23/10/2008: Με αφορμή την -χθεσινή- Παγκόσμια Ημέρα Καρκίνου του Μαστού, επαναφέρω στην κορυφή αυτό το (για πολλούς διαφορετικούς λόγους) θαυμάσιο ποστ. Όσοι το επισκεφθείτε για πρώτη φορά, καλό είναι να γνωρίζετε οτι τα περισσότερα απο τα 900 σχόλιά του γονατίζουν τον server μου και θα εμφανιστεί με κάποια καθυστέρηση και δυσκολία… Επίσης, αφαίρεσα την φωτογραφία, ωστε να μην γονατίσει η επισκεψιμότητα και τους ξένους server..
05/11/2007: Το post είχε ανέβει πρώτη φορά στις 5/2/2007.

Η απίστευτη συμμετοχή σας με άφησε άφωνο. Δεκάδες άνθρωποι συνέβαλλαν, γράφοντας σχόλια για τους εαυτούς τους ή για συγγενείς, μοιράζοντας τις ιστορίες τους, πόνο και ελπίδα.

Εμεινα άφωνος.

Στην αρχή απαντούσα στα σχόλια, αλλά μετά παρατήρησα οτι το βήμα λόγου που δινόταν εδώ στους (έμμεσα ή άμεσα) παθόντες ήταν πολύ πιο σημαντικότερο απο την δική μου γνώμη.

Έτσι σας άφησα να λέτε ότι βάραινε την καρδιά σας.

Είσαστε πολλοί – πολλοί περισσότεροι απο όσους περίμενα.

Αυτή η συμμετοχή σας με αναγκάζει να το επαναφέρω στην επικαιρότητα, καθώς, μιλώντας με την Αντικαρκινική Εταιρεία, και λαμβάνοντας υπόψιν το #51 σχόλιο απο τον Γιώργο, σκέφτηκα οτι δεν μπορώ να μείνω απαθής παρακολουθώντας αυτήν την συζήτηση.

Πρώτα, το post:

5/2/2007:

Πες το δυνατά ρε, Καρκίνος.

Όχι το ζώδιο, το άλλο. Η «ασθένεια». Η «επάρατη νόσος». Η «κατάρα». Το «ακατανόμαστο».

Η μάνα μου έπαθε καρκίνο της ουροδόχου κύστης, και πέθανε -τελικά- απο αυτό. Κυρίως, έφταιγε (και φταίει) το κάπνισμα. (Τώρα, πως φτάνει η τζούρα απο το πρωϊνό απαραίτητο τσιγάρο στην ουροδόχο κύστη, τρέχα γύρευε. Φτάνει όμως. Να είσαστε σίγουροι, γιατί η μάνα μου για περίπου ενάμισι – δύο χρόνια, είχε ένα σωληνάκι, πλαστικό, που έδιωχνε τα ούρα σε μία σακούλα).

Όταν τριγυρνούσα στην Πάρο μετά τον θάνατό της, όλοι στραβομουτσουνιάζανε όταν έλεγα «Καρκίνος». Όταν άκουγα τους ανθρώπους να μιλάνε για άλλους, που πέθαναν απο καρκίνο, έλεγαν «η ασθένεια».

Μα τον θεο, ούτε να το προφέραν δεν μπορούσαν.

Τι τρέχει με αυτό; Τι είδους κόλλημα είναι; Μήπως και αν το πεις, κολλάς; Μην είναι κολλητικό; Μην το κολλάς με την αναφορά;

~

Κάπου τρία χρόνια πριν, στο γραφείο, έχω χάσει μπόλικα κιλά. Απο την Taste and Diet. Κάθε μέρα, τρώω το φαγητό που μου φέρνουνε – για μήνες λέμε τώρα, ε; – στο εστιατόριο, μαζί με ΟΛΟΥΣ τους άλλους. Πιάνει το κόλπο, τα χάνω τα περιττά, γίνομαι γκομενάκι, είμαι στα πάνω μου, ξυρίζω το κεφάλι μου.

Τι το ‘θελα;

Μήνες μετά, όσο είχα διατηρηθεί, ανακαλύπτω οτι υπάρχει φιλολογία: ο Γιάννης έχει καρκίνο (φτου! που έκανε και ο Φιλιππίδης όταν παρουσίαζε τα ζώδια στις ειδήσεις του Μαστοράκη στον Αντέννα).

