Ξύπνησα. Μάζεψα και έβαλα πλυντήριο (φτού! ξέχασα να βάλω σήμερα, φεύγοντας..). Μεσημεράκι. Πήγα στους δικούς μου για φαϊ. Λεμονάτο, νοστιμότατο. Κουβέντα, χαβαλές, επιστροφή.

Είδα το Eric the Vicking – το είχα πάρει μαζί με την «Βραδυνή». Χε, χε. Χε, χε, χε, χα.

Με πήρε ο ύπνος, ξύπνησα γύρω στις εξίμιση. Είδα (λίγο) Πανιώνιο, περίμενα.
Επτάμιση, ΑΕΚ – Ολυμπιακός από κρακαρισμένο κουτί. Έχασα την περιβόητη σκηνή (φτού). Τελείωσε. Μαλακία παιχνίδι. Κατέβηκα, πήρα αυγά, μπεϊκον, πιπεριές, τυρί (που ‘σαι Βασίλη να δεις). Ταινία απο το DVDάδικο: Tais-toi.

Μαγείρεψα ομελέτα. Μμμμμ. Την έφαγα συνοδεία ταινίας. Βράδυ. Σκοτάδι. Βροχή. Αστραπές.

Θυμήθηκα.

Αναποδογύρισα τις φωτογραφίες, η μόνη φορά που είχα φωτογραφίες στο σπίτι – πολλά χρόνια μετά. Τις έκρυψα στο συρτάρι. Κεραυνοί.

Εβγαλα τις τηλεοράσεις από το ρεύμα. Ξεκίνησα να σκουπίζω – μιάμιση η ώρα το βράδυ. Αμίλητος. Μόνο εγώ ξέρω γιατί. Δύο. Ξάπλωσα – μόνος. Βιβλίο – οι τηλεοράσεις εκτός ρεύματος, παρότι αστραπες και κεραυνοί είχαν σταματήσει.

Σκοτάδι. Υπνος.

(*) Η απάντηση στο ερώτημα που δεν τέθηκε: «πως πέρασες την Κυριακή σου»;

 ? 

–>