Η απίστευτη συμμετοχή σας με άφησε άφωνο. Δεκάδες άνθρωποι συνέβαλλαν, γράφοντας σχόλια για τους εαυτούς τους ή για συγγενείς, μοιράζοντας τις ιστορίες τους, πόνο και ελπίδα.
Εμεινα άφωνος.
Στην αρχή απαντούσα στα σχόλια, αλλά μετά παρατήρησα οτι το βήμα λόγου που δινόταν εδώ στους (έμμεσα ή άμεσα) παθόντες ήταν πολύ πιο σημαντικότερο απο την δική μου γνώμη.
Έτσι σας άφησα να λέτε ότι βάραινε την καρδιά σας.
Είσαστε πολλοί – πολλοί περισσότεροι απο όσους περίμενα.
Αυτή η συμμετοχή σας με αναγκάζει να το επαναφέρω στην επικαιρότητα, καθώς, μιλώντας με την Αντικαρκινική Εταιρεία, και λαμβάνοντας υπόψιν το #51 σχόλιο απο τον Γιώργο, σκέφτηκα οτι δεν μπορώ να μείνω απαθής παρακολουθώντας αυτήν την συζήτηση.
Πρώτα, το post:
5/2/2007:
Πες το δυνατά ρε, Καρκίνος.
Όχι το ζώδιο, το άλλο. Η «ασθένεια». Η «επάρατη νόσος». Η «κατάρα». Το «ακατανόμαστο».
Η μάνα μου έπαθε καρκίνο της ουροδόχου κύστης, και πέθανε -τελικά- απο αυτό. Κυρίως, έφταιγε (και φταίει) το κάπνισμα. (Τώρα, πως φτάνει η τζούρα απο το πρωϊνό απαραίτητο τσιγάρο στην ουροδόχο κύστη, τρέχα γύρευε. Φτάνει όμως. Να είσαστε σίγουροι, γιατί η μάνα μου για περίπου ενάμισι – δύο χρόνια, είχε ένα σωληνάκι, πλαστικό, που έδιωχνε τα ούρα σε μία σακούλα).
Όταν τριγυρνούσα στην Πάρο μετά τον θάνατό της, όλοι στραβομουτσουνιάζανε όταν έλεγα «Καρκίνος». Όταν άκουγα τους ανθρώπους να μιλάνε για άλλους, που πέθαναν απο καρκίνο, έλεγαν «η ασθένεια».
Μα τον θεο, ούτε να το προφέραν δεν μπορούσαν.
Τι τρέχει με αυτό; Τι είδους κόλλημα είναι; Μήπως και αν το πεις, κολλάς; Μην είναι κολλητικό; Μην το κολλάς με την αναφορά;
~
Κάπου τρία χρόνια πριν, στο γραφείο, έχω χάσει μπόλικα κιλά. Απο την Taste and Diet. Κάθε μέρα, τρώω το φαγητό που μου φέρνουνε – για μήνες λέμε τώρα, ε; – στο εστιατόριο, μαζί με ΟΛΟΥΣ τους άλλους. Πιάνει το κόλπο, τα χάνω τα περιττά, γίνομαι γκομενάκι, είμαι στα πάνω μου, ξυρίζω το κεφάλι μου.
Τι το ‘θελα;
Μήνες μετά, όσο είχα διατηρηθεί, ανακαλύπτω οτι υπάρχει φιλολογία: ο Γιάννης έχει καρκίνο (φτου! που έκανε και ο Φιλιππίδης όταν παρουσίαζε τα ζώδια στις ειδήσεις του Μαστοράκη στον Αντέννα).
Σου λέει ο άλλος, ξυρισμένο κεφάλι ίσον χημειοθεραπεία, χαμένα κιλά, that fits.
Ε, ούτε τότε δεν είπανε «καρκίνος». Το έμαθα απο κουβέντα που ξεκίναγε «το ξέρουμε οτι είσαι άρρωστος«.
Άρρωστος, όχι καρκίνος.
Σαν να έχεις τον σατανά μέσα σου.
Και, σαν να μην έφτανε αυτό, αν τελικά τον αποκτήσεις (μακρυά απο μας, ε;) δαγκώνεσαι.
Πως να το πεις; Φυλαγεσαι.
Γιατι σε κοιτάνε σαν πεθαμένο – ήδη. Όπως τους κοίταζες και εσύ παλιά.
~
Λοιπόν, παλικάρια, να τα βρούμε λίγο εδώ: Ζεις, απο τον καρκίνο. Επιβιώνεις. Είναι μπάσταρδη ασθένεια, αλλά δεν είναι θανατική καταδίκη. Πολλοί γλυτώνουν – έχω παραδείγματα-. Και μετά είναι καλά. Απολύτως καλά. Ούτε την ψυχή τους πουλήσανε, ούτε φαντάσματα είναι. Άρρωστοι πριν – καλά τώρα. Και ούτε έχουν να ντρέπονται για κάτι.
Και αξιοπρεπείς, και αμόλυντοι. Για αυτό, αν ακούσετε κανέναν με καρκίνο, μην το κοιτάξετε σαν πεθαμένο. Σαν κρυολογημένο κοιτάχτε τον. Και μην φοβηθείτε να το πειτε – καρκίνος.
