Chives and Greek Flag

Εδώ και πολλά χρόνια, θέλω να βάλω μία σημαία στο μπαλκόνι μου. Το ξεχνάω, κάθε φορά, σε κάθε επέτειο, αλλά σχεδόν το μετανιώνω: την επόμενη φορά, σίγουρα θα το κάνω.

Αλλά δεν το κάνω.

Η αλήθεια είναι πως μου αρέσει που είμαι Έλληνας. Θέλω να πω, το ίδιο θα μου άρεσε αν ήμουν και Πακιστανός, Τούρκος ή Σκοπιανός, αλλά και Έλληνας που είμαι, πολύ μου αρέσει.

Βέβαια, ίσως φταίει που είμαι μισός Γάλλος – η μητέρα μου ήταν Γαλλίδα. Και μισός Γάλλος που είμαι, μ’ αρέσει. Δεν βλέπω γιατί να μην μ’ αρέσει.

Μόνο που τώρα τελευταία, δεν μ’ αρέσει το πως έχουν κάνει άλλοι να είσαι Έλληνας. Έλληνας πχ κατέληξε να είναι να μισείς τους Τούρκους, δεν θέλω να είμαι τέτοιος Έλληνας. Για άλλους, Έλληνας σημαίνει να χαίρεσαι υπερβολικά με τις νίκες των εθνικών ομάδων, και να λυπάσαι επίσης υπερβολικά – σχεδόν να θυμώνεις. Ούτε τέτοιος Έλληνας θέλω να είμαι.

Κάποιοι τύποι νιώθουν Έλληνες όταν φοράνε τα μαύρα τους τα τζάκετ, αρπάζουν τα καδρόνια και βαράνε τον πρώτο μετανάστη που θα βρούνε μπροστά τους – άλλοι, νιώθουν Έλληνες όταν καίνε βιβλία, ή όταν κλέβουν την εφορία.

Ούτε τέτοιος Έλληνας θέλω να είμαι.

Εγώ, περιέργως, έχω άλλη Ελλάδα στο μυαλό μου.

Θέλω να είμαι εκείνος ο Έλληνας που βοηθάει τον μετανάστη που θα έρθει στην χώρα του, που θα μοιραστεί το ψωμί του, θα εκπαιδεύσει το παιδί του, θα γιατρέψει την γυναίκα του. Θέλω να είμαι εκείνος ο Έλληνας που θα πληρώσει τους φόρους του, φροντίζοντας όμως ταυτόχρονα να είναι δίκαιοι για όλους, όχι μόνο για ‘κείνον.

Θέλω να είμαι ο Έλληνας που λέει καλημέρα στον γείτονά του, είτε της πολυκατοικίας, είτε της γειτονιάς, είτε της διπλανής χώρας. Να λυπάται με τις λύπες του, να είναι δίπλα του στα δύσκολα και να χαίρεται με τις χαρές του.

Θέλω να είμαι εκείνος ο Έλληνας που δεν θα ντρέπεται να βάλει την σημαία του στο μπαλκόνι, γιατί δεν θα έχει κοιτάξει αλλού όταν κάποιος αδικεί κάποιον άλλον. Δεν θα έχει κοιτάξει αλλού όταν κάποιος άλλος πεινά, ή υποφέρει. Θέλω να είμαι ο Έλληνας που θα τον δείχνουν όλοι, και θα λένε τιμά τον λόγο του, μου στάθηκε, ήταν ντόμπρος. Θέλω να είμαι ο Έλληνας που θα αφήσει θα χαρεί να δει, δίπλα του, τον Πακιστανό ή τον Τούρκο να βγάλει την δική του σημαία στο μπαλκόνι, στο διπλανό από το δικό μου, γιατί θα νιώθει εξίσου περήφανος που είναι Πακιστανός, ή Τούρκος.

