Ξημέρωνε δεκατρείς Σεπτεμβρίου

Φίλε αναγνώστη, κάνε μου μια χάρη:

Πριν διαβάσεις αυτό το post, παίξε αυτό το κομμάτι.

~

Το κύμα παφλάζει αδιάφορα.

Μεγάλωσα στην Πάρο. Δηλαδή, δεν μεγάλωσα μόνο ηλικιακά, αλλά και ωρίμασα, αισθάνθηκα, έζησα.
Όλοι έχουν μιά πατρίδα στο μυαλό τους. Ένα μέρος που νιώθουν σπίτι. Εμένα είναι η Πάρος.

Εδώ έζησα την μάνα μου, τόσα χρόνια πριν. Ζήσαμε και αλλού, αλλά εδώ έζησα την μάνα μου. Δεν μου καθησαν ποτέ περισσότερες εικόνες, μυρωδίες, στιγμές απο εκείνη, απο όσες ζήσαμε μαζί, εδώ.

Μην ξεγελιέσαι αναγνώστη, τούτο το ποστ δεν είναι ούτε για την Πάρο, ούτε για την μάνα μου.

Τούτο το ποστ είναι για μένα.

~

Τέτοια λοιπόν έλεγα εχθές το βράδυ στην Ελεάνα. Νύσταζε, χασμουριόταν η καημένη – είδε και εξ’ αιτίας μου όλο το champions league, τον Ολυμπιακό για μένα, τις άλλες ομάδες για κάτι κάφρους διπλανούς.

Γυρίζαμε και της έλεγα για την μάνα μου, θεός σχωρέστη, και στιγμές με ένα υφασμάτινο σκάκι που είχε και παίζαμε.

Δεν καταλάβαινε πολλά, μούγκριζε «ναι» και «όχι» και «σ’απαπάω» – δικό μας αυτό. Περπατάγαμε ακρη του λιμανιού, γυρίζοντας απο τα Λιβάδια, αυτή κρύωνε, εγω ιδρωμένος απο την ζέστη των ονείρων μου. «Μόλις φτάσουμε» να μου λέει, «εγώ θα κοιμηθώ». «Αμ δε» την κοροϊδεύω εγώ «που θα κοιμηθείς» – το μυαλό της πάει στο πονηρό και γελάει. Εγώ όμως, το εννοώ.

Φτάνουμε κοντά στο σπίτι, έχει απο ώρα μπει στις δεκατρείς του μηνός, δεκατρείς γνωριστήκαμε, μηνιαία επέτειος.

Δεκαέξι μήνες μαζί.

Μιά ζωή, και μην το γελάς.

Κάθε μήνα, ένα μικρό δώρο. Απο κάρτα και λουλούδια, μέχρι σύνδεση για τον υπολογιστή με το κινητό.

~

Τούτο το ξημέρωμα του δέκατου έκτου λοιπόν, φτάνουμε στο σπίτι που μας φιλοξενεί.

Ένα σπίτι μακρυά απο αυτό που μεγάλωσα, και απέναντί μας η Αγία Άννα.

Της λέω σου έχω δώρο, για την επέτειο. Ξυπνά. «Είναι άδικο, εγώ δεν σου πήρα κάτι» μου λέει ναζιάρικα. «Δεν πειράζει», της λέω, «θα εμπνευστείς». Γελάει.

«Το θέλεις σήμερα;» της λέω. «Οχι» μου λέει. Μετά την τρώει: «Ναι». Το ξανασκέφτεται, νυστάζει: «‘Οχι»

«Ελα μωρέ» της λέω «καλύτερα να το δεις τώρα, να κοιμηθείς με αυτό αγκαλιά το βράδυ»

Με τα πολλά, πειθεται.

«Πρέπει όμως να το δούμε στην Αγία Άννα»

Έντάξει, πάμε έξω, το παίρνω μαζί, καθόμαστε.

Της λέω πόσο έντονα νιώθω εδώ. Της λέω πόσο μου λειπει η μάνα μου. Που δεν με είδε άντρα, παρά μόνο παιδί. Που δεν με ειδε να χαίρομαι και άλλο, να λυπάμαι και άλλο, να κλαίω, να γελάω.

Που δεν με είδε να την αγαπάω τόσο.

Που δεν με είδε να…

…και ανοίγω το δώρο…

…της κάνω πρόταση γάμου.