Δεν υπάρχει «ανίατη ασθένεια», «επάρατη νόσος», «η ασθένεια» και άλλες τέτοιες υπεκφυγές.
Και αν το αντιληφθούμε, ίσως κάνουμε κάτι για αυτό. Αν υποψιαστούμε οτι με τον τρόπο ζωής μας (φυτοφάρμακα, κινητά, τσιγάρα, διατροφή) κινδυνεύουμε, και δώσουμε λίγο σημασία, μπορεί και να το αποφύγουμε.
Δεν κολλάει με το να το πεις. Με το τσιγάρο, μπορεί. Με το να το πεις, όχι.
Και, αν θέλετε να με ακούσετε, μην το ανάψετε το γαμημένο για λίγο. Έτσι, τιμής ένεκεν.
Μην διστάσετε να τους καλέσετε. Η ψυχική σας υγεία (είτε είσαστε ασθενείς, είτε είσαστε κοντικά πρόσωπα) είναι εξίσου σημαντική με την σωματική.
Αν πρέπει να μάθουμε να λέμε «καρκίνος» χωρίς να ντρεπόμαστε, τότε σίγουρα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τον πόνο της καρδιάς και του νου μας, χωρίς δισταγμούς.
Στην γραμμή θα σας απαντήσουν άνθρωποι που γνωρίζουν πολλά για την ασθένεια, και γνωρίζουν πως να απαλύνουν τον πόνο της ψυχής σας.
Ελπίζω απο καρδιάς να έχω κάνει ότι μπορώ για να απαλύνω τον πόνο σας…
- Αρχική ημερομηνία: 5/2/2007
- Δεύτερη ημερομηνία: 5/11/2007
- Τρίτη ημερομηνία: 23/10/2008
Οι σέρβερ μοιάζουν να μην αντέχουν άλλο να δείξουν αυτήν την σελίδα. Κοντά στα χίλια comment, με γεμάτο κείμενο, και πάνω απο τριάντα τρείς χιλιάδες επισκέψεις, είναι σίγουρα πρόκληση -στην καλύτερη περίπτωση- για το WordPress. Για να το αντιμετωπίσω, χρειάστηκε να χωρίσω τα σχόλια σε σελίδες. Τα σχόλιά σας, μπορείτε ακόμα να τα δείτε συνολικά σε μία σελίδα, πατώντας στην αντίστοιχη επιλογή..
(135 ψήφοι, βαθμολογία: 4,67 / 5)
Loading...
Καλό μεσημέρι σε όλους. Πριν από ένα μήνα ο αδερφός της μητέρας μου, 49 χρονών, λόγω αναπνευστικών προβλημάτων, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, και μετά από εξετάσεις η διάγνωση ήταν όγκοι στο μεγαλύτερο μέρος και των δύο πνευμόνων. Δεν μπορεί να χειρουργηθεί, και το μόνο καλό είναι ότι δεν έχει κάνει μετάσταση σε άλλα σημεία. Άρχισε χμθ (αυτή την στιγμή κάνει την δεύτερη). Ο θείος μου, δεν έχει δική του οικογένεια, ζει με την μητέρα του (ηλικίας 82 ετών) και όλο το «βάρος» πέφτει σε εμάς. Η μητέρα μου, δεν θέλει να του πούμε από τι πάσχει, και με χίλιες δύο προφάσεις (στις οποίες συμμετέχουν και οι γιατροί…-αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω-) του λένε ότι έχει φλεγμονή (ή κάτι τέτοιο..). Οι καβγάδες μας είναι αμέτρητοι, γιατί θεωρώ ότι ένας άνθρωπος πρέπει να ξέρει από τι πάσχει, για να το παλέψει…Ποια είναι η γνώμη σας; Σιχαίνομαι τον εαυτό μου, γιατί με αναγκάζουν να παίρνω και εγώ μέρος σε αυτό το θέατρο του παραλόγου…
Κική, είδα ότι κανείς δεν σου απάντησε και θα σου επαναλάβω την γνώμη μου που έχω καταθέσει πολλές φορές εδώ μέσα και στο παρελθόν. Θεωρώ ότι έχεις δίκιο και ότι αυτό που γίνεται με τους καρκινοπαθείς από τους συγγενείς, στο όνομα υποτίθεται της αγάπης που τους έχουν, είναι φασισμός. Δεν μπορώ να το πω με πιο ήπιες εκφράσεις. Από την στιγμή που αρρωσταίνεις σε υποβιβάζουν σε ηλίθιο και σου παίρνουν το δικαίωμα στην ζωή σου, σε όποια ζωή σου απομένει. Με ποιο δικαίωμα;;;; Για μένα ευτυχώς δεν υπήρχε τέτοιο θέμα. Και τον καρκίνο μου μόνη μου τον ανακάλυψα και μόνη μου πήρα τα πράγματα στα χέρια μου. Αν δεν με άφηναν να το κάνω και αποφάσιζαν άλλοι για μένα δεν ξέρω σε πιο σημείο θα έφτανα. Και τώρα μόνη μου πάω στους επανελέγχους και μαναντζάρω την κατάσταση. Δεν είναι εύκολο πράγμα, το ομολογώ, αλλά σε μένα θα πρέπει να απευθυνθεί ο θεράπων θέλει δεν θέλει. Και σίγουρα θέλει να πει την αλήθεια, αλλά αν έχεις ένα τσούρμο συγγενείς να αντιμετωπίσεις που δεν σε αφήνουν να πεις την αλήθεια σαν γιατρός, στο τέλος βαριέσαι και τους δίνεις την ικανοποίηση ότι τάχαμου κάνουν το καλύτερο για τον άνθρωπό τους. Έτσι όλοι ξέρουν τι συμβαίνει και όλοι παίζουν θέατρο, γιατί μόνο ηλίθιος δεν είναι ο καρκινοπαθής. Προσπάθησε να πείσεις την μητέρα σου ότι ο αδελφός της είναι αρκετά ξύπνιος για να καταλάβει ότι κάνει χημειοθεραπείες και ότι δεν κάνεις τόσο μακροχρόνιες θεραπείες για μια φλεγμονή.
