Η απίστευτη συμμετοχή σας με άφησε άφωνο. Δεκάδες άνθρωποι συνέβαλλαν, γράφοντας σχόλια για τους εαυτούς τους ή για συγγενείς, μοιράζοντας τις ιστορίες τους, πόνο και ελπίδα.
Εμεινα άφωνος.
Στην αρχή απαντούσα στα σχόλια, αλλά μετά παρατήρησα οτι το βήμα λόγου που δινόταν εδώ στους (έμμεσα ή άμεσα) παθόντες ήταν πολύ πιο σημαντικότερο απο την δική μου γνώμη.
Έτσι σας άφησα να λέτε ότι βάραινε την καρδιά σας.
Είσαστε πολλοί – πολλοί περισσότεροι απο όσους περίμενα.
Αυτή η συμμετοχή σας με αναγκάζει να το επαναφέρω στην επικαιρότητα, καθώς, μιλώντας με την Αντικαρκινική Εταιρεία, και λαμβάνοντας υπόψιν το #51 σχόλιο απο τον Γιώργο, σκέφτηκα οτι δεν μπορώ να μείνω απαθής παρακολουθώντας αυτήν την συζήτηση.
Πρώτα, το post:
5/2/2007:
Πες το δυνατά ρε, Καρκίνος.
Όχι το ζώδιο, το άλλο. Η «ασθένεια». Η «επάρατη νόσος». Η «κατάρα». Το «ακατανόμαστο».
Η μάνα μου έπαθε καρκίνο της ουροδόχου κύστης, και πέθανε -τελικά- απο αυτό. Κυρίως, έφταιγε (και φταίει) το κάπνισμα. (Τώρα, πως φτάνει η τζούρα απο το πρωϊνό απαραίτητο τσιγάρο στην ουροδόχο κύστη, τρέχα γύρευε. Φτάνει όμως. Να είσαστε σίγουροι, γιατί η μάνα μου για περίπου ενάμισι – δύο χρόνια, είχε ένα σωληνάκι, πλαστικό, που έδιωχνε τα ούρα σε μία σακούλα).
Όταν τριγυρνούσα στην Πάρο μετά τον θάνατό της, όλοι στραβομουτσουνιάζανε όταν έλεγα «Καρκίνος». Όταν άκουγα τους ανθρώπους να μιλάνε για άλλους, που πέθαναν απο καρκίνο, έλεγαν «η ασθένεια».
Μα τον θεο, ούτε να το προφέραν δεν μπορούσαν.
Τι τρέχει με αυτό; Τι είδους κόλλημα είναι; Μήπως και αν το πεις, κολλάς; Μην είναι κολλητικό; Μην το κολλάς με την αναφορά;
~
Κάπου τρία χρόνια πριν, στο γραφείο, έχω χάσει μπόλικα κιλά. Απο την Taste and Diet. Κάθε μέρα, τρώω το φαγητό που μου φέρνουνε – για μήνες λέμε τώρα, ε; – στο εστιατόριο, μαζί με ΟΛΟΥΣ τους άλλους. Πιάνει το κόλπο, τα χάνω τα περιττά, γίνομαι γκομενάκι, είμαι στα πάνω μου, ξυρίζω το κεφάλι μου.
Τι το ‘θελα;
Μήνες μετά, όσο είχα διατηρηθεί, ανακαλύπτω οτι υπάρχει φιλολογία: ο Γιάννης έχει καρκίνο (φτου! που έκανε και ο Φιλιππίδης όταν παρουσίαζε τα ζώδια στις ειδήσεις του Μαστοράκη στον Αντέννα).
Σου λέει ο άλλος, ξυρισμένο κεφάλι ίσον χημειοθεραπεία, χαμένα κιλά, that fits.
Ε, ούτε τότε δεν είπανε «καρκίνος». Το έμαθα απο κουβέντα που ξεκίναγε «το ξέρουμε οτι είσαι άρρωστος«.
Άρρωστος, όχι καρκίνος.
Σαν να έχεις τον σατανά μέσα σου.
