Η απίστευτη συμμετοχή σας με άφησε άφωνο. Δεκάδες άνθρωποι συνέβαλλαν, γράφοντας σχόλια για τους εαυτούς τους ή για συγγενείς, μοιράζοντας τις ιστορίες τους, πόνο και ελπίδα.
Εμεινα άφωνος.
Στην αρχή απαντούσα στα σχόλια, αλλά μετά παρατήρησα οτι το βήμα λόγου που δινόταν εδώ στους (έμμεσα ή άμεσα) παθόντες ήταν πολύ πιο σημαντικότερο απο την δική μου γνώμη.
Έτσι σας άφησα να λέτε ότι βάραινε την καρδιά σας.
Είσαστε πολλοί – πολλοί περισσότεροι απο όσους περίμενα.
Αυτή η συμμετοχή σας με αναγκάζει να το επαναφέρω στην επικαιρότητα, καθώς, μιλώντας με την Αντικαρκινική Εταιρεία, και λαμβάνοντας υπόψιν το #51 σχόλιο απο τον Γιώργο, σκέφτηκα οτι δεν μπορώ να μείνω απαθής παρακολουθώντας αυτήν την συζήτηση.
Πρώτα, το post:
5/2/2007:
Πες το δυνατά ρε, Καρκίνος.
Όχι το ζώδιο, το άλλο. Η «ασθένεια». Η «επάρατη νόσος». Η «κατάρα». Το «ακατανόμαστο».
Η μάνα μου έπαθε καρκίνο της ουροδόχου κύστης, και πέθανε -τελικά- απο αυτό. Κυρίως, έφταιγε (και φταίει) το κάπνισμα. (Τώρα, πως φτάνει η τζούρα απο το πρωϊνό απαραίτητο τσιγάρο στην ουροδόχο κύστη, τρέχα γύρευε. Φτάνει όμως. Να είσαστε σίγουροι, γιατί η μάνα μου για περίπου ενάμισι – δύο χρόνια, είχε ένα σωληνάκι, πλαστικό, που έδιωχνε τα ούρα σε μία σακούλα).
Όταν τριγυρνούσα στην Πάρο μετά τον θάνατό της, όλοι στραβομουτσουνιάζανε όταν έλεγα «Καρκίνος». Όταν άκουγα τους ανθρώπους να μιλάνε για άλλους, που πέθαναν απο καρκίνο, έλεγαν «η ασθένεια».
Μα τον θεο, ούτε να το προφέραν δεν μπορούσαν.
Τι τρέχει με αυτό; Τι είδους κόλλημα είναι; Μήπως και αν το πεις, κολλάς; Μην είναι κολλητικό; Μην το κολλάς με την αναφορά;
~
Κάπου τρία χρόνια πριν, στο γραφείο, έχω χάσει μπόλικα κιλά. Απο την Taste and Diet. Κάθε μέρα, τρώω το φαγητό που μου φέρνουνε – για μήνες λέμε τώρα, ε; – στο εστιατόριο, μαζί με ΟΛΟΥΣ τους άλλους. Πιάνει το κόλπο, τα χάνω τα περιττά, γίνομαι γκομενάκι, είμαι στα πάνω μου, ξυρίζω το κεφάλι μου.
Τι το ‘θελα;
Μήνες μετά, όσο είχα διατηρηθεί, ανακαλύπτω οτι υπάρχει φιλολογία: ο Γιάννης έχει καρκίνο (φτου! που έκανε και ο Φιλιππίδης όταν παρουσίαζε τα ζώδια στις ειδήσεις του Μαστοράκη στον Αντέννα).
Σου λέει ο άλλος, ξυρισμένο κεφάλι ίσον χημειοθεραπεία, χαμένα κιλά, that fits.
Ε, ούτε τότε δεν είπανε «καρκίνος». Το έμαθα απο κουβέντα που ξεκίναγε «το ξέρουμε οτι είσαι άρρωστος«.
Άρρωστος, όχι καρκίνος.
Σαν να έχεις τον σατανά μέσα σου.
