Η απίστευτη συμμετοχή σας με άφησε άφωνο. Δεκάδες άνθρωποι συνέβαλλαν, γράφοντας σχόλια για τους εαυτούς τους ή για συγγενείς, μοιράζοντας τις ιστορίες τους, πόνο και ελπίδα.
Εμεινα άφωνος.
Στην αρχή απαντούσα στα σχόλια, αλλά μετά παρατήρησα οτι το βήμα λόγου που δινόταν εδώ στους (έμμεσα ή άμεσα) παθόντες ήταν πολύ πιο σημαντικότερο απο την δική μου γνώμη.
Έτσι σας άφησα να λέτε ότι βάραινε την καρδιά σας.
Είσαστε πολλοί – πολλοί περισσότεροι απο όσους περίμενα.
Αυτή η συμμετοχή σας με αναγκάζει να το επαναφέρω στην επικαιρότητα, καθώς, μιλώντας με την Αντικαρκινική Εταιρεία, και λαμβάνοντας υπόψιν το #51 σχόλιο απο τον Γιώργο, σκέφτηκα οτι δεν μπορώ να μείνω απαθής παρακολουθώντας αυτήν την συζήτηση.
Πρώτα, το post:
5/2/2007:
Πες το δυνατά ρε, Καρκίνος.
Όχι το ζώδιο, το άλλο. Η «ασθένεια». Η «επάρατη νόσος». Η «κατάρα». Το «ακατανόμαστο».
Η μάνα μου έπαθε καρκίνο της ουροδόχου κύστης, και πέθανε -τελικά- απο αυτό. Κυρίως, έφταιγε (και φταίει) το κάπνισμα. (Τώρα, πως φτάνει η τζούρα απο το πρωϊνό απαραίτητο τσιγάρο στην ουροδόχο κύστη, τρέχα γύρευε. Φτάνει όμως. Να είσαστε σίγουροι, γιατί η μάνα μου για περίπου ενάμισι – δύο χρόνια, είχε ένα σωληνάκι, πλαστικό, που έδιωχνε τα ούρα σε μία σακούλα).
Όταν τριγυρνούσα στην Πάρο μετά τον θάνατό της, όλοι στραβομουτσουνιάζανε όταν έλεγα «Καρκίνος». Όταν άκουγα τους ανθρώπους να μιλάνε για άλλους, που πέθαναν απο καρκίνο, έλεγαν «η ασθένεια».
Μα τον θεο, ούτε να το προφέραν δεν μπορούσαν.
Τι τρέχει με αυτό; Τι είδους κόλλημα είναι; Μήπως και αν το πεις, κολλάς; Μην είναι κολλητικό; Μην το κολλάς με την αναφορά;
~
Κάπου τρία χρόνια πριν, στο γραφείο, έχω χάσει μπόλικα κιλά. Απο την Taste and Diet. Κάθε μέρα, τρώω το φαγητό που μου φέρνουνε – για μήνες λέμε τώρα, ε; – στο εστιατόριο, μαζί με ΟΛΟΥΣ τους άλλους. Πιάνει το κόλπο, τα χάνω τα περιττά, γίνομαι γκομενάκι, είμαι στα πάνω μου, ξυρίζω το κεφάλι μου.
Τι το ‘θελα;
Μήνες μετά, όσο είχα διατηρηθεί, ανακαλύπτω οτι υπάρχει φιλολογία: ο Γιάννης έχει καρκίνο (φτου! που έκανε και ο Φιλιππίδης όταν παρουσίαζε τα ζώδια στις ειδήσεις του Μαστοράκη στον Αντέννα).
Σου λέει ο άλλος, ξυρισμένο κεφάλι ίσον χημειοθεραπεία, χαμένα κιλά, that fits.
Ε, ούτε τότε δεν είπανε «καρκίνος». Το έμαθα απο κουβέντα που ξεκίναγε «το ξέρουμε οτι είσαι άρρωστος«.
Άρρωστος, όχι καρκίνος.
Σαν να έχεις τον σατανά μέσα σου.
Και, σαν να μην έφτανε αυτό, αν τελικά τον αποκτήσεις (μακρυά απο μας, ε;) δαγκώνεσαι.
Πως να το πεις; Φυλαγεσαι.
Γιατι σε κοιτάνε σαν πεθαμένο – ήδη. Όπως τους κοίταζες και εσύ παλιά.
