Η απίστευτη συμμετοχή σας με άφησε άφωνο. Δεκάδες άνθρωποι συνέβαλλαν, γράφοντας σχόλια για τους εαυτούς τους ή για συγγενείς, μοιράζοντας τις ιστορίες τους, πόνο και ελπίδα.
Εμεινα άφωνος.
Στην αρχή απαντούσα στα σχόλια, αλλά μετά παρατήρησα οτι το βήμα λόγου που δινόταν εδώ στους (έμμεσα ή άμεσα) παθόντες ήταν πολύ πιο σημαντικότερο απο την δική μου γνώμη.
Έτσι σας άφησα να λέτε ότι βάραινε την καρδιά σας.
Είσαστε πολλοί – πολλοί περισσότεροι απο όσους περίμενα.
Αυτή η συμμετοχή σας με αναγκάζει να το επαναφέρω στην επικαιρότητα, καθώς, μιλώντας με την Αντικαρκινική Εταιρεία, και λαμβάνοντας υπόψιν το #51 σχόλιο απο τον Γιώργο, σκέφτηκα οτι δεν μπορώ να μείνω απαθής παρακολουθώντας αυτήν την συζήτηση.
Πρώτα, το post:
5/2/2007:
Πες το δυνατά ρε, Καρκίνος.
Όχι το ζώδιο, το άλλο. Η «ασθένεια». Η «επάρατη νόσος». Η «κατάρα». Το «ακατανόμαστο».
Η μάνα μου έπαθε καρκίνο της ουροδόχου κύστης, και πέθανε -τελικά- απο αυτό. Κυρίως, έφταιγε (και φταίει) το κάπνισμα. (Τώρα, πως φτάνει η τζούρα απο το πρωϊνό απαραίτητο τσιγάρο στην ουροδόχο κύστη, τρέχα γύρευε. Φτάνει όμως. Να είσαστε σίγουροι, γιατί η μάνα μου για περίπου ενάμισι – δύο χρόνια, είχε ένα σωληνάκι, πλαστικό, που έδιωχνε τα ούρα σε μία σακούλα).
Όταν τριγυρνούσα στην Πάρο μετά τον θάνατό της, όλοι στραβομουτσουνιάζανε όταν έλεγα «Καρκίνος». Όταν άκουγα τους ανθρώπους να μιλάνε για άλλους, που πέθαναν απο καρκίνο, έλεγαν «η ασθένεια».
Μα τον θεο, ούτε να το προφέραν δεν μπορούσαν.
Τι τρέχει με αυτό; Τι είδους κόλλημα είναι; Μήπως και αν το πεις, κολλάς; Μην είναι κολλητικό; Μην το κολλάς με την αναφορά;
~
Κάπου τρία χρόνια πριν, στο γραφείο, έχω χάσει μπόλικα κιλά. Απο την Taste and Diet. Κάθε μέρα, τρώω το φαγητό που μου φέρνουνε – για μήνες λέμε τώρα, ε; – στο εστιατόριο, μαζί με ΟΛΟΥΣ τους άλλους. Πιάνει το κόλπο, τα χάνω τα περιττά, γίνομαι γκομενάκι, είμαι στα πάνω μου, ξυρίζω το κεφάλι μου.
Τι το ‘θελα;
Μήνες μετά, όσο είχα διατηρηθεί, ανακαλύπτω οτι υπάρχει φιλολογία: ο Γιάννης έχει καρκίνο (φτου! που έκανε και ο Φιλιππίδης όταν παρουσίαζε τα ζώδια στις ειδήσεις του Μαστοράκη στον Αντέννα).
Σου λέει ο άλλος, ξυρισμένο κεφάλι ίσον χημειοθεραπεία, χαμένα κιλά, that fits.
Ε, ούτε τότε δεν είπανε «καρκίνος». Το έμαθα απο κουβέντα που ξεκίναγε «το ξέρουμε οτι είσαι άρρωστος«.
Άρρωστος, όχι καρκίνος.
Σαν να έχεις τον σατανά μέσα σου.
Και, σαν να μην έφτανε αυτό, αν τελικά τον αποκτήσεις (μακρυά απο μας, ε;) δαγκώνεσαι.
Πως να το πεις; Φυλαγεσαι.
Γιατι σε κοιτάνε σαν πεθαμένο – ήδη. Όπως τους κοίταζες και εσύ παλιά.
~
Λοιπόν, παλικάρια, να τα βρούμε λίγο εδώ: Ζεις, απο τον καρκίνο. Επιβιώνεις. Είναι μπάσταρδη ασθένεια, αλλά δεν είναι θανατική καταδίκη. Πολλοί γλυτώνουν – έχω παραδείγματα-. Και μετά είναι καλά. Απολύτως καλά. Ούτε την ψυχή τους πουλήσανε, ούτε φαντάσματα είναι. Άρρωστοι πριν – καλά τώρα. Και ούτε έχουν να ντρέπονται για κάτι.
Και αξιοπρεπείς, και αμόλυντοι. Για αυτό, αν ακούσετε κανέναν με καρκίνο, μην το κοιτάξετε σαν πεθαμένο. Σαν κρυολογημένο κοιτάχτε τον. Και μην φοβηθείτε να το πειτε – καρκίνος.
Δεν υπάρχει «ανίατη ασθένεια», «επάρατη νόσος», «η ασθένεια» και άλλες τέτοιες υπεκφυγές.
Και αν το αντιληφθούμε, ίσως κάνουμε κάτι για αυτό. Αν υποψιαστούμε οτι με τον τρόπο ζωής μας (φυτοφάρμακα, κινητά, τσιγάρα, διατροφή) κινδυνεύουμε, και δώσουμε λίγο σημασία, μπορεί και να το αποφύγουμε.
Δεν κολλάει με το να το πεις. Με το τσιγάρο, μπορεί. Με το να το πεις, όχι.
Και, αν θέλετε να με ακούσετε, μην το ανάψετε το γαμημένο για λίγο. Έτσι, τιμής ένεκεν.
Μην διστάσετε να τους καλέσετε. Η ψυχική σας υγεία (είτε είσαστε ασθενείς, είτε είσαστε κοντικά πρόσωπα) είναι εξίσου σημαντική με την σωματική.
Αν πρέπει να μάθουμε να λέμε «καρκίνος» χωρίς να ντρεπόμαστε, τότε σίγουρα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τον πόνο της καρδιάς και του νου μας, χωρίς δισταγμούς.
Στην γραμμή θα σας απαντήσουν άνθρωποι που γνωρίζουν πολλά για την ασθένεια, και γνωρίζουν πως να απαλύνουν τον πόνο της ψυχής σας.
