Η απίστευτη συμμετοχή σας με άφησε άφωνο. Δεκάδες άνθρωποι συνέβαλλαν, γράφοντας σχόλια για τους εαυτούς τους ή για συγγενείς, μοιράζοντας τις ιστορίες τους, πόνο και ελπίδα.
Εμεινα άφωνος.
Στην αρχή απαντούσα στα σχόλια, αλλά μετά παρατήρησα οτι το βήμα λόγου που δινόταν εδώ στους (έμμεσα ή άμεσα) παθόντες ήταν πολύ πιο σημαντικότερο απο την δική μου γνώμη.
Έτσι σας άφησα να λέτε ότι βάραινε την καρδιά σας.
Είσαστε πολλοί – πολλοί περισσότεροι απο όσους περίμενα.
Αυτή η συμμετοχή σας με αναγκάζει να το επαναφέρω στην επικαιρότητα, καθώς, μιλώντας με την Αντικαρκινική Εταιρεία, και λαμβάνοντας υπόψιν το #51 σχόλιο απο τον Γιώργο, σκέφτηκα οτι δεν μπορώ να μείνω απαθής παρακολουθώντας αυτήν την συζήτηση.
Πρώτα, το post:
5/2/2007:
Πες το δυνατά ρε, Καρκίνος.
Όχι το ζώδιο, το άλλο. Η «ασθένεια». Η «επάρατη νόσος». Η «κατάρα». Το «ακατανόμαστο».
Η μάνα μου έπαθε καρκίνο της ουροδόχου κύστης, και πέθανε -τελικά- απο αυτό. Κυρίως, έφταιγε (και φταίει) το κάπνισμα. (Τώρα, πως φτάνει η τζούρα απο το πρωϊνό απαραίτητο τσιγάρο στην ουροδόχο κύστη, τρέχα γύρευε. Φτάνει όμως. Να είσαστε σίγουροι, γιατί η μάνα μου για περίπου ενάμισι – δύο χρόνια, είχε ένα σωληνάκι, πλαστικό, που έδιωχνε τα ούρα σε μία σακούλα).
Όταν τριγυρνούσα στην Πάρο μετά τον θάνατό της, όλοι στραβομουτσουνιάζανε όταν έλεγα «Καρκίνος». Όταν άκουγα τους ανθρώπους να μιλάνε για άλλους, που πέθαναν απο καρκίνο, έλεγαν «η ασθένεια».
Μα τον θεο, ούτε να το προφέραν δεν μπορούσαν.
Τι τρέχει με αυτό; Τι είδους κόλλημα είναι; Μήπως και αν το πεις, κολλάς; Μην είναι κολλητικό; Μην το κολλάς με την αναφορά;
~
Κάπου τρία χρόνια πριν, στο γραφείο, έχω χάσει μπόλικα κιλά. Απο την Taste and Diet. Κάθε μέρα, τρώω το φαγητό που μου φέρνουνε – για μήνες λέμε τώρα, ε; – στο εστιατόριο, μαζί με ΟΛΟΥΣ τους άλλους. Πιάνει το κόλπο, τα χάνω τα περιττά, γίνομαι γκομενάκι, είμαι στα πάνω μου, ξυρίζω το κεφάλι μου.
Τι το ‘θελα;
Μήνες μετά, όσο είχα διατηρηθεί, ανακαλύπτω οτι υπάρχει φιλολογία: ο Γιάννης έχει καρκίνο (φτου! που έκανε και ο Φιλιππίδης όταν παρουσίαζε τα ζώδια στις ειδήσεις του Μαστοράκη στον Αντέννα).
Σου λέει ο άλλος, ξυρισμένο κεφάλι ίσον χημειοθεραπεία, χαμένα κιλά, that fits.
Ε, ούτε τότε δεν είπανε «καρκίνος». Το έμαθα απο κουβέντα που ξεκίναγε «το ξέρουμε οτι είσαι άρρωστος«.
Άρρωστος, όχι καρκίνος.
Σαν να έχεις τον σατανά μέσα σου.
Και, σαν να μην έφτανε αυτό, αν τελικά τον αποκτήσεις (μακρυά απο μας, ε;) δαγκώνεσαι.