Αν πάλι θέλει να αλληλοκοροϊδεύονται τι να πω….
Από ότι βλέπεις συμφωνώ μαζί σου από την πλευρά του καρκινοπαθούς ότι η άποψή σου είναι πέρα για πέρα σωστή. Και μαζί μου συμφωνούν και οι ψυχολόγοι, γιατί σε ποιον θα μπορεί να μιλήσει ο θειος σου γιαυτά που νιώθει; Σε κανένα. Και αυτό είναι ότι χειρότερο. Εύχομαι να βρεις γρήγορα κάποια άκρη.
Γεια και πάλι,
βλέποντας όλο αυτό το διάστημα την ανάγκη για επικοινωνία που υπάρχει και θεωρώντας ότι είμαι αρκετά έτοιμη να ξανανοίξω κάποιο μπλογκ, άρχισα και πάλι να γράφω και να καταθέτω απόψεις. Το κάνω σε έναν δικό μου χώρο γιατί νομίζω ότι αυτά που θα γράφω δεν θα θέλουν να τα ακούσουν όλοι, γιατί καμμιά φορά γράφω λίγο σκληρά. Σκληρά, αλλά αληθινά. Γι’ αυτό προσκαλώ όλους θέλουν και αντέχουν στην παρακάτω διεύθυνση.
http://www.karkinosmastou.blogspot.com/
Υ.Γ. Κική, εκεί συνεχίζω και το θεματάκι που ξεκίνησες, για την ενημέρωση του καρκινοπαθούς.
Για τους παλιούς που με ξέρουν, είμαι η sundy, η »παλιά»sundy.
γεια σε ολους.εφη τι κανετε? την δευτερα μπαινω χειρουργειο για το δευτερο μερος της αποκαταστασης καντε μια προσευχη να πανε ολα καλα εχω φοβο με την αναισθησια μετα την προηγουμενη φορα που με ταλαιπωρησε ενας αχρηστος αναισθησιολογος για να δουμε ο θεος βοηθος. πρωτα ο θεος θα τα πουμε σε καμια εβδομαδα. να εισται ολοι καλα.
Mια ζεστη καλησπερα σε ολη την παρεα και ενα μεγαλο συγνωμη που χαθηκαμε για λιγο αλλα ειχαμε ανασυγκροτηση δυναμεων μετα απο ολη αυτη την μπορα που περασαμε.Εμπαινα ομως στον Αρκουδο συχνα και διαβαζα ολα τα μηνυματα σας.Μαρια μου μακαρι να σου πηγαν ολα καλα με το χειρουργειο σου και να τελειωσει εδω η ταλαιπωρια σου,να ξερεις προσευχηθηκαμε και για σενα σημερα.SUNDY μου χαρηκα που σε ξαναβρισκω στην μπλογκοπαρεα,ειχα διαβασει και παλια στο μπλογκ σου πρεπει να ομολογησω,περιπου λιγο πριν αποφασισεις να το αφησεις,θα περναω κι απο εκει να τα λεμε αν χωραω στην παρεα σας.Ηodgkin cat,για το επιδομα για τους μεταμοσχευθεντες ηξερα,υπαρχει τιποτα αλλο αν ξερεις π.χ.αυτοκινητο με κοκκινες πινακιδες αφορολογητο;Αν ξερεις κατι θα με υποχρεωσεις.Το παιδι τα παει πολυ καλα πια με το εντερο του,τρωει τα παντα πια και οι κενωσεις του φυσιολογικες,κορτιζονη κοβουμε λιγο λιγο και εχουμε και κυτταρομεγαλο-ιο,παιρνουμε φαρμακα πολλα που καταπιεζουν το μυελο και δεν μπορουμε ακομα να ανεβασουμε αιμοπεταλια γιαυτο μεταγγιζεται ακομα περιπου μια φορα την εβδομαδα.Γεωργια μου ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΟΥ και να χαιρεσαι τις πριγκηποπουλες σου,το Σοφακι ειναι ΟΝΕΙΡΟ,υπεροχη πραγματικα ,ελπιζω μια μερα συντομα να ειναι και ο Αλκης μου ετσι,να φυγουν απο το κορμακι του τα σημαδια της χημειοθεραπειας και της κορτιζονης και να ξαναγινει οπως παλια.Εχουμε αναγκη να τα αφησουμε ολα πισω μας,να τα ξεχασουμε και να ξαναπιασουμε τη ΖΩΗ ΜΑΣ απο εκει ακριβως που την αφησαμε στις 10 του Σεπτεμβρη που διαγνωστηκε η υποτροπη.Φιλια σε ολους και ολες,Κωστα μου γραψε κατι για τη μανουλα σου αν μπορεσεις…
Εφάκι, μπράβο. Προχωράτε έτσι με αισιοδοξία.