Και, σαν να μην έφτανε αυτό, αν τελικά τον αποκτήσεις (μακρυά απο μας, ε;) δαγκώνεσαι.
Πως να το πεις; Φυλαγεσαι.
Γιατι σε κοιτάνε σαν πεθαμένο – ήδη. Όπως τους κοίταζες και εσύ παλιά.
~
Λοιπόν, παλικάρια, να τα βρούμε λίγο εδώ: Ζεις, απο τον καρκίνο. Επιβιώνεις. Είναι μπάσταρδη ασθένεια, αλλά δεν είναι θανατική καταδίκη. Πολλοί γλυτώνουν – έχω παραδείγματα-. Και μετά είναι καλά. Απολύτως καλά. Ούτε την ψυχή τους πουλήσανε, ούτε φαντάσματα είναι. Άρρωστοι πριν – καλά τώρα. Και ούτε έχουν να ντρέπονται για κάτι.
Και αξιοπρεπείς, και αμόλυντοι. Για αυτό, αν ακούσετε κανέναν με καρκίνο, μην το κοιτάξετε σαν πεθαμένο. Σαν κρυολογημένο κοιτάχτε τον. Και μην φοβηθείτε να το πειτε – καρκίνος.
Δεν υπάρχει «ανίατη ασθένεια», «επάρατη νόσος», «η ασθένεια» και άλλες τέτοιες υπεκφυγές.
Και αν το αντιληφθούμε, ίσως κάνουμε κάτι για αυτό. Αν υποψιαστούμε οτι με τον τρόπο ζωής μας (φυτοφάρμακα, κινητά, τσιγάρα, διατροφή) κινδυνεύουμε, και δώσουμε λίγο σημασία, μπορεί και να το αποφύγουμε.
Δεν κολλάει με το να το πεις. Με το τσιγάρο, μπορεί. Με το να το πεις, όχι.
Και, αν θέλετε να με ακούσετε, μην το ανάψετε το γαμημένο για λίγο. Έτσι, τιμής ένεκεν.
Μην διστάσετε να τους καλέσετε. Η ψυχική σας υγεία (είτε είσαστε ασθενείς, είτε είσαστε κοντικά πρόσωπα) είναι εξίσου σημαντική με την σωματική.
Αν πρέπει να μάθουμε να λέμε «καρκίνος» χωρίς να ντρεπόμαστε, τότε σίγουρα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τον πόνο της καρδιάς και του νου μας, χωρίς δισταγμούς.
Στην γραμμή θα σας απαντήσουν άνθρωποι που γνωρίζουν πολλά για την ασθένεια, και γνωρίζουν πως να απαλύνουν τον πόνο της ψυχής σας.
Ελπίζω απο καρδιάς να έχω κάνει ότι μπορώ για να απαλύνω τον πόνο σας…
- Αρχική ημερομηνία: 5/2/2007
- Δεύτερη ημερομηνία: 5/11/2007
- Τρίτη ημερομηνία: 23/10/2008
Οι σέρβερ μοιάζουν να μην αντέχουν άλλο να δείξουν αυτήν την σελίδα. Κοντά στα χίλια comment, με γεμάτο κείμενο, και πάνω απο τριάντα τρείς χιλιάδες επισκέψεις, είναι σίγουρα πρόκληση -στην καλύτερη περίπτωση- για το WordPress. Για να το αντιμετωπίσω, χρειάστηκε να χωρίσω τα σχόλια σε σελίδες. Τα σχόλιά σας, μπορείτε ακόμα να τα δείτε συνολικά σε μία σελίδα, πατώντας στην αντίστοιχη επιλογή..
Καλή δύναμη σε όσους αγωνίζονται.
Έφη, μας τιμά που μας βλέπεις σαν οικογένεια. Ευχαριστώ και για την »διαφήμηση» (χα,χα). Τι κάνει το παλικάρι μας;
Εύχομαι σε όλους να γίνουν τόσο καλά, ώστε να τους απασχολούν εντελώς πεζά πράγματα, εντελώς άσχετα από την αρρώστια.
