Όλα ξεκινάνε, όπως πάντα, με ένα email που μου στείλατε εσείς τις προηγούμενες ημέρες
Μπορείτε να δείτε μία on-line εκδοχή του email στις παραφωνιάδες.
Στην αρχή εξοργίστηκα, ομολογώ. Κράτησα όμως το στοιχείο της έκθεσης και της gallery, ως σημαντικό για την άποψή μου. Ύστερα, άρχισα το ψάξιμο.
Παραδόξως, ενώ είναι πολλές οι πηγές του άρθρου, αλλά στην αρχή δεν συνάντησα καμία καταχώρηση που να μου λέει οτι πρόκειται για φάρσα, όπως συνηθίζεται. Αντιθέτως, όλοι ήταν φανερό οτι είτε πίστευαν την πληροφορία, είτε δεν είχαν κάνει καμία προσπάθεια να την αντικρούσουν.
Σιγά σιγά όμως, βρέθηκαν δύο πηγές που ξεκαθαρίζουν λίγο τα πράγματα.
Η πρώτη (την βρήκα σε σχόλιο στον παράφωνο) είναι απο την γνωστή πηγή Snopes.com. Εκεί, η ιστορία α) εμφανίζεται με email το 2007 και β) λέει οτι το σκυλί τρεφόταν κανονικά, την κοπάνησε, και αγνοείται η τύχη του – πάντως δεν αφέθηκε να πεθάνει.
Παρότι η πηγή είναι αξιόπιστη, δεν θα μου αρκούσε καθώς δεν είναι αρκετά κατηγορηματική και δεν δίνει αρκετές εξηγήσεις για το γεγονός. Ευτυχώς, εχθές, έπεσα σε δεύτερη, πιο ξεκάθαρη γνώμη:
Στην αρχή, ο συντάκτης είχε (όπως όλοι μας) απλώς αναπαραγάγει την πηγή.
Στην συνέχεια όμως, παραθέτει περισσότερες πληροφορίες που ξεκαθαρίζουν εν πολλοίς τα πράγματα. Μεταφράζω:
[…] Ο καλλιτέχνης Guillermo Habacuc Vargas δημιούργησε ένα τρύκ, για να δείξει πως ένας σκύλος που λιμοκτονεί αποκτά ξεχωριστή σημασία όταν γίνεται μέρος επίδειξης μίας γκαλερί – αλλά τον αγνοούμε επιδεικτικά όταν είναι στον δρόμο. Η εργασία είχε σκοπό να ξεσκεπάσει τους ανθρώπους για αυτό που είναι στην πραγματικότητα, «υποκριτικά πρόβατα» (σημ. «hyprocritical sheep»). Ο καλλιτέχνης ανέφερε οτι για να είναι η δουλειά του πειστική, αυτός και η γκαλερί έπρεπε να δώσουν την εντύπωση οτι ο σκύλος πράγματι λιμοκτονούσε, και οτι πέθανε.[…]
Και ο συγγραφέας του blog τονίζει (πάντα σε μετάφραση):
[…] Το περίεργο πράγμα είναι πιθανόν πως αντιδράς γνωρίζοντας τώρα οτι επρόκειτο για «φάρσα» (τα εισαγωγικά είναι δικά μου). Υποπτεύομαι οτι, όπως και εγώ, συνεχίζεις να νιώθεις θυμό, πιθανόν οτι ήταν αρρωστημένη, και οτι η αρχική σου αντίδραση ήταν απόλυτα δικαιολογημένη. Αλλά, παρότι μπορεί να μην συμφωνώ (ο blogger) με τις σοκαριστικές του μεθόδους έτσι και αλλίως, πρέπει να παραδεχθώ την ικανότητα του Guillermo Habacuc Vargas να εμπνεύσει τέτοιες αντιδράσεις, και με αυτή την λογική, δεν πέτυχε αυτό που είχε σκοπό; […]
Επι προσωπικού (διότι εδώ είναι blog, και έχω προσωπική άποψη επι του θέματος): οι θεραπείες σοκ δεν με έβρισκαν όπως θυμάστε (ένα, δύο) εξ’ ορισμού εναντίον. Αν για να σοκαριστεί η κοινή γνώμη, και να σκεφτεί οτι ένας σκύλος (ή ακόμη, ένας άνθρωπος) λιμοκτονούν, και το θέαμα (μας) γίνεται πολλαπλά αποκρουστικό όταν φιλοξενείται σε μία έκθεση – λες και όταν γίνεται στην γειτονιά μας (είτε πρόκειται για το διπλανό τετράγωνο, είτε την διπλανή χώρα) δεν υφίσταται, χρειάζονται τέτοιες εικόνες, εφόσον ο σκύλος δεν έπαθε απολύτως τίποτα, δεν με βρίσκει καθόλου αντίθετο.
Όσοι δεν κάνουμε απολύτως τίποτα για τον σκύλο της γειτονιάς που λιμοκτονεί (ξαναλέω: για να μην πω για ανθρώπους) δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να εξοργιζόμαστε όταν κάποιος άνθρωπος τον αφήσει να πεθάνει στην αυλή του πολιτισμού μας.
Κακός αυτός, για να απενοχοποιηθώ και να φανώ αθώος τελικά εγώ, δεν το δέχομαι.
Άποψή μου, κρίνομαι στα σχόλιά σας.
(12 ψήφοι, βαθμολογία: 4,58 / 5)
Loading...
Επειδή είχε να κάνει με ισπανόφωνη χώρα, το έψαξα λίγο πριν πέσω στην παγίδα να το γράψω ως είδηση (και να γίνω ρεζίλι και να αγχώσω το αφεντικό σου και το αφεντικό μου).