Πως να το πεις; Φυλαγεσαι.
Γιατι σε κοιτάνε σαν πεθαμένο – ήδη. Όπως τους κοίταζες και εσύ παλιά.
~
Λοιπόν, παλικάρια, να τα βρούμε λίγο εδώ: Ζεις, απο τον καρκίνο. Επιβιώνεις. Είναι μπάσταρδη ασθένεια, αλλά δεν είναι θανατική καταδίκη. Πολλοί γλυτώνουν – έχω παραδείγματα-. Και μετά είναι καλά. Απολύτως καλά. Ούτε την ψυχή τους πουλήσανε, ούτε φαντάσματα είναι. Άρρωστοι πριν – καλά τώρα. Και ούτε έχουν να ντρέπονται για κάτι.
Και αξιοπρεπείς, και αμόλυντοι. Για αυτό, αν ακούσετε κανέναν με καρκίνο, μην το κοιτάξετε σαν πεθαμένο. Σαν κρυολογημένο κοιτάχτε τον. Και μην φοβηθείτε να το πειτε – καρκίνος.
Δεν υπάρχει «ανίατη ασθένεια», «επάρατη νόσος», «η ασθένεια» και άλλες τέτοιες υπεκφυγές.
Και αν το αντιληφθούμε, ίσως κάνουμε κάτι για αυτό. Αν υποψιαστούμε οτι με τον τρόπο ζωής μας (φυτοφάρμακα, κινητά, τσιγάρα, διατροφή) κινδυνεύουμε, και δώσουμε λίγο σημασία, μπορεί και να το αποφύγουμε.
Δεν κολλάει με το να το πεις. Με το τσιγάρο, μπορεί. Με το να το πεις, όχι.
Και, αν θέλετε να με ακούσετε, μην το ανάψετε το γαμημένο για λίγο. Έτσι, τιμής ένεκεν.
Μην διστάσετε να τους καλέσετε. Η ψυχική σας υγεία (είτε είσαστε ασθενείς, είτε είσαστε κοντικά πρόσωπα) είναι εξίσου σημαντική με την σωματική.
Αν πρέπει να μάθουμε να λέμε «καρκίνος» χωρίς να ντρεπόμαστε, τότε σίγουρα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τον πόνο της καρδιάς και του νου μας, χωρίς δισταγμούς.
Στην γραμμή θα σας απαντήσουν άνθρωποι που γνωρίζουν πολλά για την ασθένεια, και γνωρίζουν πως να απαλύνουν τον πόνο της ψυχής σας.
Ελπίζω απο καρδιάς να έχω κάνει ότι μπορώ για να απαλύνω τον πόνο σας…
- Αρχική ημερομηνία: 5/2/2007
- Δεύτερη ημερομηνία: 5/11/2007
- Τρίτη ημερομηνία: 23/10/2008
Οι σέρβερ μοιάζουν να μην αντέχουν άλλο να δείξουν αυτήν την σελίδα. Κοντά στα χίλια comment, με γεμάτο κείμενο, και πάνω απο τριάντα τρείς χιλιάδες επισκέψεις, είναι σίγουρα πρόκληση -στην καλύτερη περίπτωση- για το WordPress. Για να το αντιμετωπίσω, χρειάστηκε να χωρίσω τα σχόλια σε σελίδες. Τα σχόλιά σας, μπορείτε ακόμα να τα δείτε συνολικά σε μία σελίδα, πατώντας στην αντίστοιχη επιλογή..
(135 ψήφοι, βαθμολογία: 4,67 / 5)
Loading...