Φιλιά σε όλους
πραγματικα sundy αυτο που λες μου εχει λειψει τοσοοοο πολυ,να καθομαι να ασχολουμαι με βλακειες και να αναλονομαι με τελειως ασημαντα θεματα αχ τι ωραια που ηταν τοτε, παλια πριν απο ολα αυτα. ειναι μια ωραια αναμνηση.
Μαρία,
η ζωή δεν θα είναι ποτέ όπως πριν. Leben wie zuvor (ζωή όπως πριν) λέγεται το ελβετικό γερμανόφωνο φόρουμ όπου αλλάζουν εμπειρίες οι γυναίκες με καρκίνο του μαστού. Αυτό σαν ενημέρωση για όσους τυχόν ξέρουν γερμανικά.
Η ζωή λοιπόν δεν θα είναι ποτέ όπως πριν, πάντα θα υπάρχει το αγκάθι του »αν». Όμως όσο απομακρυνόμαστε από τις θεραπείες (αν ανήκουμε στην τυχερή ομάδα που θα σταματήσει κάποτε τις θεραπείες), τότε θα αρχίσουν να υπάρχουν στιγμές ή ακόμα και ολόκληρες μέρες που δεν θα σκεφτούμε τον καρκίνο. Στο λέω εγώ που έκλεισα αισίως 2 χρόνια και κάτι από την διάγνωση. Όταν βέβαια υπάρχουν επανέλεγχοι στο προσκήνιο τα συναισθήματα είναι όπως τότε και δεν νομίζω αυτό να αλλάξει ποτέ.
Ας χαρούμε λοιπόν τις στιγμές που ξεχνάμε τον καρκίνο. Και όσο γκρινιάζω για την κούραση από την δουλειά, δεν νομίζω ότι υπάρχει καλύτερη θεραπεία από την εργασιοθεραπεία. Αλοίμονο στις γυναίκες (και στους άντρες φυσικά) που επιλέγουν να μείνουν στο σπίτι. Εννοείται ότι εννοώ αυτούς που μπορούν να δουλέψουν και επιλέγουν να είναι σπίτι. Αυτοί που δεν μπορούν δεν έχουν και άλλη επιλογή. Εκεί το μυαλό παίζει άσχημα παιχνίδια. Εγώ το βλέπω ακόμα και τώρα ότι όταν παίρνω άδεια δήθεν για να κάνω κάποιες δουλειές στο σπίτι τι χαζές σκέψεις κάνω.
Αυτά από μια »παλιά», αν μπορώ να θεωρηθώ παλιά μετά από 2 χρόνια.
Ελα sundy παλιωσες σαν το παλιο καλο κρασι !!Εγω παλι εχω αλλη αποψη για τη δουλεια.Προτιμω το σπιτακι μου και το κρεβατακι μου την καθαρη μου τουαλετα τα καφεδακια και τα ποτακια μου εξω.Ισως και ο καταπονημενος οργανισμος μου να εχει αυτο αναγκη Αυτο που λενε παω στη δουλεια για να ξεσκασω δεν μπορω να το καταλαβω.Ισα ισα μερικες φορες σκαω χειροτερα βλεποντας συναδελφους να ασχολουνται με τριχες και να » λαμογευουν » με ολους τους τροπους που αυτοι ξερουν κλο γι αυτο και φουνταραμε ως κρατος.Παντως τον καρκινο τον ξεχναω εξω στα μπαρακια τωρα που καλοκαιριασε και οχι στη δουλεια.
Ποιος δεν τα προτιμάει αυτά Hodgkin Cat…., εννοείται ότι προτιμάμε τις βόλτες πιο πολύ από την δουλειά. Δεν είμαι τόσο άρρωστη… Εννοούσα ότι το καθισιό στο σπίτι δεν είναι καλός σύμβουλος. Και στις εποχές που ζούμε είναι και το οικονομικό ένα ζήτημα.
Φιλιά και ένα καλό ΣΚ, αν και βροχερό.
