Η απίστευτη συμμετοχή σας με άφησε άφωνο. Δεκάδες άνθρωποι συνέβαλλαν, γράφοντας σχόλια για τους εαυτούς τους ή για συγγενείς, μοιράζοντας τις ιστορίες τους, πόνο και ελπίδα.
Εμεινα άφωνος.
Στην αρχή απαντούσα στα σχόλια, αλλά μετά παρατήρησα οτι το βήμα λόγου που δινόταν εδώ στους (έμμεσα ή άμεσα) παθόντες ήταν πολύ πιο σημαντικότερο απο την δική μου γνώμη.
Έτσι σας άφησα να λέτε ότι βάραινε την καρδιά σας.
Είσαστε πολλοί – πολλοί περισσότεροι απο όσους περίμενα.
Αυτή η συμμετοχή σας με αναγκάζει να το επαναφέρω στην επικαιρότητα, καθώς, μιλώντας με την Αντικαρκινική Εταιρεία, και λαμβάνοντας υπόψιν το #51 σχόλιο απο τον Γιώργο, σκέφτηκα οτι δεν μπορώ να μείνω απαθής παρακολουθώντας αυτήν την συζήτηση.
Πρώτα, το post:
5/2/2007:
Πες το δυνατά ρε, Καρκίνος.
Όχι το ζώδιο, το άλλο. Η «ασθένεια». Η «επάρατη νόσος». Η «κατάρα». Το «ακατανόμαστο».
Η μάνα μου έπαθε καρκίνο της ουροδόχου κύστης, και πέθανε -τελικά- απο αυτό. Κυρίως, έφταιγε (και φταίει) το κάπνισμα. (Τώρα, πως φτάνει η τζούρα απο το πρωϊνό απαραίτητο τσιγάρο στην ουροδόχο κύστη, τρέχα γύρευε. Φτάνει όμως. Να είσαστε σίγουροι, γιατί η μάνα μου για περίπου ενάμισι – δύο χρόνια, είχε ένα σωληνάκι, πλαστικό, που έδιωχνε τα ούρα σε μία σακούλα).
Όταν τριγυρνούσα στην Πάρο μετά τον θάνατό της, όλοι στραβομουτσουνιάζανε όταν έλεγα «Καρκίνος». Όταν άκουγα τους ανθρώπους να μιλάνε για άλλους, που πέθαναν απο καρκίνο, έλεγαν «η ασθένεια».
Μα τον θεο, ούτε να το προφέραν δεν μπορούσαν.
Τι τρέχει με αυτό; Τι είδους κόλλημα είναι; Μήπως και αν το πεις, κολλάς; Μην είναι κολλητικό; Μην το κολλάς με την αναφορά;
~
Κάπου τρία χρόνια πριν, στο γραφείο, έχω χάσει μπόλικα κιλά. Απο την Taste and Diet. Κάθε μέρα, τρώω το φαγητό που μου φέρνουνε – για μήνες λέμε τώρα, ε; – στο εστιατόριο, μαζί με ΟΛΟΥΣ τους άλλους. Πιάνει το κόλπο, τα χάνω τα περιττά, γίνομαι γκομενάκι, είμαι στα πάνω μου, ξυρίζω το κεφάλι μου.
Τι το ‘θελα;
Μήνες μετά, όσο είχα διατηρηθεί, ανακαλύπτω οτι υπάρχει φιλολογία: ο Γιάννης έχει καρκίνο (φτου! που έκανε και ο Φιλιππίδης όταν παρουσίαζε τα ζώδια στις ειδήσεις του Μαστοράκη στον Αντέννα).
Σου λέει ο άλλος, ξυρισμένο κεφάλι ίσον χημειοθεραπεία, χαμένα κιλά, that fits.
Ε, ούτε τότε δεν είπανε «καρκίνος». Το έμαθα απο κουβέντα που ξεκίναγε «το ξέρουμε οτι είσαι άρρωστος«.
Άρρωστος, όχι καρκίνος.
Σαν να έχεις τον σατανά μέσα σου.
Και, σαν να μην έφτανε αυτό, αν τελικά τον αποκτήσεις (μακρυά απο μας, ε;) δαγκώνεσαι.
Πως να το πεις; Φυλαγεσαι.
Γιατι σε κοιτάνε σαν πεθαμένο – ήδη. Όπως τους κοίταζες και εσύ παλιά.
~
Λοιπόν, παλικάρια, να τα βρούμε λίγο εδώ: Ζεις, απο τον καρκίνο. Επιβιώνεις. Είναι μπάσταρδη ασθένεια, αλλά δεν είναι θανατική καταδίκη. Πολλοί γλυτώνουν – έχω παραδείγματα-. Και μετά είναι καλά. Απολύτως καλά. Ούτε την ψυχή τους πουλήσανε, ούτε φαντάσματα είναι. Άρρωστοι πριν – καλά τώρα. Και ούτε έχουν να ντρέπονται για κάτι.
Και αξιοπρεπείς, και αμόλυντοι. Για αυτό, αν ακούσετε κανέναν με καρκίνο, μην το κοιτάξετε σαν πεθαμένο. Σαν κρυολογημένο κοιτάχτε τον. Και μην φοβηθείτε να το πειτε – καρκίνος.
Δεν υπάρχει «ανίατη ασθένεια», «επάρατη νόσος», «η ασθένεια» και άλλες τέτοιες υπεκφυγές.
Και αν το αντιληφθούμε, ίσως κάνουμε κάτι για αυτό. Αν υποψιαστούμε οτι με τον τρόπο ζωής μας (φυτοφάρμακα, κινητά, τσιγάρα, διατροφή) κινδυνεύουμε, και δώσουμε λίγο σημασία, μπορεί και να το αποφύγουμε.
