Η απίστευτη συμμετοχή σας με άφησε άφωνο. Δεκάδες άνθρωποι συνέβαλλαν, γράφοντας σχόλια για τους εαυτούς τους ή για συγγενείς, μοιράζοντας τις ιστορίες τους, πόνο και ελπίδα.
Εμεινα άφωνος.
Στην αρχή απαντούσα στα σχόλια, αλλά μετά παρατήρησα οτι το βήμα λόγου που δινόταν εδώ στους (έμμεσα ή άμεσα) παθόντες ήταν πολύ πιο σημαντικότερο απο την δική μου γνώμη.
Έτσι σας άφησα να λέτε ότι βάραινε την καρδιά σας.
Είσαστε πολλοί – πολλοί περισσότεροι απο όσους περίμενα.
Αυτή η συμμετοχή σας με αναγκάζει να το επαναφέρω στην επικαιρότητα, καθώς, μιλώντας με την Αντικαρκινική Εταιρεία, και λαμβάνοντας υπόψιν το #51 σχόλιο απο τον Γιώργο, σκέφτηκα οτι δεν μπορώ να μείνω απαθής παρακολουθώντας αυτήν την συζήτηση.
Πρώτα, το post:
5/2/2007:
Πες το δυνατά ρε, Καρκίνος.
Όχι το ζώδιο, το άλλο. Η «ασθένεια». Η «επάρατη νόσος». Η «κατάρα». Το «ακατανόμαστο».
Η μάνα μου έπαθε καρκίνο της ουροδόχου κύστης, και πέθανε -τελικά- απο αυτό. Κυρίως, έφταιγε (και φταίει) το κάπνισμα. (Τώρα, πως φτάνει η τζούρα απο το πρωϊνό απαραίτητο τσιγάρο στην ουροδόχο κύστη, τρέχα γύρευε. Φτάνει όμως. Να είσαστε σίγουροι, γιατί η μάνα μου για περίπου ενάμισι – δύο χρόνια, είχε ένα σωληνάκι, πλαστικό, που έδιωχνε τα ούρα σε μία σακούλα).
Όταν τριγυρνούσα στην Πάρο μετά τον θάνατό της, όλοι στραβομουτσουνιάζανε όταν έλεγα «Καρκίνος». Όταν άκουγα τους ανθρώπους να μιλάνε για άλλους, που πέθαναν απο καρκίνο, έλεγαν «η ασθένεια».
Μα τον θεο, ούτε να το προφέραν δεν μπορούσαν.
Τι τρέχει με αυτό; Τι είδους κόλλημα είναι; Μήπως και αν το πεις, κολλάς; Μην είναι κολλητικό; Μην το κολλάς με την αναφορά;
~
Κάπου τρία χρόνια πριν, στο γραφείο, έχω χάσει μπόλικα κιλά. Απο την Taste and Diet. Κάθε μέρα, τρώω το φαγητό που μου φέρνουνε – για μήνες λέμε τώρα, ε; – στο εστιατόριο, μαζί με ΟΛΟΥΣ τους άλλους. Πιάνει το κόλπο, τα χάνω τα περιττά, γίνομαι γκομενάκι, είμαι στα πάνω μου, ξυρίζω το κεφάλι μου.
Τι το ‘θελα;
Μήνες μετά, όσο είχα διατηρηθεί, ανακαλύπτω οτι υπάρχει φιλολογία: ο Γιάννης έχει καρκίνο (φτου! που έκανε και ο Φιλιππίδης όταν παρουσίαζε τα ζώδια στις ειδήσεις του Μαστοράκη στον Αντέννα).
Σου λέει ο άλλος, ξυρισμένο κεφάλι ίσον χημειοθεραπεία, χαμένα κιλά, that fits.
Ε, ούτε τότε δεν είπανε «καρκίνος». Το έμαθα απο κουβέντα που ξεκίναγε «το ξέρουμε οτι είσαι άρρωστος«.
Άρρωστος, όχι καρκίνος.
Σαν να έχεις τον σατανά μέσα σου.
Και, σαν να μην έφτανε αυτό, αν τελικά τον αποκτήσεις (μακρυά απο μας, ε;) δαγκώνεσαι.
Πως να το πεις; Φυλαγεσαι.
Γιατι σε κοιτάνε σαν πεθαμένο – ήδη. Όπως τους κοίταζες και εσύ παλιά.
~
Λοιπόν, παλικάρια, να τα βρούμε λίγο εδώ: Ζεις, απο τον καρκίνο. Επιβιώνεις. Είναι μπάσταρδη ασθένεια, αλλά δεν είναι θανατική καταδίκη. Πολλοί γλυτώνουν – έχω παραδείγματα-. Και μετά είναι καλά. Απολύτως καλά. Ούτε την ψυχή τους πουλήσανε, ούτε φαντάσματα είναι. Άρρωστοι πριν – καλά τώρα. Και ούτε έχουν να ντρέπονται για κάτι.
Και αξιοπρεπείς, και αμόλυντοι. Για αυτό, αν ακούσετε κανέναν με καρκίνο, μην το κοιτάξετε σαν πεθαμένο. Σαν κρυολογημένο κοιτάχτε τον. Και μην φοβηθείτε να το πειτε – καρκίνος.
Δεν υπάρχει «ανίατη ασθένεια», «επάρατη νόσος», «η ασθένεια» και άλλες τέτοιες υπεκφυγές.
Και αν το αντιληφθούμε, ίσως κάνουμε κάτι για αυτό. Αν υποψιαστούμε οτι με τον τρόπο ζωής μας (φυτοφάρμακα, κινητά, τσιγάρα, διατροφή) κινδυνεύουμε, και δώσουμε λίγο σημασία, μπορεί και να το αποφύγουμε.
Δεν κολλάει με το να το πεις. Με το τσιγάρο, μπορεί. Με το να το πεις, όχι.
Και, αν θέλετε να με ακούσετε, μην το ανάψετε το γαμημένο για λίγο. Έτσι, τιμής ένεκεν.
Μην διστάσετε να τους καλέσετε. Η ψυχική σας υγεία (είτε είσαστε ασθενείς, είτε είσαστε κοντικά πρόσωπα) είναι εξίσου σημαντική με την σωματική.
