Η απίστευτη συμμετοχή σας με άφησε άφωνο. Δεκάδες άνθρωποι συνέβαλλαν, γράφοντας σχόλια για τους εαυτούς τους ή για συγγενείς, μοιράζοντας τις ιστορίες τους, πόνο και ελπίδα.
Εμεινα άφωνος.
Στην αρχή απαντούσα στα σχόλια, αλλά μετά παρατήρησα οτι το βήμα λόγου που δινόταν εδώ στους (έμμεσα ή άμεσα) παθόντες ήταν πολύ πιο σημαντικότερο απο την δική μου γνώμη.
Έτσι σας άφησα να λέτε ότι βάραινε την καρδιά σας.
Είσαστε πολλοί – πολλοί περισσότεροι απο όσους περίμενα.
Αυτή η συμμετοχή σας με αναγκάζει να το επαναφέρω στην επικαιρότητα, καθώς, μιλώντας με την Αντικαρκινική Εταιρεία, και λαμβάνοντας υπόψιν το #51 σχόλιο απο τον Γιώργο, σκέφτηκα οτι δεν μπορώ να μείνω απαθής παρακολουθώντας αυτήν την συζήτηση.
Πρώτα, το post:
5/2/2007:
Πες το δυνατά ρε, Καρκίνος.
Όχι το ζώδιο, το άλλο. Η «ασθένεια». Η «επάρατη νόσος». Η «κατάρα». Το «ακατανόμαστο».
Η μάνα μου έπαθε καρκίνο της ουροδόχου κύστης, και πέθανε -τελικά- απο αυτό. Κυρίως, έφταιγε (και φταίει) το κάπνισμα. (Τώρα, πως φτάνει η τζούρα απο το πρωϊνό απαραίτητο τσιγάρο στην ουροδόχο κύστη, τρέχα γύρευε. Φτάνει όμως. Να είσαστε σίγουροι, γιατί η μάνα μου για περίπου ενάμισι – δύο χρόνια, είχε ένα σωληνάκι, πλαστικό, που έδιωχνε τα ούρα σε μία σακούλα).
Όταν τριγυρνούσα στην Πάρο μετά τον θάνατό της, όλοι στραβομουτσουνιάζανε όταν έλεγα «Καρκίνος». Όταν άκουγα τους ανθρώπους να μιλάνε για άλλους, που πέθαναν απο καρκίνο, έλεγαν «η ασθένεια».
Μα τον θεο, ούτε να το προφέραν δεν μπορούσαν.
Τι τρέχει με αυτό; Τι είδους κόλλημα είναι; Μήπως και αν το πεις, κολλάς; Μην είναι κολλητικό; Μην το κολλάς με την αναφορά;
~
Κάπου τρία χρόνια πριν, στο γραφείο, έχω χάσει μπόλικα κιλά. Απο την Taste and Diet. Κάθε μέρα, τρώω το φαγητό που μου φέρνουνε – για μήνες λέμε τώρα, ε; – στο εστιατόριο, μαζί με ΟΛΟΥΣ τους άλλους. Πιάνει το κόλπο, τα χάνω τα περιττά, γίνομαι γκομενάκι, είμαι στα πάνω μου, ξυρίζω το κεφάλι μου.
Τι το ‘θελα;
Μήνες μετά, όσο είχα διατηρηθεί, ανακαλύπτω οτι υπάρχει φιλολογία: ο Γιάννης έχει καρκίνο (φτου! που έκανε και ο Φιλιππίδης όταν παρουσίαζε τα ζώδια στις ειδήσεις του Μαστοράκη στον Αντέννα).
Σου λέει ο άλλος, ξυρισμένο κεφάλι ίσον χημειοθεραπεία, χαμένα κιλά, that fits.
Ε, ούτε τότε δεν είπανε «καρκίνος». Το έμαθα απο κουβέντα που ξεκίναγε «το ξέρουμε οτι είσαι άρρωστος«.
Άρρωστος, όχι καρκίνος.
Σαν να έχεις τον σατανά μέσα σου.
Και, σαν να μην έφτανε αυτό, αν τελικά τον αποκτήσεις (μακρυά απο μας, ε;) δαγκώνεσαι.
Πως να το πεις; Φυλαγεσαι.
Γιατι σε κοιτάνε σαν πεθαμένο – ήδη. Όπως τους κοίταζες και εσύ παλιά.