Οχι Sundy μου ποιος είπε οτι ειναι αρρωστια.Οταν νιωθεις καλα πρεπει να δουλευεις και να αισθανεσαι χρησιμος .Το καθησιο οντως σε βαζει σε σκεψεις .Εγω μολις αρχιζω και σκεφτομαι σηκωνομαι πανω και κανω ψιλοδουλιτσες μεσα στο σπιτι παω supermarket,βαζω στοχους καθε μερα για να κινουμαι και να μη σκεφτομαι.Αλλα το ξερεις οτι χρειαζομαστε ξεκουραση και στη δουλεια δε θα βγαλουμε εμεις το φίδι απο την τρυπα.Το οικονομικο οντως ειναι θεμα στις μερες μας και παλι καλα που εχουμε ενα μισθο εστω και κουτσουρεμενο .
Kalispera ke apo emena…
Distihos den sas grafo edo ke kero gia ti pernao mia ashimi fasi.den ta polilogo…ekana metastasis ke sta pneymona…ekana epemvasi holi ke perasa diskola oloto himona…..na min sas po ta sinestimatika mou pos eitane…merika apo ayta pia einai parelton….to paron mou einai pos apo htes ksekinisa mazi me tin zometa ke docetax kskinisa ke karboplatina….simera eho poli endonus ponus sto iliako plegma ke tasi gia emeto ke kaures….
diavazo osa grafete oli ke eyharisto gia osi me timaste ke me skeyteste….
eyhome se olus hara ke agapi……
Nina,
σε σκέφτομαι συχνά και είμαι σίγουρη ότι σε σκέφτονται και όλοι όσοι σε γνώρισαν μέσα σαυτό το μπλογκ.
Εμένα με έκανε από την αρχή εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπιζες τις δυσκολίες της αρρώστιας και γενικά της ζωής.
Μου δίδαξες πολλά Νίνα και σου είμαι ευγνώμων γιαυτό.
Εύχομαι οι επόμενες μέρες σου να είναι πιο εύκολες, να ξεθυμάνουν γρήγορα οι παρενέργειες που μας περιγράφεις.
Με πολλή αγάπη
sundy
ΚΙ ΕΓΩ ΠΑΛΕΥΩ ΜΕ ΧΘ ΝΙΝΑ. ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ. ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ. ΤΟ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΟΣΟ ΠΑΛΕΥΕΤΑΙ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Η ΤΟΥΙΤΥ. ΠΑΝΤΩΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΙΝΕΙΤΑΙ. ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΛΟΙΠΟΝ/
Όλια, Νίνα είστε μέσα στην καρδιά μου.
Όλια, ενημέρωσα τον Αρκούδο ότι μπορεί να σου δώσει το μαιλ μου.
Ευχαριστώ για την κατανόηση που δεν το κοινοποιώ στο μπλογκ.
Φιλάκια σε όλους.
Έφη, no news-good news, εγώ έτσι το εκλαμβάνω.
Και για να δώσω μια νότα αισιοδοξίας…., και γω τελείωσα όλο το »μεγάλο» σετ των επανελέγχων, και όλα καλά. Την πήραμε την παράτασή μας και είμαι ευγνώμων γιαυτό.
Ναι Όλια, η επιστήμη κινείται, ήδη η μεταστατική νόσος του καρκίνου του μαστού θεωρείται χρόνια νόσος. Μην το βάζετε κάτω κορίτσια.
Σας φιλώ
Μπραβο Sundy !!!η παραταση θα ειναι διαρκειας ειμαι σιγουρη Το τελευταιο παγκοσμιο συνεδριο στπ Σικαγο νομιζω ηταν πολυ ενθαρρυντικο ,Πολλοι καρκινοι θα ειναι απλα χρονιες νοσοι
Ενημερωμένη σε βρίσκω Hodgkin Cat !!!!!!!!!!