~
Λοιπόν, παλικάρια, να τα βρούμε λίγο εδώ: Ζεις, απο τον καρκίνο. Επιβιώνεις. Είναι μπάσταρδη ασθένεια, αλλά δεν είναι θανατική καταδίκη. Πολλοί γλυτώνουν – έχω παραδείγματα-. Και μετά είναι καλά. Απολύτως καλά. Ούτε την ψυχή τους πουλήσανε, ούτε φαντάσματα είναι. Άρρωστοι πριν – καλά τώρα. Και ούτε έχουν να ντρέπονται για κάτι.
Και αξιοπρεπείς, και αμόλυντοι. Για αυτό, αν ακούσετε κανέναν με καρκίνο, μην το κοιτάξετε σαν πεθαμένο. Σαν κρυολογημένο κοιτάχτε τον. Και μην φοβηθείτε να το πειτε – καρκίνος.
Δεν υπάρχει «ανίατη ασθένεια», «επάρατη νόσος», «η ασθένεια» και άλλες τέτοιες υπεκφυγές.
Και αν το αντιληφθούμε, ίσως κάνουμε κάτι για αυτό. Αν υποψιαστούμε οτι με τον τρόπο ζωής μας (φυτοφάρμακα, κινητά, τσιγάρα, διατροφή) κινδυνεύουμε, και δώσουμε λίγο σημασία, μπορεί και να το αποφύγουμε.
Δεν κολλάει με το να το πεις. Με το τσιγάρο, μπορεί. Με το να το πεις, όχι.
Και, αν θέλετε να με ακούσετε, μην το ανάψετε το γαμημένο για λίγο. Έτσι, τιμής ένεκεν.
Μην διστάσετε να τους καλέσετε. Η ψυχική σας υγεία (είτε είσαστε ασθενείς, είτε είσαστε κοντικά πρόσωπα) είναι εξίσου σημαντική με την σωματική.
Αν πρέπει να μάθουμε να λέμε «καρκίνος» χωρίς να ντρεπόμαστε, τότε σίγουρα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τον πόνο της καρδιάς και του νου μας, χωρίς δισταγμούς.
Στην γραμμή θα σας απαντήσουν άνθρωποι που γνωρίζουν πολλά για την ασθένεια, και γνωρίζουν πως να απαλύνουν τον πόνο της ψυχής σας.
Ελπίζω απο καρδιάς να έχω κάνει ότι μπορώ για να απαλύνω τον πόνο σας…
- Αρχική ημερομηνία: 5/2/2007
- Δεύτερη ημερομηνία: 5/11/2007
- Τρίτη ημερομηνία: 23/10/2008
Οι σέρβερ μοιάζουν να μην αντέχουν άλλο να δείξουν αυτήν την σελίδα. Κοντά στα χίλια comment, με γεμάτο κείμενο, και πάνω απο τριάντα τρείς χιλιάδες επισκέψεις, είναι σίγουρα πρόκληση -στην καλύτερη περίπτωση- για το WordPress. Για να το αντιμετωπίσω, χρειάστηκε να χωρίσω τα σχόλια σε σελίδες. Τα σχόλιά σας, μπορείτε ακόμα να τα δείτε συνολικά σε μία σελίδα, πατώντας στην αντίστοιχη επιλογή..
(135 ψήφοι, βαθμολογία: 4,67 / 5)
Loading...
Kαλησπέρα! Υποσχέθηκα να σας γράψω μόλις έχω νεώτερα..Η μητέρα μου πέθανε σήμερα..Ήταν δυνατή και αισιόδοξη και το πάλεψε μέχρι τέλους!!Είμαι πολύ περήφανη γι’αυτή! Δυστυχώς η περίπτωση της ήταν δύσκολη…Θα προσπαθήσω να είμαι βράχος για το μικρό μου αδερφό και τους γονείς της…Το μόνο που θα θυμάμαι με ανακούφιση από αυτές τις απαίσιες μέρες θα είναι αυτό εδώ το site. Χάρηκα που σας γνώρισα και εύχομαι σε όλους σας τα καλύτερα!Θα συνεχίσω να μπαίνω και θα σας στέλνω να μαθαίνω νέα σας και δε θα ξεχάσω το ενδιαφέρον και τη συμπαράστασή σας!Φιλιά πολλά σε όλους σας!
Aγαπητή Κάτια τι να πώ; Εχω μείνει άγαλμα με τα πολύ άσχημα νέα σας.
