Και, ξαφνικά, μας χάλασαν οι αστυνομικοί. Ξαφνικά, το να βγάλει όπλο και να πυροβολήσει, μας έκανε όλους να ανατριχιάσουμε. Το να κρατάει προφυλακισμένο επί οκτάμηνο συμμετέχοντα (ή μή) στα επεισόδια, και να αυξάνονται οι κατηγορίες (πρώτα πετούσε πέτρες, μετά έγινε μολότοφ κ.λ.π.) μας θορύβησε. Ξαφνικά, να κλωτσούν πέντε-έξι μαντραχαλαίοι έναν διαδηλωτή (που έχει συλληφθεί) μας προκαλεί αποτροπιασμό. Να παρασέρνει ζητάς πεζό με μηχανή, τρόμο.
Ξαφνικά, η εικόνα έγινε ξεκάθαρη: Οι κακοί, κακοί αστυνομικοί.
Περιέργως πως, από χθες, έχω την εντύπωση πως το μίγμα που δημιουργείται, εντέχνως, περιέχει μόνο δύο (άντε τρεις) συνιστώσες: τους ματατζήδες και τους μπαχαλάκηδες. Αντε, και τα θύματα.
Το βράδυ της Κυριακής, στον Σταύρο Θεοδωράκη παρήλασαν ένας «αναρχο – αντιεξουσιαστής», ένας άνδρας της ομάδας ΜΑΤ, ένας σκηνοθέτης, ένας καταστηματάρχης, και μία κοπέλα, ηλικίας ίδιας με του αδικοχαμένου Αλέξανδρου.
Λες και κάπου, ανάμεσα σε όλους αυτούς, μπορεί να βρει κανείς γιατί έγιναν αυτά τα επεισόδια.
Δεν είναι όμως η εργασιακή τους σχέση που έχει κάτι κοινό. Ούτε η συμμετοχή τους. Βασικά, από την συζήτηση, έλειπε κάποιος.
Έλειπες εσύ (*).
Βλεπεις, καθήμενος στον καναπέ σου, ή στο γραφείο σου, ή στο twitter σου, ή στο blog σου, ή εν πάσει περιπτώσει καθήμενος, και σχολιάζοντας, παρακολουθώντας, κατηγοριοποιώντας και γκρινιάζοντας, είτε για τους μεν, είτε για τους δε, ξέχασες κάποιον.
Εσένα.
Διότι, όσα έχει κάνει η αστυνομία, τα έχεις παραγγείλει εσύ. Την διαφθορά; εσύ. Την αδιαφάνεια; εσύ. Τους αστυνομικουκουλοφόρους; εσύ. Να τραβάνε όπλο; εσύ. Να πυροβολούν; το ίδιο. Να παρασέρνουν με την μηχανή; πάλι εσύ. Να κλωτσάνε ανήμπορους να αντιδράσουν; ω, ναι:
Πάλι εσύ.
Βλέπεις, στην μάχη των δρόμων, εκεί στα στενά, συγκρούονται δύο ομάδες ανθρώπων. Η μία, είναι οι μπαχαλάκηδες. Ας μην ασχοληθούμε με αυτούς τώρα. Η άλλη ομάδα, που έχει περισσότερο ενδιαφέρον, πληρώνεται από σένα, οργανώνεται από σένα, διατάσσεται από σένα, προστατεύει εσένα, και λειτουργεί κάτω από τις δικές σου εντολές.
Κάθε μαλάκας που πυροβολεί έναν δεκαπεντάχρονο χωρίς λόγο, εκτελεί με τις δικές σου διαταγές.
Πω, πω – έκπληξη: είναι δικός σου υπάλληλος.
Και, όχι μόνο αυτό – αλλά δεν μπορείς να ισχυριστείς ότι δεν ήξερες κιόλας. Διότι ήξερες. Και για την ζαρτινιέρα έμαθες, και για τους δολοφονημένους μετανάστες των κρατητιρίων, και για τους πυροβολισμούς, και για τους πέντε-εναντίον-ενός, και για τις άδικες προσαγωγές, και για το άφθονο ξύλο, και για τους κουκουλοφόρους ασφ-αλήτες που παριστάνουν (κύριος οίδε γιατί) τους μπαχαλάκηδες.