Σου λέει ο άλλος, ξυρισμένο κεφάλι ίσον χημειοθεραπεία, χαμένα κιλά, that fits.

Ε, ούτε τότε δεν είπανε «καρκίνος». Το έμαθα απο κουβέντα που ξεκίναγε «το ξέρουμε οτι είσαι άρρωστος«.

Άρρωστος, όχι καρκίνος.

Σαν να έχεις τον σατανά μέσα σου.

Και, σαν να μην έφτανε αυτό, αν τελικά τον αποκτήσεις (μακρυά απο μας, ε;) δαγκώνεσαι.

Πως να το πεις; Φυλαγεσαι.

Γιατι σε κοιτάνε σαν πεθαμένο – ήδη. Όπως τους κοίταζες και εσύ παλιά.

~

Λοιπόν, παλικάρια, να τα βρούμε λίγο εδώ: Ζεις, απο τον καρκίνο. Επιβιώνεις. Είναι μπάσταρδη ασθένεια, αλλά δεν είναι θανατική καταδίκη. Πολλοί γλυτώνουν – έχω παραδείγματα-. Και μετά είναι καλά. Απολύτως καλά. Ούτε την ψυχή τους πουλήσανε, ούτε φαντάσματα είναι. Άρρωστοι πριν – καλά τώρα. Και ούτε έχουν να ντρέπονται για κάτι.
Και αξιοπρεπείς, και αμόλυντοι. Για αυτό, αν ακούσετε κανέναν με καρκίνο, μην το κοιτάξετε σαν πεθαμένο. Σαν κρυολογημένο κοιτάχτε τον. Και μην φοβηθείτε να το πειτε – καρκίνος.

Δεν υπάρχει «ανίατη ασθένεια», «επάρατη νόσος», «η ασθένεια» και άλλες τέτοιες υπεκφυγές.

Και αν το αντιληφθούμε, ίσως κάνουμε κάτι για αυτό. Αν υποψιαστούμε οτι με τον τρόπο ζωής μας (φυτοφάρμακα, κινητά, τσιγάρα, διατροφή) κινδυνεύουμε, και δώσουμε λίγο σημασία, μπορεί και να το αποφύγουμε.

Δεν κολλάει με το να το πεις. Με το τσιγάρο, μπορεί. Με το να το πεις, όχι.

Και, αν θέλετε να με ακούσετε, μην το ανάψετε το γαμημένο για λίγο. Έτσι, τιμής ένεκεν.

Μιλώντας με την Αντικαρκινική Εταιρεία, πήρα δύο τηλέφωνα: Πρώτον, το 210.6456713-5, στο οποιο μπορείτε να βρείτε ψυχολογική και άλλη υποστήριξη είτε ως ασθενείς, είτε ως κοντινά πρόσωπα, και το τηλέφωνο 197 που παρέχει μία ακόμα ψυχολογική βοήθεια. Όταν το τηλεφώνημα αφορά θέματα καρκίνου το 197 θα σας περάσει στην αντικαρκινική.

Μην διστάσετε να τους καλέσετε. Η ψυχική σας υγεία (είτε είσαστε ασθενείς, είτε είσαστε κοντικά πρόσωπα) είναι εξίσου σημαντική με την σωματική.

Αν πρέπει να μάθουμε να λέμε «καρκίνος» χωρίς να ντρεπόμαστε, τότε σίγουρα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τον πόνο της καρδιάς και του νου μας, χωρίς δισταγμούς.

Στην γραμμή θα σας απαντήσουν άνθρωποι που γνωρίζουν πολλά για την ασθένεια, και γνωρίζουν πως να απαλύνουν τον πόνο της ψυχής σας.

Ελπίζω απο καρδιάς να έχω κάνει ότι μπορώ για να απαλύνω τον πόνο σας…

Καταχωρήσεις:

  • Αρχική ημερομηνία: 5/2/2007
  • Δεύτερη ημερομηνία: 5/11/2007
  • Τρίτη ημερομηνία: 23/10/2008

Οι σέρβερ μοιάζουν να μην αντέχουν άλλο να δείξουν αυτήν την σελίδα. Κοντά στα χίλια comment, με γεμάτο κείμενο, και πάνω απο τριάντα τρείς χιλιάδες επισκέψεις, είναι σίγουρα πρόκληση -στην καλύτερη περίπτωση- για το WordPress. Για να το αντιμετωπίσω, χρειάστηκε να χωρίσω τα σχόλια σε σελίδες. Τα σχόλιά σας, μπορείτε ακόμα να τα δείτε συνολικά σε μία σελίδα, πατώντας στην αντίστοιχη επιλογή..