Δεν βλέπω γιατί τα καραφλοξυρισμένα παιδαρέλια είναι πιο Έλληνες από μένα. Δεν καταλαβαίνω γιατί ο μπαγάσας που κλέβει την εφορία γιατί νιώθει ότι αδικείται, αλλά ψηφίζει το ίδιο κόμμα που τον αδίκησε γιατί του έδωσε δουλειά στο δημόσιο είναι πιο Έλληνας από μένα. Δεν κατανοώ γιατί ο πολιτικός αρχηγός που διασπείρει μίσος, απέχθεια, διαφορά και έχθρα είναι πιο Έλληνας από μένα. Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί αυτός που καίει έναν (υποτυπώδη) χώρο διαφορετικής λατρείας, αδιαφορώντας αν έχει μέσα ανθρώπους, είναι πιο Έλληνας από μένα. Δεν μπορώ να διανοηθώ γιατί ο πολιτικός που πατάει τον όρκο του, που λέει δημόσια και εν γνώσει του ψέματα είναι πιο Έλληνας από μένα.

Επειδή το λέει; Επειδή κρέμασε στην γιορτή την σημαία στο μπαλκόνι; Επειδή το καπηλεύτηκε;

Την βλέπουμε αλλιώς την Ελλάδα. Εγώ πάντως, σίγουρα την βλέπω αλλιώς. Και όσο μεγαλώνω, τόσο αγνοώ την δική τους ερμηνεία του έλληνα, τόσο περισσότερο θέλω να φωνάξω ότι είμαι Έλληνας.

Της δικής μου Ελλάδας. Της δικής μου πατρίδος η σημαία.

10 thoughts on “Της πατρίδος μου η σημαία

  1. Εμένα πάλι, στα μπομπόλια μου αν και τι Έλληνας θα είμαι.
    Εγώ θα ήθελα να είμαι Άνθρωπος.
    Το μόνο που έχω πετύχει, ελπίζω τουλάχιστον, είναι να μην είμαι Ελληνάρας.

  2. αρκούδε καλά τα σχόλια σου περί Ελλαδάρας, αλλά αυτή η χώρα, η οποία αποτελείται από ρηχούς , μίζερους και κλαψιάρηδες ανθρώπους που κοιτάνε μόνο την πάρτυ τους , που περηφανεύονται για ανούσια πράγματα,θέλει ΠΑΡΑ πολλά χρόνια για να αλλάξει…Στο «Point Of View: Ο Εχθρός Λαός» όλες οι εργασιακές ομάδες που αναφέρεις αγωνίζονται για τα συμφέροντά τους και όχι για το συλλογικό καλό.Καμία δεν δέχεται την μείωση των εσόδων της, ενώ κάποιες άλλες ομάδες παλεύουν για την επιβίωση.Δεν τίθεται ζήτημα υπερηφάνειας, όταν τίθεται θέμα επιβίωσης.

  3. Δεν διαφωνώ μαζί σου.
    Όποιος πει όμως πως οι Έλληνες δεν έχουν δεχθεί τους αλλοδαπούς στην χώρα και δεν τους έδωσαν ψωμί να φάνε είναι στον κόσμο του.
    Εγώ βλέπω ελληνόπουλα να μην έχουν δουλειά και αλλοδαπούς που παίρνουν τα λεφτά και τα στέλνουν στη χώρα τους και φτιάχνουν βίλες.
    Βέβαια υπάρχει και ο αντίποδας που κανείς δεν αγνοεί. Υπάρχουν και αλλοδαποί με πραγματικά βιοποριστικά προβλήματα αλλά το ίδιο και Έλληνες. Γιατί να λυπηθώ περισσότερο τον αλλοδαπό από τον παππού μου που έζησε για αυτή τη χώρα , πλήρωσε ένα εκατομμύριο φόρους και τώρα παίρνει ένα ξεροκόματο μέχρι να τον ξεπαστρέψουν;

    Τέλος πάντων ο καθείς έχει τη γνώμη του. Εγώ θεωρώ πως η σημαία δεν έχει καμία σχέση με το τι είδους Έλληνας είσαι.. σημαία σηκώνουν και οι προδώτες, σημαία και οι αγωνιστές… σημασία έχει τι λέει μέσα σου.
    Όπως και να έχει πολύ αξιόλογο κείμενο αγαπημένε μου αρκούδεεεε! 🙂

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.