Πλησίον της οργάνωσης.
Μέρος πρώτον.
Ημουν -και γώ- όταν ήμουν μικρός πρόσκοπος. Ουτε καν. Μέχρι λυκόπουλο έφτασα.
Δεν έχω ιδέα τι πέρασε απο το μυαλό των δικών μου να με κάνουν λυκόπουλο. Για μένα που ήμουν πιτσιρικάς, πλάκα είχε. Πράσινο καπελάκι, στολή, γίνε καλό παιδί, να βοηθάς τους άλλους, τουτέστιν ενδιαφέροντα πράγματα.
Και φυσικά το βιβλίο – και ο όρκος. Και το χέρι κάπως μυστήρια, για να μοιάζει με τα αυτιά του λύκου. Αλλά η χριστιανοσύνη, χριστιανοσύνη.
Μετά πάει. Το παράτησα, με παράτησε, μετακομίσαμε, κάτι έγινε και τα λυκόπουλα πήραν τον δρόμο για τον μύθο. Η στολή χάθηκε, το καπέλο και το σήμα κρατήσανε λίγο παραπάνω, το ίδιο και το βιβλίο, αλλά δεν απέφυγαν το μοιραίο της λήθης.
Να κάνω μία παρένθεση εδώ; Μεγάλωσα χωρίς αρχές τύπου «στρατός, οικογένεια, εκκλησία» ή κατά το κοινώς γνωστό «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια». Και μεγαλώνοντας χάλαγα, δεν έφτιαχνα. Συνεχίζω.
Κάποια στιγμή πήρα χαμπάρι/μου είπανε ότι τα λυκόπουλα – πρόσκοποι ήταν εξαιρετική προετοιμασία για τους μασόνους. Ενδιαφέρον, αλλά τίποτα περισσότερο.
Να το θυμηθώ μόνο, πριν πάω τα παιδιά μου εκεί.
Μέρος δεύτερον.
Στην Πατησίων, δεν θυμάμαι καλά σε ποιο ύψος, υπάρχει η εκκλησία της Σαϊεντολογίας. Καθώς περπατάω αρκετά, δεν είναι λίγες οι φορές που έχω περάσει απο κεί. Στην αρχή ήταν μόνο στον πρώτο όροφο πολυκατοικίας, αλλά αργότερα, ενα δύο τετράγωνα πιο πέρα, νοικιάσανε και ένα ισόγειο, αρκετά μεγάλο κατάστημα. Πωλούσαν βιβλία και άλλα τέτοια κόλπα.
Απο τότε που είχαν μονο τον όροφο της πολυκατοικίας, πάντα μία κοπέλα μίλαγε στον δρόμο στους περαστικούς, με σκοπό να τους ανεβάσει επάνω και να τους κάνει μέλη.
Μία φορά, ρώτησε και μένα. Το όνομά της ήταν Ζωή, καμία 35-40 χρονών, ευγενικότατη κυρία.
«Μπορώ να σας ρωτήσω κάτι;»
«Βεβαίως»
«Θα θέλατε να συμπληρώσουμε μαζί αυτό το ερωτηματολόγιο;»
«Γιατί όχι;»
Ε, λοιπόν αυτό το γιατί όχι, κράτησε περιπου μισή ώρα. Το μόνο που θυμάμαι είναι η ερώτηση «τι θέλεις περισσότερο τώρα στην ζωή σου» και οτι απάντησα «την Μαρία», γιατί τότε, ε, αυτό ήθελα περισσότερο.
Τελοσπάντων, χαιρετιστήκαμε, οι μέρες περάσανε, η Μαρία δεν ήρθε, όλα πήγαιναν όπως έπρεπε να πάνε δηλαδή.
Εντωμεταξύ, κάθε φορά που ξαναπερνάω απ΄εκεί, χαιρετάω την Ζωή. Μία μέρα με ρωτάει αν θέλω να μάθω περισσότερα για την Σαϊενετολογία.
Μπα. Δεν τσιμπάω.
Μα ανέβα μου λέει, για λίγο είναι μόνο.
Θυμάστε για το κορόιδο και το έξυπνο πουλί; έ, με έπιασε περιέργεια, και ανέβηκα στον πρώτο όροφο.