5.052 thoughts on “Πες το δυνατά ρε, Καρκίνος.

  1. ολια καλη επιτυχια στης εξετασεις τωρα και απο εδω και περα. hope ελπιζω πραγματικα να μην ειναι τιποτα το σοβαρο θα προσευχηθω για σενα. πες μας τα νεα θα περιμενω με αγωνια. φιλια και σε ολους τους υπολοιπους.

  2. kostas kaneis den eipe oti eisai anepithimitos etsi k alliws h selida ayth dhmiourgithike me skopo na voithisei k na stiriksei opoiondipote to xreiazetai..den ekana pote diaxorismo asthenwn ygeiwn o kathenas kouvalaei ton stauro tu k oloi eimaste edw gia olous.to mono p isws den exeis katalavei einai pws eytyxws h dystyxws merikes fores kaneis oso k an thelei den mporei na mpei stin thesi aytiu pou nosei.to exw dei stous dikous m goneis..eimai sigouri pws ponas k nomizw pws monos s adikeis ton eayto s.den eixa pote skopo na se thiksw..o kathenas exei ta dika tou.k fysika k egw apo tin meria m den mporw na kserw poso diskolo einai gia sena na vlepeis ena agapimeno s prosopo na perna oles aytes tis katastaseis.apla merikes fores ase k mia kouventa na pesei katw..den to lew me kakia se kamia periptwsh k eilikrina perimenw na akousw ti akrivws skeftesai..hope h skepsh mas mazi s.

  3. Kωστα σχετικα με αυτο που ειπα για τα παιδια καταλαβαινω τι λες αλλα αυτο που θελω να πω είναι οτι το να εχεις παιδια δεν ειναι και παντα η λύση των προβληματων του ανθρωπου.Η χαρα ενος παιδιου ειναι ανεξαντλητη το βλεπω και στους γυρω μου αλλα δεν πρεπει να γινεται και αυτοσκοπος . Μισω τις ταμπελες παντρεμενος με παιδια = πετυχημενος ανυπαντρος χωρις παιδια= αποτυχημενος. τα παιδια σου φερνουν και χαρες αλλα και προβλήματα ,ας μην τα ωραιοποιούμε τα πραγματα.

  4. Δεν άντεξα να μην γράψω.
    hope σε σένα απευθύνομαι κυρίως γιατί θεωρώ ότι αυτήν την στιγμή μόνο εσένα μπορώ να ανακουφίσω. Μην απελπίζεσαι, στείλε μου μαιλ για ότι πρόβλημα αντιμετωπίζεις. Πάνε στο μπλογκ μου και κάνε κλικ στο προφίλ, εκεί θα δεις το μαιλ πάνω στο οποίο θα ξανακάνεις κλικ. ότι και να είναι στο άλλο στήθος αντιμετωπίζεται, στην χειρότερη περίπτωση αντιμετωπίζεται όπως την πρώτη φορά. Κάνε κουράγιο και δες τι θα σου πει ο γιατρός σου. Τα είπες πολύ ωραία, σε χάρηκα. Και η stalitsa τα είπε σαν ώριμη γυναίκα. Μπράβο κορίτσια. Μάρεσε το: άσε καμμιά φορά και καμμιά κουβέντα να πέσει κάτω, μην έχουμε το ζωνάρι μας πάντα λυμένο για παρεξηγήσεις. Και με την Hodgkin Cat συμφωνώ απολύτως. Δεν μας κάνουν ολοκληρωμένους ανθρώπους τα παιδιά, αλλιώς θα γυρίζαμε στα παλιά μυαλά που θεωρούσαν την άτεκνη γυναίκα χωρίς αξία. Άξια κ άξιος είναι ο καθένας από μόνος του και όχι λόγω παιδιών. Όλοι γνωρίζουμε πολλούς ανάξιους γονείς. Και ο/η ανώνυμος έχει δίκιο, 50-50 είναι τα πράγματα.Και γω λέω, τώρα που τάκανα θα τα λουστώ, αλλά ευχαρίστως θα τα στραγγάλιζα μερικές φορές…
    Μαρία, Nina, giannis, kostas γεια σας.
    Geman μου λείπεις, είπαμε, οι αδυναμίες δεν κρύβονται.
    Olia, εγώ προτιμώ άλλη μάρκα, και μαρέσει να πίνω…, άλλωστε τι μας έμεινε; Ξέρω ότι κάνει κακό, αλλά τον εαυτό μου βλάπτω, αυτό το δικαίωμα δεν μπορεί να μας το πάρει κανένας.
    kostas, βλέπεις, αποφεύγω να πω αν συμφωνώ ή διαφωνώ μαζί σου για να μην ξαναρπαχτούμε. Ελπίζω να διαβλέπεις το χιούμορ μου και να μην με παίρνεις πάντα τοις μετρητοίς.
    Φιλάκια σε όλους.
    Έκανε τόση διαφήμιση η φίλη Nina για την επιστροφή μου (από διακοπές) που δεν μπορούσα να μην απαντήσω. Τράβα με κ ας κλαίω είμαι από ότι καταλάβατε.
    Σας φιλώ όλους, μα όλους…