Και, σαν να μην έφτανε αυτό, αν τελικά τον αποκτήσεις (μακρυά απο μας, ε;) δαγκώνεσαι.
Πως να το πεις; Φυλαγεσαι.
Γιατι σε κοιτάνε σαν πεθαμένο – ήδη. Όπως τους κοίταζες και εσύ παλιά.
~
Λοιπόν, παλικάρια, να τα βρούμε λίγο εδώ: Ζεις, απο τον καρκίνο. Επιβιώνεις. Είναι μπάσταρδη ασθένεια, αλλά δεν είναι θανατική καταδίκη. Πολλοί γλυτώνουν – έχω παραδείγματα-. Και μετά είναι καλά. Απολύτως καλά. Ούτε την ψυχή τους πουλήσανε, ούτε φαντάσματα είναι. Άρρωστοι πριν – καλά τώρα. Και ούτε έχουν να ντρέπονται για κάτι.
Και αξιοπρεπείς, και αμόλυντοι. Για αυτό, αν ακούσετε κανέναν με καρκίνο, μην το κοιτάξετε σαν πεθαμένο. Σαν κρυολογημένο κοιτάχτε τον. Και μην φοβηθείτε να το πειτε – καρκίνος.
Δεν υπάρχει «ανίατη ασθένεια», «επάρατη νόσος», «η ασθένεια» και άλλες τέτοιες υπεκφυγές.
Και αν το αντιληφθούμε, ίσως κάνουμε κάτι για αυτό. Αν υποψιαστούμε οτι με τον τρόπο ζωής μας (φυτοφάρμακα, κινητά, τσιγάρα, διατροφή) κινδυνεύουμε, και δώσουμε λίγο σημασία, μπορεί και να το αποφύγουμε.
Δεν κολλάει με το να το πεις. Με το τσιγάρο, μπορεί. Με το να το πεις, όχι.
Και, αν θέλετε να με ακούσετε, μην το ανάψετε το γαμημένο για λίγο. Έτσι, τιμής ένεκεν.
Μην διστάσετε να τους καλέσετε. Η ψυχική σας υγεία (είτε είσαστε ασθενείς, είτε είσαστε κοντικά πρόσωπα) είναι εξίσου σημαντική με την σωματική.
Αν πρέπει να μάθουμε να λέμε «καρκίνος» χωρίς να ντρεπόμαστε, τότε σίγουρα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τον πόνο της καρδιάς και του νου μας, χωρίς δισταγμούς.
Στην γραμμή θα σας απαντήσουν άνθρωποι που γνωρίζουν πολλά για την ασθένεια, και γνωρίζουν πως να απαλύνουν τον πόνο της ψυχής σας.
Ελπίζω απο καρδιάς να έχω κάνει ότι μπορώ για να απαλύνω τον πόνο σας…
- Αρχική ημερομηνία: 5/2/2007
- Δεύτερη ημερομηνία: 5/11/2007
- Τρίτη ημερομηνία: 23/10/2008
Οι σέρβερ μοιάζουν να μην αντέχουν άλλο να δείξουν αυτήν την σελίδα. Κοντά στα χίλια comment, με γεμάτο κείμενο, και πάνω απο τριάντα τρείς χιλιάδες επισκέψεις, είναι σίγουρα πρόκληση -στην καλύτερη περίπτωση- για το WordPress. Για να το αντιμετωπίσω, χρειάστηκε να χωρίσω τα σχόλια σε σελίδες. Τα σχόλιά σας, μπορείτε ακόμα να τα δείτε συνολικά σε μία σελίδα, πατώντας στην αντίστοιχη επιλογή..
(135 ψήφοι, βαθμολογία: 4,67 / 5)
Loading...
Καλο του ταξιδι. Συγκινηθηκα πολυ γτ σε νιωθω απολυτα κ αν δεν περασεις κατι παρομοιο δν νιωθεις τον αλλο. Δεν σε γνωριζω κ ουτε την ιστορια του ξερω.. Ησυχασε κ ηρεμησε.. Κουραγιο.. Δεν εχω αλλα λογια να πω. 😢.. Διονυση μου μην το βαζεις κατω, εχεις περασει τοσα, θα τα καταφερεις αλλη μια φορα.