~
Λοιπόν, παλικάρια, να τα βρούμε λίγο εδώ: Ζεις, απο τον καρκίνο. Επιβιώνεις. Είναι μπάσταρδη ασθένεια, αλλά δεν είναι θανατική καταδίκη. Πολλοί γλυτώνουν – έχω παραδείγματα-. Και μετά είναι καλά. Απολύτως καλά. Ούτε την ψυχή τους πουλήσανε, ούτε φαντάσματα είναι. Άρρωστοι πριν – καλά τώρα. Και ούτε έχουν να ντρέπονται για κάτι.
Και αξιοπρεπείς, και αμόλυντοι. Για αυτό, αν ακούσετε κανέναν με καρκίνο, μην το κοιτάξετε σαν πεθαμένο. Σαν κρυολογημένο κοιτάχτε τον. Και μην φοβηθείτε να το πειτε – καρκίνος.
Δεν υπάρχει «ανίατη ασθένεια», «επάρατη νόσος», «η ασθένεια» και άλλες τέτοιες υπεκφυγές.
Και αν το αντιληφθούμε, ίσως κάνουμε κάτι για αυτό. Αν υποψιαστούμε οτι με τον τρόπο ζωής μας (φυτοφάρμακα, κινητά, τσιγάρα, διατροφή) κινδυνεύουμε, και δώσουμε λίγο σημασία, μπορεί και να το αποφύγουμε.
Δεν κολλάει με το να το πεις. Με το τσιγάρο, μπορεί. Με το να το πεις, όχι.
Και, αν θέλετε να με ακούσετε, μην το ανάψετε το γαμημένο για λίγο. Έτσι, τιμής ένεκεν.
Μην διστάσετε να τους καλέσετε. Η ψυχική σας υγεία (είτε είσαστε ασθενείς, είτε είσαστε κοντικά πρόσωπα) είναι εξίσου σημαντική με την σωματική.
Αν πρέπει να μάθουμε να λέμε «καρκίνος» χωρίς να ντρεπόμαστε, τότε σίγουρα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τον πόνο της καρδιάς και του νου μας, χωρίς δισταγμούς.
Στην γραμμή θα σας απαντήσουν άνθρωποι που γνωρίζουν πολλά για την ασθένεια, και γνωρίζουν πως να απαλύνουν τον πόνο της ψυχής σας.
Ελπίζω απο καρδιάς να έχω κάνει ότι μπορώ για να απαλύνω τον πόνο σας…
- Αρχική ημερομηνία: 5/2/2007
- Δεύτερη ημερομηνία: 5/11/2007
- Τρίτη ημερομηνία: 23/10/2008
Οι σέρβερ μοιάζουν να μην αντέχουν άλλο να δείξουν αυτήν την σελίδα. Κοντά στα χίλια comment, με γεμάτο κείμενο, και πάνω απο τριάντα τρείς χιλιάδες επισκέψεις, είναι σίγουρα πρόκληση -στην καλύτερη περίπτωση- για το WordPress. Για να το αντιμετωπίσω, χρειάστηκε να χωρίσω τα σχόλια σε σελίδες. Τα σχόλιά σας, μπορείτε ακόμα να τα δείτε συνολικά σε μία σελίδα, πατώντας στην αντίστοιχη επιλογή..
(135 ψήφοι, βαθμολογία: 4,67 / 5)
Loading...
Νάνσυ…τι να πω,τα λόγια μάλλον θ΄ακουστούν ηλίθια και πολύ πεζά….Πόσος αγώνας,πόσος κόπος…..Ξέρεις τα πάντα κι αυτό πιστεύω είναι το καλύτερο φάρμακο….Συνέχισε,ο καρκίνος τελικά τα βρήκε πολύ δύσκολα με σένα….Και κάτι ακόμα:Δεν είσαι μόνη,είμαστε κι εμείς εδώ,έστω και μέσα από την οθόνη ενός κουτιού…..Σε σκέφτομαι,σας σκέφτομαι όλους κι όλες….Σα να είμαι μαζί σας κάπου εκεί σε μια καρέκλα,σε ένα σαλόνι αναμονής,έξω από ένα κυλικείο για καφέ και τσιγάρο…Οι θύμησες είναι τόσο έντονες κι ανεξίτηλες….Ένιωθα και ακόμα μου συμβαίνει-ακόμα και τώρα,τούτη τη στιγμή-ότι βοηθάω,προσφέρω,σα να παλεύω κι εγώ μαζί σας διότι πρέπει να μείνετε εδώ,κοντά σε κείνους που σας αγαπούν,σ΄αυτούς που σας έχουν ανάγκη,σ΄αυτούς που δακρύζουν κρυφά για σας,που τους νευριάζετε με τα καμώματά σας,που απλά τους είναι πολύ δύσκολο να ζήσουν δίχως ΕΣΑΣ!!!!!!!ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ!!!!!!!!……