  5. hope sou euxomai mesa apo ta vathi tis psixis mou pliri iasi kai an ipirxe 1 tropos aneksartita kostous tha ton plirona gia parti sou kai as min se exo di pote kai as mi se eblepa pote stalitsa den thimono oute niotho aporipsi alos vre min monopolite ton pono ego ponesa toso pou parakalousa na pethano aplos to oti ixa ti kori mou me ekane na skefto pio thetika kai ola pigan kala afto tora pigan kala na nioso oti imaste tixeri?ok analisi peretero ison kourastiki HODGKIN CAT simfono afto to xoris pedia apotiximenos to blepo ston mpatzani mou pou pedebonte 15 eti kai tous kolisan tin etiketa apotiximenos aneksastira an exoun kani mezoneta exoun kali doulia kalo aftokinito sundy pote den eniosa oti malosa me kapion aplos den ksero ala nomizo pos prepi na iste pio konta stous antopous min tous apofevgete oso straba kai an sas kitoun ine apo agnia kai xazomara

  6. Kαλησπερα.
    Γυρισα απο τον γιατρο και σας γραφω τις εξελιξεις.
    Αυτο που επιανα στο στηθος υπαρχει και στον υπερηχο και το χαρακτηριζει «συμπαγες αδενικο ιστο»
    Αυτο που επιανα στους λεμφαδενες υπαρχει και δε ξερει ο υπερηχος που να οφειλετε.
    Τα πηγα και στο γιατρο μου και μου ειπε (ο διαλογος ειναι αυτολεξι)
    _Το υπερηχογραφημα μας καθησυχαζει για τις επομενες 15 ημερες.
    Θα κανουμε επειτα τρισδιαστατο υπερηχο και θα δουμε.
    _Γιατρε που μπορει να οφειλετε ο πρησμενος λεμφαδενας?
    _Στο ξυρισμα.
    _Γιατρε απο το τελευταιο 7μηνο εχω ξυρισει τις μασχαλες 1 φορα .
    _Εχουμε μια εκτεταμενη νοσο και πρεπει να κανουμε εξετασεις.
    _Γιατρε ειπατε» εχουμε»και οχι » ειχαμε» παρολο που εχει γινει το χειρουργειο
    _Οσες μερες μεινετε στο σπιτι για να περασουν οι παρενεργειες(εκανα σημερα το πρωι χμθ )αναθεωριστε τη σταση σας απεναντι στη ζωη.Οχι στρες και ανχος ,καλο υπνο ,καλο φαγητο και να γελατε συνεχως.
    _Γιατρε απο 40 ημερων δεν εχω κοιμηθει πανω απο 5 ωρες την ημερα και στο λεξικο στη λεξη στρες εχουν τη φωτογραφια μου .Πωσ θα το κανω αυτο ?
    _Αυτες οι περιπυωσεις δεν πανε καλα.
    Χαιρετησα και εφυγα.
    Τι καταλαβατε?

