Η απίστευτη συμμετοχή σας με άφησε άφωνο. Δεκάδες άνθρωποι συνέβαλλαν, γράφοντας σχόλια για τους εαυτούς τους ή για συγγενείς, μοιράζοντας τις ιστορίες τους, πόνο και ελπίδα.
Εμεινα άφωνος.
Στην αρχή απαντούσα στα σχόλια, αλλά μετά παρατήρησα οτι το βήμα λόγου που δινόταν εδώ στους (έμμεσα ή άμεσα) παθόντες ήταν πολύ πιο σημαντικότερο απο την δική μου γνώμη.
Έτσι σας άφησα να λέτε ότι βάραινε την καρδιά σας.
Είσαστε πολλοί – πολλοί περισσότεροι απο όσους περίμενα.
Αυτή η συμμετοχή σας με αναγκάζει να το επαναφέρω στην επικαιρότητα, καθώς, μιλώντας με την Αντικαρκινική Εταιρεία, και λαμβάνοντας υπόψιν το #51 σχόλιο απο τον Γιώργο, σκέφτηκα οτι δεν μπορώ να μείνω απαθής παρακολουθώντας αυτήν την συζήτηση.
Πρώτα, το post:
5/2/2007:
Πες το δυνατά ρε, Καρκίνος.
Όχι το ζώδιο, το άλλο. Η «ασθένεια». Η «επάρατη νόσος». Η «κατάρα». Το «ακατανόμαστο».
Η μάνα μου έπαθε καρκίνο της ουροδόχου κύστης, και πέθανε -τελικά- απο αυτό. Κυρίως, έφταιγε (και φταίει) το κάπνισμα. (Τώρα, πως φτάνει η τζούρα απο το πρωϊνό απαραίτητο τσιγάρο στην ουροδόχο κύστη, τρέχα γύρευε. Φτάνει όμως. Να είσαστε σίγουροι, γιατί η μάνα μου για περίπου ενάμισι – δύο χρόνια, είχε ένα σωληνάκι, πλαστικό, που έδιωχνε τα ούρα σε μία σακούλα).
Όταν τριγυρνούσα στην Πάρο μετά τον θάνατό της, όλοι στραβομουτσουνιάζανε όταν έλεγα «Καρκίνος». Όταν άκουγα τους ανθρώπους να μιλάνε για άλλους, που πέθαναν απο καρκίνο, έλεγαν «η ασθένεια».
Μα τον θεο, ούτε να το προφέραν δεν μπορούσαν.
Τι τρέχει με αυτό; Τι είδους κόλλημα είναι; Μήπως και αν το πεις, κολλάς; Μην είναι κολλητικό; Μην το κολλάς με την αναφορά;
~
Κάπου τρία χρόνια πριν, στο γραφείο, έχω χάσει μπόλικα κιλά. Απο την Taste and Diet. Κάθε μέρα, τρώω το φαγητό που μου φέρνουνε – για μήνες λέμε τώρα, ε; – στο εστιατόριο, μαζί με ΟΛΟΥΣ τους άλλους. Πιάνει το κόλπο, τα χάνω τα περιττά, γίνομαι γκομενάκι, είμαι στα πάνω μου, ξυρίζω το κεφάλι μου.
Τι το ‘θελα;
Μήνες μετά, όσο είχα διατηρηθεί, ανακαλύπτω οτι υπάρχει φιλολογία: ο Γιάννης έχει καρκίνο (φτου! που έκανε και ο Φιλιππίδης όταν παρουσίαζε τα ζώδια στις ειδήσεις του Μαστοράκη στον Αντέννα).
Σου λέει ο άλλος, ξυρισμένο κεφάλι ίσον χημειοθεραπεία, χαμένα κιλά, that fits.
Ε, ούτε τότε δεν είπανε «καρκίνος». Το έμαθα απο κουβέντα που ξεκίναγε «το ξέρουμε οτι είσαι άρρωστος«.
Άρρωστος, όχι καρκίνος.
Σαν να έχεις τον σατανά μέσα σου.
Και, σαν να μην έφτανε αυτό, αν τελικά τον αποκτήσεις (μακρυά απο μας, ε;) δαγκώνεσαι.
Πως να το πεις; Φυλαγεσαι.
Γιατι σε κοιτάνε σαν πεθαμένο – ήδη. Όπως τους κοίταζες και εσύ παλιά.
~
Λοιπόν, παλικάρια, να τα βρούμε λίγο εδώ: Ζεις, απο τον καρκίνο. Επιβιώνεις. Είναι μπάσταρδη ασθένεια, αλλά δεν είναι θανατική καταδίκη. Πολλοί γλυτώνουν – έχω παραδείγματα-. Και μετά είναι καλά. Απολύτως καλά. Ούτε την ψυχή τους πουλήσανε, ούτε φαντάσματα είναι. Άρρωστοι πριν – καλά τώρα. Και ούτε έχουν να ντρέπονται για κάτι.
Και αξιοπρεπείς, και αμόλυντοι. Για αυτό, αν ακούσετε κανέναν με καρκίνο, μην το κοιτάξετε σαν πεθαμένο. Σαν κρυολογημένο κοιτάχτε τον. Και μην φοβηθείτε να το πειτε – καρκίνος.
Δεν υπάρχει «ανίατη ασθένεια», «επάρατη νόσος», «η ασθένεια» και άλλες τέτοιες υπεκφυγές.