Όσο για την παρέα, χίλιοι καλοί χωράνε.
Τώρα το νου σου στο παιδί, και άσε μας εμάς για λίγο, δεν έχουμε ανάγκη εμείς.
Φιλάκια
Καλημέρα σε όλους κ καλή δύναμη. Έφυ χαίρομαι πάρα πολύ που τα πάτε τόσο καλά!έτσι όπως είπες μετά από όλη αυτή τήν μπόρα που περάσατε τώρα τα σύννεφα φέυγουν κ βγαίνει ξανά ο ήλιος… Η μητέρα μου συνεχίζει τίς χ/θ έκανε πρίν 2 βδομάδες γενικό τσέκ-άπ κ ευτυχώς δέν έδειξε κάτι χειρότερο χαρηκε τόσο πολύ κ γώ είχα διπλή χαρά! όλοι η οικογένεια φυσικά! τι να πώ παρακαλάω τον θεο τουλάχιστον τα πράγματα να παραμείνουν εκεί γιατί ο γιατρός μας έχει πεί οτι είναι σοβαρα τα πράγματα χειρουργείο δέν γίνεται οτι κάνει με τίς χ/θ. Να είστε όλοι καλά.
Eφακι ειμαι σιγουρη πως καθε μερα που περναει θα ειστε καλυτερα,καποια στιγμη να υποβαλεις δικαιολογητικα για να βγαλεις ποσοστο αναπηριας στο παιδι και απο εκει θα δεις τι δικαιουσαι αναλογα το ποσοστο,Για αυτοκινητο δε νομιζω να δικαιουστε αλλα φοροαπαλλαγες εισιτηρια με εκπτωση στεγαστικο δανειο με ευνοικους ορους σίγουρα .Φιλια!
γεια σας επεστρεψα πηγε καλα το χειρουργειο εχω βεβαια πονακια αλλα συνηθισμενα τα βουνα απο τα χιονια. εφη χαρηκα για τα νεα σας παντα καλα να ειναι.
Kαλη δυναμη στον αγωνα σου,Μαρια μου,χαιρομαι που το χειρουργειο πηγε καλα,νομιζω ειχες πει πως θα ακολουθησουν οι θεραπειες ,ετσι δεν ειναι;Ηθελα να πω πως το παιδι ειναι τωρα τελειως φυσιολογικο με το εντερο του,η κορτιζονη ακομα κοβεται λιγο λιγο και τον κυτταρομεγαλοΪο τον ξεφορτωθηκαμε.Πηγαινουμε πια 2 φορες την εβδομαδα,τα αιμοπεταλια του εχουν σταθεροποιηθει στις 40-45.000 και δειχνει και ειναι καλα.Ειναι υπεροχο να μπορω να λεω «ειναι καλα» ξανα.Φιλια σε ολους μας τους φιλους εδω μεσα και σας σκεφτομαστε παντα με αγαπη και ιδιως ολους εσας που ,αν και παλευετε και οι ιδιοι τον μεγαλο αγωνα ,βρηκατε λιγο χωρο στη ζωη σας και για μας και μας σταθηκατε τοσο στις πιο μαυρες ωρες και μερες της ζωης μας.βρηκατε δυο λογια στην προσευχη σας και για μας και αυτο δεν ξεχνιεται.Γιαννη μου Αρκουδε,γεια σου και σενα,δεν ειναι υπεροχη η ανοιξη μετα απο εναν μακρυ και δυσκολο χειμωνα;
Αγαπητή Έφη,
είμαι μια αναγνώστρια που παρακολουθεί την «ιστορία» σου και τώρα που όλα πηγαίνουν καλά για τον Άλκη θα ήθελα να σου πω πόσες φορές δάκρυσα και προσευχήθηκα να γίνει γρήγορα καλά & να σταθεί ξανά στα πόδια του! Θαύμασα το θάρρος του και τη δύναμή του!!! Χάρηκα τόσο πολύ με την εξέλιξη της υγείας του κι ας είμαι μια άγνωστη… Να είναι πάντα υγιής και χαμογελαστός!!
Παρακολουθώ σιωπηρά και τις υπόλοιπες ιστορίες και θέλω να ευχηθώ σε όλους μέσα από την καρδιά μου να ξεπεράσετε τα τόσα προβλήματα και να επιστρέψετε νικητές στην καθημερινότητα σας..Συγχαρητήρια που το παλεύετε με τα «πάνω» και τα «κάτω» της ψυχολογίας σας!
Καλή δύναμη σε όλους!!
υγ. δεν είμαι ασθενής (αλλά ποτέ κανείς δεν ξέρει τι του επιφυλάσει το μέλλον..), έχω χάσει όμως τον πατέρα μου (καρκίνος στο ήπαρ) κι έχω βιώσει όλον αυτόν τον πόνο και την αγωνία..το περνάω άλλη μια φορά μιας και η νύφη μου (σύζυγος του αδερφού μου) ηρθε αντιμέτωπη με τον καρκίνο του μαστού…
γεια σας τι κανετε? ελπιζω να ειστε ολοι καλα. πολυ ησυχια εχει πεσει και δεν ξερω αν αυτο ειναι καλο ή κακο.ελπιζω να ειναι για καλο. εφη τι κανετε? ολια ελπιζω να εισαικαλα hope εχεις πολυ καιρο να γραψεις.φιλια σε ολους.
