Μάλλον μας έχει διαφύγει, ίσως γιατί κανένα μεγάλο κανάλι δεν κάνει απ’ ευθείας μετάδοση, ίσως γιατί δεν το παρουσιάζει κάποιος γνωστός, ίσως γιατί δεν έχει μεγάλους σταρ – αλλά έχουμε και στην Ελλάδα το δικό μας Survivor!

Ομάδες ανθρώπων, συχνά αποκαλούμενοι με το «πρόσφυγες» ή το «μετανάστες» (ίσως για να ξεχνάμε για λίγο ότι είναι, κατά βάση, άνθρωποι) δίνουν το δικό τους αγώνα, άλλοτε κόντρα στις κακές συνθήκες, άλλοτε κόντρα στους βίαιους δεσμοφύλακες, άλλοτε κόντρα στο κακό τους το ριζικό που τους έφερε στην ανάγκη μας.

Κάποιοι εξ αυτών ζουν σε αξιοπρεπείς συνθήκες όντως, όπως στον Βοτανικό – αλλά για το τηλεοπτικό κοινό που διψάει για αίμα, του προτείνουμε να παρακολουθήσει αυτά τα παράλληλα εντυπωσιακά αγωνίσματα, των πιο άτυχων από αυτούς, με έπαθλο μία στέγη και ένα πιάτο φαΐ με ειρηνικές συνθήκες σε χώρες της ΕΕ – για όσους, βεβαίως, σταθούν αρκετά τυχεροί και επιβιώσουν.

~

Θα αναλάβω εγώ την παρουσίαση, – άσημος μεν, ελπίζοντας όμως ότι η τραγωδία θα φέρει αρκετούς θεατές και θα καλύψει την ανάγκη τους για να βιώσουν ένα αληθινό άθλημα επιβίωσης.

Πάμε λοιπόν; Είμαστε έτοιμοι για την απόλυτη περιπέτεια επιβίωσης; Πάμε!

~

Στην πρώτη φάση του αγωνίσματος, θα ξεχωρίσουν αυτοί που θα φύγουν από τον πόλεμο. Είτε είναι αληθινός πόλεμος, με όπλα και σφαίρες, είτε είναι οικονομικός πόλεμος, είτε πόλεμος για τις ιδέες ή την δημοκρατία ή τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι παίκτες μας θα πρέπει να φύγουν από την χώρα τους, με τα ελαχιστότερα από τα υπάρχοντά τους, για πάντα.

Στην δεύτερη φάση, θα πρέπει να πληρώσουν απίστευτα ποσά σε κακούργους, για να επιβιβαστούν σε μία φουσκωτή, ακατάλληλη βάρκα, όπου με απειλή όπλου ένας εξ αυτών, ξέρει δεν ξέρει, θα οδηγήσει «προς τα φώτα» – συνήθως με μία επικίνδυνη φουρτούνα να τους καταδιώκει.

Θα μπορούσαν, πιθανόν, να μεταφερθούν μέσω στεριάς και να μπουν με πιο ασφαλείς διαδικασίες στην Ευρώπη – αλλά σοβαρευτείτε, τι παιχνίδι Survivor θα ήταν αν δεν είχε και λίγο περιπέτεια, ε; Γι’ αυτό, και θα έχουμε ναρκοθετημένες περιοχές, και έναν φράκτη τόσο ισχυρό, που δεν πέφτει από κυβερνήσεις.

Κάποιοι, εξ αυτών, θα πνιγούν – συνήθως γυναίκες και παιδιά – αφού, λίγοι θα φορούν σωσίβια, και ακόμη λιγότεροι θα φορούν σωσίβια που όντως επιπλέουν. Έτσι είναι όμως το παιχνίδι, ας επικεντρωθούμε κυρίως σ’ αυτούς που θα τα καταφέρουν, και θα ξεβραστούν σε μία ελληνική ακτή – αν πρώτα δεν πέσουν σε περίπολο, Ελληνική, Τουρκική ή της Frontex, που είναι πιθανό να τους … σπρώξουν προς όποια κατεύθυνση του βολεύει.