Ακόμα και τα ισπανόφωνα ΜΜΕ έγραψαν οργισμένα για τον καλλιτέχνη και μετά έσπευσαν με μικρές ειδησούλες να γράψουν την άλλη εκδοχή.
Δεν ξέρω αν είναι ο καλύτερος τρόπος να συγκινήσεις όσους αδιαφορούν για τα ζώα που πεθαίνουν, προσωπικά δεν μου άρεσε ιδιαίτερα. Από την άλλη όμως, σε τι διαφέρει αυτό το «καημένο ζωάκι» όπως άκουσα πολλούς να λένε, από κάτι άλλα ζωάκια που τα σέρνουν από την αλυσίδα (και τα πνίγουν) οι ιδιοκτήτες τους όταν τα βγάζουν για πιπί? Ή εκείνα τα «καημένα τα ζωάκια» που τα κλείνουν σε διαμερίσματα 30 τετραγωνικών? Από αυτή την άποψη, ο καλλιτέχνης είχε ένα στόχο και τον πέτυχε.
ΥΓ Φοβάμαι ότι στην Ελλάδα θα είχαμε αντιδράσει, ΜΌΝΟ στην περίπτωση που στην Γκαλερί ο σκύλος εκτίθεντο δίπλα σε καμία θρησκευτική εικόνα ή κανένα εθνικό σύμβολο…. (γκρινιάζω?)
Στην Ελλάδα αντιδράσαμε (πάνω απο 5 εξαγριωμένα email έφτασαν σε μένα) – αλλά για τους λάθος λόγους.
Όσο δεν παραμένουμε απλοί «αναμεταδότες ειδήσεων» και σκεφτόμαστε λίγο παραπάνω, κάθε αντίδραση, σωστή.
Και εμένα με χτύπησε λίγο στο στομάχι. Αλλά πόσες φορές δεν προσπέρασα ένα σκελετωμένο απο την πείνα ζωντανό;
Αγαπητέ σε ευχαριστώ που αναδημοσιεύεις την είδηση.
Σχετικά με αυτό που είπε ο apos, προσπάθησα και εγώ να διασταυρώσω την είδηση. Είναι σίγουρο ότι το ζώο χρησιμοποιήθηκε σαν «έργο τέχνης» . Η γκαλερί δηλώνει πως το ζώο το έσκασε το βράδυ (προφανώς άνοιξε την πόρτα και το έσκασε). Ο καλλιτέχνης δηλώνει πως το σκυλί τρεφόταν κανονικά εκτός από 2-3 ώρες που υπήρχαν επισκέπτες (προφανώς η έκθεση λειτουργούσε μόνο κατά την διάρκεια της σιέστας).
Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος 100% αλλά ακόμη και οι δικαιολογίες εμένα μου μυρίζουν…
Μα εκεί ακριβώς είναι και το θέμα φίλε Παράφωνε.
Έστω, οτι το σκυλί αφέθηκε να πεθάνει. Ούτε νομίζω οτι έγινε έτσι, ούτε θέλω να σκέφτομαι τέτοιο πράγμα, αλλά για χάρη της κουβέντας – (σου θυμίζω και την δεύτερη αναφορά, διαβασέ την, λέει οτι το σκυλί είναι καλά, ) αλλά για την κουβέντα, έστω οτι έγινε έτσι:
«Κακός αυτός, για να απενοχοποιηθώ και να φανώ αθώος τελικά εγώ, δεν το δέχομαι.»
Πόσες φορές προσπέρασα εγώ ένα σκυλι που πεινούσε στον δρόμο και έφυγα ξεχνώντας το σε τρία βήματα;
Τι έκανα εγώ λιγότερο ή περισσότερο απο αυτόν;
Στο blog που παραθέτω o καλλιτέχνης κάνει λόγο σοκ σκέψης: Ε, σε μένα έπιασε.
Οσο για την διασταύρωση – ακόμα και εγώ που βρήκα κάτι τις (εν μέρει και χάρη σε σένα) δυσκολεύτηκα πολύ.
Οχι μόνο εσύ ή εγώ: ελάχιστοι έψαξαν.
Αλλά όπως λέω, ακόμα και έτσι, δεν έχει σημασία.
Το έψαξα κι εγώ λίγο, και δε βρήκα πουθενά έστω και μία αξιόπιστη πηγή που να αποδεικνύει ότι η καταγγελία είναι αληθινή. Αντιθέτως, βρήκα άπειρη σαβούρα που ανακυκλώνει μία σκέτη φήμη με βάση 4-5 φωτογραφίες ενός ήρεμου (αν και ταλαιπωρημένου) σκύλου.
Ο τύπος που ανέβασε το βιντεάκι με τα 1.300.000 views στο youtube έχει επίσης δημοσιεύσει ρεπορτάζ για έναν έγκυο άνδρα στο Όρεγκον…
Μεγάλε, έγραψες! Βγάζω λοιπόν κι εγώ το άχτι μου:
Η έκταση της αντίδρασης στον τύπο αυτό, είναι ενδεικτικό μιας κάποιας «απενοχοποίησης μέσω άποψης». Μου σπάει τα νεύρα όσο λίγα πράγματα το να βλέπω ανθρώπους γύρω μου να κοιμούνται με τη συνείδησή τους ήσυχη μόνο και μόνο επειδή έκαναν join σ’ ένα group στο facebook κατά της φτώχειας, του πολέμου, των διακρίσεων κοκ.
Δύο παράλληλα φαινόμενα:
– Πρώτον, απενοχοποιούμαστε από το τι συμβαίνει γύρω μας είτε με το να κατηγορούμε πχ το Μπους για όσα κάνει, είτε με το να κάνουμε παντιέρα και t-shirt τα «πιστεύω» μας, τα οποία όμως – συνήθως – ΔΕΝ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΠΡΑΞΗ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.