ξεχασα να γραψω το ονομα μου πριν.
Καλημερα σε ολους.
Μπορει να μη γραφω αλλα καθημερινα διαβαζω οσα γραφετε.
Μαρια μου σε ευχαριστω που με θυμασαι. Μεγεια το καινουριο μπουστο.
Δεν ειμαι στα πανω μου τον τελευταιο μηνα μιας και το θηριο με προσπερασε .»εχω λιγη αρρωστια στα οστα»μου ειπε ο κοντογιατρος και ξαναρχισα τις βολτες μου στο νοσοκομειο για να κανω zometa.
Θα ηθελα και εγω να μαθω νεα απο την olia ,nina,kostas,hodgkin cat,την νικητρια και την νικολετα.
Τα νεα του geman και της sundy τα μαθαινω απο τα bloks τους.
Χαιρετησματα σε ολους η οπως λεει το ανηψακι μου φιλισματα σε ολους
Καλά κάνεις κι έρχεσαι εδώ να τα πεις, ξέρεις πως αν τα πεις αλλού θα σε πάρουμε με τις πέτρες! Σου πετάω την πέτρα κι εδώ όμως, δεν έχω πρόβλημα!!!
Τα έμαθα τα νέα σου, σύνελθε όμως και άσε την κλάψα!
Χαιρετω!!! ειμαι πολυ καλα και ευχομαι σε ολους τα καλυτερα!!!
γεια σε ολους θελω να ρωτησω κατι αν εχει συμβει σε καποια αλλη γυναικα μετα την αποκατασταση και με διαφωτησει. την 16 μερα μου εβγαλαν τα ραμματα εκανα το δευτερο χειρουργειο αποκαταστασης που σημαινει το μονιμο ενθεμα και στο φυσικο μαστο τον μικρηναν και ανορθωση, στο φυσικο λοιπον υπαρχει μια τομη καθετη απο την θηλη και κατω η οποια τωρα 10 μερες δεν κλεινει εχει ανοιξει το σημειο και ταλαιπωρουμε ο γιατρος στην αρχη μου ειχε πει να βαζω bulvo μετα μια βδομαδα ομως που πηγα και παλι μου ειπε να βαζω φυσικο ορο και πεταντιν και κλειστο με γαζες να κανω αλλαγη καθε δευτερη μερα και οτι θα περασει αλλα θελει χρονο. επειδη ανησυχω τρελλα μηπως καποια αλλη γυναικα ειχε αναλογη εμπειρια και με διαφωτηση. ευχαριστω εκ των προτερων.
ΕΙΔΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΑΛΙΟΥΣ ΣΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΗΚΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ, ΕΓΩ ΞΕΚΙΝΩ ΧΘ ΑΛΛΑ ΕΚΑΝΑ 2 ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΕΣ ΦΟΒΕΡΑ ΟΔΥΝΗΡΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΠΟΡΤ (ΕΙΧΑ ΠΑΛΙΑ) ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ. ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΠΑΩ ΓΙΑ ΤΡΙΤΗ ΦΟΡΑ. ΕΧΩ ΚΑΤΙ ΝΕΥΡΑ ΔΑΓΚΩΝΩ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΠΗΓΑΙΝΩ ΑΚΟΜΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΚΑΙ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ΄΄HOPE ΜΗ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΕΣΑΙ ΤΑ ΟΣΤΑ ΠΑΛΕΥΟΝΤΑΙ ΑΝΕΤΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΧΘ.ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΘΑ ΕΙΣΑΙ, ΕΚΑΝΑ ΚΙ ΕΓΩ ΖΟΜΕΤΑ ΑΛΛΑ ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕ ΛΙΓΟ’
GEMAN K HC ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΣΑΣ ΒΛΕΠΩ, ΠΙΕΙΤΕ ΚΑΙ ΚΑΜΜΙΑ ΠΑΓΩΜΕΝΗ ΜΠΥΡΑ ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΟΜΜΕΝΗ.
ΜΑΡΙΑ ΑΔΙΚΑ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΕΣΑΙ, ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΠΑΘΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΕΤΟΙΟ ΑΛΛΑ ΕΙΧΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΒΑΛΒΙΔΟΥΛΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙ ΠΟΥ ΒΑΖΑΜΕ ΤΑ ΥΓΡΑ ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΘΕΙ ΠΟΛΥ, ΘΕΛΕΙ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΠΕΡΙΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΥΠΟΜΟΝΗ, ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ ΕΓΩ ΤΟΤΕ ΜΕ ΤΗ ΜΟΛΥΝΣΗ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΙ ΕΒΑΖΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΒΡΟΧΕΣ ΓΑΖΕΣ ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ.
Η ΣΑΝΤΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ, ΠΕΡΝΑΩ ΚΙ ΑΠ ΤΟ ΣΙΤΕ ΤΗΣ ΚΑΜΜΙΑ ΦΟΡΑ. ΦΙΛΑΚΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ΄.