  7. hope
    για δικιά σου προφύλαξη,
    μην βγάζεις προσωπικά στοιχεία όπως το μαιλ. Αν κάποιος το θέλει θα το ζητήσει από τον Αρκούδο, αρκεί να το γράφεις εσύ στα στοιχεία σου. Έτσι είναι κρυφό και το βλέπει μόνο ο Αρκούδος. Ζήτα του να στο σβήσει, γιατί σε διάφορα μπλογκ άρχισαν να συχνάζουν περίεργοι., μην σε ενοχλήσει κανείς.
    Δεν ξέρω το ακριβές ιστορικό σου και δεν θα ήθελα να κάνουμε τηλεϊατρική, αλλά συνήθως έτσι απαντούν οι γιατροί όταν δεν είναι σίγουροι για κάτι. Από ότι βλέπω σου είπε για περαιτέρω εξετάσεις. Μόνο και με άλλες εξετάσεις θα μπορεί να βγάλει συμπέρασμα.
    Φιλικά
    sundy

  8. Καλημέρα αρκουδάκια μου.
    Σας σκέφτομαι,σας νοιάζομαι,σας διαβάζω και όταν θα έχω κάτι ουσιαστικό να πώ θα γράφω.
    Ευχομαι σε όλους μας να βλέπουμε τις ευτυχισμένες στιγμές-μέρες όταν έρχονται.
    Και για να δικαιώσω την φήμη που με θέλει κομματάκι τρελή.
    Ατιμο πράμα το pc και δεν μπορώ να ζήσω αν δεν πατάω τα κουμπιά και δεν το λειτουργήσω.
    Αντε αρκουδάκια μου τον φάγαμε και αυτόν τον Αύγουστο,ελπίζω να φάμε πολλούς μήνες-χρόνια και ας γκρινιάζουμε.
    Πολλές καλημέρες.
    H NIKHTRIA

  9. γεια σε ολους. hope ελπιζω να μην ειναι κατι το σοβαρο αλλα απο οτι καταλαβαινω ο γιατρος σου οπως και ο δικος μου ειναι επιφυλακτικος και ισως σε ενα ποσοστο ετσι πρεπει, αυτο που σου ειπε δηλαδη ειναι οτι επιβαλεται να ειμαστε οσο ποιο ηρεμες γινεται χωρις στρες και στεναχωριες γιατι ενας πολυ πολυ σημαντικος παραγοντας ειναι και τα παραπανω η πιεση ποτε δεν εκανε καλο. προσπαθησε οσο μπορεις γιατι ολοι μας μπορει να εχουμε και αλλα προβληματα που μας επιβαρυνουν ψυχολογικα να αποφορτιζεσε με καποιον τροπο. εγω οταν μου την βαραει πλεων ανοιγω το ραδιο και τραγουδαω δηλαδη τρεια πουλακια καθονται!!!! δεν μπορουμε να κανουμε κατι αλλο, ηρεμησε και ολα θα πανε καλα πιστευω και το ευχομαι. φιλια πολλα δε ολους.

  10. Καλό μήνα σε όλους . σήμερα αναλογιζόμουν πώς πέρασε ένας χρόνος από τότε που γνώρισα αυτή τη σελίδα . κάνοντας μια αναδρομή στα γραφόμενα μου πέρση βλέπω πόσο άλλαξε η ζωή μου σε σχέση πάντα με πέρσι που ήμουν απελπισμένος τελείως με την όλη κατάσταση .

    803 ΚΩΣΤΑΣ | September 15th, 2008 at 1:33 pm
    Ποτέ δε ζήτησα την πρόνοια του θεού αποκλείστηκα
    Ποτέ δεν του ζήτησα κάτι το απίθανο
    Ποτέ δεν των απέρριψα
    Δε ζητώ να ασχολείτο μαζί μας, λογικό θα φαινόταν χαζό
    Απλός νομίζω ότι αν δεν ασχολείτο μαζί μας προς το καλύτερο
    Ας μην ασχολείτο και προς το κακό μας
    Όταν γεννήθηκε η κόρη μου των δόξασα για το δώρο του
    Μου έδωσε μια τέλεια κόρη αλλά μου παίρνει ένα τέλειο πατέρα .