DENIS σε ευχαριστω για τισ ευχες σου προσπαθω σοσ μπορω.θα μου επιτρεψης να διαφωνισω μαζι σου οσον αφορα τις θεραπειες σου που τις διακοπτης εγω μεχρι τωρα κανω οτι μου λενε οι γιατροι πολλες φορες παιρνω και δευτερη γνωμη αλλα συνεργαζωμε παντα μαζι τους βεβαια δικη σου ειναι η ζωη και εσυ ξερης καλυτερα απο τον καθενα να την διαχειριστεις εισαι πολυ δυνατος ανθρωπος σε θαυμαζω να εισαι καλα.STEFANIA ποσο δικιο εχεις εσυ ησουν απο την αλλη πλευρα και υποφερες και υποφερης πολυ βλεπω τα ματια τον παιδιων μου και τις υπολοιπης που με κοιτουν με αγωνια και ραγιζω διπλα μεσα μου ποναω και για αυτους πιο πολυ για αυτους που τους βλεπω να υποφερουν τον αλλο μηνα παντρευω την κορη μου!!!!!!!!!!1 και ειμαι πολυ χαρουμενη γιατι νομιζα οτι δεν θα την δω νυφουλα δεν ξερω αν με καταλαβαινης μακαρι να δω και τον γιο μου να παντρευετε και παλι θα θελω να ζησω για τον συντροφο μου για ΜΕΝΑ……….Ιως να ζηταω πολλα συνχωρεστεμε οτι θελει ο Θεος αναμυκτα συναισθηματα ποτε λυγιζω και ποτεγινομε θηριο να ειναι καλα και ο γιατρος κυριος Μανωλεσος για τηνψυχολογικη υποστηριξη που μας προσφερει δωρεαν εθελοντικα ναι υπαρχουν και τετοιοι γιατροι και τουσ ευχαριστω καλο ξημερωμα σε ολους.
Καλημερα σε ολους.Νανσυ μου μην πεφτεις ψυχολογικα εισαι μια αγωνιστρια μια πραγματικη superwoman που ξερει να πεφτει,να σηκωνεται, να αγωνιζεται και στο τελος να μενουν ολοι με το στομα ανοιχτο που παλι τα καταφερες να νικησεις τον αντιπαλο.Πιστευω και ευχομαι ολα να πανε καλα και θα δεις πως και τον γαμο της κορης σου θα ζησεις και αλλες χαρες αρκει να μην το βαλεις κατω.Εισαι νεα και δυνατη και εχεις ανθρωπους διπλα σου σημαντικους που πιστεψε με ειναι πολυ σπανιο αυτο πια.
DENIS τι να πω πια για σενα μαλλον εισαι ο αιωνιος εφηβος που θελει να πηγαινει κοντρα ακομα και στην θεραπεια του.Εισαι ομως ο γιατρος του εαυτου σου και σιγουρα επειδη θελεις να ζησεις ξερεις τι κανεις.
ΙΟΑΝΝΑ o μπαμπας σου πως ειναι;
Sundy,Stefania,HODGIN CAT DIMI, ευχομαι να ειστε ολοι καλα καλη συνεχεια σε ολους
Καλημέρα σε όλους,
Νανσυ μου κατ’ αρχήν σου στέλνω όλη τη θετική μου σκέψη και αγωνιώ μαζί σου παρόλο που ξέρω πως δεν θα το βάλεις κάτω! Το τι έχεις κατφέρει μέχρι στιγμής με αφήνει εκπληκτη! Αντε προσπάθησε πιο δυνατα αυτή τη φορά γιατί εχεις χαρές τον άλλο μήνα.
DENIS πραγματικά η ματιά σου απέναντι στον καρκίνο ειναι , δεν ξέρω φοβερή όμως να ακούς και τον γιατρό σου.Μου άρεσε ο χαρακτηρισμός της ΜΑΝΙΑS αιώνιος έφηβος.
Ο πατέρας μου είναι καλά ,εκτός απο μερικές μικροενοχλήσεις που οφείλονται σε καποιες ενεσεις που κάνει, και περιμένει να κάνει αύριο και την τελευταία ένεση για να φύγει με την μητέρα μου για το εξοχικό.Ευτυχώς δεν το έχει βάλει κάτω βγαίνει έξω παει για περπάτημα , για ψώνια για το σπίτι, βλέπει φίλους. ΜΑΝΙΑ πως πάει το πιτσιρίκι που έχεις στην κοιλίτσα σου?
