Η απίστευτη συμμετοχή σας με άφησε άφωνο. Δεκάδες άνθρωποι συνέβαλλαν, γράφοντας σχόλια για τους εαυτούς τους ή για συγγενείς, μοιράζοντας τις ιστορίες τους, πόνο και ελπίδα.
Εμεινα άφωνος.
Στην αρχή απαντούσα στα σχόλια, αλλά μετά παρατήρησα οτι το βήμα λόγου που δινόταν εδώ στους (έμμεσα ή άμεσα) παθόντες ήταν πολύ πιο σημαντικότερο απο την δική μου γνώμη.
Έτσι σας άφησα να λέτε ότι βάραινε την καρδιά σας.
Είσαστε πολλοί – πολλοί περισσότεροι απο όσους περίμενα.
Αυτή η συμμετοχή σας με αναγκάζει να το επαναφέρω στην επικαιρότητα, καθώς, μιλώντας με την Αντικαρκινική Εταιρεία, και λαμβάνοντας υπόψιν το #51 σχόλιο απο τον Γιώργο, σκέφτηκα οτι δεν μπορώ να μείνω απαθής παρακολουθώντας αυτήν την συζήτηση.
Πρώτα, το post:
5/2/2007:
Πες το δυνατά ρε, Καρκίνος.
Όχι το ζώδιο, το άλλο. Η «ασθένεια». Η «επάρατη νόσος». Η «κατάρα». Το «ακατανόμαστο».
Η μάνα μου έπαθε καρκίνο της ουροδόχου κύστης, και πέθανε -τελικά- απο αυτό. Κυρίως, έφταιγε (και φταίει) το κάπνισμα. (Τώρα, πως φτάνει η τζούρα απο το πρωϊνό απαραίτητο τσιγάρο στην ουροδόχο κύστη, τρέχα γύρευε. Φτάνει όμως. Να είσαστε σίγουροι, γιατί η μάνα μου για περίπου ενάμισι – δύο χρόνια, είχε ένα σωληνάκι, πλαστικό, που έδιωχνε τα ούρα σε μία σακούλα).
Όταν τριγυρνούσα στην Πάρο μετά τον θάνατό της, όλοι στραβομουτσουνιάζανε όταν έλεγα «Καρκίνος». Όταν άκουγα τους ανθρώπους να μιλάνε για άλλους, που πέθαναν απο καρκίνο, έλεγαν «η ασθένεια».
Μα τον θεο, ούτε να το προφέραν δεν μπορούσαν.
Τι τρέχει με αυτό; Τι είδους κόλλημα είναι; Μήπως και αν το πεις, κολλάς; Μην είναι κολλητικό; Μην το κολλάς με την αναφορά;
~
Κάπου τρία χρόνια πριν, στο γραφείο, έχω χάσει μπόλικα κιλά. Απο την Taste and Diet. Κάθε μέρα, τρώω το φαγητό που μου φέρνουνε – για μήνες λέμε τώρα, ε; – στο εστιατόριο, μαζί με ΟΛΟΥΣ τους άλλους. Πιάνει το κόλπο, τα χάνω τα περιττά, γίνομαι γκομενάκι, είμαι στα πάνω μου, ξυρίζω το κεφάλι μου.
Τι το ‘θελα;
Μήνες μετά, όσο είχα διατηρηθεί, ανακαλύπτω οτι υπάρχει φιλολογία: ο Γιάννης έχει καρκίνο (φτου! που έκανε και ο Φιλιππίδης όταν παρουσίαζε τα ζώδια στις ειδήσεις του Μαστοράκη στον Αντέννα).
Σου λέει ο άλλος, ξυρισμένο κεφάλι ίσον χημειοθεραπεία, χαμένα κιλά, that fits.
Ε, ούτε τότε δεν είπανε «καρκίνος». Το έμαθα απο κουβέντα που ξεκίναγε «το ξέρουμε οτι είσαι άρρωστος«.
Άρρωστος, όχι καρκίνος.
Σαν να έχεις τον σατανά μέσα σου.
Και, σαν να μην έφτανε αυτό, αν τελικά τον αποκτήσεις (μακρυά απο μας, ε;) δαγκώνεσαι.
Πως να το πεις; Φυλαγεσαι.
Γιατι σε κοιτάνε σαν πεθαμένο – ήδη. Όπως τους κοίταζες και εσύ παλιά.
~
Λοιπόν, παλικάρια, να τα βρούμε λίγο εδώ: Ζεις, απο τον καρκίνο. Επιβιώνεις. Είναι μπάσταρδη ασθένεια, αλλά δεν είναι θανατική καταδίκη. Πολλοί γλυτώνουν – έχω παραδείγματα-. Και μετά είναι καλά. Απολύτως καλά. Ούτε την ψυχή τους πουλήσανε, ούτε φαντάσματα είναι. Άρρωστοι πριν – καλά τώρα. Και ούτε έχουν να ντρέπονται για κάτι.