Τελευταία κάθε εβδομάδα αποχαιρετώ και ένα φίλο μιά εδώ και μιά στο be strong. Δεν το πρίμενα με τίποτα να φύγει έτσι γρήγορα η μαμά σου.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα την σκεπάσει.
Κουράγιο κοριτσάκι μου……
Κατια μου ουτε κι γω το περιμενα.καλο της ταξιδι.
Σου ευχομαι κουραγιο και να μην ξεχασεις ποτε την αγαπη της.
Φιλια πολλα
θελω δυναμη αυριο ξεκιναω την πρωτη μου χημειοθεραπεια.
Φανή, εμενα νοσεί ο πατέρας μου .Μόλις έμαθε την κατασταση της υγείας του ηθελε να αρχίσει όσο τον δυνατόν γρηγορότερα τις χημειοθεραπείες.Παρόλο που το σχήμα ηταν βαρύ τα καταφερε πάρα πολύ καλά . Θέλει κουράγιο και ψυγολογία.
Σας ευχαριστώ όλους πολύ για τα λόγια σας και το κουράγιο που μου δίνετε!Να είστε όλοι καλά!…Φανή θα συμφωνήσω με την Ιωάννα. Θέλει κουράγιο και ψυχολογία. Να είσαι αισιόδοξη και να κάνεις σχέδια για το μέλλον και όλα θα πάνε καλά! Υπάρχουν άπειρες περιπτώσεις ανθρώπων που τα καταφέρνουν και νικούν την ασθένεια!!!..Κύριε Διονύση είμαι σίγουρη ότι θα εκπλήξετε τους ιατρούς για άλλη μια φορά. Σας εύχομαι ότι καλύτερο και είμαι σίγουρη ότι θα το έχετε. Είστε ένας αξιοθαύμαστος άνθρωπος με μεγάλη δύναμη και θέληση και είναι φανερό πως ξέρετε να το μεταδίδεται αυτό και στους άλλους. Ιωάννα μου ευχές και για τον πατἐρα σου! Αφού ανταποκρίνεται καλά όλα θα πάνε κατ’ευχήν.Πολλά φιλιά σε όλους σας!
Κάτια μου λυπάμαι πολύ για την άσχημη έκβαση της μητέρας σου.Είχα χάσει κι εγώ πριν σχεδόν 2 χρόνια τον πατέρα μου τις ημέρες του Πάσχα και λένε πως οι άνθρωποι που φεύγουν αυτές τις μέρες έχουν καλή ψυχή.Εύχομαι καλό παράδεισο στην μητέρα σου και καλή δύναμη σε εσένα και στους δικούς σου.
Φανή καλή αρχή και εύχομαι όλα να πάνε καλά.
Καλημέρα σε όλους.
Σε ευχαριστώ πολύ Μάνια μου για τα λόγια! Αυτό που αξίζει στους ανθρώπους μας που έφυγαν είναι να τους θυμόμαστε πάντα με αγάπη και σεβασμό γιατί κάθε καρκινοπαθής κρύβει μέσα του έναν ήρωα! Η μητέρα μου δεν παραδόθηκε μέχρι τέλους και έτσι θα τη θυμάμαι πάντα!
ευχαριστω για την στηριξη σασ εκανα την πρωτη εχθεσ και ειμαι καλα εχω αλλεσ 15…..υπομονη και ονειρα.
Όνειρα και υπομονή Φανή μου! Να σκέφτεσαι ότι ο καιρός θα περάσει χωρίς να το καταλάβεις και μετά θα είσαι μια χαρἀ!
Κοριτσια μου καλα εγω εχασα και την μαμα μου και τον μπαμπα μου ειναι πολυ δυσκολο και τωρα μου ηρθαν τα πα νω κατω.Ειμαι ομωσ 45 χρονων και πρεπει να το παλεψω γιατι εχω 3 παιδια.θελει πολλλη δυναμη.
Φανή να παλέψεις και να νικήσεις ! Για΄σενα πρωτα από όλα και για τα παιδάκια σου. Πολλά φιλια σε όλους σας εύχομαι να κυλίσουν όλα ηρεμα στις γιορτές και να είστε με ανθρώπους που σας αγαπούν και σας νοιάζονται.
Καλεσ γιορτες σε ολους μας ευχομαι και εγω οτι το καλυτερο για τον καθενα μας.
