Η μητέρα παρακολουθεί το παιδί της. Το παιδί τρέχει, σκοντάφτει, και πέφτει σχίζοντας το γόνατό του. Κλαίει με λυγμούς.
Η μητέρα του του λέει: «Δεν σου έχω πει να προσέχεις; Γιατί δεν προσέχεις;’
Ο νεαρός λέει στην φίλη του οτι έχει καρκίνο. Η φίλη του αντιδρά: «Ε, αφού στο έχω πει: με όλες αυτές τις μαλακίες που τρώς…»
Ο γιατρός (ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ, Ο ΓΙΑΤΡΟΣ!) όταν εξετάζει τον ασθενή, τον κατηγορεί για όποια ασθένεια που του βρίσκει (το έχω ζήσει).
Η κοπέλα λέει στο αγόρι της: αγάπη μου, έχω παχύνει. Αυτός της απαντά: «εμ, αφου σαβουριάζεις οτι βρεις!»
Ο Γιάννης έχει πέτρα στα νεφρά. Όλοι οι γύρω του, με το που τους το λέει, αποφαίνονται: «Δεν πίνεις αρκετά νερά!»
~
Είναι βασικό να ξεκαθαρίσουμε λίγο την φυσιολογία της κουβέντας και των αποτελεσμάτων της. Το να πεις στον άλλο «κρίμα ρε φίλε» ‘η «δοκίμασε αυτό» είναι πολύ διαφορετικό απο το να του πεις «δεν πίνεις αρκετά νερά». Στην πραγματικότητα, ότι και να του πεις είναι πολύ διαφορετικό απο το να του πεις «δεν πίνεις αρκετά νερά».
Στην μία περίπτωση, του λες οτιδήποτε. Στην δεύτερη του επιρρίπτεις ευθύνες.
Επειδή αυτό το ζω καθημερινά, σας ξεκαθαρίζω κάτι που κάνετε αυτόματα, χωρίς σκέψη, και δημιουργεί εξαιρετικά άσχημο συναίσθημα σε αυτόν που μοιράστηκε μαζί σας το πρόβλημά του: Επιρρίπτετε ευθύνες.
Αλλο ένα παράδειγμα πριν συνεχίσω:
Ο ασθενής έχει πέτρες. Του προτείνουν να πιεί ένα ματζούνι. Όχι μόνο δεν του περνάει, αλλά γίνεται χειρότερα. Το σταματάει. Αυτοί που του το προτείνανε του λένε «εσύ φταις που το σταμάτησες»
Και κερατάς, και δαρμένος.
Ότι και να κάνει, χάνει.
Πάμε πάλι πίσω στις ευθύνες. Είναι απλό: ο ασθενής, το τελευταίο πράγμα που θέλει να ακούσει είναι «εσύ φταις». Το ξέρω ρε μαλάκα οτι εγώ φταίω – θα βοηθήσει σε κάτι αν μου το πεις την ώρα που πονάω; Θα γίνω καλύτερα αν σκέφτομαι οτι ΚΑΙ πονάω, ΚΑΙ είμαι μαλάκας;
Ασε που, τις περισσότερες φορές, δεν φταίω – αλλά αυτό λέει η «κοινή λογική».
Αυτό που κάπου ακούσαμε.
Παράδειγμα: εγώ κατεβάζω χρόνια πέτρες. Όλες είναι πολύ μικρές, με πονάει σήμερα, αύριο κατέβηκε (μέχρι πρόσφατα, έτσι γινόταν). Όλοι το είχαν εύκολο: «δεν πίνεις νερά».
Μα, βρε παπάρα, αν δεν έπινα νερά, ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΕΒΑΖΑ ΠΕΤΡΕΣ. Αντιθέτως, θα είχα μία πέτρα 7-10 εκατοστών στο νεφρό μου, μπορεί και μεγαλύτερη, και θα το μάθαινα απο τα χειρουργεία και τις λιθοτριψίες.