Δεν κολλάει με το να το πεις. Με το τσιγάρο, μπορεί. Με το να το πεις, όχι.
Και, αν θέλετε να με ακούσετε, μην το ανάψετε το γαμημένο για λίγο. Έτσι, τιμής ένεκεν.
Μην διστάσετε να τους καλέσετε. Η ψυχική σας υγεία (είτε είσαστε ασθενείς, είτε είσαστε κοντικά πρόσωπα) είναι εξίσου σημαντική με την σωματική.
Αν πρέπει να μάθουμε να λέμε «καρκίνος» χωρίς να ντρεπόμαστε, τότε σίγουρα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τον πόνο της καρδιάς και του νου μας, χωρίς δισταγμούς.
Στην γραμμή θα σας απαντήσουν άνθρωποι που γνωρίζουν πολλά για την ασθένεια, και γνωρίζουν πως να απαλύνουν τον πόνο της ψυχής σας.
Ελπίζω απο καρδιάς να έχω κάνει ότι μπορώ για να απαλύνω τον πόνο σας…
- Αρχική ημερομηνία: 5/2/2007
- Δεύτερη ημερομηνία: 5/11/2007
- Τρίτη ημερομηνία: 23/10/2008
Οι σέρβερ μοιάζουν να μην αντέχουν άλλο να δείξουν αυτήν την σελίδα. Κοντά στα χίλια comment, με γεμάτο κείμενο, και πάνω απο τριάντα τρείς χιλιάδες επισκέψεις, είναι σίγουρα πρόκληση -στην καλύτερη περίπτωση- για το WordPress. Για να το αντιμετωπίσω, χρειάστηκε να χωρίσω τα σχόλια σε σελίδες. Τα σχόλιά σας, μπορείτε ακόμα να τα δείτε συνολικά σε μία σελίδα, πατώντας στην αντίστοιχη επιλογή..
(135 ψήφοι, βαθμολογία: 4,67 / 5)
Loading...
epishs uparxoun eidikes paroxes se karkinopa8eis kai mh..ema8a pws 8a pairnw 440 eurw sth zwh m ka8e dimhno..k alla polla..mpeite sto agkaliazo kai deite peraiterw
Gianni
σε χαιρετώ,
βάστα γερά αγόρι μου.
Εγώ την έβγαζα στο ιντερνετ. Εσύ που είσαι νέο αγόρι μπορείς να μάθεις ακόμα περισσότερα όπως λες, σχεδιασμούς σελίδων κλπ που για εμάς τους μεγαλύτερους είναι κομματάκι πιο δύσκολα.
Πολλά φιλιά
sundy
ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΠΑΝΤΑ!ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ ΜΕ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΑΤΕ! ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΜΟΝΟ ΔΝ ΜΟΥ ΕΙΠΑΤΕ;ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑ;ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΕΦΑΓΑ ΕΚΕΙ…ΑΠΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΩ Κ ΝΑ ΔΩ ΑΝ ΕΚΑΝΑ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ…ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ…
ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΙ ΚΩΣΤΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.ΚΩΣΤΑ ΚΑΤΑ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΕΩ ΓΙΑΤΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΙΣ ΚΛΑΣΣΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΒΓΑΙΝΑΝ ΚΑΛΕΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΟΥ ΕΔΕΙΞΑΝ ΤΟΝ ΧΑΜΗΛΟ ΑΙΜΑΤΟΚΡΙΤΗ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕΙΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΕΝΤΟΝΑ ΠΡΙΝ 4 ΜΗΝΕΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΟΤΑΝ ΜΑΘΑΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΗΜΑΣΤΑΝ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ ΟΤΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΟΠΙΣΟΥΜΕ ΕΛΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΣΥΚΩΤΙ ΗΤΑΝ ΧΑΛΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ ΕΝΑ ΣΗΜΑΔΙ ΠΙΟ ΠΡΙΝ.ΟΠΩΣ ΕΧΩ ΞΑΝΑΠΕΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΩ ΑΠΛΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΡΩΕΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΔΩΘΗΚΕ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ
ξεκινησα να γραψω κατι στην μαρια αλλα τι μπορεις να πεις σε καπποιον που χανει την μανα του οτι γλυκο υπαρχει στη ζωη ενος ανθρωπου κουραγιο μαρακι η μητερα σου θα ειναι παντα κοντα σου και θα σε προσεχει και εσεις μανουλες που παλευεται με τον καρκινο μην του δινεται τη ρεβανσ παλεψτε για τα παιδακια σας για την ιδια την ζωη θα ειμαι εδω για οποιον με χρειαστει την αγαπη σε ολους
ξεκινησα να γραψω κατι στην μαρια αλλα τι μπορεις να πεις σε καπποιον που χανει την μανα του οτι γλυκο υπαρχει στη ζωη ενος ανθρωπου κουραγιο μαρακι η μητερα σου θα ειναι παντα κοντα σου και θα σε προσεχει και εσεις μανουλες που παλευεται με τον καρκινο μην του δινεται τη ρεβανσ παλεψτε για τα παιδακια σας για την ιδια την ζωη θα ειμαι εδω για οποιον με χρειαστει την αγαπη σε ολους
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ.ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΕΧΕΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ ΓΙΑΤΙ ΠΟΝΑΩ ΠΟΛΥ
Φίλιππε,
δεν έχω λόγια να σου πω. Το πιο σκληρό στον κόσμο είναι να χάνεις το παιδί σου.
Το να φεύγει ο γονιός πριν από το παιδί είναι το φυσιολογικό και ας είναι από καρκίνο.
Το να φεύγει το παιδί σου πριν από σένα σαλεύει το μυαλό.
