Βολικό, σοβαρό, χρήσιμο, ευκολο.

Όλα αυτά για το Asus eee pc 900 που απέκτησα λίγες ημέρες τώρα.

Πρόκειται για ένα υποφορητό με μέγεθος περίπου όσο είναι μισή Α4 σελίδα (όταν είναι κλειστό), βάρος περίπου ένα κιλό, έχει επεξεργαστή Intel mobile που τρέχει στα 900Mhz (1), οθόνη 8.9 ιντσών, 1GB μνήμη, κάμερα 1.3 mb, έρχεται με προεγκατεστημένα XP ή Linux, και έχει σκληρό SSD δίσκο 20gb (με linux) ή 12GB (με Windows XP).

Ιστορία: Η Asus έκανε την έκπληξη βγάζοντας πριν απο περίπου έναν χρόνο το Asus eee pc 700 με οθόνη 7», Linux, και σκληρό 4GB – και τιμή περίπου $300 (στην ευρώπη και στην ελλάδα μεταφράστηκε σε €300, και το βρίσκετε ακόμα στο e-shop με αυτήν την τιμή). Οι χρήστες υπολογιστών έπεσαν επάνω του, κάνοντας τρελές πωλήσεις για την Asus, και κάνοντας την απο μία εταιρεία που έφτιαχνε κάρτες γραφικών και συστήματα ψύξης σε έναν μεγάλο παίκτη στους υποφορητούς. Ενώ το 700 είχε (για λόγους κόστους, κυρίως) Linux, έδινε και drivers για να εγκαταστήσεις XP – πράγμα που το έκανε σπουδαία αγορά για όλους (η asus ανακοίνωσε πάνω απο ένα εκατομμύριο πωλήσεις).

Τα άσχημα νέα:

Το 900 έρχεται με πληκτρολόγιο μάλλον μικρό, και χρειάζεται χρόνο για να το συνηθίσεις. Τα πλήκτρα έχουν σχέδια Uk (αν θυμάμαι καλά) που σημαίνει οτι βλέπεις γραμμένο πάνω στο πληκτρο » και βγαίνει @.

Δεν έχω καταφέρει να υποστηρίξω σωστά τα ελληνικά στο προεγκατεστημένο Microsoft Works. Ίσως έχω κάνει λάθος σε κάποια ρύθμιση… Τα υπόλοιπα προγράμματα πάντως, δεν έχουν κάνενα θέμα (XP γαρ).

Η μπαταρία είναι κάθε άλλο παρά σπουδαία. Κρατάει περίπου μία ώρα (αναλόγως της χρήσης) που είναι αξιοπρεπής χρόνος, αλλά κάθε άλλο παρά ικανοποιητικός. Η μέτρηση που επιτρέπει η μπαταρία είναι σε δεκάδες τοις εκατό, που σημαίνει οτι δεν μπορείς να ζητήσεις απο το σύστημα να κλείσει τον υπολογιστή στο όταν απομένουν πχ 2% (που θα ήταν φυσιολογικό για ένα ασφαλές κλείσιμο) αλλά στο 10% που είναι το μίνιμουμ.

Το οτι δεν υπάρχει cd ή dvd είναι κακό, αλλά το ήξερα πριν το αποκτήσω. Το αν η έλλειψή του είναι πολύ κακό ή απλώς αδιάφορο, θα κριθεί στην πορεία.

Καθώς δεν υπάρχει κάρτα γραφικών, ξεχνάμε τα παιχνίδια που την έχουν ανάγκη (αν και στην περίπτωσή μου είναι καλό, γιατί τον πήρα για δουλειά, remember δουλειά;).

Η χωρητότητα των δίσκων είναι μικρή, αλλά ακόμα δεν έχω αντιμετωπίσει πρόβλημα – κυρίως επειδή έχω έναν εξωτερικό Passport δίσκο (που όμως δεν χρησιμοποιώ κυρίως λόγω κατανάλωσης). Υπάρχει υποδοχή για usb stick ή SD card, οπότε είναι μόνο θέμα υπομονής μέχρι να αγοράσω σε νορμαλ τιμή ένα SD 8 ή 16GB. Όπως και να έχει όμως, ξεκούραστα 80 ή 120GB δεν θα έχω προς το παρόν.

Η οθόνη είναι μικρή, και η ανάλυσή της είναι η απολύτως απαραίτητη (1024×600).

Δεν έχει bluetooth.

Δεν έχει modem.