Ακριβώς επειδή πίνω νερά, και περπατάω, γι’ αυτό κατεβάζω πέτρες!
Αλλά, βρε παπάρα, το λες για να είσαι ασφαλής εσύ. Πετάς μία ατάκα που έχεις ακούσει (πάντα επιρρίπτουν περισσότερες ευθύνες αυτοί που δεν το έχουν ζήσει) και καθάρισες. Είσαι μάγκας. Ωραίος. Έχεις τον μαλάκα απέναντί σου, άρα εσύ είσαι πονηρός. Βέβαια,
ούτε περισσότερο νερό απο μένα πίνεις, ούτε περισσότερο απο μένα περπατάς, ούτε περισσότερο απο το παιδί προσέχει όταν περπατάει η μάνα – και αυτή μπορεί να πέσει, ούτε περισσότερο απο τον νεαρό προσέχει τι τρώει η φίλη – και αυτή μπορεί να πάθει καρκίνο, ούτε περισσότερο απο τον ασθενή προσέχει ο γιατρός (και αυτός αρρωσταίνει). Το λες για να αισθανθείς εξω απο το πρόβλημα, ανώτερος, πατρόνος.
Αλλά τον άλλο τον μειώνεις, τον χτυπάς ενώ είναι ευαίσθητος – του κάνεις κακό. Είτε το καταλαβαίνεις, είτε όχι.
Αφήνω έξω την πιθανότητα να θέλεις να του κάνεις κακό – δεν είσαι κακός άνθρωπος σωστά;
Σκέψου μόνο την πιθανότητα να κάνεις, σαν άνθρωπος και εσύ, μια αυθόρμητη μαλακία.
Απλώς, ξανασκέψου πριν μιλήσεις σε άνθρωπο που είναι ασθενής.
Σκέψου οτι μπορεί εσύ να ήσουν στην θέση του.
Τι θα ήθελες να ακούσεις; «εσύ φταις που δεν πίνεις αρκετά νερά«;
Υ.Γ. Το post το έγραψα ενώ με πονάει το νεφρό μου, και έχω ακούσει (για εκατομμυριοστή φορά) την ατάκα «εσύ φταις που δεν πίνεις αρκετά νερά». Οπότε, καταλαβαίνετε προς τι το ύφος…
sumptwmatika,skeutomoun to idio pragma shmera.
to poso arnhtiko einai na fwnazeis ston allo otan kanei kati la8os h otan pa8ainei ena atuxhma. akouga mia kuria apo katw pou kunhgouse to paidi ths kai auto epese kai xtuphse.fusika h mana epeidh eixe hdh eknevristei apo to kunigi,tsantistike kai arxise na fwnazei «afou den prosexeis! lusakses pia!»ktl.
skeutomoun na vgw na ths fwnaksw gia ton tropo pou milaei sto paidi,alla 8a mou fwnaze ki emena.sto katw katw,dusthxws exei to dikaioma na milaei opws 8elei sto paidi ths.
dikio sou dinw arkoude, einai apaisio suni8io.
Το έχω ζήσει κάπως ανάλογα, οπότε σε καταλαβαίνω απόλυτα! Αν κάποτε μάθαινε ο κόσμος το «η σιωπή είναι χρυσός» θα ήταν όλα πολύ πολύ καλύτερα.
Καλή δύναμη.
Ε καλά τώρα, δεν μπορώ θα στο πώ:
Εσύ φταίς που
α)Έχεις φίλους
β) Κάθεσαι και τους μιλάς
γ) Έχεις blog
δ) Γεννήθηκες ημέρα παρασκευή
ε) Δεν πίνεις αρκετά νερά
έεεε πια, ήθελες να τα ακούσεις….
😉
Καταρχήν να σου ευχηθώ «καλό κουράγιο» και «περαστικά». Κι έπειτα να σε ευχαριστήσω για το εύστοχο κείμενό σου, γιατί κι εγώ μερικές φορές είμαι στη θέση αυτού που επιρρίπτει ευθύνες και με έκανες να σκεφτώ κάποια πράγματα.
