Τσαντιζόσαστε καμιά φορά, οταν, αντί να γράψω δικό μου ποστ, σας στέλνω αλλού.

Αλλά πάτε – και βλέπετε οτι έχω πάντα δίκιο που σας βγάζω απο τον δρόμο μου, και γνωρίζετε και καινούργιους ανθρώπους.

Τούτη την φορά, δεν είναι για έναν blogger – είναι για έναν πιτσιρικά που οι γονείς του είναι blogger (τι του λαχε του καημένου :)).

Ένα μικρό τιζεράκι:

Είναι πολύ έξυπνος και ξέρει πολλά πράγματα. Την τελευταία φορά που ήταν με τη γιαγιά του, τη ρώτησε: “γιαγιά πως τον λέμε αυτό τον αριθμο που είναι μεγαλύτερος από το εκατομμύριο και είναι σαν πλαγιαστό 8;” Η γιαγιά του δεν είχε ιδέα και πήρε τη βοήθεια του τηλεφώνου (εμάς) για να της πούμε ότι είναι το άπειρο. Έχει απορίες όπως: “όταν κρεμόμαστε από κάπου, σηκώνουμε όλο μας το βάρος. Γιατί λοιπόν δεν μπορούμε να σηκώσουμε μια γλάστρα που έχει το μισό μας βάρος;”
Από την άλλη είναι πολύ αφηρημένος και βρίσκεται πολλές φορές στον κόσμο του. Μπορεί να του πεις 3 φορές να βάλει τα παπούτσια του και να μη σε ακούσει καθόλου.

Απολαύστε τον μικρό Γιώργο.