Τα καλά νέα:

Πάρτε σχεδόν όλα τα άσχημα και κάντε τα καλά: Οθόνη και ανάλυση ασφαλώς είναι μικρή, αλλά προσφέρουν εξαιρετική φορητότητα. Το ίδιο και το μικρό πληκτρολόγιο.

Ο δίσκος θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερος, αλλά είναι SSD, που σημαίνει – ναι μεν μικρός, αλλά με ελάχιστη κατανάλωση, και δυνατές αντοχές.

Απίστευτα φορητό. Απίστευτα αρκετά ελαφρύ, σου δίνει την αίσθηση οτι μπορείς να το έχεις παντού. Δεν δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα να τρέξει προγράμματα όπως το Photoshop 5.5 (αυτό χρησιμοποιώ, παρότι έχουν βγει καινούργια), είναι γρήγορο, και δεν δείχνει να «μασάει» πουθενά παρά το μέγεθός του.

Όμορφο :). ΟΚ, το ξέρω οτι δεν είναι κριτήριο αγοράς, αλλά είναι πραγματικά πανέμορφο. Έχω αγοράσει το λευκό (λόγω χρηστικότητας – στο σκοτάδι φαίνονται πολύ καλύτερα τα πλήκτρα) αλλά τραβάει όλα τα βλέμματα, και λόγω χρώματος, και λόγω μεγέθους.

Φθηνό. Για υπολογιστής, όχι τόσο: η διαφορά με έναν 15′ είναι όχι μεγαλύτερη απο 100 / 200€ – αλλά για έναν υποφορητό που μπορείς να το παίρνεις παντού, €400 περίπου ευρώ είναι μία ικανοποιητική τιμή. Θυμηθείτε οτι πριν βγει η Asus, υποφορητός δεν νοήτω με ποσό κάτω απο 1800 – 2000 ευρώ

Η Asus επειδή είχε όρεξη, εγκατέστησε ένα touchpad με έξτρα προγραμμα που αναγνωρίζει περισσότερα απο ένα δάχτυλα και αντιδρά αναλόγως. Για παράδειγμα, πως κάνει ζουμ το iPhone? έτσι και το asus. Με την λογική των δύο δακτύλων (εννίοτε και τριών) γίνονται και ζούμ στην οθόνη, επιστροφη στο desktop, scroll. Αρκετά χρήσιμο, κάνει το browsing στον υπολογιστή πιο εύκολο (όταν το συνηθίσεις).

Η οθόνη του γυρίζει κάθετα (video), όπως και σε όλα τα Intel φορητά, και γίνεται ένα πολύ (πολύ όμως) βολικό e-book.(2)

Επειδή είναι φθηνό, δεν φοβούνται οι χρήστες να το ανοίξουν και να του αλλάξουν τα φώτα. Έχω βρει ήδη οδηγίες για να βάλετε φωτισμό κάτω απο τα πλήκτρα, να βάλετε έξτρα δίσκο, να βάλετε bluetooth, modem, ακόμα και …touchscreen! (ω, ναι)

Sleep mode. Επειδή ο δίσκος του είναι SSD και δεν έχει μηχανικά μέρη, το sleep mode δεν τρώει σχεδόν καθόλου μπαταρία. Για να αντιληφθείτε την χαρά μου, να θυμάστε οτι έχω ένα Turbo-x και συγκρίνω με αυτό (που μέσα σε σχεδόν ένα βράδυ, σβήνει ολοκληρωτικά – ο φαταούλας) .

Όταν σταματήσω να ασχολούμαι με αυτό συνέχεια, υπόσχομαι ένα πραγματικό τεστ σε αντοχή μπαταρίας σε πλήρη λειτουργία (wifi, χρήση απο usb και πλήρη οθόνη), και sleep mode.

Τελική κουβέντα: Εξαιρετική αγορά. Ένας φορητός με όλη την σημασία της λέξης, ενός κιλού και 29χ16 εκατοστών, που μπορεί να βγάλει δουλειά και είναι εξαιρετικά φθηνός.

Tips για κατόχους:

(1) Η Asus για να κρατήσει χαμηλά την κατανάλωση, τρέχει τον επεξεργαστή στα 600 περίπου MHz. Υπάρχει προγραμματάκι όμως που σου επιτρέπει να ελέγξεις την ταχύτητα του επεξεργαστή (μέχρι τα 900), την δύναμη του ανεμιστήρα, και την φωτεινότητα της οθόνης, για να έχεις τα καλύτερα δυνατόν αποτελέσματα ανάλογα με τις ανάγκες σου. Ονομάζεται eeectl και το βρήκα εδώ.

