Που πας παιδί μου; Δεν είσαι ξανθό
μαυρισμένο από σκουριά και καιρό
της ανέχειας παιδί στωικό
και της βόμβας σκληρό μερτικό
(μ’ ένα μέλλον πολύ ζοφερό)

που πας παιδί μου; Δεν είσαι ξανθό
με της μάνας σου το γάλα ξινό
και πατέρα σαν ασπίδα σκληρό
της ζωής τους στολίδι ακριβό
(οσα ζει, το πικρό του σχολειό)

που πας παιδί μου; Δεν είσαι ξανθό
του θάνατου σκοτεινό προξενιό
το ταξίδι ντροπής σπιτικό
για ένα άγνωστο μέρος, φευγιό
(αγκαλιά του εν΄αρκούδι φτηνό)

που πας παιδί μου; δεν είσαι ξανθό
μιας στολής η σπρωξιά στο νερό
ξαπλωμένο στο κύμα, βουβό
να χορεύεις στο ρυθμό του νωθρό
(κάθε κλικ μια μπουνιά στον λαιμό)

που πας παιδί μου; δεν είσαι ξανθό
κι αν φτάσεις ‘κει που το ‘χες σκοπό
σάπιο σάντουιτς να βρωμάει σκατό
μες τις λάσπες κλειδωμένο χτικιό
(δεν το βλέπει κανείς, βολικό)

που πας παιδί μου; δεν είσαι ξανθό
στην τιβι θα σε λένε λαθρό
θα φοβίζουν τρομαγμένο κοινό
για μια ψήφο θα σε φαν’ ζωντανό
(την δουλειά τους να κάνουν θαρρώ)

που πας παιδί μου; δεν είσαι ξανθό
κυρ-Παντελή για βιασμό υλικό
στόχος χίτη που σε θέλει νεκρό
μαχαιριάς τελευταίο λυγμό
(να κοιτάν’ όλοι αλλού, θλιβερό)

που πας παιδί μου; δεν είσαι ξανθό
μίας μάνας εν’ αντίο στοργικό
συ βουβά θα κοιτάς ουρανό
τις πατρίδας σου το μόνο κοινό
(αγγελάκι μου εσύ σκοτεινό)
+(του παιδιού μου παιδί αδελφό)

*****
που πας παιδί μου; δεν είσαι ξανθό
γεννημένο κάπου αλλου όχι εδώ
απ΄ αγκαλιές και φαΐ νηστικό
και το ρολόι της ζωής βιαστικό
(αγγελάκι μου εσύ σκοτεινό)