– Δεύτερο, απενοχοποιούμαστε από τη μετριότητα της δικής μας ζωής με το να βλέπουμε κακόμοιρους αναξιοπαθούντες τύπου Βροχοπούλου στην τηλεόραση και να τους κουτσομπολεύουμε με αγαλίαση την άλλη μέρα στο γραφείο σα να λέμε «δόξα τω Θεώ που εμείς τουλάχιστον δεν είμαστε έτσι». ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΝΟΥΜΕ Σ’ ΑΥΤΟ ανακουφισμένοι.
Αυτό που με εκνευρίζει είναι η άποψη που δεν οδηγεί σε δράση. Σε δράση θετική για να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο. Με ενοχλεί η απονεύρωση, η αποχαύνωση, ο ευνουχισμός. Με ενοχλεί κι αυτό που οι αμερικάνοι λένε self-righteousness: η στάση ότι επειδή εντοπίζουμε στους άλλους τα στραβά, δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτα περισσότερο για τη διόρθωσή τους. «Εμείς» είμαστε εντάξει. Οι «Άλλοι» είναι σκατά: οι Αμερικάνοι, οι Σκοπιανοί, οι Πολιτικοί, το Κράτος, οι Βάζελοι… Με ενοχλεί το γλείψιμο του Λαζόπουλου στους θεατές του που εντέλει αντί να ξυπνά συνειδήσεις, τις αποκοιμίζει γλυκά. Με ενοχλεί ο φαρισαϊσμός, ο και καλά «Χριστιανός» που κάνει το σταυρό του αλλά δεν βοηθά το διπλανό του, ο τζάμπα μάγκας γενικά.
Φωνάξαμε για τα καμένα. Πήγαμε και σε πορείες. Πόσοι φυτέψαμε έστω κι ένα δέντρο στις αναδασώσεις που οργανώθηκαν; Υπάρχει άραγε δικαιολογία που να στέκει γι’ αυτό; Κι όμως, οι περισσότεροι κοιμόμαστε με τη συνείδηση μας ήσυχη. Γιατί φωνάξαμε, γιατί είπαμε «τους άχρηστους κάψανε την Ελλάδα», γιατί πήραμε τη «σωστή» θέση. Κι αυτό συμβαίνει στα περισσότερα θέματα. Η «ψαγμένη», η «πολιτικώς ορθή» άποψη θεωρείται αυτομάτως και απόδειξη κοινωνικής ευσέβειας. Πρόβατα μέσα στο μαντρί!
Δυσπιστούμε απέναντι στην πολιτική και τους πολιτικούς. Και πολύ καλά κάνουμε. Όμως οι περισσότεροι αρκούμαστε στη δυσπιστία. Δεν κάνουμε τίποτα γι’ αυτό. Λες και δεν είμαστε όλοι μας – όπως οφείλουμε σε μια Δημοκρατία – πολιτικοί.
Η «απενοχοποίηση μέσω άποψης» έχει πολλές αποχρώσεις. Το να προωθείς e-mail με παιδάκια που πεινάνε, το να βρίζεις την πολιτική και τους πολιτικούς στις παρέες σου για να δείξεις ότι σκέφτεσαι κι εσύ όπως αυτοί, το να βλέπεις γενικά την κοινωνική συμμετοχή σαν μόδα, σαν ένα εισιτήριο που σε κάνει μέλος δημοφιλών ομάδων. Όλα αυτά δεν μου λένε τίποτα, αν δεν παράγουν κάποιο θετικό αποτέλεσμα. Ή τουλάχιστον, αν δεν στοχεύουν σ’ αυτό.
Όλοι αυτοί που θέλουν να αλλάξει ο κόσμος, κι ανάμεσά τους κι εγώ, ας ανοίξουμε τα μάτια μας και ας αρπάξουμε μια από τις άπειρες ευκαιρίες που έχουμε τριγύρω μας για να ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ: στην πολυκατοικία μας, τη γειτονιά μας, την πόλη μας, στην κοινωνία μας, στον κόσμο μας. Οπουδήποτε. Να ξεβολευτούμε για να γίνουν οι ιδέες μας, τα όνειρά μας πράξη! Με πορδές δεν βάφονται αυγά. Καλό Πάσχα λοιπόν και καλή Ανάσταση!
η αλήθεια είναι Biafra οτι με ξεχέζεις εξαιρετικά, διότι, δεν απέχει καθόλου να «τυπώνεις μπλουζάκια» ή να «προωθείς email» με το να γράφεις διαμαρτυρόμενος λίβελους σε ένα blog…
…όπως κάνω και εγώ.
Σωστά; 🙂
Δεν μένεις μόνο σ’ αυτό. Παρακινείς άλλους σε δράση και δρας και εσύ – δεν αυτοσυγχαίρεσαι και δεν μοιράζεις αντικαταθλιπτικά άποψης για ζωές που σπαταλιούνται.
Κι αυτό κάνει όλη τη διαφορά!
Ασε τι -νομίζεις οτι- κάνω εγώ. Εμένα μου φαίνεται να μην απέχω καθόλου απο τον Λαζόπουλο ή απο τον πιτσιρίκο – γκρινιάζω όπως αυτοί, και κάθομαι όπως (ίσως) κάνουν και αυτοί.
Δεν αντιλέγω μαζί σου, πιστεύω οτι πριν μιλήσουν οι (προσωπικές) συμπάθειες, ήσουν πιο ειλικρινής, και με ξάφνιασες ευχάριστα 🙂
Κρατήσου πριν απαντήσεις: Με ενέμπευσες για μελλοντικό post. Δεν συνεχίζω την κουβέντα – θέλω να την αξιοποιήσω αργότερα 🙂 Εκεί, θα τοποθετηθείς.
