Ο George είναι πλέον απο τους αναπόσπαστους κρίκους του blog στην Ελλάδα. Έχει γνώμη, φρέσκια φωνή, και ίδιο μαλλί με μένα, οπότε είναι αξιόλογος συναγωνισμός για ένα …καλύτερο blogging :).

Επίσης, κάνει blog για τους σωστούς λόγους (για πάρτη του) και γράφει και ωραία post.

Αλλού γελάς, αλλού σοβαρεύεις, και το πιο ενδιαφέρον, αλλού διαφωνείς.

Ο φίλος μας ο George έχει άποψη.

Γιατί τα γράφω όλα τούτα; Γιατί καθώς έχει άποψη, έχω και (καμιά φορά, όχι πάντα) καλούς λόγους να δοαφωνήσω μαζί του.

Τελευταία φορά, το σημερινό άρθρο του Be yourself.

Διαβάστε τι λέει (*), και επιστρέψτε (αν δεν κολλήσετε εκεί στα άλλα άρθρα του) να δείτε τι λέω και εγώ:

Να είσαι ο εαυτός σου.

Εχω φίλους άσχημους, όμορφους, που μιλάνε πολύ ή λίγο, που ειρωνεύονται, που τραυλίζουν, που είναι πολύ ψηλοί ή πολύ κοντοί, σε καροτσάκια, έξυπνους και ανόητους, ιδιοφυϊες, χαμένους, ότι θες.

Ότι και να με ρωτήσουν, θα τους πω:

Να είσαι ο εαυτός σου.

Να είσαι αυτό που γουστάρεις εσύ να είσαι. Να είσαι αληθινός. Να είσαι ότι καλύτερο μπορείς.

Θες να είσαι κακός με τους ανθρώπους; άδικος; να φωνάζεις; να τραυλίζεις; να είσαι εγωϊστης; να σκέφτεσαι μόνο τους άλλους;

Οτι γουστάρεις.

Μπορεί τελικά να μην είσαι φίλος μου, ή να πας φυλακή, ή να μην παντρευτείς ποτέ.

Μπορεί να μην γαμήσεις καν ποτέ.

Αλλά -τουλάχιστον- θα έχεις κάτι δικό σου: θα είσαι ο εαυτός σου.

Στο ράφι; Στο ράφι. Αν δεν σου αρέσει αυτό που είσαι, άλλαξε. Όχι για να γίνεις σαν κάποιον άλλο, αλλά για να γίνεις καλύτερος εσύ.

Να είσαι ο εαυτός σου.

Αν όχι για οτιδήποτε άλλο, τουλάχιστον για τέσσερις καλούς λόγους:

Γιατί φίλε, δεν υπάρχει καλύτερος απο εσένα. Δεν χρειάζεται να γίνεις κάποιος άλλος. Ο άλλος που βλέπεις (και που έχει περισσότερα λεφτά απο εσένα) πρέπει να πατήσει σε πτώματα, ή να σκοτώσει τον ίδιο του τον χρόνο – και αυτό δεν είσαι διατεθημένος να το κάνεις, αλλιώς θα το είχες κανει ήδη. Ο άλλος που βλέπεις να γαμάει όλες τις γυναίκες που θα ήθελες εσύ – δεν θα τον κοιτάξει καμιά στα μάτια όπως θα κοιτάξει μία φορά εσένα η γυναίκα σου, με εμπιστοσύνη και αφοσίωση, αλλιώς, αν δεν επιζητούσες αυτό, θα τις είχες γαμήσει όλες και εσύ. Ο άλλος που βγαίνει στα κανάλια και ξεπουλιέται για λίγη αναγνωρισημότητα, ε, όλο και κάτι θα είχες να ξεπουλήσεις και εσύ.

Bottom line: Είσαι όσο καλύτερος μπορούσες να διαθέσεις. Και αν θέλεις και άλλα, ξέρεις καλά πως θα τα πάρεις.