Αν πρέπει να μάθουμε να λέμε «καρκίνος» χωρίς να ντρεπόμαστε, τότε σίγουρα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τον πόνο της καρδιάς και του νου μας, χωρίς δισταγμούς.
Στην γραμμή θα σας απαντήσουν άνθρωποι που γνωρίζουν πολλά για την ασθένεια, και γνωρίζουν πως να απαλύνουν τον πόνο της ψυχής σας.
Ελπίζω απο καρδιάς να έχω κάνει ότι μπορώ για να απαλύνω τον πόνο σας…
- Αρχική ημερομηνία: 5/2/2007
- Δεύτερη ημερομηνία: 5/11/2007
- Τρίτη ημερομηνία: 23/10/2008
Οι σέρβερ μοιάζουν να μην αντέχουν άλλο να δείξουν αυτήν την σελίδα. Κοντά στα χίλια comment, με γεμάτο κείμενο, και πάνω απο τριάντα τρείς χιλιάδες επισκέψεις, είναι σίγουρα πρόκληση -στην καλύτερη περίπτωση- για το WordPress. Για να το αντιμετωπίσω, χρειάστηκε να χωρίσω τα σχόλια σε σελίδες. Τα σχόλιά σας, μπορείτε ακόμα να τα δείτε συνολικά σε μία σελίδα, πατώντας στην αντίστοιχη επιλογή..
(135 ψήφοι, βαθμολογία: 4,67 / 5)
Loading...
Νίνα χαίρομαι πάρα πολύ που βγήκες και πήγες για καφέ εύχομαι η ζωή σου να γινεται μερα με την μερα ολο και πιο πολύ ευχαριστη επειδη βλεπω τον μπαμπα μου που δεν πεφτει ψυχολογικα και πηγαινει με την βοηθεια του θεου καλα ευχομαι και για σενα το ιδιο
Nina,
ευχαρίστως να πηγαίναμε για να πιούμε κάτι, εγώ όμως δεν ζω στην Αθήνα, αλλά στην βόρειο Ελλάδα.
Geman, έχω περάσει πρωτοβάθμια επιτροπή, είμαι δημόσιος υπάλληλος, και μπορώ να σου πω αυτά που δικαιούμαι εγώ. Ίσως υπάρχουν διαφορές από ταμείο σε ταμείο, αλλά τα βασικά είναι ίδια.
Θα γράψω στον Αρκόυδο το μαιλ μου και το τηλέφωνό μου να σου τα δώσει. Αν μένουμε σε άλλη πόλη με παίρνεις και σε παίρνω πίσω σε σταθερό που θα μου δώσεις, έχω απεριόριστες κλήσεις και διάρκεια αυτών. Θα σου πω αναλυτικά τι έκανα εγώ.
Η κοπέλα, νομίζω η Άρτεμις που έχει καρκίνο ριναοφάρυγγα η μαμά της, να μην το βάζει κάτω. Ο ρινοφάρυγγας, ακόμα και με μεταστατικούς λεμφαδένες έχει καλά ποσοστά ίασης. Γενικά ανταποκρίνεται καλά στην θεραπεία. Οπότε μην το βάζεις κάτω, υπάρχει ελπίδα.
Αυτά,
σας φιλώ
sundy
Ελένη σε ξέχασα,
συμφωνώ απόλυτα με την νοοτροπία σου και τα πιστεύω σου. Και γω έτσι ανατρεπτική είμαι. Απλά εγώ δεν τόλμησα να βγω με άσκεπο κεφάλι, όχι για μένα, αλλά για να μην σοκάρω . Δεν με ένοιαζαν οι μεγάλοι, δεν ήθελα να τρομάξω τα μικρά παιδιά. Φοβόμουν για το πώς θα αντιδράσω σε κάποια άσχημη αντιμετώπιση. Μήπως ρίξω γερό βρίσιμο και στεναχωρηθώ μετά, δηλαδή στο τέλος να είναι όλα εις βάρος μου.
Πάντως μπράβο σου.
Φιλάκια
sundy
Καλημέρα sundy…..εχω πολλα να σου πω για τα μικρά παιδιά και την αντιμετώπιση τους στη θεα της ανυπαρξιας των μαλλιων….μεχρι σημερα και ενα χρονο τωρα…ποτε μα ποτε δεν βιωσα απο τις μικρες ηλικιες κατι που να με κανει να στεναχωρεθω….αντιθετα…οι μεγαλυτεροι ειχαν κατι να πουν….το θεμα ειναι να νοιωθεις εσυ καλα….να εχεις δεχτει αυτο που συμβαινει αυτην την εποχη στη ζωη σου, φυσικα καθε ανθρωπος εχει τον τροπο του να αντιμετωπιζει οσα συμβαινουν δεν ειναι ευκολο να κοιταμε τον εαυτο μας διαφορετικο απο το προσφατο παρελθον μας….και ως γυναικες εχουμε μαθει οτι τα μαλλια προσθετουν στην εικονα μας….παντως….κοιτα…..κανε την δοκιμη σου, βγες μια μερα με αγαπημενους σου εξω…να νοιωθεις ασφαλεια με τους φιλους σου, και κατσε δημοσια χωρις αυτο που φορας…..σιγουρα θα διαπιστωσεις οτι τα μικρα παιδια δεν κοιτανε με τον ιδιο τροπο….ισως ειναι πιο περιεργα….ισως πιο αδιακριτα αλλα ποτε μα ποτε δεν ειναι το ιδιο βλεμμα…..θα σου πω ενα παραδειγμα…..καθησα να πιο καφε στο Συνταγμα οταν πηγα με την αδερφη μου και την κορη της να διαλλεξουμε νυφικο …την παντρεψαμε πριν μερικους μηνες…ενας πιτσιρικος καθοταν με τη μαμα του απεναντι και ετρωγε με τροπο παιδικο …ενα τεραστιο γλυκο με κρεμες και αχνη ζαχαρη θαρρω πως ηταν μιλφειγ….κοιταζε τρωγοντας μια εμενα μια το γλυκο….η μανα του δεν ειχε καταλαβει οτι με κοιταει…και τον μαλωνε που λερωθηκε….του σφυριξα και του ειπα…ρε συ κοιτα πως εγινες….γελασε και οταν εφαγε σηκωθηκε και ηρθε …μου λεει…..γιατι δεν εχεις μαλλια; γιατι ειμαι λιγο αρρωστη του λεω ρε συ….αλλα νομιζω θα ξαναβγουν….ααααα…λεει ενταξει….αφου θα ξαναβγουν ενταξει….και τελειωσε εκει….καμμια φορα η αληθεια των παιδιων με κανει να αναρωτιεμαι σσε πιο σημειο της ζωης μας χασαμε την ευθυτητα και την αθωοτητα μας…..καλυτερα μια ευθεια ερωτηση απο την πλαγια καχυποψια των ενηλικων…..σε καθε περιπτωση εσυ οπως και ολοι μας θα κανεις οπως νοιωθεις…αυτο εχει σημασια και αυτο ειναι που μετραει τελικα….να μπορεις να λες πως εκανες αυτο που ηθελες οταν το ηθελες…..στο κατω κατω….τριχες ειναι….θα ξαναβγουν….το θεμα ειναι να ειμαστε εδω…..γι ανα ξαναπαμε στο κομμωτηριο….