Υποφερουμε,βασανιζομαστε,παλευουμε,αναπνεουμε και σημερα Πεμπτη προς Παρασκευη.Διαβαζοντας πισω τα δικα μου τα λογια βρηκα κατι που ειπα εγω η ιδια σε εναν αλλο ατυχο πατερα,σ αυτον με το χρονιαρικο μωρακι που εκανε υποτροπη αμεσως μετα τη μεταμοσχευση:Πως οσο το παιδι σου ζει κι αναπνεει και παλευει παλευεις κι εσυ μαζι του και ευγνωμονεις το Θεο που για αλλη μια μερα βλεπεις τα ματια του και προσπαθεις να το κανεις να χαμογελασει.Και ηρθε η ωρα να το πω κι εγω η ιδια στον εαυτο μου.Δεν ειναι τραγικο;Η κατασταση μας ειναι κρισιμη αλλα σταθερη,αυτο μου ειπαν .Οι διαρροιες συνεχιζονται σαν νερο ολη τη μερα και τη νυχτα,οι πονοι φοβεροι,του βαζουνε μορφινη για να κοιμηθει 1 ωρα και μετα ο αγωνας ξαναρχιζει.ΓΟΝΑΤΙΣΑΜΕ.Ο Θεος να βαλει το χερι του.
δεν ξερω τι να πω μαλλον δεν υπαρχουν λογια οτι και να πω ειναι λιγο εφη δεν μπορω να φανταστω τον πονο σου αλλα μονο ο θεος ξερει ημαστε πολλυ μικροι ολοι μας, προσευχομαι να γινει η ανατροπη να γινει το θαυμα μπορει να γινει το πιστευω!!στο blog ζωντανο ιστολογιο ειναι της εκκλησιας στην τραπεζα προσευχης εχω παρακαλεσει να κανουν ολοι προσευχη για τον μικρο αλκη,μην σταματας να ελπιζεις προσευχετε πολλυς κοσμος.μια προσευχη που θα βοηθηση ειναι να λες απο μεσα σου συνεχεια το κυριε ιησου χριστε ελεησον τον δουλο σου αλκη.
δεν ξερω τι να πω μαλλον δεν υπαρχουν λογια οτι και να πω ειναι λιγο εφη δεν μπορω να φανταστω τον πονο σου αλλα μονο ο θεος ξερει ημαστε πολλυ μικροι ολοι μας, προσευχομαι να γινει η ανατροπη να γινει το θαυμα μπορει να γινει το πιστευω!!στο blog ζωντανο ιστολογιο ειναι της εκκλησιας στην τραπεζα προσευχης εχω παρακαλεσει να κανουν ολοι προσευχη για τον μικρο αλκη,μην σταματας να ελπιζεις προσευχετε πολλυς κοσμος.μια προσευχη που θα βοηθηση ειναι να λες απο μεσα σου συνεχεια το κυριε ιησου χριστε ελεησον τον δουλο σου αλκη.
ευχομαι με ολη μου τη ψυχη και με ολη μου τη δυναμη… Δυναμη να εχει αυτη ψυχουλα να το ξεπερασει, δωστου δυναμη, ολη σου τη δυναμη
Είμαστε εδώ!
Και είμαστε πολλοί που ενώνουμε τις φωνές μας!
Φιλιά, καλή δύναμη!
με αγάπη
sundy
ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΕΦΗ Η ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ
Καθε μερα προσευχομαι για τον Αλκη και για λιγο θυμαμαι αυτο το αχαρο δωματιο με τις απαισιες μυρωδιες με τους ορους να τρεχουν ασταματητα να αλλαζονται καθε τόσο , το πορτ να βουλωνει να ερχονται οι χειρουργοι να το φτιαχνουν , ο πυρετος να ανεβοκατεβαινει η μυτη να αιμορραγει και να ερχονται ωρλ για πωματισμο να εχεις το νου σου το αιμα που σου βαζουν να ειναι ακτινοβολημενο , Που οσο τελειο και να είναι το προσωπικο αρχιζεις να απεχθανεσαι τα παντα και με το δικιο σου.Τα θυμαμαι οχι για να πεσουμε ψυχολογικα αλλα για να εκτιμησουμε οτι καποιοι ειμαστε στα σπιτια μας Και μονο οτι κοιμομαστε στο κρεβατακι μας πρεπει να δοξαζουμε το Θεό. Εφη φιλια!!!
Hodgkin cat δίνω ρέστα…..
Τα περιγράφεις τόσο ρεαλιστικά και συνάμα αισιόδοξα!
Φιλιά
Έφη, Άλκη, οικογένεια, κρατάτε…….