Και αν το αντιληφθούμε, ίσως κάνουμε κάτι για αυτό. Αν υποψιαστούμε οτι με τον τρόπο ζωής μας (φυτοφάρμακα, κινητά, τσιγάρα, διατροφή) κινδυνεύουμε, και δώσουμε λίγο σημασία, μπορεί και να το αποφύγουμε.
Δεν κολλάει με το να το πεις. Με το τσιγάρο, μπορεί. Με το να το πεις, όχι.
Και, αν θέλετε να με ακούσετε, μην το ανάψετε το γαμημένο για λίγο. Έτσι, τιμής ένεκεν.
Μην διστάσετε να τους καλέσετε. Η ψυχική σας υγεία (είτε είσαστε ασθενείς, είτε είσαστε κοντικά πρόσωπα) είναι εξίσου σημαντική με την σωματική.
Αν πρέπει να μάθουμε να λέμε «καρκίνος» χωρίς να ντρεπόμαστε, τότε σίγουρα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τον πόνο της καρδιάς και του νου μας, χωρίς δισταγμούς.
Στην γραμμή θα σας απαντήσουν άνθρωποι που γνωρίζουν πολλά για την ασθένεια, και γνωρίζουν πως να απαλύνουν τον πόνο της ψυχής σας.
Ελπίζω απο καρδιάς να έχω κάνει ότι μπορώ για να απαλύνω τον πόνο σας…
- Αρχική ημερομηνία: 5/2/2007
- Δεύτερη ημερομηνία: 5/11/2007
- Τρίτη ημερομηνία: 23/10/2008
Οι σέρβερ μοιάζουν να μην αντέχουν άλλο να δείξουν αυτήν την σελίδα. Κοντά στα χίλια comment, με γεμάτο κείμενο, και πάνω απο τριάντα τρείς χιλιάδες επισκέψεις, είναι σίγουρα πρόκληση -στην καλύτερη περίπτωση- για το WordPress. Για να το αντιμετωπίσω, χρειάστηκε να χωρίσω τα σχόλια σε σελίδες. Τα σχόλιά σας, μπορείτε ακόμα να τα δείτε συνολικά σε μία σελίδα, πατώντας στην αντίστοιχη επιλογή..
(135 ψήφοι, βαθμολογία: 4,67 / 5)
Loading...
Τα Lidl Πουλάνε επικίνδυνο για την δημοσια υγεια ψωμή.Παράγετε παράνομα σην αρτοποιεια Παπαδοπουλος Βασίλειος στο 1χ.λ.μ Γιαννιτσών-Αμπελιων απο αλβανους εργατες χωρίς να εχουν αδεια παραμονης και την απετούμενη καρτα υγειας.Λυπάμε πολυ για την καταντια του Lidl.
Εχουμε μεγαλωση τα παιδια μας με προ’ι΄όντα Lidl.Ποιος ξερη αραγε απο τη ανθρώπους και με ποιόν τρόπο εχουνε παρασκευαστη αυτά τά προ’ι’όντα?
ΓΙ΄ΑΥΤΟ ΟΤΙ ΜΠΕΝΙ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΑΠΟ ΤΑ LIDL
ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ
Καλημερα σε ολους τους φιλους αυτου του υπεροχου blog!!!!
Εχει ενα χρονο που διαβαζω τα ποστ σας.Η αληθεια ειναι οτι ηταν πολλες οι φορες που ενιωσα την αναγκη να σας στειλω την δικη μου ιστορια αλλα ολο κατι με κρατουσε.ΣΗΜΕΡΑ ομως ειναι διαφορετικα…
Τον Ιανουαριο του 2005 διαγνωσθηκε με καρκινο στους λεμφαδενες.κ τοτε ολα ξεκινασαν.ηταν μολις 46.δυστυχως ηταν σε προχωρημενο σταδιο.Μολις το εμαθαν οι γονεις της(δηλ. ο παππους κ η γιαγια μου) εμφανισαν κ αυτοι καρκινο κ πεθαναν μεσα σε 1 χρονο με διαφορα ενος μηνα.Ηταν Μαρτιος και Απριλιος του 2006.Μετα απο απεγνωσμενες προσπαθειες να τον νικησει η μαμα μου τουλαχιστον, δεν τα καταφεραμε ουτε αυτη τη φορα.Τι και αν πηγαμε στη γερμανια στο Offenbach της Φ ρανκφουτης κ αν δοκιμασαμε οποια θεραπεια υπηρχε, δεν εγινε τιποτα. η μητερα μου πεθανε τον Δεκεμβριο του 2006.Και για να τελειωσω με την αναφορα των γεγονοτων,φοβουμενη μην εχω γινει κουραστικη,πρεπει να σας πω οτι τον Ιουνιο του 2007 εχασα κ τον πατερα μου απο καρδιακη προσβολη απο τη στενοχωρια του γιατι δεν ειχε κανενα προβλημα.Και ημουν μολις 22!