Όταν αρρώστησα είπα, ευτυχώς εγώ κ όχι κανένα παιδί μου. Το δικό μου το αντιμετώπισα, του παιδιού ο πόνος όμως είναι αδυσώπητος.
Σου εύχομαι να βρεις δύναμη, που σίγουρα την απέκτησες μέσα από αυτήν την σκληρή εμπειρία, και να το αντιμετωπίσεις.
Δεν ξέρω τι θα έκανα στην θέση σου, αλλά νομίζω θα με βοηθούσε να πιστεύω ότι κάπου-κάποτε σε έναν άλλο κόσμο θα συναντηθούμε.
Σε έναν πιο δίκαιο κόσμο, γιατί είναι άδικο να πονούν τα μικρά παιδιά κ όχι εμείς, οι μεγαλύτεροι, που στο κάτω-κάτω τον κύκλο μας τον κάναμε.
Πιστεύω, χωρίς να είμαι θρήσκια με την έννοια που προσδίδεται στο θρήσκος, ότι η ζωή δεν τελειώνει εδώ. Πιστεύω σε έναν άλλο πιο όμορφο κόσμο.
Και εσεις που χάσατε δικούς ανθρώπους, μην κλαίτε, μην σπαράζετε, δεν θα το ήθελαν. Εγώ δεν θέλω να κλάψουν τα παιδιά μου και ο ανδρας μου, ούτε να στεναχωρηθούν. Όταν φύγω τους λέω δεν θέλω κλάματα, ίσα-ίσα θέλω να με θυμούνται με χαρά.
Να συνεχίσουν φυσιολογικά την ζωή τους γιατί αυτό είναι κ το υγιές. Εδώ απαντώ κ στο τυχόν ερώτημα. Ναι, τα παιδια μου ξέρουν από την αρχή όλη την αλήθεια.
Τους την ανέφερα, λέγοντας τον καρκίνο με το όνομά του. Τους είπα έχω καρκίνο. ‘Οχι όπως ξέρω πολύ κόσμο, ανάμεσα κ μια φίλη μου που εν τω μεταξύ έχει μεταστάσεις και ακόμα δεν τους λέει ότι έχει καρκίνο, αλλά κάτι για το οποίο θα κάνει θεραπείες. Σκέφτομαι με τρόμο αυτά τα παιδιά (είναι μεγάλα)που ίσως βρεθούν αντιμέτωπα με τον θάνατο χωρίς να το περιμένουν.
Σας μελαγχόλησα, αλλά κ ο θάνατος είναι μες την ζωή.
sundy
Συγχαρητήρια sundy για την κατάθεσή σου εδώ.Η επιστημονική σου κατάρτιση και η λογική προσέγγιση σου στην ασθενεια πραγματικά πολύτιμα.Εννοείται πως θα διατηρησεις την ανωνυμία σου όλοι αυτό κάνουμε.Το θέμα είναι η μοναδική εμπειρία μας να βηθήσει και άλλους γιατί κάποια στιγμή στο blog γράφαν συνέχεια » να είστε όλοι καλά , να είσαι παντα καλά » καλές οι ευχές αλλά η ουσία είναι άλλη .Το μόνο που θα διαφωνήσω είναι αυτά που λες για τους νέους.Αρρώστησα στα 17 μου το 1992 και αυτό που με πληγωνε αφάνταστα ήταν στο θαλαμο του νοσοκομείου να είναι 50χρονες και 60χρονες που λεγαν βλεποντας με το καυμενο το κοριτσακι τόσο νέο!!! Και τώτα στα 34 μου που υποτροπίασα παλι τα ίδια.Είναι λυπηρό σίγουρα να αρρωσταίνουν νέοι άνθρωποι αλλά σκεφου και τη μητερα μου τι ακουγε και τι ακούει και τωρα.¨Ολα είναι πιθανα να συμβούν σε όλους μας και στα παιδιά μας και στους γονείς μας.Δυστυχώς δεν κοιτάει ηλικία ο καρκίνος,Μακάρι να μην αρρωστήσει ποτέ κανέις και να αδειάσουν τα νοσοκομεία αλλα sundy μου το ξερεις καλά είναι πιθανο να συμβούν όλα.,¨Οσοι με βλέπουν τωρα δεν μπορούν να πιστεψουν ότι νίκησα τον καρκίνο δύο φορές.Δε θα το πιστέψεις αλλά υπαρχουν κάποιοι που ζηλεύουν που είμαι καλά.Θα ήθελαν να με βλέπουν κακόμοιρη χωρίς μαλλιά για να σχολιάζουν κια τάχα να λυπούνται. το νέο το κοριτσάκι,
Hodgkin Cat
έχεις απόλυτο δίκιο, δεν το εννοούσα έτσι με τις ηλικίες. Απλά το ανέφερα πιο πολύ σαν ευχή, να αρρωσταίναμε εμείς που κάναμε τον κύκλο μας και όχι τα νέα παιδιά.
Είπες κ κάτι με το οποίο συμφωνώ απόλυτα. Αυτή η επιδερμική αντιμετώπιση της νόσου ενοχλεί κ μένα. »Να είστε πάντα καλά». Χτύπημα στην πλάτη και »θα περάσει», »θα το ξεχάσεις».
Δεν είμαι μίζερη, αλλά ξεχνιέται αυτή η εμπειρία; Αν ξεχάσουμε είναι σαν να ακυρώνουμε τον εαυτό μας.
Και το τελευταίο, και σαυτό έχεις δίκιο, προτιμούν να μας λυπούνται. Σε ορισμένους δεν τους κάθεται καλά αν μας βλέπουν καλά.