Καλημέρα, νοιώθω τόσο μικρή και τόσο ανάξια μπροστά σε όλους εσάς. Υποκλείνομαι στο μεγαλείο και τη δύναμη της ψυχής σας και ντρέπομαι παράλληλα για τον εαυτό μου διαβάζοντας τις ιστορίες καθενός από εσάς. Είμαι ένα ανθρωπάκι που διέγνωσαν στη μητέρα του νο χότσκιν λέμφωμα με 70 τοις εκατό διύθηση στο μυελό. Μια εβδομάδα μετά την 6 και τελευταία χημειοθεραπεία έπαθε πνευμονία,και έγινε τοξική όπως μου είπαν οι γιατροί. Λέξη που δεν μου την είπε κανείς ως τώρα. Βγήκαμε απ το νοσοκομείο μια εβδομάδα μετά και τώρα σε 1 εβδομάδα θα κάνουμε αξονική και βιοψία στο μυελό.Με δική μου απόφαση, δέχτηκε και ο γιατρός η μαμά μου ξέρει μόνο πως κάνουμε θεραπεία για το χαμηλό αιματοκρίτη που έχει και τα μαλλία έπεσαν λόγω των μεγάλων δόσεων κορτιζόνης που πέρνει. Έφτιαξα αυτό το παραμύθι διότι αν μάθαινε την αλήθεια ξέρω πως δεν θα δεχόταν να της κάνουν τίποτα και θα άφηνε τον εαυτό της να τελειώσει. Με αυτό όμως το ψέμμα παλεύει πολύ. Φοβάμαι πάρα πολύ , νοιώθω ένα τίποτα και κάθε μέρα που έρχεται είναι χειρότερη για μένα από αυτή που περνά. Διαβάζοντας τις ιστορίες σας πέρνω πολύ μεγάλη δύναμη και βοήθεια και ελπίζω πως κάτι καλό θα συμβεί και στη μητέρα μου. Ο γιατρός της μου είπε με τα στοιχεία που έχει η μητέρα μου το 80 τοις εκατό τον ασθενών έχει 5 επιβίωση. Στην οικογενειά μου κάνω τον καραγκιόζη και για όλους παρουσιάζομαι σαν τέρας υπομονής, ψυχραιμίας αλλα και δυναμης, αλλα όταν μένω μόνη μου είμαι ένα ανθρωπάκι φοβησμένο και τρομοκρατημένο. Αν κάποιος που έχει βιώσει ή βιώνει παρόμοια κατάσταση θα ήθελα να να μου γράψει κάτι. Εύχομαι ο θεός να σας δίνει κουράγιο και δύναμη αν και είστε όλοι πολύ δυνατή και υγεία πάντα υγεία. Ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Σας ευχομαι σε ολους απο εδω και περα να ειστε πιο καλα και να ξεπερασετε ολα τα προβληματα.
Kαλησπερα ξανα σε ολη την παρεα και μη νομισετε πως καναμε απιστιες,ομως εμπαινα συχνα και δεν εβρισκα «παρεα» κι ετσι δεν εγραφα ουτε κι εγω.Να σας πω για οσους ρωτανε για μας πως το παιδι εχει συνελθει τελειως πια,η κορτιζονη κοπηκε οπως και τα φαρμακα για τον κυτταρομεγαλοϊο και τα αιματολογικα του εχουν αποκατασταθει πληρως.Χθες καναμε ληψη μυελου και τα υπολοιπα εργαστηρια εβγαλαν αποτελεσματα αρνητικα για κακοηθεια,ομως ενα εργαστηριο που κανει PCR που ειναι πολυ εξειδικευμενη εξετασση για τον προσδιορισμο υπολοιπομενης νοσου μας εδωσε υπολοιπομενη νοσο 0,032 δηλαδη μικρο ποσοστο και παντως οχι μηδενικο.Δεν σας κρυβω πως μου κοπηκαν τα ποδια,εχουμε κανει τα παντα για να πολεμησουμε ΤΟ ΤΕΡΑΣ και αυτο ακομα επιζει μεσα στο κορμακι του παιδιου μου,του Αλκη μας.Ο αγωνας συνεχιζεται λοιπον,χαμογελασαμε για λιγο και πηραμε ανασες ομως τωρα σηκωνουμε ξανα τα μανικια και ριχνομαστε στον αγωνα.Κριμα,ηταν ωραιο οσο κρατησε αλλα ηταν λιγο…Σε πρωτη φαση κοβουμε λεει την ανοσοκαταστολη,και αφηνουμε τα λεμφοκυτταρα του Αγγελου να δρασουν ξανα και ο Θεος βοηθος,ισως και να ξαναπαρουσιασει αντιδραση το μοσχευμα.Στη συνεχεια εχουν κι αλλα οπλα,θα τα δουμε παλι ενα-ενα…Στελνω αγωνιστικους χαιρετισμους (ωραια ακουγεται αυτο) σε ολους τους συμπολεμιστες εδω μεσα και να μου επιτρεψετε ιδιαιτερα στην Olia και στη Hope και στη Μαρια και στη Sundy και στον Κωστα μας με τη μανουλα του και στην Ποπη με τη μανουλα της.Καλον αγωνα παιδια και αισιοδοξια,αυτα μου διδαξε το παιδι μου που παλεψε με το χαρο στα μαρμαρενια αλωνια,τιποτα δε χαθηκε ακομα μεχρι να χαθει πραγματικα,μεχρι την τελευταια στιγμη ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ.Αν μ ακουτε να μιλαω ετσι και να μην εχω πεσει στα πατωματα ειναι γιατι ο Αλκης μου εχει αποδειξει πως ειναι μεγαλος αγωνιστης και του εχω εμπιστοσυνη πως θα βγει για αλλη μια φορα παληκαρι απο αυτο.Ειναι στα χερια του Θεου και της Παναγιας κι εκεινοι θα τον φροντισουν πιο καλα απο μας.Αισιοδοξια λοιπον παιδια,ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΟ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΥΤΟ.Δε θα το αφησουμε να μας βαλει κατω.