Και ομως ειμαι ακομα εδω… και να σας πω κατι τωρα πια ΖΩ!!γιατι απο οτι καταλαβα μεχρι τωρα δεν ζουσα.Οπως πολλοι ανθρωποι στην δυσκολη εποχη που ζουμε αρκουμουν μονο στα υλικα πραγματα κ στην προσκαιρη ευχαριστηση του να βγουν να διασκεδασουν η να κανουν κατι »ξεχωριστο».Απο τι στιγμη που αρρωστησε η μαμα μου αρχισα να επιζητω ποιο ουσιαστικα πραγματα οπως την αγαπη,τα ταξιδια στη φυση, το καλο φαγητο.Κ συνεχεια αναρωτιεμαι γιατι πρεπει να συμβει κατι τετοιο για να εκτιμησουμε τη ζωη μας που ειναι τοσο μικρη.ΔΕΝ υπαρχει μερα που να περασει και να μην πω στους ανθρωπους που αγαπω ποσο πολυ τους ΑΓΑΠΩ!!!ΔΕΝ πρεπει να το ξεχναμε.Βαρεθηκα τους ανθρωπους που κρυβονται στον εαυτο τους.
Και φυσικα ολα τα παραπανω τα γραφω για να τα ακουσουν αυτοι που δεν περασαν »το ταξιδι αυτο για την Ιθακη».Γιατι δεν νομιζω οτι υπαρχει ανθρωπος που αρρωστησε καποιος συγγενεις του ή ο ιδιος κ δεν αλλαξε.δεν νομιζω οτι υπαρχει ανθρωπος που να περασε απο το θεαγενειο »νοσοκομειο» κ να μην εγινε ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Κλεινοντας θελω να ευχηθω στους συγγενεις καλο κουραγιο,υπομονη κ δυναμη κ σε ολους τους καρκινοπαθεις καλο πολεμο κ ακμαιο ηθικο…
Μην θελοντας να κλεισω αφηνοντας σας στενοχωρημενους λογω των δυσαρεστων γεγονοτων στην ζωη μου θελω να σας πω οτι απο τον Ιουλιο του 2006 ειμαι μ’εναν υπεροχο ανθρωπο που παλεψε με τον καρκινο κ εχει βγει νικητης.Ειναι επιλογη μου να ειμαι μαζι του κ δεν με πειραζει καθολου… Εμαθα να το παλευω κ παρα τα οσα τα οσα μου συνεβησαν να ειμαι αισιοδοξη!!!!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Λουκια
Γεια σου Λουκία,
φαίνεται από τα γραφόμενά σου πως «σχετίζεσαι» με καρκινοπαθείς καιρό και πως έχεις κατασταλαγμένες απόψεις. Λες αλήθειες σε ό,τι αναφέρεσαι και είναι επί το πλείστον έτσι.
Προσωπικά μου έκανε εντύπωση την πρώτη φορά που μπήκα σε ογκολογική κλινική και είδα μια γιαγιά να βγάζει βόλτα με τον ορό τον άντρα της και να είναι μες την τρελή χαρά! Μετά κατάλαβα…
Η αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι παίρνουν το μήνυμα και αλλάζουν τη ζωή τους, μακάρι να το κάνουν όλοι!
Κρίμα που ήρθαν έτσι τα πράγματα για σένα και έχασες τόσους αγαπημένους αλλά έχω να σου ευχηθώ να γεμίσετε μια βιβλιοθήκη τεράστια με φίλμ και πορίσματα που να δείχνουν τον σύντροφό σου Αρνητικό 😉
Χαίρομαι που χαίρεσαι τη ζωή, που μέσα από τόσα δεινά απελευθερώθηκες και ζεις όπως πρέπει!
Να είστε πάντα καλά 😉
γιώργος
Γειά σας.Είχα να διαβάσω καιρό νέα σας.Λουκία το μήνυμά σου είναι συγκλονιστικό.Εγώ έχασα τον πατέρα μου 4 μήνες μετά τη διάγνωση.»Από 1 μέχρι 4 μήνες ζωής» τόσο χρόνο έδωσαν οι γιατροί στον πατέρα μου,τόσο έζησε.Δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα.Ίσως είναι νωρίς.Λεπτομέρειες δεν γράφω.Λέω να ξεγελάσω λίγο ακόμα τον εαυτό μου.Ο καθένας όπως μπορεί…
KAITH Συλληπητήρια. Εύχομαι να μπορέσεις να πατήσεις γρήγορα γερά στα πόδια σου.
ΕΛΕΝΗ. Δεν θέλω τέτοια. Δεν ταιριάζουν στην Ελένη που ξέρω! Θα βρεθεί κάποια λύση. Πιστεύω ότι είναι πολύ κοντά. Υπομονή. Πάσχω και εγώ από ένα χρόνιο νόσημα το οποίο με κατατάσει στις ομάδες υψηλού κινδύνου για εξέλιξη σε καρκίνο. Και όμως λέεω κάτι θα γίνει. Λίγη υπομονή ακόμη.
Φιλιά σε όλους
Να’μαι παλι εδω.Σας ελειψα καθολου εμενα μου λειψατε.Που χαθηκατε ολοι;Εγω σημερα πηρα τ’αποτελεσματα απο τη μαγνητικη και την αξονικη του μπαμπα μου και δυστηχως και οι ογκοι στον πνευμονα εχουν μεγαλωσει αλλα και στο συκωτι.μαλλον εχουμε και μεταστασεις στους λεμφαδενες.Την Παρασκευη 6/2 θα ερθω στον ογκολογο και θα εχω αναλυτικα τα αποτελεσματα.δεν ξερω παιδια ειναι δυσκολα τα πραγματα.παλευουμε ομως.φιλακια πολλα
Hello,
είμαι η sundy και καλώς σας βρήκα.