Δύο λαχταριστές -να με συμπαθάτε- κοπέλες ήταν εκεί ως πελάτισσες. Διαβάζανε βιβλία, κοιτάγανε δεξιά και αριστερά, ρωτάγανε για σεμινάρια. Αφου, σκέφτηκα να γραφτώ και εγώ – λέω, δεν μπορεί, τόσο ωραίες κοπέλες (δεν έπαιζε και Μαρία πλέον) μπορεί να έχω καμία ευκαιρία…
Και μου κόβει. Ρε, λέω, μπας και είναι φόλι; Μπας και οι μικρές είναι διαφημιστικό;
Δεν γράφομαι πουθενά, κάτι φυλλάδια παίρνω, ευχαριστώ Ζωή μου, γειά σου, γειά.
Γειά.
Όταν αργότερα έπιασαν το ισόγειο – βιτρίνα, όλο κόσμο είχανε μέσα. Ωραιότατες κοπέλες.
Τώρα είναι βίντεο κλάμπ. Βρε, λες να είναι δικό τους;
Και, μέρος τρίτον.
Μου θυμησε και κάτι άλλο αυτή η ιστορία. Κάτι μυστήριους τύπους, με άσπρο πουκάμισο – μαύρο παντελόνι, καρτελάκι χριστιανοκάτι, γραβάτα, πιθανώς σακάκι, ψηλούς, ευγενικούς, ξανθούς, ωραία παιδιά, που πάνε δυο-δυο και κάτι πάνε να ψήσουνε τον κόσμο.
Μια φορά με σταματήσανε κει-δά στην Πανεπιστημίου. Δεν ήταν δύο, ήταν πολύ περισσότεροι. Δέκα, δώδεκα ίσως. Όλοι ωραίοι και ωραίες. Μοντέλα. Δε κλίν κατ τύποι, που τους έχεις εμπιστοσύνη ότι άμα τους δώσεις την φωτογραφική να σε τραβήξουν, δεν θα την κοπανήσουν. Που τους δίνεις και την κόρη σου, που λέει ο λόγος, για βόλτα. Δεν τους φοβάσαι οτι θα προκύψει τίποτα.
Με σταματάει λοιπόν ένας τέτοιος. Ελληνοαμερικάνικα πάει να μου σκάσει το παραμύθι. Τον ρωτάω, συγνώμη, τόσοι είσαστε, κανέναν άσχημο, χοντρό και φαλακρό δεν έχετε; Δεν καταλαβαίνει, τα χάνει. Του λέω κοιτα τους: σαν κλωνοποιημένα είσαστε. Βρείτε μου έναν άσχημο ανάμεσά σας και αυτόν θα ακούσω τι έχει να μου πει. Και φεύγω.
Δεν πειράζει. Θα βρει άλλον να πει το παραμύθι του.
?
–>
(3 ψήφοι, βαθμολογία: 3,67 / 5)
Loading...
*Μπρρρρρ* αυτοί οι cloned clean-cut cultists (C^3) είναι όντως πολύ creepy. Γενικά έχω μια αλλεργική αντίδραση σε τέτοια σκηνικά (σαϊεντολόγους, Ταλιμπάν πωλητές της Amway κλπ.)
Καλησπέρα, δεν σου έχω γράψει ποτέ, προτιμώ να κρύβομαι πίσω απο το pc μου, διαβάζω όμως τις σκέψεις σου αρκετά συχνά και είπα να σου πώ μια καλησπέρα…
Να είσαι καλά βρε Γιαννάκη που μου κρατάς παρέα.
Λένα.
Αγαπητέ Αρκούδε, πριν απ’όλα τ’άλλα πρέπει να σου πω ότι μπορεί να είμαστε και γείτονες γιατί κι εγώ περνώ μπροστά από τους Σαϊεντολόγους, όπως τους περιγράφεις. Πριν κάποια χρόνια που δεν είχαν γίνει θρησκεία, έβαζαν μέσα τον κόσμο με πιο ύπουλο τρόπο. Είχα περάσει κι εγώ με κάτι φίλους και μας είπαν να κάνουμε το τεστ-ερωτηματολόγιο, ως τεστ αυτογνωσίας. Μετά, μας βγάλανε βάσει αυτού σκάρτους σε χιλιάδες πράγματα και προσπαθούσαν να μας πείσουν να πληρώσουμε πολλά λεφτά για να πάρουμε μέρος σε σεμινάρια ανόρθωσης της αυτοεκτίμησής μας (η οποία μια χαρά ανορθωμένη ήταν). Μετά, έγιναν «θρησκεία». Μου τηλεφωνούσαν και έστελναν υλικό για μήνες και σταμάτησαν όταν τους απείλησα ότι έτσι και με ξαναενοχλήσουν θα κάνω μήνυση. Πάντως, για να τσιμπάς με αυτά, ή πρέπει να είσαι πολύ αφελής, ή πολύ βλάκας, ή πολύ απελπισμένος και να μην έχεις από που να πιαστείς. Ειδικά στο τελευταίο ποντάρουν περισσότερο τους πελάτες τους και την περιουσία τους. Γιατί εννοείται ότι η θρησκεία δεν παίζει.