σε φιλω
Tasula mou s eyxaristo gia ta logia.Den einai panda dinaton na vgeno gia ti i katastasi mou poles fores den to epitrepi.Vasika xirurgitika apo karkino tou mastou ala exo metastasis sta osta ke idika pio epikindino einai sto 3 afxeniko spondilo ke sto 7 torakiko…gia ti o atimos exi fai sxedon ena trito apo ta spondila.Eimouna sto krevati gia 2 mines gia ti mexri na stamatisan i yatri to fagoma den mporesa na sikoto ke akoma forao ke to kolaro gia na prostatevoume min tixon pesi to kefali mou.Oxi epidi eixa pesi psixologika…
Sindy den mpirazi pou eisai makria…ta katsume mia mera i mia atina ke i ali eki pou einai ke ta piume to kafedaki mas skeytondas pos eimaste mazi…gia ti opos vlepo eimaste mazi..
Ελένη πόσο δίκιο έχεις. Τα μαλλία είναι αυτό που σε προβληματίζει περισσότερο στην αρχή και το τελευταιο που σε νοιάζει ότα απλά έχει συμβεί.
Τα παιδιά μου ήταν οκτώ και πέντε χρονών, ζούσαν σε ένα σπίτι με μια φαλακρή μαμά (έτσι με φώναζαν χαϊδευτικά) αφού περάσαν ένα πρώτο σόκ (γιατί τα ξύρισα οταν άρχισαν να πέφτουν) μετά το θεωρούσαν φυσιολογικό, και το εξηγούσαν στους φίλους τους που ερχόταν στο σπίτι. Είναι κάτι που τώρα τους δημιουργεί ίσως μια δυσάρεστη ανάμνηση αλλά έτσι είναι η ΖΩΗ και αυτό μετράει περισσότερο.
και μπορώ τώρα να πώ ότι τελικά όσον αφορά την εμφάνιση μου βγήκε σε καλό. Δεν τα βάφω και τα κρατώ τελείως κοντά. Λυτρώθηκα από βαφές, κομμωτήρια και έχω αποκτήσει και ένα σοφιστικέ στυλ (ουαου).
Το θέμα είναι να νικήσουμε τον καρκίνο και αυτό γίνεται χωρίς μαλλιά . Το αντίθετο του Σαμψών είμαστε ΕΜΕΙΣ.
Για όλους του υπαλλήλους ήρθε τώρα μιά εγκύκλιος ότι με αναπηρία απο 67% και πάνω έχουν μείωση ωραρίου κατά μία ώρα, πέρα από τις έξι μέρες άδειας τον χρόνο. Υπάρχει και απαλλαγή από την εφορία ενός συγκεκριμένου ποσού, και φαντάζομαι όλα τα υπόλοιπα κάρτες για τις συγκοινωνίες, ακόμα και κοινωνικό τουρισμό.
Είναι τα «προνόμια» της αρρώστειας.
Ελπίζω να μην βρισκόμουν σε θέση να τα χρησιμοποιήσω και χαίρομαι που σε λίγο θα απαλλαγώ, αλλά αφού υπάρχουν και ο καρκίνος υπάρχει? τότε γιατί όχι
Πολλά φιλιά σε όλους σας
Ζω και γω μακρυά από την Αθήνα και έτσι λυπάμαι που δεν μπορώ να σας γνωρίσω όλου εσάς
Φίλες μου φυσικά και πρέπει να » εκμεταλλευτούμε » ό, τι μας δίνει το κράτος σχετικά με αναπηρία κλπ.Τόση ταλαιπωρία περάσαμε, δικαιούμαστε και ακόμη περισσότερα.Εκτός από εφορία εισιτήρια και ωράριο νομίζω μπορούμε να πάρουμε άτοκο στεγαστικό δάνειο από τον ΟΕΚ .Μήπως ξέρει κανείς αν οι δημόσιοι υπάλληλοι με αναπηρία 67% που εργαζονται κανονικά πλέον δικαιούνται και μηνιαίο επίδομα?
Η προηγούμενη Anonymous ήμου εγώ η ΔέσποιναS.
sorry, λόγω βιασύνης.
Hodgkin cat, νομίζω ότι οι δηmόσιοι υπάλληλοι δεν δικαιούνται επίδομα, εγώ τουλάχιστον δεν βρήκα κάτι τέτοιο, αλλά δεν χάνεις τίποτα να το ψάξεις
φιλιά despinaS
νινα μου οποιαδηποτε ωρα θελεις να μιλησεις με καποιον θα ειμαι εδω οτι ωρα και να ειναι ακομα και το βραδυ πολυ αργα φιλια
Καλημέρα σε όλους.
Με τη βοήθεια της sundy βρήκα μια άκρη για μηχανικούς (ταμείο ασφάλισης ΤΣΜΕΔΕ) και το γράφω (μακάρι να μη βρεθεί άλλος μηχανικός!!!).
Λοιπόν: ο καρκινοπαθής ξεκινάει με αναπηρία 67% ίσως και παραπάνω οπότε και δικαιούται όλα αυτά που λέμε. Όσον αφορά στους μηχανικούς, δικαιούνται αναπηρική σύνταξη από το ΤΣΜΕΔΕ μετά από 5 χρόνια πλήρους ασφάλισης και το ύψος εξαρτάται από τα έτη εργασίας (η κατώτατη ξεκινάει από τα 600 ευρώ περίπου).