Αν κάποιο παιδάκι πνιγεί, και είναι εικαστικά άρτιο το θέαμα για μετάδοση, θα φροντίσουμε να μάθουμε το όνομά του, θα αυξήσει σίγουρα την τηλεθέαση. Για τα υπόλοιπα… ε, δεν έχουμε αρκετά δεκαπεντάλεπτα. Ας επικεντρωθούμε θα έλεγα στα υπόλοιπα αγωνίσματα που θα συμμετάσχουν όσοι τα καταφέρουν.

Όσοι επιβιώσουν, θα περάσουν στην τρίτη φάση του διαγωνίσματος. Αυτή, είναι τόσο μεγάλη, που μπορεί να διαρκέσει μήνες – όρεξη να έχουμε να βλέπουμε. Θα ξεχωρίζουμε τα αθλήματα ανάλογα με τον βαθμό επικινδυνότητας και πολυπολοκότητας – αλλά οι παίκτες μας είναι ελπιδοφόροι, και είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ζήσουν κάθε λεπτό με όλη την αγωνία στο πρόσωπό τους.

Για αυτό το χρονικό διάστημα, οι παίκτες θα παραμένουν ως επι το πλείστον κρατούμενοι. Αυτό, θα βοηθήσει κυρίως να τους ελέγχουμε, και να μην διαμαρτύρονται πολύ οι γείτονές τους. Το παιχνίδι αυτό θα το ονομάσουμε «χωρίς λόγο τιμωρία», μπορεί να κρατήσει και χρόνο – μερικές φορές σε κελιά φυλακών και ο μόνος τρόπος να γλυτώσει κάποιος θα είναι να αποπειραθεί να αυτοκτονήσει, ή να κάνει υπομονή μπας και έρθει η σειρά του να βγει. Αν τα καταφέρει να αυτοκτονήσει παίρνει έξτρα πόντους – αλλά, όπως είναι λογικό, αποκλείεται από την συνέχεια.

Εξαντλημένοι ψυχολογικά και σωματικά, οι παίκτες μας θα πρέπει να καταθέσουν ένα αίτημα παραμονής ή ασύλου. Επειδή ο αριθμός τους είναι μεγάλος, αυτό όχι μόνο θα πάρει μήνες, αλλά και συχνά δεν θα υπάρχει αρκετό προσωπικό να διαχειριστεί τα αιτήματα. Είναι ενδιαφέρον να βλέπει κανείς φυλακισμένους να πασχίζουν για ένα αίτημα ασύλου σε ξένη χώρα, με γραφειοκρατικές διαδικασίες που συχνά δεν κατανοούν – και πόσο θα αντέξουν την ταλαιπωρία. Όσοι διαμαρτυρηθούν γι’ αυτό, χωρίς να το γνωρίζουν θα παίξουν ένα υποπαιχνίδι που λέγεται «γνώρισε τα ΜΑΤ». Δακρυγόνα, κλομπ, και αυτοσχέδιες μάχες θα προβληθούν prime-time – το παιχνίδι δεν θα έχει νικητές, τα ΜΑΤ θα νικήσουν ότι και να γίνει, αλλά θα είναι ενδιαφέρον το πρόσωπο των ανθρώπων που θα είναι αντιμέτωποι με οπλισμένους ένστολους, ενώ έχουν έρθει από πόλεμο. Γενικά, το παιχνίδι θα έχει μάχες και σωματική επαφή με την εξουσία.