Και αξιοπρεπείς, και αμόλυντοι. Για αυτό, αν ακούσετε κανέναν με καρκίνο, μην το κοιτάξετε σαν πεθαμένο. Σαν κρυολογημένο κοιτάχτε τον. Και μην φοβηθείτε να το πειτε – καρκίνος.
Δεν υπάρχει «ανίατη ασθένεια», «επάρατη νόσος», «η ασθένεια» και άλλες τέτοιες υπεκφυγές.
Και αν το αντιληφθούμε, ίσως κάνουμε κάτι για αυτό. Αν υποψιαστούμε οτι με τον τρόπο ζωής μας (φυτοφάρμακα, κινητά, τσιγάρα, διατροφή) κινδυνεύουμε, και δώσουμε λίγο σημασία, μπορεί και να το αποφύγουμε.
Δεν κολλάει με το να το πεις. Με το τσιγάρο, μπορεί. Με το να το πεις, όχι.
Και, αν θέλετε να με ακούσετε, μην το ανάψετε το γαμημένο για λίγο. Έτσι, τιμής ένεκεν.
Μην διστάσετε να τους καλέσετε. Η ψυχική σας υγεία (είτε είσαστε ασθενείς, είτε είσαστε κοντικά πρόσωπα) είναι εξίσου σημαντική με την σωματική.
Αν πρέπει να μάθουμε να λέμε «καρκίνος» χωρίς να ντρεπόμαστε, τότε σίγουρα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τον πόνο της καρδιάς και του νου μας, χωρίς δισταγμούς.
Στην γραμμή θα σας απαντήσουν άνθρωποι που γνωρίζουν πολλά για την ασθένεια, και γνωρίζουν πως να απαλύνουν τον πόνο της ψυχής σας.
Ελπίζω απο καρδιάς να έχω κάνει ότι μπορώ για να απαλύνω τον πόνο σας…
- Αρχική ημερομηνία: 5/2/2007
- Δεύτερη ημερομηνία: 5/11/2007
- Τρίτη ημερομηνία: 23/10/2008
Οι σέρβερ μοιάζουν να μην αντέχουν άλλο να δείξουν αυτήν την σελίδα. Κοντά στα χίλια comment, με γεμάτο κείμενο, και πάνω απο τριάντα τρείς χιλιάδες επισκέψεις, είναι σίγουρα πρόκληση -στην καλύτερη περίπτωση- για το WordPress. Για να το αντιμετωπίσω, χρειάστηκε να χωρίσω τα σχόλια σε σελίδες. Τα σχόλιά σας, μπορείτε ακόμα να τα δείτε συνολικά σε μία σελίδα, πατώντας στην αντίστοιχη επιλογή..
(135 ψήφοι, βαθμολογία: 4,67 / 5)
Loading...
Geman
από ότι φαίνεται μόνο εμείς έχουμε αυτά τα βιώματα.
Εγώ το έπαιρνα αλλιώς, χαμογελούσα κ έλεγα μέσα μου, κ που μου έφαγες την σειρά αυτό δεν σου εξασφαλίζει παραπάνω μέρες ζωής χαζέ νεοέλληνα. Στον θάνατο είμαστε όλοι ίσοι.
Πολύ εύστοχα αυτά που έγραψες για τις κηδείες, έτσι είναι, κλαίνε από φόβο για το τομάρι τους, αλλιώς πώς να εξηγήσεις την αγωνιώδη ερώτηση των περισσοτέρων »μα έτσι ξαφνικά; δεν είχε συμπτώματα;» και αν είχε »τι ε’ιχε;» για να τρέξουν στον γιατρό.
Εγώ ζήτησα να καώ χωρίς συγγενολόι για να μην συγχίζομαι από τώρα με αυτά. Μόνο αυτοί που με αγάπησαν πραγματικά. Η στενή οικογένεια, δεν θέλω πανηγύρια κ φαγοπότια.
Σταυρούλα, ο όγκος για μαστό είναι μικρός κ θα πάει καλά η μαμά σου (αυτο βέβαια εξαρτάται κ από τον ιστολογικό τύπο). Ζήτα από τον ογκολόγο να σου τα εξηγήσει όταν θα έχετε το αποτέλεσμα της ιστολογικής εξέτασης. Πρόκειται για μικρό όγκο, αν βέβαια εννοείς 4 Χ14 χιλιοστά. Για τον μαστό θεωρείται μικρός με καλή πρόγνωση.
Και από ότι κρίνω από τα λεγόμενά σου είναι αρκετά μεγάλη σε ηλικία, οπότε έχει ακόμα καλύτερη πρόγνωση. Πολλοί παράγοντες παίζουν ρόλο στον μαστό. Ηλικία, εμμηνόπαυση κλπ. Θα έπρεπε να κρατήσω ολόκληρη διάλεξη κ δεν θα βοηθήσω πάλι γιατί δεν έχω το πλήρες ιστορικό.