Γεια σου arkoude, είχα ξαναπέσει στο παρελθόν πάνω στο blog σου, αλλά πρέπει να είχε άλλη μορφή ή εγώ δεν είχα καταλάβει πώς λειτουργεί.
Τώρα που το κατάλαβα η χοντροκέφαλη θα αρχίσω να γράφω και γω.
Λοιπόν είμαι η sundy, είμαι 51 χρονών και πάσχω από καρκίνο στον μαστό.
Εν συντομία. Χειρουργείο Μάρτιος 2008- 9 σχήματα χημειοθεραπείας-30 ακτινοβολίες μέχρι Οκτώβριο 2008 και τώρα (αντι-)ορμονοθεραπεία.
Από Οκτώβριο άρχισα πάλι να δουλεύω.
Πέρασα δύσκολα όπως όλοι, αλλά τώρα άρχισα να παίρνω τα πάνω μου.
Αυτά προς το παρόν για πρώτη γνωριμία και θα τα λέμε μέσα από αυτό το μπλογκ που χαίρομαι που το ξανανακάλυψα.
Φιλιά σε όλους τους ομοιοπαθείς.
sundy
Καλημερα σε ολους.Δεν μπορω να καταλαβω τι παθατε ολοι που εξαφανιστηκατε geman Ελενη Αγαπη Δεσποινα και ολοι οι αλλοι που ειστε;Εγω χτες κατεβηκα Αθηνα(πως ζειτε εκει;)για να δω τον ογκολογο.Σε γενικες γραμμες καλα.Ο γιατρος μου ειπε οτι ισως ο ενας απο τους δυο ογκους που υπηρχε στον πνευμονα συρικνωθηκε γιατι δεν φανηκε στην 2η αξονικη.Σταματαμε τα κυτταροστατικα για 20 περιπου μερες γιατι ο γιατρος θεωρει οτι πολυ πιθανον η ραγαδα που εχει στο εντερο και δεν κλεινει να μην κλεινει λογο των κυττταροστατικων.Ελπιζω να γινει ετσι γιατι χτες μετα απο 4 μηνες αποφασισε να ανεβει στη ζυγαρια και εχει χασει 20 κιλα.Η απωλεια οφειλεται στο οτι φοβοταν να φαει γιατι μετα θα πηγαινε τουαλετα και θα πονουσε.Δεν μπορω να τον βλεπω αλλο ετσι.μεσα σε τεσσερις μηνεσ εχασε 20 κιλα και προσθεσε στο κορμι του 20 χρονια.Γερασε αποτομα.Εγω απο Δευτερα αρχιζω αγωγη με ορμονες για την εξωσωματικη .Μακαρι να πανε ολα καλα να του δωσω λιγη χαρα.σας φιλω και σας σκεφτομαι ολους.Τα λεμε απο Δευτερα.Μην χαθειτε παλι.
o pateras mou exei karkino ston pnevmona den to kserei palevei na kratithei sti zoi palikarisia exthes oigiatroi ton glitosan Apo anakopi elpizoume
paidia geia sas!!!eimai 17 xronwn kai prin 1 evdomada nomizw ema8a pws exw mallon hodgkin apo ta prwta apotelesmata ths viopsias.na sas pw thn alh8eia de me fovizei tipota allo para mono h apwleia malliwn…:-)
isws einai vlakeia,alla eimai demenos m auta!!pisteuw pragmatika pws an de m pesoun 8a exw dunamh n antimetwpisw t otidhpote!prin kanena mhna parathrhsa ena mpalaki st laimo m alla den edwsa shmasia.meta ap ligo to eipa se goneis kai….ale3andra,aretaieio,euaggelismos..
me8aurio kanw pet scan gia osous gnwrizoun an k uparxei mia periptwsh na mhn exw tpt mexri na vgoun telika apotelesmata viopsias.8a h8ela na mou peite an mporw na pisteuw pws de 8a pesoun t mallia m logw mikrhs hlikias(17)kai diagnwshs sxetika grhgorhs.gia na einai grhgorh h diagnwsh,meta apo posous mhnes 8ewreitai pws prepei na einai?epishs,gnwrizw pws h hodgkin einai sxetika pio eukolh apo alles.sas euxaristw gia to xrono sas k perimenw tis apanthseis sas!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!kai ola kala 8a pane……!!!
Gianni γεια σου,
μην κολλάς αγόρι μου στα μαλλιά. Είναι το λιγότερο. Πάτα ένα καλό ξύρισμα όπως έκανα και γω και ο καιρός θα περάσει γρήγορα μέχρι να ξαναβγούν.
Αυτά βέβαια στην περίπτωση που επιβεβαιωθεί η διάγνωση.
Η νόσος που περιγράφεις έχει πολύ καλή πορεία και πρόγνωση.
Είναι ένα λούκι βέβαια, το οποίο όμως ξεπερνιέται.
Θέλει ψυχραιμία και καλή ψυχολογία και όλα θα πάνε καλά.