Eτσι οπως τα περιγραφει η hodgkin cat και ακομα χειροτερα …..Ομως τωρα ειναι εδω το ιδιο και η Σοφια και το ιδιο θα λεμε και για τον Αλκη σε λιγο καιρο γιατι ειναι αγωνιστης και το χει αποδειξει…πολλακις!!!Για να αρχισεις να ανεβαινεις πρεπει να πιασεις πατο πρωτα….Ροδα ειναι και θα γυρισει…ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ!!!!!!ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ…….
Φιλια πολλα και μια γλυκια αγκαλια….
…ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΚΗ,ΚΑΙ ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΚΑΛΙΑ(ΒΙΚΥ,ΓΙΩΡΓΟΣ,ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ)
Και μια ερωτηση ασχετη .Ξερει καποιος αν δημοσιος υπαλληλος εν ενεργεια με αναπηρια 67% δικαιουται επιδομα βαριας αναπηριας?
kuragio ke dinami Efi ke Alki…
eyhes gia grigori veltiosi pros to kalitero…
filia ke zestes angalies
καλησπερα σε ολους hodgkin cat εγω σαν ιδιωτικος υπαλληλος επειδη ρωτησα την προνοια αλλα και το ικα για αναπηρικη συνταξη λογω αναπηριας 67% μου ειπαν οτι αυτα καταβαλονται εφοσον δεν υπαρχει κανενα αλλο εισοδημα. βεβαια καλο ειναι να το ψαξεις και μονη σου γιατι λιγο βαριουνται να εξηγησουν μην υπαρχει καποιο αλλο επιδομα σε αυτη την περιπτωση. νινα καλα εισαι? ευχομαι να εισαι παντα καλα. ολια να ξερεις σε σκεφτομαι ελπιζω να ειναι ολα καλα μακαρι να μας εγραφες κατι. εφη κουραγιο οι προσευχες μου ειναι μαζι σας.
Συνταξη εφοσον δουλευουμε το ξερω οτι δεν δικαιουμαστε αλλα υπαρχει ενα επιδομα βαριας αναπηριας 530 ευρω το διμηνο που ειναι αμφιλεγομενο , οσο ψαχνω στο ιντερνετ, αν το δικαιουμαι.θα το ψάξω μονη μου καλα λες .Σ΄ευχαριστώ!
hodgkin cat αυτο το επιδομα ειναι απο την προνοια? εχω μπερδευτη με αυτο πολυ, οταν ειχα παρει τηλεφωνο μου ειπαν οτι εφοσον εργαζομαι δεν το δικαιουμαι επειδη ομως εχω εναν γνωστο μου που το παιρνει εδω και χρονια και εργαζεται ταυτοχρονα το ειχα αναφερει στην προνοια αλλα δεν βρηκα ακρη.
ΖΟΥΜΕ,ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕ,ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ.ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΤΡΑΒΟΥΝ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΟΥΣ,ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΟΥΝ.5 ΛΙΤΡΑ ΔΙΑΡΡΟΙΑ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ,3 ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ,ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΣΟ;ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΣΧΕΔΟΝ ΕΧΟΥΝ ΡΙΞΕΙ Ο,ΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ,Ο,ΤΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ,ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΨΑΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ.ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ 2 ΑΤΟΜΑ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΟΥ ΝΑ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΑΝΕΣ ΣΤΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ,ΝΑ ΚΟΙΤΑΖΟΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΥ ΠΑΜΕ,ΠΟΥ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ,ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΒΓΑΛΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ.Ο ΑΛΚΗΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΛΗΘΑΡΓΟ,ΤΟΥ ΡΙΧΝΟΥΝ ΜΟΡΦΙΝΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ,ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΕΧΩ ΝΑ ΔΩ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΤΟ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟ.ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ,ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ,ΙΟΥΣ,ΝΕΦΡΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ,ΚΑΡΔΙΑ.ΔΕ ΘΕΛΩ ΠΙΑ ΝΑ ΡΩΤΑΩ,ΟΣΟ ΡΩΤΑΩ ΤΟΣΟ ΑΠΕΛΠΙΖΟΜΑΙ.ΝΑ ΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΑΣ,ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΛΙΣ ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ ΑΠΟΚΑΜΩΜΕΝΟ,ΔΕ ΜΕ ΚΡΑΤΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΛΛΟ.