STEFANIA,,HODGIN CAT, DIMI,DINO SUNDY,JOANNA,GGG και όποιον άλλο ξέχασα να είστε καλά
IOANNA το μικρο μικρο παει πολυ καλα μου δινει πολυ δυναμη ο μπαμπας μου κι ας μην ειναι εδω σωματικα τον νιωθω ομως καθε στιγμη πως με βοηθαει και με προστατευει.
Εχω μια ενεση λευκα αιμοσφαιρια του πατερα μου που δεν προλαβε να την κανει,μηπως καποιος θελει να του την στειλω που την εχει αναγκη;
Νάνσυ, κορίτσι μου,
κουράγιο κ υπομονή, τι άλλο; λες κ δεν έχεις κάνει μαθήματα υπομονής τόσο καιρό.
Μέσα από την καρδιά μου σου εύχομαι να πέσεις έξω κ να έχουν μικρύνει οι βλάβες. Μέσα από την καρδιά μου.
Φιλιάαααααααααααααααααααααααααααααααα
φιλιά σε όλους
Καλησπερα φιλοι μου πως εισαστε? ευχαριστω ολους για τις ευχες σας την αλλη εβδομαδα θα ξερω την πορεια τις υγειας μου τωρα αναρωσα απο την θεραπεια και να σας πω κατι χθες χορευα γιατι συμετεχω σε ενα χορευτικο με το χερι σπασμενο και στο γυψο!!!!!!!!!!με ρωτανε πως παει το χερι λεω δεν του δινω σημασια περναω τοσα αλλα που αυτο δεν με ενοχλει καθολου πρακτικα λιγο αλλα ξερω πως αυτο θα αποκατασταθη σε μιαμιση εβδομαδα μεαυτο θα ασχολουμε τωρα? φιλια σε ολους.
καλημέρα σε όλους,
Σήμερα ξύπνησα πολύ ευδιάθετη και όχι άδικα γιατί μόλις ανοιξα τον υπoλογιστή και μπήκα στη σελίδα είδα το μήνυμα σου ΝΑΝΣΥ και ακόμα καλύτερα πως συνεχίζεις το χορό!
Να είστε όλοι καλά
Νανσούλα, κ γω ξύπνησα χαρούμενη βλέποντας το αισιόδοξο μύνημά σου.
Μπράβο για την αντιμετώπιση, το χέρι θα γιάννει θέλει δεν θέλει.
Και γω γυρνούσα πόσο καιρό φαφούτα χωρίς μπροστινό δόντι. Έπεσε στα καλά καθούμενα. Ούτε που μένοιαζε η »πρόσοψη΄΄. Η πρόσοψη ξανάγινε, κ τι έγινε. Την στιγμή που περάσαμε τόσα αυτό ήταν αστείο πράγμα για να στεναχωρηθώ. Από πάνω ήταν κ αστείο γιατί ψεύδιζα χωρίς δόντι. Βλέπε τα πάντα από την αισιόδοξη πλευρά κ χαίρομαι που βλέπω ότι το κάνεις.
Τώρα κοίτα να χαρείς τον γάμο της κόρης σου. Κ γω την έχω αρραβωνιασμένη κ είναι μεγάλη χαρά.
Φιλάκια σε όλους κ σόρυ που μονοπωλώ την Νάνσυ, αλλά της έχω αδυναμία…
sundy ευχομε η ωρα η καλη για την κορη σου. τι καλυτερες στιγμες για τις μαμαδες να βλεπουν ευτυχισμενα τα παιδια τους!!!!!!!!! ευχωμε να το παθετε ολοι οσοι εχετε παιδια και οσοι δεν εχετε με το καλο να αποκτησετε!!!!!!!!sundy μου εισαι και εσυ παλικαρη και σε θαυμαζω και εχεις και δυνατη πενα κατι που δεν εχω εγω μακαρι να σε γνωριζα και απο κοντα.συγνωμη και εγω που μονοπωλω την sundy αλλα ειμαστε και παλιοκαραβανες που λενε στο στρατο.σας σκεφτωμε ολους και θελω μονο καλα νεα!!!!!!!!!!!γιατι τοση ησυχια???? να εισταστε καλα και ας μην γραφετε φιλια σε ολους καλο βραδυ.
Μακάρι Νάνσυ να μέναμε κοντά, αλλά εγώ μένω θεσσαλονίκη.