(2) Κανονικά, γυρίζει η οθόνη πατώντας Ctrl+Alt και δεξί ή αριστερό βέλος (επαναφέρεις με τον ίδιο συνδυασμό και επάνω βέλος) – αλλά δεν γυρίζει και το touchpad, κάνοντας την χρήση πραγματικά αδύνατη. Αυτό όμως διορθώνεται αν διαβάζεις αρκούδο, που θα σε ενημερώσει οτι αν κατεβάσεις το πρόγραμμα eeeRotate, θα γυρίσει και το touchpad και θα έχεις πραγματική εμπειρία ebook (και φορητότητας).

Τσάντα μεταφοράς: δύσκολο να βρεθεί γιατί τα υποφορητά είναι ήταν ακριβά, και τα παρελκόμενά τους το ίδιο. Βρήκα όμως μία Case Logic στο μισητό Public, με €20.

Αγορά: Υπάρχει εδώ και καιρό στο expansys.com.gr – αλλά νομίζω οτι τα €494.95 που ζητάει είναι μάλλον πολλά. Εγώ το αγόρασα απο Αγγλία, απο το Clove.co.uk, πληρώνοντας συνολικά €460 (μαζί με τα μεταφορικά, DHL)- αλλά καθώς η αγορά τρελαίνεται γι’ αυτό το υποφορητό, είμαι απολύτως σίγουρος οτι θα βρεθούν καταστήματα που θα το πουλάνε με φυσιολογικές τιμές. Περισσότερα, όπως πάντα, στο skroutz.

Πριν προλάβω να τελειώσω την πρότασή μου 🙂 e-shop με €419, Technixx €429

Μέλλον: Η Asus πουλάει, και προσπαθεί να τους κρατήσει όλους ευχαριστημένους (προκαλώντας σχιζοφρένεια στην αγορά), παρουσιάζοντας ένα καινούργιο μοντέλο κάθε… βδομάδα. Ήδη είμαστε στο asus eee pc 1000 – και θεωρώ δεδομένο οτι δεν θα σταματήσει εκεί. Αν περίμενα πότε θα ηρεμήσει για να αγοράσω με συγκεκριμένες επιλογές, ακόμα θα περίμενα. Και ακόμα. Και ακόμα 🙂

Εγκαταστείστε: AVG Antivirus, Visual Task Tips, Volume Mouse, XmPlay (mp3 player)

Φυσικά, το post το έγραψα (με άνεση, ταχύτητα και λίγα λάθη) στο καινούργιο μου asus eee pc 900 🙂

Ο Stazybο Hοrn, σε σχόλιό του, προτείνει να κάνετε υπομονή και να αγοράσετε το πολύ καλύτερο (και όχι πολύ ακριβότερο) Asus eeePC 901 για να κερδίσετε πολλαπλή αντοχή στην μπαταρία… Σκεφθήτε το!

Η «Γιορτή Παραμυθιών» θα πραγματοποιηθεί στο νησί της Κέας (Τζιά) από 12 έως 20 Ιουλίου 2008 και, για έκτη συνεχόμενη χρονιά, θα δώσει την ευκαιρία σε Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες να παρουσιάσουν τη δουλειά τους, έχοντας ως σκηνικό τοποθεσίες φυσικής ομορφιάς και ιστορικής σημασίας (παραλίες, πηγές, ορυχεία, μονοπάτια, εκκλησίες, πλατείες, κα.)

Κατά τη διάρκεια της Γιορτής το νησί γεμίζει χρώματα, ήχους και μνήμες από παλαιότερες εποχές κι από διαφορετικούς τόπους. Μέσα από τις αφηγήσεις ιστοριών, μύθων και παραμυθιών, θρύλων και παραδόσεων το κοινό έχει την ευκαιρία να περιπλανηθεί και να ταξιδέψει. […]

Απο το in.gr

Διέκρινα συχνά, μία bloggerίστικη άποψη στον apos.

Την ένιωθα περισσότερο δημοσιογραφική, παρά εικαστική. Τελευταίως όμως, διακρίνω και μία καταπληκτική δόση άποψης, απο αυτήν που διατείνομαι συχνά οτι έχω:

Την λίγο «αυτά πιστεύω, αυτά λέω, κρίνομαι».

Πάντα αναζωογονητικό να διαβάζω τέτοια blog.

Σε τούτο το ποστ (απο το οποίο δανείζομαι τον τιτλο) o apos γίνεται και περιγραφικός. Εικαστικός.

Μ’ αρέσει, γι αυτό σας στέλνω.

Γιατι γουστάρω που συμπλογκάρουμε.

Σχόλια, όπως πάντα, εκεί – όχι εδώ.

