Πολλές φορές η ζωή μου τα φέρνει έτσι, που όταν το σκέφτομαι χαμογελάω για τους λόγους που μου δίνει να γράψω σε τούτο το blog.
Ένα)
Φίλοι μου στέλνουν (μαζικά θα έλεγε κανείς) το τραγούδι της Έφη Θώδη I will survive. Μου το στέλνουν για να γελάσω, όπως υποθέτω οτι γέλασαν και αυτοί.
Όσοι δεν το έχετε ακούσει και γουστάρετε, θα το ανεβάσω για να το κατεβάσετε..
Οι υπόλοιποι, που απλώς θέλετε να παραμείνετε στο θέμα χωρίς να μπλέκετε με downloads και ιστορίες μία μικρη περιγραφή:
Η Έφη Θώδη προσπαθεί να τραγουδήσει, χωρίς να έχει ούτε το αγγλικό, ούτε το accent.
~
Δύο)
Φίλη ετοιμάζεται να κατέβει στις Δημοτικές. Οι πρώτες (και τελευταίες) προσπάθειες, όχι να βγει, αλλά να μην πάει χαμένη η ευκαιρία να πει «συμμετείχα στις Δημοτικές, ως σύμβουλος» και έκανα ότι καλύτερο μπορούσα μοιάζουν με απέλπιδες.
~
Ενα και Δύο: μία αποτίμηση.
Πρέπει να είμαι μόνος έλληνας που γουστάρει την προσπάθεια της Θώδη. Πρέπει να είμαι ο μόνος έλληνας που δεν μένει στο «αει γοίλ σουρβάηβ» αλλά ευχαριστιέται με την προσπάθεια της τραγουδίστριας να διασκεδάσει και να περάσει καλά, κάνοντας ότι καλύτερο μπορεί.
Που προσπαθεί να πει αυτό το τραγούδι.
Έχει καλή φωνή, (πολύ καλή φωνή) αλλά όχι την προφορά; στα αρχίδια της. Το κάνει, και μπορώ (ή απλώς θέλω) να αντιληφθώ οτι το λέει με την καρδιά της. Οτι κάνει όλο το τραγούδι δικό της, παίζοντας λίγο με τον ήχο, με την χροιά, όσο μπορεί.
Μπράβο στην υποψήφια που κατεβαίνει χωρίς «κλίκες» και «μέσα». Η προσπάθεια δεν είναι αποτυχία – αν είσαι ειλικρινής, κανείς δεν μπορεί να γελάσει που προσπαθείς ή ελπίζεις.
Μπράβο σε όλους αυτούς που βγαίνουν τελευταίοι, χωρίς να έχουν απωλέσει ούτε την διάθεση, ούτε την σοβαρότητα. Σε αυτούς που δεν «πουλιούνται» σε αυτούς που δοκιμάζουν τα πάντα όσα θέλουν να δοκιμάσουν, χωρίς να τους απασχολεί αν θα τους κοιτάξει ο κόσμος και θα πει «κοίτα: ένας αποτυχημένος».
Μπράβο σε αυτούς που ζούν την ζωή τους, τραγουδώντας, πηγαίνοντας ως υποψήφιοι, ή απλώς κάνοντας κάτι που όλοι εμείς οι υπόλοιποι, με την φαυλότητα της ζωής μας θεωρούμε ως αυτοσκοπό το αποτέλεσμα, και όχι την προσπάθεια.
Δεν λέμε «θα προσπαθήσω να τραγουδήσω, όσο καλύτερα μπορώ» αλλά «θα γίνω τραγουδιστής, ο καλύτερος που μπορώ».
Δεν λέμε «θα προσπαθήσω να βγω Δημοτικός Σύμβουλος – η θα διασκεδάσω προσπαθώντας» αλλά λέμε «Θα προσπαθήσω να βγω πρωθυπουργός, περνώντας απο το Δημοτικό Συμβουλιο».
Και για να το πετύχουμε αυτό, το απώτερο, το «ουσιώδες», θυσιάζουμε στην πορεία άλλα, που κρίνονται πιο «ανούσια», όπως είναι η αξιοπρέπειά μας, ή η ιστορία μας.
Και ενώ ο σκοπός μας είναι καλύψουμε τα (άλλα, βαθύτερα) κενά μας, κάποιοι άλλοι διασκεδάζουν με την ζωή τους – με τις αποτυχίες και τις -ελάχιστες- επιτυχίες τους.