Ελπίζω απο καρδιάς να έχω κάνει ότι μπορώ για να απαλύνω τον πόνο σας…
- Αρχική ημερομηνία: 5/2/2007
- Δεύτερη ημερομηνία: 5/11/2007
- Τρίτη ημερομηνία: 23/10/2008
Οι σέρβερ μοιάζουν να μην αντέχουν άλλο να δείξουν αυτήν την σελίδα. Κοντά στα χίλια comment, με γεμάτο κείμενο, και πάνω απο τριάντα τρείς χιλιάδες επισκέψεις, είναι σίγουρα πρόκληση -στην καλύτερη περίπτωση- για το WordPress. Για να το αντιμετωπίσω, χρειάστηκε να χωρίσω τα σχόλια σε σελίδες. Τα σχόλιά σας, μπορείτε ακόμα να τα δείτε συνολικά σε μία σελίδα, πατώντας στην αντίστοιχη επιλογή..
(135 ψήφοι, βαθμολογία: 4,67 / 5)
Loading...
NIKHTRIA… Δεν ήξερα ότι μπορείς να ξεχωρίσεις τους «πόνους»… για πες μας λοιπον ποιον «πόνο» χωνευεις περισσότερο για να τον κάνεις παρέα και ποιος σου φαίνεται αχώνευτος?
Ξαναγυρνάω μια φορά για να βοηθήσω να φτιάξει η κατάσταση, προέχει να έχουν βήμα οι άνθρωποι που πονάνε. Να ζητήσω συγγνώμη από giorgia και όποιον άλλο θίχτηκε, χωρίς να βάλω στη ζυγαριά και να μετρήσω πόσα ζύγια είναι σε κάθε παλάντζα.
Να δούμε μισό λεπτό τι είναι το μπλογκ του αρκούδου: είναι ένα site που το βρίσκουν μέσω google ή τους το συστήνουν, άνθρωποι που ανακαλύπτουν τον καρκίνο ή έχουν συγγενή/φίλο με καρκίνο. Πολλοί ψάχνουν για μια συμβουλή (τις περισσότερες φορές δεν προτείνονται γιατροί), για φάρμακα, πόνους, θεραπείες, ανησυχίες, για χαρτιά αναπηρίας, για μια ψυχολογική στήριξη, για διατροφή και ένα σωρό άλλα. Οι περισσότερες ερωτήσεις απαντώνται, μερικές δεν βρίσκουν ανταπόκριση. Επίσης, πολλοί αναγνώστες κολάνε, γράφουν και ξαναγράφουν και μετά κόλλησαν και τους γίνεται καθημερινή συνήθεια. Άλλοι πάλι, μπορεί να γράψουν 1 φορά, να πουν την εμπειρία τους και να φύγουν, ίσως παρακολουθούν, ίσως όχι. Υπάρχουν και πάρα πολλοί που δεν παίρνουν ποτέ την απόφαση να γράψουν αλλά παρακολουθούν καθημερινά.
Από πέρσι τον Ιούλιο που ξεκίνησα να γράφω εγώ, πέρασαν πολλοί, άλλοι έμειναν και άλλοι έφυγαν. Υπήρχαν και παλιοί (Hodgkin Cat κλπ) που παραμένουν ακόμα. Να έρθω τώρα στο προκείμενο: στο Δημοτικό έκανα παρέα με τον Πέτρο, τον Γιάννη, τον Βαγγέλη, το Νίκο και το Θανάση, μόνο! Στο Γυμνάσιο ο κολλητός μου ήταν ο Χρήστος, κώλος και βρακί ήμασταν! Στο Πολυτεχνείο, μέσα σε 10 μέρες είχαμε δέσει μια παρέα 6 μαντραχαλάδων (από τους 60 εισακτέους) και ήμασταν μπετόν αρμέ, μέχρι να φύγουμε όλοι με πτυχίο, δεν μπήκε κανείς άλλος στην παρέα, κάποιοι έφυγαν αλλά δεν δεχτήκαμε κανένα άλλο. Σε όλες τις δουλειές που έκανα μέχρι τώρα, πάντα ταίριαζα με μερικά άτομα καλύτερα από ότι με μερικά άλλα.
Να θεωρήσω ότι αυτό συμβαίνει μόνο σε μένα; Μάλλον όχι γιατί όπως θυμάμαι όλοι είχαν τις δικές τους παρέες, όλοι έτρωγαν καθημερινά στην φοιτητική εστία στο ίδιο τραπέζι με τους ίδιους φίλους τους. Άρα δε δέχομαι σχόλια του τύπου «υπάρχει μια παρεούλα» ή «υπάρχει μια κλίκα». Υπάρχουν πολλές παρέες που διαμορφώνονται εδώ ανάλογα με τις ψυχοσυνθέσεις των ανθρώπων. Υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που μιλούν μέσω msn, απ’ το τηλέφωνο και έχουν ιδιαίτερες σχέσεις. Ακόμα, σε αυτές τις παρέες μπαίνουν συνεχώς νέα άτομα, όταν ταιριάζουν τα χνώτα τους. Η Hope έχει λίγο καιρό που γράφει αλλά με το στυλ της έγινε φίλη, η Nina είναι φίλη με όλους, λόγω χαρακτήρα ;-), η Νικήτρια αν και έσκασε μύτη απότομα και προσωπικά δεν την είχα δεχτεί στην αρχή, είναι κι αυτή φίλη. Με τη Hodgkin Cat για παράδειγμα, νομίζω δεν έχουμε ανταλλάξει μήνυμα ποτέ αλλά νιώθω ένα αλληλοσεβασμό μεταξύ μας. Το ανήλικο είναι κι αυτό στην παρέα και διαβάζει τα γραφόμενά του 5 φορές, από φόβο μην παρεξηγηθεί. Η Olia είναι στην παρέα αν και διαφωνήσαμε κάποια στιγμή όσον αφορά στη διατροφή. Με τη Sundy ταίριαξαν οι ιδέες μας, η οπτική μας και οι απόψεις μας σε πολλά θέματα. Φαντάζομαι ξεχνάω πολλούς.
Όλοι αυτοί που έχουν παραμείνει πολύ καιρό να παρακολουθούν το μπλογκ του αρκούδου, κάτι ψάχνουν εδώ, κάτι περιμένουν να διαβάσουν, ένα θετικό νέο κάποιου δικτυακού φίλου, την επιτυχία κάποιου για να πάρουμε κουράγιο και οι υπόλοιποι. Γιατί ήταν χαρά όταν είπε η Nina πως οι υψηλοί δείκτες οφείλονταν σε λοίμωξη, χαρά όταν είπε η Hope ότι πήγαν όλα καλά αλλά και λύπη και θυμός όταν δεν πάνε καλά τα πράγματα για την Olia… Μπαίναμε κάθε πρωϊ είτε από το σπίτι, είτε από τη δουλειά, να μάθουμε κανένα νέο, να κάνουμε καμιά πλάκα, να πειράξουμε αυτούς που δέχονται τα πειράγματα. Προσωπικά έμπαινα ίσως και πάνω από 50 φορές στον αρκούδο κάθε μέρα και ήταν η καλύτερή μου να κάναμε καμιά πλάκα που θα κρατούσε από το πρωϊ ως το μεσημέρι.