Η πρώτη γνωμάτευση γίνεται για 2 χρόνια και η δεύτερη ισχύει εφ όρου ζωής (εδώ γελάμε, είναι να το παίξεις στους bookmaker στην Αγγλία, πόσα χρόνια άραγε ;;; 😉 )
Θα κάνω μια βόλτα στο ΤΣΜΕΔΕ την άλλη εβδομάδα μάλλον και όταν έχω νεότερα θα σας ενημερώσω.
Να προσέχετε
γιώργος
Καλημερα παιδια .χαιρομαι που διαβαζω ξανα νεα απο Γιωργο και Ελενη.Ελενη μου θα’θελα να μπορουσα να ερθω να πιω ενα καφε μαζι σου.Σε θαυμαζω .Αυτο που κανεις θελει κοτσια τσαμπουκα πως το λενε θελει α…….α.Μπραβο σου καλη μου.ελπιζω συντομα και ο πατερας να μπορεσει να βγει εστω στην αγαπημενη του βεραντα(απ’οπου βλεπει ολο τον παγασητικο και το πηλιο)να πιει ενα καφεδακι.Ποσο θελω ν’αρχισει παλι να τρωει.Χτες το απογευμα πηγα να τον δω και το μονο που δεν εχει αλλαξει πανω του ειναι τα καταγαλανα ματια μου.Εχουν αυτο το καθαρο χρωμα τ’ουρανου που σε κοιτουν και λενε θελω να ζησω χωρις να ποναω.χτες ηταν μια απο τις λιγες μερες που δεν πονουσε.καναμε πλακα με την αποδραση του παλαιοκωστα μιλησαμε για το ποδοσφαιρο που τα τελευταια 25 χρονια παρακολουθουμε μαζι για τις εγγονες του που καθε μερα μεγαλωνουν και γενικα ηταν ενα ωραιο απογευμα.Γεματο.Ηταν οπως παλια.Σας σκεφτομαι ολους και ελπιζω ολοι να ειστε καλα
γιωργο ο μπαμπας μου εχει 3,5 χιλιαδες ενσημα τα τελευταια 5 χρονια δεν κολησε καθολου μηπως ξερεις αν δικαιουτε και αυτος
πριν 7 μηνες εχασα την κορη μου 3,5 ετων μετα απο 2 χρονια αγωνα περα απο καθε λογικη αυτη η νοσος …ενα ειναι σιγουρο οτι ι αυτη τηνοσο γνωριζουμε πολυ λιγα.Ευχαριστω τους γιατρους του νοσοκ παιδων
οτι και να πουμε ο πονος δεν μπορει να σβηστει απο μεσα σου και κυριως απο την γυναικα σου ειναι πολυ λυπηρο τη λυπηρο τραγικο να χανεις το παιδι σου κκαι δεν υπαρχουν λογια παρηγοριας μονο ο χρονος ειναι γιατρος αλλα φιλλιπε στηρηξε την γυναικα σου τωρα σε χρειαζεται περισσοτερο ευχομαι ο θεος να ειναι παντα μαζι σας και να σας προστατευει οποιαδηποτε ωρα θελεται να μιλησετε εγω ευχαριστως να σας ακουσω καπου πανω θα δεις και το email
άνθρωπος που δεν πείραξε ούτε μυρμήγκι να έχει καρκίνο τώρα που βγήκε στη σύνταξη και έχει ένα εγγονάκι 1 έτους πάνω δηλαδή που άρχισε να χαίρετε τη ζωή δίχως υποχρεώσεις και με ένα εγγονάκι να το βλέπει να μεγαλώνει ……………………… σήμερα μετά 1 έτος έχω πλέον συμβιβαστή με το γεγονός έχω καταλάβει το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να προσαρμοζόμαστε στα νέα δεδομένα να χαιρόμαστε τη ζωή μέρα με τα δικά μας άτομα να δείχνουμε την αγάπη μας και να μη δίνουμε σημασία σε λεπτομέρειες ………………………………
φίλιππος τη να πω για σένα <> αν για των πατέρα μου είναι άδικο 1 φορά που στα 69 έχει καρκίνο τότε για την κόρη σου είναι 1000 φορές άδικο η μόνη δικαιολογία είναι ότι ήταν ένας άγγελος…
Όταν έμαθα πώς ο πατέρας μου έχει καρκίνο 1 αντίδραση να τα βάλω με το θεό γιατί ένας άνθρωπος που δεν πείραξε ούτε μυρμήγκι να έχει καρκίνο τώρα που βγήκε στη σύνταξη και έχει ένα εγγονάκι 1 έτους πάνω δηλαδή που άρχισε να χαίρετε τη ζωή δίχως υποχρεώσεις και με ένα εγγονάκι να το βλέπει να μεγαλώνει ……………………… σήμερα μετά 1 έτος έχω πλέον συμβιβαστή με το γεγονός έχω καταλάβει το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να προσαρμοζόμαστε στα νέα δεδομένα να χαιρόμαστε τη ζωή μέρα με τα δικά μας άτομα να δείχνουμε την αγάπη μας και να μη δίνουμε σημασία σε λεπτομέρειες ………………………………
φίλιππος τη να πω για σένα <> αν για των πατέρα μου είναι άδικο 1 φορά που στα 69 έχει καρκίνο τότε για την κόρη σου είναι 1000 φορές άδικο η μόνη δικαιολογία είναι ότι ήταν ένας άγγελος…
Καλησπέρα σε όλους,
Geman ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια κ χαίρομαι που βοήθησα.
Αν είναι έτσι όπως τα λες, το ΤΣΜΕΔΕ είναι πράγματι καλό ταμείο. Στο δημόσιο δυστυχώς σου δίνουν μόνο για 5 χρόνια σύνταξη, μετά αν πας καλά θεωρείσαι ιαθείς κ την κόβουν, αυτή είναι η δική μου πληροφόρηση. Παρόλα αυτά διευκρίνισέ το όταν πας στο ΤΣΜΕΔΕ μην βρεθείς προ εκπλήξεως.
Επίσης στο δημόσιο σου δίνουν ποσοστό αναπηρίας μόνο μέχρι τα 5 πρώτα χρόνια, μετά θεωρείσαι ιαθείς από τον καρκίνο. Άσχετο αν στην περίπτωση του μαστού πχ μπορείς να υποτροπιάσεις πάντα. Ανανεώνεται μόνο στην περίπτωση εμφάνισης μεταστάσεων. Οπότε ας είμαστε καλά κ δεν βαριέσαι.