Αλλιώς θα ξεφύγει η κουβέντα απο το θέμα της (συνηθίζεται τελευταίως) και θα τρέχω πάλι να την μαζέψω 🙂
Αρκούδε μου λατρεύω τα ζώα (και από το nick σου νομίζω ότι και εσύ τα συμπαθείς 😉 ) και δεν μπορώ να παραδεχθώ ότι χρειάζεται ένας κόπανος να δέσει ένα σε μια έκθεση για να με ταρακουνήσει.
Νομίζω ότι ο κάφρος με την εξήγηση που δίνει απλά προσπαθεί να αποφύγει το ξύλο από τις φιλοζωικές οργανώσεις της χώρας του.
Διάβασα δε μια δήλωσή του (θα κάνω update στο ποστ με τα σχετικά λινκ σε λίγο) όπου παραδέχεται πως το ζωάκι πέθανε και πως όταν το βρήκε ήταν τόσο ταλαιπωρημένο θα πέθαινε έτσι κι αλλιώς… Άρα δεν το έσκασε νύχτα με φεγγάρι.
Ελπίζω να μην κάνω κατάχρηση της φιλοξενίας σου 🙂
Καθόλου, είναι καθαρός και ωραίος ο λόγος σου.
Αλλά – επιμένω: Αν πέθανε το ζώο, πραγματικά κρίμα.
Αλλα δεν το σκότωσε αυτός, εμείς το σκοτώσαμε.
Μπορούσε να το προστατέψει; Και εμείς το ίδιο.
Ένοχος αυτός; ο πρώτος αναμάρτητος την λίθο βαλλέτω.
Να πω κι εγώ το €0.01 μου (τόσο φτάσανε τα παροιμιακά «two cents»):
Αφενός συμφωνώ με το όλο θέμα της «απενεχοποιήση μέσω άποψης». Παίζει πολύ. Όχι στον Αρκούδο, ο ο οποίος έχει δείξει πολλά δείγματα καθαρής ευαισθητοποίησης, αλλά παίζει πολύ.
Αφετέρου σκέφτομαι (χωρίς να έχω διάθεση/χρόνο να γκουγκλάρω το θέμα) τι ήθελε να πει ο ποιητής.
Αν λοιπόν ο ποιητής (και είναι μεγάλο το «αν» γιατί είπαμε δε το έψαξα) με το να προβάλλει το θάνατο ενός σκύλου μπορεί να μας αλλάξει παγκοσμίως τη γνώμη για να μην αφήσουμε άλλο 1.000.000 σκυλιά να πεθάνουν, επειδή ακριβώς ευαισθητοποιήθηκαμε και τον κράξαμε, τότε νομίζω πως το big picture είναι ότι πέθανε ένα σκυλί μπροστά στις κάμερες για να σωθούν πάρα πολλά άλλα σκυλιά εκτός κάμερας. (και κατ’ επέκταση άνθρωποι στην Αφρική ίσως, αν είχε κάποιο συμβολισμό το έργο)
Το να δίνουμε αξία στο ένα σκυλί επειδή πέθανε μπροστά στις κάμερες, αλλά να μη δίνουμε αξία στο σκυλί της γειτονιάς μας είναι νομίζω απλά παροπιδισμός (χμ, υπάρχει τέτοια λέξη; τώρα υπάρχει!)…
Όπως είπαμε, αυτά είναι τα «two cents» μου 😉
Καλησπέρες!
Δεν μπορώ να καταλάβω τελικά τι είναι αλήθεια από όλα αυτά και τι όχι. Παρέθεσα σήμερα στο blog μου το συγκεκριμένο θέμα γιατί όχι γιατί μου το έστειλαν σε mail , αλλά γιατί το πρωί στο ραδιοφωνικό σταθμό δίεση, έγινε ολόκληρο θέμα για το συγκεκριμένο συμβάν. Ολόκληροι δημοσιογράφοι έβγαλαν στον αέρα θέμα χωρίς να ελεγχουν τις πηγές τους; τι να πω δεν ξέρω. Πάντως το θέαμα του σκύλου να ταλαιπωρείται και να τον κοιτάζουν σαν αξιοθέατο,είναι τουλάχιστον τραγικό, όπως είναι βέβαια και τα χιλιάδες αδέσποτα που συναντάμε γύρω μας καθημερινά. Αλλά σίγουρα αυτό -για μένα τουλάχιστον δεν είναι τέχνη.
Ίσως πρέπει να ξεκαθαρίσουμε – οριοθετήσουμε τι είναι τέχνη και τι όχι.
Διότι για μένα, τέχνη δεν είναι -απαραίτητα- το όμορφο.
Θα μπορούσαμε να πούμε οτι είναι η συναισθηματική περιγραφή.
Αν περιγράφεις ένα όνειρο, μπορείς να είσαι γλυκός, τρυφερός, και ευχάριστος στο αυτί (ή στο μάτι).
Αν περιγράφεις έναν εφιάλτη θα είσαι -αναγκαστικά- σκληρός.
a_liki δεν διαφωνούμε – είναι τραγικό και απαράδεκτο.
Αν όμως το θυμηθώ όταν ξαναδώ σκελετωμένο ένα σκυλάκι, και κάνω κάτι γι’ αυτό, ίσως είναι και χρήσιμο.
Δεν κοιτάμε λέω εγώ που οι πόλεις μας είναι γεμάτες αδέσποτα; Μήπως κάποιοι ασυνείδητοι δεν είναι υπεύθυνοι γι’ αυτό; Αλλά βέβαια, κι εδώ πάντα κάποιοι άλλοι είναι υπεύθυνοι, όχι εμείς, όχι κάποιος φίλος ή συνάδελφος, δεν ξέρουμε τίποτα γι’ αυτό, κανείς στον κύκλο μας δεν ξέρει κάτι.