Αναστασία μου σε ευχαριστω πολύ. Δεν έχω διαβάσει την ιστορία σου, ελπίζω να μην ειναι ίδια με την δίκη μου. Διονύση μου κράτα γερά σε παρακαλώ.
Ο μπαμπας μου απο τον ιανουαριο ξεκινησε ο γολγοθας του. Πλακωδες καρκινος πνευμονα με μετασταση σε αυχενικους σπονδυλους κ σε σπονδυλικη στηλη. Περασε παρα πολλους πονους κ τωρα δν σηκωνεται απο το κρεβατι. Εκανε ακτινοβολιες κ τωρα πρεπει να κανει κινησιοθεραπεια. Εχασε παρα πολλα κιλα κ αν δν φαει κ δν σηκωθει δν μπορουν να τον βαλουν το ζομετρα .. Ατελειωτα τα προβληματα κ η ψυχολογια του εχει πεσει πλεον. Στα λεω λιγο χονδρικα.
Αναστασια αν ειναι καθαροι οι λεμφαδενες η προγνωση ειναι καλη.
Ιωαννα και εσενα σε χασαμε. Βγηκατε απο το νοσοκομειο ?
Εμεις περιμενουμε ακομα το ραντεβου για μαγνητικη και σπινθηρογραφημα οστων για να δουμε αν εχει ξεφυγει απο την αρχικη εστια. Ο γιατρος το θεωρει αποθανο καθως λογω της ηλικιας του πατερα μου οι ογκοι αναπτυσονται αργα.
Διονυση μπορει οπως λες να δυσκολεψαν τα πραγματα αλλα η εγγονουλα σου ειναι το φαρμακο σου.
Την εγχειρηση τελικα θα την κανεις ? Βρηκες γιατρο ?
Βαγγέλη λόγω Αυγούστου δεν υπάρχουν αξιόλογοι γιατροί στην Αθήνα. Αρχές Σεπτέμβρη θα γίνει ότι είναι να γίνει. Αν μπορέσουν να με χειρουργήσουν θα καλυτερέψουν τα πράγματα πιστεύω, διαφορετικά ο χρόνος μου μετράει αντίστροφα…..Δε βαριέσαι.
Σοφία λυπάμαι τόσο πολύ .Σου εύχομαι καλή δύναμη.
Καλό παράδεισο Δημήτρη και δώσε χαιρετίσματα στον γλυκό μου πατερα.
Διονύση κράτα γερά.
Βαγγελη δν ειναι καθαροι.. Δυστηχως..
Αυτο που τον Αυγουστο δεν λειτουργει τιποτα στην Ελλαδα με τρελαινει. Ετυχε και εγω να χρειαστω γιατρο για σοβαρη ασθενεια Αυγουστιατικα πριν αρκετα χρονια και δεν βρηκα τιποτα. Διονυση σου ευχομαι ολοψυχα ολα να πανε καλα και να βρεθει ο γιατρος που θα σε χειρουργησει.
Αναστασια το οτι δεν ειναι καθαροι ειναι απλως μια επιβαρυντικη περιπτωση. Δεν παει να πει οτι ολα τελειωνουν εκει καθως ειναι πολλοι παραγοντες που πρεπει να συνεκτιμηθουν. Αν οι ακτινοβολιες ειχαν αποτελεσμα και οι ογκοι μειωθηκαν πιστευω θα τα παει καλυτερα. Βασικος παραγοντας η καλη ψυχολογια τοσο στην εξελιξη της νοσου οσο και στην ποιοτητα ζωης.
Καλησπέρα σε όλους σας. Είστε όλοι ήρωες, να το ξέρετε αυτό, είτε είστε οι ίδιοι που παλεύετε με το θηρίο είτε κάποιο συγγενικό σας πρόσωπο..