Ήξερες. Στο είπαν τόσοι πολλοί, τόσες πολλές φορές. Στο έδειξαν με εικόνες, με βίντεο, με περιγραφές.
Ήξερες, και δεν έκανες τίποτα γι’ αυτό. Και τώρα, οι υπάλληλοί σου κατέβηκαν στον δρόμο, να καταστείλουν την αναρχία. Ή, ότι άλλο γουστάρουν. Υπό τις εντολές σου, υπό τις διαταγές σου, και κυρίως, υπό την ανοχή σου.
Γι’ αυτό, κάνε μου την χάρη, και μην παραμυθιάζεσαι. Οι υπάλληλοί σου φυλάνε το χριστουγεννιάτικο δέντρο, τραβάνε πιστόλι, γκαζώνουν στον κοσμάκη και πλακώνουν πέντε/έναν. Οι υπάλληλοί σου φορτώνουν πέτρες και μολότοφ σε κάθε κακομοίρη. Οι υπαλληλοί σου ανοίγουν κεφάλια ηλικιωμένων και ξεκινάνε πρώτοι τα επεισόδια.
Κάνουν ότι τους πεις: Ανοίξτε καμιά μύτη να χαζέψω στις ειδήσεις λες; ανοίγουν. Σπάστε κανα κεφάλι μετανάστη να έχω να λέω αύριο λες; σπάνε. Χωθείτε στους μπαχαλάκηδες να κάνουν καμιά ζημιά ζητάς; άμεσα.
Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο.
Για πάρτη σου δουλεύουν. Και μην πεις όχι – αν δεν τα έκαναν στο όνομά σου, θα τους είχες σταματήσει καιρό τώρα.
Τους σταμάτησες; όχι βέβαια. Οπότε, τουλάχιστον, μην γκρινιάζεις. Και μην τους βρίζεις. Είναι άκομψο να βρίζεις τους δικούς σου εργαζόμενους.
Υ.Γ.: Και που ‘σαι; αν νιώθεις αρκετά άντρας, κατέβα να τους βοηθήσεις κιόλας. Υπάρχουν αρκετοί Αλέξανδροι ακόμα για ξεκαθάρισμα.
(*) Εσύ, εγώ, όλοι μας.
(15 ψήφοι, βαθμολογία: 4,27 / 5)
Loading...
Ευγε Γιαννη! ΕΥΓΕ!!!!!!
Εγω που – ναι καθομαι τωρα στον καναπε και βλεπω αλτερ – (ειχε πολυ γελιο πριν) – σκεφτομαι μαζι με αλλους στο μπλογκ να παρουμε εναν καναπε και να παμε εξω.
Να δει κι ο αλλος τον εαυτο του.
ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΓΕΡΑΣΜΕΝΗ
ΤΙ ΘΑΘΕΛΕΣ ΝΑ ΣΟΥΔΙΝΑ ΚΑΥΜΕΝΗ??
ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΧΑΣΕΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ
Η ΤΗΝ ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΠΙΑ ΣΠΑΣΜΕΝΗ ΣΟΥ ΡΟΜΦΑΙΑ?
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΕΧΑΡΙΣΩ ΠΟΛΙΤΙΜΑΣΤΟΛΙΔΙΑ
Η ΝΑ ΣΟΥΧΡΥΣΩΣΩ ΜΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΦΡΥΔΙΑ/?
………………………
ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΗΥ ΠΑΡΙΔΑ
ΤΙΠΟΤΑ ΑΠ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΑΩ
ΜΟΝΑΧΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΑΜΙΛΑΩ
ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΧΑΡΕΣΠΑΛΑΙΩΝ ΠΟΥ Μ ΕΙΧΑΝΕΔΟΞΑΣΕΙ
ΕΝΩ ΑΥΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΟΥΣ
Μ ΕΧΟΥΝΕ ΣΜΠΑΡΑΛΙΑΣΕΙ….
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΚΑΤΑΠΤΩΣΗ
ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΣ ΒΙΑ
ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ
ΧΑΙΡΕ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΡΙΑ
Ο ΠΟΛ ΑΡΚΑΣ Η ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΤΟΥ ΧΡΥΣΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΛΕΕΙ….