Αυτή είναι υγιής αντιμετώπιση, να παρακολουθούμε τα γεγονότα και όχι ο στρουθοκαμηλισμός, αυτόν που δυστυχώς βλέπω συχνά να επιβάλουν οι οικείοι στον καρκινοπαθή, και το χειρότερο…. να νιώθουν και περήφανοι γιαυτό…..
Φιλιάαααααααααααααα, μετά το μουντιάλ (γ…ώ την ατυχία μου……..) έχει μπανάκι στα κοντινά σήμερα.
Καποτα παιρνοντας το εισιτηριο για μια ακομη θεραπεια στο νοσοκομειο ειχαν ερθει στην εφημερια καποιοι νεοι γιατροι ειδικευομενοι πανω απο το κεφαλι μου και ξερεις νεος με καρκινο ειναι γι αυτους ειδος προς διερευνηση γιατι το εχω διαπιστωσει οτι φοβουνται μην το παθουν και αυτοι σε ρωτανε πως το καταλαβες και το εψαξες κλπ. Και συζητωντας μου λεει μαι κοπέλα γιατρος εσυ θα πας καλα γιατί εισαι τσακαλι και ενημερωμενη ,Δε το λεω για να παινευτω αλλα οταν ξερεις τι σου συμβαινει πιστευω πως ειναι καλυτερα και ξερεις που βαδιζεις.
Αυτο το μουντιαλ οντως παρανοια μεσα στη ζεστη!!!! Καλες βουτιες σε ολους !!!
Όχι, εγώ σου τα λέω για να παινευτείς. Το αξίζεις. Το αξίζεις, όπως όλοι που μαναντζάρουν και αυτοί μαζί με τον γιατρό τον καρκίνο τους. Θέλει κότσια αυτό, κοστίζει λίγο παραπάνω σε γερά νεύρα και ψυχραιμία, δεν είναι εύκολη υπόθεση να ξέρεις…, να ξέρεις την πρόγνωσή σου ας πούμε. Στατιστική μεν, αλλά πρόγνωση δε.
Θέλει κότσια, αλλά έχει και τα καλά του. Αποδεδειγμένα, οι ενημερωμένοι ασθενείς »πάνε καλύτερα». Τι, μόνο ψυχολογικό βάρος θα έχουμε; έχουμε και τις απολαβές μας.
Να το παινεύεσαι λοιπόν (με την καλή έννοια) και να είσαι περήφανη. Έδωσες διπλό αγώνα. Και γω αισθάνομαι περήφανη (με την υγιή έννοια), γιατί χρησιμοποίησα την αρρώστια αυτή για καλό. Πήρα ότι οφέλη είχε να μου δώσει. Διαπαιδαγώγησα τα παιδιά μου, δεν τα άφησα τρομαγμένα ανθρωπάκια μόνα τους με τον πανικό τους (αν παίζαμε κρυφτούλι και δήθεν… όλα καλά). Ξέραν τα πάντα,βλέπαν όλες τις παρενέργειες, δεν κρυβόμουν, αλλά δεν έφυγε το χαμόγελο από τα χείλη τους, συνέχισαν φυσιολογικά την ζωή τους και τις εξόδους τους, ερωτεύθηκαν, »ενηλικιώθηκαν» και γίναν ώριμοι άνθρωποι μέσα από αυτήν την δοκιμασία. Δεν τα φοβάμαι πια, έχουν τα εφόδια για την σκληρή ζωή που τους περιμένει. Και τώρα ακόμα ξέρουν ότι τίποτα δεν τελείωσε, ξέρουν, ξέρουν τα πάντα χωρίς να είναι τρομοκρατημένα. Η αλήθεια δεν τρομοκρατεί, μόνο το ψέμα φερνει πανικό. Με ρωτάνε και τους απαντώ.
Ναι, είμαι περήφανη και το ίδιο πρέπει να είσαι εσύ.
Πολλά φιλιάαααααααααααααααα….. βραδυνό το βλέπω το μπάνιο μας, έχει άλλο ματς τώρα…………
πηρα θαρρος θαρρος θαρρος κοριτσια. διαβασα και τα ασκονεα ειδα και το μουντιαλ εφτιαξα και μπουριτος αλλα απ το σπιτι δε μπορω να βγω γιατι τριτη μερα χθ ακομα ζαλιζομαι. καντε βουτιες και για μας .καλο βραδυ.