ΥΓ. Αααα! Κι εγώ ήμουνα προσκοπάκι, αλλά μασονία ξε-μασονία, οι περιπετειώδεις κατασκηνώσεις μας θα μου μείνουν αξέχαστες! 🙂
«Θα θέλατε να συμπληρώσουμε μαζί αυτό το ερωτηματολόγιο;»
«ευχαριστώ αλλα μπορώ και μόνος μου» χεχεχεχε
Ποιο πολύ πλάκα μου φαίνεται να έχει αυτό που έγραψα: «Εντωμεταξύ, κάθε φορά που ξαναπερνάω απ΄εκεί, χαιρετάω την Ζωή»
Χε.
oneiros, C^3 είναι όπως οι Kου Kλουξ Kλαν? :Ρ
Λένα, μια καλησπέρα και απο μένα. Είναι ωραίο να ξέρω ότι ακόμα και αν μένουν αθόρυβοι, υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσει το blog μου. Παρέα όμως μου κρατάτε και σεις, όποτε μου λέτε ένα ‘γεια’…
Mandy εδρεύω στον Αγιο Λευτέρη στα Πατήσια, μάλλον σχετικά μακρυά σου. Τους πετυχαίνω μόνο γυρνώντας με τα πόδια από Πατησίων. Τι λες, δικό τους είναι το dvd club? λες να βάζουν τίποτα κρυμμένα frames στις ταινίες, να τις βλέπεις και να τρέχεις να αγοράζεις τα βιβλία του μυστήριου;
Phantasmak δεν σε ξέχασα, το πρώτο σχόλιο ήταν για σένα (προφανώς):)
Γειά σου Αρκούδε. Σε παρακολουθώ μερικούς μήνες τώρα. (διαβάζω το ημερολόγιο, δεν έχω βάλει τίποτα τύπους από πίσω).
Το περασμένο Σάββατο ένας τύπος και μια τύπισα 2 μέτρα+ και οι δύο, με χμμ μαμούχαλα πρόσωπα, έχοντας ρούχα από 70ς, και ταγάρι (που το βρήκαν εδώ στην Αγγλία?) χτυπούν την πόρτα.
Εγώ είμαι πίσω στον κήπο, μόλις έβγαλα τα κουνέλια στο γρασίδι. Κοιτάω ποιός βαρά το κουδούνι και βγαίνω από πίσω. Ο τύπος μπουκάρει στον πάρκινκ του αυτοκινήτου και με ρωτά
Τ: «Έχεις διαβάσει την Βίβλο?»
Εγώ : «Ποιά έκδοση της Βίβλου?»