πριν 10 μέρες έχασα τον πατέρα μου. Ήταν μόλις 61 χρονών. Είναι κρίμα που δεν πρόλαβε να χαρεί αυτά που κάθε άνθρωπος θέλει και δικαιούται να χαίρεται. Είναι τόσο άδικο να φεύγει κάποιος τόσο νωρίς, πριν την ώρα του. Γιατί σίγουρα στα 61 δεν είναι η ώρα κανενός. 7 Ιουλίου στο νοσοκομείο με γαστροραγία. 5 μέρες μέσα, γαστροσκόπηση και 7 φιάλες αίμα για να συνέλθει (είχε πέσει στο 21 ο αιματοκριτης).
Και κάπου εκεί χάνεται η γη κάτω από τα πόδια μου. Μετά το καθιερωμένο πέρασμα του γιατρού το απόγευμα γυρίζει, με κοιτάει και μου λέει : εσένα σε θέλω μετά.
Πάω στο γραφείο του και η ψυχρότητα από τα λόγια του μου έχει μείνει ακόμα. Ο πατέρας σου έχει καρκίνο στον πνεύμονα μου λέει και έχει κάνει διήθηση σε μια κεντρική αρτηρία. Ειλικρινά ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Αν υπήρχε ένας άνθρωπος πάνω στον πλανήτη στον οποίο είχα αδυμανία και δε χαλούσα χατήρι ήταν αυτός. Φεύγουμε εσπευσμένα για το Θεαγένειο (κάπου εκεί άρχισε να καταλαβαίνει τι έχει, βλέποντας το Θεαγένειο). έγινε βρογχοσκόπηση, αποτέλεσμα πλακώδης καρκίνος στον πνεύμονα. Βρίσκανε και έναν όγκο στο συκώτι, είχαμε ραντεβού στις 24 Αυγούστου για να δούμε τι είναι. Είχαμε…. όπως ακριβώς το έγραψα. Ο πατέρας μου είχε κύρωση ήπατος από το 2002 και αυτο μου έδινε μια ελπίδα οτι δεν ήταν καρκίνος που είχε κάνει μετάσταση ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Δεν το έμαθα ποτέ και δεν θα το μάθω ποτέ. Ξημερώματα 12 Αυγούστου στις 4 το πρωί σηκώθηκε να πάει τουαλέτα. Ακούγεται μια φωνή «Δέσποινα έλα να δεις» (Δέσποινα λένε τη μάνα μου). Σηκώνεται και τι να δει? μια λίμνη αίματος στην τουαλέτα. Έλα να καθίσεις του λέει στον καναπε και πήγε υποβασταζόμενος στον καναπέ. Αλλά δε σταμάτησε, ξαναέβγαζε αίμα από το στόμα, όσπου σε κάποια φάση λέει στη μάνα μου «Δέσποινα πεθαίνω». Και αυτά ήταν τα τελευταία λόγια του πατέρα μου. Έγειρε το κεφαλάκι του και έφυγε…
Ο πόνος αβάσταχτος, ειλικρινά δεν ξέρω πως κρατιέμαι στα πόδια μου ακόμα, ίσως το τρέξιμο που έχει μετά με κρατάει ακόμα.
Συγγνώμη αν σας κούρασα, ήθελα κάπου να τα πω..
Είστε όλοι σας ήρωες. Απλά. Καλό ουράγιο σε όλους σας..
Βασιλη συλληπητηρια για τον πατερα σου. Ηταν και για εσας αρκετα ξαφνικο. Σχεδον 1 μηνα μετα την πρωτη διαγνωση ακριβως οπως και ο αδεδφος μου. Να εισαι γερός να τον θυμασαι. Και οχι δεν κουραζεις κανεναν. Ειμαστε εδω και συζηταμε για να παιρνει ο ενας κουραγιο απο τον αλλο αλλα και για να ενημερωνομαστε σχετικα.
Καλημέρα και καλή εβδομάδα. Βασίλη πραγματικά ο πατέρας σου δεν πρόλαβε ούτε να το παλέψει όπως δικαιούται κάθε άνθρωπος, κουράγιο.