Πριν, έλειπαν βιβλιοθήκες.

Κάποιοι άνθρωποι, έκαναν το κάτι παραπάνω, και έτσι αποκτήθηκαν βιβλιοθήκες.

Μάντεψε τι λείπει τώρα: Βιβλία.

Σας ζητάμε λοιπόν βιβλία. Βιβλία για παιδιά δημοτικού. Βιβλία λογοτεχνικά, εγκυκλοπαίδιες και βιβλία γνώσεων. Αν σας έχουν ξεμείνει και είναι σε καλή κατάσταση στείλτε τα.

Περισσότερα στο stella παπάκι stoapeiro.gr και, φυσικά, στο blog.

Ενα βιβλίο, δύο. Απο ένα απο τον καθένα απο μας, θα διαβάζουν για χρόνια τα παιδιά.

Και, ξέρεις κάτι; δεν είναι δα και τόσος κόπος.

Σχόλια εκεί, όχι εδώ.

blog_office.jpg

Απο τον skai, η βρετανική σειρά – έκπληξη της τηλεοπτικής μας χρονιάς.

Τι lost και σαχλαμάρες.. 🙂

Τελειώνει, αλλά όπου την βρείτε, μην την χάσετε.

Στην τηλεόραση του skai (για την οποία χρωστάω μελλοντικό post) θα το βρείτε κάθε Πέμπτη (ξημερώματα Παρασκευής!), στις 1.30.

Περισσότερα απο τον skai στην σελίδα της σειράς, και απο το BBC (που είναι η παραγωγός εταιρεία) στο αφιέρωμά της.

Τι κρίμα όμως που τελειώνει (ήταν πολυ μικρή σε διάρκεια..)

Ξαναλέω – μην την χάσετε 🙂

Υ.Γ. Όσοι έχετε on telecoms προλαβαίνετε ακόμα το προηγούμενο επεισόδιο…

Κάποιοι ανησυχούν α) για το μέλλον του ελαιώνα, και β) για το μέλλον των Αθηναίων.

Αξίζει τον κόπο να τους δώσουμε λίγο προσοχή, όχι;

Άλλωστε, η φωνή τους θα ακουστεί -κατά πάσα πιθανότητα- πιο σιγά απο αυτούς που εποφθαλμιούν να βγάλουν κέρδος απο όλη αυτή την διαδικασία…

Απο τα λίγα που έχω διαβάσει -και για αυτό δεν παίρνω θέση στο θέμα- πολλοί μιλάνε για σκάνδαλο τύπου The Mall (για όσους έχουν -ακόμα- γερή μνήμη)

Με το θέμα ασχολείται και η στήλη Αγροτουρισμός του in.gr στο θέμα της για Περιβάλλον.

Σχόλια εκεί, όχι εδώ…

Links:

  • http://elaionas.wordpress.com/
  • http://www.in.gr/news/Reviews/chapter.asp?lngReviewID=829017&lngChapterID=873442
    Τα 5 τελευταία posts απο τo blog για τον Ελαιώνα:

    srssfetcher(‘http://elaionas.wordpress.com/feed/’, 5, true, true, true);
  • Πριν απο μέρες, παρουσίασα το Point Of View. Εν τάχει, είναι ένα εξώφυλλο (μη υπαρκτού) περιοδικού, που δημιούργησα για να παρουσιάσω τις ειδήσεις που με απασχολούν στο περίβλημα ενός μέσου που είναι πιο οικείο και πιο εικαστικά δυναμικό απο τα blogs. Αυτό, που έκανα εγώ, μπορείτε να το κάνετε όλοι εσείς.

    Έναν χρόνο νωρίτερα, ξεκίνησα το ask2use. Είναι μία σειρά απο εικονίδια με τα οποία οι bloggers δηλώνουν σε όποιον ενδιαφέρεται να αντιγράψει μέρος του υλικού του blog τους (π.χ. για εφημερίδες και περιοδικά) τι προθέσεις έχει. [Εχθές, έδωσα και συνέντευξη στην ‘Ψηφιακή Ελλάδα‘ για το ask2use – για αυτό περισσότερα σε άλλο post]. Είδα ένα κενό, δεν με κάλυπταν τα Creative Commons, το κάλυψα με τον καλύτερο τρόπο που μπορούσα. Αυτό, που έκανα εγώ, μπορείτε να το κάνετε όλοι εσείς.

    Μαζί με εμένα, στην Ψηφιακή Ελλάδα, έδιναν συνέντευξη και τρία εικοσάχρονα παιδιά – που έφτιαξαν το δικό τους παιχνίδι για υπολογιστή.