Ότι χρειαστείς είμαι στην διάθεσή σου
Φιλιά
sundy
GIANNI εύχομαι να μην έχεις τίποτα και αυτά που θα σου πω να μην τα ζήσεις ποτέ.Στα 17 νόσησα από Ηοdgkin τα μαλλιά μου αραίωσαν αλλά δεν έπεσαν έβαζα ψυχρή κάσκα κατά τη διάρκεια των θεραπειών τώρα που υποτροπιασα δεν έβαλα και έπεσαν.Κατα τη γνωμη μου δεν πρέπει να σε απασχολούν τα μαλλιά όσο το απαλλαγείς οριστικά από τη νόσο αν έχεις.άλλωστε αντρας είσαι και μόλις σταματησεις τις θεραπείες σε ενα μηνα θα ξαναβγούν αν πεσουν.Το Ηοdgkin είναι ιασιμο και θα γίνεις καλά αλλα οι θεραπείες είναι δύσκολες και ταλαιπωρείσαι.όσο πιο γρηγορα γίνεται η διαγνωση ΄τόσο καλυτερα αλλα δεν είναι και απολυτο.Συνηθως η ασθενεια προχωρα αργα.Η pet scan θα δείξει αν υπαρχει νόσος και σε ποιο σταδιο.Η ηλικία δεν παίζει ρόλο για τα μαλλιά .Σε άλλους πέφτουν και άλλους όχι.Εύχομαι όλα να πανε καλά!!!
IOANNA Καλή επιτυχία εύχομαι και να πάνε όλα όπως τα θες
KATERINAG1 Εκτός από υπομονή δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο. Καταλαβαίνω τί περνάς γιατί τα έχω περάσει, αλλά το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να παλεύεις και να στηρίζεις τον πατέρα σου.
GIANNIS Σκέψου ότι άλλοι ξυρίζουν τα μαλλιά χωρίς να έχουν πρόβλημα για να είναι πιο σέξι 🙂
Δες το λίγο από την αστεία πλευρά του γιατί αν το πάρεις πολύ σοβαρά δεν έχεις να κερδίσεις κάτι. Διοχέτευσε τη δύναμη σου σε ό,τι μπορείς να αλλάξεις και αυτό είναι η υγεία σου. Μπορείς να γίνεις καλά. Καλή επιτυχία και καλά αποτελέσματα.
Φιλιά σε όλους
paidia sas euxaristw pl!!!exete amesh e3uphrethsh edw..!!:-)
prin ligo m milhse mia ka8hghtria m me paromoio peristatiko se oikogeneiak hremhsa kommataki:p!!!dinoun elpides g mallakia….!!!isws fainetai hli8io t provlhma m vevaia….ee??t idio m leei o aderfos m!!8a sas pw meta thn e3etash!!!!pet scan.en tw meta3u pernamek xwris panellhnies t paidia me lemfwma,apla me apoluthriou va8mo!t lew gia paidia hlikias m.k 3 mhnes strato.an den pesoun mallia,dwraki to vlepw..!!k vasika t xreiazomai ligo t araiwma…..psiloafanitsa exw….:-p!!!thanx s olous k kalh sunexeia..!!!
Gianni,
με το πανεπιστήμιο είναι σίγουρο. Ένα γνωστό παιδί πέρασε έτσι, δεν δίνετε πανελλήνιες. Και στρατό νομίσω καθόλου δεν πας (γιαυτό δεν είμαι σίγουρη).
Παρ όλα αυτά μπορεί και να μην έχεις λέμφωμα, πέρίμενε πρώτα τα αποτελέσματα.
metraei to apoluthrio lukeiou mono nomizw.den pernas sigoura opou 8es dhladh.to 3 tois ekatw twn eisaktewn ka8e sxolhs..:-(
mallon xhmeio8erapeies 8a kanw.eneseis kai xapia.elpizw na mhn exw plles parenergeies..ti na pw….twra eimai etsi kai se mia vdomada mporei na eimai agnwristos..auto m th dinei…
sundy k oi upoloipoi SAS EUXARISTW POLU!!!
Gianni,
έλα πουλάκι μου, μην το βάζεις κάτω. Σίγουρα στην αρχή θα πέσεις ψυχολογικά, αλλά να είσαι δυνατός και θα τα καταφέρεις.
Μετράει ο βαθμός του απολυτηρίου, αλλά τα μαθήματα τα δίνεις ενδοσχολικά και οι καθηγητές άνθρωποι είναι και έχουν ευαισθησίες.
Φιλιά
GIANNI μην ανησυχεις όλα καλά θα πανε.Εγώ εδωσα Πανελληνιες κανονικά το 1993 γιατι το λεμφωμα δεν συμπεριλαμβανόταν τότε στις ασθένειες που μπορείς να μπεις χωρίς εξετάσεις και σε πληροφορώ ότι κρατησα 3 μαθηματα τότε και εδωσα 1 τη δευτερη χρονιά και περασα!!!και σχεδόν όλη την 2α λυκειου την είχα χάσει λογω θεραπειών κλπ΄.¨Ολα γίνονται ..]Εσύ βεβαια μην αγχωθείς και δώσεις Πανελλήνιες εφόσον σου δίνεται η ευκαιρία να περάσεις έται.Αγνώριστος δε γίνεσαι σε μία έβδομάδα!! Σε 2 μήνες αραιωσαν μαλλιά μου
Φίλε Γιάννη coolαρε…,
μη σε νοιάζει ούτε πόση εύνοια θα έχεις για τη σχολή, ούτε για το αν θα πας στρατό. Όσο για τα μαλλιά, είναι το λιγότερο, ακόμα και αφάνα να έχεις θα δεις ότι είναι cool το ξυρισμένο κεφάλι. Άλλωστε, σε εμάς βγαίνουν τα μαλλιά συνεχώς, έχουμε τρίχες απλά λιγοστεύουν επειδή δέχονται επίθεση από τα φάρμακα. Αυτοί που δεν έχουν και γυαλίζει το κεφάλι τι να πουν 😉
Και ξεκόλλα, σήμερα είσαι έτσι και σε 1-2 μήνες πάλι έτσι θα είσαι. Δεν αλλάζει κανείς μέσα σε 1 βδομάδα, 1 μήνα. Αν προσέξεις θα μείνεις ο ίδιος, λίγο τα μαλλιά, λίγα κιλά πάνω, λίγα κάτω, ευκαιρία να κάνεις μια αλλαγή στο look σου. Βάλε και σκουλαρίκι (εγώ έβαλα 😉 )
Πάρτο απόφαση όμως ότι θα μπεις δυνατά στο γήπεδο, είναι ένας αγώνας 90 λεπτών και ετοιμάσου να έχεις αντοχές μέχρι το τέλος. Τι στο καλό, πιτσιρικάς είσαι και είσαι δυνατός, έχε στο νου σου πως σε λίγο καιρό θα είσαι νικητής και πάρε δύναμη για τη μάχη από αυτό.