Αντίθετα, κάποιος που θέλει να πάρει μια πληροφορία μόνο, ίσως επισκεφθεί το μπλογκ 1-2 φορές, ίσως γράψει 1-2 φορές και θα φύγει. Γυρίστε στα παλιότερα μηνύματα και βρείτε πόσοι έχουν φύγει μετά τα 1-2 μηνύματα. Και γιατί να μείνει άραγε κανείς αν δεν είναι καρκινοπαθής ή caregiver; Αν κάποιος έχει μια ελαφριά μορφή και γιατρευτεί, το καλύτερο που θα έχει να κάνει μετά την ίαση θα είναι να αφήσει το μπλογκ αυτό πίσω!
Και πάμε τώρα στην κατηγορία ότι αυτή η «παρέα» ή «οι παλιοί» την πέφτουν στους νέους, ότι υπάρχει «κριτική επιτροπή», ότι συγκεκριμένα άτομα είναι συνηθισμένα να βγάζουν κακία κλπ κλπ. Ερώτηση: εσείς τι χαρακτήρας είστε, όταν παίρνετε μέρος σε μια νέα ομάδα θα περιμένετε λίγο μέχρι να δείτε το κλίμα, τις συνήθειες, να γνωρίσετε τους ανθρώπους λίγο ή θα αρχίσετε να προβάλετε αμέσως τον εαυτό σας;
Έχω τη γνώμη πως μερικοί άνθρωποι προσπαθήσαμε μερικό καιρό να φτιάξουμε ένα κλίμα εδώ που θα ήταν φιλικό, θα βοηθούσαμε όποιον έρχονταν με κάποιο πρόβλημα, θα δίναμε κουράγιο σε όποιον το είχε ανάγκη. Μερικοί σιγά σιγά το νιώσαμε «δικό μας» αυτό το μπλογκ, σωστό ή λάθος δεν ξέρω. Προσωπικά, προσπάθησα να το επαναφέρω εκεί που κατά την καθαρά υποκειμενική μου γνώμη του άρμοζε καλύτερα, χωρίς να με έχει ορίσει κανείς admin και μερικές φορές συμφώνησαν και άλλοι μαζί μου από αυτή την παρέα. Για παράδειγμα, τα ατελείωτα ανέκδοτα του Κώστα, ήταν για καλό ή όχι; Είναι υποκειμενικό, ίσως σε μερικούς να έλειψαν, εγώ προτιμούσα ένα μπλογκ όπου θα μπορούσε εύκολα κάποιος να πει και να βρει λύση στο πρόβλημά του.
Είπατε πολλοί: «γιατί δεν προσπερνάς ότι δε σου αρέσει;» Αν δε με ενδιαφέρει κάτι, τότε φυσικά και θα προσπεράσω, όταν με ενδιέφερε η πορεία του μπλογκ γινόμουν ο κακός που με τα λεγόμενά μου τελικά «έδιωχνα» τους άλλους από δω. Το αρχείο του μπλογκ υπάρχει όλο και μπορεί ο καθένας να ανατρέξει στο ιστορικό και να μας κρίνει όλους.
Είχα κάνει μια πρόταση στον αρκούδο αλλά ο άνθρωπος έχει και τη δουλειά του: να έφτιαχνε ένα forum που θα ήταν χωρισμένο σε κατηγορίες: όλες οι κατηγορίες του καρκίνου χώρια, θεραπείες, φάρμακα, συναισθηματική στήριξη και ένα σωρό άλλες κατηγορίες, ώστε να μην είναι όλα στο ίδιο τσουβάλι και ο καθένας να μπορεί να γράφει κάτι που θέλει εκεί όπου θα μπορέσουν αυτοί που ξέρουν να του δώσουν βοήθεια. Αυτό βέβαια θέλει και χρόνο και χρήματα…
Και για να τελειώνω, εδώ και καιρό το έχω πάρει απόφαση να μη γράφω στον αρκούδο και για αυτό έχω φτιάξει το δικό μου καφενείο, κάτω από ένα πλάτανο, με πορτοκαλί τραπεζάκια, μουσική κατά παραγγελία και καφέ όποτε μας βρίσκεται. Γράφω τις αρλούμπες μου όποτε θέλω, μαζεύω τραγουδάκια για να τα ακούω μετά, προσπαθώ να είναι χαβαλέ το καφενείο και το αφεντικό τρελό. Μου αρκεί να περνούν 2 φίλοι και να λένε μια καλημέρα, καλησπέρα. Μου αρκεί που από τα άρθρα που μαζεύω βλέπω ότι πολλοί βρίσκουν τις πληροφορίες που χρειάζονται.
Και όλα αυτά για ένα λόγο, γιατί σε όλη μου τη ζωή έχω άποψη, σταθερή και για καθετί που με ενδιαφέρει. Δε χρειάζεται να διαφωνώ μαζί σας ούτε να «προσπερνάω», δεν είμαι από αυτούς που προσπερνούν όταν κάτι με ενδιαφέρει.
Ήδη έχει μαζευτεί η νέα φουρνιά που θα οδηγήσει το μπλογκ στη νέα του πορεία, στο χέρι σας είναι να το κάνετε όσο καλύτερο γίνετε.
Φιλικά, γιώργος, οριστικά αντίο σας!
Μετά από αίτημα της χρήστριας Σταλίτσα, έσβησα τα δύο τελευταία comment της.
Μετά από αίτημα της χρήστριας Giorgia, όλα τα comment πλην των τελευταίων, σβήστηκαν.
geman… θα έλεγα να παραμείνεις για να δίνεις θάρρος έστω με τον γραφικό σου τρόπο στη «νέα φουρνιά» που δυστυχώς έρχεται… μέχρι να ξεροψηθεί κι αυτή και ακολουθήσουν άλλες κι άλλες… εσύ μείνε όμως γιατί είσαι δυνατός και πάνω απο όλα… ισχυρογνωμων… Δυνατός εσύ… δυνατός και ο καρκίνος αλλα εσύ έχεις και τη μυστική συνταγή…πεισμα με μπόλικη αγάπη για ζωή…
* ελπίζω αυτή τη φορά να μη διαφωνήσεις μαζί μου… (δε βαζω το χέρι μου και στη φωτιά…)
καλημερα σε ολους, ελπιζω geman να παραμεινεις στην παρεα μας. olia πως εισαι? ευχομαι να εισαι καλα. sundy μου ελειψες σε περιμενω. εχθες αρραβωνιαστικε η αδερφη μου και το διοργανωσα εγω στο δικο μου σπιτι ( η μαμα δεν μπορει λογω αλτσχαιμερ) και νιωθω μεγαλη χαρα που ειμαι εδω και το εζησα.νιωθω απεριοριστη ευγνωμοσυνη δοξα τον θεο το εζησα. ελπιζω και στο γαμο της.φιλια σε ολους.
kala eimai MARIA TO PALEYO . MOY ARESEI POY ASXOLEISAI ME APLA PRAGMATA KATHIMERINA KAI ANTLEIS XARA.PALIOI KAINOYRGIOI OLOI PERASTIKOI EIMASTE.KEEP GOING EVERYBODY. KALH EBDOMADA APO AYRIO…
Γεια σας και πάλι.