σας φιλώ και χαίρομαι που υπάρχουν τέτοια ανοιχτά μυαλά, γιατι δεν οφελεί την ψυχολογία μας να λέμε μόνο »ολα θα πάνε καλά», πρέπει να συζητάμε και τους φόβους μας, μόνο έτσι θα βοηθηθούμε κ δεν θα κρύψουμε τα σκουπίδια κάτω από το χαλί.
Είμαι πάντα εδώ για ανταλλαγή απόψεων.
Δεν θα έχω για λίγες μέρες ιντερνετ, αλλά υπόσχομαι να επανέλθω δριμύτερη.
Φιλιά
sundy
Κωνσταντίνος Σεϊταρίδης από Κατερίνη
Ετών 37 παντρεμένος με ένα παιδί και για περεταίρω έχω σελίδα στο MySpace fecebook και το msn μου είναι το e-mail μου όποιος επιθυμεί ας με γράψει στο e-mail η να με προσθέσει στο msn του .
Δε σε κατηγορώ ούτε σε αμφισβητώ αλλά εδώ μέσα θα έπρεπε να ήμαστε όλοι αδέλφια .
Καλημερα παιδια καταρχην το μηνυμα μου ΒΓΑΛΤΕ ΤΙΣ ΠΕΡΟΥΚΕΣ δεν ηταν ειρωνικο και ελπιζω να μην το εκλαβατε ετσι ηταν ενα μηνυμα γιατι θεωρω οτι τωρα ειναι μια καλη ευκαιρια για οσους εχουν δυσκολια να κυκλοφορησουν.Δυστηχως πριν λιγο μου τηλεφωνησε η μαμα μου και ο πατερας μου δεν ειναι καλα.δεν εχει δυναμη ουτε απο το κρεβατι να σηκωθει.Αχ παιδια ας μην φυγει τωρα.τωρα που ετοιμαζομαι να του κανω εγγονακι θελω να του δωσω χαρα.Φοβαμαι οτι το προχθεσινο απογευμα ηταν το τελευταιο μας απογευμα .ας μην ειναι ετσι.Για κανεναν σας να μην ειναι ετσι.Συγνωμη ειμαι σε συγχηση δεν ξερω τι γραφω.συγχωρεστε με αδερφια μου.Καλο αγωνα σε ολους
μαρακι το email μου θα το βρεις καπου πανω οτι χρειαστει γραψε μου οτι ωρα και να ειναι
ιωαννα σου ευχομαι οτι καλυτερο για τον μπαμπα σου να πανε ολα καλα και ο δικος μου εχει καρκινο και τρεμω γιαυτην την ωρα
και προσεχε το μωρακι σου να το εχεις σε ηρεμια οσο μπορεις φιλια
Kalimera ke apo emena!
Girisa apo ti ximioterapia ke vlepo pola gramena edo…
Sandy me ekplisis akoma mia fora me ayta pou grafis…ta itela na se gnorisa apo xronia ke na kaname parea…einai poli omorfo na exis gia parea ena atomo san gia sena…Tasulino sou egrapsa mail..elpizo na to elaves..ta itela na epikinonume…
Paidaia telo na sas po pos apo tin stigmi pou vrika tin parea sas mou vgeni poli dinami apo mesa ke vlepo pos kate mera olo ke perisoteri energia pigazi apo mesa mou…to ofelo s esas …me ta gramena apo ton kate enas diapistono pos ta dika mou se sxesi me alus einai ena tipote ke mporo ke telo na ta palepso..
Piga ayti ti fora moni mou gia tin ximioterapia ke estantika toso perifani m ayto san na eixai kani pios kseri ti iroiki praksi…ala etsi nioto…piga me to leoforio san na ksekinisa pali tin katimerini mou zoi opos tin afisa prin 4-5 mines.I eksetasis mou gia proti fora eitane kales se sxesi me ales fores ke to xamugelo eitane sinexia sto prosopo mou.
Min dinete simasia se antropus pou nomizete pos sas zilevoun gia ti dinami pou exete na palepsete to karkino…to antiteto na tus simponate..gia ti ayti i antropi einai 24 ores me tin zilia tus ke emis mporume na tus anteksume gia merika lepta i ores.Pistevo pos ke ayti ta itelan na exoun tetio idos dinami ,xoriz ti arostia omos.Ke na matis poso dinami exis mesa sou xriazomaste ke sovara empodia.
Pistevo pos mporume na matume na zoume kanonika ke me tin arosties mas…ke otan mas piasoun ke emas i aytolipisi ke olata sxetika me tin arosties mas oli eimaste edo na dosume dinami ston alon.
Sas eyxome agapi ke aytormiti xara
Tasoula σ’ευχαριστω πολυ.Δυστηχως δεν ειμαι ακομα εγκυος.13 μαρτιου θα γινει η εμβρυομεταφορα και τελος μαρτιου θα ξερουμε αν πετυχε.Δεν ξερω καποια στιγμη η Δεσποινα μου προτεινε να του πω ψεματα ισως και να ειχε δικιο Αν ομως ειναι κατι προσωρινο και συνελθει μεχρι ποτε θα μποτω να κρυβομαι αν αποτυχει η εξωσωματικη;Δυσκολες αποφασεις που πρεπει να παρω μονη μου.ο αντρας μου απο χθες ειναι σε αδεια και αγνωστο αν θα ξαναπαει για δουλεια και το μυαλο του ειναι αλλου.δεν ξερω ειναι πολυ δυσκολα.