Θα στα εξηγήσει ο ογκολόγος σου βάσει των ιστολογικών χαρακτηριστικών του όγκου.
Αμάρτησα πάλι, αλλά έπρεπε να απαντήσω στην Σταυρούλα, δεν το σήκωνε η συνείδησή μου
sundy
sundy
paidia kalhspera!!arxizw 3h xhmeioerapeia t trih,exoun ginei polla kai misw ta granulokine gia osous 3eroun.!!:-p
8a h8ela na ma8w gia ta dikaiwmata twn karkinopa8wn(exw lemfwma hodgkin) kai eimai ma8hths ths triths lukeiou.
p.x. an exw dwrean eisodo se mesa mazikh metaforas twra pou oi times tous exoun paei farmakeio..:p!
thnx k kala kouragia!!
Γιάννη δώσε στο google την λέξη »αγκαλιάζω» κ θα σου βγάλει ένα site που λέει για δικαιώματα.
Από ότι ξέρω δικαιούσαι δωρεάν αστική συγκοινωνία (κάτω όμως από κάποιο εισόδημα) κ ανεξαρτήτως εισοδήματος μισό εισητήριο στα ΚΤΕΛ κ τον ΟΣΕ.
Σαν έμμεσα ασφαλισμένος μάλον θα δικαιούσαι κ κάποιο επίδομα από την πρόνοια, είναι ένα χαρτζιλίκι για την ηλικία σου.
Επίσης έκπτωση από την εφορία, όποιος σε έχει προστατευόμενο μέλος.
Και νομίζω εισητήρια όταν γίνεις καλά με κοινωνικό τουρισμό ή το πρόγραμμα του ΕΟΤ »τουρισμός για όλους» ανάλογα το ταμείο των δικών σου.
Μόλις περάσει η πρώτη μπόρα να πάνε οι δικοί σου να σου βγάλουν ποσοστό αναπηρίας (να περάσουν τα χαρτιά σου, αν εσύ δεν μπορείς να παραστείς Α’ βάθμια επιτροπή). Με το ποσοστό αναπηρίας θα τα δικαιούσαι όλα αυτά.
΄Ρωτήστε την κοινωνική υπηρεσία του νοσοκομείου να σας καθοδηγήσει.
Ακόμα θα περάσεις πανεπιστήμιο με ένα ποσοστό κ νομίζω θα δώσεις τα μαθήματα ενδοσχολικά.
Κράτα γερά κ μην μασάς. Ξέρω πολλά παιδιά που το πέρασαν στην ηλικία σου κ σπουδάζουν τώρα.
Δεν ανοιξα υπολογιστή δυο μερες και τωρα βλεπω τις αντιπαραθεσεις. Η αλήθεια είναι ότι εμείς οι ασθενείς δίνουμε περισσότερο κουράγιο στους άλλους παρα οι συγγενείς τι να πω .Ισως εμείς εχουμε καταλαβει το νόημα της ζωης .Τωρα που είμαι καλά και βγαινω έξω παρατηρώ ότι και οι υγιεις παλι απο εμενα περιμενουν να πω καποιο αστείο να γελάσουν και να τους δωσω θαρρος για τα μικροπροβλήματά τους όλοι με μουτρα κατεβασμένα ανευ λόγου και αιτίας , παρτάκηδες οι πιο πολλοί ανθρωποι δυστυχως κοιτανε πως να σε ξεζουμίσουν να παρουν από την ενέργειά σου , τις ιδεες σου , τη σειρά σου πολυ ασχημο αυτό. Ιωάννα ότι κάποιες φορες καρκινος = θανατος το ξερουμε όλοι καλα ,Κατά τη νοσηλεια μου είδα σχεδόν να πεθαίνουν μπροστά μου και από την ίδια ασθενεια με μενα άσε τα sites στο εξωτερικό που βλεπεις ό, τι να ναι, πιθανόν χρηματοδοτουμενα .¨Ολοι θα είδατε στην τηλεοραση την Jade Goody στην Αγγλία που στην ουσία πούλησε την ασθενεια και το θάνατό της.Geman για τις κηδείες συμφωνω απόλυτα , μια παρασταση είναι με μπόλικους ηθοποιούς.
Sundy μη μας εγκαταλείψεις!!!!!!!!!!