Ο καρκίνος από μόνος του δίνει ποσοστό αναπηρίας >67%.
Από ότι ξέρω, το »Αλμα ζωής» (σύλλογος γυναικών με καρκίνο του μαστού), του οποίου είμαι μέλος ετοιμάζεται να εκδώσει φυλλάδιο για τα δικαιώματα και τι προσφέρει το κάθε ταμείο στους καρκινοπαθείς. Όταν θα είναι έτοιμα τα έντυπα θα σας ενημερώσω. Προς το παρόν ενημερωθείτε από το site της οργάνωσης »αγκαλιάζω» http://www.oekk.gr, άντε κλικ πάνω στον οδηγό παροχών για καρκινοπαθείς.
Όσο για το επίδομα που ρωτάτε, είναι το επίδομα της πρόνοιας, και το δικαιούσαι μόνο αν δεν δουλεύεις. Για το δημόσιο το παίρνουν μόνο τα έμμεσα ασφαλισμένα μέλη. Ένα γνωστό παιδί που έχει λέμφωμα, οι γονείς του είναι δημόσιοι υπάλληλοι, το παίρνει σαν έμμεσα ασφαλισμένος. Εμείς οι άμεσα ασφαλισμένοι δεν το δικαιούμαστε.
Για την μια λιγότερο ώρα εργασίας νομίζω ισχύει για το δημόσιο, εγώ στην περίπτωσή μου δεν μπορώ να κάνω χρήση κ δεν το έψαξα παραπάνω.
Φιλιά σε όλους
sundy
Σ΄ευχαριστώ sundy για τις πληροφοριες .Γιατί δε μπορεις να κανεις χρήση του μειωμένου ωραρίου δεν σου το επιτρεπουν ή δεν εχεις πλεον αναπηρία?
Ξανά εγώ,
θα ήθελα να πω μερικά πράγματα για τις στατιστικές.
Αφορμή παίρνω από την συζήτηση με έναν καλό φίλο που μου είπε χθες το εξής.
»Φοβάσαι κ εσύ με τον μαστό, εμένα μου δίνουν 15% για την 5ετία».
Το ποτήρι είναι πώς θα το δεις, μισοάδειο ή μισογεμάτο.
Εγώ είμαι από την φύση μου απαισιόδοξη. Και 99% επιβίωση να μου έδιναν, λέω (και έτσι είναι), αν ανήκω στο 1%, αυτό για μένα σημαίνει 100% θάνατος. Αν πάλι μου έδιναν 15% επιβίωση, και ανήκω σαυτό το 15% σημαίνει ότι θα ζήσω.
Τι θέλω να πω; Θέλω να πω ότι και με τα καλά προγνωστικά μπορείς να πεθάνεις, και με τα άσχημα να ζήσεις. Ότι οι στατιστικές είναι σχετικές και δεν είναι ατομικές και να μην τις δίνουμε σημασία, τόσο ώστε να καθορίζουν την ψυχολογία μας. Να μην μας »ρίχνουν» ψυχολογικά.
Διάβασα κάπου για έναν ασθενή που ο καρκίνος που είχε (από τους πιο επιθετικούς) του έδινε 1% 5ετή επιβίωση. Η απάντησή του ήταν αφοπλιστική. »Και γιατί να μην είμαι εγώ το 1%»;
Άλλο παράδειγμα που μου άρεσε όσον αφορά τις στατιστικές. Πόσα λεφτά έχουν κατά μέσον όρο ένας εκατομμυριούχος και ένας αδέκαρος; Μα από 500 χιλιάδες. Αυτός είναι ο μέσος όρος. Αυτά για τις στατιστικές! Απλά χρειάζονται κ αυτές για να συνεννοούνται οι γιατροί μεταξύ τους.
Ελπίζω να μην σας ζάλισα.
Φιλιά
sundy
Σήμερα το έβαλα σκοπό να σας ζαλίσω.
Γράφω από καιρό και σε άλλα φόρουμ και θα φανερώσω μόνο όσα φανέρωσα και εκεί. Δεν κρύβομαι από δειλία ή γιατί κρύβω τον καρκίνο μου. Όλος ο περίγυρός μου το ξέρει κ το λέω όπου βρεθώ κ όπου σταθώ. Εμφανίζομαι όμως κ γράφω ως sundy για να λέω ελεύθερα την γνώμη μου. Είμαι γιατρός σε νοσοκομείο κ δεν έχω ωράριο δημοσίου υπαλλήλου, δεν μπορώ να πω αν έχει δουλειά, τώρα φεύγω. Αυτός είναι ο λόγος, εδώ δουλεύω παραπάνω ώρες όταν εφημερεύω.
Δεν λέω ειδικότητα, ούτε τόπο κατοικίας για να μην φωτογραφηθώ. Τόσα έχω πει και στα άλλα φόρουμ.
Δεν έκρυψα την ιδιότητα του γιατρού γιατί θα το καταλαβαίναν οι αναγνώστες με τον καιρό από τις γνώσεις μου κ για να μπορούν να με ρωτούν κ να απαντώ αν ξέρω να βοηθήσω.
Αυτά
sundy
Σήμερα το έβαλα σκοπό να σας ζαλίσω.
Γράφω από καιρό και σε άλλα φόρουμ και θα φανερώσω μόνο όσα φανέρωσα και εκεί. Δεν κρύβομαι από δειλία ή γιατί κρύβω τον καρκίνο μου. Όλος ο περίγυρός μου το ξέρει κ το λέω όπου βρεθώ κ όπου σταθώ. Εμφανίζομαι όμως κ γράφω ως sundy για να λέω ελεύθερα την γνώμη μου. Είμαι γιατρός σε νοσοκομείο κ δεν έχω ωράριο δημοσίου υπαλλήλου, δεν μπορώ να πω αν έχει δουλειά, τώρα φεύγω. Αυτός είναι ο λόγος, εδώ δουλεύω παραπάνω ώρες όταν εφημερεύω.
Δεν λέω ειδικότητα, ούτε τόπο κατοικίας για να μην φωτογραφηθώ. Τόσα έχω πει και στα άλλα φόρουμ.