Κοίτα τώρα να απολαύσεις τον γάμο της κόρης σου. τι περισσότερο θέλει μια μητέρα από την ζωή;
Αν θέλεις να πούμε στον Αρκούδο να ανταλλάξουμε μαιλ
Φιλιά σε όλους
(@sundy Δεν έχω το email της @Νανσυ για να της στείλω το δικό σου)
Οκ Αρκούδε. Ευχαριστώ για την άμεση ανταπόκριση
Αν θέλεις Νάνσυ, στείλε το μαιλ σου στο μαιλ του Αρκούδου να ρθούμε σεπαφή
Ευχαριστώ κ πάλι
Καλησπερα,
Σαντυ,Νανσυ να τις χαρεστε τις κορουλες σας , να ειναι ευτυχισμενες.
Εμενα γυρισε ο πατερας μου απο το εξοχικό και τον ειδα πολυ καλά οπως πριν ! Και η μαμα μου φαινοταν τοσο καλά μετα απο τόσο καιρο.Τους αγαπαω παρα πολυ κ τους δυο γιατι τοσα χρονια παιρνω μονο αγαπη κ απο τους δυο.
Xαιρομαι πολυ που γραφετε ολοι εδω…Ιωαννα , Sundy παντα παληκαρι…Συγχαρητηρια για τον αρραβωνα της κορης σου ..Ευχομαι συντομα γιαγια..!!! Τελικα ανακαλυψα οτι αυτο που εζησα με τη φιλη μου ηταν τοσο στρεσογονο για μενα .Τωρα βγαινει η κουραση…η ψυχικη..Ισως γιατι φανταστηκα και τον εαυτο μου στη θεση της…Ποσο πονο δινει η απωλεια ενος νεου ανθρωπου…Γονεις αδερφια φιλοι συναδελφοι..Παρολο που το εχω δει σκληρα και ελεγα ναι συμβαινει σε ολες τις ηλικιες…Και γενικα πρεπει να συμφιλιωνομαστε με το θανατο…Οταν ολα ειναι περαστικα οπως ισως στη δικη μου περιπτωση …παντα προς το παρον βεβαια..λες περασα το γολγοθα ..αλλα τωρα οκ…Και υπαρχουν μερες που οντως ξεχνας αυτο που περασες …Και απολαμβανεις τις χαρες της ζωης …Και η οικογενεια σου παλεψε σταθηκε δίπλα σου και τωρα ανασαινει ξανα΄…Οταν ομως εισαι μεσα στα νοσοκομεια …και απλα περιμενεις το τελος του παιδιου σου που πριν 8 μηνες ηταν μια χαρα στα ποδια του στη δουλεια του και το βλεπεις να λιωνει ..Δεν ξεπερνιεται αυτο..Συγγνωμη αν γινομαι δυσαρεστη αλλα ειναι η αλλη οψη της ζωης…Ειναι απιστευτο το πως εξαφανιζεται ενας ανθρωπος ..Μια ομορφη κοπελα …Που ερχοταν να μου κανει παρεα οταν εγω δεν επρεπε να βγω εξω για τις ιωσεις..Που μου ελεγε ποσο μου παει η περουκα…Και γελαγαμε…Και μου ελεγε μην ανησυχεις που δε βγαινεις εξω….δε χανεις και τιποτα…Απλα απιστευτο
Καλημερα,HODGKIN CAT δεν γινεσαι δυσαρεστη απλως ετσι ειναι τα πραγματα ειναι απιστευτο πως μια μερα ο ανθρωπος που γνωριζες.αγαπουσες,συμπονουσες,νοιαζοσουν η απλως μιλαγες μαζι του εξαφανιζεται.
Εχτες πηγα στο «σπιτι» του πατερα μου που το ειχαν ετοιμο και το συναισθημα που ενιωσα μολις ειδα την φωτογραφια και το ονομα του ηταν… δεν ξερω …δεν εχω λογια για το πως αισθανθηκα,ταραχτηκα νομιζω πολυ σαν να μου εκανε τοσο καιρο καποιος πλακα και τωρα ειδα τι εχει συμβει.Ειμαι 30 χρονων και νιωθω πως δεν τον χορτασα καθολου παρολο που ειμαστε μια δεμενη οικογενεια και περναμε πολυ χρονο ομως δεν ενιωθα ετοιμη για κατι τετοιο.Οχι πως νιωθεις ποτε ετοιμος να χασεις εναν πολυ αγαπημενο σου προσωπο αλλα να ειχε τοσα ακομα να ζησει.Με πιανει το παραπονο αλλα αμεσως σκεφτομαι οτι τουλαχιστον δεν προλαβε να πονεσει.Ομως γιατι τοσο νωρις γιατι τωρα που θα ξεκουραζοταν θα επερνε την συνταξη του που τοσα χρονια δουλεψε θα χαιροταν τα εγγονια του και τα παιδια του αλλα θα περναγε και χρονο με την γυναικα του που μεχρι τωρα λογω δουλειας δεν μπορουσε.