Προς Θεου δε θα μπορούσα να πω ντροπή σε καποιον που πάσχει απο καρκίνο…Ντροπή σε όσους ΄βάζουν τον εαυτό τους πάνω απο τους καρκινοπαθεις. Κ εγω πονάω, κ εγω κλαιω κ λέω πως θα μπορέσω να αντέξω την απωλεια του μπαμπα μου. κ εγω κανω τον καραγκιοζη για να ειναι αυτος καλα κ να γελάει…. αλλα ρε παιδια…ξέρετε ποσες φορες μας δινει αυτος κουραγιο??? Θελει μεγαλη δυναμη για να αντεξεις το βαρος αυτης της ασθενειας…
Αγαπητοί,
τελευταία δε με πιάνει ούτε το Lexotanil, ούτε το Lyrica που άρχισα πρόσφατα και ξυπνάω κατά τις 6, μια ώρα πιο νωρίς από ότι πρέπει για να πάω στη δουλειά. Σε αυτή την ώρα συνήθως, μου έρχονται σκέψεις και άγχος από τη δουλειά της ημέρας. Σήμερα το ρεπερτόριο είχε blog «Πες το δυνατά ρε, καρκίνος» και δε μου άρεσε καθόλου, προσπαθώ να κρατάω το μυαλό μου άδειο και όχι να το γεμίζω περισσότερο.
Επίσης, είδα μερικά μηνύματα να γίνονται post από anynymous, κάτι που δε μου αρέσει.
Σας αφήνω λοιπόν, εύχομαι να είστε όλοι καλά και να αντιμετωπίζετε τα προβλήματά σας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Την αγάπη μου σε Sundy (πιστεύω ότι δεν είναι τίποτα παρά φόβος), Ελένη, Hodgkin Cat, Γιαννάκη και μετά σε όλους τους συμπάσχοντες.
Περαστικά και σεδερένιοι.
Κλασσικά, γιώργος 😉
Έχω τόσα να γράψω …………… χθες σήμερα θα ρωτήσω κάτι ακούσατε μάλλον διαβάσατε ποτέ να περιγράφω πόνο εδώ μέσα ? το μόνο που περιγράφω είναι το πώς νιώθω εγώ ποτέ δεν περιέγραψα πώς πονά η πως χάνετε ο πατέρας μου κτλ. Η λέξη ντροπή την διατύπωσα γιατί 2 άτομα ενώ υποφέρουν λένε σε 1 Άλο άτομο που υποφέρει με ανάλογο τρόπο για ένα πολύ δικό του άτομο και τον επιπλήξαμε γιατί δεν μπορούν κατά την άποψη τους να καταλάβουν όλοι όσοι έχουν άτομο με καρκίνο πώς είναι να έχεις εσύ οκ έχετε καρκίνο και θα τα παρατήσουμε θα κλιστούμε στο πόνο στην απόγνωση που φέρνει όχι φυσικά θύμωσα γιατί εσείς που έχετε καρκίνο έπρεπε να καταλάβετε την αγονία όλων εμάς που δεν έχουμε αλά τον ζούμε αν κάποιος σας πρόσβαλε η σας λυπήθηκε τότε δεν φταίμε εμείς όλοι που μέσα αγωνιούμε μαζί σας δεν δέχομαι άτομα που ακούν γράφουν να έρχονται σε αντιπαράθεση λες και ήμαστε εμείς ο εχθρός της ζωής σας αν έστω ένα άτομο μου πει ότι δεν θέλει πλέων να γράφω σε αυτό τον τόπο εγώ δεν θα γράψω όμως όσο ζω θα διαβάζω για όλους εσάς εδώ μέσα για τη εγώ σας δέχομαι ως αδέλφια μου και όχι ως καρκινοπαθής μελλοθάνατους γιατί δεν είναι έτσι μελλοθάνατη ήμαστε όλοι και δεν έχει σημασία η ημερομηνία και η γνώση αυτής
Σκέφτηκα πολύ πριν γράψω και αυτό γιατί παρόλο που διαβάζω το blog από τις αρχές του ετους δεν πιστευω οτι ειμαι ανθρωπος δυνατός, ανθρωπος ο οποιος μπορει να στηρίξει, να δώσει δύναμη. Εγω αρρωστησα και καταρρευσα.
Πριν πω δυο λόγια,να συστηθώ. Με λένε Γιώτα και πριν ενα χρονο περιπου αρρωστησα από καρκινο του στηθους σε ηλικία 34 ετων. Ενα χρονο μετα εξακολουθώ και κανω χημιοθεραπείες. Δεν ζω στην Ελλάδα και η αλήθεια ειναι οτι σκηνές με αλληλοσπρωξήματα δεν εχω δει. Την λύπηση ισως, την αμηχανία σίγουρα.
