Οτι και να πείτε, και οι δυνατοί πεθαίνουν. Αυτός ο τύπος κάποτε πέταγε, μετά απλώς κάθισε να ξεκουραστεί. Στα 52 του, ήταν ακόμα ο Superman.
Όλοι μας είμαστε λίγο υπερ-ήρωες.
Απλώς δεν φοράμε όλοι το σώβρακο απ’ έξω με τόση χάρη.
11/10
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
ΥΦΟΣ
ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ
1.983 θεάσεις
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
(Δεν έχει ψηφίσει κανείς - γίνε ο πρώτος!)
Loading...
Pali kala pou exoume kai to blog sou gia na mathenoume tanea. Lypithika poly. Den to iksera… Isos na einai kai kalytera gia ayton. Poios xreiazetai ayth th xazostoli?
Gamoto, kai oti tha orkizomoun pos ton eida na petaei pano apo to spiti mou tis proalles!
O Nikolas imoyn sto ipa? Sto leo.
Δεν ξέρω αν θα συμφωνήσω μαζί σου Νικόλα, για το αν είναι πολύ καλύτερα γι’ αυτόν. Δεν μπορώ να ξέρω πως αισθανόταν και πως ζούσε μέχρι τη στιγμή που εγκατέλειψε. Το μόνο όμως που ξέρω, είναι ότι αυτός ο άνθρωπος έδωσε έναν μεγάλο αγώνα. Κατάφερε μετά από το ατύχημα που είχε, να αναπνέει χωρίς την τεχνική υποστήριξη, μόνο και μόνο,για το πάθος του για την ζωή και την ηθοποιία. Μόνο και μόνο για να ξαναπαίξει στον κινηματογράφο(στην ταινία Rear Window-καταπληκτική).
Ίσως αυτό να μου λέει πολλά…
Έχεις δίκιο κριε, κανείς δεν ξέρει αν είναι καλύτερα ή όχι γι’ αυτόν – αλλά προσπαθούσε, όχι μόνο για τον κινηματογράφο (την θυμάμαι την ταινία), αλλά και με τεχνικές και μεθόδους να καλυτερέψει την κατάστασή του.
Πάθος για την ζωή και την ηθοποιία. Πάθος για την ζωή και το έργο της.
Όλοι μας είμαστε λίγο υπερ-ήρωες. Και κάνουμε λίγο παραπάνω απο αυτό που φτάνουν τα όνειρά μας.
Το έμαθα σήμερα το πρωί. Από τους πιό θλιβερούς θανάτους διασήμων τα τελευταία χρόνια, η μοίρα του σκληρά ειρωνική. Είχε τα κότσια να κάνει το δράμα του θρίλερ. Ο Superman στο χαρτί δεν ήταν ποτέ από τα αγαπημένους μου υπερήρωες, αλλά στην οθόνη, ο Reeve απλά ήταν ο Kal-El. Πέρασε τουλάχιστον μια δεκαετία για να μεταφερθούν τόσο πετυχημένα κι άλλα κόμιξ στο σινεμά. Καλό του ταξίδι, ότι κι αν ήταν.
Αστέρης
Δεν θα ήταν λίγο μονότονη η ζωή μας αν κάναμε όσα έφταναν τα όνειρά μας, αρκούδε; Κάποια στιγμή φιλοδοξίες, όνειρα μικρά ή μεγάλα, δεν έχει σημασία, ίσως και να πραγματοποιούνται. Ποιος είναι αυτός όμως που δεν βάζει νέους στόχους, φιλοδοξίες και όνειρα; Ποιος είναι αυτός που αρκείτε σε ότι έχει, μικρό ή μεγάλο;
Ναι, τελικά όλοι μας είμαστε υπερ-ήρωες. Όλοι μας βάζουμε στόχους που ξέρουμε ότι ίσως και να μην μπορέσουμε ποτέ να εκπληρώσουμε. Αυτό που μετράει όμως είναι η προσπάθεια να κατακτήσεις τη ζωή, τα όνειρα, τις φιλοδοξίες, έστω και αν φας τα μούτρα σου. Πάντα σηκώνεσαι και ξαναπροσπαθείς. Έτσι δεν είναι Νικόλα;
Έτσι και ο Κρίστοφερ Ριβ. Γι΄ αυτό τον πήγαινα αυτόν τον άνθρωπο. Γιατί παρόλο το πρόβλημα που αντιμετώπιζε δεν το έβαλε ποτέ κάτω…Γι’ αυτό και δεν είμαι σίγουρη για το πόσο ήθελε να παραιτηθεί από αυτήν την προσπάθεια…
Ίσως να μιλάμε εκ του ασφαλούς. Δεν ξέρω. Αλλά πάντα αξίζει να δοκιμάζεις τις δυνάμεις σου και να ξανασηκώνεσαι…Να αγωνίζεσαι, γι’ αυτό που ονειρεύεσαι, έστω και να ξέρεις πως δεν έρθει ποτέ…
Αν δεν προσπαθείς άλλωστε, τι είναι αυτό που έχεις κάνει στη ζωή;
Για την ιστορία:
Το ατύχημα έγινε με άλογο.
Έπεσε και χτύπησε στον αυχένα.
Ένα από τα πιο σπάνια ατυχήματα που έγιναν ποτέ.
Και έγινε σε έναν «σπάνιο» άνθρωπο που έτυχε να υποκριθεί το ρόλο του σούπερμαν!
Η προσγείωση στην πεζή πραγματικότητα?
araxtos
………………twra siwpi.
Paei o superman petakse gia ton crypton twra……..