Καποιοι θα πουν οκ ρε κοπελια εδω χανονται παιδια και νεοι ανθρωποι και εσυ μιλας για εναν ανθρωπο 65 ετων.Το ξερω και ισως εχετε δικαιο ομως για εμενα ηταν ο μπαμπας μου ο ανθρωπος που ελεγε «εγω εχω ζωη,το αιμα μου βραζει»και γελαγε.Σας κουραζω ευχαριστω ομως που υπαρχετε και ανοιγω την καρδια μου.ΦΙΛΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ.
καλημέρα σας,
ΜΑΝΙΑ ,
Οτι νιωθεις είναι φυσιολογικό και πονάει και κανείς μα κανείς δεν μπορεί να σου πεί πως να νιώθεις. Η αγάπη μας κάνει και πονάμε τόσο. Όσο πιο πολύ αγαπάμε κάποιον τόσο πιο πολύ πονάμε.Αγαπάς τον μπαμπα σου γιατί και αυτός σας αγαπούσε πολύ. Είναι φυσιολογικό.
όταν έμαθα για τον μπαμπά μου εχασα τη γη κάτω απο τα ποδια μου( η περίπτωση του είναι αρκετά δύσκολη). Εχω κάνει τόσα όνειρα για μας όλους και πολύ περισσότερο για αυτόν , τη μαμα μου και το αγοράκι μου (έχω ένα γιο περίπου στα 4 χρόνια). Βεβαια ακόμα εξακολουθώ να κάνω όνειρα αλλά πιο συγκρατημένα και έχοντας παντα κατα νου τον καρκίνο.Σε καταλαβαίνω και είναι άδικο για όλο τον κόσμο να χάνει τους αγαπημένους του και πολυ περισσότερο να χανονται άνθρωποι πο έχουν μοχθήσει στη ζωή τους και έχουν δώσει πολλή αγάπη . Ως τέτοιο τον φαντάζομαι τον μπαμπά σου σαν τον δικό μου. Καλή συνέχεια και φιλια σε όλους
Ναι ioanna ετσι ηταν ο μπαμπας μου ειχε δωσει αγαπη και ηταν το στηριγμα μας, τωρα ομως το μονο που μπορουμε να του προσφερουμε εμεις με την σειρα μας ειναι τις προσευχες μας για καλη αναπαυση της ψυχης του και αυτο δεν αλλαζει.Καλη συνεχεια σε ολους.
Ευχαριστώ κορίτσια για τις ευχές
να είστε πάντα καλά κ δυνατές σε ότι μας φέρει η ζωή
Μανια μου οσο πιο πολυ δεμενοι ειμαστε με την οικογενεια και τους φιλους μας τοσο πιο πολυ υποφερουμε οταν χανουμε καποιον δικο μας ανθρωπο..65 χρονων ο πατερας σου ηταν νεοτατος..Αυτες οι γενιες ειναι πιο πολυ δραστηριες και απο εμας ακομη…Ηταν σιγουρα ενας χρησιμος ανθρωπος..που ηθελε να ζησει…Χανονται χρησιμοι ανθρωποι…Και μενουν οι επιζημιοι , οι διαστροφικοι …πχ αυτοι που κυβερνουν τον κοσμο …και μας κανουν να υποφερουμε στην καθημερινοτητα μας…
καλημέρα σε όλους,
Νανσυ μου πως είσαι?
Φιλια σε όλους
καλησπέρα τι κάνετε?
Σήμερα πήραμε ξανα αποτελέσματα απο τις αιματολογικές του πατέρα μου και ήταν πολύ καλά!! Αύριο μπαίνει μεσα για την τελευταία θεραπεία του 1ου και τελευταίου κύκλου (προς το παρόν εάν δεν χρειαστεί στο μελλον)και βλέπουμε… Ευχομαι τα καλύτερα για όλους σας
Γεια σας παιδιά! Πώς είστε; Έχουμε καιρό να τα πούμε γιατί έχω μπλέξει με τις χημειοθεραπείες που είναι σε εβδομαδιαία βάση και με ταλαιπωρούν αρκετά. Ας μην είμαι, όμως, αχάριστη, για το καλό μου γίνονται.