    Πριν απο τέσσερα χρόνια, γούσταρα να ανοίξω ένα blog. Το είχα ξανακάνει στο παρελθόν, όταν η έννοια blog δεν είχε καν τεκμηριωθεί σαν ιδέα, και το είχα βρει πολύ έξυπνο. Με το blog μου δόθηκε η δυνατότητα να δημοσιοποιώ τις ιδέες μου, να παίρνω θέση σε όσα με απασχολούν, να εκτίθεμαι, να μιλώ. Να κρίνομαι, με βάση τον λόγο μου. Αυτό, που έκανα εγώ, μπορείτε να το κάνετε όλοι – και το έχετε κάνει ήδη αρκετοί απο εσάς :).

    Όλοι πλέον μπορούμε να φτιάξουμε την δική μας (on demand) ραδιοφωνική εκπομπή. Ονομάζεται podcast – παραδείγματα μπορείτε να βρείτε παντού. Μερικοί, το έχουν ήδη κάνει. Και μπορούμε να το κάνουμε όλοι μας.

    Το ίντερνετ κατήργησε τον φραγμό της δημιουργικότητας με βάση το μέσο. Δεν φτιάχνεις ακριβώς (προς το παρόν) ένα περιοδικό – αλλά το κοντινότερο ξαδελφάκι του. Δεν φτιάχνεις ακριβώς ραδιόφωνο, αλλά πλησιάζεις αρκετά. Δεν φτιάχνεις ακριβώς τηλεόραση, αλλά ότι πλησιέστερο.

    Αυτό που έχει σημασία όμως είναι οτι εκφράζεσαι. Δημιουργείς.

    Πριν απο καιρό, βρήκα ένα Γαλλικό site, στο οποίο έστελνες δημιουργίες ταινιών μικρού μήκους – αποκλειστικά γυρισμένες απο κινητό τηλέφωνο.

    Είδα υπέροχες και πανέξυπνες ταινίες, εντυπωσιακές ιδέες, άξιες λόγου και προσοχής. Απο ανθρώπους σαν εσένα και εμένα.

    Δεν είναι υπέροχο; Δεν είναι σπουδαίο που όλοι (όσοι έχουν πρόσβαση σε ένα μίνιμουμ τεχνολογικό εξοπλισμό – δεν είναι ακριβώς ‘όλοι’ αυτό, μην ξεχνιόμαστε) έχουν την δυνατότητα να εκφραστούν με όχημα τα παραδοσιακά μέσα;

    Σήμερα έπεσα σε άλλο ένα internetικό gadgetάκι: να φτιάξετε ένα περιοδικό – ολόκληρο (όχι έντυπο, προφανώς) και να του κάνετε τις σελίδες να γυρίζουν, να μπορείτε να το μοιράσετε παντού με mail – τέτοια πράγματα, τεχνολογικά.

    Δείγμα; Δείγμα.

    Φανταστείτε. Ένα βιβλίο, ένα περιοδικό, μία εφημερίδα.

    Όσο όριο έχει η φαντασία σας.

    Τα μίνιμουμ που χρειάζεστε; ένα word (ακόμα και notepad θα κάνει), μία μετατροπή σε pdf, και η δωρεάν εφαρμογή του issuu.com.

    Για να θυμάστε, είχε γίνει μία ακόμα προσπάθεια να στηθεί κάτι τέτοιο (θα συνεχίσω να σε linkάρω φιλαράκι, μέχρι να ξαναρχίσεις 🙂 ) απο έναν χρήστη, σαν και εμάς.

    Όλοι εμείς – οι δημιουργοί της νέας πληροφορίας.

    Το in.gr έχει φέτος μία κίνηση που θεωρώ οτι αξίζει τον κόπο να αναφερθεί:

    Στο αφιέρωμα για τις γιορτές του 2007, στην δεξιά στήλη, υπάρχει χώρος για διαφημίσεις. Εκεί, όποιος κάνει κλικ, «αναγκάζει» τον διαφημιζόμενο να πληρώσει ένα ποσό στην ΜΚΟ «Χαμόγελο του παιδιού»

    http://www.in.gr/review2007/

    Διαβάζουμε επίσης:

    Το in.gr δεν εισπράττει χρήματα για τις διαφημίσεις – το σύνολο του ποσού θα δοθεί απευθείας απο τους χορηγούς στο «Χαμόγελο του Παιδιού»!

    Αξιόλογο πιστεύω, ως ενέργεια.

