Έχω πάει σε συναυλία του Μίκη Θοδωράκη δύο φορές.
Η πρώτη, πριν κανα-δυο χρόνια, η δεύτερη την Παρασκευή.
Για όσους δεν έχουν πάει, το σενάριο λέει οτι προβάλλονται ταινίες για τις οποίες έχει γράψει μουσική ο Μίκης, και μετά παίζονται, ζωντανά ή ιστορικές σκηνές όπως η χούντα, η ιρλανδία και η παλαιστίνη, και ακούγονται τραγούδια του Μίκη εναρμονισμένα με το θέμα.
Και τις δύο φορές, δάκρυσα σε μία σκηνή.
Είναι, αν δεν κάνω λάθος απο την ταινία «ο θανάσης στην χωρα της σφαλιάρας» (ή της καρπαζιάς, ή κάτι τέτοιο), όπου ο Θανάσης Βέγγος κρατάει στα χέρια του ένα νεκρό παιδί, και κλαίει βουβά, μπροστά απο μία εκκλησία.
Δεν υπάρχει τίποτα άλλο στην σκηνή. Ο Θανάσης, το παιδί, η εκκλησία, και το βουβό κλάμα.
Δεν ξέρω αν καν ακούγεται τραγούδι εκει.
Δεν έχει και τόση σημασία άλλωστε.
Update: Κάποιος καλός άνθρωπος ανέβασε το video. Το βρήκα την ημέρα της είδησης του θανάτου του Θανάση Βέγγου. Στο 0:42» η σκηνή.
Loading...
ναι αρκούδε ακουγόταν το τραγούδι ΄΄ σου είπαν ψεμματα πολλα΄΄, με τη φωνή του αντώνη καλογιάννη
Σ΄ευχαριστώ πολύ αρκούδε που μοιράστηκες μαζί μας αυτή τη σκήνη. Δεν την γνώριζα την ταινία, την μουσική κξάπου την είχα ακούσει πιτσιρίκι…
Πάντα σε διαβάζω με τόση ικανοποίηση.
Σ’ευχαριστώ.
Συγκλονιστική η συγκεκριμένη ταινία,δεν είναι κωμωδία (αν κι έχει κάποια ελάχιστα στοιχεία κωμικά) . Την πρωτοέδειξε θυμάμαι ένα Σάββατο βράδυ (στην ζώνη ελληνικής ταινίας της νεοσύστατης τότε ΕΡΤ2) του 1982 ή του 1983 ήταν,αλλά την παρουσίασαν στο τρέιλερ σαν άλλη μια τρελή κωμωδία του Θανάση.
Αν και μικρός,την θυμάμαι έντονα την σκηνή που αναφέρετε,όπως και τους βουβούς τίτλους τέλους. Δεν την ξεχνάς εύκολα την συγκεκριμένη ταινία. Στην δεκαετία του 80 προβάλλονταν συχνά πυκνά απ’ την ΕΡΤ 2 και πάντα Σάββατο βράδυ. Με την έλευση των ιδιωτικών καναλιών την θυμάμαι να προβλήθηκε μια ή δύο φορές στον Αντέννα η μία και στον παλιό Σκάι η άλλη.