Δεν έκρυψα την ιδιότητα του γιατρού γιατί θα το καταλαβαίναν οι αναγνώστες με τον καιρό από τις γνώσεις μου κ για να μπορούν να με ρωτούν κ να απαντώ αν ξέρω να βοηθήσω.
Αυτά, φιλάκια
sundy
ΠΡΙΝ 7 ΜΗΝΕΣ ΕΧΑΣΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΕΤΩΝ 33. ΕΧΩ ΒΙΩΣΕΙ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙς ΕΜΠΕΙΡΙΕς ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΕ…ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΘΑ ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ…ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΙΙΙ ΠΑΛΕΎΕΤΑΙ.Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΠΑΡΑΤΗΣΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΟ ΘΥΡΕΟΕΙΔΗ ΤΟΥ Κ ΔΝ ΠΡΟΛΑΒΑΜΕ…ΔΕ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ!ΜΗΠΩΣ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ;
EΓΩ ΕΙΜΑΙ ΠΑΛΙ.ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΦΑΡΜΑΚΟ DCA ΠΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΛΕΤΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑ;ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ: http://www.troktiko.gr, ψαχτε τα όλα.ΕΓΩ ΟΤΑΝ ΡΩΤΟΥΣΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΟ ΤΟΥ ΕΡΠΗΤΑ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΤΟΤΕ(2007) ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΑΠΕΦΕΥΓΑΝ…ΓΙΑΤΙ ΟΜΩΣ;ΜΗΠΩΣ ΣΩΝΟΤΑΝ; ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΑΥΤΟ ΤΟ DCA;
Γεια σας, για το ίδιο φάρμακο έγραψα την γνώμη μου κ σε ένα άλλο μπλογκ, αυτό της Sweet December.
Έκανα copy paste το posting μου για να μην ξαναγράφω τα ίδια.
Ένα έχω μόνο να πω,
να είστε πολύ προσεκτικοί με τέτοια δημοσιεύματα.
Το έψαξα λίγο και δεν με έπεισε.
Το μόνο που σας λέω είναι ότι το συγκεκριμένο φάρμακο ενοχοποιείται το ίδιο για καρκινογένεση στο ήπαρ.
Εγώ προσωπικά δεν θα γινόμουν πειραματόζωο.
Ο πνιγμένος όμως από τα μαλλιά πιάνεται και εκεί αποσκοπούν όλοι που τάζουν το φάρμακο για τον καρκίνο.
Αλήθεια, πόσες φορές ακούσαμε ότι βρέθηκε το φάρμακο κ πόσες φορές αυτό ήταν αλήθεια;
Προχθές κάποιος με ρώτησε : να τρώει πικράγγουρο; του κάνει καλό. Εδώ νομίζω κ έτσι απάντησα, αφού σου κάνει καλό παίρνε το είπα.
Ο καθένας κρίνει κ ενεργεί μόνος του κ αν τα σκευάσματα είναι άφοβα και νομίζει ότι του κάνουν καλό ας τα παίρνει.
Αλλά για φαρμακευτικές ουσίες ΠΡΟΣΟΧΗ !!!!!!
Φιλάκια
sundy
Αντιγόνη μου,
μην νιώθεις τύψεις. Οι γιατροί σώπαιναν προφανώς γιατί δεν πίστευαν σαυτές τις θεραπείες. Σκέψου πόσος κόσμος έτρεξε για το δηλητήριο του σκορπιού στην Κούβα;
Να είστε σίγουροι ότι όταν βρεθεί το »φάρμακο» θα το μάθετε, όλα τα άλλα αποσκποπούν στο εμπόριο, στην εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου πόνου.
Σίγουρα στις προηγμένες χώρες υπάρχουν ερευνητικά προγράμματα, αυτό είναι κάτι άλλο από το ΄»φάρμακο» που τάζουν οι επιτήδιοι.
Και μόνο που μιλάμε για το »φάρμακο», δηλαδή το ίδιο σκεύασμα για όλους τους τύπους καρκίνου, πρέπει να μας βάζει σε σκέψεις. Το ένα κ μοναδικό »φάρμακο» για πάσαν νόσον;
Το αφήνω στην κρίση του καθενός.
Αν πάλι θέλει κάποιος να ελπίζει ας ελπίζει σαυτά τα »φάρμακα», αλλά προς θεού μην ξεπουληθεί κ αφήσει την υπόλοιπη οικογένεια στους δρόμους.
Άποψή μου.
sundy
ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΜΕ ΛΕΝΕ ΜΑΡΙΑ.ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΜΗΝΑ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΓΙΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΛΟΓΩ ΧΑΜΗΛΟΥ ΑΙΜΑΤΟΚΡΙΤΗ ΕΚΕΙ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΚΑΡΚΙΝΟ ΣΤΟ ΕΝΤΕΡΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΚΩΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΤΕΡΟ ΟΧΙ ΤΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΟΣΟ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΡΟ ΙΛΕΟΥ ΚΑΙ ΕΝΩ ΟΛΑ ΠΗΓΑΝ ΚΑΛΑ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΔΥΣΤΗΧΩΣ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ.ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΑΣΚΙΤΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΥΚΩΤΙ ΓΕΜΑΤΟ ΟΓΚΟΥΣ ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΜΕ ΝΑ ΠΑΛΑΙΨΟΥΜΕ.ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ
ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΨΥΧΟΠΛΑΚΟΣΩ ΑΠΛΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΑ ΒΓΑΛΩ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ
ΑΝΤΙΓΟΝΗ. Φάρμακα, πειραματικά, υπάρχον πολλά σε όλο τον κόσμο ,το θέμα είναι πότε θα κυκλοφορήσουν έξω από το εργαστήριο, γιατί Άλλο η απόδοση ενός φαρμάκου σε ένα εργαστήριο, με ιδανικές συνθήκες και Άλο μέσα στη πραγματικότητα .sundy όσο για σένα αν είσαι γιατρός πολύ κακός κρύβεσαι πίσω από την ανωνυμία γιατί τις γνώμες μας τουλάχιστον θα πρέπει να τις λέμε…………. Maria λυπάμαι Μαρία για το χαμό της μητέρας σου . θα πρέπει να πάρεις παράδειγμα και να εντάξεις μέσα στη ζωή σου την πρόληψη και όχι την θεραπεία . δυστυχώς ήμαστε πολύ εγωιστές και μόνο όταν φτάσουμε στο αμήν τότε πάμε στο γιατρό μας κάτι που είναι δυστυχώς κλιματικό για τον εαυτό μας .