Hοdgkin Cat, αν και καθυστερημένα, συλληπητήρια για την φίλη σου. Με συγκλόνισες με αυτό που έγραψες για το βλέμμα της. Δυστυχώς, το έχω δει και εγώ σε ανθρώπους που έχουν χάσει τη μάχη με τον καρκίνο και αυτό που καταλαβαίνεις είναι το πόσο πολύ ήθελαν να ζήσουν και πως τελικά δεν ήταν έτοιμοι να φύγουν. Ελπίζω εκεί πάνω που βρίσκεται να είναι πια ήρεμη. Όσο για εσάς που έχετε μείνει πίσω το μόνο που μπορείτε και οφείλετε να κάνετε είναι να κρατήσετε ζωντανή τη μνήμη της.
Να ‘στε καλά όλοι, θα τα ξαναπούμε ελπίζω σύντομα!
Καλημέρα σε όλους.IOANNΑ χαιρομαι παραπολυ για τον μπαμπα σου αντε να ηρεμησει και να περασετε ενα όμορφο καλοκαιρι,μπραβο πραγματικα μπραβο.
DIMI καλη δυναμη και σε σενα αν και εχεις αρκετη μεσα σου.HODGKIN CAT σε ευχαριστω πολυ για τα λογια σου,σημερα τον ειδα ονειρο και ηταν πολυ ομορφος ελαμπε το προσωπο του και ηταν με την πολυαγαπημενη μου γιαγια που εχουμε χασει επισης πριν αρκετα χρονια,ηταν πολυ χαρουμενος με εκανε να ξυπλησω με την εικονα του.Ας ειναι εστω να ερχεται στα ονειρα μου και να τον βλεπω εκει σκεφτηκα ομως δεν παυει να ειναι ενα ονειρο!!!
Καλημερα σε όλους,DENIS ΣΤΕΦΑΝΙΑ κ.α τι κανετε?
Καλησπέρα,
Μανια , ευχαριστώ πολύ δεν ξερεις πόσο καλό μου κανουν τα λόγια σου και όλων όσων γράφουν εδω μέσα.Εγώ με τη σειρά μου σου εύχομαι να χαίρεσια τα παιδάκια σου και κάποια στιγμή να απαλύνει ο πόνος.
Dimi κουράγιο και δύναμη
Φιλια σε όλους
Dimi ποσο συντομα; αν περιμενεις να κερδισει ο παο, τη βαψαμε. Με την ομαδα που εχουμε βλεπω να ξαναγραφεις το 2014. Τελος παντων, ευχομαι να αντιμετωπισεις με θαρρος οπως παντα τον νεο κυκλο, και να γινεις απολυτως καλα. Εγω εχω διακοψει μονος μου τη χμθ , και θα την αρχισω απο Σεπτεμβρη παλι. Ειναι τρελλο το ξερω, αλλα δεν φοβαμαι καθολου, αν κανει μετασταση, ειμαι υπευθυνος και υπολογος. Το γιατρο μου τον εχω κουφανει. Ιωαννα χαιρομαι που ο μπαμπας ειναι καλα, να δεις οτι θα το ξεπερασει. Μανια μου ησουν ατυχη που εφυγε τοσο νεος ο πατερας σου, αληθεια σε ποιο μηνα εισαι; το Μαρινακι μου θα μας κανει τη μπεμπα τον αλλο μηνα. Στεφανια, να εισαι παντα καλα.
Εσενα Νανσυ δεν σε φοβαμαι, θα τον ξεπεστρεψεις ειμαι σι γουρος….
Καλημέρα σας,
DENIS , πολυ χαίρομαι που τα πραγματα πάνε καλα για σενα και που τον άλλο μήνα θα εχεις μια μπέμπα για να παίζεις! Με το καλό!!!
Να είστε όλοι καλα
Καλημερα σας.denis χαιρομαι που σε διαβασα παλι.θα μπω στον 5ο μηνα σε λίγες μέρες,ευχομαι η κόρη σου να έχει μια εύκολη γέννα και εσυ να χαρείς και δισέγγονα.
Μανια, ευχαριστω πολυ, και σενα επισης Ιωαννα, σας ευχομαι οτι επιθυμειται. Εγω δεν γραφω συχνα τελευταια, γιατι εχω αρκετη δουλεια, σας διαβαζω ομως συνεχως.
Γεια σας, ελπίζω να είχατε ένα καλό 3ήμερο.
Εγώ βαρέθηκα το μέσα, μαυτήν την ζέστη, αλλά θυμάμαι τι περάσαμε κ είμαι ευγνώμων που είμαι καλά κ ας μέχει φάει το σπίτι.
Χθες απόλαυσα την πανσέληνο από το μπαλκόνι, και ήταν τέλεια.