Ο πατέρας μου μέχρι και χθες όπως πάντα θα κατέβει για θεραπεία, δεν δέχεται κανένα να Πάι μαζί του, παίρνει το 1 λεωφορείο μετά αλλάζει παίρνει το 2 πήγανε παίρνει ταξί Πάι στο αχεπα και κάνει την ανάστροφη διαδικασία 12 μήνες εγώ δεν τοθ φέρνω αντιρρήσεις γιατί νιώθει ότι είναι δυνατός και φυσικά δεν το βάζει κάτω με τίποτα είναι πρώην αθλητής και υπηρέτησε ως γεωπόνος 30 έτι οπότε θεωρεί ότι ένα λέμφωμα είναι απλός μια φάση ζωής ακόμα και τίποτα περισσότερο πέρσι ναι είχε λυγίσει όπως Κάι εγώ αλλά μέσα σε 2 3 μήνες όλα αυτά ήταν απλός μια φάση τίποτα περισσότερο δείχνει γερός και ελπίζω να ζήση 5 6 7 8 έτι ώστε να δη το εγγονάκι να μεγαλώνει είναι η δύναμη του παίζουν μαζί και περνάμε αρκετές ώρες τι μέρα μαζί ως φιλαράκια
Ιωάννα όχι ψέματα ποτέ για κανένα λόγο και το ότι έχετε δυσκολίες είναι κατανοητό . μη χάνετε το στόχο σας μην κοιτάτε το δέντρο αλλά το δάσος βάλτε όλα σε μια σειρά . sorry αν φενονται ως παχιά λόγια είναι η μόνη λύση .
sundy ΕΛΠΙΖΩ ΤΟ «ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ» ΩΣ ΕΠΙΔΕΡΜΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΕΝΝΟΟΥΣΕΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ!Η ΕΥΧΗ ΜΟΥ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ Κ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ…ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΟΤΙ ΕΜΕΙΝΑ ΧΗΡΑ ΜΕ ΜΩΡΟ ΠΑΙΔΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΛΗΚΑΡΙ ΕΤΩΝ 33…ΕΖΗΣΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΥ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΑΜΕΣΩΣ ΜΟΛΙΣ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑ Κ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΧΡΟΝΟ, ΟΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΖΩ ΤΑ ΜΕΛΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ…ΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ ΑΦΟΡΟΥΣΑΝ ΣΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΜΟΥ ΤΟΤΕ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΕΣΑΙ ΕΤΣΙ ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΖΗΣΕΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ…ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΞΕΝΥΧΤΙΑ, ΠΟΝΟ, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ, ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ…ΚΑΙ ΝΑΙ ! ΤΑ ΕΖΗΣΑ Κ ΕΓΩ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ, ΤΟ ΙΔΙΟ Κ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΓΙΑΤΙ ΕΚΑΝΑ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙ…ΚΟΙΜΟΜΟΥΝ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΞΑΠΛΩΣΤΡΑ, ΠΟΝΑΓΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΗΜΟΥΝ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ Κ ΑΚΟΜΑ ΠΟΝΑΩ..ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΕΣΥ ΖΕΙΣ Κ ΘΑ ΣΟΥ ΠΕΡΑΣΕΙ Κ ΑΛΛΕΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΤΡΙΧΕΣ… ΑΛΛΑ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΞΕΡΕΙ…ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΙΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΜΑΣ…ΤΟ ΕΝΝΟΩ ΛΟΙΠΟΝ :ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΙ ΕΔΩ Κ ΠΑΝΤΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ, ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΗ ΖΗΣΕΙ ΟΣΑ ΕΖΗΣΑ ΕΓΩ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΝΕΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΠΡΩΙ Η ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ!
ΤΑΣΟΥΛΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΩΡΑ Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΒΑΣΤΑΧΤΟΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΝΑ ΣΕ ΑΚΟΥΣΟΥΝ
Kalispera.paidia o antras mou 30 eton tha paei tin tetarti gia tin proti tou ximiotherapeia.kserete se poso diastima arxiszoun na parousiazontai ta gnosta simptomata?an kapoios gnorizei gia peristatiko me ogko sto rinofarigka as me enimerosei. sas efxaristo olous pou mirazeste me tosi anesi tis empiries sas
ΚΟΡΙΤΣΑΡΕΣ ΜΟΥ ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΠΟΛΥ ΧΑΡΗΚΑ ΝΙΝΑ ΠΟΥ ΞΚΙΝΗΣΕς ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΗΓΕς ΧΑΡΗΚΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΕΝΟΙΩΣΑ ΚΑΙ ΓΩ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΣΟΥ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΝΙΝΑ ΜΟΥ ΔΝ ΤΟ ΠΗΡΑ ΤΟ EMAIL ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΑΛΛΟ. ΜΑΡΑΚΙ ΜΟΥ ΥΠΟΜΟΝΗ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ Ο ΠΟΝΟς ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟς ΤΟ ΞΕΡΩ ΚΑΙ ΣΕ ΝΟΙΩΘΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΓΙΑ ΟΤΙ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙς ΙΩΑΝΝΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΝΑ ΠΩ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙς ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΣΟΥ ΑΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙς ΨΕΜΑΤΑ ΑΥΤΟ ΕΣΥ ΘΑ ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙς ΤΟ ΜΩΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΙΝΕΙς ΠΟΛΥ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΚΟΙΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟς ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΩΡΑ ΦΙΛΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ
αντριαννα κοριτσι μου μπορει να κανεις χειμοθεραπειες και να μην τον πειραξουν καθε οργανισμος αντιδρα διαφορετικα εμενα ο μπαμπα μου εκανε μια χειμοθραπεια και κρατουσε 3 μερες αλλους τους εκανε χαλια επεφταν τα αιματολογικα τους και ο μπαμπας μου τιποτα αφου και οι γιατροι απορουσαν παιζει ρολο και η ψυχολογια ειναι βασικο ευχομαι ολα να πανε καλα γλυκια μου και θα πανε αυτο να του λες
Tasoula s ‘efxaristo gia tin apantisi sou.apla agonio poli mexri na rthei afti i mera tis protis foras…vevaia den ksero pos tha kilisoun ta pragmata…efxomai na pane ola kala giati o antras mou einai poli apogoitevmenos.de sas krivo oti fovamai…sto mialo pernane polles skepseis-kakes kai aisiodokses.sta plaisia proetoimasias egine eksagogi xalasmenon dontion.kserei kaneis an prepei na apofevgei kapoia fagita i to prasino tsai pou lene oti den afinei to farmako na epidrasei thetika?