Καλή διασκέδαση Έφη, καλή διασκέδαση Ναυσικά.
ευτυχισμένος και
ερευνητής.
Loading...
Συμφωνώ μαζί σου στο ζήτημα της προσπάθειας όσον αφορά την Ναυσικά και τις δημοτικές εκλογές.
Όμως, όσον αφορά τη Θώδη, πιστεύω πως όταν κάποιος θέλει να θεωρεί τον εαυτό του καλλιτέχνη, πρέπει να δίνει σημασία ΚΑΙ στο τελικό αποτέλεσμα. Η γνώμη μου είναι πως θα μπορούσε να την κάνει σπίτι της την προσπάθεια, κι εφόσον το αποτέλεσμα δεν είναι ικανοποιητικό, να μας λυπηθεί κι εμάς.
Τώρα βέβαια εμένα η γνώμη μου (επειδή τυχαίνει να έχω αφιερώσει πάρα πολύ χρόνο από τη ζωή μου, ακούγοντας δημοτικά/κλαρίνα -όπως θες πες τα) είναι πως η συγκεκριμένη θα έπρεπε να κάτσει σπίτι της έτσι κι αλλιώς, αλλά μάλλον αυτό δεν ενδιαφέρει το θέμα. Έχει όμως μια σχέση, με την έννοια ότι όταν κάποιος δεν έχει το γνώθι σαυτόν γενικότερα, σιγά μην κολλήσει στο I will survive.
Για μένα το συγκεκριμένο φαινόμενο είναι απλώς λυπηρό.
Ούτε γελάω αλλά ούτε θαυμάζω.
Λυπάμαι.
Αυτάαααα.
Το διάβασα όλο γιατί περίμενα ότι διαφήμιζες την Coca Cola Light..
Πλάκα κάνω, συμφωνώ απόλυτα με τις απόψεις σου.
ladybag – το γράφω και πάνω: το ξέρω οτι είμαι ο μόνος που πιστεύει οτι η προσπάθειά της αξίζει. Για να είμαι ειλικρινής, κρίνω τον άνθρωπο απο την δουλειά του, και της Θώδη δεν την γνωρίζω περαιτέρω…
philos – Θα έβγαζα τρελά λεφτά έτσι… 🙂
Τα πάντα έχουν ένα κίνητρο. Η υποψήφια ίσως :
α. Να θέλει να λέει στα παιδιά και τα εγγόνια ότι ήμουν υποψήφια ή β. Να είναι απο αυτούς τους ρομαντικούς που πιστεύουν ότι θα μπορέσουν να αλλάξουν κάτι.
γ. Ίσως απλά να θέλει να μετρήσει τις δυνάμεις της.
Την πρώτη περίπτωση δεν θα τη σχολιάσω αλλά στην δεύτερη θα πρέπει να ξέρει ότι δεν έχει ιδέα με τι μπλέκει και ότι ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.
Το τραγούδι της θώδη δεν το έχω ακούσει αλλά όλοι οι Έλληνες καλλιτέχνες καϋμό το έχουν να ακουστούν και σε άλλες χώρες.
Αρκούδε δεν σε κατάλαβα. Λες ότι κρίνεις τον άνθρωπο από τη δουλειά του αλλά της Θώδη δεν την έχεις ακούσει παραπέρα.
Εννοείς ότι άκουσες μόνο το I will survive κι αυτό σε ικανοποίησε?
Αν ενδιαφέρεσαι, εμένα μου στείλανε το Can’t take my eyes off of you 😛
From what I understood your point is that it is better if people could live by the «Carpe Diem» moto.
If that is what you mean, then I should strogly agry with you.
As for Efi Thodi, I have already expressed my opinion, which is that is one of the most Greek Cult (and original let me add) Voices.
It seems that you are not the only greek that likes Thodi’s tries
P.S. Sorry for the English, but my keyb is stuck on English only and have to rebbot! 🙂
Μάθε πως η Έφη και η φίλη σου έχουν και άλλο κοινό. Η Θώδη είναι υποψήφια δημοτική σύμβουλος για τον δήμο Χαϊδαρίου…
Αρκούδε,
Σε παρακαλώ να βάλεις το τραγούδι για να το κατεβάσω.
Κι εσύ ladybug βάλε κάπου αν έχεις την καλωσύνη το Can’t take my eyes off you.
Περιμένω με αγωνία.