Θα με παντρευτείς καρδιά μου;

~

Δεν θα μπορούσε να γίνει πουθενά αλλού. Το ‘χα ταμένο.

Ξημέρωνε δεκατρείς Σεπτεμβρίου.

Ξημέρωνε άλλη μία μέρα.

Η πρώτη της κοινής μας ζωής.

~

Η Ελεάνα δάκρυζε. Εγώ φοβόμουν ευχάριστα. Ο ήλιος όπου να ‘ναι έβγαινε.

Το κύμα εξακολουθεί να παφλάζει – ποιο αδιάφορα, και ποιο γλυκά απο ποτέ.

.

2006
14/09

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

ΥΦΟΣ

Όταν το έγραφα ήμουν:
ευτυχισμένος emoticon ευτυχισμένος και
ντροπαλός emoticon ντροπαλός.

49 Σχόλια

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ

5.733 θεάσεις

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

Πολύ κακό... >:(Κακό :(Μέτριο :|Καλό :)Πολύ καλό! :D (Δεν έχει ψηφίσει κανείς - γίνε ο πρώτος!)
Loading...

49 thoughts on “Ξημέρωνε δεκατρείς Σεπτεμβρίου”

  3. Καλή πορεία στην κοινή σας ζωή που ξεκινά .. να είναι στρωμένη μόνο με ευτυχισμένες στιγμές, μοναδικές για σας. Οι δύσκολες στιγμές που πιθανόν να έρθουν, να είναι εύκολα ξεπεράσιμες …
    Υγεία, ευτυχία και επικοινωνία !!!
    Υ.Γ. Πολύ όμορφο το δαχτυλίδι, γουστόζικο 😉

  4. Ώστε έτσι τις ρίχνεις, ρε αρκούδε; 😀

    Να ‘στε πάντα καλά κι αγαπημένοι!
    Καλά στέφανα και καλά αρκουδάκια! 😉

  6. Αχ κατασυγκινήθηκα… Σας εύχομαι από τη καρδιά μου μέρες τόσο γλυκές όσο αυτό το ποστ και ακόμα πιο όμορφες…

    Να ζήσετε!!!!!

  11. wow! να ζήσετε ευτυχισμένοι και μες στη γλύκα! :))
    από τα πιο συγκινητικά κι ευχάριστα που έχω διαβάσει στις μπλογκόσφαιρες. πάντα έτσι!!

  12. ααχ! τι ωραία! Επειδή σας ξέρω προσωπικά, χαίρομαι πολύ για σας. Μου θυμίσατε τα «δικά μου»… Αρκούδε, μπράβο! Ελπίζω να δώσεις ένα ανθρώπινο και γλυκό μήνυμα: η πλήρης ευτυχία χρειάζεται αγάπη, έρωτα, αναμνήσεις, νοσταλγίες, πατρίδα, ρίζες, φίλους… ε, παιδιά ξυπνήστε, μη σας φάει η πολλή δουλειά και το κυνήγι του χρήματος!

  15. Ρε αρκούδε, σε καφετέρια βρίσκομαι άνθρωπέ μου. Δεν λέει να με βλέπει ο κόσμος να δακρύζω… βάλε και κανα disclaimer/warning στην αρχή του post.

    Συγχαρητήρια:) … να αλληλοχαίρεστε ο ένας τον άλλο

  16. Τα συγχαρητήριά μου και δημοσίως, φιλαράκι!

    Να είστε πάντα ερωτευμένοι, ευτυχισμένοι και το μέλι να μη λείψει ποτέ από την ζωή σας!

    Δώσε πολλά φιλιά στη μέλλουσα κ. Αρκούδου και πες της οτι την ευχαριστώ πολύ για την ευτυχία που απλόχερα χαρίζει στον φίλο μου!

  19. Αρκούδε μου,

    σας εύχομαι από την καρδιά μου να είστε πολύ-πολύ ευτυχισμένοι -πάντα ερωτευμένοι όπως τώρα. Μπορεί να γίνει. Το ξέρω 🙂 Μη φοβάσαι. Δύο μαζί θα είστε υπερδύναμη!

    Είναι μια πολύ τυχερή γυναίκα. Είμαι βέβαιη ότι για να την διαλέξεις θα είσαι κι εσύ ένας πολύ τυχερός άντρας.

    Σήμερα είναι μια τέτοια πολύ ξεχωριστή μέρα και για μένα: 9 χρόνια έρωτα. Δεν είναι λίγο.