    Οι σκέψεις μου:

    1. Μόνο ένας χορηγός; Είμαι σίγουρος οτι αν τους …»τρελάνουμε» στα κλικ θα πειστούν και άλλοι διαφημιζόμενοι οτι αξίζει να …»δαπανήσουν» τα λεφτά τους

    2. Όλοι κερδίζουν. Οι χορηγοί, γιατί δέχονται κλικ, το in.gr γιατί βοηθάει, οι χρήστες γιατί βοηθάνε με ένα απλό κλικ, και περισσότερο απο όλους το Χαμόγελο του Παιδιού, γιατί τα έχει ανάγκη αυτά τα λεφτά (θα επανέλθω σε αυτό)

    Ας κλικάρουμε λοιπόν. Ας χαρίσουμε ένα Χαμόγελο με ένα click!

    Η Βέρα μου πρότεινε και άλλον έναν τρόπο να βοηθήσουμε: Μπορούμε μέχρι τις 20/12/2007 να δώσουμε παιχνίδια στο ΤΡΑΜ, και αυτό με την σειρά του θα τα δώσει στα παιδιά στο ΠΙΚΠΑ!

    Διαβάστε:

    Συγκεκριμένα, από τη Δευτέρα 17/12 μέχρι και την Πέμπτη 20/12 καλούνται οι αθηναίοι πολίτες να αφήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα παιχνίδια για παιδιά νοητικής ηλικίας μέχρι και 6 ετών στα εκδοτήρια του τραμ ( στάσεις ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, ΑΓ. ΦΩΤΕΙΝΗΣ, ΑΧΙΛΛΕΩΣ, ΣΕΦ, ΠΛ. ΚΑΤΡΑΚΗ, ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΟ ΒΟΥΛΑΣ). Ενδεικτικά μάλιστα προτείνονται κούκλες, αρκουδάκια, αυτοκινητάκια, μαρκαδόροι και μπλοκ ζωγραφικής, επιτραπέζια και κατασκευές.

    Εδώ όλο το Project απο το ΤΡΑΜ

    Με προτάσεις όπως «μαρκαδόροι και μπλοκ ζωγραφικής» στ’ αλήθεια νομιζω οτι το μόνο που μας σταματάει, είναι η βαρεμάρα μας.. ας κουνηθούμε λοιπόν!

    Είναι μόνο μέχρι την Πέμπτη!

    Εγιναν δύο οι διαφημιζόμενοι στο αφιέρωμα του in.gr! Αν ξέρετε καμία εταιρία που να ενδιαφέρετε ενδιαφέρεται, προτείνετέ το! (όχι σε ‘μένα, σε αυτούς :))

    blog_akaacid.gif

    Η Cyberella έχει ταλεντο, διάθεση – και όρεξη.

    Επίσης, έχει την καλωσύνη να σχεδιάζει γραμματοσειρές δωρεάν (tsampa, you know?) για να τις πάρετε εσείς οι αχάριστοι, και να γράφετε αβέρτα τα κόλπα σας.

    Με την επέτειο των 20 γραμματοσειρών (+ μερικές ακόμα script) λέω να της αφιέρωσω αυτό το postακι.

    aka-acid demo font

    Μην ξεχάσετε -αν την χρειαστείτε- την δική μου, δωρέαν γραμματοσειρά.

    Στα υπόψιν οτι, όπως και στο ask2use.com, αν τις χρησιμοποιήσετε, θα ήταν ευγενικό (αλλά όχι απαραίτητο) να της στείλετε ένα mail και να γράφετε merci (ή ότι άλλο μάθατε στα κυριλέ σχολεία που πηγαίνατε -στο δικό μου στα εξάρχεια μάθαμε το «‘στωωω») :).

    You know, μερικοί απο μας ζουν απο το χειροκρότημα.

    Σχόλια στο blog για τα acid fonts απο την Cyberella

    Υ.Γ. Πείστε την να κάνει και άλλες χειρόγραφες σαν το δείγμα ε; 🙂

    caveman.gif

    Προσέξτε τώρα πως πάει όλο αυτό.

    Εγώ σας προτείνω να δείτε μία παράσταση που μας (εμένα και της Ελεάνας) άρεσε.

    Εσείς λέτε «τι καλά που τα γράφει ο αρκούδος» – και με γράφετε.

    Δεν πάτε, βαριέστε.

    Δεν πάτε, θέλετε να γλυτώσετε τα 15-20 ευρώ.

    Δεν πάτε – τελεία.

    Περνάει ο καιρός, 15 παραστάσεις είναι όλες-όλες. Τελειώνει.

    Δεν αισθάνεστε οτι σας έλειψε κάτι. Μία χαρά είσαστε.

