Πήγα στα Τρίκαλα, με το λεωφορείο (δεν έχω αυτοκίνητο καρδιά μου), για ένα σκοπό που άξιζε τον κόπο.
Στον δρόμο, το λεοφωρείο σταμάτησε – για να πάρουμε εμείς δυνάμεις, και τα ΚΤΕΛ μίζα.
Και είδα αυτό:
Εκτός από το βλακώδες -είναι στην μέση του πουθενά, ποιός χριστιανός θα επιστρέψει να ξαναγεμίσει, μέχρι να επιτύχει τον στόχο των 400 λίτρων- υπέροχο είναι και το δώρο:
«Ενα σπαθί σαμουράι».
Ορίστε;
Γιατί όχι έναν λασπωτήρα; μία παραμάνα; ένα λέμονοστίφτη; έναν ανιχνευτή μετάλλων; ένα κιλο χόρτα; μία μεταχειρισμένη πόρτα; ένα μετάλλιο παναραβικών αγώνων στίβου; μία κάλτσα (δεξιά); κούφωμα πόρτας; λαμπατέρ (κόκκινο); ένα καπάκι κοκα-κόλας;
Σας υπόχομαι αν ξαναπάω να τον ρωτήσω.
Που μακάρι δηλαδή να ξαναπάω, δεν το συζητώ.
Υ.Γ. Είδες Nicolas τι κάνει μία απλή, μικρή φορητή φωτογραφική μηχανή;
Orea mixani! sta posa mp einai? Esena tsampa sti done? Tin kerdises sta fofiko? (ti orea pou itan ta fofiko!) Pes mas tin alithia, oti diladi eisai o leftas no 2!
Me tin ELPIDA na apoktiso mia kalyteri psifiaki apo ayti pou exo (mia cybershot sta 2 mp…Poly banal).
xxx o leftas no1
Αφού είπαμε:
http://arkoudos.blogspot.com/2004/05/blog-post_25.html
τσάμπα πράμα. Δεν έχω λεφτά πλούσιε Νο1. Η μηχανή σου είναι -κατά πάσα πιθανότητα- καλύτερη απο την δική μου (που τα βγάζει σχεδόν όλα με μία απόχρωση του μπλε).
Αλλά περίμενε – αν βάλεις 400 λίτρα στο βενζινάδικο, και πάρεις «ένα σπαθί σαμουράϊ» το ανταλάσσω με την μηχανή μου.
Θα κάνει παρέα στην ασπίδα μου. Φυλαχθείτε.
[…]είναι στην μέση του πουθενά, ποιός χριστιανός θα επιστρέψει να ξαναγεμίσει, μέχρι να επιτύχει τον στόχο των 400 λίτρων[…]
Το παίρνω πίσω. Δεν είναι στην μέση του πουθενά, στην εθνική οδό είναι. Πολύς κόσμος θα γυρίσει να ξαναγεμίσει.
Τώρα φοβάμαι περισσότερο. Υπάρχουν άνθρωποι – οδηγοί, με μεγάλα, ασημένια, γυαλιστερά σπαθιά σαμουράϊ μαζί τους.
Γυαλίζει το μάτι τους και πάνε γυρεύοντας για καβγάδες.
Βγάζω την ασπίδα μου και περιμένω.