[ Αποκλειστικό στιγμιότυπο: Ο Αρκούδος μπαίνει στο ταξί. ]
Μπαίνω στο ταξί.
Ωραία; Ωραία.
Βασικά, δεν θέλω να πάρω ταξί. Αλλά είναι αργά. Και βαριέμαι. Και το αποφασίζω – άλλα λεφτά δεν χάλασα σήμερις, μήτε σέντσι.
Και μπαίνω.
Ταξιτζής-λουκούμι.
Το οποίον παχχύ μουστάκι, νέος σχετικά, λιγομίλητος, ότι πρέπει για νυχτερινή βόλτα, εγώ, αυτός και τα αστέρια, ρομαντικά πράματα.
Που πάμε, κείθε, καλώς, ξεκινάει.
Και εκεί αρχίζουν οι πλάκες.
Δεν ξεκινάει: ξεκινάει – σταματάει. Σαν να μην το έχει πάρει απόφαση. Το πατάει το γκάζι, το αφήνει, πατάει φρένο, πάλι γκάζι. Ανεπαίσθητα, 4-5 χιλιόμετρα διαφορά – αλλά πολύ σπαστικό ρε αδελφάκι μου.
Αναποφάσιστος.
Και όχι με ρυθμό – όοοοοχι. Ράντομ. Στα ζάρια. Εκεί που λές τωρα θα ηρεμήσει, τότε τρέχει αυτός. Μετά, κόβει. Πατάει λίγο ακόμα – κόβει. Λίγο – κόβει. Λί – κό.
Το πιάσατε το υπονοούμενο.
Λέω, δεν θα τα πάμε καλώς. Να του την πω, το σημειώνω, στο τέλος. Μετά, σπάω πλάκα στους επόμενους, και λέω θα κάνω το κορόιδο. Αλλά για το μπλόγκ τα ετοιμάζω, διότι σας σκέφτομαι βρε κουτά, και ας με πληρώνετε 3 comment το καλό το άρθρο, το μωβώρο. Χαλάλι σας.
Κάπου στο Γαλάτσι, πιάνει κουβέντα, για ποδόσφαιρο. Εκεί, σκάει το δεύτερο: είναι και Παναθηναϊκός. Ξεκινάει βέβαια με το «εγώ δεν ασχολούμαι» αλλά σε πέντε λεπτά έχει θερίσει Οσιμ και Ντέμη Νικολαϊδη. Του κάνω και κόντρα, πάω να το παίξω πονηρός, τσιμπάει, αλλά μου πετάει οτι ο Ολυμπιακός δεν θα πάρει πρωτάθλημα φέτος, και χάνω το χιούμορ μου σαν χρηματιστής στις μεγάλες πτώσεις.
Υστερα, αρχίζει για το δάκρυ να είσαι ταξιτζής την σήμερον ημέρα, που όλοι σου κορνάρουνε, και τι να κάνω εγώ να μην σε πάρω, να μην σ’ αφήσω, μεγάλος ο καυμός, και θα πιάσω έναν πουστη που κορνάει, έχω ένα λοστάρι σιδερένιο πίσω, -αλήθεια-, και θα του το κάνω καλοκαιρινό του πούστη που κορνάρει. Διοτι την μάνα του θέλει να την πάρω (κούρσα) και την κόρη του (κούρσα) και την γκόμενά του (δεν το διευκρίνησε αυτό να σας το πω). Αλλά άμα σταματήσω λιιιιγάκι φωνάζει – ο μαλάκας. Και το χω τάμα. Μέχρι να συνταξιοδοτηθώ, κάποιον θα κάνω καλοκαιρινό, και ας πλερώσω.
Του λέω πόσο καιρό θέλεις για την σύνταξη, πολύ μου λέει, πάει η κουβέντα λέω (μέσα μου, μαλάκας είμαι;) γαμήθηκε, αλλά μετά του λέω ναι, αλλά καμιά φορά άαααααλλοι ταξιτζίδες (όχι εσύ, είσαι λεβεντιά, δεν κάνεις τέτοια), σταματάνε κάθε τρεις και λίγο, και με διπλή κούρσα μέσα, και κάνουν την Πατησίων μπορδέλο μεσημεριάτικα. Και, προς έκπληξη όλων (εμένα, εσάς, του Θεού που μας κοίταγε και έσπαγε μεγάλες πλάκες, μπορεί και του ιδίου,), ο ταξιτζής επαραδέχθηκε οτι άλλοι (όχι εσύ είπαμε, λεβεντιά) πράττουν το αδίκημα τούτο – εκνευριστικόν και κατακτριτέον.
Όλα αυτά με μία-μπαίνω-μία-βγαίνω στο γκάζι, ε; μην ξεχνιόμαστε.