    ~

    Μετά απο μερικούς μήνες ξαναδιάβαζετε το ποστ και λέτε «τι παπαριές μας έλεγες ρε αρκούδε, σιγά την παράσταση».

    Δεν πήγατε όμως, και έτσι δεν ξέρετε.

    Δεν ξέρετε αν είναι καλή. Αν θα σας άγγιζε, όπως άγγιξε και μένα. Αν θα πιάνατε τρυφερά το χέρι του καλού ή της καλής σας απο κάτι που καταλάβατε, ή αν θα γελάγατε με τα χάλια σας.

    Δεν ξέρετε πόσο ευφραίνει καρδίαν αυτή η παράσταση. Πόσο εκφραστικός είναι ο -με υποψία τρακ- έμπειρος Γιαννακάς Γεννατάς . Πόσο θα θέλετε να αγκαλιάσετε το ταίρι σας μετά απο αυτό.

    Δεν ξέρετε πόσο καλή (με όλη την σημασία της λέξεως) είναι αυτή η παράσταση.

    Δεν το ξέρετε – γιατί δεν πήγατε.

    Γιατί βαριόσασταν. Που να τρέχετε στο Coronet βραδιάτικα. Αλλά τώρα το μετανιώσατε. Είναι τόσο τρυφερή και αστεία και αληθινή παράσταση -λέτε- μακάρι να έπαιρνα την καλή / καλό μου και να την έβλεπα. Να ξεκουνιόμουν μία φορά και να εμπιστευόμουν μία φορά τον αρκούδο…

    Θα πέρναγα τόσο καλά. Και όσοι άλλοι την είδαν, είχαν να μου πουν τα καλύτερα.

    Αλλά δεν την είδατε.

    Κρίμα.

    ~

    Newsflash: έχετε μία ευκαιρία ακόμα να αγγίξετε την τρυφερότητα. Ξεκινά 18/10/2007 και κρατάει 15 παραστάσεις.

    Δεν έχω άλλους τρόπους να σας πείσω οτι αξίζει και τα λεφτά, και τον κόπο.

    Πάλι θα πεις βαριέμαι;

    Ένα ευχαριστώ στην Μαρία για το πολύτιμο δώρο που μου έκανε.

    (*) Βλέπεται κυρίως απο ζευγάρια, και απο ανθρώπους που θέλουν να ζευγαρώσουν. Δηλαδή απο σχεδόν όλους 🙂

    Θέλετε να μικρύνετε μία φωτογραφία, αλλά δεν θέλετε να χάσετε «θέμα».

    Πάααααρα πολύ ωραία.

    Το rsizr.com χρησιμοποιεί έξυπνους αλγόρυθμους για υπολογίσει τι «χρειάζεται» και τι όχι, και δημιουργεί για εσάς το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα.

    Δείτε το video (το πρώτο που φιλοξενώ στον arkoudo, ε; ) και θα καταλάβετε για τι πράγμα μιλάμε.

    Και μετά, ο κόσμος (της φωτογραφίας) είναι δικό σας. Αυξομειώστε τον έξυπνα.

    blog_ellino.jpgΜετά τον Λαζόπουλο, άλλη μία φωνή ξεσκεπάζει τα αυτονόητα.

    Οι περισσότεροι γνωρίζουν (λόγω μέσου) την τηλεοπτική, αλλά σας πληροφορώ οτι η ραδιοφωνική Ελληνοφρένεια είναι απείρως καλύτερη. Επιπλέον, ο Σκάι σέβεται τον χρόνο σας, και σας την παραδίδει αρχειακά.

    Υποθέτω οτι (όπως και ο Λαζόπουλος) έχει μόνο φανατικούς εχθρούς και φίλους. Ανήκω δικαιωματικά στους δεύτερους.

    Links: Skai.gr, Αρχείο Ελληνοφρένειας (απο την λίστα, με το εικονίδιο του ήχου – η δεύτερη), blog με την τηλεοπτική και την ραδιοφωνική ελληνοφρένεια, fans στο Facebook.

    Εκτός απο αυτούς που παρακολουθούν εκστασιασμένοι τις φλόγες, και λένε «πω-πω την κακομοίρα» για την γιαγιά που αναρωτιέται που θα την βρεί το βράδυ…

    Υπάρχουν και οι υπόλοιποι που κάνουν κάτι γι’ αυτό.

    Διαλέξτε πλευρά.

    Μία λύση, είναι η προσπάθεια για συγκέντρωση χρημάτων, απο διάφορες εταιρίες και οργανισμούς:

    blog_help.jpg

    ihelp.gr

    Υπάρχουν και άλλες. Εκτός απο το να είμαστε μέρος του κοινού, μπορούμε να γίνουμε μέρος της λύσης.