Ο τύπος τα έχει χαμένα «εεε την κανονική». «Ναι την έχω μελετήσει στην αυθεντική γλώσσα και όλα τα βιβλία που την αποτελούν, όχι απλώς διαβάσει. Εσύ την έχεις μελετήσει?» (προσοχή της διαφοράς των λέξεων ΔΙΑΒΑΖΩ (read) και ΜΕΛΕΤΩ (study)) O τύπος με σιγουριά λέει «την διαβάζω ολόκληρη ολόκληρη την εβδομάδα και την ξεκινώ από την αρχή μόλις τελειώσω» Τότε τον πιάνω εγώ (ωχ τι έπαθε ο δυστυχής και πιο δυστηχσμένη η κοπέλα). Του λέω ότι έχω διαβάσει τα αυθεντικά βιβλία στα αρχαία ελληνικά που είναι και η οριτζιναλ γλώσσα που έχουν γραφτεί, και όχι την περίληψη του ενός βιβλίου που υπάρχει τριγύρο στα αγγλικά. Χαμένα ο τύπος και η κοπέλα. Με ρωτά τι γνώμη έχω τότε για την Βίβλο. Τι με ρώτησαν. Άνοιξαν οι ουρανοί και δεν ξέρανε από που να κρυφτούν. Τί αιμοσταγή θέους ανέβασα, τι προπαγάνδα, ρατσισμό, και τα συναφή κατέβαζα. Χαμένοι και οι 2. Μέχρι που ρωτώ την κοπέλα γιατί πιστεύει σε αυτά αφού από το 1ο κεφάλαιο μέχρι το τελευταίο καταφέρονται όλα τα βιβλία εναντίων της γυναικας ως άτομο. Η κοπέλα χαμένα. Ο τύπος την κοιτούσε χαμένος. Εκεί τους πιάνω περι προβάτών (γιατί πρόβατα είναι και τους το λένε αλλα αυτοί εκεί), πέρι ελευθερίας, περί ανακρηβειών από την 1η γραμμή μέχρι την τελευταία. Ρίχνω μπολική ιστορία και αρχαιολογία. Μετά απο 40 λεπτά κύρηγμα, τους αφήνω να πορευτούν με την απορία αν έκαναν το λάθος που χτύπησαν το κουδούνι πρωι πρωι (10πμ), ή έπεσαν στην περίπτωση και τους άνοιξα τα μυαλά.
Πάθαν τα ίδια με 2 μεσήλικες (ανδρες και οι 2 με κουστουμια) που βάρεσαν την πόρτα του παλίου σπιτιου περίπου ενάμισι χρόνο πριν (εκείνοι ήταν Χιλιασταί, οι νέοι ούτε που πρόλαβαν να μιλήσουν).
Δεν συνεχίζω (ήδη τεράστιο το μήνυμα). Απλά πιάστε μερικά βιβλία «Πατερικά» κλπ βιβλία και θα δείτε. Θα απαξιωθήτε να σύνεχίσετε στο 2-3 βιβλίο.
Mandy, πέρασα 7 αξέχαστα χρόνια σε κατασκηνώσεις αλλά χωρίς τα paraphernalia του προσκοπισμού (ΧΑΝΘ, παρόμοια οργάνωση κι αυτή αλλά σαφώς πιό light από απόψεως indoctrination).
Αρκούδε, η Klan είναι Κ^3, άλλο επίπεδο creepiness αυτοί. Ανώνυμε/η, ωραία η ιστορία (κουνέλια;)
Τώρα που είπε ο oneiros για την Amway, να θυμηθώ να γράψω κάποια στιγμή στο blog μου για την δική μου «στρατολόγηση». Πολύ γέλιο. Όπως και τα τηλεφωνήματα του στυλ «γεια σας. μετά από κλήρωση είσαστε ο μοναδικός υπερτυχερός και κερδίζετε ένα δωρεάν ταξίδι για το γύρο (με πίτα) του κόσμου»
…Άμα βρείτε τη Μαρία, πέστε της τίποτα και για μένα….
βαριέμαι να ψάχνω…
μια και είμαι…
araxtos
ΥΓ
…Ναι..αλήθεια…κουνέλια??
Συγχωρήστε μου την παρέμβαση αλλά κρίμα είναι να μείνω με την απορία.
Όποιος θέλει τη Μαρία, πού μπορεί να απευθυνθεί;
Χαζούλα ερώτηση, οι Σαϊεντολόγοι δεν ήταν στην Πατησίων; Μου θύμισες έναν clean cut τύπο στο πιο ανατολίτικο, σε ένα περιοδικό που δούλευα πριν 10 χρόνια. Κάτι έψαχνε (ούτε που θυμάμαι), κάπως πιάσαμε την κουβέντα μου λέει «δεν έρχεσαι το Σάββατο; Τραγουδάμε, διαβάζουμε, πίνουμε τσάι». Οκ, στο τραγούδι είμαι φάλτσος, το διάβασμα παρτούζα δεν γίνεται, αλλά εκείνο το ‘πίνουμε νερό και τσάι’, αίσχος marketing.
καταρχάς καλησπέρα
δεν σε ξέρω άρα δεν με ξέρεις κιόλας. Παρόλα αυτά θα ήθελα να σταθούμε σε ένα πραγματάκι.