Έφη, λεπτό προς λεπτό, ώρα με ώρα, μέρα τη μέρα όλα είναι ρευστά και αλλάζουν .Ευχομαι το επόμενο να φέρνει κουράγιο και δύναμη πρώτα στο Άλκη και ύστερα σε όλους εσάς που παλεύετε. Είμαστε όλοι εδώ με όλες τις ευχές μας και την αγάπη μας.
Συνεχίστε δυνατά
Δέσποινα.
Eφακι θα το παλεψετε και θα νικησετε.
Μαρία ναι απο την προνοια ειναι αυτο το επιδομα .Ίσως αυτός που λες τοτε που το πηρε να μην εργαζοταν και να εργαστηκε μετα και ξερεις στην ελλαδα ολα γινονται.θα προσπαθησω να βρω τηλεφωνα να με ενημερωσουν αρμοδιως και θα σου πω.
ΈΦΗ μιά μέρα πρίν 5 χρόνια περίπου Σηκώθηκα το πρωί να πάω στην δουλειά μου, στην πορεία παθαίνω ένα πολύ σοβαρό ατύχημα δέν μπαίνω σε λεπτομέρειες γιατί δέν είναι αυτό το θέμα μας… το θυμάμαι σάν χθές ήμουν πεσμένος κάτω βαριά χτυπημένος κειτάζω στα δεξιά μου κ βλέπω δύο σύννεφα δέν θα τα ξεχάσω ποτές αυτά τα σύννεφα… λέω αυτό ήταν ήρθε το τέλος μου κυρίος όταν άρχιζα να φτύνω αίμα… Πιάνω τον σταυρό στο λαιμό μου κ λέω σε έναν φίλο μου πές στούς γονείς μου ότι τους αγαπώ πολύ!.Πάω εντατική κάθομαι 8 μέρες οι γιατροί λένε στους γονείς μου ότι ηπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μήν τα καταφέρω… έκατσα συνολικά 17 μέρες, φευγοντας από το νοσοκομείο οι Γιατροί μας ήπαν ότι έπεσα από την Ακρόπολη κ Σώθηκα!! με μεγάλη τους χαρά φυσικά!. ΕΛΠΙΔΑ ΕΦΗ ΜΟΥ ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ!! θα τα καταφέρει ο Άλκης κ όλα θα αλλάξουν… Αυτό να σκεφτόμαστε, αυτό σκέφτομαι και για τήν μανούλα μου…
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΚΗ ΣΟΥ ….ΑΥΤΟ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΔΥΝΑΜΗ…..
Μια προσευχη και απο εμας….
Να το πω ΘΑΥΜΑ;Να πω οτι ανοιξαν οι ουρανοι και ακουστηκαν οι προσευχες ολων αυτων των ανθρωπων που προσευχονταν ταυτοχρονα για το παιδι μας,οι δικες σας,οι δικες μου και η δικη του η προσευχουλα;Δεν ξερω πως να το πω.Πειτε το εσεις οπως θελετε.Η ουσια ειναι πως ο Αλκης μας θα ζησει.Σημερα γελουσαν οι παντες.Σημερα γελουσε και ο ιδιος.Ειναι ξανα ο παλιος του εαυτος.Με τα ανεκδοτα του,με τους γριφους του,με τα ονειρα του για ολα αυτα που τον περιμενουν εκει εξω.Χωρις φαι και νερο ακομη,αλλα και χωρις πονους πια.Νηφαλιος,χωρις μορφινη.Κοιμαται ηρεμα και γλυκα,αστραφτει μεσα στο μισοσκοταδο του δωματιου.Ειναι τοσο ομορφος,σαν να ερχεται απο εναν αλλο κοσμο,σαν ξαναγεννημενος,μοσχοβολαει μυρο.Δεν χορταινω να τον κοιταζω,δεν μπορω να παρω τα ματια μου απο πανω του.Ξαναγεννηθηκε ,εφτασε στο μηδεν και ξαναγεννηθηκε απο την αρχη.Οι γιατροι του μας ειπαν ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ.Λευχαιμια δεν υπαρχει πια μεσα του.Το μοσχευμα του αδερφου του που κοντεψε να τον σκοτωσει του εσωσε τελικα τη ζωη.Τα λεμφοκυτταρα του Αγγελου που κατεστρεψαν ολο το γαστρεντερικο του συστημα σκοτωσαν και οποια τυχον λευχαιμικα κυτταρα ειχαν απομεινει μεσα του.Η νοσος του μοσχευματος κατα του ξενιστη,ετσι λεγεται αυτο που περασαμε,ειναι ταυτοχρονα και μοσχευμα κατα της λευχαιμιας.Ο ΑΛΚΗΣ ΜΑΣ ΘΑ ΖΗΣΕΙ.ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΑΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΓΙΑ ΜΑΣ.Η ΑΓΑΠΗ ΣΑΣ ΜΑΣ ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΑΣ.Δεν εχω λογια.Μονο δακρια.Αλλα αυτη τη φορα ειναι δακρια ανακουφισης και χαρας.