Aντιγόνη η Sundy δεν νομίζω ότι απευθυνόταν σε εσένα για τις ευχές ,Εγώ το έθεσα το θεμα για τις ευχές που δεχομαστε που είναι μεν δεκτες αλλα μερικες φορές βαρετες και ανουσιες είδικά όταν επαναλαμβάνονται και επιδερμικές από κάποιους που φυσικά δεν έζησαν αυτά που εζησες εσύ.Κάπου στο you tube μια Αμερικανίδα καρκινοπαθής έλεγε τι πρέπει να λένε οι άλλοι φίλοι συγγενέις κλπ στους ασθενείς .Μεταξύ άλλων αναρωτιόταν » να του πούμε του καρκινοπαθή, μια χαρά φαίνεσαι ?Αφου θα σκεφτεί δηλαδή πως θα έπρεπε να φαίνομαι?»Και κατέληγε στο ότι το καλυτερο που θα μπορούσαμε να τους πούμε είναι Τ Ι Π Ο Τ Α!!!! Ναι τίποτα απολύτως !!!! Μπορείς να κάνεις τον ασθενή να ξεχαστεί και να γελάσει με άσχετα αστεία? Να αισθανθεί φυσιολογικός σαν να μην έγινε τίποτα? Αυτή είναι η καλύτερη ευχή.
Sundy διακρίνω την καλή σου ψυχή και ξέρω τι εννοούσες για τους νέους .Απλά κατέθεσα και εγώ το πως ένιωσα και πως νιώθω .Φυσικά και δεν ξεχνώ αυτή την κόλαση που πέρασα ,Είναι σημαδια στο κορμί και στην ψυχή.¨Εφτασα στο απόλυτο μηδεν να μην μπορώ να σηκωθώ από το κρεββάτι, να μην αυτοεξυπηρετούμαι και να έχω αποκλειστική νοσοκόμα το βράδυ , 3 βήματα και να μου φαίνονται 3 χιλιόμετρα.Και όμως μέσα από τις σταχτες ξαναγεννήθηκα .
μαρακι μου τι κανεις κοριτσι μου πως εισαι ξερω οτι ειναι δυσκολο αυτο που περνας αλλα πρεπει να εισαι δυνατη οτι χρειαστεις θα ειμαι εδω το email μου ειναι tasoula-75@hotmail.com
τασουλα προσπαθω να νιοσω λιγο καλυτερα.η ξαδερφη μου ειδε χτες το μεσημερι στον υπνο της την μητερα μου οτι περπατουσαν παρεα αυτο μου εδωσε πολυ δυναμη γιατι η μητερα μου τις τελευταιες 20 μερες δεν μπορουσε ουτε να σηκωθει απο το κρεββατι.οποτε πιστευω οτι τωρα ειναι καλα εκει.πριν μαθω για την ασθενεια της μητερας μου στην ιδεα και μονο οτι καποια στιγμη θα αρρωσταινε ‘η θα πεθαινε εγω διαλυομουν και πιστευα οτι δεν θα αντεξω παρολα αυτα ο θεος μου εδωσε τρομερη δυναμη και σταθηκα διπλα της μεχρι τελος ελπιζω να συνεχισει να μου δινει και τωρα.και παλι σε ευχαριστω που με σκεφτηκες εσυ ολα καλα?
Πω, πω,
έλειψα για λίγο κ πήραν φωτιά τα σύρματα.
Ά, ρε ποντιάρα Σεϊταρίδη, σόρυ που ήμουν επιθετική, έχεις δίκιο, είμαστε όλοι αδέλφια. Άσε μας όμως να απολαύσουμε λίγο την ανωνυμία μας.
Για μένα, κάτι λίγα στην αρχή. Το sundy βγαίνει από το Κερεκή, με λίγα λόγια είμαι κ γω ποντιάρα. Και δεν θα το πιστέψεις, γεννήθηκα Κατερίνη, αλλά δεν ζω εκεί, φύγαμε σχεδόν μόλις γεννήθηκα. 51 ετών με μεγάλα παιδιά, κόρη 22+ που πήρε πτυχίο κ γυιό 20+ φοιτητή. Παντρεμένη. Αυτά προς το παρόν.
Και για τον μπαμπά σου έχε πίστη. Το λέμφωμα πάει γενικά πολύ καλά. Και αφού έχει τέτοιες αντοχές, σημαίνει ότι είναι δυνατός ο οργανισμός του.
Αντιγόνη μου, με τίποτα δεν εννοούσα εσένα, είναι ακριβώς όπως τα λέει η Hodgkin Cat, ξεκίνησε σαν συζήτηση μεταξύ μας. Δεν θα ήθελα ποτέ κ για τίποτα να πληγώσω κάποιον που βίωσε τον καρκίνο. Ζητώ συγγνώμη αν άθελά μου σε πλήγωσα.
Καλά Ηοdgkin Cat με καταλαβαίνεις απόλυτα, λες κ είσαι μέσα στο μυαλό μου. Όντως, καλύτερα να μην λένε τίποτα, έχει απόλυτο δίκιο η Αμερικανίδα. Και μένα μου έχουν πει την φράση. »Δείχνεις πολύ καλά». Αν είσαι χάλια, λες με δουλεύει τώρα; Αλλά ο σκ…οεγωϊσμός μου απάντησε φυσικά: »Δηλαδή πώς περίμενες να με δεις. Και φυσικά είμαι μια χαρά».