Εγώ μετά από 2 χρόνια που έφυγε ο πατέρας μου κατάλαβα ότι ο χαμός κάποιου τόσο δικού σου ανθρώπου τόσο αγαπημένου τόσο ξεχωριστού και μοναδικού δεν συνηδυτοποιήτε απλώς συνηθίζεται η καθημερινότητα.Ο γιος μου εχτές 4 χρονών μου είπε : «Θα γίνω οταν μεγαλώσω πυροσβέστης και θα πάρω μια μεγάλη σκάλα να βάλω στον ουρανό για να κατέβει ο παππούς» .
Καλή δύναμη να έχεις και όπως είπε ο Βαγγέλης δεν κουράζεις κανέναν όλοι έχουμε κάτι κοινό εδω μέσα…
Κουραγιο βασιλη.. Να εισαι δυνατος να συμπαραστεκεσαι τη μητερα σου που το εχει αναγκη. Να σκεφτεσαι οτι δεν ταλαιπωρηθηκε πολυ. Παιδια να ειστε καλα ολοι ❤
Διονύση ελπίζω να είσαι καλά. Βασίλη τα συλλυπητήρια μου, να σας δίνει δύναμη ο Θεός. Εγώ χθες ήρθα 1η φορά στο σπίτι μας. Η κηδεία έγινε στην Κατερίνη. Παράξενα συναισθήματα, ένας κόμπος στο λαιμό, ένα πλάκωμα στο στήθος που δεν λένε να φύγουν και ένα γιατί σε κάθε βήμα μέσα στο σπίτι μας. Τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο…τίποτα.
Σοφία ακριβώς το ίδιο.
Ένα μεγάλο σφίξιμο στο στήθος.
Μπαίνω στο σπίτι και νομίζω θα τον δω μπροστά μου,
Τίποτα ξανά το ίδιο..
Τίποτα πια το ίδιο …
Διονυση πως εισαι;
Ελπίζω να είστε όλοι καλά..
Σκέφτομαι τον αγώνα σας, έναν αγώνα που δεν πρόλαβε να δώσει ο πατέρας μου..
Καλή δύναμη και καλό κουράγιο σε όλους σας..
Επεσε σε κωμα…
Δυστυχώς τα νέα δεν ειναι καλά, ο Διονύσης ειναι στο νοσοκομείο. Εχει αφόρητους πόνους από τον όγκο που του θρυμματίζει τα οστά. Αύριο θα γνωρίζω νεότερα απο την σύζυγο του. Θα σας ενημερώσω…
καλημερα σας ,
Και μας τα νεα μας δεν είναι καλά αρχίσαμε νεο κύκλο χμθ με παρενέργειες αυτη την φορά. Τώρα είναι καλά απο τις παρενεργειες αλλά η ψυχολογία του δεν ειναι καλή.
Να σας πω την αλήθεια ηθελα να ξεφύγω με τις σκέψεις μου λίγο και γι αυτό δεν έγραψα τ’οσο καιρό .
Διάβασα όμως για τον Διονύση μας και θέλω να του ευχηθώ δύναμη.
Καλημέρα και καλό μήνα.Καλή τύχη σε όλους σας.
Διονύση κράτα γερά Αναστασία και Ιωάννα μείνετε δυνατές όσο μπορείτε.
Εύχομαι τα επόμενα σχόλια να είναι μόνο καλά … Περιμένουμε …Ο Θεός μαζί σας.
Καλημερα και καλο μηνα.
Οντως εχουμε καιρο να ακουσουμε καλα νεα. Ελπιζω τα επομενα να ειναι καλα για ολους.