Καλημέρα σας.Θα ήθελα να πώ σε όλους σας καλές γιορτές και καλή Ανάσταση.Με υγεία δύναμη και πολύ υπομονή σε όσους νοσούν αλλα και σε αυτούς που στέκονται διπλα στα αγαπημένα τους πρόσωπα και τους κρατάνε το χέρι.Και όσο για αυτούς που έχουν χαθεί εύχομαι να μην πονάνε πια και να είναι ευτυχισμένοι…….. αλλα κυρίως να μην τους ξεχάσουμε ποτέ……..
Kαλή Ανάσταση σε όλους με αγάπη και υγεία για όλους μας!
Ευχομαι καλη ανασταση και υγεια σε ολους σας
Καλή ανάσταση, και καλό Πάσχα σε όλους, και στους νοσούντες, να είμαστε και του χρόνου εδώ.
Αμήν Denis, όλος ο κόσμος να είναι καλά! φιλιά σε όλους
Καλημέρα σας.Εύχομαι όλοι να περάσατε όσο πιο καλά γίνεται.Χρόνια πολλά σε όλους.
Χρονια πολλα Μανια μου να χαιρεσαι τα παιδακια σου.
Να ειμαστε ολοι καλα πολλα φιλια σε ολους σας.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!ΚΑΤΙΑ ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΝΟΥΛΑ ΣΟΥ,ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΝΑ ΤΗ ΘΥΜΑΣΑΙ!ΦΑΝΗ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ Κ ΟΛΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ.ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ!ΕΓΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΣΧΗΜΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΜΟΥ ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΖΩ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ.ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΜΕ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.ΕΠΙΣΗΣ ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΔΙΝΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ,ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΓΚΑΛΙΑΖΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ….ΑΥΡΙΟ ΚΑΝΩ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΟΥ ΧΕΡΣΕΠΤΙΝ Κ ΚΛΑΙΩ ΑΠΟ ΧΑΡΑ Κ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ,ΠΕΡΑΣΕ ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ….ΠΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟΣ!!ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΙΧΑ ΕΣΑΣ Κ ΜΕ ΣΤΗΡΙΖΑΤΕ…ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΜΑΖΕΥΕΤΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ…ΠΟΣΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΙΑ,ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΤΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΚΟ…ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΗΡΩΕΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ Κ ΟΙ ΝΟΣΟΥΝΤΕΣ Κ ΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΜΑΣ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Κ ΤΟ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ;ΕΜΕΙΣ ΟΜΩΣ ΟΦΕΙΛΟΥΜΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΑ ΣΤΟΥΣ ΕΥΑΤΟΥΣ ΜΑΣ Κ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΝΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΒΑΛΟΥΜΕ ΚΑΤΩ Κ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ Κ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΑΝΙΑ Κ ΙΩΑΝΝΑ ΠΟΥ ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΟΣΗΣΕΙ ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΤΟΣΟ ΣΥΧΝΑ Κ ΜΑΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ!ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΟΝΥΣΗ ΤΙ ΝΑ ΠΩ….ΣΑΣ ΣΤΕΛΝΩ ΟΛΟΥΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!
Καλησπέρα σας.Σας παραθέτω ένα άρθρο που διάβασα το πρωί για να καταλάβουμε πόση δύναμη μπορούμε να έχουμε μέσα μας.
«Θλίψη, απόγνωση…. Αυτά είναι τα συναισθήματα που βιώνουν οι γονείς όταν ανακαλύπτουν ότι το παιδί τους πάσχει από μια μορφή καρκίνου. Ο χρόνος σταματά και η αγωνία μεγαλώνει. Τα ίδια συναισθήματα είχε και η μαμά του Αλέξανδρου, ενός παιδιού που χρειάστηκε να μεταφέρουμε άμεσα από ιδιωτική κλινική στο Γ.Ν.Θ Ιπποκράτειο. Ο Αλέξανδρος έπασχε από νευροβλάστωμα. Έκανε χημειοθεραπεία επί ενάμισι χρόνο. Έπεσαν τα μαλλιά του και ήταν αδύναμος παρόλο που είχε πάρει πολλά κιλά. Η αισιοδοξία του αλλά και το χιούμορ του, όμως, τον βοήθησαν να μην το βάζει κάτω.