Κουράγιο έφη έτσι είναι αυτή η αρρώστια το θέμα είναι να ξεπερνιούνται τα προβλήματα κ οι πράξεις έχουν δείξει ότι τα καταφέρνει μια χαρά το παλικαράκι μας… Πάντα να χαμογελάμε το έχουμε το έχουνε ανάγκη…
γεια σας παιδια μπηκα και εγω 2 3 φορες και ειδα τη γραφετε και αποφασησα να σας γραψω ειμαι 29 ετων και πριν 1 βδομαδα περιπου μου ειπαν οτι εχω καρκινο του μαστου, το σιγουρο ειναι οτι δεν το περημενα αλλα προσπαθω να φερομε οπως και πριν εξαλλου εχω ενα κοριτσακι 7 ετων!! Η αληθεια ειναι οτι φοβαμαι πολυ καπιες φορες αλλα δεν το δειχνω περιμενω να παω να το αφερεσω αποφασησα να παω Νοσοκομιο ( απο κυπρο ειμαι) γιατι ο γιαρος εξω μου ζητησε 5.000 ευρω!!! ελπιζω να πανε ολα καλα. ξερει κανεις κατα ποσο ειναι σωστη η βιοψια με την λεπτη σιριγγα?
γεια σας. εφη ο αγωνας δεν σταματαει ποτε και ο αλκης ειναι μεγαλος πολεμιστης θα τα καταφερει και παλι ο θεος μαζι σας. αντρη ξερω πως ειναι οταν μαθαινεις κατι τετοιο ο ουρανος πεφτει στο κεφαλι ειμαι και εγω με καρκινο στο στηθος και στην ιδια ηλικια στα 28 πριν δυο χρονια το ανακαλυψα αλλα ειμαι εδω και το παλευω θελει δυναμη και ευχομαι να πανε ολα καλα. κανε το χειρουργειο σου αρχικα τι σου ειπαν να κανεις μαστεκτομη ή μερικο? οσον αφορα την βιοψια με συριγγα δεν ξερω αν εννοεις της παρακεντησεις γιατι εμενα μου ειχαν κανει ενα σωρο και δεν εδειχνε τιποτα παρα μονο οτι ηταν κυστη οταν ομως εκανα χειρουργειο και πηραν απο μεσα δειγμα εκει βεβαια και εδειξε τι πραγματικα ηταν θελω να πω η βελονα δεν εφτανε τοσο βαθια. δεν ξερω ομως αν ειναι δυο εντελως διαφορετικα πραγματα αυτο που λες εσυ με την παρακεντηση.
@μαρια
Μαρια μου ελπειζω να εισαι καλα τωρα. οπως και ολοι εδω παιδια ετσι με δυναμη να συνεχιζουμε σε ολα και πιστη πανω απο ολα Μαρια μου δεν μου ειπανε ακομα τη θα μου κανουνε νομηζω θα αφερεσουν τον ογκο και θα τον στειλουν για βιοψια και θα δουμε απο εκει και περα. αυτο με την βελονα δεν ξερω πως ονομαζετε οταν ειχα παει στον γιατρο εξω μου ειπε να μου κανει βιοψια με βελονα μου εβγαλε υγρο και το εστειλε στο χημειο και μετα απο μιση ωρα μου ειπε στα ξερα εχεις καρκινο!!! και ετσι πηγα νοσοκομιο εκει μου ειπαν θα το αφερεσουμε θα το στειλουμε για βιοπσια και θα δουμε και τωρα περημενω. Μαρια εσυ που ξερεις ποναγες καθολου? και τωρα εισαι καλα? πες μου δεν εχω ιδεα ειμαι πολυ συγχησμενη ¨(
δεν εβαλα ονομα η Αντρη ειμαι
αντρη παρακεντηση ειναι αλλα το ποιο σιγουρο βεβαια ειναι η βιοψια απο μεσα που θα γινει στο χειρουργειο. εγω δεν ενιωθα πονο τυχαια επιασα στο δεξι στηθος ενα σκληρο γορπαλακι ας το πω ετσι αλλα οχι πονο καθολου. μετα που με ταραξαν στης παρακεντησεις και παροχετευσεις ποναγα. σημασια εχει οτι τωρα ειμαι καλα δοξα τον θεο εκανα ολο το πακετο ολικη μαστεκτομη για να ειμαι ποιο σιγουρη λογο ηλικιας κιολας λεμφαδενες μου βγαλαν 17 μετα χημειοθεραπειες 8 κα 25 ακτινοβολιες το θεμα ειναι να σου κανουν οτι καλυτερο για να σε διασφαλισουν αυτο εχει σημασια θελει υπομονη και δυναμη αλλα σημασια εχει να ζησουμε ετσι δεν ειναι? κανε το χειρουργειο σου να ξερεις σιγουρα τι ειναι και μετα θα σε καθοδηγηση ο γιατρος σου.οσο μπορεις να εισαι ψυχραιμη αυτο θα σε βοηθηση πολυ.