Nina, ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Σε προειδοποιώ όμως, είμαι λίγο τρελλοκομείο. Χαίρομαι πάντως που η τρέλλα μας σου δίνει δύναμη και προχωράς. Σίγουρα μπορούμε να ζήσουμε καλά κ με τον καρκίνο, συμβιβαζόμαστε στην νέα μας πραγματικότητα που είναι θεραπείες, θεραπείες, θεραπείες…Πρέπει να συμβιβαστούμε ότι έτσι θα είναι η ζωή μας από δω και πέρα. Μόνο έτσι δεν θα το βάλουμε κάτω.
Andriana, μην φοβάσαι. Σίγουρα την πρώτη φορά την φοβόμασταν όλοι μας, γιατί δεν ξέραμε πώς θα αντιδράσουμε. Αλλά δεν ωφελεί να σου πούμε από τώρα τα συμπτώματα γιατί κάθε οργανισμός αντιδρά διαφορετικά. Σίγουρα θα αισθανθεί κάποια κόπωση κ ίσως τάση για εμετό, υπάρχουν όμως άνθρωποι που ούτε αυτά δεν ένιωσαν. Περίμενε κ θα δεις και αν προκύψει κάτι εδώ είμαστε να σου λύσουμε κάποια απορία. Και μην απογοητεύεσαι, ο ρινοφάρυγγας πάει σε γενικές γραμμές καλά.
Φιλιά και σε όλους τους άλλους που δεν ανάφερα.
sundy
Sundy μου δε με πλήγωσες καθόλου , εσύ τον έχεις ζήσει το γολγοθά και ξέρεις Απλά είπα τη γνωμη μου για το πως κάποιοι αντιμετωπίζουν τους νέους με καρκίνο.Μια φορά δοκιμάζοντας περούκα σε ένα μαγαζί ήταν μία ασθενής γύρω στα πενήντα και πιάσαμε την κουβέντα ,Αυτή έλεγε δε θέλω να με λυπούνται και κάτι τέτοια .Εγώ πιστεύω ότι της μιλούσα ευγενικά και συμφώνησα μαζί της .Καποια στιγμή απευθύνθηκε στη μητέρα μου και είπε » έρμη μάνα και εσύ έχεις και άλλα παιδιά?Πω πω , να έχει το παιδί σου καρκίνο!!!!» Μού ήρθε να την χαστουκίσω !!Mετανιωσα ειλικρινά που της μίλησα και δικαίωσα κάποιους συγγενείς άλλων ασθενών κατα τη διαρκεια της νοσηλείας μου που δεν πιάναν κουβέντα με κανέναν.Σκέψου τωρα να έχεις το ίδιο πρόβλημα και να οικτίρεις τον άλλον και με τέτοιο τρόπο.Άλλο να το σκεφτείς και άλλο να το πεις έχει διαφορά.
Hodgkin Cat,
και γω τέτοια στριμμένη ασθενής ήμουν (όπως αυτούς τους συγγενείς που περιγράφεις)..
Στις θεραπείες δεν έπιανα κουβέντα για να μην χαλάσω την ψυχολογία μου. Όταν ξεκινούσαν να με ρωτήσουν ασθενείς ή πιο συχνά συνοδοί ασθενών, όταν λοιπόν ρωτούσαν. »Εσείς τι έχετε»; Απαντούσα λακωνικά κ αποφασιστικά. »Συγγνώμη, αλλά δεν θέλω να το συζητήσω».
Καταλάβαινα ότι είμαι στριμμένη κ κακίστρω, αλλά το έκαμνα για να προφυλάξω τον εαυτό μου. Δεν ήθελα, εγώ που συζητούσα τα πάντα, να μπω σαυτήν την διαδικασία. Να μπω στην διαδικασία ποιος είναι χειρότερα από τον άλλον. Λυπάμαι που το λέω, αλλά υπάρχει κόσμος που ανακουφίζεται όταν ακούει ότι ο άλλος είναι σε χειρότερη μοίρα από αυτόν.
Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Μια φορά πήρε ο άνδρας μου την κόρη μου μαζί του να κάνει κάτι αιματολογικές εξετάσεις. Είχε συνεννοηθεί με την νοσηλεύτρια της ακτινοθεραπείας να της πάρει αίμα. Την άφησε κ περίμενε μέχρι να την βρει. Λοιπόν, η κόρη μου γύρισε στο σπίτι και μου λέει. »Μαμά, να δεις πώς με κοιτούσαν οι θείτσες (οι ασθενείς που περίμεναν). »Η μία δεν άντεξε και με ρώτησε». »Περιμένεις για θεραπεία;» »Όχι της είπα». Ξαναρώτησε. »Συνοδεύεις κανέναν άρρωστο;». Πάλι όχι της απάντησα, να δεις την περιέργειά τους που δεν βγάλαν άκρη.
Το παιδί ανακουφίστηκε όταν εμφανίσθηκε πάλι ο άνδρας μου. Και αυτά όλα για μια αιμοληψία ρουτίνας.
Φιλιά
sundy
Συμφωνώ Sundy καλά έκανες και δεν μιλούσες σε κανένα.Που να δεις τωρα μετά την αυτόλογη που πάω στο νοσοκομείο με τη μάσκα.Κοιτάνε επίμονα και τους κοιτάω και εγώ επίμονα μέχρι να ντραπούν για τον εαυτό τους .Μια δεν άντεξε την Παρασκευή και ρώτησε:» Καρδούλα μου γιατί φοράς μάσκα? Και της λέω » καλά Απόκριες είναι δε το πήρατε χαμπάρι?Καλό ε!!!!Μόνο με συνομήλικες κοπέλες συζητάω που τις γνωρισα εκεί και περάσαμε τα ίδια .Και πάλι με επιφύλαξη και διακριτικότητα.