Στην συνέχεια, το παιχνίδι της υπομονής που λέγαμε. Αυτό, θα περιλαμβάνει από φαγητό με σκουλήκια, ντουσιέρες κοινές που δεν θα δουλεύουν πάντα, ελλείψεις στις ιατροφαρμακευτικές υπηρεσίες. Τον χειμώνα δεν θα υπάρχει θέρμανση για όλους (τι survivor θα ήταν άλλωστε, σοβαρευτείτε). Για κάποιους τυχερούς, θα υπάρχουν και έξτρα αγωνίσματα, όπως το «ζήσε στο χιόνι με μόνο εφόδιο μία σκηνή«, «φτιάξε φαγητό στην πλαστική σκηνή σου«, ή «άναψε μαγκάλι για να ζεσταθείς«. Όποιος παγώσει, καεί, ή πεθάνει από αναθυμιάσεις, αποκλείεται από την συνέχεια του παιχνιδιού. Δυστυχώς, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, κανείς δεν θα μάθει το όνομα αυτών των παικτών. Ας συνεχίσουμε όμως:

Για τα μικρά παιδιά, έχουμε έξτρα δραστηριότητες, όπως το «γνώρισε τα ναρκωτικά σε ένα κλειστό καμπ», το «αυτοκτόνησε όπως οι μεγάλοι» ή το «ζήσε με ενήλικες σε λίγα τετραγωνικά», ή το «φάε χαστούκι από τον δεσμοφύλακά σου». Τα παιδιά, γενικώς, κερδίζουν πόντους αν καταφέρουν να μεγαλώσουν, και λίγους παραπάνω αν καταφέρουν να μεγαλώσουν χωρίς ψυχολογικά ή άλλα προβλήματα. Πολλούς περισσότερους αν καταφέρουν μετά από όλα αυτά να παραμείνουν παιδιά, μα δεν πιστεύουμε ότι θα χρειαστεί ποτέ να δώσουμε τέτοιους πόντους.

Όσοι δεν ζήσουν σε σκηνές, δεν θα είναι (απαραιτήτως) πιο τυχεροί. Υπάρχει η επιλογή «ζήσε με αλληλέγγυους» που περιλαμβάνει ναι μεν συνήθως καλύτερες συνθήκες μα ανα πάσα στιγμή και την διαδικασία της σύλληψης, με όσα αυτό συνεπάγεται, και το «ζήσε σε έναν εγκαταλελειμμένο για κάποιον-προφανώς-σοβαρό-λόγο χώρο» που περιλαμβάνει μολύνσεις και κουνούπια. Εκεί θα πεθάνει μάλλον πιο αργά κάποιος, οπότε θα αργήσουμε να δούμε ποιος έχασε.

Υπάρχει και ένα έξτρα παιχνίδι, στο οποίο αν διαμαρτυρηθούν κάποιοι παίκτες για την ποιότητα του φαγητού, ή του νερού, θα τους στερήσουμε εκδικητικά το φαγητό για τρεις μέρες. Κερδισμένοι, όσοι αντέξουν με ψωμί και νερό και δεν ξαναγκρινιάξουν.

Όσοι επιλέξουν να ζήσουν κοντά στα σύνορα, σε άτυπα καμπ, θα εκδιωχθούν κάποια στιγμή, ενώ όσοι τα καταφέρουν να φύγουν, θα αντιμετωπίσουν πιθανότατα ίδιες αν οχι χειρότερες συνθήκες στις άλλες χώρες. Σε κάποιες χώρες, όπως η χώρα της ελευθερίας, δεν θα είναι καν ελεύθεροι να μπουν αν γεννήθηκαν σε λάθος γεωγραφικό μήκος ή πλάτος – ε, και ας κλάψουν όσο θέλουν, έτσι είναι το παιχνίδι.

Ως μπόνους αγώνισμα, κάποια παιδιά που θα έχουν πρόσβαση σε σχολεία (σε διαφορετικές ώρες από τα «δικά μας παιδιά») για να ενταχθούν, θα δουν ρατσιστές να τους βρίζουν και να δένονται με αλυσίδες απέξω για να μην μολύνουν «τα δικά τους παιδιά». Αν δεν έχουμε αρκετούς από τα δικά μας σχολεία, υπάρχει πρόβλεψη να έρθουν από άλλες περιοχές, για να γίνει μπούγιο και να γράφουν καλύτερα στην κάμερα.

