Ποιο συχνά απο ότι περίμενα μου γράφουν στο email για το blog.

Αυτήν την φορά, στην αναγνώστρια που μου έστειλε ένα ‘γεια’, είπα να προτείνω και κανέναν άλλον.

Νομίζει οτι είμαι καλός. Που να δει και τους άλλους.

Στο μεταξύ όμως, στην πρόταση που γράφω για να προτείνω τους άλλους, γράφω κάτι που με ιντριγκάρει.

(περίεργο αυτό, αλλά αληθινό: πρώτα τα γράφω, μετά τα σκέφτομαι. τι να πεις. γενιά του γρηγορότερα.)

Γράφω λοιπόν:

Υ.Γ.: Παίρνω το θάρρος να σου προτείνω δύο-τρία blog που πιστεύω οτι όλοι πρέπει να περάσουν απο εκεί:

Και το μυαλό μου σταματάει στο «πιστεύω οτι όλοι πρέπει να περάσουν απο εκεί».

Πράγματι, το πιστεύω. Όποιος blogάρει, πρέπει να τους διαβάσει έστω και μία φορά. Να του/της αρέσουν, να μην του/της αρέσουν, να του/της βαριέται ή να χασμουρηθεί, όποιος ή όποια blogάρει πρέπει να περάσει μία φορά απο εκεί.

Όχι σαν φόρο τιμής, σας διαβεβαιώ: σαν μέτρο.

Διάβασέ τους, και μετά γράψε ότι σου κατεβαίνει στο τσερβέλο.

Ενηγουέη, αυτό ήθελα να το γράψω και στους υπόλοιπους, που βαριέστε, δεν γουστάρετε, δεν κάνετε κέφι, δεν θέλετε, δεν εχει νόημα, δεν μου στέλνετε ενα ημεηλ, αλλα με θωρείτε αθόρυβοι.

Για την ιστορία, οι τρεις είναι:

Κουκουζέλης

Thas

OldBoy

Και για να προσθέσω σε αυτήν την συντροφιά και ένα δώρο, κείμενο που διάβασα πρόσφατα αρκούντως ανατριχιαστικό, θλιβερό, σκοτεινό, σοβαρό, ωραίο κείμενο:

Θα ξεχάσετε την Πάρνηθα όπως ξεχάσατε τη Χαλκιδική, την Πεντέλη, τον Υμηττό, τον Ταΰγετο, τη Σάμο, τη Θάσο… Μετά θα βοσκάτε τα κατσίκια σας, θα βάζετε πατάτα και θα αγοράζετε οικόπεδα στο πρώην δάσος . Όταν σας πνίξουνε τα ρέματα και διαβρωθούν τα χτήματα, θα λέτε αοριστολογικά «η φύση εκδικείται» και θα εγκαλείτε το κράτος.

Θα ξεχάσετε αυτά τα σκάνδαλα και τις κομπίνες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ όπως γενικά ξεχνάτε τη διαφθορά, που εμποδίζει την ανάπτυξη του τόπου, αφού σας διορίζει εκτάκτους, εποχιακούς και μόνιμους, σας εξασφαλίζει άδειες, επιχορηγήσεις, μίζες — ενίοτε και πολυτελή βίο, όπως στον δήμαρχο Σχοινούσας και στους ‘καημένους’ του Παντείου.

Θα ξεχάσετε τ__ __________ όπως ξεχάσατε την Ήλιος, το Σαμίνα Εξπρές, τη Ρικομέξ και τους σεισμούς του ’99, το πέταλο του Μαλιακού, τα Τέμπη. Τι φταίνε για την κακιά την ώρα οι άνθρωποι.

Όλο το άξιο λόγου κείμενο, μπορείτε να το διαβάσετε στο blog Sraosha, σε αυτό το post.

Μετα τιμής, μετα σεβασμού, σας φιλώ, αντε γεια, γειά σας, αυτά.

Μπα σε καλό μου. Όλο λάθη κάνω σήμερα.

6 thoughts on “Το μέτρο του γραπτού λόγου.

  1. O παλιός-blogger- που λέει και το άσμα, είναι αλλιώς!

    Θλιβερός ο απολογισμός του Sraosha για τι έχουμε και τι ακόμα θα ξεχάσουμε… Νοιώθω οργή και ανημπόρια..

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.