Καλημέρα σε όλους,
θα ήθελα να συμπληρώσω κάποια πράγματα για το DCA, μιας και το είχα ψάξει κάποτε και ήμουν έτοιμος να το αγοράσω….
Το DCA είναι ένα απλό φάρμακο πολλών ετών το οποίο δεν έχει πια πατέντα που να ανήκει σε κάποιον με αποτέλεσμα να είναι πολύ φτηνό. Κάποιος Έλληνας γιατρός (Μιχελάκης αν θυμάμαι καλά) σε κάποιο πανεπιστήμιο στην Αμερική, έκανε κάποιες έρευνες με το DCA σε ποντίκια και βρήκε ότι καταπολεμά τους όγκους, καρκίνο κλπ.
Χρειάζονταν περαιτέρω έρευνες όμως για να εξελιχθεί το φάρμακο και να φτάσει σε μορφή ώστε να μπορεί να δοκιμαστεί σε άνθρωπο. Επειδή το κέρδος από αυτή την ιστορία ήταν πολύ μικρό, δεν ανταποκρίθηκε καμία φαρμακευτική εταιρεία στην έκκλησή του για στήριξη και όλο το εγχείρημα έμεινε εκεί.
Μετά από πολύ παραφιλολογία, άρχισε να διαδίδεται στο internet στην Αμερική και στον Καναδά ότι θεραπεύει τον καρκίνο. Βρέθηκαν και μερικές εταιρείες οι οποίες συσκεύαζαν το DCA και το πούλαγαν μέσω internet. Στον Καναδά μπορούσε να το αγοράσει κάποιος νόμιμα για κτηνιατρική χρήση και έφευγε κόσμος από την Αμερική, ταξίδευε μέχρι τον Καναδά για να αγοράσει DCA για τον ….σκύλο του!
Παρουσιάστηκε επίσης κάποιος Τεξανός πάμπλουτος ο οποίος πίστεψε στο DCA και για να βοηθήσει κάποια φίλη του που είχε καρκίνο, έφτιαξε ένα εργαστήριο παρασκευής του φαρμάκου και ξεκίνησε τη διανομή του, όχι για πολύ όμως γιατί τον σταμάτησαν.
Πολλοί άνθρωποι γράφουν στα forum για το DCA πως έχουν σωθεί αλλά είναι επίσης πολλοί αυτοί που έχουν πεθάνει ή έχουν πάθει ζημιές. Ο ίδιος ο γιατρός, Μιχελάκης, έχει δώσει συνέντευξη (στην Ελευθεροτυπία νομίζω) και αναφέρει πως το φάρμακο είναι πολύ μακριά από τη χρήση για ανθρώπους. Επίσης, μόνο το 5% των φαρμάκων που δοκιμάζονται σε ζώα και έχουν θετικά αποτελέσματα, θα καταφέρουν τελικά να πάρουν έγκριση για χορήγηση στους ανθρώπους.
Και η δική μου γνώμη: δυστυχώς βρίσκονται άνθρωποι που εκμεταλλεύονται τον πόνο και την τελευταία ελπίδα ανθρώπων σαν κι εμάς και προσπαθούν να πλουτίσουν.
Σας εύχομαι να περάσετε καλά τις Απόκριες, λίγο πιο ξέγνοιαστα, ξεχάστε για λίγο τον καρκίνο 😉
ΥΓ: Αγαπημένη μου λυπάμαι που σε αφήνω μόνη σου αλλά…
Καλημερα σε ολους Μαρια και Αντιγονη λυπαμαι πολυ για τις απωλειες σας.Ελπιζω ο χρονος να μαλακωσει λιγο τον πονο σας.Οσο αφορα αυτα που λεει ο φιλος ο Κωστας για την προληψη και συμφωνω και διαφωνω μαζι του.Εμεις οι πιο μικροι θεωρουμε οτι ειμαστε καλα και οτι δεν θα παθουμε τιποτα και παμε τελευταια στιγμη στον γιατρο.Πιστευω ομως οτι οι μεγαλυτεροι σε ηλικια ανθρωποι οπως οι γονεις μου για παραδειγμα ειναι πιο προσεκτικοι.Καθε εξι μηνες κανουνε γενικη αιματος-βιοχημικες ,παρακολουθουν την πιεση τους και οτι περναει απο το χερι τους.Τωρα θα μου πεις γιατι δεν προλαβαμε τον καρκινο Θα σας πω.Ο πατερας μου απο το πρωτο επεισοδιο αιμοπτυσης παρουσιαζε μια σκια στον πνευμονα και η ακτινογραφια που εκανε καθε χρονο ερμηνευοταν ως εξης.η σκια ηταν απο τα επεισοδια αιμοπτυσης.κανενας απο τους δυο γιατρους (παθολογος και πνευμονολογος )δεν προτεινε να γινει μια μαγνητικη.Ξερετε τι ανακαλυψα προσφατα οταν χρειαστηκε να κανει μαγνητικη για να την παω στον ογκολογο;Οτι στο ΙΚΑ αποφευγουν τις μαγνητικες γιατι εχουν μεγαλο κοστος και μαλιστα ο ελεγκτης γιατρος του ΙΚΑ μου ειπε γιατι να κανουμε μαγνητικη αφου θα πεθανει.η μεγαλη μαλακια της υποθεσης ειναι οτι μια μαγνητικη κοστιζει περιπου στα 700€ και γινεται μια φορα.Τα φαρμακα που παιρνει ο μπαμπας μου κοστιζουν 1000€ ανα μηνα.ΓΙΑ ΠΙΟ ΚΟΣΤΟΣ ΜΑΣ ΜΙΛΑΝΕ;ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙ ΤΟΥΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΑΝ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ Η’ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ.ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΒΓΑΛΤΕ ΤΙΣ ΠΕΡΟΥΚΕΣ.
geia sas.eimai i andriana apo tin kipro.o antras mou exei diagnostei me ogko sto rinofarigka kai metastasi sta osta.exei kapoios palepsei me paromio peristatiko?