    Τώρα περιμένω το δεύτερο παιδί μας ήμαστε στην 14 εβδομάδα ελπίζω όλα να πάνε καλά για όλους μας και το μας περιλαμβάνω όλους τους άρρωστους και τους συγγενής τους γιατί μερική επιμένετε ότι εμείς που ήμαστε έξω από το χορό λεμέ πολλά τραγούδια ενός οι μέσα στο χορό έχουν το πρόβλημα μόνο. Ελπίζω να ανάψουν τα αίματα πάλι να με κοντράρετε να ζωντανέψετε λίγο γιατί πολύ χαλαρώσατε τελευταία τελικά νομίζω πώς είμαι ο καταλύτης της σελίδας

  11. Σας ευχαριστω ολους για τις ευχες.
    Απο βδομαδα ξεκινω εξετασεις επανελεγχου .
    Ο λεμφαδενας δε λεει να ξεπρηστει και εξακολουθω να τον ψυλαφιζω.Κανω θετικες σκεψεις και θα δουμε.
    Σας φιλω και σας ευχομαι και εγω καλο μηνα.

  12. Από τον περασμένο Μαρτιο, η ζωή μας άλλαξε χωρίς επιστροφή. Η αγάπη της ζωής μου, γυναίκα μου, έρωτας μου και μάνα των παιδιών μου, έχοντας πριν δέκα χρόνια ακριβώς αντιμετωπίσει τον καρκίνο μαστού, πιστεύαμε με επιτυχία, έμαθε για μετάσταση σε πνεύμονα, συκώτι και οστά. Στάδιο 4 προφανώς. Ακολόυθησαν 12 εβδομαδιαίες ΧΜΘ με Avastin, Taxol, Zometa. Στο Αλεξάνδρα.

    Στα μέσα Ιουλίου τελείωσαν και μπήκε σε φάση συντήρησης ανα 3 εβδομάδες με Αvastin. Τώρα είναι καλά. Κι εγώ αγκαλιά με τον τρόμο. Ξυπνάω κοιμάμαι ο ίδιος εφιάλτης. Οι στατιστικές γνωστές….ο γιατρός φιλικά αμίλητος. Οι υποψιασμένοι συνομιλητές μας, μου εύχονται… κουράγιο.

    Εγώ όμως, και εκείνη έχουμε πολλές δυνάμεις και πολλή θέληση. Να κινήσουμε βουνό. Με ποιά ιατρική στήριξη; Σε ποιά κατεύθυνση; Ξέρει κανείς τίποτα από το Internet? To ίδρυμα του Dr Rath? To DCA?

    Έχει κάποια ψυχή να μου στείλει όποιο φώς, έστω από σπίρτο, στο τούνελ;

    Θα κοιτάω με αγωνία τη στήλη…θα σας σκέφτομαι όλους θετικά με αγάπη.
    και για να μαθαίνω νέα όλων σας ….
    Το ερώτημα μου σε σας: τι άλλο υπάρχει, στην Ελλάδα, έξω απ αυτήν, στην Κίνα, στην Αμερική, οπουδήποτε που μπορεί να κάνει για

  13. Αγαπητέ χρήστη 8L3W1T,

    περί Dr Rath, DCA δεν σου απαντώ γιατί δεν τα πιστεύω ή μάλλον σου λέω πως είμαι κατά σκευασμάτων που δεν έχουν πάρει έγκριση ή κλινικών που χρησιμοποιούν σκευάσματα που δεν έχουν εγκριθεί (έμαθα ότι υπάρχουν στη Γερμανία). Όσον αφορά στο DCA, ανήρτησα ένα άρθρο στο blog μου, διάβασέ το αν θες να ξέρεις τι έχει συμβεί με αυτό.

    Θα σταθώ στην κατάστασή σας: μετά τις θεραπείες λες ότι μπήκατε σε φάση παρακολούθησης, άρα οι όγκοι υποχώρησαν, μίκρυναν ή εξαφανίστηκαν (δεν το αναφέρεις). Το χημειοθεραπευτικό που πήρε η γυναίκα σου είναι το Taxol, το Avastin μονοκλωνικό αντίσωμα και το Zometa για τις οστικές μεταστάσεις. Τη συντήρηση με το Avastin την κάνουν συχνά, την έκανα κι εγώ.