Στο τέλος του παιχνιδιού, αρκετοί αν όχι οι περισσότεροι θα βρεθούν μπροστά στο ενδεχόμενο να μεταφερθούν στην Τουρκία. Αυτοί αποκλείονται αυτόματα, εκτός και αν διεκδικήσουν με κάθε τρόπο την παραμονή τους, αλλά όσοι χρησιμοποιηθούν, είτε από το δικό μας παιχνίδι, είτε από το αντίστοιχο τουρκικό survivor ως πιόνια, θα διατηρήσουν μία πιθανότητα ακόμα να κερδίσουν.

Οι παίκτες γενικά στο παιχνίδι μπορεί να δεχθούν εξωτερική βοήθεια. Αυτό δεν είναι απαγορευμένο, αρκεί όσοι συμμετάσχουν σ’ αυτήν την διαδικασία, είτε να σκοπεύουν να πάρουν χρήματα από την συμμετοχή τους, είτε να το κάνουν αφιλοκερδώς γιατί νοιάζονται, οπότε να είναι προετοιμασμένοι να τους πουν «άπλυτους» και/ή «ανθέλληνες». Η δεύτερη ομάδα δεν κερδίζει τίποτα, αλλά να είναι προετοιμασμένη εκτός από το βρίσιμο να δεχθεί και επιθέσεις σωματικές – χωρίς ίσως πάντα να μπορεί να βρει το δίκιο της στην δικαιοσύνη. Έτσι είναι το παιχνίδι, τραγικό. Όποιος θέλει συμμετέχει.

Όσοι καταφέρουν να μείνουν εδώ πάντως, θα αντιμετωπίσουν τον ρατσισμό. Όλοι, ανεξαιρέτως. Αυτό θα είναι ένα διαρκές παιχνίδι και εκτός από την σταθερή αρθρογραφία επισήμων και μη, με λέξεις όπως «λάθροι», «επικίνδυνοι», «αυτοί που αλλοιώνουν την ελληνικότητά μας/την θρησκεία μας», «ζώα», κλπ, μία μόνιμη, επαγγελματική ομάδα δολοφόνων θα είναι διαρκώς έτοιμη για πάσα χρήση. Όσοι σφαχτούν κάνοντας ποδήλατο, ή τους οδηγήσουν και τους γδύσουν σε ΑΤ φωτογραφίζοντάς τους, ή τους κάψουν τα μαγαζιά, αποκλείονται αυτόματα. Όσοι ξέρουν μπάσκετ, και έχουν αρκετά μεγάλο άνοιγμα χεριών, είναι πιθανό να αντιμετωπιστούν διαφορετικά, αλλά αυτό θα δούμε πως θα το αντιμετωπίσουμε όταν έρθει η ώρα – μάλλον θα τους δώσουμε το κολιέ της ασυλίας.

Πιστεύω ότι έχουν ωριμάσει όλες οι συνθήκες για να δούμε ένα τέτοιο παιχνίδι. Ας κερδίσει ο καλύτερος, και εύχομαι να απολαύσουμε, στα σκληρότερα των αγωνισμάτων, τα βαθύτερα ένστικτα του καθενός καθώς θα ξεδιπλώνονται μπροστά μας γενναιόδωρα οι τραγωδίες.

Υπόψιν: πλην των εθελοντών αλληλέγγυων, και των ρατσιστών ναζί – ουδείς άλλος θα δηλώσει αυτοβούλως συμμετοχή. Άνδρες, γυναίκες, παιδιά, οικογένειες – απλώς δεν θα αντέξουν να ζήσουν άλλο στην χώρα τους. Όλοι αυτοί, γίνονται αυτόματα παίκτες.

Καλή επιτυχία σε όλους!

Υ.Γ.: Όλο το παιχνίδι έχει στηριχθεί σε καταγγελίες που έχουν γίνει στα μέσα • επιτρέπεται η συμμετοχή ακόμα και ανηλίκων • κανείς δεν εγγυάται δώρα στους νικητές • κατά την συμμετοχή, δύναται οι παίκτες να απολέσουν, συχνά όχι αυτοβούλως, βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Παρακολουθείτε με δική σας ευθύνη.