Βρε μήπως τελικά στην Ελλάδα υπάρχει κάποια οργάνωση που κάνει όλα αυτά τα κακά πράγματα με απόλυτη μυστικότητα, και γι’ αυτό δεν ξέρουμε ποιος φταίει;
Μπράβο σου για το post, όπως και στους υπόλοιπους που το έψαξαν. Όσο για τους «δημοσιογράφους» που έχουν μάθει απλά να αναμεταδίδουν… ουδέν σχόλιον!
Πάντως, γι’ αυτό που λέει η a_liki, πολλές φορές οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί διαβάζουν και μεταδίδουν ότι να’ ναι, ότι έχει πέσει στα χέρια τους κλπ. Είναι λιγότερο μεμπτό να το κάνει ένας ραδιοφωνικός παραγωγός στην μουσική του εκπομπή, παρά ένας δημοσιογράφος που έβγαλε «ρεπορτάζ». Δεν ξέρω αν έγινε το 2ο.
Ευχαριστώ για το link. Παρά τα όσα έχω διαβάσει δεξιά-αριστερά το θέμα παραμένει ασαφές. Κάποιος έδεσε ένα σκύλο σε μία γκαλερί στη Νικαράγουα. Από εκεί και πέρα δε γνωρίζουμε τίποτα με απόλυτη βεβαιότητα ώστε να κρίνουμε αν υπήρξε βασανισμός, ποιά είναι τα όρια της τέχνης, τι μήνυμα ήθελε να περάσει ο ποιητής και τι απέγινε τελικά ο σκύλος.
Ωστόσο παρασυρόμαστε από μια πρόχειρη ανάγνωση και δε διστάζουμε να καταδικάσουμε κάποιον για κάτι που ίσως έκανε. Μεσαίωνας με broadband connection…
Μέχρι να προκύψουν ακλόνητα στοιχεία για την υπόθεση, ο σκύλος είναι 50% ζωντανός και 50% πεθαμένος, ενώ ο καλλιτέχνης είναι 50% εγκληματίας και 50% φιλεύσπλαχνος. Κι όταν λέω ακλόνητα στοιχεία εννοώ έγκυρη και αναλυτική έρευνα στις πρωτογενείς πηγές. Το να αναμεταδίδουν διάφοροι δημοσιοκάφροι κάτι που διάβασαν σε μερικά blogs ή που τους έστειλαν με chain mail δε λέει απολύτως τίποτα.
Η πιο ψύχραιμη αναφορά που έχω διαβάσει μέχρι τώρα πάνω στο θέμα. Να’σαι καλά Αρκούδε.
Αρκούδε, για τα αδέσποτα που εγκαταλείπονται από άλλους σαφώς και δεν φταις εσύ, ούτε εγώ. Φταίει αυτός που τα παίρνει λίγο για να παίξει και μετά τα πετάει στο δρόμο.
Όπως έγραψα και στο «Λαπούτα», οι «εξηγήσεις» του Vargas είναι ασαφείς, διφορούμενες, γεμάτες υπεκφυγές και ουδόλως πειστικές. Θα έλεγα μάλιστα ότι ήταν και περιπαικτικές προς αυτόν που του απηύθυνε τις ερωτήσεις.
Θυμάσαι μια διαφημιστική εκστρατεία στην Ελλάδα που προσπαθούσε να κάνει τους οδηγούς πιο προσεκτικούς για να μη σκοτώνονται από τα αυτοκίνητα τόσα αδέσποτα; Είχε ένα σκυλάκο σε φωτογραφία κι από κάτω τη λεζάντα «Πετάχτηκα. Φρέναρε. Έζησα».
Σύγκρινέ την με αυτό το… καλλιτέχνημα.
Σε ό,τι αφορά τη δική μου τοποθέτηση στο όλο ζήτημα: προσωπικά, με τον τρόπο ζωής μου, δεν είμαι σε θέση να δώσω σε ένα οποιοδήποτε ζώο τη φροντίδα που του αξίζει. Είτε είναι γάτα είτε είναι σκύλος είτε ακόμα και καναρίνι. Δεν μπορώ. Γι’αυτό και δεν παίρνω. Όμως, από την άλλη, δεν θα πάρω ένα ζώο για να κάνω το κομμάτι μου στους άλλους ή για να παίξω λίγο και μετά να το διώξω. Ούτε θα μείνω αδιάφορος βλέποντας κάποιον να κακομεταχειρίζεται ζώο. Έχω ρίξει ξύλο «με τη μηχανή» γι’αυτό κι έχω απειλήσει ξεκάθαρα κάποιον πως, αν τολμήσει να ρίξει φόλα (γιατί απειλούσε πως θα το έκανε) στα ζώα της γειτονιάς, δεν θα διστάσω καθόλου να τον σκοτώσω.
Όταν θέλουμε να στηλιτεύσουμε μια κακομεταχείριση, δεν υποβάλλουμε ζώο ή άνθρωπο σε κακομεταχείριση για να… στηλιτεύσουμε την κακομεταχείριση.
Δεν θα στηλίτευε πολύ καλύτερα την κακομεταχείριση των ζώων ο Vargas αν περιμάζευε τον Natividad και ξεκινούσε, για παράδειγμα, μια άλλη «installation» με θέμα την προηγούμενη κατάσταση του ζώου και τα αισθήματα του ίδιου απέναντι σ’αυτό;
Δεν είμαι σίγουρος αν ο κόσμος προσπάθησε να «αποενοχοποιηθεί» αντιδρώντας σ’αυτήν την υπόθεση όπως αντέδρασε. Αφιέρωσε λίγη σκέψη και στο ενδεχόμενο να εξοργίσθηκαν όταν έμαθαν γι’αυτό το περιστατικό με τον ίδιο τρόπο που εξοργίζονται όταν κάποιος γείτονας ρίχνει φόλες σε ζώα της γειτονιάς τους.