Αυτά είναι χαζά, οι παλιοί και οι καινούργιοι….
Δεν είναι εκεί το θέμα. Προσωπικά χαίρομαι όταν υπάρχει συμμετοχή στην συζήτηση που κάνουμε. Δεν είναι ευχάριστος ο μονόλογος, χώρια που νιώθεις και μια μοναξιά όταν ανοίγεις και δεν βλέπεις να έχει γράψει κανείς.
Με κάλυψαν πολλά από αυτά που είπε ο Γιώργος. Και η παρέα, η »κλίκα» κατ’ άλλους, δημιουργήθηκε γιατί κάποια άτομα βγάλαμε τα εσώψυχά μας εδώ μέσα. Δεν τα είπαμε μεταξύ μας. Τα είπαμε εδώ, να μας ακούσουν όλοι. Λέμε ότι μας απασχολεί σε όλη την ευρύτερη παρέα χωρίς να υπολογίσουμε το όποιο κόστος. Δεν είναι εύκολο πράγμα να ανοίγεσαι σε ανθρώπους που δεν ξέρεις. Όμως το κάνουμε γιατί όλοι έχουμε τον ίδιο καημό και πολεμάμε για το ίδιο πράγμα.
Κατά διαστήματα υπήρξαν αντιπαραθέσεις μεταξύ ασθενών και συγγενών ασθενών. Αυτό κατά την γνώμη μου έχει να κάνει στο ότι κανείς μα κανείς δεν μπορεί να μπει στο πετσί ενός καρκινοπαθούς, όσο και να τον αγαπάει. Δεν είναι τυχαίο (το ανέφερε και ο Γιώργος στην πρόταση που έκανε στον Αρκούδο) ότι στα μπλογκς που επισκέπτομαι είναι διαχωρισμένες οι θεματολογίες. Στο γερμανικό Krebsforum ανοίγουν παράθυρα για τον κάθε καρκίνο, αλλιώς θα τα πούνε οι γυναίκες με τον καρκίνο του μαστού μεταξύ τους, αλλιώς όσοι πάσχουν από καρκίνο του ουροποιητικού και πάει λέγοντας. Όχι ότι δεν ανταλλάσουν επισκέψεις, αλλά σε γενικές γραμμές αυτή η τακτική ακολουθείται. Και αλλού συναντιώνται οι συγγενείς καρκινοπαθών και ανταλλάσουν εμπειρίες και αλλού αυτοί που πενθούν. Αυτό δεν θα έγινε τυχαία, αλλά σίγουρα έχει κάποια λογική. Σε μας δεν είναι εύκολο να γίνει αυτό, ίσως γιατί δεν συμμετέχουν και αρκετοί λόγω ιδιοσυγκρασίας σαν λαός (δύσκολα ανοιγόμαστε δημόσια) ή διότι είμαστε και πιο λίγοι πληθυσμιακά. Και άλλο τι θα ζητήσουμε από τον Αρκούδο.
Εκτός λίγων εξαιρέσεων συνυπήρξαμε αρμονικά πάσχοντες και συγγενείς, και θα συνεχίσουμε να συνυπάρχουμε αν κρατήσουμε κάποιους κανόνες. Εμείς οι πάσχοντες να μετριάσουμε λίγο την παραξενιά μας, κομματάκι δύσκολο αν είμαστε σε φάση θεραπειών και ζητάμε την κατανόηση γιαυτό και σεις οι συγγενείς να έχετε το μέτρο να καταλαβαίνετε ότι οι πάσχοντες, και ειδικά οι πάσχοντες σε μεταστατικό στάδιο, δίνουν αγώνα ζωής και δεν μπορούν να αναλώνονται σε ανούσια πράγματα όπως πχ σε γκομενικά.
Ο πάσχων μπορεί να ανοίξει και 10 φορές την ημέρα το μπλογκ να διαβάσει κάτι για να κρατηθεί όταν είναι μόνος στο σπίτι με το πρόβλημά του. Αυτήν την κατανόηση ζητάμε, τίποτα άλλο. Νομίζω οι περισσότεροι κατάλαβαν το πνεύμα μου. Και δεν έχει να κάνει με το ποιός πονάει περισσότερο, έχει να κάνει σε ποια φάση του αγώνα βρίσκεται ο καθένας. Εγώ πχ είμαι περισσότερο αποστασιοποιημένη από ότι τότε που έκανα θεραπείες (χωρίς να κρύβω ότι κατά διαστήματα αισθάνομαι το ίδιο ευάλωτη όπως τότε) και ο συγγενής είναι ακόμα πιο αποστασιοποιημένος. Δεν είναι κακό αυτό, δεν το λέω για να το κατηγορήσω, έτσι είναι η ζωή, και έτσι πρέπει να είναι. Το λέω για να εξηγήσω την συμπεριφορά μου καμμιά φορά όταν νομίζετε ότι προσπαθώ να διώξω κόσμο από το μπλογκ. Εγώ θέλω κόσμο, και δεν βλέπω κόσμο… Μακάρι ο λόγος να είναι η έλλειψη καρκινοπαθών, αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος.
Εμένα προσωπικά με ενόχλησε όταν κάποια άτομα στο παρελθόν εμφανίστηκαν σαν διάττοντες αστέρες, ρώτησαν αυτά που ήθελαν, πήραν αυτό που ήθελαν, ζήτησαν στήριξη και μετά εξαφανίσθηκαν όπως εμφανίσθηκαν. Αυτά τα άτομα δεν ήταν καρκινοπαθείς, αν ήταν καρκινοπαθείς θα χαιρόμουν που γίναν καλά. Αισθάνθηκα σαν να με στραγγίζουν, είπα θα σταματήσω να συμμετέχω, αλλά αυτό θα ήταν άδικο για κάποια σιωπηλά άτομα που πάσχουν και δεν έχουν την δύναμη να συμμετάσχουν για διάφορους λόγους.
Μαρία με συγκίνησε που άκουσα ότι σου έλειψα. Να σου ζήσει η αδελφή και να είσαι πάντα καλά και να έχεις χαρές μαζί της.
Όλια επιτέλους έδωσες στίγμα, σε είχα στον νου μου. Όταν αισθανθείς ότι μπορείς ενημέρωσέ μας, γιατί κατάλαβα ότι πέρασες έναν γολγοθά.
Μια φίλη ρώτησε σε παλαιότερο ποστ ότι στην μαμά της νομίζω αφαιρέθηκαν 25 λεμφαδένες και πόσους μασχαλιαίους λεμφαδένες έχουμε. Ο αριθμός τους διαφέρει, δεν είναι στάνταρ σε κάθε άτομο και χωρίζονται σε ομάδες, τώρα δεν θυμάμαι ακριβώς αποέξω τις ομάδες στην μασχάλη, αλλά φαντασθείτε πώς είναι ο στρατός. Υπάρχει η πρώτη γραμμή στο μέτωπο του πολέμου, μετά η δεύτερη και μετά τα μετόπισθεν. Κάπως έτσι είναι και με τους λεμφαδένες.