καλημερα παιδια.περασε ενα δυσολο 3μερο.Τα πραγματα ειναι αρκετα ασχημα.Μετραμε αντιστροφα.Πλεον με πολυ δυσκολια σηκωνεται εχουν πρηστει τα ποδια του και εχει αρχισει να μην μπορει να μιλησει και ενω καποιες στιγμες ειναι μαζι μου και μιλαμε εκει παλι χανεται .Αρχιζει και μου λεει ασχετα πραγματα.Σ’ολη αυτη την κατασταση υπαρχει ενα θετικο.Δεν ποναει.Αυτο ειναι οτι καλυτερο θα μπορουσε να συμβει αυτη τη στιγμη.Σας ευχαριστω που ειστε εδω.Φιλια πολλα.Αντριανα στασου διπλα στον αντρα σου με χαμογελο και δυναμη.Ελπιζω να πανε ολα καλα
αντριαννα τι εγινε με τον αντρα σου κανατε θεραπεια πως πηγε περιμενω νεα σου φιλια.Φιλια και σε σενα μαρακι μου
sandy ειμαι η τασουλα γεια σου επειδη εισαι γιατρος και εχεις γνωσεις ηθελα αν μπορουσες να με βοηθησεις σε κατι ο μπαμπας μου κανει θεραπειες στο παπαγεωργειου τον πηραν τηλ και του ειπαν αν θελει να παρει το επινεφριδιο που του αφαιρεσαν στο διαβαλκανικο και να το δωσει σε αυτους να το πανε στο πανεπιστημιο και αυτη η εξετασει που θα κανει θα βοηθησει σιγουρα αυτον και αλλους ανθρωπους και θα πρεπει να πληρωσουμε αυτο που θα γινει αν καταλαβε καλα ο μπαμπας μου εχεις υποψι τι ειναι αυτο ευχαριστω
Tasoula,
γεια σου,
κάτι δεν μου λες καλά. Αν κατάλαβα καλά ο μπαμπάς σου έχει καρκίνο πνεύμονος, έτσι; Το διογκωμένο επινεφρίδιο αφαιρέθηκε; ή είναι να αφαιρεθεί;
Και αν αφαιρέθηκε υπάρχει παθολογοανατομικό αποτέλεσμα (ιστολογική) από το Παπαγεωργίου;
Γιατί με τον καρκίνο πνεύμονα κ τα διογκωμένα επινεφρίδια είναι μια ιδιαίτερη ιστορία. Πολλοί άνθρωποι (χωρίς καρκίνο στο ιστορικό) έχουν διογκωμένα επινεφρίδια, το λέμε υπερπλασία επινεφριδίων, άλλων η διόγκωση οφείλεται σε καλοήθη αδενώματα. Όταν τα βλέπουμε στην σταδιοποίηση πολλές φορές δεν μπορούμε να πούμε αν πρόκειται για μετάσταση ή καλοήθη κατάσταση. Αν πάλι ήταν φυσιολογικά κ στην πορεία διογκώθηκαν είναι σχεδόν σίγουρο ότι πρόκειται για μετάσταση.
Η ιστολογική εξέταση γίνεται στο νοσοκομείο που γίνεται το χειρουργείο κ δεν πληρώνεις τίποτα, απλά λόγω φόρτου εργασίας συνήθως αργούν τα αποελέσματα. Αν ο ασθενής βιάζεται για τα αποτελέσματα μπορεί με δική του ευθύνη να πάρει το παρασκεύασμα (αυτό που αφαιρέθηκε) κ να το πάει όπου θέλει, αλλά με δική του χρέωση.
Τώρα το Διαβαλκανικό δεν κολλάει με το Πανεπιστήμιο. Άλλο ο ιδιωτικός τομέας κ άλλο το Πανεπιστήμιο, εδώ κάτι δεν καταλάβατε ή δεν μου τα λέτε καλά.
Για ερευνητικές εργασίες μπορεί να στείλουν κάτι στο παναπιστήμιο, αλλά αυτό δεν νομίζω ότι βαρύνει τον ασθενή. Διευκρινίστε το.
Αν μου πεις κάτι πιο αναλυτικά πάνω στα ερωτήματά σου ίσως μπορώ να βοηθήσω περισσότερο.
Φιλιά
sundy
γεια σου και ευχαριστω που ασχοληθηκες ο μπαμπας μου αρχισε ο καρκινος του απο το εντερο και μετα απο 2.5 χρονια εκανε μετασταση στο επινεφριδιο και τα2 χειρουργεια εγιναν στο διαβαλκανικο και οι βιοψιες τις θεραπειες τις κανει στο παπαγεωργειου αλλα πριν μια εβδομαδα τον πηραν απο το παπαγεωργιου και του ειπαν οτι εχουν το φακελο του μπροστα και αν θελουμε να παμε στο διαβαλκανικο και να ζητησουμε το επινεφριδιο γιατι αυτη τα εχουν και θα το παμε στο παπαγεωργιου το οποιο θα το εξετασουν στο πανεπιστημιο και θα πρεπει να αναλαβουμε εμεις το χρηματικο ποσο δεν καταλαβα τη εξεταση θα του κανου και θα βοηθησει σιγουρα και τον μπαμπα και αλους ανθρωπους οι βιοψιες εχουν γινει στο διαβαλκανικο μηπως εχει ιδεα τη ειναι αυτο ευχαριστω και παλι που ασχοληθηκες φιλια