Αντιθέτως απο ότι νομίζετε, δεν είναι ποδοσφαιρικό το σχόλιο.
Ούτε καν αθλητικό.
Διότι, μερίδα του τύπου, που δεν μπορεί να αποκτήσει αναγνώστες με σοβαρό και μεστό λόγο, τους κερδίζει με φωνές, λοιδωρίες, βλακώδη επιχειρήματα, και γενικά, αυτό που κοινά αποκαλείται «γλώσσα του πεζοδρομίου».
Παράδειγμα; Η Αθλητική. Άλλο παράδειγμα; Η Αυριανή.
Και μπορώ να μιλήσω γιατί ούτε Πα.Σο.Κ είμαι, ούτε Παναθηναϊκός, ούτε Α.Ε.Κ.
Αλλά εκνευρίζομαι με την ξεφτίλα (γενικώς) και με την ειρωνία (ειδικώς).
Δεν είμαι υπέρ του να κλείσουν αυτές οι εφημερίδες. Δεν έχω ιδέα ποιός θα τολμούσε να κρίνει αν είναι άξια εκτύπωσης τέτοια εικόνα, ή όχι.
Ας τα κρίνουν οι αναγνώστες τους.
Αλλα, καθώς έχουμε δημοκρατία, και επιπλέον δημοκρατία της αγοράς, θεωρώ οτι αυτοί που αγοράζουν τέτοιες φυλλάδες, υποστηρίζουν (οικονομικά) τέτοιες συμπεριφορές.
Απο «δημοσιογράφους» που ηδονίζονται με το να προκαλούν καταστάσεις – οι ίδιοι μετά θα τρέξουν να προτείνουν λύσεις (συχνά «ξεχνώντας» την δική τους συμμετοχή) και να παρουσιαστούν ως σωτήρες.
Λίγους μήνες πριν, κλαίγαμε για τα παλικάρια που πεθαίνανε στην άσφαλτο απο το μίσος των οπαδών.
Στέγνωσαν φαίνεται τα δάκρυα…
Loading...
Πραγματικά θλίβομαι που υπάρχουν κάποιοι που ονομάζονται «δημοσιογράφοι» και κάποιοι άλλοι που λένε ότι εκδίδουν «εφημερίδα».
Κάποτε τέτοιες «καρακίτρινες» συμπεριφορές ήταν αντισυνταγματικές και παράνομες. Τώρα όλα είναι νόμιμα στο όνομα του χρήματος και του κέρδους των επιχειρηματιών.
Και κάτι άλλο… το επίπεδο των πολιτών. Kάτι τέτοιοι τύποι που έχουν τέτοια κανάλια και εφημερίδες το ορίζουν…
Πραγματικά τραγική κατάσταση! Δυστυχώς λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων δεν έχω την ευχέρεια τελευταία να κοιτάξω εφημερίδες. Εκτός από τα δύο τρανταχτά παραδείγματα που αναφέρεις, φοβάμαι πως υπάρχουν πολλά άλλα έντυπα που έμμεσο ή άμεσο τρόπο δημιουργούν ανάλογες καταστάσεις απλά για να πουλήσουν και ακόμα χειρότερα υπάρχουν πολλοί που θέλουν να λέγονται δημοσιογράφοι κι όχι «ιντριγκογράφοι» …
Κάτω τα χέρια από την εφημερίδα που γκρέμισε τον Εθναρχοκαραμανλισμό, στήριξε τον Παπανδρεϊσμό, πολέμησε τον ΛιανοΠαπανδρεϊσμό, έφαγε τον Σημιτισμό, λάτρεψε τον (νεο)Καραμανλισμό, γκρέμισε τον Γιωργακοπαπανδρεϊσμό, ηγάπησε τον Βενιζελισμό, μούτζωσε τον (νεοκλεγέντα-ώριμο)ΓιωργακοΠαπαδρεϊσμό και (όπως όλα δείχνουν) αναστήλωσε τον ΚωστακοΚαραμανλισμό (και με γερμανικό μοντέλο).
Για το θέμα της Αθλητικής, δεν εκφέρω γνώμη. Όταν σε μια εφημερίδα εργάζεται ο ΘΕΣΜΟΣ Γιώργος Γεωργίου, τα σχόλια είναι περιττά.
Αυτές οι εφημερίδες φανατίζουν και συντηρούν νοσηρές καταστάσεις. Προφανώς και δεν μπορούμε να τις καταργήσουμε, απλώς δεν τις αγοράζουμε. Το «αναγνωστικό» κοινό τους το έχουν ούτως ή άλλως. Κι αυτά τα μυαλά δεν αλλάζουν εύκολα.
Όπως είχα δει ένα ανορθόγραφο μήνυμα οπαδού σε τοίχο της Θεσσαλονίκης: Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΟΙΛΑΕΙ ΣΤΑ ΚΙΤΡΙΝΑ…
Με μια γραμμούλα, γίνεται μια μεγάλη αλήθεια! Το «Ι» να γίνει «Λ»…
Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΟΛΛΑΕΙ ΣΤΑ ΚΙΤΡΙΝΑ!!
agree και τρισaggre
Και να’ταν μόνον αυτές… Και να’ταν μόνο σ’αυτούς τους χώρους… Ρίξτε μια ματιά στην «Αυριανή» του αυτοκινητιστικού Τύπου, το Auto Motor und Sport (και την εβδομαδιαία του έκδοση, το Auto Τρίτη). Σκανδαλοθηρία, κιτρινισμός, τρομολαγνεία κι άγιος ο θεός. Και το χειρότερο είναι ότι εν γένει το αναγνωστικό κοινό των περιοδικών αυτοκινήτου δεν έχει τη μόρφωση που απαιτείται για να περάσει από κόσκινο αυτά που διαβάζει, οπότε οι κύριοι αυτοί βρίσκουν και τα κάνουν.