Η διαφορά είναι ότι δεν άφησε ένα σκυλί να πεθάνει, αλλά το πήγε εκεί για να πεθάνει.. τώρα αν αληθεύει 100% διάβασα και μια συνεντευξή του και ουσιαστικά αληθεύει. Θέλει ψάξιμο..
Εγώ πάντως το έβαλα ώς προς την αποφυγή του θέματος κι όχι κάτι άλλο..
Τι λετε βρε παιδια πατε καλα?
Ξερετε εκτος απο την υποκρισια
της κοινης γνωμης εχουμε και την
ακομη μεγαλυτερη υποκρισια
της διανοησης.
Λοιπον και εγω θα παρουσιασω
μια εκθεση προσεχως με υψηλα
στανταρ στο Κολωνακι κατα
προτιμηση και θα καλεσω ολη
την υψηλη κοινωνια.
Κατοπιν θα καψω ζωντανο
τον πρωτο αστεγο που θα
βρω στο δρομο και θα
περιμενω να δρεψω τους
καρπους της κοινωνικης
μου προσφορας.
Θα γινω περιζητητος
και θα εχω καταφερει να
σοκαρω την υψηλη
κοινωνια….
Καλη ιδεα δεν ειναι?
Τι λετε βρε παιδια πατε καλα?
Ξερετε εκτος απο την υποκρισια
της κοινης γνωμης εχουμε και την
ακομη μεγαλυτερη υποκρισια
της διανοησης.
Λοιπον και εγω θα παρουσιασω
μια εκθεση προσεχως με υψηλα
στανταρ στο Κολωνακι κατα
προτιμηση και θα καλεσω ολη
την υψηλη κοινωνια.
Κατοπιν θα καψω ζωντανο
τον πρωτο αστεγο που θα
βρω στο δρομο και θα
περιμενω να δρεψω τους
καρπους της κοινωνικης
μου προσφορας.
Θα γινω περιζητητος
και θα εχω καταφερει να
σοκαρω την υψηλη
κοινωνια….
Καλη ιδεα δεν ειναι?
@Αιρετικέ, θυμάμαι την διαφήμιση, ήταν υπέροχη. Δυστυχώς, δεν είναι όλα όπως τα θέλουμε.
Α, επίσης: Ξέρω απο φόλες.
@ο= (outopia), «Κακός αυτός, για να απενοχοποιηθώ και να φανώ αθώος τελικά εγώ, δεν το δέχομαι.»
Utopia,
η παρομοίωση που κάνεις είναι εντελώς άστοχη, η δε άποψη που έχεις για τον χώρο της τέχνης φαίνεται να στηρίζεται σε δανεικά στερεότυπα. Δείξε μου σε παρακαλώ την υψηλή κοινωνία της Νικαράγουας στις φωτογραφίες γιατί εγώ δεν την έχω δει πουθενά. Επίσης, δείξε μου ποιά είναι ακριβώς η κακομεταχείριση που υφίσταται ο σκύλος (το ότι είναι ταλαιπωρημένος δεν συνεπάγεται ότι φταίει γι’ αυτό ο Vargas). Το ότι εσένα και πολλούς άλλους σας σοκάρει η αντισυμβατική ιδέα να χρησιμοποιείται ένα ζωντανό πλάσμα σαν έκθεμα δεν ισοδυναμεί με το να κάψεις ζωντανό έναν άστεγο ή οποιονδήποτε άλλον.
Αιρετικέ,
Ίσως οι αποτυχίες όλων αυτών των κοινωνικών διαφημιστικών μηνυμάτων να οδήγησαν κάποιον στο να πάρει πιο δραστικά μέτρα. Το γεγονός είναι ότι όλοι ασχοληθήκαμε με αυτό που έκανε ο Vargas και μας έβαλε σε σκέψεις. Αύριο που θα αντικρύσεις ένα αδέσποτο θα το δεις με άλλα μάτια, ενώ είμαι σίγουρος ότι δεν πολυσυνέβη το ίδιο με την καμπάνια που αναφέρεις (την οποία ομολογώ ότι δε θυμάμαι καθόλου).
Αρκούδε, με συγχωρείς για την κατάχρηση του χώρου αλλά όπως βλέπεις το πήρα ζεστά το πράγμα 🙂 Ακόμα κι αν αποδειχτώ λάθος που τον υπερασπίζομαι και ο τύπος είναι κάθαρμα, τουλάχιστον η καταδίκη του δεν θα προέρχεται πλέον από ένα λαϊκό δικαστήριο που θυμίζει Άγρια Δύση.
1.Απος τι σχεση εχει το ενα
με το αλλο μου λες?
2-4.Αρκουδε μου αν χρειαζεσαι
τετοια σοκ για να ευαισθητοποιηθεις
τοτε πραγματικα τι να πω
λυπαμαι…
Με την ιδια λογικη να βγαλουμε
και τους δολοφονους απο την
φυλακη που μας ευαισθητοποιουν
για την αξια της ανθρωπινης ζωης.
6.Τι ακριβως ειναι ψεμα ελικα?
α)Ο καλλιτεχνης ειναι υπαρκτο
προσωπο
β)Η Γκαλερι και η Biennale
ειναι υπαρκτες
γ)Το γεγονος το ειδαν
χιλαδες ανθρωποι οπως φαινεται
και απο τοπικες εφημεριδες
δ)Για τις φωτογραφιες τι εχεις
να πεις?