    Μήπως είστε σε καλή κατάσταση; Μήπως δεν υπάρχει κάποια καλύτερη για να πάτε εκεί;

    Να σου πω πως οι ογκολόγοι δεν καταπολεμούν όγκους που «ίσως» υπάρχουν, δυστυχώς περιμένουν να εμφανιστούν για να τους καταπολεμήσουν (είναι και δική μου εμπειρία).

    Είναι θετικό ότι έχετε δυνάμεις και θέληση αλλά μήπως πρέπει να τα κρατήσετε για την καθημερινή σας ζωή, να την κάνετε πιο όμορφη και απλά να περιμένετε;

    Αν ισχύει κάτι διαφορετικό για την κατάσταση της γυναίκας σου, τότε αλλάζουν πολλά. Αν είσαι έτοιμος να δοκιμάσεις τα «απαγορευμένα» για να περάσετε ένα «βήμα μπροστά», σου απάντησα ήδη.

    Φιλικά, γιώργος

  14. Αγαπητέ Γιώργο,
    Σ ευχαριστώ. Η απάντηση σου, μούδωσε τη χαρά πως εκεί «έξω» είναι κάποιος που μ ακούει. Μ ακούει καλά και μου δίνει χρόνο, χώρο και ψυχή για να μου απαντήσει. Σ ευχαριστώ και πάλι.
    Η περιγραφή της κατάστασης της γυναίκας μου, ήταν ευνόητα συνοπτική. Δόξα τω θεω, άνετα & γρήγορα θα αποδεχτώ πως τούτες τις μέρες, είναι όπως λες, καλή. Όπως λένε οι γιατροί, η φυσιολογία της ήταν τέτοια που της επέτρεψε να περάσει ένα μήνα και, στο εξοχικό μας με τα παιδιά.

    Μολαυτά, το στάδιο 4 είναι το τέλος, όχι μόνο στην κλίμακα μέτρησης. Με τρελαίνει που δεν έχουμε ελπίδα, επιλογή. Σήμερα, στον 21ο αιώνα, βιώνουμε την ηχηρή σιωπή του συστήματος, ντόπιας και παγκόσμιας υγείας απέναντι στον καρκίνο, αρωστια που βασανίζει τον άνθρωπο από τα πρωτα βήματα του στην ιστορία. Μα τέτοιο πακτωλό από λεφτά που μαζεύουν οι φαρμακοβομηχανίες – ολιγοπώλια.

    Το πιο τρομερό εν τέλει είναι πως στα εντός ή εκτός εισαγωγικών απαγορευμένα, ΔΕΝ μπορεί να πάει κανείς μόνος του. Χρειάζεται τον γιατρό του μαζί. Σε αντίθετη περίπτωση είναι ρωσική ρουλέτα σε αιχμάλωτο …. ακόμα κι αν μιλάμε για «απαγορευμένα» πούχουν αξία ζωής!

    Και τρέμω τις όποιες παρενέργειες. Είναι από τα φάρμακα ή από τη νόσο; Ως τώρα, ήταν απ τα φάρμακα. Και το γριπώδες σύνδρομο με βιταμίνες το πολεμάει. Με εξαίρεση προχτεσινούς δείκτες ηπατικής λειτουργίας. Θα τους ξανακάνουμε είπε ο γιατρός. Στις 20/9 πριν το επόμενο Avastin.

    Θα μελετήσω όσα μου λές και θα επανέλθω.
    Νάμαστε όλοι καλά …..

  15. Αγαπητέ,

    το στάδιο δυστυχώς το αποδεχόμαστε, το καταλαβαίνουμε, συμβιβαζόμαστε μαζί του και με το γεγονός πως δεν μπορεί να αλλάξει, να μικρύνει σε κλίμακα…

    Κι εγώ στο 4ο στάδιο είμαι από την αρχή αλλά δε μου λέει κάτι, όσο δε χειροτερεύει η θέση μας, μια χαρά είναι και το 4ο στάδιο.

    Να ξέρεις πως πολλές παρενέργειες θα είναι από τα φάρμακα και μετά τις θεραπείες. Μπορείς να τις ψάχνεις μια-μια για να σου λύνεται η απορία.

    Σου εύχομαι καλή συνέχεια, προπάντων με ηρεμία.