Όλο αυτό το διάστημα πάλευε με τη ζωή του και οι γονείς του νόμιζαν ότι θα τον χάσουν. Μέσα στο ασθενοφόρο, καθώς μεταφέραμε το παιδί, η μαμά του μας είπε χαρακτηριστικά: «Το να έχουμε τον Αλέξανδρο ακόμα κοντά μας είναι εκπληκτικό. Ο Αλέξανδρος είναι μαχητής. Κάθε φορά που χάνω τον έλεγχο και κλαίω με αγκαλιάζει τρυφερά και με φιλάει»!
Τα λόγια αυτά δεν θα τα ξεχάσουμε ποτέ! Ο τρόπος που αντιμετώπιζε ο μικρός την ασθένειά του μας εντυπωσίασε. Τώρα, μετά από 2 χρόνια από την θεραπεία του, οι γιατροί είναι αισιόδοξοι καθώς δεν παρουσιάζει ίχνη της ασθένειάς του. Ο Αλέξανδρος ήταν μαχητής όπως και όλα τα παιδιά που αντιμετωπίζουν σοβαρές ασθένειες. Μας χρειάζονται δίπλα τους γιατί δεν είναι η έκβαση το θέμα, είναι το ίδιο το παιδί, η ασθένεια….και ένα Χαμόγελο να τα σκεπάζει όλα!!
Σήμερα έχω εξετάσεις αξονικού στα χέρια μου.
Αρκετή αύξησις του όγκου στον πνεύμονα, αύξησις στον υπεζωκότα, και μιά νέα συλλογή στο θώρακα. Εχουν εξαφανισθεί οι όγκοι από το περιτόναιο.
Θα παλαίψω με το θηρίο και όπου βγεί, δεν καταθέτω τα όπλα.
Την Τρίτη θα δω τον γιατρό μου, και ήδη έκλεισα και άλλο ραντεβού, με καθηγητή που ειδικεύεται στον νεφροκυτταρικό καρκίνο.
Θ ιδρώσει πολύ να με καταβάλλει…….
Χαιρετισμούς σε όλους.
Ναμαι κι εγω!Καινουργια στην παρεα!
Χρονια πολλα σε ολους σας Χριστος Ανεστη αποδρασαμε λιγο απο την θεσσαλονικη για λιγες μερες στο χωριο ηταν πολυ ωραια.Εχθες περασα αξονικη δεν ξερω αποτελεσματα.φοβαμαι…
Διονυση ευχομαι και παλι να βρειτε την καλυτερη θεραπεια με τους γιατρους. Εισαι τοσο συνειδοτοποιημενος και γνωριζεις τι πρεπει να κανεις που δεν ανησυχω για σενα. Το οτι δεν καταθετεις τα οπλα με γεμιζει πολλη χαρα.
Θωμαη μου σου ευχομαι τα καλυτερα απο δω και μπρος. Το μονο να ξερεις οτι οταν εσυ πηγαινεις καλα στην υγεια σου μου δινεις δυναμη και ελπιδα για τον μπαμπα μου για ολους.
Φανη μου καλα αποτελεσματα σου ευχομαι.
Φαιη καλη δυναμη
Ευχαριστω Ioanna! Εκανα ολικη νεφρεκτομη δεξιου νεφρου! Ημουν σε θεραπεια με χαπια για συρρικνωση του ογκου, για να μπορεσω να χειρουργηθω! Παιδευομαι απο τον περασμενο Μαιο που το ανακαλυψα, και μολις πριν ενα μηνα μπορεσα να το αφαιρεσω! Τωρα περιμενω τις βιοψιες, για να δουμε τι γινεται απο δω και περα! Φιλε Denis βρηκες παρταινερ! Χαχα! Να ειστε ολοι καλα! Προσπαθω να διαβασω τις εμπειριες ολων σας! Καλο βραδυ!
Φαίη μου, θα ηθελα πάρα πολύ να μην σε καλωσορήσω στο κλαμπ, αλλά αφού έγινε, τότε καλώς ήρθες, και θα έχεις από εμένα ότι πληροφορία θέλεις, και θέλω να γίνουμε και φίλοι. Αφού έχεις πρόσφατο χειρουργείο, καταλαβαίνω απολύτως πως νοιώθεις, γνωρίζω πολύ καλά τις ανησυχίες σου, θέλω να σου δώσω εκ πρώτης μία συμβουλή. Ο καρκίνος φοβάται τους δυνατούς, και θέλω να είσαι μία από αυτούς….κι εγώ δεξί νεφρό αφαίρεσα, και επινεφρίδιο, 44 μήνες που τον ψιλοκοροιδεύω έχω δωσει μάχες μαζί του, μέχρι τώρα τα πηγαίνω αρκετά καλά, εχω φίλο που έχει μεταστατικό νεφρού, που ζει 14 χρόνια. Το email moy είναι spathis@hotmail.com, γιά να με ρωτήσεις ιδιωτικά ότι θέλεις.