Αυτήν την στιγμή δεν θυμάμαι άλλες ερωτήσεις.
Hope χάρηκα για σένα.
Από τον κ Φούφα ζήτησα συγγνώμη, με επισκέφτηκε στο μπλογκ μου.
Σας φιλώ και να είστε καλά παιδάκια
sundy
καλος ηρθες sundy ευχαριστω για της ευχες σου και μαλλον ο αρραβωνας της αδερφης μου, μου εφερε γουρι με πηραν πριν καμια ωρα απο το νοσοκομειο και μου ειπαν να παω αυριο να μου κρατησουν κρεβατι και να αρχισω τον προ ενχειριτικο ελενχο, ετρεμα δεν το πιστευω οτι ηρθε αυτη η ωρα που θα αποκτησω και παλι στηθος ειναι σαν θαυμα για μενα, βεβαια ταυτοχρονα φοβαμαι και λιγο οσον αφορα το χειρουργειο και αν και ποσο θα ποναω μετα. αλλα η χαρα μου ειναι μεγαλυτερη. ευχηθειτε μου καλη τυχη θα σας ενημερωσω αυριο φιλια σε ολους.
KALHSPERA KAI APO MENA.MARIA MPOREIS NA MOY PEIS PERISSOTERA GIA THN EPENVSI POU THA KANEIS.ENDIAFEROMAI KI EGO ALLA DEN XERO PVS NA XEKINISV NA TO PSAXNO..
καλησπερα.τι κανετε?εγω δεν ειμαι καθολου καλα.ο πατερας μου εκανε την επεμβαση που επρεπε και τα πραγματα δειχνουν να ειναι καλα και λεω δειχνουν γιατι δεν ειδαμε ακομη την βιοψια.
αλλο πραγμα με απασχολει και με θλιβει.οτι αυτη η ασθενεια θελει πολλα χρηματα.και καποιος που δεν τα εχει τι κανει?τον πετανε σαν σκουπιδι?αυτη τη φορα πληρωσαμε λαδοσαμε πολλους και τον προσεξαν αλλα τι θα γινει οταν πια δεν θα μπορουμε να δωσουμε?φακελακια στους γιατρους και στις νοσοκομες.πως θα καταληξει ο πατερας μου και καθε ενας που αρρωσταινει σε αυτη τη κολοχωρα.
με συγνωρητε που μιλαω ετσι αλλα φοβαμαι οχι τοσο για τον καρκινο οσο για την αντιμετωπιση που θα εχουμε!
Kalimera Efi,
Ego eimai karkinopatis ke poles fores mpika sto nosokomio…prepi na po pos den edosa kanena fakelaki ke pali i eksiperetisi ke apo Yatrus ke apo nosokomes eitane telia…otan ponusa o nosokomos erhotane ke me sikone apo to krevati gia na pao toaleta gia ti den mporusa moni mou…aytos idopiise tus Yatrus poso ponao ke den milao ke mou edosan tin epomeni paysipona ke aytokolita…ke ola gia ti plirone to Ika pou eho…
toso kero kanis ama kanis den me kitakse na mou diksi pos teli fakelaki…eimai ke kseni…
Nomizo pos ayto me ta fakelakia to kanete esis i elines gia ti telete na sas ksehorizoun…telete idiki peripiisi ke nomizete pos me ta fakelakia mporis na agorasis tin prosohi tou prosopiko…ayto ke me ena hamugelo,me mia kalimera me tin eygnomosini gia ayto pou ekanan gia mena /gia ti den einai ipohreomeni ektos apo tis terapies/ na mou hamugelane i na me sevonde….
Pistevo o sevazmos ke i kali peritalpsi gia opion dipote erhete apo to idio…
den griniaza pote…den fonaza pote horis logo ti prosohi tus…ke anagnoriza panda ayto pou ekanan 3 nosokomes tin vardia gia 50-60 astenis…ke me rotagan panda i kopeles apo ta diplana krevatia…ma ti fakelakia edoses ke erhonde oli dipla sou..o Yatros sou sou eksigi ke o dikos mou perimeni to fakelaki gia na pi pou eho ftasi…
Otan apandisa pos to monadiko pou ekana einai to eyharisto kamia den me pisteve…ala ayti einai i alitia ke oli to katalavan sto telos ti diamoni mou eki…
Pistevo pos na sevese ton alon einai to kalitero fakelaki pou mporis na dosis pandu ke gia ola…
Filika Nina…
Καλημέρα. Δεν είμαι καρκινοπαθής. Παρακολουθώ καιρό το blog, από τότε που αρρώστησε δικός μου άνθρωπος και σε τυχαία αναζήτηση στο διαδίκτυο βρέθηκα εδώ. Γράφουν πολλές αξιόλογες προσωπικότητες εδώ μέσα και επιτρέψτε μου να πιστεύω πως αυτό είναι εντελώς ανεξάρτητο από τον καρκίνο, αν η θεματική ήταν κοινωνικοπολιτκού περιεχομένου πιστεύω πως οι παρατηρήσεις κάποιων θα μου προκαλούσαν την ίδια εντύπωση. Ωστόσο, τόσο καιρό επέλεξα να μη συμμετέχω καθώς πιστεύω ότι δεν μπορώ να συναισθανθώ τη ψυχολογική κατάσταση ενός πάσχοντα.
Σήμερα επέλεξα να γράψω καθώς το θέμα που έθιξε η Έφη αφορά και θα έπρεπε να μας αφορά όλους. Κατανοώ την αγωνία της Έφης και συμφωνώ με την οπτική της Νίνας. Πιστεύω πως το τριτοκοσμικό φαινόμενο με τα φακελάκια στη χώρα μας εμπίπτει στη γενικότερη παθογένεια του ελληνικού πολιτκού συστήματος. Θα μου πείτε ναι, αλλά ο τομέας της υγείας είναι ευαίσθητος τομέας. Σωστά, όμως όλα είναι μία αλυσίδα. Όταν δίνουμε ως αντάλλαγμα τη ψήφο μας στον βουλευτή που θα μας κάνει το ρουσφέτι γιατί απαιτούμε μετά οι άλλοι τομείς να λειτουργούν αξιοκρατικά. Αυτό που θέλω να πώ με λίγα λόγια είναι ότι όλα αυτά τα φαινόμενα είναι ανατροφοδοτούμενα μέσα στην ελληνική κοινωνία. Όχι, να μην προσφέρεις φακελάκι. Να το κάνεις για την αξιοπρέπεια του δικού σου ανθρώπου και όλων των ασθενών, βοηθόντας στην εξάλειψη του φαινομένου. Αν δεν υπάρχει προσφορά, δεν θα υπάρχει και ζήτηση. Έλα όμως που, και εδώ θα κατανοήσω την αγωνία της Έφης, τρέμεις τι αδιαφορία θα αντιμετωπίσει ο ανθρωπός σου. Ποιός μπορεί πραγματικά να κατηγορήσει κάποιον που μέσα στην αγωνία του και τον πόνο του θα προσφύγει σε τέτοια μέσα; Εγώ δεν μπορώ. Μπορώ όμως να κατηγορήσω τον γιατρό, που ακόμα κι αν δεν έχει ζητήσει το φακελάκι, όταν του προσφέρεται το δέχεται. Η σχέση ασθενούς-γιατρού δεν είναι μία σχέση ισότιμη. Καλώς η κακώς είναι μία σχέση εξουσίας και εδώ έχουμε εκμετάλλευση της σχέσης αυτής με τον χειρότερο τρόπο και πιο απάνθρωπο τρόπο.