Έφη,
αυτά ήταν τα καλύτερα νέα όλης της εβδομάδος, όλου του μήνα, όλου… Αυτά τα νέα δίνουν ελπίδα σε πολλούς. Εμείς σε ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας.
Ομολογώ τώρα ότι έγραφα αραιά, γιατί ξέρω τι θα πει GVHD και δεν είχα λόγια παρηγοριάς να πω σε μια τόσο κρίσιμη κατάσταση. Χαίρομαι από καρδιάς για σας!
Φιλιά
Πάντα τέτοια.
Αυτα ειναι ΣΠΟΥΔΑΙΑ νεα!!!!!!!!Μπραβο στο παλληκαρι μας!!!!!!Ειδες που ΟΛΑ γινονται τα παντα μπορουν να ανατραπουν…. ενιοτε και απο τη θετικη πλευρα!!!!!!!!Δε σου το λεγα οτι το δωματιο 3 ειναι γουρλιδικο??????Πιασατε πατο αλλα τωρα αρχιζει η ανοδος…..Τα καλυτερα ερχονται…..Μια ζεστη αγκαλια και ενα γλυκο φιλι απο ολους μας…..
πραγματικα ειναι οτι καλυτερο εχω ακουσει το τελευταιο διαστημα χαιρομαι απο την καρδια μου για σας, εφη σου το ειπα ο θεος ακουει!!!!!!!! η αληθινη απο ψυχης προσευχη ακουγεται!!!!!. πολλα συνχαρητητια και στον μικρο αλκη αλλα και σε εσας τους γονεις που μονο εσεις ξερετε ποσες φορες ματωσε η καρδουλα σας ευχομαι ο θεος να ειναι παντα μαζι σας.
ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΟΛΩΝ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΔΥΝΑΜΗ….ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΟΛΟΙ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΡΕΙΤΕ ΥΓΙΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ…ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΝΕΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ…
Έφη,
διάβαζα καθημερινά με αγωνία τα νέα σου και σήμερα έκλαψα από χαρά για τα υπέροχα νέα!!Στον υπέροχο αγωνιστή ΑΛΚΗ και στην υπέροχη μαμά του ταιριάζουν νομίζω οι πιο κάτω στίχοι από ένα τραγούδι της Αστεριάδη,
» Μια γιορτή ήρθε σαν τις άλλες, μια γιορτή με τη χαρά
Στην αυλή σου τραγουδάνε δυο χρυσά πουλιά
Στα δρομάκια παίζουν πάλι τα μικρά παιδιά
Στα δρομάκια παίζουν πάλι τα μικρά παιδιά
Σήμερα γιορτάζει όλη η γη !!!!!!!!!!!!!!!!!!!»
Σ΄ευχαριστω θεε μου που τελικα η προσευχη ολων μας εγινε δυναμη πραγματικη ,δε ξερω αλλα πραγματικα ουτε για τον εαυτό μου δεν εχω προσευχηθει ετσι.Μαλλον τελικα καποιοι αλλοι προσευχονται και για τον καθενα μας.Μπραβο μπραβο!!!!
καλησπερα και απο εμενα.εφη μου χαρηκα παρα πολυ για τα νεα που διαβασα.σου ειχα πει οτι ηθελα να σε δω και εσενα και τον αλκη αλλα τοτε δεν τα καταφερα.αν ακομη θες και μπορω να ερθω πες μου που εισαι.πηρα τηλ στο νοσκομειο αλλα για ευνοητους λογους δεν μπορεσαν να μου δωσουν πληροφοριες!!μπραβο στον μικρο ηρωα που τα καταφερε.μπραβο του!!