………….
Ο ΕΥΓΕΝΕΣΤΕΡΟΣ ΑΓΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΟΡΓΙΑΖΩΝ ΥΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΔΑ.
Αδελφέ, και στο δρόμο βγήκαμε για να διαμαρτυρηθούμε για όλα τα παραπάνω και στον καναπέ μας μέσω του υπολογιστή μας παλέψαμε.
Ωραία αυτά που λες αλλά κάνεις λάθος λέγοντας ότι «..Η άλλη ομάδα, που έχει περισσότερο ενδιαφέρον, πληρώνεται από σένα, οργανώνεται από σένα, διατάσσεται από σένα, προστατεύει εσένα, και λειτουργεί κάτω από τις δικές σου εντολές.»
Η σωστή διατύπωση είναι : «Η άλλη ομάδα, που έχει περισσότερο ενδιαφέρον, πληρώνεται από σένα, οργανώνεται από τους κυβερνώντες, διατάσσεται από τους κυβερνώντες, προστατεύει τους κυβερνώντες, και λειτουργεί κάτω από τις εντολές των κυβερνώντων.»
Εκτός και αν εννοείς ότι θα πρέπει να δοκιμάσουμε στην κυβέρνηση αυτούς που ψηφίζει το υπόλοιπο 20% του πληθυσμού
@Argos, δεν καταλαβαίνω: αφού τους ψηφίζει το 80%, δεν είναι όλοι μας;
Εμείς δεν έχουμε συμμετοχή στους κυβερνώντες; εμείς δεν είμαστε -στην τελική- οι κυβερνώντες;
Όχι φίλε μου, δεν είμαστε στους κυβερνώντες.Ακόμα και αν είμαστε στο 80%, που εγώ τουλάχιστον δεν είμαι.
πως μπορεί εγώ του 20% να είμαι στην ίδια ομάδα του 80%;
Δεν υπάρχει συλλογική ευθύνη. Ο καθένας εχει να αντιμετωπίσει τους δικούς του δαίμονες στα δικά του πεδία μάχης. Η αστυνομία του 80% βρίσκεται απέναντι από μέρος του 20% ενώ πληρώνεται από το 100% 🙂
arkoude θα συμφωνήσω με τον argos. Αλλά θα θέσω θέμα ευθύνης στο 20% ως προς το ότι δεν έχει καταφέρει να πείσει έστω το υπόλοιπο 30% για τα κακώς κείμενα.
Ωστόσο και πάλι δεν δέχομαι τη συλλογική ευθύνη, διότι υπάρχουν και περιπτώσεις που ελάχιστοι μπορεί να μη συμφωνούν με την παράνοια, αλλά η παράνοια δεν τους λαμβάνει υπόψη.
Υπάρχουν δηλαδή περιπτώσεις που σαν μονάδα γνωρίζεις πως ό,τι συμβαίνει είναι παράλογο, είσαι ενάντιος, το παλεύεις με ό,τι τρόπο έχεις, αλλά παρόλα αυτά δεν εισακούγεσαι. Ετσι αναγκαστικά περιμένεις πότε επιτέλους θα κατανοήσουν και οι υπόλοιποι αυτά που εσύ βλέπεις και εκείνοι δεν βλέπουν, αλλά δεν ενοχοποιείσαι.
Θα συμφωνήσω με τον Argos και θα σου θυμίσω πως ένα άλλο ποσοστό απείχε.
Κι αυτό το ποσοστό πληρώνει (για τους δικούς του σοφούς ή ανόητους λόγους) όσο πληρώνει το 20%.
Έτσι λοιπόν αν μιλάμε για όλους όσους έχουν το δικαίωμα να ψηφίζουν, το ποσοστό που εξέλεξε κυβέρνηση, ή ψήφισε την τωρινή αντιπολίτευση δεν είναι και τραγικά μεγάλο.
Το γεγονός ότι βγαίνουμε/βγαίναμε στους δρόμους, διακινδυνεύουμε τη ζωή μας (από καμιά πέτρα ή κανένα γκλομπ) νομίζω πως αναιρεί το «εσύ» σου.