Αποφασισα ομως να γραψω γιατι εκεινοι που με τα λογια τους με αγγιζαν αποφασισαν να αποχωρήσουν. Συμφωνώ απολυτα μαζι τους και θέλω να πω ενα μεγάλο ευχαριστώ στην sundy και στον geman γιατι τα λογια τους και ο τροπος σκεψης τους με βοήθησαν παρα πολύ. Και οχι μονο σε αυτούς. Η φοβερή φράση, που νομίζω είναι της Ελένης- Πισω και τον φάγαμε – οχι μονο δεν την ξεχνώ αλλά κάθε φορά που με παίρνει από κατω την θυμάμαι και γελώ και ξαναφτιάχνει η διάθεσή μου.
Να σας εχει όλους ο Θεος καλά.
Γιώτα
Hodgkin cat, δεν σας εγκαταλείπω.
Και χθες στον Γιάννη απάντησα σαν ανώνυμη (για να μην παραβώ τον λόγο μου), δεν μπορούσα να αφήσω αναπάντητα τα ερωτήματά του.
Αν και διαφωνώ κάθετα μαζί σου Κώστα δεν μπορώ να μην απαντήσω στην κραυγή σου για επικοινωνία. Είδα ότι κανείς δεν σου έγραψε και αυτό με στεναχώρησε. Κανείς δεν θέλει να βγεις από το φόρουμ, απλά ο οργανισμός μου δεν σηκώνει τις εντάσεις πια. Κώστα αυτή την βδομάδα είχα άδεια, αλλά χθες δεν ήμουν σε θέση για επικοινωνία. Από βδομάδα μόνο βράδυ μπορώ να μπω στο διαδίκτυο κ αυτό ορισμένες ώρες γιατί το laptop μου δεν συμφέρει να φτιαχτεί κ πρέπει να περιμένω τα μεγάλα παιδιά μου να με αφήσουν στο δικό τους.
Δεν πρόκειται να αγοράσω άλλο για μένα γιατί ίσως δεν αξίζει τον κόπο πια. Έτσι σκέφτεται ένας καρκινοπαθής, έχει πιο οριοθετημένο αύριο. Γιαυτό λέω ότι διαφωνούμε σε απόψεις και το πώς βλέπουμε την ζωή. Δεν έχει να κάνει με κάποιο μένος εναντίον σου, αυτά που περάσαμε κ περνάμε μας έχουν κάνει τόσο »αλοιφές» που δεν μπορούμε αυτές τις εντάσεις.
Την δύναμή μας την χρειαζόμαστε για άλλα, πιο ουσιαστικά πράγματα.
Χωρίς σκοπό να μπω πάλι σε μια κουβέντα που δεν βγάζει πουθενά. Οι απόψεις του καθενός είναι σεβαστές.
Φιλικά
sundy
Giota
τώρα είδα την καταχώρησή σου (αφού βγήκε η δική μου). Σευχαριστώ κ μου δίνεις δύναμη.
Δεν είπα να φύγω για να δημιουργήσω εντυπώσεις, αλλά γιατί δεν είχε νόημα για μένα να επιβαρύνομαι χωρίς λόγο. Αν με τα λόγια μου βοηθάω έστω και έναν θα συνεχίσω να σας γράφω, απλά και εγώ δεν είμαι πάντα καλά και δεν θέλω να είμαι η αιτία που θα σας πάρει από κάτω.
Φιλιά
sundy
παιδιά δεν έχω καταλάβει γιατί ένας καρκινοπαθής θεωρείται και μελλοθάνατος;και απευθύνομαι σε εσας κυρίως τους πάσχοντες.ξέρω πολλούς ανθρώπους που βγηκαν νικητές και ζουν υγιείς.ένας μάλιστα είναι και ο πατέρας μου.θα μου πειτε έχασα τον άντρα μου όπως σας έχω ξαναγράψει πριν οκτώ μηνες αλλά από παντελή αμέλειά του, δεν έλεγξε ποτέ το θυρεοειδή του και ζούσε 7 χρόνια με τον καρκίνο χωρις να έχει πάρει χαμπάρι τίποτα(τα γρουμπουλια στο λαιμό του τα αγνοούσε…κοροιδεύοντας τον εαυτό του και τους άλλους…).δεν δεχομαι λοιπον ουτε τη λεξη επαρατος, ουτε μελλοθανατος κ αλλες τετοιες ανοησιες το 2009!
Απο τον καρκινο ζεις!Όσο για τους φιλους που περιγραφουν τελικα σταδια μαλλον τα ζουν καπως πιο ελαφρια γιατι ενας ανθρωπος που ζει βαθια τον καρκινο-ειτε πασχων ειτε συγγενης-με τιποτα δεν μιλαει ετσι σε site συμπασχόντων γιατι σιγουρα τους πληγωνει…ευτυχως που ανακαλυψα το site φετος κ δεν το ειχα δειξει στον αντρα μου γιατι ηταν κ λιγο λιποψυχος κ θα γινοταν χαλια..