Καλημέρα και καλό μήνα. Πήγα χθες και τον είδα τον Διονύση. Αν και ταλαιπωρημένος, κρατιέται καλά. Βρέθηκε θωρακοχειρούργος που του έδωσε μια προοπτική όσον αφορά τον όγκο στην πλάτη του. Αν χειρουργηθεί θα βγει σε 1 μήνα, αν όχι, καλώς εχόντων των πραγμάτων θα βγει σε 10 μέρες. Η αναπνευστική του λειτουργία είναι πολύ καλή και οι πόνοι έχουν μετριαστεί.Παλεύει δυνατά και πιστεύω θα τα καταφέρει. Σας στέλνει τους αγωνιστικούς του χαιρετισμούς! Ιωάννα και Αναστασία να πάνε όλα κατ’ ευχήν. Η σκέψη μου μαζί σας.
Γεια σας παιδιά Εχω κι εγώ καιρό να γράψω Βασίλη μου λυπάμαι πολυ για τον πατερούλη σου Κι εγώ έχασα την μαμά μου όταν ήμουν μικρή απο αυτήν τη νοςο Τωρα το πάλεψα εγώ Για την ώρα είμαι καλά Δεν θυμάμαι αν έγραψα ότι έκανα την προφυλακτική αφαίρεση όλων των γυναικείων οργάνων οργάνων και τα νεα απο την βιοψία ήταν καλά Δεν υπήρχε καρκίνος πουθενά Πηρα όμως στενόχωρα νεα απο την Ολλανδία Μια φίλη μου καλή παρουσίασε καρκινο στο έντερο Εγχειριστηκε και δεν χρειάστηκε να κάνει τιποτ’ άλλο Πήγε μετα απο ένα μήνα κι εκανε εξέταση αίματος και παρουσιάστηκε πρόβλημα Ετςι της έκαναν CAT SCAN και της βρήκαν καρκινο στον πνεύμονα , ο οποίος δεν έχει σχέση με αυτόν του εντέρου Έχει το σύνδρομο Lynch όπως κι εγώ και είναι κληρονομικό Οι άνθρωποι μ αυτό το σύνδρομο είναι επιρρεπείς σε πολλά είδη καρκίνου Ειναι παντρεμένη αλλά δεν έχει παιδιά και έχει αρχίσει και στέλνει τα πράγματα της στις αδελφές της και στις ανηψιες της :'( :'( Στο μεταξύ η κουνιάδα της ξαδελφης μου παλευει με καρκινο στο συκώτι εδω και 3 χρόνια Μένει κι αυτη στην Αμερική , μονο μια ώρα και μισή απο μένα με τ αυτοκίνητο , αλλά δεν μπορούσαμε όλα αυτά τα χρόνια να συναντιόμαστε γιατί δεν οδηγούμε στην Εθνική Εχω όμως σ αυτό που λένε «Survivor’s guilt» η ενοχή του επιζησαντος Σα να Νοιώθω ενοχή που εγώ τα κατάφερα ενώ αυτές είναι σε χειρότερη κατάσταση Δεν είναι εγχείρηςιμοι οι οι δικοί τους καρκίνοι Μ έχει πιάσει κατάθλιψη Σκεφτομουνα τον Διονύση και ήθελα να μιλήσω γι αυτόν στην φίλη μου απο την Ολλανδία για να παίρνει θάρρος Ειναι κι αυτη αγωνιςτρια Και οι δυο αυτές κοπέλες Στο μεταξύ μου παρουσιάστηκε λυμφαδημα και στο άλλο χερι , μια και 10 μήνες τώρα παίρνουν αίμα και την πίεση απο αυτό Νόμιζα ότι είχα ξεφύγει τον κίνδυνο μια κι έχουν περάσει 20 χρόνια Έκανα και μια επέμβαση πριν ένα μήνα και μου αφαίρεσαν το πορτ Κι ετςι τώρα μένει να συνέλθω Μου έλεγε η φίλη μου ότι μετα απο ολική νάρκωση το σώμα κάνει να συνέλθει περίπου ένα χρόνο Μου φαίνεται υπερβολικό , αλλά ίσως να εξαρτάται και απο την ηλικία Της έλεγα ότι εγώ εχω κάνει 6 σε 10 μήνες Όποτε δεν αισθάνομαι άσχημα που είμαι ξαπλωμένη πολλές ώρες την ημέρα 😀 😀 😀 😀 ( πονηρά γελάκια ) Ακόμα δεν εχω διαβάσει τα σχόλια σας Θα τα διαβάσω και Θ απαντήσω ξεχωριστά Να έχετε όλοι ένα καλό μήνα