Εδώ θα είμαστε να τα λέμε, ρώτα ότι θέλεις.
γιώργος
Gianni,
εγώ 50άρα είμαι και άντεξα τις χημειοθεραπείες, όχι εσύ που είσαι δυνατό παιδί. Και γω το ξύρισα το κεφάλι μου να μην είμαι ξεπουπουλέ και τώρα έχω ένα μαλλί άλλο πράμα. Κοντό ακόμα, αλλά πολύ σοφιστικέ. Είναι πώς θα το δεις το ποτήρι, μισοάδειο ή μισογεμάτο.
Και θα αισθανθείς πολύ μάγκας μετά.
Κλύτερα να μην την είχαμε αυτήν την εμπειρία, αλλά αφού ήρθε στον δρόμο μας θα πάρουμε το καλύτερο από αυτήν.
Ένα γνωμικό λέει, αφού μου δώσαν λεμόνια θα κάνω λεμονάδα. Αν είχα βύσσινα θα έκανα βυσσινάδα. Θα πορευτείς μαυτό και θα κάνεις ότι καλύτερο από αυτήν την εμπειρία. Δες το έτσι.
Φιλιά και εμείς είμαστε εδώ.
Κράτα γερά και θα τα καταφέρεις, και ξεκόλλα από το μαλλί.
Δεν αξίζει τον κόπο να στεναχωριέσαι για τέτοια δευτερεύοντα πράγματα. Δεν μιλάω εκ του ασφαλούς. Τα πέρασα πρόσφατα.
kala ee…..erwthsares sas exw twra..:-)!!!!dhladh sth xeiroterh ta mallia 8 araiwsoun ligo????k auto gia ta kila…pairneis k kila me tis xhmeio8erapeies?????
Γιάννη,
τα κιλά είναι τελείως άσχετα, εσύ μάλλον θα μείνεις σταθερός, εγώ πήρα γιατί μου αρέσει το παγωτό και τα γλυκά… άλλοι χάνουν γιατί δεν μπορούν να φάνε.
Για τα μαλλιά είπαμε, ξεκόλλα !!! Δεν ξέρω τι γίνεται με τα φάρμακα του λεμφώματος, με αυτά των χημειοθεραπειών για καρκίνο αρχίζουν να αραιώνουν 2 βδομάδες μετά την πρώτη θεραπεία. Αλλά μη θες να πας στον πόλεμο, εκ των προτέρων να αποφασίσεις ότι θα γυρίσεις ήρωας και να μη θες ούτε μια αμυχή…
Έχεις πιο σημαντικά πράγματα να αντιμετωπίσεις, άστα αυτά, είναι trivial για σένα (να μιλήσω λίγο στη γλώσσα ς 😉 )
Μ πιάνεις; 😉
3erw periptwseis pou se lemfwma hodgkin eixan elaxistes apwleies stratiwtwn…:p!!phga smr pet scan..monadikh empeiria!!!!to radienergo farmako htan polu 007..!!!psugeiaki,istories,xrush surigga….!!m eipan pws vriskomai sthn A fash ths nosou p einai h pleon prwimh.k den exei molun8ei h splhna,alla vrisketai polu konta!!eutuxws tn alh vdomada arxizw 8erapeia k t prolavainoume..!!!8a ss stelnw tis sunexeies t serial ka8e deutera stis 10.einai h prime time zwnh tou site..:p
k kati allo!!meria mallia xanontai g panta????dhladh araia g panta???
Στις 10 του Γενάρη, κλείσανε 6 χρόνια απο τότε που έχασα την αδελφή μου, στα 45 της, από καρκίνο στο παχύ έντερο… Σήμερα, 10 του Φλεβάρη, πήρα την απάντηση της αξονικής τομογραφίας πνευμόνων και άνω & κάτω κοιλίας, που έκανα στον πατέρα μου, μετά από 15 ημέρες ασθένειας λόγω ίωσης, κατά την οποία παρουσίασε υψηλή καθίζηση και χαμηλό αιματοκρίτη….
Σύμφωνα με τον παθολόγο γιατρό που τον παρακολουθεί, εδώ στην επαρχιακή πόλη που ζούμε, μιλάμε για διάσπαρτο μεταστατικό καρκίνο, χωρίς να ξέρουμε από πού ξεκίνησε….