Κι αν δεν είσαι ούτε με τους μεν ούτε με τους δε; Αν δε θέλεις να είσαι μονάδα ούτε σε δημοσκόπηση ούτε σε πορεία, εργαλείο του καθενός να ερμηνεύσει την αντίδραση σου ή μη όπως τον βολεύει; Αν σου τη σπάνε οι αποφάσεις που παίρνονται ερήμην σου αλλά δεν μπορείς να ταυτιστείς με την ανομοιογενή μάζα των γενικά διαμαρτυρόμενων;
Η αντίδραση δεν είναι μόνο μαζική. Υπάρχει και η ατομική που είναι και η δύσκολη. Το να μην ανέχεσαι να σε πατάνε, την ώρα που το κάνουνε (*). Το να βγαίνεις μετά για να ξεδώσεις πετώντας πέτρες, group στο facebook και tweets, δε λέει και πολλά αν είσαι προσκυνημένος τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου. Αντιμετώπισε το αφεντικό που σε καταπιέζει, τον έξυπνο που σου παίρνει τη σειρά, τον οδηγό που παρκάρει πάνω σου, την τράπεζα που σου ζητάει παράλογα πράγματα, τη μάνα σου που σου λέει ότι αν δε βγεις πρώτος στο σχολείο, θα πάει από καρδιά, αυτόν που σου τη σπάει τέλως πάντων και μετά έλα να το παίξεις μάγκας. Να είσαι σκληρός αλλά δίκαιος με τους άλλους, και φυσικά πρώτα και κύρια με τον εαυτό σου. Γιατί λυπάμαι, αν του βρίσκεις δικαιολογίες, είσαι κότα και αυτολαϊκίζεις. Και είσαι απλά ένας εργοδότης που κακομεταχειρίζεται τους υπαλλήλους του…
(*) Όχι εσύ, ΕΓΩ! Ο κάθε «εγώ» που το διαβάζει.
γαματο φιλε αλλα λιγο μεσι το λειαουτ
τ ανεβασα στο φμπ παραφτα
ευγε 🙂
Μωρε δεν μας παρατάς, που φταίω εγώ.
Το βρήκαμε τώρα ο κάθε ετερο-προοδευτικο-μαθημένος «φταίμε εμείς».
Αύριο θα βρούμε άλλη καραμέλα.
Φταίω εγώ που πήγα να ψηφίσω, και οι οικογένειες είχαν φροντίσει με δουλειά 10ετιών να μην υπάρχει τίποτα έξω απο το λευκό;
Φταίω εγώ που το πα-σοκ(και ξερός) επαίρεται για τις «10 μονάδες» με 30% αποχή, χώρια λευκά και άκυρα;
Φταίω εγώ που η προπαγάνδα μας έχει γανώσει την κεφάλα ώστε οι Μετανάστες που μας πνίγουν σαν έρμαιο και υποβαθμισμένο πλήθος, και όχι σαν ρατσισμός,
το πλήθος που σκάει στην πόρτα μας, γιατί έτσι θέλουν οι Αμερικάνοι,
να το περνάμε σαν «ανθρωπισμός-δουλειά-συνύπαρξη-ρατσιστές κάντε χώρο να κάτσουν οι άνθρωποι»;
Χάνω «τεύχη» ή ο «Βασιλιάς είναι γυμνός»;
Αντε απο κεί ξυπνάτε καμιά φορά.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΟΛΟΥΣ.ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΙΟ.Η ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΡΑΣΗ ΟΥΤΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ. ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ. ΤΙ ΟΜΩΣ;ΠΩΣ; ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΜΕ ΤΩΡΑ ΗΤΑΝ ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ(ΠΟΙΟΥΣ ΔΕΝ ΞΕΡΩ) ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΑ ΛΕΓΑΝΕ (ΓΙΑΤΙ ΥΠΗΡΞΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΟΥ ΤΟ ΦΩΝΑΖΑΝ) ΤΟΥΣ ΛΕΓΑΜΕ ΤΡΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΟΗΤΟΥΣ. ΤΩΡΑ;