Εύχομαι σε όλους σας την καλύτερη πορεία για την υγεία σας.
γεια σε ολους. σημερα εκανα εισαγωγη στο νοσοκομειο και θα κανω μια σειρα απο εξετασεις πριν το χειρουργειο οπως συμβαινει βεβαια παντα. τωρα εχω αγωνια και για τις εξετασεις και για το χειρουργειο. νικολετα εγω τα εκανα ολα στον αγιο σαββα απο την μαστεκτομη της χημειοθεραπειες, herceptin και τωρα εκει θα κανω και την πλαστικη. δεν το εψαξα πουθενα αλλου ουτε σε ιδιωτικο πλαστικο γιατι ο γιατρος του αγιου σαββα κατα την γνωμη μου βεβαια εχει μεγαλυτερη εμπειρια καθως σιγουρα την επεμβαση αυτη την κανει πολυ συχνοτερα απο οποιονδηποτε αλλον πλαστικο ιδιωτικου νοσοκομειου. αυτην βεβαια ειναι η δικη μου αποψη και υπαρχει βεβαια και ο παραγοντας εμπιστοσυνη γιατρου ασθενη που παιζει μεγαλο ρολο. το ικα καλυπτει ολα τα εξοδα. και να συμφωνησω με την νινα οτι και εμενα δεν μου ζητηθηκε ουτε εδωσα κανενα φακελακι και εχω να πω ενα μεγαλο μπραβο και ευχαριστω γιατι ολοι ηταν πολυ καλοι και γιατροι αλλα το κυριοτερο ανθωποι.ουφ εχω ενα τρελο ανχος να βγουν καλες οι εξετασεις.
Skepsu tetika Maria!
Eftases os edo……na kanis ke plastiki…an den eisun kala den ta elegan i yatri na pas gia plastiki…..ola ta einai endaksi….
ΣΑΝΤΥ ΚΑΛΩΣΗΡΘΕΣ, ΜΑΡΙΑ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ, ΘΑ ΑΙΣΘΑΣΕΝΑΙ ΞΑΝΑ ΓΥΝΑΙΚΑ. ΠΟΙΑ ΜΕΘΟΔΟ ΕΠΕΛΕΞΕΣ ΤΕΛΙΚΑ? ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΠΛΑΤΗ ΚΑΙ ΓΕΜΙΣΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΚΙ ΕΓΩ ΟΤΙ ΘΕΣ ΡΩΤΑ ΜΕ.
ΝΙΝΑ ΤΑ ΛΕΣ ΩΡΑΙΑ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ.ΦΙΛΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΚΟΥΔΑΚΙΑ. ΜΗΝ ΠΕΦΤΕΤΕ ΣΕ ΧΕΙΜΕΡΙΑ ΝΑΡΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΑΚΟΜΑ.
ΣΑΝΤΥ ΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΑΣΚΟ? ΝΑ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ? ΟΤΙ ΜΑΘΕΙΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕ ΜΑΣ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ.
kalispera Olia!
Herome pou egrapses …O Geman mas ekane ke online grami sto blog tou…perase kapia fora na ta poume apo eki…online enoo…ta haro……
Όλια, νομιζω αυτά τα συνεδρια γινονται καθε χρονο, δεν το έψαξα βέβαια.
Προς το παρον τα πραγματα ειναι στασιμα. Πάντως ξέρω πολλές γυναικες με μεταστάσεις που ανταποκρινονται πολύ καλα΄στις γνωστες θεραπειες που τους γινονται. Με την μια έχω συχνη επικοινωνια και παει πολύ καλά. Εσύ τελικά κατεληξες καπου ή ακομα ψάχνεσαι χωρις αποτελεσμα;
Νινα, μπήκα και μιλησα με τον geman, αλλά μου έλιπες εσυ, γιατι ξανάρχισε με την αστρολογια και εσυ θα βοηθουσες στην κουβεντα.
Μαρία καλή επιτυχια, σωστά ομίλησε η Νινα, αφου σε καλεσαν για αποκατασταση σημαινει οτι θεωρουν οτι ολα θα ειναι καλα. Χαιρομαι που εχεις εμπιστοσυνη στο ΕΣΥ, δεν ειναι ολοι οι γιατροι γαϊδουρια.
Συμφωνω και με αυτά που ειπε η Δεσποινα, η σχέση ειναι αμφίδρομη, ενω η συμπεριφορά της efis μονο πανικο δειχνει, όχι οτι δεν συμβαινουν αυτα που λεει, αλλά δεν αφηνουν οι γιατροι άνθρωπο να πεθανει, κάπως ακραια τα βρίσκω όλα αυτά, αλλά για να τα λες δεν εχω λογο να σε αμφισβητήσω.
Καληνύχτα
καλησπερα σε ολους, γυρισα πριν λιγο απο το νοσοκομειο σημερα εκανα σκανιγκ οστα, πηραν παλι αιμα και μου ειπε ο γιατρος οτι κατα 99.9 τοις εκατο θα το κανω αυριο. την περιμενα τοσο καιρο αυτην την στιγμη που τωρα δεν το εχω πολυπιστεψει ακομα. ολια απο την πλατη θα κανω και μπαλονακι ταυτοχρονα, μου ειπε οτι το χειρουργειο κανει γυρω στις δυο μιση ωρες οτι θα κατσω 8 μερες περιπου και θα εχω παλι αυτα τα μπουκαλακια με τα σωληνακια που αδειαζουν το αιμα οπως στην μαστεκτομη. το αποτελεσμα λεει θα ειναι τελειο. μακαρι να πανε ολα καλα και οι εξετασεις που εκανα και το χειρουργειο εχω λιγο ανχος. καντε καμια προσευχη και για μενα για αυριο(και οσες δεν πολυπιστευετε δεν πειραζει και η δικη σας θα ακουστει). θα τα πουμε σε λιγες μερες φιλια σε ολους και ολες.