Πολλά έχουν γραφεί για τις έρευνες που γίνονται στο νοσοκομείο Johns Hopkins, αυτή είναι μια ανακοίνωση τύπου για μια έρευνα που ξεκίνησε (http://www.hopkinsmedicine.org/Press_releases/2009/02_15_09.html).
Το νόημα είναι το εξής:
“Next we want to study GLS in mice to see if removing it can slow or stop cancer growth,” says Gao. “If we know how cancer cells differ from normal cells in how they make energy and use nutrients, we can identify new pathways to target for designing drugs with fewer side effects.”
Αξίζει τον κόπο να το διαβάσετε, να πάρετε μια ιδέα για το τι ψάχνουν οι άνθρωποι.
WHAT’S FEEDING CANCER CELLS?
–Johns Hopkins Researchers Discover How Critical Cancer Gene Controls Nutrient Use
February 15, 2009- Cancer cells need a lot of nutrients to multiply and survive. While much is understood about how cancer cells use blood sugar to make energy, not much is known about how they get other nutrients. Now, researchers at the Johns Hopkins University School of Medicine have discovered how the Myc cancer-promoting gene uses microRNAs to control the use of glutamine, a major energy source. The results, which shed light on a new angle of cancer that might help scientists figure out a way to stop the disease, appear Feb. 15 online at Nature.
“While we were looking for how Myc promotes cancer growth, it was unexpected to find that Myc can increase use of glutamine by cancer cells,” says Chi V. Dang, M.D., Ph.D., the Johns Hopkins Family Professor of Oncology at Johns Hopkins. “This surprising discovery only came about after scientists from several disciplines came together across Hopkins to collaborate — it was a real team effort.”
In their search to learn how Myc promotes cancer, the researchers teamed up with protein experts, and using human cancer cells with Myc turned on or off, they looked for proteins in the cell’s powerhouse — the mitochondria — that appeared to respond to Myc. They found eight proteins that were distinctly turned up in response to Myc.
At the top of the list of mitochondrial proteins that respond to Myc was glutaminase, or GLS, which, according to Dang, is the first enzyme that processes glutamine and feeds chemical reactions that make cellular energy. So the team then asked if removing GLS could stop or slow cancer cell growth. Compared to cancer cells with GLS, those lacking GLS grew much slower, which led the team to conclude that yes, GLS does affect cell growth stimulated by Myc.
The researchers then wanted to figure out how Myc enhances GLS protein expression. Because Myc can control and turn on genes, the team guessed that Myc might directly turn on the GLS gene, but they found that wasn’t the case. “So then we thought, maybe there’s an intermediary, maybe Myc controls something that in turn controls GLS,” says Ping Gao, Ph.D., a research associate in hematology at Johns Hopkins.
They then built on previous work done with the McKusick-Nathans Institute of Genetic Medicine at Hopkins where they discovered that Myc turns down some microRNAs, small bits of RNA that can bind to and inhibit RNAs, which contain instructions for making proteins. The team looked more carefully at the GLS RNA and found that it could be bound and regulated by two microRNAs, called miR23a and miR23b, pointing to the microRNAs as the intermediary that links Myc to GLS expression.
“Next we want to study GLS in mice to see if removing it can slow or stop cancer growth,” says Gao. “If we know how cancer cells differ from normal cells in how they make energy and use nutrients, we can identify new pathways to target for designing drugs with fewer side effects.”
This study was funded by the National Institutes of Health, the National Cancer Institute, the Rita Allen Foundation, the Leukemia and Lymphoma Society and the Sol Goldman Center for Pancreatic Cancer Research.
Authors on the paper are Ping Gao, Irina Tchernyshyov, Tsung-Cheng Chang, Yun-Sil Lee, Karen Zeller, Angelo De Marzo, Jennifer Van Eyk, Joshua Mendell and Chi V. Dang, of Johns Hopkins; and Kayoko Kita and Takfumi Ochi of Teikyo University in Japan.
Βλέπω με ικανοποίηση
ότι σε γενικές γραμμές συμφωνούμε για την »ανακάλυψη» του »φαρμάκου» για τον καρκίνο και ότι κάθε νέα »ανακάλυψη» έχει σκοπό την εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου και την άγρα χρημάτων.
Σοβαρές ανακαλύψεις σίγουρα γίνονται, αυτές όμως ανακοινώνονται σε έγκριτα ιατρικά περιοδικά.
Kosta έχω μια ένσταση σαυτά που γράφεις για το άτομό μου.
Δεν παριστάνω την γιατρό, είμαι γιατρός, αν θέλεις βέβαια το πιστεύεις.
Δεν κρύβομαι πίσω από την ανωνυμία, »κρύβομαι» όσο »κρύβεσαι» κ εσύ πίσω από το Kostas. Mήπως εσύ έχεις δηλώσει επώνυμο;
Την γνώμη μου νομίζω την λέω. Τι σημασία έχει αν με λένε Μαρία, Γεωργία ή sundy;
Λέω την γνώμη μου κ νομίζω όσο θαρρετά γίνεται. Τι θα προσθέσει να πω το πραγματικό μου όνομα, παρά μόνο κουτσομπολίστικη περιέργεια;
Αν παρά ταύτα επιμένετε, θα το κάνω μόνο αν πουν εδώ στο site όλοι δημόσια το όνομά τους.
Αυτά για την επίθεση που δέχτηκα.
Φιλικά
sundy
Συνεχίζω,
γιατί άντε τα πήρα στο κρανίο.
Σε άτομο που με πλησίασε μέσα από αυτό το μπλογκ, άμεσα με την πρώτη επαφή είπα όνομα, χώρο δουλειάς κ τόπο κατοικίας (πείσθηκα από τις καλές προθέσεις του από αυτά που έγραφε).
Θέλω να έχω όμως το στοιχιώδες δικαίωμα για τα προσωπικά δεδομένα μου, τα οποία θα αποκαλύπτω μόνο όπου εγώ θα αισθάνομαι ασφάλεια.
Φιλικά
sundy
και συγγνώμη για την έκρηξή μου
xaireteeeeee!!!!!!!!!!!!!!!!arixsa 8erapeia,ola complet,to mono provlhma pws variemai frixta gt de m afhnoun na vgainw voltes e3w!!exoume kamia lush????lew na ma8w na sxediazw istoselides k na sunexisw ki8ara…kamia idea…????paidia pernane ola rrrrr/…..!!!!oxi agxos…psuxologia 8elei..;-)!!