Θα περιμένω με χαρά να σε βοηθήσω σε ότι χρειασθείς.
Ιωάννα μου σ ευχαριστώ πολύ γιά τις ευχές, σίγουρα θα παλαίψω ακόμα μιά φορά μαζί του, δεν φοβάμαι καθόλου.
Εύχομαι στον πατέρα σου να είναι πάντα καλά, και υγεία σε σένα και στην οικογένειά σου.
Θωμαιτσα μου χρόνια πολλά γιά τη γιορτή σου, και να είσαι πάντα καλά και δυνατή, εσύ και το Κατερινάκι σου, του χρόνου να είμαστε όλοι εδώ.
Θωμαη μου χρόνια πολλά και καλά να σε χαίρονται!
Ευχαριστω πολυ Denis! Το παλευω ηδη ενα χρονο ανεγχειρητη με θαρρος! Θα προσπαθησω να συνεχισω ετσι!
ΕΔΩ ΑΘΗΝΑ ΕΚΑΝΕΣ ΝΕΦΡΕΚΤΟΜΗ; ΤΟ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΠΟΝΑΣ ΑΚΟΜΑ, ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΟΠΩΣ ΠΡΩΤΑ, ΚΑΙ Η ΟΥΛΗ ΤΟΥ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΕΓΙΝΕ ΑΥΤΟ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΕΞΩΓΚΟΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.
ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΒΙΟΨΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΥΝΑΤΗ.
ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ.
Στο Ριο την εκανα! Εκει με συστησε σε εναν γιατρο ο ογκολογος μου, που και αυτο στο Ριο ειναι. Ειχα προσπαθησει και το περασμενο καλοκαιρι να το κανω στην Αθηνα ρομποτικα, αλλα ξεκινησαν και δε συνεχισαν γιατι ο ογκος ηταν πολυ μεγαλος! Εκαναν και τοτε βιοψια και δεν ηταν καλη! Χειρουργηθηκα και τιποτα δεν εγινε τελικα!! Και ετσι με εστειλαν για ανοικτο χειρουργειο, που ουτε συτο μπορουσαν να κανουν! Πηρα απλως χημειοθεραπεια σε χαπι για 4 μηνες. Μικρυνε λιγο ο ογκος και ετσι χειρουργηθηκα!
Εγινε ένα λάθος σύμφωνα με αυτά που μου γράφεις, η βιοψία. Δεν θα άφηνα ποτέ, σύμφωνα με αυτά που γνωρίζω σήμερα, να μου πάρουν βιοψία από το νεφρό, γιατί εφ όσον είναι καρκίνος, είναι πολύ δύσκολο να μην ξεφύγουν καρκινικά κύτταρα στο περιτόναιο, και αν ξεφύγουν στο περιτόναιο είναι ότι φοβάμαι περισσότερο, εκεί δυσκολεύουν τα πράγματα. Αλλά να μην σε φοβίζω ας ελπίσουμε ότι δεν ξέφυγαν…Είχες ταλαιπωρία σύμφωνα με αυτά που γράφεις. Η μαγνητική σου πόσα εκατοστά εδειξε τον όγκο στην αρχή; το sutent πήρες σαν πρώτο χάπι; γιατί έχει αργίσει τόσο πολύ η βιοψία; πρέπει να αρχίσεις όσο γίνεται πιό γρήγορα θεραπεία, γιά να προλάβεις τυχόν καρκινικά κύτταρα που έχουν ξεφύγει από το χειρουργείο και τη βιοψία. Θα πούμε πολλά στη συνέχεια, και αν θέλεις λέγε μου τις κινήσεις σου, έχω αποκτήσει μεγάλη εμπειρία. Ισως είμαστε και πατριώτες, εγώ γεννήθηκα στην Πάτρα, αλλά είμαι ΑΘήνα 40 χρόνια. Θα περιμένω νέα σου.