Τι να πω παιδιά μου? ΔΙΟΝΥΣΗ μου χαίρομαι που είσαι δυνατός Συγκινήθηκα εκεί που έλεγες ότι τρώγατε σύκα κάτω απο τη συκιά με την Μαρινα Ειναι απο τ αγαπημένα μου φρούτα Είχαμε κι εμείς μια συκιά στον κήπο μας όταν ήμουν μικρή Εδω που είμαι όμως δεν τα βρίσκω ΣΟΦΙΑ μου λυπάμαι τόσο πολυ για τον Δημήτρη σου και σε σένα ΒΑΓΓΕΛΗ τα συλλυπητήρια μου για τον αδελφό σου κι εύχομαι ότι καλύτερο για τον μπαμπά σου ΙΩΑΝΝΑ μου συλλυπητήρια για τον πεθερό σου ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ μου κουράγιο κοριτσάκι μου Το ίδιο και σε σένα ΧΡΙΣΤΙΝΑ μου ( έχεις το όνομα της κόρης μου ) ΜΑΡΙΑΝΘΗ μου εύχομαι απο καρδιάς να πάνε όλα καλά ΦΑΝΗ μου οι ιστορίες μας είναι ίδιες Εύχομαι καλά αποτελέσματα με το τεστ Έκανα ακτινοβολίες την πρώτη φορα Αυτήν δεν ειχαν πειραχτεί οι λεμφαδένες Έκανα μόνο χημειοθεραπεια ΝΤΙΝΑ μου και σε σένα στέλνω τις ευχές μου για κουράγιο και δύναμη που φαίνεται ότι την έχεις Οπως είπε και ο Βαγγέλης που δεν έκαναν σωςτη διάγνωση στον αδελφό του , ετςι και στην φίλη μου Είχε διάρροια 2 χρόνια και ο γιατρός της έλεγε ότι ήταν απο το χάπι της πίεσης Όμως η Ολλανδική κυβέρνηση ήθελε να κάνει έρευνα για να δουν πόσοι Ολλανδοί ηλικίας 60-70 χρ έχουν καρκινο στο έντερο Έστειλαν σε όλους γράμμα για να στείλουν κόπρανα για εξέταση αν το επιθυμούσαν Ετςι το βρήκαν της φίλης μου Ο άντρας μου δεν πάει για κολονοσκόπηση Στην οικογένεια του το έχουν όλοι Δεν πάει ποτέ στον γιατρό Έσπασε το δάχτυλο του και έμεινε ετςι σπασμένο και λυγισμένο Προχτές του τηλεφώνησε ένας παλιός συμμαθητής του Ειχαν να μιλήσουν 40 χρόνια απο τοτε που τελείωσε το γυμνάσιο ο άντρας μου στην Καλιφορνια Ήταν 179 άτομα τελειόφοιτοι Δεν ξέρω αν ήταν μόνο οι άντρες 179 η όλοι μαζί Πάντως οι περισσότεροι έχουν πεθάνει είτε απο καρδιά είτε απο καρκινο Σα να τον άκουσα κάπως φοβισμένο , αλλά αμφιβάλω αν θα πάει ποτέ σε γιατρό Το έγραψα γιατί μ επιαςε το παράπονο κι ελπίζω να μην σας γράφω γι αυτόν στο μέλλον Το ε μαιλ μου είναι popitucker/ παπάκι gmail Facebook Popi Koukaki Tucker
Καλησπερα ειχα λεμφωμα Β διαχυτο πρωτοπαθες στο μαστο ειμαι 47 εκανα χημειοθεραπειες εξι και μολις τελειωσα δυο Ιουλιου και εκει που ειπα τελος μετα απο δεκα πεντε μερες εκλεισε το ματι το δεξι διπλωπια και δεν κουναω το δεξι χερι και με το περπατημα εχω αναπηρικα θεματα εκανα μαγνητικη εγκεφαλου και κοκκαλα και ειχαιν εμπλουτισμο αρα εχουμε νεα επιθεση σε αυτα ειμαι εξαντλημένη φοβαμαι αν εχει θεμα κανενας με λεμφωμα ΝΟ HOSKIN αν εχει εμπειρειες καποιος πως πηγαν
Αναστασία μου ,
ελπιζω να πάνε καλά τα πράγματα . Εγώ θα σου αναφέρω μια φίλη της μαμας μου που είχε λεμφωμα ΝΟ ΗΟSKIN υψηλής επικιδυνότητας αλλά τώρα έπειτα απο 10 χρόνια είναι ενταξει . Είχε και αυτή κάποιες επιπλοκές δυστυχώς δεν θυμάμαι να σου πω περισσότερα.ΣΟυ ευχομαι να πάνε όλα καλά.