Άντρη,
εμπιστεύσου τον γιατρό σου και κάνε τις θεραπείες που θα σου πει.
Η Μαρία σου σύστησε ψυχραιμία και αυτή είναι η καλύτερη συμβουλή. Με ψυχραιμία, ακολουθώντας ότι σε συμβουλεύσουν οι γιατροί θα γίνεις καλά, γιατί ο καρκίνος του μαστού θεραπεύεται. Αν έχουν βρεθεί καρκινικά κύτταρα στο υλικό που σου πήραν νομίζω ότι περιττεύουν οι δικές μας ικασίες. Προσπάθησε να συνέλθεις, να ανασυγκροτηθείς, να μαζέψεις δυνάμεις για να ξεκινήσεις αυτόν τον αγώνα. Έναν αγώνα όμως που έχει πολλές ελπίδες για πλήρη ίαση, και αυτό σου εύχομαι.
Έφη, δεν έχω άποψη, όπως άλλωστε οι περισσότεροι εδώ μέσα, για το φορτίο που μας αναφέρεις. Σας εύχομαι καλή δύναμη από δω και πέρα για ότι σας προτείνουν οι γιατροί. Δεν έχω άποψη για το τι σημαίνει αυτή η τιμή που μας δίνεις. Εύχομαι να είναι πλήρως αντιμετωπίσημη, αντιμετωπίσημη με τον πιο ανώδυνο τρόπο.
Μαρία χαίρομαι που στηρίζεις την Άντρη. Σημαίνει ότι έχεις αποστασιοποιηθεί αρκετά για να μπορείς να το κάνεις αυτό.
Φιλιά και καλή δύναμη σε όλους
ποπη σου εύχομαι πολυ δύναμη και ο Θέος απο εδω και περα να σε βοηθήσει!
πεμπτη μπαινω χειρουργιο με την βοηθεια του θεου ελπιζω ολα να πανε καλα. Δεν φοβαμαι την εγχειρηση εχω κανει πολλες (4) και ειμουνα παντα μονη μου γιατι επρεπε να παω Αμερικη χωρις τουσ δικους αλλα το αντεξα τωρα φοβαμαι τα αποτελεσματα αλλα ξερω οτι ο θεος μας δεινει δυναμη οπως οταν εχασα τον πατερα μου και ηταν μολις 44 ετων ειχα τοσοι δυναμη που απορω με τον εαυτο μου!!! σας συχερω ολους παιδια για την δυναμη σας να ξερετε οτι προσευχομε για ολους. Σας νιωθω οικογενεια μου και ας μην σας ξερω
αντρη καλη επιτυχια να εχεις ο θεος μαζι σου θα προσευχηθω για σενα να πανε ολα καλα.ο θεος μας δινει δυναμη απιστευτη το ξερεις αυτο ηδη.
Το ονομα μου ειναι Χαρουλα ειμαι 35ετων.ΤΟν Μαρτιο εμαθα οτι εχω καρκινο του μαστου.Εχω κανει ενχειρηση και βρισκομαι στο σταδιο της χ/θ την Δευτερα θα κανω την δευτερη χ/θ.Οταν μου ειπαν οτι εχω καρκινο επεσα απο τα συννεφα δεν το πιστευα,εβαλα τα κλαματα και ελεγα γιατι…Μετα ομως που ηρεμησα τα ειδα τα πραγματα διαφορετικα και Δοξα τον Θεο αυτην την στιγμη ειμαι καλα και ευχομαι ετσι να ειμαι!!!!!!
Γεια σου,Χαρουλα,και καλωσηρθες στην παρεα.Ειμαστε παντα εδω και θα ειμαστε και για σενα.Εχουμε δεθει και ειμαστε μια οικογενεια εδω και ο ενας νοιαζεται πραγματικα για τον αλλο.Ηθελα να σου συστησω και σενα καθως και στην Αντρη που παλευει κι εκεινη με τον καρκινο του μαστου οτι υπαρχει και το blog της Sundy για τις γυναικες που αντιμετωπιζουν αυτα που αντιμετωπιζεις κι εσυ και στο οποιο μπαινεις πατωντας απλα πανω στο ονομα της στην προηγουμενη της αναρτηση.Καλη συνεχεια στις θεραπειες σου και καλα αποτελεσματα να δεις.Αντρη μου ευχομαι να πανε ολα καλα αυριο με το χειρουργειο σου και να βρεις τη σειρα σου,να μπεις στο προγραμμα.Καλη δυναμη,κοριτσια.
Άντρη εύχομαι ολόψυχα όλα να πάνε καλά και καλή δύναμη στον αγώνα σου.
Καλή δύναμη σε όσους και όσες αγωνίζονται….
Εφη σε ευχαριστω για το καλωσορισμα σου και ευχαριστω που μου συστησες την Σαντυ.Σου ευχομαι οτι καλυτερο για το παιδακι σου ο Θεος να το εχει παντα καλα!