    Φιλικά, γιώργος

  16. Γιαννη γραψε κατι παραπανω και να εισαι σιγουρος οτι θα σε βοηθησουν πολλα παιδια εδω μεσα!
    Και πανω απ’ ολα η ψυχολογια του πατερα σου να ειναι up ! 😉

    x<18

  17. 8L3W1T
    πάσχω από καρκίνο του μαστού. Σίγουρα το στάδιο IV δεν είναι ευχάριστο. Όμως σήμερα ανάλογα με την ιστολογική εξεταση του όγκου υπάρχουν φάρμακα που μπορεί να κρατήσουν για αρκετά χρόνια την νόσο σταθερή (αν υπάρχει βέβαια ανταπόκριση στα φάρμακα). Σου εύχομαι να υπάρξει αυτή η ανταπόκριση. Για πλήρη ίαση οι πιθανότητες βέβαια είναι πολύ μικρές, και η γυναίκα σου έχει (από ότι λες γενικευμένη νόσο, δεν θέλω να δώσω ψεύτικες ελπίδες). Όμως αν ανταποκριθεί στα φάρμακα μπορεί να υποχωρήσουν ή να μείνει σταθερή η νόσος για πολύ χρονικό διάστημα. Αυτό είναι το ζητούμενο στην μεταστατική νόσο.
    Δυστυχώς ή ευτυχώς ο άνθρωπος συμβιβάζεται με όλες τις καταστάσεις, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς για να συνεχίζει, ας είναι και ανηφορικός ο δρόμος. Εμένα σε κάποια φάση μου έκανε καλό να διαβάζω ιστορίες γυναικών (διαδίκτυο) στο στάδιο 4, για να ξέρω πώς θα αντιμετωπίσω ένα τέτοιο ενδεχόμενο (δεν κλείνω τα μάτια, όπως οι περισσότερες και δεν λέω , σε μένα δεν θα συμβεί αυτό, θετική σκέψη και μαλακίες τούμπανα). Αυτό που μου έμεινε ήταν η φράση our new normal life. Ε, λοιπόν αυτές οι γυναίκες ζουν καλά, όσο καλά φυσικά γίνεται με τα νέα δεδομένα και με την new normal life.
    Όσο για όλα αυτά το DCA κλπ, μακριά, είναι εμπόριο ελπίδας και υπάρχει πολύς τσαρλατανισμός. Συμφωνώ με τον geman, ότι προτάσει μόνο η ιατρική κοινότης και ότι έχει ελεγχθεί.
    Σου εύχομαι δύναμη με την νέα πραγματικότητα.
    gianis kastanaras
    δεν μας λες λεπτομέρειες, ούτε και ποιο όργανο πάσχει, πιθανόν να είναι ιάσιμος ο όγκος.
    Μπ΄ράβο ανήλικο, ανέλαβες αγώνα. Τα θερμά μου συγχαρητήρια.
    Φιλιά
    sundy

  18. ΕΙΜΑΙ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΗΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΑΘΟΥΣ.ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΕΔΩ ΚΑΙ 3 ΜΗΝΕΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΒΡΕΙ ΤΗΝ ΕΣΤΙΑ.Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΒΕΒΑΙΑ ΕΧΕΙ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ,ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΩ ΠΙΑ,ΚΑΝΩ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ, ΕΙΜΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΩ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ.ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΙΧΝΩ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ.ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΩ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΚΑΙ ΕΠΕΤΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ,
    ΚΑTRIN

  19. Katrin
    λυπάμαι, ανήκεις στο μικρό εκείνο ποσοστό που δεν μπορεί να ανευρεθεί η πρωτοπαθής εστία. Κατανοώ πόσο ψυχοφθόρο είναι γιατί αντιλαμβάνομαι τι εξετάσεις χωρίς αποτέλεσμα έχεις κάνει.
    Τουλάχιστον μπόρεσαν να πάρουν βιοψία; και αν ναι βγαίνει συμπέρασμα πού θα μπορούσε να είναι η πρωτοπαθής εστία;
    Σου εύχομαι καλή επιτυχία στο χειρουργείο που έχεις μπροστά σου.
    sundy

  20. Ξερει κανεις τι πρεπει να προσεξει καποιος που κανει ακτινοβολιες και συγκεκριμενα στον τραχηλο?Θα κανει μια φίλη που γνωρισα στο νοσοκομειο ομοιοπαθής και αυτη!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.