γεια σε ολους,εγω πηρα την βιοψια για το φυσικο στηθος που το μικρηναν στην αποκατασταση και ειναι οκ. και επισης εχω να σας αναγγειλω και ενα καλο νεο. παντρευομαι!!!!!!!!! στης 25 ιουλιου. ειναι ενα ονειρο για μενα που πραγματοποιειται και νιωθω περιεργα οταν αρρωστησα δεν πιστευα οτι θα φτασει μια τετοια μερα για μενα. κοριτσια κουραγιο λοιπον τα ονειρα ακομα πραγματοποιουνται!!!
Να ζήσετε ευτυχισμένα Μαρία!
Με το καλό!
Ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας.
Φιλιά
Καλες μου,καλοι μου,η ζεστη μας εχει ολους τρελλανει,τι πραγμα ειναι αυτο;Δεν αντεχεται….Ολια,Νινα,η καρδια μου και οι σκεψεις μου ειναι μαζι σας,ευχομαι οι παρενεργειες απο τη χ/θ να περασουν γρηγορα και να αναλαβετε συντομα δυναμεις,καλη δυναμη καλες μου στον αγωνα και ο Θεος μαζι σας.Μαρια μου,η ωρα η καλη να ειναι για σας,θα εισαι μια πανεμορφη νυφουλα του καλοκαιριου.Ειναι ομορφο να μπορεσει καποτε ολος αυτος ο αγωνας και ο πονος να μετουσιωνεται σε ενα φαρο που φωτιζει και δινει νοημα στην υπολοιπη ζωη μας.Το παιδι ειναι καλα ως τωρα,ο καιρος περναει και το μοσχευμα δουλευει μια χαρα,εχουμε πληρη αιματολογικη αποκατασταση και αιμοποιηση 100% του δοτη μας,του καλου μας Αγγελου.Νεοτερα για την υπολοιπομενη νοσο μας δεν εχουμε,ειναι νωρις ακομα , ληψη μυελου θα κανουμε μετα τις 15 Ιουλιου αλλα οπως εχω ξαναπει δεν δειχνουν να ανησυχουν οι γιατροι του γιατι ο δικος του μυελος ηταν ηδη καμμενος απο τις χ/θ και δεν ειχε τη δυνατοτητα να παραγει αλλα καρκινικα κυτταρα κι ετσι σιγα σιγα θα εξαφανιστουν κι αυτα τα λιγα,εχει 1 κακο στα 100.000 φυσιολογικα.(1×10-5)Φιλια σε ολους σας,παιδια γραψτε μου τα νεα σας,θα περιμενω…
Νεα δε βλεπω,τι γινεται,ολοι στις παραλιες;Γεωργια,τι γινεστε;Πως παει το Σοφακι;
Εγώ έχω πήξει στην δουλειά.
Και δεν έχω και κάτι να γράψω…, τα προβλήματα είναι κοινά, καθημερινά, μακάρι να είναι έτσι πάντα.
Να είστε όλοι καλά!
ΜΑΡΙΑ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ Η ΩΡΑ Η ΚΑΛΗ’ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΜΙΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΝΥΦΗ ΜΕ ΣΤΗΤΟ ΩΡΑΙΟ ΣΤΗΘΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΖΗΛΕΥΟΥΝ ΟΛΕΣ. ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ, ΣΟΥ ΑΞΙΖΟΥΝ ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ΄ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΕΣ ΚΑΙ ΣΥ ΠΟΛΥ ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΜΑΣ.
ΜΑΡΙΑ ΜΟΥ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΩΡΑ Η ΚΑΛΗ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΕ ΑΓΑΛΗ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ!!!
ΜΑΡΙΑ ΜΟΥ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΩΡΑ Η ΚΑΛΗ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ!!!