Δίκιο έχεις, αλλά, μου λέει, για να επιστρέψει στον παλιό καλό σουρεαλ εαυτό του, κράτος είναι αυτό που έχουμε; μπουρδέλο είναι.
Ωραία, τώρα μπορούμε πάλι να συννενοηθούμε. Ανησυχησα λίγο γιατί μου σοβάρεψες.
Το κράτος πταίει που οι ταξιτζίδες σταματούν κάθε πέντε μέτρα στην Πατησίων; τολμώ να ερωτήσω. Εβεβαίως με λέγει ο μουστακαλής. Διότι, σου λέει ο άλλος, ανέβασε κύριε την ταρίφα ετούτην, να μην παίρνω διπλή ταρίφα. Ευρωπαϊκά πράματα, καλά καμωμένα. Ωραίος λέω, ή διπλή ταρίφα ή καροτσάκι, καλά τα λέει ο μπεσαλής, να, εδώ όπου θες με αφήνεις.
Στην μέση του δρόμου με άφησε ο χριστιανός, και καλά που δεν ήτονε κανένας πίσω, να κορνάρει και έχουμε άλλα ντράβαλα.
Ποσο κοστίζει η βόλτα με το Λούνα Πάρκ, πέντε παρα κάτι, κράτα πέντε λέω διότι έχουν ανέβει και τα νοίκια (τα δικά του, τα δικά μου είναι σταθερά, το τελευταίο εικοσαήμερο ούτε δέκα ευρώ πάνω δεν επήγανε) , έχω εικοσαεύρω,το οποίον έχω ενημερώσει τον επιχειρηματία απο την αρχή γιατί είμαι και καλός μαλά πελάτης, βεβαίως, μου δίνει ρέστα, κοιτάω αν έπεσε κάτι στο πάτωμα, τσου, τα ‘χω όλα, φεύγω.
Απο τις ελάχιστες φορές που δεν κοιτάω τον αριθμό του.
Πάω εις το περίπτερο να αγοράσω έναν χυμό, διότι η δίαιτά μου δεν με αφήνει πλέον να τρώγω σοκολάτες διότι έχω γίνει ωσάν τόφαλος, και είμαι και έτοιμος για γάμο τρομάρα μου.
Πάωνα πληρώσω, και τι να δω; Δεκαπέντε ευρώ ρέστα έπρεπε να μου δώσει ο συμπαθής ταρίφας, εικοσιπέντε ευρώ μου έδωσε.
Ητο μακρυά πλέον (μόνο για μένα είχε το κούτσα-τράβα φαίνεται, γιατι μετά πέταξε) και δεν μπορούσα να του επιστρέψω το ποσόν.
Ποιο πολύ πλάκα είχε απο το Taxi Girl, σας το λέω. Τον δε χυμό, τον ήπια στην υγεία του.
σχόλιο σπουδαίο δεν έχω αλλά μια καλημέρα είναι αυτή ,πέστη κι ας πέσει χάμω 🙂
Την έπιασα, πριν πέσει…
Καλημέρα m@ri@ 🙂
Ευτυχώς που βάζεις κι εσύ ένα χεράκι για να τα ανεβάσουμε τα σχόλια στα τρία άνευ δυσκολίας. Χαμόγελο συμπαθείας και ευφροσύνης, εις υγείαν.
ώπα, τώρα πρόσεξα τη φωτογραφία! Έξοχη!
(τέσσερα)
Καλά ξηγιέσαι Tess (πέντε). Τα παλιότερα άρθρα τα καημένα σκέφτομαι, που θα τα φάει η μιζέρια….
…και ήτανε (όπως άλλωστε προείπα) «μωβώρικα» 🙂
θα πρεπε να ντρέπεσαι…τς..τς…τς…στο επομενο ταξι που θα μπεις να δωσεις 5 ευρω παραπανω στον κακομοιρο (οποιος κι αν ειναι αυτος)!
Πρώτη φορά διαβάζω το blog σου αλλά με έκανε εντύπωση η σύνταξη σου. Άξιος 🙂
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ ΡΕ ΚΟΛΟΑΡΚΟΥΔΕ.
(α! ωράιο ενδιαφέρον και πρωτότυπο σχόλιο ακολουθώ… το γεγονός με συγκινεί ιδιαίτερα…)
πολύ αρκούδα έπεσε τελευταία.
αρκουδοπόστ προηγήθηκε και στο μονιτορ..
φαντάζομαι οτι το νέιμ θα το κρατήσετε ακόμη κι αν σας αποκαλέσουν ¨γραμματέα»…
είδες και τον κακολόγησες.. το τσίμπησες το χαρτζιλικάκι σου βραδιάτικο..