Ο μπαμπας μου εφυγε την κυριακη το βραδυ στις 23:55 για το μακρινο ταξιδι. Ειχε πονους αφορητους ενω επαιρνε μορφινη μεχρι που επεσε σε κωμα. Παλευε ο καημενος, ειχε γινει μουσκεμα απο τον ιδρωτα. Δεν πηγαινε αλλο, το φτασαμε ως το τερμα. 8 μηνες ατελειωτο μαρτυριο.. Προσπαθουμε να μαζεψουμε τα κομματια μας.Περαστικα σε όλους..
Συλληπητηρια Αναστασια. Να ειστε γεροι να τον θυμαστε. Τους δικους μας ανθρωπους τους κραταμε ζωντανους μεσα στην καρδια μας, δεν τους ξεχναμε ποτε.
Λυπάμαι Αναστασία να ζήσετε να τον θυμάστε και όσο τον θυμάστε θα ζει πάντα μέσα σας. Ο Θεός να τον ξεκουράσει.
και απο μένα θερμά συλλυπητήρια και μια ζέστη αγκαλιά
Καλημέρα σας, Κε Διονύση μας λείπετε πολύ … καλή δύναμη.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ με κεφαλαία για να μην σας μπερδεύουμε με την άλλη Αναστασία από ότι διαβάζω το λέμφωμα non hodgkin αν και σε ταλαιπωρεί με επανεμφανισεις είναι ιάσιμο στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Όσο για τις θεραπείες μην τις φοβάσαι. Σημασία έχει να γίνεσαι καλά κάθε φορά μέχρι να απαλλαγείς οριστικά από αυτό. Ενδεικτικά να σου αναφέρω ότι η ξαδέρφη μου έκανε συνολικά 4 χειρουργεία σε διάστημα 2 ετών στο μαστό μέχρι που έκανε ολική μαστεκτομή και ησύχασε. Τώρα 5 χρόνια μετά είναι καθαρή. Βέβαια δεν ήταν non hodgkin άλλα σου το λέω για να μην το βάζεις κάτω. Πρέπει να το παλέψεις με όλες σου τις δυνάμεις και ούτε μία στιγμή να μην σκεφτείς ότι αυτό είναι ποιο δυνατό από εσένα. Θετικές σκέψεις και όλα θα πάνε καλά.
Γεια σου και σε εσένα Πόπη και σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Αυτό με το Survivor’s guilt το είχα νιώσει και εγώ με τον θάνατο του αδερφού μου αλλά και το σύντομο διάστημα που ήταν άρρωστος. Δεν ήθελα να κάνω τίποτα και είχα ενοχές που εγώ μπορούσα να περπατάω, να τρώω, να κοιμάμαι και να ζω χωρίς πόνους. Το ξεπέρασα όμως γιατί αυτό το ενοχικό συναίσθημα δεν οδηγεί πουθενά.
Γράφεις ότι τώρα είσαι καλά. Σου εύχομαι να παραμείνεις για πάντα καλά.