Maria eimai mazi sou ke perno megali hara apo ta nea sou…eyhome ala eimai ke siguri pos ola ta pane kala…
perimeno meta apo 8 meres ta kala sou nea…ke meta ke mia fotografia me to oreo kenurio busto sou..:)
λοιπον παιδια καρκινος/λεμφωμα δεν ειναι θανατος παντα , αναλογα το ποτε τον βρηκες και τη εκανες
γιαυτο , σχεδον ολα ειναι θεραπευσιμα αρκει να θες και να εισαι καλα ψυχολογικα , να το δεις θετικα
, ξερω θα μου πειτε η θα σκεφτεστε τη μας λεει αυτος που το ξερει? . Ναι το ξερω απο πρωτο χερι
ειμαι 28 και πασχω απο διαχυτο λεμφωμα β-κυτταρων υψηλης κακοηθειας . οποτε μιλαω οσο θελω και ξερω
καλα τη λεω !ειναι μια φαση που περναει ειτε με μια απλη χμθ (χημειοθεραπεια) εαν ειναι διασπαρτο
μεσα σου ειτε με χμθRE (ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΑΚΤΙΝΕΣ) εαν ειναι μονο τοπικο !
με 6-8 κυκλους εισαι καθαρος εφ ορου ζωης ! ενα κακο ονειρο απλα!
και μην ακουω για μαλλια πεσμενα ο ιατρος θα ηταν ασχετος !!! εαν δωσουν συμπληρωμα διατροφης βιταμινες A-B-D-E ΔΕΝ ΠΕΦΤΕΙ ΤΡΙΧΑ!!!!!!!!
ΑΥΤΑ !!!
ΕΑΝ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ ΣΤΕΛΝΩ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΦΩΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΔΕΙΤΕ !!
Τολη καλημερα και καλωσηρθες στην παρεα! Μην εισαι τοσο επιθετικος…Απλα καμια-Δυο φορες που ειδες πολλα ατομα απο εδω μεσα να «επιτιθοντε» σε καποιον , ήταν γιατι μπαινουν ,οπως ειναι φυσικο, πολλοι μη καρκινοπαθεις και γραφουν για πραγματα που δεν γνωριζουν και δεν εχουν ζησει οι ιδιοι!
Αυτα ,και παλι καλωσηρθες στην παρεα! [και γω παρομοια περιπτωση με σενα ειμαι 😉 ]
Μ
γεια σας και παλι τελικα την τριτη η αποκατασταση πρωτα ο θεος, ειχαν επειγον μια γυναικα με γυναικολογικα προβληματα και φυσικα το τραπεζι δοθηκε σε εκεινη και καλα καναν βεβαια προηγειται. απλα η αγωνια παρατεινεται λιγες μερες ακομα. τολη καλωσηρθες μπραβο σου που το περνας ετσι ειναι και θεμα ψυχολογιας θελει δυναμη και κουραγιο και απο τους γυρω μας συμπαραστασει. ολια αν εχεις κατι να αναφερεις για την αποκατασταση περιμενω με ανυπονησια. φιλια σε ολους.
pes ta re tolare….ante gt diavazw kt lalakies tis teleutaies meres se kati site pws ta lemfwmata exoun epiviwsh pente me deka xronia k trelainomai…to grafoun giatroi re mamw t kerato m!!!anakriveies treles ennoeitai.hodgkinakias eimai
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΜΟΥ ΚΑΝΑΝΕ ΔΩΡΟ ΤΟ ΚΟΜΠΙΟΥΤΕΡ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ ΟΣΟ ΘΑ ΠΑΛΕΥΩ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ.
ΠΡΙΝ ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΧΑ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ ΤΩΡΑ ΕΧΩ ΣΤΟ ΜΣΟΘΩΡΑΚΙΟ.ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΟΙ
ΓΙΑΤΡΟΙ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΠΑΩ ΚΑΛΑ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ Η ΟΙΚΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ.
Ο ΓΑΜΠΡΟΣ ΜΟΥ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΜΟΥ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜ. ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ
ΚΟΝΤΑ ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΛΑ ΜΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΣ
ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ…..ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ
Ερατώ είμαι εγώ εδώ, όπως και πολλά άλλα κορίτσια με καρκίνο του μαστού. Το blog μου είναι το http://www.sundycancer.blogspot.com και ασχολείται κυρίως με θέματα που έχουν σχέση με τον καρκίνο του μαστού. Σε προειδοποιώ όμως, εγώ δεν είμαι καθόλου αισιόδοξη, κοιτάω την αλήθεια κατάματα και έχω συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι υπάρχει πιθανότητα να πεθάνω από αυτήν την αρρώστια.
Κατ’ αρχάς πρόκειται για δεύτερο καρκίνο, για όγκο μεσοθωρακίου ή για μεταστατικούς λεμφαδένες από τον καρκίνο του μαστού; ή είσαι ακόμα στο ψάξιμο;
Μαρία, σου εύχομαι καλή επιτυχία, αλλά δεν νομίζω ότι η Όλια είναι το κατάλληλο άτομο να σε στηρίξει τώρα. Πέρασες τόσα και μετά από έναν τέτοιο γολγοθά κάτι που γίνεται όχι για αντιμετώπιση της νόσου δεν θα έπρεπε να σε φοβίζει. Τι παληκάρι είσαι. Σε θέλω παληκάρι τώρα στα εύκολα. Από ότι κατάλαβα, η Όλια περνάει δύσκολα και, μακάρι να πέφτω έξω, δίνει αγώνα επιβίωσης. Εγώ προσωπικά, αν έδινα τέτοιο αγώνα, δεν θα μπορούσα να στηρίξω άτομο που κάνει μια αποκατάσταση. Μακάρι Όλια μου να πέφτω έξω, μακάρι να μας τρομοκράτησες άδικα και να ήταν μόνο πανικός τα λόγια σου. Μακάρι. Μόλις αισθανθείς ψυχολογικά καλύτερα θα ήθελα δυο λόγια, δυο λόγια γιατί στο ίδιο καζάνι βράζουμε και σε νιώθω. Ξέρω ότι δεν βοηθάει αυτό, αλλά είναι το λιγότερο που μπορώ να πω.
Νina καλησπέρα, είσαι ήρωας για μένα. Είσαι σε μεταστατικό στάδιο και έχεις το κουράγιο να στηρίζεις έτσι, μπράβο. Τι καλοσύνη κρύβεις μέσα σου, σε αντίθεση με μένα! Θα με μαλώσεις που λέω τέτοια καλά λόγια, αλλά αυτή είναι η αλήθεια.