Δεύτερον, δεν μπορείς να γίνεις κάποιος άλλος, καλύτερος. Εκτός του ότι δεν υπάρχει, δεν μπορείς εσύ. Δεν μπορείς να κοροϊδέψεις έναν άνθρωπο λέγοντας του ψεύτικα «σ’αγαπώ» ή «εμπιστεύσου με». Δεν μπορείς να πουλήσεις μαγκιά. Δεν μπορείς να δείρεις, για να γίνεις σκληρός. Δεν μπορείς να πατήσεις για να αναριχηθείς. Δεν ξέρεις πως γίνεται. Ακόμα και αν το κάνεις, όπως το κάνουν στις ταινίες, σου εγγυώμαι οτι θα καταφέρεις να πληρώσεις όλο το κόστος, χωρίς να κερδίσεις τίποτα άλλο απο πρόσκαιρο και άχρηστο κέρδος.

Τρίτον, δεν υπάρχει λόγος. Όλοι είμαστε χρήσιμοι, κάπου και σε κάποιον. Το μπακούρι, ο τραυλός, αυτός σε καροτσάκι, ο άλλος που δεν βάζει γλώσσα μέσα του – κάπου, σε κάποιον είναι χρήσιμος. Το θέμα δεν είναι σε πόσους πολλούς, αλλά σε ποιόν έναν. Σε ποιόν θα φανούμε χρήσιμοι εκείνη την μία φορά που θα ζητηθεί, και εμείς θα είμαστε πολύ απασχολημένοι προσποιούμενοι κάποιον άλλο.

Τέταρτον, και ποιος ρε μαλάκα θα τολμήσει να σου πει οτι δεν είσαι αρκετά καλός να είσαι ο εαυτός σου; Ποιος θα σου πει οτι είσαι ποιο κάτω (ή ποιο πάνω) απο κάποιον άλλον; Ποιος θα τολμήσει να σε πει λίγο και άχρηστο; Αν βρεθεί κάποιος, οποιοσδήποτε, να μου πει εμένα οτι δεν είμαι αρκετά καλός, θα τον κοιτάξω απο πάνω μέχρι κάτω, και θα τον στείλω να πα να γαμηθεί.

Να είσαι ο εαυτός σου.

Να αλλάξεις, αν το θες. Αν ζητήσεις βοήθεια, να σου πω σε τι, μαλλον θα σε απογοητεύσω. Κανείς εξωτερικός δεν ξέρει πραγματικά να σου πει. Κοιτάξου, άκου τον εαυτό σου, και αποφάσισε τι δεν σ’ αρέσει. Και άλλαξε. Αλλά α) για πάρτη σου, και β) για να γουστάρεις εσύ καλύτερα.

Όχι γιατι κάποιος ήρθε και σου είπε ‘δεν είσαι οκ όπως είσαι’.

Το μόνο πράγμα που δεν γουστάρω σε άνθρωπο, είναι να είναι ψεύτικος. Αν είναι κακός ή καλός, αν είναι βρώμικος ή καθαρός, εγωϊστής ή παγκόσμιος, αν πιστεύει στον Θεό ή είναι άθεος, μαγκιά του. Αν τον γουστάρω να του κάνω παρέα, θα του κάνω, αν δεν γουστάρω, θα βρει αλλού παρέες.

Αρα, η γνώμη μου είναι:

Να είσαι ο εαυτός σου.

Αν όλα όσα κάνουμε έχουν κόστος, τουλάχιστον να πληρώσουμε για τις μαλακίες που κάνουμε μόνοι μας…

(*) μην παρεξηγηθώ: καταλαβαίνω απολύτα τι λέει. Ούτε τούτο είναι προσωπικό ως απάντηση. Απλώς νομίζω οτι κάνει λάθος. Το πιο πιθανό επίσης είναι οτι αναφερόμαστε σε διαφορετικούς ανθρώπους: αυτός σε αυτούς που θέλουν να αλλάξουν, αλλά δεν τολμούν, και εγώ σε αυτούς που δεν θέλουν να αλλάξουν, αλλά όλοι τους λένε «πως είσαι έτσι ρε» 🙂 …έτσι και αλλιώς, σεβαστή η γνώμη του…