(Μόλις υπέπεσε στην αντίληψή μου ένα πόρισμα του 2017 για την υπόθεση της πρεσβείας της Βενεζουέλας στην Αθήνα, πήγα να το προσθέσω ως update στο site στο αντίστοιχο άρθρο, και ανακάλυψα ότι …ποτέ δεν έχω ανεβάσει post για το θέμα. Απολογούμαι, και επανορθώνω: Το άρθρο έχει γραφθεί σε μεταγενέστερη ημερομηνία από αυτήν που εμφανίζεται, αλλά το τοποθετώ χρονολογικά εδώ, για να διατηρηθεί η χρονική συνέχεια στο blog)
Πριν από μερικά χρόνια, το 2013 στην πρεσβεία της Ελλάδας στην Βενεζουέλα, έγιναν καταγγελίες από τέσσερις εργαζόμενες της πρεσβείας ότι (τότε) πρέσβης Φράγκλιν Ραμόν Γκονσάλες τις παρενόχλησε σεξουαλικά επί οκτώ μήνες, (όπως αλλού αναφέρεται καταγγέλθηκε ότι αποπειράθηκε να βιάσει μία εξ αυτών)
Λίγο καιρό μετά, ο πρέσβης αντικαθίσταται από τον Φαρίντ Φερνάντες, ο οποίος εργαζόταν ήδη στην πρεσβεία. Οι τρεις στις τέσσερις γυναίκες απολύονται, και καταγγέλλουν πλέον ότι η απόλυσή τους (από τον Φαρίντ Φερνάντες) έγινε ακριβώς επειδή έκαναν την καταγγελία κατά του πρέσβη, και γι’ αυτό ζητούν από τα δικαστήρια να αποζημιωθούν για την καταχρηστική και εκδικητική ενέργεια.
Ο σημερινός πρέσβης, Φαρίντ Φερνάντες, δηλώνει ότι δεν απολύθηκαν λόγω των καταγγελιών, αλλά γιατί κρίθηκαν ανεπαρκής. ‘Οπως δήλωσε στο δικαστήριο, δεν είχε ιδέα για τις καταγγελίες.
Στο ίδιο δικαστήριο πάντως, σύμφωνα με την ειδησεογραφία, δεν προσκομίστηκε κανένα στοιχείο ότι η πρεσβεία είχε προχωρήσει σε οποιαδήποτε μορφής καταγγελία προς τις εργαζόμενες για την ποιότητα της δουλειάς τους.
Αντιθέτως, ο προηγούμενος πρέσβης Ροδρίγο Τσάβες Σαμούδιο κατέθεσε ότι είχε ενημερώσει σε συναντήσεις μεταξύ άλλων και τον σημερινό πρέσβη Φαρίντ Φερνάντες που τις απέλυσε για τις καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση, προφανώς πριν ακόμα απολυθούν οι τρεις εργαζόμενες.
Τα δικαστήρια θα εκδώσουν το επόμενο διάστημα (*αν δεν έχει ήδη γίνει, αδυνατώ να βρω πάντως απόφαση) την απόφασή τους για τις κυρίες που εργάζονταν εκεί.
Μέχρι στιγμής, ο,τι περιγράφω είναι δεδομένα – η χρονική σειρά, οι καταγγελίες, τα δικαστήρια, οι καταθέσεις.
Υπάρχει όμως και μία περίεργη παράμετρος, εξίσου ενοχλητική.
Το 2016 ο δημοσιογράφος Ιάσωνας Πίπινης έγραψε ένα άρθρο στο οποίο ανέφερε ότι το 2013, όταν είχαν ήδη γίνει οι καταγγελίες, ο τότε πρόεδρος του Σύριζα και σημερινός πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας σε μία επιστολή του που συνέχαιρε τον πρόεδρο της Βενεζουέλας για την εκλογή του, ανέφερε σε μία παράγραφο της για το θέμα:
«Μέχρι στιγμής το προσωπικό της πρεσβείας έχει επιδείξει πολιτική ωριμότητα και δεν θα λάβει μέτρα εντός της Ελλάδας, που θα δημοσιοποιούσαν το πρόβλημα, γεγονός που θα το εκμεταλλεύονταν στο έπακρο τα συστημικά μέσα ενημέρωσης για να βλάψουν την Αριστερά τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Βενεζουέλα»
Η Όλγα Γεροβασίλη έχει ήδη αναφέρει ότι αυτή ήταν μία «διπλωματικής μορφής» ενέργεια, και ότι …χάρη σ’ αυτήν, έφυγε τελικά από την πρεσβεία ο κατηγορούμενος πρέσβης.
~
Πάμε τώρα στην δική μου αντίληψη για το θέμα:
Είναι ανήκουστο, έτσι πιστεύω εγώ, να ξέρεις ότι υπάρχουν καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση, και δρας «διπλωματικά»(*). Ο συντάκτης της επιστολής, δεν προστατεύει με αυτόν τον τρόπο τα θύματα: Η θέση μου είναι πως προστατεύεται αποκλειστικά και μόνο ο πρέσβης – αν όχι και πρεσβεία και ο Μαδούρο και ο Σύριζα – από την «εκμετάλλευση των μέσων ενημέρωσης».
Πάντως σίγουρα, δεν προστατεύονται με αυτήν την επιστολή οι καταγγέλλουσες.
Η θέση, ομολογώ, μοιάζει δύσκολη καθώς ο Σύριζα δεν ήταν κυβέρνηση τότε, δεν θα μπορούσε να ξέρει αν οι καταγγελίες στέκουν ή όχι, και κυρίως δεν έχει απολύτως κανέναν ρόλο στα εσωτερικά μιας πρεσβείας – όσο οι καταγγελίες μένουν εκεί, στους τέσσερις τοίχους της.
Μοιάζει, ομολογώ – μα αντιθέτως,πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά απλά τα πράγματα:
Όταν ένας εργαζόμενος καταγγέλλει κάτι τέτοιο, οφείλουμε να δούμε (έστω με τα όσα μέσα διαθέτουμε) αν ισχύει όντως. Αν ισχύει και αναλωθούμε μόνο στο να γράψουμε «μάζεψέ τον αυτόν, γιατί θα μας εκθέσει», είμαστε κατάπτυστοι. Αν μείνουμε απαθείς και σιωπηλοί όταν οι καταγγέλλουσες τελικά απροστάτευτες απολυθούν, συγκαλύπτουμε μία τεράστια αδικία. Και αν δεν αναγνωρίσουμε έστω και μεταγενέστερα το λάθος μας, είμαστε δειλοί.