Τόλη μακάρι όλοι να είμασταν σε θέση να τα αντιμετωπίσουμε έτσι. Χαίρομαι για σένα που μπορείς. Αλλά δεν είμαστε εμείς όλοι χαζοί, πόσο μάλλον οι γιατροί μας που μας πέσαν τα μαλλιά (προσωπικά εγώ το θεωρώ και το μικρότερο κακό). Εξαρτάται από το φάρμακο, άλλα ρίχνουν τα μαλλιά και άλλα όχι. Και σε άλλους πέφτουν περισσότερα και σε άλλους λιγότερα. Στον ιδιωτικό τομέα υπάρχει και η κάσκα που μπαίνει στο κεφάλι όταν κάνεις θεραπεία, στο παγώνει, να μην πάει το φάρμακο εκεί και να μην πέσουν τα μαλλιά. Το γράφω γιατί βιάζεσαι να χαρακτηρίσεις κάποιους άσχετους και δεν θα ήθελα να νομίσουν κάποιοι πάσχοντες ότι οι γιατροί τους ήταν άσχετοι επιδή τους άφησαν χωρίς μαλλί. Αρκετά ασχοληθήκαμε με τρίχες. Σημασία έχει ότι είσαι καλά και ότι βλέπεις τα πράγματα αισιόδοξα. Η αισιοδοξία, αν την διαθέτεις είναι το καλύτερο φάρμακο. Έχει εδώ κάτι μικρούλια με λέμφωμα, ας είσαι ο ήρωάς τους, αλλά υπέφεραν με το μαλλί, μην τους το κάνεις χειρότερο. Καλώς ήλθες και από μένα.
Φιλιά σε όλους
Giannis
μήπως μπαίνεις σε τίποτα κουφά παραϊατρικά σάιτ.
Κατά γενική ομολογία, το λέμφωμα έχει καλή πρόγνωση.
Μην μασάς και πίστευε τον γιατρό σου.
Giannis k egw to diavasa ayto p les k arxisa na gelaw.. alla htan se ena asxeto site oti na nai fantazomai petyxame to idio..Tolis xairomai poli me thn aisiodoksia k ton tsampouka s alla to gegonos pws ta mallia peftoun h sthn kalyterh periptwsh araiwnoun einai h pikrh alitheia..k egw lemfwma hodgkin eixa xreiasthka xhmeioth. k aktinovolies k enw antapokrithika poli kala ta mallia m den m thn ekanan thn xarh..dynamh k ola yha pane kala to ksereis hdh..x<18 ti ginetai me tis aktinovolies telika? s eipe kati kainourio h giatros s?
ksexasa Maria eyxomai olopsixa ola na pane kala..
ΣΑΝΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΟΚΑΡΚΙΝΟΣ.ΣΗΜΕΡΑ ΕΥΚΟΛΟΤΕΡΑΚΑΤΑΠΟΛΕΜΑΣ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ
ΑΠΟ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟΝ ΚΑΡ.ΕΜΕΝΑ ΗΤΑΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΑΧΕΙΑ ΕΦΡΑΞΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΝΟΗ ΜΟΥ ΜΕ
ΤΟ ΕΚΑΒ ΜΕ ΠΗΓΑΝ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ .ΠΕΘΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑΖΩΝΤΑΝΕΨΑ .ΔΥΣΚΟΛΑ ΜΕ ΕΠΑΝΕΦΕΡΑΝ
ΣΤΗ ΖΩΗ. ΤΕΛΕΙΩΣΑ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΕΣ ΚΑΙ ΕΧΩ ΔΥΟ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΕΧΩ ΟΜΩΣ ΣΥΝΕΧΩΣ ΠΕΣΜΕΝΑ ΛΕΥΚΑ.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΣΟΥ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟΝ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ.ΤΟΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΕΓΩ ΠΡΙΝ
ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΟΥΤΕ ΤΑ ΜΕΣΑ ΟΥΤΕ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΟΥΤΕ ΟΙ ΜΕΘΟΔΟΙ.ΟΓΑΜΠΡΟΣ ΜΟΥ
ΛΕΕΙ ΟΤΙ Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΤΟΤΕ ΗΤΑΝ ΣΤΑ ΣΠΑΡΓΑΝΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ .ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ
ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΚΑΛΑ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ .ΕΜΕΝΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΟΝΩΣΕ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΤΟ ΗΘΙΚΟ.ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΩ ΚΙ ΕΓΩ ΟΤΙ ΘΑ ΓΙΝΩ ΚΑΛΑ.ΕΙΘΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ
Kalimera Erato!
Den ksero an ta se halarosi ayto pou ta po,ala telo na skeytis to eksis…
Mia fora to kseperases…ara o organizmos sou sti mnimi ton kitaron sou kseri pos na to kani pali….to monadiko pou hriazese kata ti gnomi mou einai na epileksis…ti tes…na petanis i na zis…
Ke otan kanis ayti ti erotisi sto eayto sou min skeytese paidaia,sindrofo i gonis i filus…skepsu tin Erato…ti einai ayto pou itele na kani ke den eihai hrono i diatesi i eykiria na gini…ke tora pou o karkinos sou dini tin efkiria na asholitis me to eayto sou kanto…Ksero pos alo na to les…alo na to kanis…ke ego poles fores eiha ftasi stin apelpisia,opos ke oli pistevo…ala kate mera ksipnao ke vlepo pos i zoi mou kani politimo doro na eho tin eykiria na ziso oti erhete etsi opos erhete…na haro ta paramikra pou simvenoun giro mou,tin filia ton kenurios filos mou apo edo,na mato 2 pragmata kate mera…ke pistepse me ke na ziso kapia pragmata pou den eiha pari stin paidiki mou ilikia.Na petanis einai to pio eykolo…na zis omos aksiologa ke herondas kate stigmi pou anapnis einai diskolo…
An tes na milisoume prosopika, pare to mail mou apo ton arkudo..ta haro na mporoume na alilovoititume sizitondas tis empiries mas…
Filika me agapi Nina
γεια σας και απο μενα. sundy ευχαριστω και πραγματικα τα λογια σου μου δωσαν θαρρος, για την ολια το ξερω και την σκεφτομαι και ευχομαι τα πραγματα για αυτην να πανε καλα πηρα το θαρρος να την ρωτησω μονο επειδη μου ειχε απαντησει ολια δεν θελω σε καμια περιπτωση να σε επιβαρυνω αυτο εννοειται μονο να μας λες οτι εισαι καλα και οτι χρειαστεις και περναει απο το χερι μου εγω ειμαι εδω να το ξερεις.ερατω εχει δικιο η νινα που τα γραφει τοσο ωραια και καθε φορα διαβαζω τα μηνυματα της και μου δινει θαρρος, θα το ξεπερασεις και αυτην την φορα πανε εικοσι χρονια εμενα και μονο αυτο μου δινει ελπιδες, θα το ξεπερασεις και θα το αφησεις πισω σου και αυτη την φορα τωρα εχει εξελιχθει η αντιμετωπιση οσο να ειναι απο πριν εικοσι χρονια εχει δικιο ο γαπρος σου. stalitsa ευχαριστω για την ευχη σου. φιλια σε ολους.
καλημερα θα ηθελα αν μπορητε και ξερετε να μου δωσετε μια γνωμη σε αυτο που μου συμβενη εδω και 1 μηνα εχω δυσκολια αναπνοης στων λαρυγγα και οταν μιλαω μου κοβετε η φωνη και το οξυγονο και βηχω για να ξεμπλοκαρω συναμα νιωθο στων λαρυγγα να εχω ενα μεγαλο ξενο σωμα και να με δυσχερενη να ανασανω και να καταποιω …..εχω και θυροιδη ………ο γιατρος μου ειπε να κανω αξονηκη