Ο χρόνος «ζωής» που του δίνει είναι από 5 έως 8 εβδομάδες!!!.
Μετά από τα συναισθήματα πανικού, απόγνωσης, θυμού και οργής που ένιωσα, φεύγω αύριο το πρωί για την Αθήνα, με τις εξετάσεις του «υπό μάλης», για να επισκεφθώ τον ογκολόγο που κουράριζε την αδελφή μου και να επιβεβαιώσω τα λεγόμενα του θεράποντα γιατρού του.
Μετά… θα δώ τι θα κάνω και πώς θα χειριστώ την όλη κατάσταση.
Ψάχνοτας όμως για κάποιες ιδέες-κυρίως για ψυχολογική στήριξη του πατέρα μου και της μητέρας μου -, «έφθασα» σ’ αυτό το blog.
Διάβασα τα περισσότερα αναρτημένα σχόλια και θέλω, μέσα από την καρδιά μου, να ευχηθώ σε όλους σας, καλό κουράγιο, δύναμη και ψυχραιμία. Πάνω απ’ όλα εύχομαι να έχετε πάντα δίπλα σας ανθρώπους που σας αγαπούν και που σας στηρίζουν, με όποιο τρόπο μπορούν.
Gianni, είπαμε αραια μαλλιά κατά τη διάρκεια των θεραπειών και μετά που τελειωνεις φουντωτά και πυκνα και ακόμη πιο γερά και σε μερικούς σγουρά!!!! Αφού το πρόλαβες στο πρώτο στάδιο μπορεί να κάνεις και λίγες θεραπείες.Kαλή δύναμη!!!!
Geia sou Giannh 🙂
s auto t blog mpainei suxna h mama m gt exei ena provlima o 8eios m kai exw ma8ei t pada pleon g 8erapeies k g autou tou eidous ts as8eneies..epeidi exoume tn idia ilikia 8elisa na s steilw k na c pw na mn t vazeis katw gt einai kt pou 8erapeuetai k oso g ta mallia mn anhsuxeis ka8olou! o 8eios m eixe gkriza mallia k sxetika araia k meta t eginan maura k pio polla..haha fadasou!! 😛 an exeis twra psiloafanista to mono pou prepei n fovasai einai mn ginei perissotero hehe 😀 3h h 2a phgaineis??
kali dunamiii k ola odws 8a pane kala 😉
παιδια σασ ακουω ολους πολυ ενημερωμενους πανω στο θεμα και θελω να ρωτησω για τον καρκινο στα κοκαλα. Η μαμα της καλυτερης μου φιλης εμφανισε καρκινο στο μαστο στο τεταρτο σταδιο πριν απο περιπου 4 με 5 μηνες και ενω προσφατα υπηρχε μια βελτιωση ο καρκινος ειναι πολυ επιθετικος και της εκανει τωρα μετασταση στα κοκαλα. Οι γιατροι δεν τους λενε τιποτα. Γνωριζετει κανεις τι γινεται? υπαρχει καποια αποτελεσματικη θεραπεια? η ειναι καταδικασμενη?
ευχαριστω εκ των προτερων και κουραγιο σε εσας και τισ οικογενειες σας
Γειά σας αγαπημένοι μου φίλοι!
Μου έχετε λείψει αφάνταστα…
Χαιρετίζω και τα καινούρια άτομα στην παρέα. Καλή δύναμη σε όλους σας!
Ιωάννα 2206 περιμένω με ανυπομονησία τα νέα σου για το μωράκι σου… Και θα γίνει θα δεις….Στο εύχομαι μέσα από την καρδιά μου!
Γιάννη μου, καταλαβαίνω την ανησυχία σου, από τη μία είναι τόσο μα τόσο ανθρώπινο αυτό που αισθάνεσαι, αλλά από την άλλη καρδούλα μου, ξέρουμε όλοι μας, πολύ καλά, πόσο επιφανειακά είναι όλα αυτά… Ξέρουμε πολύ καλά ότι η λάμψη των ματιών, είναι αυτή που αντικατοπτρίζει το «είναι» της ψυχής, κι εκεί είναι όλη η ομορφιά της ζωής….Άσε δηλαδή που δεν τη γλιτώνεις…. Θα δώσεις πολλά πολλά λεφτά ακόμα για σαμπουάν …Αμ! Τι νόμισες… Λέμε «τρίχες» είναι αυτά …. Αλλά ούτε «αυτά» (που χαρακτηρίζουμε ως τρίχες) ούτε τις ίδιες τις τρίχες ξεφορτωνόμαστε τόσο εύκολα κι απλά…
Γώγα σε σκέφτομαι, κι αν μπορώ να σε υποστηρίξω έστω από μακριά σου στέλνω όλη την ενέργειά μου με πολλή αγάπη!
Κατερίναg1 υπομονή να έχουμε…. Κι ο δικός μου ο πατέρας θα κάνει την ερχόμενη Τρίτη αξονικές…. Υπομονή & δύναμη…..
