Η εισαγγελέας κατά της Διαφθοράς κ. Πόπη Παπανδρέου, ασκεί δίωξη πριν από μερικές ημέρες εις βάρος 25 ατόμων. Όλοι δουλεύουν στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ή έχουν άμεση σχέση με δάνεια που έδωσε το ΤΤ και τα οποία κρίνονται ως ύποπτα για απιστία τελεσθείσα από κοινού.

Είχαμε ανάγκη -έστω και μόνο- αυτήν την δικαιοσύνη λέω εγώ. Αλλά.

Μία εκ των 23, είναι η Αναστασία Σακκελαρίου, νυν διευθύνουσας συμβούλου του ταμείου χρηματοπιστωτικής σταθερότητας (ΤΧΣ), τότε μέλος της επιτροπής που διαχειρίστηκε τα δάνεια που δόθηκαν στην εταιρία Demco του Κοντομηνά.

Δεν έχω ευρύτερη εικόνα, αν έχω κάνει κάποιο λάθος διορθώστε με ως εδώ.

Ως εδώ όμως, γιατί από εδώ και πέρα, το πράγμα σοβαρεύει – πολύ.

Ασκείται λοιπόν η δίωξη, και γίνονται τα εξής ύποπτα:

Πρώτον, η Σακελλαρίου ΔΕΝ παραιτείται. Παραμένει διευθύνων σύμβουλος του ΤΧΣ, και βγάζει και ανακοινώσεις (ως ΤΧΣ) για το θέμα – παρότι είναι ύποπτη, και έχει ασκηθεί δίωξη εναντίον της.

Δεύτερον, την Σακελλαρίου ΔΕΝ την απολύουν – ούτε την θέτουν σε κάποιας μορφής αργία. Παραμένει διευθύνων σύμβουλος του ΤΧΣ, και βγάζει και ανακοινώσεις (ως ΤΧΣ) για το θέμα – παρότι είναι ύποπτη, και έχει ασκηθεί δίωξη εναντίον της.

Τρίτον, ο Υπουργός Οικονομικών, Γ.Στουρνάρας, βγαίνοντας από το Μαξίμου, νιώθει την ανάγκη να ΣΤΗΡΙΞΕΙ την κυρία Σακελλαρίου:

Έπειτα από συνάντηση με τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, στο Μέγαρο Μαξίμου, κατά την οποία ο κ. Στουρνάρας παρείχε ενημέρωση εν όψει της έλευσης της Τρόικας, τις επόμενες ημέρες, ο υπουργός ρωτήθηκε: «Υπάρχει θέμα με την κυρία Σακελλαρίου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας;».

«Κοιτάξτε, εγώ έχω πλήρη εμπιστοσύνη και σεβασμό στη Δικαιοσύνη, αλλά έχω επίσης και πλήρη εμπιστοσύνη στην κυρία Σακελλαρίου, στο ήθος της, στην επαγγελματική της κατάρτιση και κυρίως στη δουλειά που κάνει μέχρι τώρα» απάντησε ο κ. Στουρνάρας.

Αντιλαμβάνεστε τι γράφω εδώ; Δεν επιδέχεται αμφισβητήσεως, η Σακελλαρίου παραμένει στην θέση της, παρότι έχει ασκηθεί δίωξη εναντίον της, μία δημόσια θέση, συναφέστατη με το αντικείμενο για το οποίο κατηγορείται, και ο Υπουργός Οικονομικών την καλύπτει, με μία μοναδική δήλωση, σύμφωνα με την οποία και η δικαιοσύνη θέλει να κάνει σωστά την δουλειά της, και ο ίδιος έχει να καταθέσει ότι έχει πλήρη εμπιστοσύνη στο ήθος και την επαγγελματική της κατάρτιση!

Μισό-λεπτό.

Εγώ δεν λέω ότι είναι ένοχη η Σακελλαρίου, και οπωσδήποτε δεν λέω ότι είναι αθώα. Δεν ξέρω την συμμετοχή της, μπορεί να μην έπαιξε ρόλο. Δεν ξέρω πόσο καιρό πχ ήταν στο ΔΣ που ενέκρινε το δάνειο, δεν ξέρω αν το δάνειο είναι παράνομο, αν προκλήθηκε ζημιά στο δημόσιο, με ποιον τρόπο. Δεν εχω ιδέα.

Αλλά η εισαγγελία θεώρησε σωστό να την συμπεριλάβει. Μπορεί να δώσει εξηγήσεις, και να μην υπάρχει θέμα. να την καλέσουν να απολογηθεί, και να πάψουν την δίωξη στο πρόσωπό της μισή ώρα μετά. Μπορεί να της ζητήσουν και δημόσια συγνώμη που την ενέπλεξαν, δεκάρα δεν δίνω.

Ο Υπουργός γιατί την στηρίζει;

Τι ανάγκη έχει, ενώ κινείται η νομική διαδικασία, να εκφράσει δημόσια την στήριξή του; Είναι κουταμάρα, δεν ξέρει ότι έτσι θα επηρεάσει την δικαιοσύνη; Έχει πρόθεση να την επηρεάσει; Έχει πρόθεση να πει «κανονίστε την πορεία σας, έχει την στήριξή μου;»

Γιατί;

Εκτός από το απαράδεκτο του να επηρεάζει ένας υπουργός με τον χείριστο τρόπο την δικαιοσύνη, έχει σημασία και το γιατί.

Τι επιδιώκει;

Ο Τέκι Τσαν έχει μία εξήγηση, τεκμηριωμένη – εγώ όπως είπα, δεν έχω ιδέα.

Το μόνο που σκέφτομαι, είναι ότι για να παρέμβει με τέτοιον θρασύ τρόπο, πλήρως ατιμώρητα, ο υπουργός οικονομικών υπέρ υφισταμένου του και μάλιστα ενώ έχει ασκηθεί δίωξη εναντίον του, δύο πολύ ξεκάθαρα πράγματα συμβαίνουν:

α) Η διαδικασία έχει μολυνθεί, γιατί πλέον ακομα και αν όντως δεν έχει σχέση η ίδια, κάθε αθώωσή της εμπεριέχει την υποψία ότι έγινε επειδή ο κορυφαίος υπουργός της κυβέρνησης είπε «αυτήν, ξεχάστε την»,

β) Αφού η ίδια δεν δίνει, έστω και τυπικά, είτε την παραίτησή της, είτε έστω εθελοντική αργία για να μην εργάζεται στο ΤΧΣ όσο είναι ύποπτη (για απιστία κατά του κράτους!), η διαδικασία της «αθώωσής της» δεν γίνεται εν αγνοία της γιατί είναι αφελής άνθρωπος, αλλά εν πλήρη γνώσει και ξεκάθαρη θέση.

Εμένα, αφήστε με, γίνομαι έξαλλος όταν μου τρίβουν στην μούρη μου τέτοιες ανομίες. Γίνομαι έξαλλος, βρίζω, φωνάζω, χαλάω τον κόσμο. Παίρνω θέση, γράφω κείμενα, γράφω tweets, διαμαρτύρομαι.

Εσάς δεν σας ενοχλεί;

Και αν δεν σας ενοχλεί αυτό, πότε θα ενοχληθείτε πια; Πότε θα αντιδράσετε; Πότε ο κόμπος της ανομίας και του θράσους θα φτάσει επιτέλους στο χτένι της υπομονής σας;

Αν η μόνη μας ελπίδα είναι η δικαιοσύνη, γιατί την αφήνουμε να μολύνεται ατιμώρητα;