Χαιρομαστε το μεγαλο μας ΘΑΥΜΑ,δε χορταινουμε να τον αγκαλιαζουμε,να τον φιλαμε.Ακουμπαω στο κορμακι του και νιωθω πως προσκυναω σε εκκλησια.Που να τη χωρεσω τοση χαρα;Ανθισε ξανα το χαμογελο στα χειλη μας.Η αγαπη σας μας στηριξε στις δυσκολιες.Με τα λογια σας στεγνωναν τα δακρια μου.Σας ευχαριστω ολους απο καρδιας.Μελινα,ο νοσοκομος μας μου ειπε οτι πηρες.Το δρομο τον ξερεις,Αγ.Σοφια,3ος οροφος,Μ.Μ.Μ.Ο,ΔΩΜΑΤΙΟ 3.Το μειλ μου το εχει ο αρκουδος φυσικα,καμμια αντιρρηση να σου το δωσει για να κανονισουμε κατι.Μην αργησεις μονο γιατι δεν σκοπευουμε να μεινουμε εδω για πολυ!!!Η ζωη ειναι εκει εξω και μας περιμενει,τα θελουμε ολα,να ρουφηξουμε την καθε στιγμη.Δεν ειναι υπεροχο να μπορεις να ονειρευεσαι ξανα;
σε οποια σωματικη κατασταση και να ειμαστε τα ονειρα δεν σταματουν ποτε.μερικα πραγματοποιουνται αμεσως μερικα αργουν και μερικα δεν βαγαινουν ποτε αληθινα.τα ονειρα μας ειναι οι στοχοι μας.δεν τους πετυχαινουμε ολους αλλα καποιους τους καταφερνουμε.οπως εσεις τωρα με το μικρο Αλκη!!του αξιζε να τα καταφερει.πολλα πολλα φιλια!!θα τα πουμε συντομα!!
Αγαπητη Εφη δεν ειχα γραψει τιποτα ολες αυτες τις ημερες που παρακολουθω τον αγωνα σας … Μολις τωρα μπηκα και διαβαασα τα υπεροχα νεα σας και δε μπορω να σου περιγραψω πως ενιωσα … Εχοντας η ιδια παλεψει και ξεπερασει τον καρκινο του μαστου πιστεψα στο ονειρο και για αλλη μια φορα ευτυχως βγηκε αληθινο … Κατι τετοιες περιπτωσεις σαν τη δικια σας δινουν κουραγιο σε ολους οσους παλευουν να συνεχισουν να το κανουν … Σας ευχομαι να βγειτε πολυ συντομα γιατι οντως σας περιμενουν πολλα να ζησετε … Σκεψου πως μπηκατε και πως βγαινετε … Δεν ειναι η ζωη απλα υπεροχη μερικες φορες ?
ΖΗΤΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Kωστακη μου,πως ειναι η μανουλα σου;Παλευετε κι εσεις;Γραψε μου δυο λογια…
Εφούλα όπως το λές παλεύουμε! τι να πώ πιά δέν ξέρω συνήθισα την στεναχώρια, αυτό που της δίνει δύναμη κ χαμόγελο το εγγονάκι της το καλήτερο φάρμακο! 2 χρόνια τώρα κάνει ασταμάτητα χημ/πείες με φοβερές παρενέργειες που την έχουν στείλει πολλές φορές νοσοκομείο.. κ όμως χαμογελάει. κ΄ η δική σου οικογένεια με έκανε να ελπίζω μου έδωσε δύναμη κ σε ευχαριστώ για αυτό.. όλα θα πηγαίνουν προς το καλήτερο. (Αύριο
που θ΄αλλάξουν όλα και αντί να κλαις θα΄χεις πια να λες
πως όλα στη ζωή αλλάζουν κι όλες οι στιγμές δεν μοιάζουν
κι όταν θα το δεις θα με θυμηθείς
έλα τώρα ζήσε τις χαρές κ ξέχνα το χθές….)