Θα μου πειτε τι κανω εγω εδω…μου αρεσει να σας ακουω κ να μαθαινω οτι γινεστε καλα, μου αρεσει να βλεπω την ασθένεια να παλευεται και να καταπολεμαται…ετσι ανακουφιζομαι…φιλια
Η αποδειξη οτι καρκινος δεν είναι θανατος είμαι εγω! Από το 1991 !!!Έχω ψήσει……..Βεβαια ενδιαμεσα 15 χρόνια χωρίς νοσο αλλα το παλευω!!! Sundy πηγαινε να παρεις το καλυτερο laptop της αγορας, αν το επιτρεπουν τα οικονομικά σου βεβαια και πες μας ποιο πηρες .Παντως είναι φοβερο οτι ενταξει εμεις εχουμε σοβαρό προβλημα που μας απασχολει αλλα να το παθουμε και σε εποχη οικονομικης κρίσης?Παντού βλεπεις ανθρωπους με πεσμενη διαθεση , στο δρομο στις υπηρεσίες στα καφε.Συμφωνειτε ή μονο εγω το νομιζω?
Καλημέρα ,μια νέα μέρα ξεκίνησε και όπως πάντα ,το πρώτο πράγμα που κάνω, είναι να μπω να δω τη κάνετε, έχω το προνόμιο να εργάζομαι 6 με 4 οπότε το κανάλι επικοινωνίας είναι για μένα η πρωινή μου εφημερίδα . sundy ευχαρίστως να σου χαρίσω το δικό μου φορητό υπολογιστή ώστε να μπαίνεις από όπου θέλεις όποτε θέλεις και να σας ενημερώσω πως ο πατέρας μου στα 69 του πείρε 1 υπολογιστή ένα παλιό δικό μου στα 70 του πιστοποίησε με επίσημο χαρτί ότι είναι γνώστης σωστού χειρισμού του υπολογιστή του αν και τώρα που καλοκαιριάζει δεν ασχολιέται πλέων τόσο μαζί του γιατί προτιμά να περνά το χρόνο στο κήπο φυτεύοντας σκάβοντας και μεγαλώνοντας τα φυτά του . σήμερα συμπληρώνει 400 μέρες μάχης με τον καρκίνο φαίνετε να τα πηγαίνει πολύ καλά ένας θεός ξέρει πως θα εξελίχθη .τελειώνοντας αυτό το κουραστικό γράμμα να ζητήσω συγγνώμη αν πλήγωσα κάποιον και ειλικρινά δεν κρατώ κακία σε κανένα ούτε έχω θιχτεί από κανένα. Να γράψω ότι δεν είμαι πλούσιος ούτε επιδειξίας και το διευκρινίζω να μην παρεξηγηθώ από κανένα .
Η Ελένη που σας συστήθηκε στο σχόλιο #833 (4 Οκτ.2008) και έδωσε κουράγιο και μαθήματα αξιοπρέπειας σε όλους μας έφυγε χθες, 3 Απριλίου 2009, στις 19.30 το απόγευμα.
…από το σχόλιο της Ελένης, #860, 9 Οκτ.2008:
Θα αποχαιρετίσουμε την Ελενίτσα την Δευτέρα, 6/4/2008, στις 15.30 στον Αγ.Γιώργο Ταύρου.
διόρθωση… 6/4/2009.
Μένουμε σίγουρα όλοι άφωνοι με τα νέα.Καλό ταξιδι Ελενη , ευχαριστούμε που υπήρξες και είμασταν τυχεροι που σε γνωρίσαμε. Το θάρρος σου και το χιουμορ σου ανεξαντλητα θα μας συντροφευουν μια ζωή !!!! Συλλυπητηρια στους συγγενεις…..
Συλλυπητήρια στους συγγενείς.
8elo na enimeroso oti x8es i mama mou ekane spin8irografima kai bgike ka8aro tora exoume ena yperixo sto sikoti kai tin epembasi sto sti8os tin megali triti.an 8a elega oti den eimai tromokratimeni 8a itan psemata.genika eimai poly ebestitos an8ropos alla se aytin apenanti eimai braxos.8elo na po kati stin sandy alla ke se osous 8a to diabasoun auto.ayto pou kanete edo mesa einai leitourgima dinete dynami kai 8arros se pollous an8ropous pou to exoun anagi.oso anafora gia tin sapila pou exoume ston topo mas 8a tin exoume gia panta,ayti loipon aksizei mono tin perifronisi mas.kai prosopika se esena sandy mono 2 grammes pou mou egrapses me skoupises ta matia.eyxomai na akouo nea sas.8a xairomai idietera.
Γεια σας,
πριν γράψω ξεφύλλισα το μπλογκ για να ξαναθυμηθώ τα λόγια της Ελένης.
Καλό ταξίδι Ελένη και καλή αντάμωση.
Σευχαριστούμε που υπήρξες στην παρέα μας, σευχαριστούμε που μας δίδαξες πώς είναι να φεύγεις με αξιοπρέπεια.