7.Και αυτο που κανεις biafra
ειναι απενεχοποιηση με
αποψη….
12.Εδω συμφωνουμε απολυτα
Aρκουδε μονο που κανεις
το λαθος(καλοπροαιρετα το ξερω)
να βαζεις ολους στο ιδιο τσουβαλι.
13.Your man προσωπικα
δινω την ιδια αξια και
μπροστα σε αυτο που
πεθαινει μπρος και σε αυτο
που πεθαινει πισω απο τις
καμερες Οκ?ολα τα αλλα ειναι…
15.Αρκουδε μου σιγουρα αυτο
δεν ΕΙΝΑΙ τεχνη…ειναι
απλως ενας ΚΟΙΝΟΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ.
16.Σωστος εισαι γκρινιαρη, αλλα
δεν βλεπω που κολλαει εδω..
19.Να περιμενουμε λιγακι
ακομη και φετος να ξεπαστρεψουμε
κανα ψωφοσκυλο σωστος…
23.Αν το πηγε εκει για να πεθανει..
Ασε το κανες χειροτερα φιλε μου..
Θα ημουν και εγω επιφυλακτικος
καθοτι ξερω ποσες πατατες
κυκλοφορουν στο διαδικτυο
αν εβλεπα εστω καπου να διαψευδει
ο καλλιτεχνης(τρομαρα του)την
ειδηση και να μιλαει για μονταζ
κ.λ.π αντιθετα παντου μιλανε
για μιση αληθεια και οτι
το σκυλακι δεν πεθανε αλλα
υποσιτιστηκε για τις αναγκες
τις εκθεσης…100/100
ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΕΝΟΧΗΣ…
Το σκυλακι που ειδα στην
φωτογραφια ηταν ετοιμο
να αποδημησει εις κυριον
Ουτε μια στο εκατομμυριο
οι «μπουρδες» να το σκασε
κ.λ.π.
28.Αγαπητε ελικα δεν εχουν
κανενα ειρμο οι σκεψεις
σου και ετσι ειναι ματαιο
να καθομαι να σου εξηγω.
Δικα σου τα στερεοτυπα.
Αυτο με την υψηλη κοινωνια
της Νικαραγουας πολυ μου
αρεσε….
Για τους υπολοιπους
συμπληρωνω
Και μονο το γεγονος οτι
ο ιδιος ο Vargas παραδεχτηκε
οτι το σκυλι υποσιτιστηκε
για τις αναγκες τις εκθεσης
αποτελει αποδειξη
κακομεταχειρησης.
Εδω θα μαστε να δουμε
και την συνεχεια μην
προτρεχετε πολλοι να
γινετε βασιλικοτεροι
του βασιλεως…
@arkoudos Για άλλη μια φορά, με κάλυψες αρκετά. Εγώ, εσύ και ο Elikas σκεφτόμασταν παράλληλα, αλλά με προλάβατε χρονικά
Πάντως, νομίζω οτί είσαι αρκετά αυστηρός με τον εαυτό σου σε σχέση με το τι κάνεις. Δεν είναι κακος ο σκεπτικισμός και η αυτοκριτική, αλλά μην γίνεται αυτομαστίγωμα.
(παρ’όλα αυτά, έγραψα και εγώ το δικό μου, με λινκς και στους δυό σας) http://antidrasiandsex.blogspot.com/2008/04/slacktivists.html
@Elikas: Το σχόλιο σου στο 19 με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Όσο για το οτι έχεις πάρει ζεστά το θέμα, και λάθος αν αποδειχτείς (αποδειχτούμε) θα έχεις συμβάλλει ωστέ η διαδικασία να έχει γίνει σωστά. Στοιχεία και όχι φήμες.
@biafra: Ρίχτα, επαυξάνω!
@utopia: Αν δεν έχουν ειρμό οι σκέψει του Ελικα, που ακολουθεί βήματα 1-2-3. , τι να πω?
Παιδιά ελπίζω όλοι εδώ μέσα, ακόμη και αυτοί που υποθέτουν ότι πρόκειται για hoax να υπογράψανε την διαμαρτυρία.
Δεν κοστίζει τίποτα
Καλή σας ημέρα
Έχει σημασία δηλαδή αν έζησε το ζωντανό ή όχι επειδή το είπε ο καλλιτέχνης ή οι υπεύθυνοι της έκθεσης;;;;; Το ζώο έχει βασανιστεί και φαίνεται!!! Δηλαδή εσένα φαίνεται πως το ζώο γούσταρε τρελά στην κατάσταση που βρισκόταν; Το σκυλί εκτός από το ότι ήταν αποστεωμένο φαινόταν πως είχε πάθει αβιταμίνωση επειδή τόπους – τόπους είχε πέσει το τρίχωμά του. Και γνωρίζοντας από ζώα, όταν ένα σκυλί βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση μετά είναι αμφίβολο αν μπορεί να συνέλθει, επειδή έχουν καταστραφεί όργανα και αγγεία. Είναι τέχνη αυτό;;;; Είναι τέχνη να έχεις δεμένο έναν σκύλο με σχοινί σε αυτή την κατάσταση και κολλημένες στον τοίχο δίπλα του κάποιες λέξεις γραμμένες με σκυλοτροφή;;;; Δηλαδή πρέπει να είσαι ιστορικός τέχνης ή καλλιτέχνης για να καταλάβεις πως αυτό το πράγμα δεν είναι τέχνη που έχει σκοπό να μας σοκάρει;;; Είναι ένα νέο κοινωνικό φαινόμενο που κάποιοι (από τους υπεύθυνους της έκθεσης, μέχρι και την κυβέρνηση) έδωσαν την άδεια σε αυτό το κτήνος που θέλει να λέγεται και καλλιτέχνης να κάνει αυτό που έκανε στο όνομα της τέχνης. Δηλαδή όποιος παπάρας πάει σε μία γκαλερί ή συμμετέχει σε μία έκθεση σημαίνει πως ό,τι κάνει είναι έργο τέχνης;;;;; Απορρώ πως αυτοί οι υπεύθυνοι της έκθεσης αυτής του επέτρεψαν κάτι τόσο άθλιο, κακόγουστο, βασανιστικό, κτηνώδες!!!