    Ξεκινώ μία προσπάθεια join venture blogging με το να φιλοξενώ bloggers που γράφουν για κοινό θέμα.

    Όσους διαθέσιμους βρώ, τόσο θα κρατήσει 🙂 Άλλωστε στο προηγούμενο δεν είδα συμμετοχή αντάξια του θέματος..


    Φωτό απο το in.gr

    Με αφορμή την Norah Jones λοιπόν, φιλοξενώ τον apos:

    Με τα μάτια του apos:
    (http://aposargentino.spaces.live.com/)

    blog_join_apos.jpgΛοιπόν, λόγω επαγγελματικής διαστροφής, αλλά και προτροπής του αρκούδου, θα γράψω λίγο περισσότερα να μου φύγει και η σύγχυσις για τις πυρκαγιές.

    Όπως έλεγα, η Norah ήταν καταπληκτική. Ανετη στη σκηνή, απλή, μάς έβγαλε φωτογραφία, μας είπε πολλές φορές ‘ευχαριστώ’ στα ελληνικά, μας χαρακτήρισε the coolest place (έστω και αν έκανε φοβερή ζέστη) και μας εξομολογήθηκε ότι δεν έχει ξαναπαίξει σε τόσο αρχαίο χώρο. Θυμήθηκε και τα greek theatre σε Λος Αντζελες και κάπου αλλού, αλλά σαν το δικό μας greek theatre, δεν υπάρχει άλλο. Γέλασα όταν είπε ‘ego den xero na sfyrizo’ και χάρηκα πάααρα πολύ όταν έκλεισε με τραγούδι του Tom Waits, που της πάει πάρα πολύ.
    Ήταν λίγο περίεργα τα πράγματα στην αρχή. Βγήκε ένας συμπαθητικός τυπάκος, ο οποίος όμως είχε λίγο τον αξεκόλλητο. Τελικά μετά από κανά 40λεπτο ‘ξεκόλλησε’ για να γίνει break 15 λεπτών και να αρχίσει εκ νέου η συναυλία με την Norah Jones. Περίεργο όλο αυτό, αλλά ΟΚ. Καλή καρδιά. Αλλωστε, για να είναι Ελληνικό Φεστιβάλ, κονομήσαμε και δωρεάν νερά.

    ΥΓ. Για όσους δεν το πήραν είδηση (μεταξύ αυτών και εγώ) μας τίμησε με την παρουσία του ο μίστερ Αλογοσκούφης, άνευ κιθάρας, αλλά μετά συζύγου και κόρης. Τουλάχιστον ήλθε στην ώρα του. Τόσοι φωτογράφοι τι χρειάστηκαν? Α! ξέχασα, έχουμε εκλογές….

    Με τα μάτια του αρκούδου

    Την Norah την θαυμάζω. Φοβερή φωνή, γλυκειά κοπέλα, καταπληκτικά τραγούδια. Και αξιοπρεπέστατη σαν παρουσία γενικότερα.

    Φταίω λοιπόν που δεν πήρα όλα όσα ευχόμουν εχθές; Φταίω που τα περισσότερα απο τα παλιά της τραγούδια ήταν διασκευασμένα (ακριβώς γιατί είναι «παλιά», και πολυφορεμένα και ίσως την κουράζουν) και έχανα τους ρυθμούς που είχα αγαπήσει, ενώ τα καινούργια (που δεν έχω προλάβει να τα αγαπήσω ακόμα) ήταν απείραχτα; Φταίω που καθυστέρησαν να ξεκινήσουν – και όταν τελείωσε η κρυάδα με την απρογραμμάτιστη (και σίγουρα αδούλευτη) παρουσία της με τον …support της, έκαναν και μισή ώρα …διάλειμμα;

    Ξεκίνησε κρύα για μένα η παράσταση. Αλλά με τους γλυκούς ήχους της μουσικής της ζέστανε η καρδιά μου, τόσο, που στο τέλος παρακαλούσα να μην τελειώσει.

    Σε αυτό βοήθησε η χαλαρή της στάση, το απλό χιούμορ της, και η ανάλαφρη διάθεση.

    Το λέω όμως, οτι απο εδώ και εμπρός θα προσέχω: Μ’ αρέσει η Norah Jones των cd της. Αφού την νιώθω αλλιώς στα live της, θα φροντίσω να απέχω….

    …και να δούμε αν θα την κρατήσω αυτήν μου την υπόσχεση.