Λοιπόν, δημοσιογραφάκια και πολιτικάκια της πλάκας:

Ακούω διαρκώς τις τελευταίες ημέρες οτι «ο κόσμος κουράστηκε», οτι «θέλει να ηρεμήσει απο όλα αυτά», «οτι βαρέθηκε να ακούει διαρκώς ονόματα και βρωμιές»…

Επειδή ο κόσμος είμαι (και) εγώ, επειδή φωνάζετε πάνω απο την φωνή μου, επειδή το παίζετε ξερόλες, σας προειδοποιώ:

Δεν κουράστηκα, δεν βαρέθηκα, δεν έχω αηδιάσει (ακόμα).

Θέλω όλες τις λεπτομέρειες, θέλω να τσακωθείτε μεταξύ σας, θέλω να κάνετε λάθη και να αποκαλύψετε περισσότερα.

Ξέρω οτι θα τα κουκουλώσετε, ξέρω οτι θα τα σβήσετε, ξέρω οτι θα ξαναγίνετε φιλαράκια.

Αλλα δεν θα το κάνετε στο όνομά μου.

Επιπλέον, απο σήμερα, κάθε ένας που θα πετάγεται επωνύμως και θα λέει οτι «ο κόσμος κουράστηκε» θα θεωρώ οτι είναι συμμέτοχος αυτής της διαδικασίας, εξίσου βρώμικος, και οτι φοβάται.

Και φοβάται οτι θα αποκαλυφθούν ΚΑΙ τα δικά του μυστικά.

Δεν θα κρύψετε τις βρωμιές σας με πρόσχημα την δική μου άνεση. Το Star Channel έχει αναλάβει τις αθώες ειδήσεις για μένα. Εσάς, σας έχω για το ρεπορτάζ.

Επιπλέον, το αντιγράφω αυτολεξεί, όπως το βρήκα στο MediaBlog:

ΜΑΘΗΜΑ ΠΡΩΤΟ

ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ δεν μπορεί να είναι οι πρωταγωνιστές των γεγονότων, δεν μπορεί να είναι τα πρόσωπα-κλειδιά στις εξελίξεις και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να είναι μέρος του προβλήματος. Δεν είναι η δουλειά τους να δημιουργούν τα γεγονότα, αλλά να καταγράφουν τα γεγονότα. Όταν τα πράγματα εξελίσσονται διαφορετικά, με τους δημοσιογράφους να στρέφουν πάνω τους τους προβολείς, να επιτίθενται, να καταγγέλλουν, να εξηγούν και να απολογούνται, τότε έχει χάσει η δημοσιογραφία, που αυτό σημαίνει ότι έχει χάσει η κοινωνία. Ποιος έχει κερδίσει; Η πολιτική εξουσία που βρίσκει δρόμο διαφυγής καθώς με ευκολία μπορεί να αμφισβητήσει την αξιοπιστία των ΜΜΕ και να υποδείξει ως φαύλους, παραμυθάδες και αργυρώνητους αυτούς που η δουλειά τους είναι μόνο να πληροφορούν.

ΜΑΘΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ

Η σχέση του δημοσιογράφου με τον πολιτικό, τον μεγάλο επιχειρηματία και τον τραπεζίτη, αυτούς δηλαδή που αποκαλούμε πηγές της ενημέρωσης, είναι εξαιρετικά δύσκολη. Δεν βρίσκονται στην ίδια πλευρά του λόφου και εάν βρεθούν, τότε οι δημοσιογράφοι έχουν προδώσει τους αναγνώστες, τους τηλεθεατές τους και τους ακροατές τους. Ο δημοσιογράφος με τον πολιτικό και τον οικονομικό παράγοντα δεν μπορεί να είναι «κολλητοί». Οι σχέσεις τους πρέπει να είναι, κοινωνικά, ευπρεπείας και οι αποστάσεις ασφαλείας να τηρούνται συστηματικά και συνειδητά. Όσες φορές ο κανόνας παραβιάζεται, χάνουν οι πολίτες καθώς γίνονται θεατές ενός στημένου παιχνιδιού.

ΜΑΘΗΜΑ ΤΡΙΤΟΝ

Ο δημοσιογράφος δεν μπορεί είναι μεσολαβητής ούτε διαχειριστής στην επίλυση διαφορών των προσώπων της εξουσίας. Πολύ περισσότερο, δεν μπορεί να είναι διακινητής, «βαποράκι» δηλαδή, των πληροφοριών που συγκεντρώνει στο ρεπορτάζ. Διότι τότε υποκρύπτει από τους πολίτες όσα γνωρίζει και δίνει την ευκαιρία για κουκουλώματα στους παράγοντες της πολιτικής και οικονομικής ζωής.

Έχετε χέσει στο τάφο του επαγγέλματός σας. Μην νομίζετε οτι δεν έχει βρομήσει μέχρι εδώ.

Και μην νομίζετε οτι δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι.

Ας δούμε λοιπόν, ποιοι άλλοι με (μας) κοροϊδεύουν τόσους μήνες τώρα…