστατος.

Έφερε το πρόβλημα στην πόρτα μας, στα κανάλια μας, στην σκέψη μας. Θυσίασε ένα ποσοστό στην βουλή για να μας αποδείξει πόσο υποκριτές είμαστε. Πόσο υποκριτικά μιλάει ο πρωθυπουργός, πόσο υποκριτικά οι φοιτητές, πόσο υποκριτικά οι ψηφοφόροι, πόσο υποκριτικά η κοινωνία, πόσο υποκριτικά τα κανάλια – πόσο υποκριτικά ο απλός λαός.

Θέλω να πω, φανταστείτε ότι πολλοί από τους υποκριτές αυτούς που σχολίασαν την υπόθεση, η πρώτη τους ενέργεια ήταν να αποκαλέσουν υποκριτές τους «υποκινητές». Σουρεαλιστικό μπάχαλο.

Κάποιοι – όχι πολλοί, δυστυχώς, είδαν αυτήν την υποκρισία να τους τριγυρίζει. Δεν λέω ότι δεν έχουν φερθεί υποκριτικά και κάποιοι στον Σύριζα, δεν το αποκλείω καθόλου, λέω όμως ότι, με αυτήν την κίνηση, σίγουρα αποκαλυφθήκαμε εμείς.

Οι υπόλοιποι, θα αφήσουν τα κλάματα για το άσυλο, τους φτωχούς μετανάστες, τα πάρτε τους σπίτια σας αφού τους αγαπάτε και θα ασχοληθούν με κάτι άλλο με τους ίδιους όρους, σαν παιχνίδι υπολογιστή. Άκοπα.

Βέβαια, λίγοι τυφλοί λιγότερο, είναι και αυτό μια νίκη, όσο να πεις.

((*) άλλοι το χρέωναν στον Αλαβάνο, αλλά επειδή δεν έχει πολιτικό κέρδος, δεν κινείται πολύ αυτή η σκέψη)

Υ.Γ.: Σκόπιμα δεν ασχολούμαι εδώ με τους μετανάστες. Το δράμα τους, ή το μανιπουλάρισμά τους ή την πονηριά τους – δεν έχουν θέση σε πολιτική κουβέντα. Διαβάστε το blog μου όσοι είσαστε καινούργιοι, θα βρείτε άλλα άρθρα για να μιλήσουμε γι’ αυτούς.

Προσθήκη: Φάτε λίγη ώρα σ’ αυτό το βίντεο. Το είχα παρουσιάσει στο twitter ως «Τους μετανάστες τους λένε παράνομους, *παράνομα* κράτη. Ηλέκτρα Κούτρα TEDxAcademy». Αξίζει τον χρόνο σας – αλλά μόνο αν ενδιαφέρεστε πραγματικά.

5 thoughts on “Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό…

  1. Χαίρομαι που έχεις το καθαρό μυαλό για να πεις κάποια πράγματα – γιατί εγώ τελευταία δεν το έχω καθόλου.
    Πολύ ωραίος ρε φίλε.

  2. Καλημέρα. Επειδή δουλεύω με το θέμα κι έχεις καθαρή προσέγγιση, δυό λόγια. Το πρόβλημα με τους λαθρομετανάστες δεν είναι ο ρατσισμός, η αδιαφορία, ούτε το ανθρωπιστικό που είναι στο τέλος η φυσική συνέπεια της κατάστασης. Τα ουσιαστικά προβλήματα είναι 2: Ο αριθμός τους (πολύ πολύ μεγαλύτερος από αυτός που λέει η κ Κούτρα, γιατί η πλειοψηφία δεν ανακατεύεται με αιτήματα ασύλου) και το ανεξέλεγκτο της εισόδου με αποτέλεσμα να είναι πολύ αυξημένο το ποσοστό των παραβατικών που μπαίνουν εφ’ όσον δεν θα ελεγχθούν. Είναι μύθος ότι γίνονται παραβατικοί από τις καταστάσεις. Οι πραγματικοί πρόσφυγες εμπλέκονται σε πολύ μικρό ποσοστό σε παρανομίες παρά τις δυσκολίες τους και ταλαιπωρούνται αφάνταστα από τους ήδη παραβατικούς που κυκλοφορούν ανάμεσά τους. Και αδικούνται και κατάφορα. Άλλωστε πρώτος στόχος των οργανωμένων μαφιών είναι οι συντοπίτες τους, που τους εκμεταλεύονται απαράδεκτα χωρίς να έχουν κάπου να στραφούν, η πολιτεία και τα κόμματα (λυπάμαι που το λέω) διαπραγματεύονται σε μεγάλο βαθμό ακριβώς με αυτούς που ελέγχουν την μαφία, τα λουλούδια. Τελευταία έχουμε καταντήσει να δεχόμαστε οργανωμένες ομάδες ήδη παραβατικών για να στηρίξουν το λαθρεμπόριο καλύτερα γιατί τα σύνορά μας κατάντησαν περιοχές ελλάσονος αντίστασης και είναι ο πιό φτηνός δρόμος διακίνησης για τους λαθρέμπορους. Και στα δύο προβλήματα η λύση είναι πολιτική και στα πλαίσια της διπλωματίας και όχι ανθρωπιστική. (εκτός από την Τουρκία κι άλλες χώρες προωθούν οργανωμένα ανεπιθύμητες ομάδες και όλοι οι πολιτικοί το ξέρουν) Και σε αυτή τη λύση δεν συνέβαλε ποτέ κανένα κόμμα, κανένα όμως. Άσε που με το ύψος των χρημάτων που διακινούνται αναρωτιέσαι αν απλά είναι αχρηστίλα η αδιαφορία και όχι συνεργασία.
    Να μην σου πω ανοιχτά τι πιστεύω, αλλά προσεγγίσεις του τύπου να κάνουμε ορατό το πρόβλημα για να λυθεί, να βγάλουμε στο φως τις κρυμένες ζωές και άλλα συγκινητικά δεν με πείσανε ποτέ. Το πρόβλημα μιά χαρά είναι ορατό μιά χαρά είναι γνωστό και απλά πρέπει να αλλάξουν συμφωνίες, συμβόλαια και πολιτικές. Αν έχουν τα κότσια οι «ακτιβιστές» ας το πούνε.

    Οι αριθμοί είναι αριθμοί κι έχουν τους δικούς τους νόμους, (1000 άνθρωποι μπορούν να υποστηρίξουν 100 για κάποιο διάστημα όχι παραπάνω, λέμε τώρα) όπως και το εμπόριο έχει τους δικούς του κανόνες. Οι νομικές, θεωρητικές και ανθρωπιστικές προσεγγίσεις με ημερίδες κλπ κλπ απλά αφήνουν να επιδεινώνεται το πρόβλημα και λέμε ότι κάτι κάναμε. Και σου μιλάει άνθρωπος που ξέρει πάρα πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι να ψάχνει τι θα κάνει ένα 8 χρονο παιδί που βρέθηκε μόνο του η μιά μάνα που τη χρησιμοποιούν μεν αλλά κουβαλάει κι ένα εξαμηνίτικο. Άλλο το πολιτικό θέμα κι άλλο το ανθρώπινο πρόβλημα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.