Εσύ φταις που σκέφτεσαι έτσι! Προφανώς δε βλέπεις αρκετή τηλεόραση!
Φίλε Αρκούδε, σε καταλαβαίνω και με το παραπάνω: έχω περάσει *κολικό νεφρού*. Αν ξέρεις τι εστί…
Αν δε ξέρεις, ρώτα κανέναν γιατρό να σου πει για τι πόνο μιλάμε. Μου είπε ο γιατρός όταν το είχα πάθει, αλλα δε θυμάμαι καλά γιατί πραγματικά ο πόνος δε μου άφηνε περιθώρια συνείδησης, πως είναι ή ο δεύτερος ισχυρότερος πόνος μετά την γέννα, ή ισάξιος, ή μεγαλύτερος.
Και αυτό που μου είπαν ήταν ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο: δεν πίνεις πολλά νερα. Γιατί βρε ηλίθιε εσύ πίνεις περισσότερα? Απλά δε σου έτυχε.
Σε καταλαβαίνω όσο δε φαντάζεσαι. Και ο πόνος όταν τις «βγάζεις» είναι επίσης αβάσταχτος. Αλλά καμία σχέση με τον πόνο του κολικού. Εύχομαι να μην τύχει σε κανέναν…
Καλά… είναι να το πάρεις απόφαση, ότι για μερικούς φταις και που η γη γυρίζει!
Π.χ. σου λέει η θεία…»φάε πουλάκι μου, φάε λίγο, γιατί δεν τρως; φάε, φάε!» για να σου πει μετά από λίγο «πάχυνες ε?» Χαχαχα!
Οπότε κάνεις ό,τι γουστάρεις και δε δίνεις σημασία για το τι θα πουν οι άλλοι, που καμιά φορά λεν πράγματα απλά και μόνο για να πουν κάτι.
Περαστικούλια πάντως!
Καταρχήν, περαστικά. Ολόψυχα στο εύχομαι.
Ο τρόπος σκέψης που περιγράφεις, ουσιαστικά λειτουργεί ως ξόρκι για να μην έρθει το κακό σε εμάς. «Δεν πίνεις πολλά νερά!» λέμε, αφήνοντας να εννοηθεί ότι εμείς που πίνουμε, δεν θα το πάθουμε ποτέ.
Νομίζω ότι ΚΑΙ σε αυτό το ζήτημα είναι καταλυτική η ευθύνη Μητσοτάκη μέσω της Αποστασίας του 1965. Θα έλεγα δε ότι η πέτρα στα νεφρά θα διογκώνεται όσο θα πλησιάζει η μέρα που η Ελλάς θα παραδώσει τον (κερδοφόρο χάρη στο πάγιο των 23 ευρώ) ΟΤΕ στους Γερμανούς.
Και πάλι περαστικά.
hit me when i’m down, που λενε.. και όχι μόνο στα θέματα υγείας, γενικότερα έχει εφαρμογή αυτό..
περαστικά αρκούδε μας.
Κι εγώ έχω ευαίσθητα νεφρά. Μήπως είσαι ζυγός; 🙂
Έτσι λένε, ότι είναι το ευαίσθητο σημείο τους…
Πέρα από την πλάκα, έχεις δίκιο για τις χαζές αντιδράσεις-απαντήσεις.
Για έναν λόγο θα ήταν δικαιολογημένες. Αν κάποιος έλεγε ότι η χοληστερίνη του είναι στο κόκκινο.
Ε, τότε να μήν του πεις «εσύ φταις»; Εκτός αν την έχει από τα γεννοφάσκια του.