Βλέπεις δικαίωμά σου να μαγάλωσες χωρίς τις αρχές στρατός, οικογένεια, εκκλησία. Και εγώ μαζί σου. Συνταγματική ελευθερία άλλωστε.
Αλήθεια όμως, ποιός είπε για «ορκομοσία» στους Προσκόπους; μήπως κάνεις κάποιο λάθος; Μήπως θές να πείς «Υπόσχεση»΄
Ίσως σου φαντάζουν ίδιες αυτες οι δύο λέξεις παρόλα αυτά πίστεψέ με έχουν τεράστια διαφορά.
Ας μην σταθούμε όμως εκεί. Πάμε λίγο παρακάτω. Μιάς και υπήρξα και εγώ Πρόσκοπος, απο όσο θυμάμε, σε Μασονικές Στοές ΔΕΝ ΜΠΗΚΑΜΕ. Απο όσο θυμάμε, μιά φορά τον μήνα πηγαίναμε να κάνουμε τον σταυρό μας σε μιά εκκλησια. Και απο όσο θυμάμαι δεν με πρότεινε κάποιος μασόνος (όπως συνιθίζετε στις Στοές) ή κάποιος Πρόσκοπος. Μόνος μου μπήκα.
Για να ξεκαθαρίζουμε λοιπόν, ο Προσκοπισμός είναι η μεγαλύτερη κίνηση διαπαιδαγώγησης νέων παγκοσμίος και όχι ένας μασονικός προθάλαμος.
Πάμε και λίγο παρακάτω. Βέβαια αγαπητέ συγγραφέα δεν ξέρω κατα πόσο θρησκευόμενος είσαι (και δεν θα ήθελα να μάθω κιόλας). Αν όμως όπως απο όσο καταλαβαίνω δηλώνεις χριστιανός ορθόδοξος, πόσες φορές στη ζωή σου έχεις κάνει ένα σταυρό…για το καλό ποθ λένε (δεν σου λέω το άκρο όπως της Γιαγιάδες που πάτάνε τις μετάνοιες και κουτσομπολέβουν η μία με την άλλη την τύπισσα με το κοντό φόρεματακι μπροστά στο γυναικωνίτη)
Βέβαια σου δίνω χίλια δίκια στο να ψάχνεσε…αυτό κάνω και εγώ. Το θέμα βέβαια είναι αν όντως όπως λες αυριο μεθαυριο θες να δωσεις κάτι καλό στο παιδί σου.
Οι εσχατοι εσονται πρωτοι….
Και απορώ: γεννημένος εδώ —> Χριστιανός
Γρννημένος 2000 χλμ πιο μακριά —> Καθολικός, Προτεστάντης, Ινδουιστής ή κάτι άλλο…
Τελικά η θρησκεία μήπως είναι θέμα γεωγραφίας;;;
ΥΓ: Για μένα ο κύριος στο ρετιρέ δεν υπάρχει !
καλησπερα
θα προσθεσω στον κυριο που μιλησε καπου παραπανω για του προσκόπους
σημερα η εθελοντική παιδαγωγική-ψυχαγωγικη κίνηση που ονομάζεται προσκοπισμός αριθμεί παγκοσμίως πάνω από 25 εκατομύρια μέλη τα οποία μπήκαν με τη δική τους θέληση και μπορούν οποιαδηποτε στιγγμη να φυγουν. οι μασονικες στοες απο όσο μπορώ να ξερω σε προσεγγιζουν απο μονες τους οταν τους ενδιαφερεις. όσο για το ποσο κανείς αισθανεται ως προσκοπος δουλος της πατριδας ή ενος θεου ειναι προσωπικο του θεμα. εμένα με εμαθε να παταω στα ποδια μου χωις να περιμενω βοηθεια απο τους ουρανους.
αυτα τα ολιγα. να εισαι καλα.
