Πλάκα είχε.
Για όσους δεν θυμούνται ή δεν είδαν το «επτά στα επτά» ήταν ένας προσωπικός διαγωνισμός για να ανεβάσω επτά θεματικά εξώφυλλα Point Of View σε επτά ημέρες.
Για μένα, ήταν ένα ωραίο στοίχημα(*) και, παρά την μικρή ανταπόκριση του κόσμου (~90 θεάσεις μέσος όρος για το καθένα μέχρι στιγμής) εγώ το καταδιασκέδασα. 🙂
Ελπίζω να σας άρεσε και εσάς…
Το μόνο απρόβλεπτο ήταν η «θυσία» του θέματος για το Πέραμα εις βάρος των γεγονότων με την χρηματοδότηση των εταιρειών – αλλά δεν χάνεται ως θέμα, και θα μπει σύντομα. Τις περισσότερες συμμετοχές συγκέντρωσε η άποψη για τις Αθλητικές εφημερίδες, ενώ τις περισσότερες αντιρρήσεις συγκέντρωσε το θέμα με την Οικονομική Πίστη και συμφωνήσατε (μέχρι στιγμής) στην άποψη για τα γυναικεία περιοδικά.
Ίσως στο μέλλον να επανέλθω, αν κάνω κέφι – και μπορεί να αυξήσω και τον πήχη, γιατί όχι;
Στο μεταξύ, επιστρέφω στο (σχεδόν) καθημερινό μας πρόγραμμα.. 🙂
(*) Όσοι είναι παλιοί, θα θυμούνται το φιάσκο μου με τα γραφικά ημερολόγια που δεν τα ξεκίνησα ποτέ… Δεν φημίζομαι να τελειώνω πάντα ότι ξεκινάω 🙂
Loading...
το πόσο είναι λίγο και ποσο πολύ το κρίνεις εσύ για τον εαυτό σου. εγώ ήθελα να σε ρωτήσω, αν κάποιος σε διαβάζει κατευθείαν από το google reader χωρίς να μπαίνει στο μπλογκ σου καθόλου το μετράς; καταγράφεται δηλαδή;
αν όχι, κάντες 91 τις θεάσεις 😉
Εγώ; Εγώ θέλω να τα διαβάσει όλος ο κόσμος – να μοιραστούν με email – να τα συζητάνε στις ειδήσεις – να τα κουβεντιάζουν στον δρόμο («είδες το χθεσινό Point Of View?»)…
..και αν νομίζεις οτι τα λέω υπερβολικά και ειρωνικά, όχι, το αντίθετο:
Ξέρεις τι γίνεται; Χάνω.
Έχω απέναντί μου τα κανάλια, τις εφημερίδες, το life style που λέει οτι «είναι cool να παίζεις στην τηλεόραση», και «ποιος ασχολείται με τους νεκρούς φαντάρους τώρα – έμαθες για την vodafone που έφερε το iphone?» και «βάλε την υπογραφή σου σε ένα φοιτητοδάνειο – και μην ασχολείσαι με την αποπληρωμή» – και αυτοί είναι περισσότεροι απο μένα, έχουν δυνατότερη φωνή, και είναι πιο αδίστακτοι.
Εγώ(*) πάλι, που διαφωνώ με όλα αυτά, διαφωνώ με το σημερινό life style, διαφωνώ με αυτό που μας λένε οτι είναι σημαντικό, διαφωνώ με αυτό που πουλάει (δεν το βάζω σε εισαγωγικά, πουλάει, πράγματι) έχω μόνο τούτο εδώ για να φωνάξω. Για να πώ οτι αυτό που είναι «γουάου» για τους πιτσιρικάδες, είναι και «ντροπή». Για να πω οτι το κινητό που αγοράζουν, είναι παγίδα. Για να πω οτι ο νομάρχης που θαυμάζουν και υπερασπίζονται – ή στην καλύτερη βρίσκουν αυτά που κάνει χαριτωμένα, είναι θλιβερός.
Αλλά, χάνω.
Γι’ αυτό λέω οτι είναι λίγα. Γι’ αυτό θέλω να τα διαβάσουν όλοι. Γι’ αυτό θέλω να τα συζητήσουν. Γιατί πιστεύω οτι πολλά απο αυτά που λέω ακούγονται σε μία κουβέντα – σε μία παρέα, αλλά μένουν εκεί.
Και οι πιτσιρικάδες για παράδειγμα, έχουν άλλες παρέες. Και οι παρέες τους έχουν άλλα αισθητήρια. Και βλέποντας μόνο Antenna και διαβάζοντας μόνο το Free, έχουν άλλες παραστάσεις.
Θέλω να μπω μέσα, και να χαλάσω αυτές τις παραστάσεις.
Θυμάσαι τον Λυκαβυττο; Την οργάνωση που τύπωνε αφίσσες;
Δεν ασχολούμαι με τον ποιοι ήταν, αν ήταν αναρχικοί, περιθωριακοί, αν ήταν δάκτυλος κεφαλαίου ή οι ίδιοι οι εκδότες, δεν ασχολούμαι καν αν είχαν δίκιο ή άδικο:
Είχαν άποψη, και τα χρήματα να την υποστηρίξουν.
Και κρινόντουσαν γι΄αυτήν.
Θέλω οι blogger να γίνουν η άλλη πλευρά της ενημέρωσης, το άλλο μέρος της ζυγαριάς. Θέλω η γνώμη μας να ακούγεται – και να κρίνεται. Θέλω ο επόμενος πιτσιρικάς, μαζί με το «δελτίο ειδήσεων» του Star, να διαβάσει το υπέροχο ποστ σου για τον μικρό πρίγκιπα. Θέλω μαζί με το επόμενο newsletter της vodafone, να του έρθει και ένα point of view, κατα προτίμηση αυτό με την «νικήτρια» του ριάλιτυ.
Θέλω να ακουστούμε.
(*) εγώ, εσύ, οι blogger γενικότερα
Υ.Γ. Έχεις δίκιο απόλυτο – οι rss readers δεν μετριούνται πουθενά. Συν ένα λοιπόν 🙂
Μόλις περιέγραψες το ΓΙΑΤΙ μπλογκάρουν αρκετοί από εμάς.
Μόνο που σε σχέση με τον Λυκαβηττό (που το θυμήθηκες), υπάρχει ένα θέμα:
Στα blogs, δεν μπαίνουν όλοι και επίσης είναι τόσο σκόρπια που να μην μπορείς εύκολα να τα βρεις.
Ιδέα: μήπως μαζευτούμε μερικοί με κοινές ανησυχίες, και να κάνουμε το δικό μας press-gr? Η ισχύς εν τη ενώσει.
Από την άλλη, ο Λυκαβηττός είχε άλλο πρόβλημα: Έκραζε και ορθά, αλλά ΔΕΝ ΠΡΟΤΕΙΝΕ ΛΥΣΗ -και ούτε έδινε την προοπτική της.