ΜΑΡΙΑ ΜΟΥ Κι απο μενα πολλες ευχες για μια καινουρια ζωη με πολλη πολλη αγαπη και χαρα που θα την εχετε ειμαι σιγουρη γιατι η αγαπη σας νικησε ολες τις δυσκολιες και βγηκατε ορθιοι και δυνατοι και πιο αγαπημενοι απο πριν.Ειναι τοσο ομορφο αυτο που ζειτε σημερα,απο τα συντριμμια μιας ζωης να γεννιεται καινουρια ζωη,μακαρι να ειναι αυτος ο δρομος σας στρωμενος με ροδοπεταλα και να ζησετε μαζι πολλες πολλες χαρες γιατι το αξιζετε.Στ αληθεια συγκινηθηκα οπως μονο εμεις που εχουμε περασει απο δυσκολα καναλια μπορουμε να συγκινηθουμε.Η σκεψεις μας και οι ευχες μας σε ακολουθουν σημερα….
Εφη μου συγνωμη για την «αποχη μου» αλλα λογοι ανωτερας βιας δε μου επετρεπαν να ειμαι συνεπης…Σημερα κλεινουμε 3 χρονια απο τη μεταμοσχευση και νιωθουμε ευτυχεις…Ετσι θα ειναι και για εσας. Αν και δεν εχω ιδιαιτερη γνωση για τις λευχαιμιες ειμαι σιγουρη οτι αυτο που εχετε μπροστα σας ειναι μαλλον στα πλαισια του «φυσιολογικου». Ο χρονος που περναει ειναι πια συμμαχος σας και οχι εχθρος. Καθε μερα που φευγει αφηνει πισω της ολο και πιο πολυ αυτο που περασατε και σε λιγο καιρο θα βλεπεις και στον Αλκη αυτο που ειδες στη Σοφια στο νοσοκομειο και καμαρωσες. Ενα φυσιολογικο παιδι που δε θα εχει πανω του τα σημαδια του «πολεμου». Σας φιλω Υ.Γ. Καλη συνεχεια σε ολους οσους απο τη στιγμη ειναι στις «επαλξεις!!» και χιλιαδες ευχες στους νεονυμφους!!
σας ευχαριστω πολυ για της ευχες σας εφη και εγω συγκινηθηκα πολυ ευχαριστω μακαρι για ολους μας απο δω και περα η ζωη να εχει μονο καλα.
Διορθωση!Χιλιαδες ευχες για τους μελλονυμφους!!!!Βιαστηκα να σας….. αποκαταστησω!!!
Συγχαρητηρια Σαντυ… Σου ευχομαι καλα να περασεις καλες διακοπες!!!
@μαρια
μπραβο Μαρια μου χαιρομε πολυ για εσενα !! να ζησετε οτι ποθεις.. Μαρια ευχαριστω πολυ που με στηριξατε !!! Ειμα καλα τωρα
ευχαριστω και εσενα αντρη υγεια μονο ποθω τιποτα αλλο, σε σκεφτομουν πηγαν ολα καλα? πολυ χαιρομαι που εισαι καλα.
Χαρούλα ευχαριστώ για τις ευχές.
Γύρισα ανανεωμένη και εύχομαι το ίδιο για όλους εδώ μέσα.
Μικρές στιγμές ευτυχίας, γιατί τι άλλο είναι η ζωή…
Υγεία για όλους που τελείωσαν τις θεραπείες, γρήγορη έξοδο από το τούνελ για όσους βρίσκονται εν μέσω θεραπειών, όσο το δυνατόν λιγότερες παρενέργειες, βελτίωση της υγείας όσων έχουν προχωρημένη νόσο.
Ποιότητα ζωής για όλους, αυτό είναι το ζητούμενο.
Σας φιλώ και σας εύχομαι καλό καλοκαίρι, με όσο το δυνατόν λιγότερα προβλήματα.