υ.γ. όσον αφορά το παιδί σου, όταν με το καλο φτασει σε μια ηλικία που αρχίσει να καταλαβαινει πεντε πραγματα ψαξου οπως φαινεται να ψαχνεσαι και μη στηριχτεις ουτε σε μισολογα τριτων ουτε σε σχολια αγνωστων απο το διαδικτυο
Φίλε αρκούδε, έχω χαθεί! Άλλοι λένε ότι ο προσκοπισμός είναι κάτι καλό… Άλλοι υποστηρίζουν το αντίθετο. Ανήκω σε αυτούς που υποστηρίζουν το αντίθετο, το αγόρι μου όμως είναι στους προσκόπους και επειδή παρακολουθώ καμιά συνάντησή τους, τόσο στα λυκόπουλα, όσο και στους προσκόπους, δεν βλέπω κάτι το κακό και το μασονικό. Φοβάμαι μην του συμβεί τίποτα, κακό, όχι μόνο σε αυτόν δηλαδή, αλλά και στους φίλους που έχω αποκτήσει από εκεί! Τι να κάνω για να μάθω την αλήθεια;
Συγγνώμη για το μπερδεμένο μήνυμα που περνάω, αλλά είμαι απελπισμένη, και χωρίς καθαρό μυαλό αυτή τη στιγμή!
Καλό βράδυ!
ΠΡΟΣΚΟΠΙΣΜΟΣ οπως και κατασκηνωση (δημοσια ή ιδιωτικη) ειναι πραγματα ιερα για αυτους τους λογους:
Α) βοηθουν το παιδι στην κοινωνικοποιηση
Β)Δινουν αξιες αδελφοσυνης και διδασκουν μεσα απο βιωματα την φιλια
και δεν ειναι μονο αυτα..
Η Μασωνια και τα αυταρχικα καθεστοτα χρησιμοποιουσαν τα προσκοπακια για να τους περασουν τα ιδεωδη που αυτοι επιθυμουσαν, ωστοσο καμια σχεση δεν εχουν ολα αυτα με τον σημερινο προσκοπισμο και μην δινετε σημασια! ΟΙ αρχηγοι- συντονιστες των προσκοπων ειναι και αυτοι προσκοποι και δεν εχουν σχεση με μασωνιες και λοιπους κινδυνους του πνευματος. Λοιπες ομαδες που κυκλοφορουν κατα καιρους για να μαζεψουν πιστους με αποτερο σκοπο το χρημα ειναι απλα επιχειρησεις οπως αλλωστε και η ορθοδοξη εκλησια μας. Η μονη διαφορα ειναι πως εμεις πιστευουμε στον ιησου χριστο χωρις να ζηταμε λεφτα ενω η εκλησια σου ζηταει συνεχεια! 😉
Στον προσκοπισμό χρωστώ μερικές από τις ωραιότερες αναμνήσεις της ζωής μου! Η υπόσχεση (και όχι όρκος) του προσκόπου ήταν «Υπόσχομαι στον λόγο της τιμής μου να είμαι πιστός στον Θεό, την Πατρίδα, και τον Βασιλέα».
(Ο βασιλέας ήταν τότε η ανώτατη πολιτειακή αρχή-άρα ουσιαστικά υποσχόσουν να είσαι Θρήσκος, πατριώτης, νομοταγής-και όχι Βασιλικός!!! Μαθαίναμε τον αλληλοσεβασμό, την βοήθεια προς τον πλησίον, την ειλικρίνεια, την εργατικότητα, φυσιολατρία. Πάντα οι συγκεντρώσεις μας ξεκινούσαν με έπαρση σημαίας και προσευχή. Προσωπικά θα ήθελα τα παιδιά μου να γίνουν πρόσκοποι και να ακολουθήσουν τις αρχές του προσκοπισμού. Νομίζω ότι ο Ελληνικός προσκοπισμός είναι «Καθαρός!!» βρωμιά υπάρχει μόνο στο μυαλό όσων προσπαθούν να «εφεύρουν» και τελικά να φορτώσουν στον προσκοπισμό σκοπούς τους οποίους δεν έχει.
Για τον Προσκοπισμο ειναι αληθεια πως ερχεσαι και φευγεις κατα βουληση, ειμαι η ιδια μου Προσκοπος, ωστοσο οταν μπεις ως ενηλικο μελος πια γινονται προσεγγυσεις εκ των εσω απο Προσκοπους/Μασονους, γνωστος μου εχει παει με Προσκοπικη Σχολη σε υποπτο κτηριο με πολυ υποπτους παλαιους Προσκοπους. Η προσεγγυση γινεται μεσα στον Προσκοπισμο, σαν να ψαρευεις ψαρια απο πηγαδι. Αν εισαι εξυπνος και διαβασμενος μπορεις απλα να το αγνοησεις και να συνεχισεις να χαιρεσαι τον Προσκοπισμο (οσο ακομα ειναι κατι γενικα καλο)