Sundy καλωσόρισες … Geman όλα καλά με σένα;
Αρκούδε σ’έχω ποτέ ευχαριστήσει γι’ αυτή την υπέροχη παρέα που μου πρόσφερες στη ζωή μου; Σ’ έχω ποτέ ευχαριστήσει για τις φορές που «ξαλάφρωσα» γράφοντας σ’ αυτό το blog; Σ’ έχω ποτέ ευχαριστήσει για τις φορές που σκεφτόμουνα; άσχετα αν τελικά δεν έγραφα, διότι πρακτικά ήταν ανέφικτο, «δεν πειράζει» θα «το μοιραστώ» με τα παιδιά στον Αρκούδο… και θα νιώσω καλύτερα…..κι ένιωθα αμέσως καλύτερα… Με τη σκέψη και μόνο… Σ’ έχω ποτέ ευχαριστήσει γιατί εκμηδένισες την απόσταση Βόρειας και Στερεάς Ελλάδας και μου χάρισες την «αδερφή ψυχή»; Σ’ έχω ποτέ ευχαριστήσει γιατί μου χάρισες την «ίδια» την Αγάπη, που είναι ότι ακριβώς λέει και το όνομά της…
Κι αν κάποτε το έχω κάνει, δεν θα είναι ποτέ αρκετό.
Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
Γώγα αν ξαναμπεις στο blog και αν θυμάσαι και σου είναι εύκολο να μου γράψεις τα συμπτώματα που είχε η αδερφή σου.
Εχω και γω μια αδερφή για την οποία ανησυχώ. Ειναι 34 ετών και ο γιατρός της είπε ότι έχει σπαστικη κολίτιδα.Δεν εκανε ομως κολονοσκόπηση γι αυτό και έχω τις αμφιβολίες μου.
Θα με βοηθούσες πολύ αν μου έγραφες το ιστορικό της..
Σ ευχαριστώ
o pateras mou pethane tin triti dodeka para 20 imoun dipla tou mazi me tin mitera mou
KATERINAG1 Συλληπητήρια. Δεν έχω να πω κάτι άλλο. Τα λόγια δεν έχουν θέση σε αυτή την περίπτωση. Το έχω περάσει. Εύχομαι δύναμη και κουράγιο
Καλησπέρααααα και παλι μαζί….εσεις όλοι κι εγω…εντος του κλωβου φυσικα….με ενα σωρο λοιμωξεις….αλλα ολα καλα….περιμενω το δοτη που θα μου δωσει λιγο μυελλο…..για να βαλω μυαλο….περασα κατι πυρετους απιστευτους….χαρωπους και γεματους ξαπλες και φαρμακακια….παραλιγο να χασω την σφαγιτιδα μου….αλλα αντισταθηκαμε σθεναρα κι αυτη κι εγω….κατα τα αλλα ειμαι καλα….διαβαζω καθε μερα ολα οσα γραφονται εδω…δεν ειμαι παντα σε θεση να σας μιλησω….η αληθεια ειναι οτι μου λειψατε…βλεπω και τα νεα προσωπα….και καταλαβαινω….ολα οσα καταλαβαινατε εσεις οι πιο παλιοι οταν ειδατε πρωτη φορα εμενα….δεν ειναι απο τα καλα της ιστοριας αυτης;….το καλοσωρισμα αυτο κανει τη ζωη μας πιο ευκολη….γι’ αυτο ΓΙΑΝΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΚΗ…..μη μασας βρε…σιγα τα αιματα..για τριχες θα μιλαμε;…..το hodgin ειναι μια αρρωστιαρα κατασταση ….που τη ζω κι εγω….αλλα…θα στο πω οπως θα στο εχουν πει φανταζομαι και αλλοι……ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΑ λεμε…..εντελως…..και τοτε να δεις μαλλουρες που θα φτιαξεις….κανε το καθηκον σου απεναντι στο εαυτο σου…κανε οτι σου λενε οι γιατροι σου και ολα θα πανε καλα….ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΚΙ ΕΓΩ Η ΚΑΗΜΕΝΗ Η ΣΑΡΑΝΤΑΡΑ…..(και κατι παραπανω) που οπου παω γινεται ο κακος ο μαυρος ο χαμος;….αλλα ξερεις κατι…..προτιμω να ξαφνιαζονται απο το να με λυπουνται….καλυτερα να λενε να μια φαλακρη…απο το να λενε να μια καημενη αρρωστη…γιατι εγω ΔΕΝ ειμαι αρρωστη…απλα αυτην την εποχη της ζωης μου εχω αποφασισει να κοιμαμαι πολυ και να ομορφαινω το νοσοκομειο με την εξαιρετικη παρουσια μου….ετσι παει…..οι εξαιρετικοι ανθρωποι παθαινουν εξαιρετικα πραγματα και εχουν και εξαιρετικα μαλλια……(αργοτερα)….προς το παρον ζησε καθε μερα οπως ερχεται , κανε οτι πρεπει και ασε τις τριχες για αργοτερα…..που θα ειναι θαμνος και δεν θα ξερεις τι να τον κανεις….σου ευχομαι ολοψυχα να εισαι καλα….να το αντεχεις, να το παλευεις, να μαθεις απο οσα συμβαινουν, να αγαπας τον ευατο σου, να συνεχισεις να ονειρευεσαι….κι αν στα ονειρα σου εχεις μαλλια ακομα καλυτερα……
Καλώς τον ποταμό… Ελένη,
σαν τα σαλιγκάρια κι εσύ, βγήκες με τη βροχή έ;;;
Μας έλειψες 😉
να είσαι καλά
γιώργος
γεια σου Γιώργη…….και σε μενα λειψατε….ολα καλα με τη θεραπεια σου;…..
πες μου τα νεα….
φιλια
Ελένη