Kαλησπερα σε ολους και ολες,μπηκα για να γραψω οτι ο Αλκης μας ειναι πολυ καλα,εκανε και δευτερη ληψη μυελου και τα αποτελεσματα μας ηταν για πρωτη φορα απο τοτε που ξεκινησε η ιστορια μας με την υποτροπη ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΓΙΑ ΚΑΚΟΗΘΕΙΑ,δεν ανιχνευονται πλεον παθολογικα κυτταρα στο μυελο και για πρωτη φορα καταφεραμε να κοιμηθουμε χωρις τον εφιαλτη να κρεμεται πανω απο το κεφαλι μας.Την αλλη βδομαδα βγαζουμε τον καθετηρα Hickmann και ονειρευεται ηδη βουτιες στη θαλασσα και καλοπεραση.Το ιδιο ευχομαι και σε ολους και ολες μας τους φιλους και τις φιλες και δεν ξεχνω κι εκεινους που ειναι στον αγωνα και ευχομαι να μπορεσουν κι αυτοι να απολαυσουν συντομα στιγμες χαλαρωσης και ηρεμιας οταν με το καλο τελειωσουν με τις θεραπειες και ας ειναι φθινοπωρο η χειμωνας,το καλοκαιρι ειναι μεσα στην καρδια μας και μας περιμενει και θα ρθει ξανα και για σας παιδια.Αλμυρα φιλια οχι απο τη θαλασσα αλλα απο τα δακρια,χαρας για της μερες που ερχονται αλλα και λυπης για τους φιλους μας που παλεψαν παλληκαρισια και λυγισαν.Δε θελω να πω αλλα γιατι βαραινει το κλιμα,απλα δεν ξεχνω και δε θα ξεχασω ποτε….
Αυτά είναι νέα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Κανείς μας δεν ξεχνάει……
Κάποιοι δεν θέλουν πια να ξέρουν, δεν θέλουν να θυμούνται, απωθούν την ανάμνηση νομίζοντας ότι κάνουν καλό στον εαυτό τους. Τους εύχομαι καλή δύναμη όταν έρθουν όλα ξανά σαν τσουνάμι στην επιφάνεια.
Σίγουρα ο χρόνος είναι βάλσαμο και μετράει υπέρ ημών, αμβλύνει τα πάντα, αλλά δεν ξεχνάμε, δεν »σβήνουμε» έτσι απλά την ύπαρξή μας εκείνο το διάστημα…….
Είναι σαν να αρνούμαστε τον εαυτό μας, την ζωή μας, τις στιγμές μας, καλές ή κακές…..
Καλά μπάνια Έφη, καλό καλοκαίρι σε όλους, καλή δύναμη……
Ουαααααου!!!!!1Αυα και αν ειναι νεα!!!!Μπραβο στα παλικαρια σου!!!!Ναι ο χρονοσ που περναει τωρα πια ειναι συμμαχος προς …..πασα κατευθυνση!!!Και για την πληρη αναρρωση και για να περασουν οι εικονες στο χρονοντουλαπο….Οχι για να ξεχαστουν-αυτο δε θα συμβει Π Ο Τ Ε -αλλα για να μετριαστουν με την παροδο του καιρου…..Θυμασαι που σου λεγα οτι τα καλυτερα ερχοναι???????Να λοιπον που ηρθε η ωρα για χαμογελα-εστω και »πικρα» καποιες φορες-και ομορφες στιγμες………πολλες πολλες ευχες απο ολους μας και ιδιαιτερα απο το Σοφακι!!!Εκεινη ξερει καλυτερα……
Mαρια μου,να ζησετε κοπελα μου,να χαρειτε την αγαπη σας και τον ερωτα σας που τα σαρωσε ολα,ολες τις δυσκολιες και βγηκε νικητης και τροπαιουχος.Ειμαι σιγουρη πως ησουν μια ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ νυφουλα και το πιο ομορφο στολιδι σου ειναι η δυναμη της ψυχουλας σου.Μακαρι ολη σας η ζωη να ειναι γεματη μελι οπως αυτες οι μερες που εχετε το μηνα του μελιτος που λενε.Να ζησετε,ματακια μου,να ζησετε ,αυτη ειναι η πιο μεγαλη ευχη…