Πέρα από την οργή μου για κάτι τέτοιο, να σε πληροφορήσω αρκούδε μου πως τέχνη σημαίνει δημιουργία! Σημαίνει πως πιάνεις ένα κενό αντικείμενο, έναν καμβά, μία κάμερα, μία πέτρα, ένα ξύλο, μία λευκή σελίδα στο photoshop και βγάζεις τον «δαίμονα» που τόσο όμορφα αναφέρει ο σύντεκνος Ν. Καζατζάκης. Αυτό είναι τέχνη, όλα τα υπόλοιπα είναι διαφήμιση, δηλαδή ξεπουλημένη τέχνη! Και αυτό το κτήνος τελικά διαφήμιση πήρε και τίποτε άλλο.
Προσωπικά θα ήθελα αυτόν το τέρας μαζί με τους εκπροσώπους τις γκαλερί δεμένους σε μία γωνία με σκοινί στον λαιμό (που by the way το σχοινί κόβει και ματώνει το δέρμα στον λαιμό) χωρίς νερό και τροφή! Υπάρχουν άλλοι τρόποι αναίμακτοι για να δείξει κάποιος την κοινωνική εξαθλίωση. Έτσι φίλε αρκούδε ΔΕΝ πέτυχε τον σκοπό του! Πέτυχε να αηδιάσει κόσμο και καλλιτέχνες που γίνονται τέτοια εγκλήματα στο όνομα της τέχνης που πηγάζει από την βαθιά ατομικά ή μαζικά συναισθηματική ανάγκη της δημιουργίας, της έκφρασης.
By the way ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες που βασάνιζαν ζώα στο όνομα της τέχνης (και πολύ καλός φίλος των Ναζί) ήταν ο Salvador Dali. Είχε φωτογραφήσει γάτες, κοτόπουλα και σκύλους να πέφτουν από μεγάλο ύψος. Άγνωστο αν τα ζώα αυτά επέζησαν. Όπως και αν θυμούνται κάποιοι, στον «Ανδαλουσιανό Σκύλο» (καλλιτεχνικής επιμέλειας: Salvador Dali και σκηνοθεσίας Luis Buñuel) υπάρχει μία σκηνή με ένα ψόφιο άλογο πάνω σε ένα πιάνο. Για να μην ξεχνάμε πως κάποτε κάποιοι μπορούσαν να κάνουν τέτοια πράγματα, σε μία εποχή που καλά – καλά δεν υπολογιζόταν η ανθρώπινη ζωή. Τώρα είναι ανεπίτρεπτο!!!
@ Παράφωνος: Όχι, δεν την υπέγραψα. Η λογική του «δεν κοστίζει τίποτα» δεν με βρίσκει σύμφωνο.
@cyberella: Αν το βρήκε σε αυτή την κατάσταση, το πήρε για το «έργο» του και μετά το φρόντισε, δεν έχω ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. ΜΟΝΟ το ΤΖΕΡΤΖΕΛΟ που έχει δημιουργήσει, δείχνει οτί άξιζε τον κόπο. ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΦΡΟΝΤΙΣΕ ΜΕΤΑ, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΜΑ. ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΣΟ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΕΝΑ ΖΩΟ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ.
Αρκούδε, όπως είπε και άλλος αναγνώστης, υπάρχει μεν η αναμφισβήτητη υποκρισία της κοινής γνώμης, αλλά και η υποκρισία της διανόησης, την οποία και θεωρώ χειρότερη.
Βλέπεις, έχουμε κάποια προσδοκία ότι η κοινή γνώμη θα εκδηλώνεται συχνά με υποκριτικό τρόπο, καθώς μεγάλο μέρος της αποτελείται από ανθρώπους απαίδευτους, αμόρφωτους, ακοινώνητους. Μην ξεχνάμε ότι αυτοί που βάζουν φόλες στα αδέσποτα αποτελούν μέρος αυτής της κοινής γνώμης. Η κοινή γνώμη δεν ήταν που εξέλεξε τον Χίτλερ στη Γερμανία; Η κοινή γνώμη δεν ήταν που ΔΕΝ αντιστάθηκε στους χουντικούς εδώ στην Ελλάδα; Αυτοί που καίνε δάση και μετά τα κάνουν οικόπεδα δεν είναι άλλωστε μέρος της κοινής γνώμης;
Αλλά η διανόηση θεωρούμε ότι είναι «άλλη πάστα» ανθρώπων. Μορφωμένοι, με ευαισθησίες, σκεπτόμενοι… Τι απ’όλα αυτά είδαμε να έχει ο Vargas; Έδεσε ένα σκυλί, το’μπασε σε μια γκαλλερί και, όπως προκύπτει από τα «ήξεις αφήξεις» του, δεν το φρόντισε, παρά το άφησε στην τύχη του.
Αν μ’αυτό προσπάθησε να δώσει ένα μήνυμα στην κοινωνία, προφανώς ο κώδικας επικοινωνίας ήταν παντελώς εσφαλμένος. Αν απλώς προσπάθησε να το παίξει «ψαγμένος», τότε πάλι απέτυχε, γιατί ψαγμένος δε γίνεσαι όταν την «ψαγμενιά» σου την πληρώνουν πλάσματα που δε φταίνε σε τίποτα.