Μακάρι όλοι να βρουν ανακούφιση στον πόνο τους
Καλησπέρα,
Εγώ δουλέυω αλλά δεν παραπονιέμαι πρώτον γιατι μου αρέσει η δουλεια μου και δευτερον γιατι το να έχεις δουλεια σήμερα είναι τύχη βουνό!!
Πολυ χαίρομαι που πέρασς καλά Sundy k γω απο το μπαλκόνι μου την είδα.Denis ευτυχώς που υπάρχει κ η δουλεια απο οτι εχω καταλάβει είσαι δραστήριος ανθρωπος και η δουλεια σε γεμίζει. Ελπιζω τα πραγματα να πηγαίνουν όσο καλύτερα γίνεται για όλους μας. Φιλια πολλά
ioanna, ναι ευτυχώς που υπάρχει κ η δουλειά. Το να κάθεσαι σπίτι μόνο κακές σκέψεις φέρνει. Denis, πόσο σε καταλαβαίνω που κάνεις του κεφαλιού σου με την θεραπεία, κράτα το όμως σε ένα μέτρο. Εμένα, δεν ξέρω πώς την είδαν οι γιατροί μου, κ ενώ θα έπρεπε με την πάροδο των ετών να αραιώνουν οι εξετάσεις, με έβαλαν σε ένα μαραθώνιο εξετάσεων (χωρίς να υπάρχει λόγος κ σχετικά άσχετων με την κύρια νόσο) που άρχισα και γω να »τσινάω». Τις κάνω κ γω, αλλά με τον ρυθμό μου κ ας πέρασε η ημερομηνία που μου είπαν. Γιαβάς-γιαβάς, είμαστε κ εργαζόμενα κορίτσια κ αν είναι να ξαναεμφανισθεί, που λέει κ ο denis, θα δούμε. Ξέρω όμως κόσμο που τις αραιώνει κ λόγω του οικονομικού. Όσο κ αν επισκέπτεσαι δημόσια νοσοκομεία, κάποια έξοδα προκύπτουν.
Τέλος πάντων, καλή συνέχεια κ φιλιά σε όλους
Κυριακη, διαβαζοντας καποια αμερικανικα μπλοκ που ασχολουνται μονο με ca νεφρου, καταλαβα οτι οι ελευθεροι νοσου, κανουν το πολυ, 6 μηνες επικουρικη χμθ, εδω στην Ελλαδα οι γιατροι ογκολογοι ολα τα σφαζουν ολα τα μαχαιρωνουν, δεν υπαρχει εξειδικευση σε ξεχωριστη ειδικοτητα, ας πουμε ο παθολογος ογκολογος, ασχολειται, και με ca παγκρεατος, και με ca στομαχου ας πουμε, πιθανον λογω μικρου πληθυσμου, και ετσι εγω για να ειναι σιγουρος κατα καποιο τροπο ο γιατρος τρωω στη μαπα παραπανω χημικα. Ο ca νεφρου ειναι ο μονος νομιζω που οι ενδοφλεβιες χμθ και οι ακτινοβολιες δεν του κανουν τπτ, και οι θεραπειες του ειναι στοχευμενες χμθ, και μαλιστα των τελευταιων χρονων, πριν εφευγαν πολυ γρηγορα, ειδικα με μετασταση οπως εγω. Ο γιατρος μου δεν μπορει να εξηγησει τι εγινε περυσι το Γεναρη, που ενω με περιμεναν οτι θα φυγω, αφου να φαντασθεις ειχαν ειποιησει τους δικους μου να ερθουν, κατι εγινε και εγινα τελειως καλα, και δεν εχω ογκολογο οποιον κι οποιον, εχω τον Αρδαβανη, που ειναι απο τους καλυτερους στην Ελλαδα, στον αγ. Σαββα ειναι ο κορυφαιος. Γι αυτο κι εγω προσπαθω εχοντας διαβασει παρα πολυ, να κανω το καλυτερο για μενα. Το μελλον θα δειξει ποιος εχει δικηο.
Καλησπέρα σας,
Σήμερα τελικά μπήκε ο πατέρας μου για την τελευταία θεραπεία του 1ου κύκλου (μακάρι να είναι ο τελευταίος!).Η ακτινογραφία του είναι πολύ καλή και οι γιατροί πολύ ευχαριστημένοι με την πορεία της υγειας του! Το ξέρω είναι νωρίς , μπορεί να έρθουν τα χειρότερα μα και τα καλύτερα. Εγώ στα καλύτερα θέλω να ελπίζω όχι μονο για τον μπαμπά μου μα και για όλους εσας. Είμαι τόσο περίφανη γι αυτόν που στεκεται τόσο δυνατός.