Προφανώς ο γιατρός ήταν όχι μόνο ανάγωγος αλλά και άσχετος. Το να είναι άσχετος είναι χειρότερο διάολε…
Πέρα όμως από όλα αυτά, το πατρονάρισμα και όλα, όταν έχεις κάτι που σε ταλαιπωρεί πολλά χρόνια, καλό είναι να μην θεραπεύεις το σύμπτωμα αλλά να μπεις σε διαδικασία (ίσως χρονοβόρα και ίσως με αρκετή ταλαιπωρία) για να θεραπεύσεις την αιτία. Σου το λέω αυτό διότι μου έχεις πει τα σχετικά για την κατάστασή σου.
Και έρχομαι στο προκείμενο: τί είναι αυτό που σε ενόχλησε πιο πολύ; Ο τρόπος που σου το είπε ή τί σου είπε ή και τα δύο;
Αν είναι το πρώτο, τότε ο γιατρός είναι αγενής. Αν είναι το δεύτερο τότε ο γιατρός είναι άσχετος και καλύτερα να πάει σπιτάκι που πριν κάνει πραγματική ζημιά σε κάποιον ασθενή.
Περαστικούλια!
Περαστικά αγαπητέ Αρκούδε και μη στεναχωριέσαι αν κάποιος σου τη λέει. Έχεις εμάς να σε παρηγορούμε
Καλό! Έβγαλες και χιούμορ μέσ’ απ’ τον πόνο σου. Περαστικά (μεταξύ μας, τώρα, το νερό σου το ήπιες;)!
Πάντα πρέπει να το παίζει κανείς έξυπνος όταν πονάει/κάνει λάθος/ανοησία κανείς. Πως θα αισθανθεί ανώτερος, ε?
Απαντήσεις σε πιθανές ηλίθιες ερωτήσεις/παρατηρήσεις
-Εσύ φταίς!
-Ναι, που κάθομαι και μιλάω μαζί σου.
-Δεν πίνεις αρκετά νερά
-Ναι, αλλά πίνω αρκετές μπύρες
-Στα έλεγα εγώ
-Και εγώ ευτυχώς δεν σε άκουγα και δυστυχώς σ’ ακούω τώρα
-Και εγώ ο μαλάκας πλήρωνα γιατρό, τι να ξέρουν και αυτοί αφού έχω εσένα
-Είδες που την έπαθες?
-Ναι, αλλά εγώ θα πάω ευχαριστημένος
Τέσπα, υπομονή & περαστικά σου αρκούδε και στον επόμενο, ρίξε ένα νερό στη μάπα…
@despinak εγώ πάντως ζυγός είμαι! Ώστε αυτό είναι το ευαίσθητο σημείο μας… Θα το έχω στα υπόψην μου.
Nα με συμπαθιάτε αλλά θα διαφοροποιηθώ ελαφρώς. Mε τον αρθρογράφο συμφωνώ στα περισσότερα σημεία εκτός από ένα: Oταν για εκατομμυριοστή φορά το… φως της ζωής σου κοιτάζεται στον καθρέφτη και σου λέει «πάχυνα», η μόνη απάντηση που θα μπορούσε να πάρει είναι «ποιος σου φταίει αφού δεν σταματάς να σαβουριάζεις ότι βρίσκεις;»… Iδίως αν σε όλα τα προηγούμενα «πάχυνα» έχουν δοθεί απαντήσεις συμπαράστασης, όπως «έλα μωρέ, σιγά το πράγμα, πήρες μερικά κιλάκια… Kαι τι έγινε; Aλλωστε εμένα έτσι μ’ αρέσεις περισσότερο…» Eίναι τυχαίο το γεγονός ότι άνδρες και γυναίκες πλακώνονται στη δίαιτα ακριβώς μόλις χωρίσουν; Λέω εγώ τώρα…
Παρεμπιπτόντως, περαστικά Aρκουδάκο… Yπάρχουν και μαλάκες γιατροί, τι να κάνουμε;
Re file den to eixa skeytei auto… Mipos tin Exo pei se kapion??? Den mporo na 8imi8o… Exeis dikio 8a to Exo ipopsin mou… Perastikoulia arkoudouli mou… Sou eyxome APO ta va8oi tis psixis mou na gineis kala… Mpravo sou pantos tin paleyis…