    Αν και δεν σας γνωρίζω προσωπικά σας φιλώ και τους δυό και σας εύχομαι κάθε ευτυχία!

  20. Γιάννη & Ελεάνα
    Σας φιλώ και τους δύο
    Σας αφιερώνω και ένα ποίημα που έγραψα μόλις για σας.

    Ένα δάκρυ έφυγε σήμερα από τα μάτια μου
    Λες νάναι η σκόνη που μου τόκανε αυτό?
    Κάτι που μπήκε μες τα μάτια και δακρύσανε
    Μία απάντηση επειγόντως τη ζητώ

    Μα όταν στα μάγουλα κυλούσε ξανασκέφτηκα
    Μήπως οι λέξεις μου εκάναν τη ζημιά
    Σε δύο φράσεις μια ζωή που πέρασε
    Σε δύο άλλες μια ζωή που ξεκινά

    Σκούρα γυαλιά θα βάλω σίγουρα στα μάτια μου
    Για να μην φαίνονται που είναι δακρυσμένα
    Αυτές τις λέξεις να ακούσω κι αν περίμενα
    Γέμισα δάκρυα χαράς, ευτυχισμένα.

  21. Μπράβο ρε Αρκούδε. Καταπληκτικό το post για την σημαντικότερη απόφαση της ζωής σου. Με συγκίνησες ρε συ…

    Να είστε πάντα καλά μαζί κι ευτυχισμένοι…

  24. Η ώρα η καλή, αρκούδε!
    Πάντα ευτυχισμένοι κι ερωτευμένοι!

    Υ.Γ. Τι θα γίνει ρε γαμώτο, όλοι φέτος θα παντρευτείτε… :PP

  27. Θερμά συγχαρητήρια και γραπτώς (τώρα που διαβάσαμε και όλες τις λεπτομέρειες).
    Το πήρες όλο πάνω σου ρε μπαγάσα και το έκανες ακριβώς όπως έπρεπε…
    Το κρατάω αυτό το ποστ για την αγάπη που ξέφυγε από την οθόνη και μύρισε το γραφείο.

    Πάντα αγαπημένοι!
    Ξανθή

  28. και για να σοβαρευτούμε λίγο, ΔΕΝ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ ΤΙ ΡΥΖΙ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΦΑΣ. ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΨΩ, ΥΠΕΡΠΑΡΑΓΩΓΗ, ΤΥΠΟΥ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΝ ΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ ΝΑ ΕΙΣΑΓΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΖΗΤΗΣΗ.

    φιλιά
    η προηγούμενη

  29. Τελιώνοντας το post τέλειωσε και το τραγούδι. Τέλειος συγχρονισμος!
    Απίστευτη ιστορία, μια μικρή ιστορία ενος αρκουδίτσου και μας αρκουδίτσας που αγαπήθηκαν παράφορα και τώρα θα μπαντεφτούν και θα ζήσουν για πάντα στο δάσος, μέσα στις σπηλιές και στα μέλια…

    Μπράβο παιδιά, χαίρομαι πολύ που αυτά δε γίνονται μόνο στις ταινίες, ακόμα και αν εμπνέονται από αυτές.

    Και πάλι πάντα αγαπημένοι,
    Γιώργος.

  31. woowowowww!

    what a post! πρέπει να είναι το μοναδικό post-αφήγηση πρότασης γάμου στην ελληνική blogging community

    πολλά συγχαρητήρια Αρκούδε και Ελεάννα!
    Να ζήσετε μια ζωήγεμάτη υγεία, ευτυχία, όνειρα κια πολλή πολλή αγάπη. 🙂
    ότι καλύτερο

    υγ:
    και για να μην ξεχνιόμαστε: something old, something borrowed, something blue 😉

  33. Συγχαρητήρια 🙂

    Τρυφερό, γλυκό, αγαπησιάρικο το ποστ!

    Όπως κι εσείς!

    Πάντα υγιείς κι ευτυχισμένοι, μες στα μέλια 😉

    Καλό ταξίδι στη νέα σας zωή 🙂

  34. Η Ελεάνα δάκρυζε κι εγώ σπάραξα στο κλάμα… μη ρωτ’άς γιατί!
    Εύχομαι η ζωή σας να είναι τόσο όμορφη όσο το το μέρος που της έκανες πρόταση…

    Χάρηκα πάρα πολύ αλήθεια

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.