Ευχαριστώ Athena που μας ενημέρωσες.
Έδωσες έναν δύσκολο αγώνα παλεύοντας με την απλασία, όπως μας ανακοίνωσες στο τελευταίο post σου. Είδες; είμαι καλή μαθήτρια, τα διάβασα όλα.
Δεν σε αποχαιρετώ, δεν μου αρέσει αυτή η έκφραση. Ταιριάζει πιο πολύ στα πιστεύω μου το »εις το επανιδείν».
ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ λοιπόν σε έναν πιο δίκαιο κόσμο.
Καλή δύναμη στους συγγενείς. Και μην κλαίτε, δεν θα το ήθελε. Τολμώ να το γράψω, γιατί το πιστεύω κρίνοντας από τα λόγια της μέσα σαυτό το φόρουμ.
Αρκούδε σευχαριστούμε που γνωρίζουμε τέτοια εξαιρετικά άτομα, ανθρώπους σαν την Ελένη.
Απλά μόνο, ας μας έλεγες κάτι κορίτσι μου, να σε συντροφεύαμε σαυτό το δύσκολο ταξίδι.
Πολλά φιλιά κ καλή αντάμωση
sundy
Ξανά γεια σας και ας επανέλθουμε στην πεζή μας πραγματικότητα.
Kosta σε ευχαριστώ για την προσφορά σου. Έχω ξαναπεί ότι δεν μαρέσει να κλαίγομαι. Αναφέρθηκα μόνο στο γεγονός για να εξηγήσω (είχες ρωτήσει πριν μέρες τι δυνατότητες σύνδεσης έχω) ότι δεν έχω πρόσβαση όποτε το επιθυμώ στο ίντερνετ. Τα έχει φτύσει η οθόνη κ μια καινούργια θέλει ~350 ευρώ. Δεν αξίζει τον κόπο. Το έχει ο μάστορας πάνω από 2 βδομάδες μπας κ βρει παλιά, αλλά δεν το βλέπω. Τουλάχιστον μπορεί να μου σώσει τον σκληρό.
Δεν έχει να κάνει ότι δεν μπορώ να αγοράσω καινούργιο, ούτε εγώ είμαι πλούσια, αλλλά τόσο τόσο μπορώ. Απλά και πάλι ήθελα να τονίσω ότι ο καρκινοπαθής δεν ξανοίγεται, δεν κάνει όνειρα (κ αν κάνει είναι πολύ βραχυπρόθεσμα). Την διαφορά νοοτροπίας μας ήθελα να τονίσω. Ο υγιής δεν σκέφτεται καν αν αξίζει τον κόπο, πράγμα που είναι το πρώτο που σκέφτεται ο άρρωστος. Προς το παρόν βολεύομαι από τον υπολογιστή των παιδιών, πάντος κ πάλι ευχαριστώ για την ευγενική χειρονομία.
Stavroula χαίρομαι που βοηθήθηκες. Αν έχεις ερωτήσεις απλά ρώτα.
sundy
pare mia othoni kai metetrepse ton forito se stathero ola sxedon ta forita piso exoun mia eksodo gia statheri othoni mia 17 den kostizi pano apo 150 kai tha mini de tha pai xameni filika kai oti alo thelis na mathis gia pc logo to oti ine i 2 doulia mou rota ok polla filia
Kosta thanks.
Θα περιμένω κ αυτήν την βδομάδα να δω μήπως βρει μεταχειρισμένη κ βλέπομε. Το είπα του άντρα μου κ μάλιστα με ύφος, γιατί κ αυτός καταγίνεται κ ο γυιός μου σπουδάζει πληροφορική, »έπρεπε να μου το πουν οι φίλοι μου από τα φόρουμ ότι υπάρχει αυτή η λύση;»
Μου είπε θα περιμένουμε κ αυτήν την βδομάδα κ βλέπουμε. Άντρες.
Ξανά thanks
sundy
Kosta σαν χοντροκέφαλη πόντια δεν κατάλαβα, το 6 με 4 που δουλεύεις σε τι ωράριο αναφέρεται; 6 το πρωί με 4 το απόγευμα ή 6 το απόγευμα με 4 τα ξημερώματα;
Και ο άντρας μου ρωτάει (επειδή έχεις αναφέρει ότι ο μπαμπάς σου ήταν ποδοσφαιριστής) αν είσαι αδελφός του τωρινού Σεϊταρίδη του ποδοσφαιριστή. Θα λες τώρα πού έμπλεξα. Ας πρόσεχες!
Ο άντρας μου δεν ασχολείται με τα μπλογκς κ ούτε μπαίνει να διαβάσει (το ελπίζω), εγώ απλά του τα ζαλίζω με τις γνωριμίες που κάνω.
sundy
diadikasies g xarti anapirias exoume arxisei!!euxaristw polu !8a to koita3w!kalh dunamh s olous!!
o pateras mou eton 70 pleon epeze podosfero ston mega aleksandro pou meta metonomastike ston simerino pieriko stin ilikia 22-23 tou egine protasi na katevi athina na peksi ston panathinaiko ala protimise na spoudasi geoponos kai na mi akolouthisi ton dromo tou podosferou giati ekini tin epoxi pezane gia liga xrimata kai kirios gia ti fanela me ton torino seitaridi den to exo psaksi de nomizo pantos . ego exo 2 xartia ena os mixanikos aeroskafon kai ena os texnikos se pc ala ergazome se ena periptero edo kai 12 eti paralila ergazomou ospou arostise o pateras mou kai se ena katastima me pc os texnikos tora ergazome mono sto periptero 6 proi 4 apogevma kai mi me rotisis giati den ergazome os mixanikos i texnikos i apantisi ine toso profanis pou den xriazete analisi filika filia se oli tin parea edo
Σόρυ που σε ανάγκασα να δώσεις τόσο λεπτομερές ιστορικό.
Γυναικεία περιέργεια. Και περιέργεια του ποδοσφαιρόφιλου ανδρός μου λόγω του ονόματος. Εμείς είμαστε φίλοι του Πιερικού κ Ηρακλή.
sundy
apo tote pou ema8a gia tin mama mou ka8omai kai diabazo gia olous sas.kapoios kakoproeretos isos pei oti an den ginotan ayto oute 8a ikseres gia tin selida.8a apantiso me ena isos.to mono sigouro einai oti kai an i mama mou to perasei olo ayto ego 8a synexiso na sas akouo.eimai an8ropos kai noiazomai.eimai mama 2 agorion mikron kai akouo polles mamades edo mesa na milane.to mono pou exo na po einai mprabo pou einai aksies na ta megalosoun kai as pernane to diko tous golgo8a.sundy apo ta liga pou exo diabasei exo katalabei oti eisai palikaraki kai dior8osai me an kano la8os.8a i8ela na ma8o kai alla gia sena an bebaia to 8eleis.me ektimisi.
Stavroula, ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Τα δικά μου παιδιά είναι μεγάλα κ δεν με κουράζουν πια. Η κόρη μου στα 23, γυναίκα πια , πήρε κ το πτυχίο της, ο γυιός στα 21, σπουδάζει. Κάπου έχει μπει κ το νερό στ αυλάκι. Δύσκολο θεωρώ τις μανάδες με τα μικρά παιδιά που παιδεύονται, νάχεις τα προβλήματά σου κ να σε ζαλίζει το μικρό που δεν καταλαβαίνει κ δεν θέλεις να σε βλέπει κ χάλια.
Δεν είμαι παλικαράκι, άλλα είναι τα παλικάρια, κάποια από αυτά είμαι σίγουρη μας παρακολουθούν σιωπηλά. Εγώ μόνο φασαρία κάνω, είμαι του σαματά. Γράφω για να εκτονώνομαι εγώ και αν βοηθάει αυτό και κάποιους είναι διπλό καλό.
Άλλα λοιπόν είναι τα παλικάρια, παλικάρια με δύσκολους καρκίνους, που δεν μιζεριάζουν και κάνουν έναν αγώνα όλο αξιοπρέπεια.
Για μένα, συγχώρεσέ με, δεν θέλω να πω πολλά, γιατί περνάω και γω μια φάση τώρα, γενικά δεν είμαι στα πολύ καλά μου, από όλες τις απόψεις.
Φιλικά
sundy
Πεμπτη βραδυ ωρα 00:30 ηταν 3/4/2009 το τηλεφωνο χτυπησε.Ελα αδερφη ο μπαμπας τελειωσε.Καλο παραδεισο πατερα.καλο ταξιδι Ελενη
ioanna mou lipamai gia ton patera sou. kalo tou taksidi. kalo taksidi kai se sena eleni
ιωαννα ξερω οτι ειναι πολυ δυσκολο αλλο να το ακους και αλλο να το βιωνεις το μονο που μπορο να σου πω ειναι κουραγιο και οσο μπορεις να στιριξεις τη μαμα σου γιατι τωρα σε χρειαζεται πολυ τα συλλυπητηρια μου και να ξερεις οσο τον εχεις μεσα στην καρδια σου δεν πεθαινει ποτε φιλια τασουλα
καλο ταξιδι ευχομαι και στην ελενη και κουραγιο στους δικους της
Ελένη, σε σκεφτόμουν όλη μέρα σήμερα.
Ioanna2206 ο πατέρας σου ησύχασε, προσπάθησε να το δεις έτσι για να ανακουφιστείς.
sundy
Καλό ταξίδι στον πατερα σου Ιωαννα 2206. Καλο ταξιδι Ελενη.